Πρὸς Τίτον

1
Παῦλος δοῦλος θεοῦ, ἀπόστολος δὲ Ἰησοῦ Χριστοῦ κατὰ πίστιν ἐκλεκτῶνa θεοῦ καὶ ἐπίγνωσινb ἀληθείας τῆς κατ’ εὐσέβειανc
2  ἐπ’ ἐλπίδι ζωῆς αἰωνίου, ἣν ἐπηγγείλατοa ὁ ἀψευδὴςb θεὸς πρὸ χρόνων αἰωνίων
3  ἐφανέρωσενa δὲ καιροῖς ἰδίοις, τὸν λόγον αὐτοῦ ἐν κηρύγματιb ὃ ἐπιστεύθηνc ἐγὼ κατ’ ἐπιταγὴνd τοῦ σωτῆροςe ἡμῶν θεοῦ,
4  Τίτῳa γνησίῳb τέκνῳ κατὰ κοινὴνc πίστιν· χάρις ⸀καὶ εἰρήνη ἀπὸ θεοῦ πατρὸς καὶ ⸂Χριστοῦ Ἰησοῦ⸃ τοῦ σωτῆροςd ἡμῶν.
5  Τούτου χάρινa ⸀ἀπέλιπόνb σε ἐν Κρήτῃc ἵνα τὰ λείπονταd ἐπιδιορθώσῃ,e καὶ καταστήσῃςf κατὰ πόλιν πρεσβυτέρους, ὡς ἐγώ σοι διεταξάμην,g
6  εἴ τίς ἐστινa ἀνέγκλητος,b μιᾶς γυναικὸς ἀνήρ, τέκνα ἔχωνc πιστά, μὴ ἐν κατηγορίᾳd ἀσωτίαςe ἢ ἀνυπότακτα.f
7  δεῖa γὰρ τὸν ἐπίσκοπονb ἀνέγκλητονc εἶναιd ὡς θεοῦ οἰκονόμον,e μὴ αὐθάδη,f μὴ ὀργίλον,g μὴ πάροινον,h μὴ πλήκτην,i μὴ αἰσχροκερδῆ,j
8  ἀλλὰ φιλόξενον,a φιλάγαθον,b σώφρονα,c δίκαιον, ὅσιον,d ἐγκρατῆ,e
9  ἀντεχόμενονa τοῦ κατὰ τὴν διδαχὴν πιστοῦ λόγου, ἵνα δυνατὸς ᾖb καὶ παρακαλεῖνc ἐν τῇ διδασκαλίᾳd τῇ ὑγιαινούσῃe καὶ τοὺς ἀντιλέγονταςf ἐλέγχειν.g
10  Εἰσὶνa γὰρ πολλοὶ ⸀καὶ ἀνυπότακτοι,b ματαιολόγοιc καὶ φρεναπάται,d μάλισταe οἱ ἐκ ⸀τῆς περιτομῆς,
11  οὓς δεῖa ἐπιστομίζειν,b οἵτινες ὅλους οἴκους ἀνατρέπουσινc διδάσκοντεςd ἃ μὴ δεῖe αἰσχροῦf κέρδουςg χάριν.h
12  εἶπένa τις ἐξ αὐτῶν, ἴδιος αὐτῶν προφήτης, Κρῆτεςb ἀεὶc ψεῦσται,d κακὰ θηρία, γαστέρεςe ἀργαί·f
13  ἡ μαρτυρία αὕτη ἐστὶνa ἀληθής.b δι’ ἣν αἰτίανc ἔλεγχεd αὐτοὺς ἀποτόμως,e ἵνα ὑγιαίνωσινf ἐν τῇ πίστει,
14  μὴ προσέχοντεςa Ἰουδαϊκοῖςb μύθοιςc καὶ ἐντολαῖς ἀνθρώπων ἀποστρεφομένωνd τὴν ἀλήθειαν.
15  ⸀πάντα καθαρὰa τοῖς καθαροῖς·b τοῖς δὲ μεμιαμμένοιςc καὶ ἀπίστοιςd οὐδὲν καθαρόν,e ἀλλὰ μεμίανταιf αὐτῶν καὶ ὁ νοῦςg καὶ ἡ συνείδησις.
16  θεὸν ὁμολογοῦσινa εἰδέναι,b τοῖς δὲ ἔργοις ἀρνοῦνται,c βδελυκτοὶd ὄντεςe καὶ ἀπειθεῖςf καὶ πρὸς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἀδόκιμοι.g
2
Σὺ δὲ λάλειa ἃ πρέπειb τῇ ὑγιαινούσῃc διδασκαλίᾳ.d
2  πρεσβύταςa νηφαλίουςb εἶναι,c σεμνούς,d σώφρονας,e ὑγιαίνονταςf τῇ πίστει, τῇ ἀγάπῃ, τῇ ὑπομονῇ.
3  Πρεσβύτιδαςa ὡσαύτωςb ἐν καταστήματιc ἱεροπρεπεῖς,d μὴ διαβόλους ⸀μηδὲ οἴνῳ πολλῷ δεδουλωμένας,e καλοδιδασκάλους,f
4  ἵνα ⸀σωφρονίζωσιa τὰς νέαςb φιλάνδρουςc εἶναι,d φιλοτέκνους,e
5  σώφρονας,a ἁγνάς,b ⸀οἰκουργούς,c ἀγαθάς, ὑποτασσομέναςd τοῖς ἰδίοις ἀνδράσιν, ἵνα μὴ ὁ λόγος τοῦ θεοῦ βλασφημῆται.e
6  Τοὺς νεωτέρουςa ὡσαύτωςb παρακάλειc σωφρονεῖν·d
7  περὶ πάντα σεαυτὸν παρεχόμενοςa τύπονb καλῶν ἔργων, ἐν τῇ διδασκαλίᾳc ⸀ἀφθορίαν,d ⸀σεμνότητα,e
8  λόγον ὑγιῆa ἀκατάγνωστον,b ἵνα ὁ ἐξ ἐναντίαςc ἐντραπῇd μηδὲν ἔχωνe ⸂λέγεινf περὶ ἡμῶν⸃ φαῦλον.g
9  Δούλους ἰδίοις δεσπόταιςa ὑποτάσσεσθαιb ἐν πᾶσιν, εὐαρέστουςc εἶναι,d μὴ ἀντιλέγοντας,e
10  μὴ νοσφιζομένους,a ἀλλὰ ⸂πᾶσαν πίστιν⸃ ἐνδεικνυμένουςb ἀγαθήν, ἵνα τὴν διδασκαλίανc ⸀τὴν τοῦ σωτῆροςd ἡμῶν θεοῦ κοσμῶσινe ἐν πᾶσιν.
11  Ἐπεφάνηa γὰρ ἡ χάρις τοῦ ⸀θεοῦ σωτήριοςb πᾶσιν ἀνθρώποις
12  παιδεύουσαa ἡμᾶς, ἵνα ἀρνησάμενοιb τὴν ἀσέβειανc καὶ τὰς κοσμικὰςd ἐπιθυμίας σωφρόνωςe καὶ δικαίωςf καὶ εὐσεβῶςg ζήσωμενh ἐν τῷ νῦν αἰῶνι,
13  προσδεχόμενοιa τὴν μακαρίαν ἐλπίδα καὶ ἐπιφάνειανb τῆς δόξης τοῦ μεγάλου θεοῦ καὶ σωτῆροςc ἡμῶν ⸂Ἰησοῦ Χριστοῦ⸃,
14  ὃς ἔδωκενa ἑαυτὸν ὑπὲρ ἡμῶν ἵνα λυτρώσηταιb ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἀνομίαςc καὶ καθαρίσῃd ἑαυτῷ λαὸν περιούσιον,e ζηλωτὴνf καλῶν ἔργων.
15  Ταῦτα λάλειa καὶ παρακάλειb καὶ ἔλεγχεc μετὰ πάσης ἐπιταγῆς·d μηδείς σου περιφρονείτω.e
3
Ὑπομίμνῃσκεa αὐτοὺς ⸀ἀρχαῖς ἐξουσίαις ὑποτάσσεσθαιb πειθαρχεῖν,c πρὸς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἑτοίμουςd εἶναι,e
2  μηδένα βλασφημεῖν,a ἀμάχουςb εἶναι,c ἐπιεικεῖς,d πᾶσαν ἐνδεικνυμένουςe πραΰτηταf πρὸς πάντας ἀνθρώπους.
3  ἦμενa γάρ ποτε καὶ ἡμεῖς ἀνόητοι,b ἀπειθεῖς,c πλανώμενοι,d δουλεύοντεςe ἐπιθυμίαις καὶ ἡδοναῖςf ποικίλαις,g ἐν κακίᾳh καὶ φθόνῳi διάγοντες,j στυγητοί,k μισοῦντεςl ἀλλήλους.
4  ὅτε δὲ ἡ χρηστότηςa καὶ ἡ φιλανθρωπίαb ἐπεφάνηc τοῦ σωτῆροςd ἡμῶν θεοῦ,
5  οὐκ ἐξ ἔργων τῶν ἐν δικαιοσύνῃ ⸀ἃ ἐποιήσαμενa ἡμεῖς ἀλλὰ κατὰ ⸂τὸ αὐτοῦ ἔλεος⸃b ἔσωσενc ἡμᾶς διὰ λουτροῦd παλιγγενεσίαςe καὶ ἀνακαινώσεωςf πνεύματος ἁγίου,
6  οὗ ἐξέχεενa ἐφ’ ἡμᾶς πλουσίωςb διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ σωτῆροςc ἡμῶν,
7  ἵνα δικαιωθέντεςa τῇ ἐκείνου χάριτι κληρονόμοιb ⸀γενηθῶμενc κατ’ ἐλπίδα ζωῆς αἰωνίου.
8  Πιστὸς ὁ λόγος, καὶ περὶ τούτων βούλομαίa σε διαβεβαιοῦσθαι,b ἵνα φροντίζωσινc καλῶν ἔργων προΐστασθαιd οἱ πεπιστευκότεςe θεῷ. ταῦτά ⸀ἐστινf καλὰ καὶ ὠφέλιμαg τοῖς ἀνθρώποις·
9  μωρὰςa δὲ ζητήσειςb καὶ γενεαλογίαςc καὶ ⸀ἔρειςd καὶ μάχαςe νομικὰςf περιΐστασο,g εἰσὶνh γὰρ ἀνωφελεῖςi καὶ μάταιοι.j
10  αἱρετικὸνa ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίανb παραιτοῦ,c
11  εἰδὼςa ὅτι ἐξέστραπταιb ὁ τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει,c ὢνd αὐτοκατάκριτος.e
12  Ὅταν πέμψωa Ἀρτεμᾶνb πρὸς σὲ ἢ Τυχικόν,c σπούδασονd ἐλθεῖνe πρός με εἰς Νικόπολιν,f ἐκεῖ γὰρ κέκρικαg παραχειμάσαι.h
13  ζηνᾶνa τὸν νομικὸνb καὶ ⸀Ἀπολλῶνc σπουδαίωςd πρόπεμψον,e ἵνα μηδὲν αὐτοῖς λείπῃ.f
14  μανθανέτωσανa δὲ καὶ οἱ ἡμέτεροιb καλῶν ἔργων προΐστασθαιc εἰς τὰς ἀναγκαίαςd χρείας, ἵνα μὴ ὦσινe ἄκαρποι.f
15  Ἀσπάζονταίa σε οἱ μετ’ ἐμοῦ πάντες. ἄσπασαιb τοὺς φιλοῦνταςc ἡμᾶς ἐν πίστει. ἡ χάρις μετὰ πάντων ⸀ὑμῶν.