Πρὸς Ῥωμαίους

5
Δικαιωθέντεςa οὖν ἐκ πίστεως εἰρήνην ⸀ἔχομενb πρὸς τὸν θεὸν διὰ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ,
2  δι’ οὗ καὶ τὴν προσαγωγὴνa ἐσχήκαμενb τῇ πίστει εἰς τὴν χάριν ταύτην ἐν ᾗ ἑστήκαμεν,c καὶ καυχώμεθαd ἐπ’ ἐλπίδι τῆς δόξης τοῦ θεοῦ·
3  οὐ μόνον δέ, ἀλλὰ καὶ ⸀καυχώμεθαa ἐν ταῖς θλίψεσιν, εἰδότεςb ὅτι ἡ θλῖψις ὑπομονὴν κατεργάζεται,c
4  ἡ δὲ ὑπομονὴ δοκιμήν,a ἡ δὲ δοκιμὴb ἐλπίδα.
5  ἡ δὲ ἐλπὶς οὐ καταισχύνει·a ὅτι ἡ ἀγάπη τοῦ θεοῦ ἐκκέχυταιb ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν διὰ πνεύματος ἁγίου τοῦ δοθέντοςc ἡμῖν.
6  ⸂Ἔτι γὰρ⸃ Χριστὸς ὄντωνa ἡμῶν ἀσθενῶνb ⸀ἔτι κατὰ καιρὸν ὑπὲρ ἀσεβῶνc ἀπέθανεν.d
7  μόλιςa γὰρ ὑπὲρ δικαίου τις ἀποθανεῖται·b ὑπὲρ γὰρ τοῦ ἀγαθοῦ τάχαc τις καὶ τολμᾷd ἀποθανεῖν·e
8  συνίστησινa δὲ τὴν ἑαυτοῦ ἀγάπην εἰς ἡμᾶς ὁ θεὸς ὅτι ἔτι ἁμαρτωλῶν ὄντωνb ἡμῶν Χριστὸς ὑπὲρ ἡμῶν ἀπέθανεν.c
9  πολλῷ οὖν μᾶλλον δικαιωθέντεςa νῦν ἐν τῷ αἵματι αὐτοῦ σωθησόμεθαb δι’ αὐτοῦ ἀπὸ τῆς ὀργῆς.
10  εἰ γὰρ ἐχθροὶ ὄντεςa κατηλλάγημενb τῷ θεῷ διὰ τοῦ θανάτου τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, πολλῷ μᾶλλον καταλλαγέντεςc σωθησόμεθαd ἐν τῇ ζωῇ αὐτοῦ·
11  οὐ μόνον δέ, ἀλλὰ καὶ καυχώμενοιa ἐν τῷ θεῷ διὰ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, δι’ οὗ νῦν τὴν καταλλαγὴνb ἐλάβομεν.c
12  Διὰ τοῦτο ὥσπερ δι’ ἑνὸς ἀνθρώπου ἡ ἁμαρτία εἰς τὸν κόσμον εἰσῆλθενa καὶ διὰ τῆς ἁμαρτίας ὁ θάνατος, καὶ οὕτως εἰς πάντας ἀνθρώπους ὁ θάνατος διῆλθενb ἐφ’ ᾧ πάντες ἥμαρτον—c
13  ἄχρι γὰρ νόμου ἁμαρτία ἦνa ἐν κόσμῳ, ἁμαρτία δὲ οὐκ ἐλλογεῖταιb μὴ ὄντοςc νόμου,
14  ἀλλὰ ἐβασίλευσενa ὁ θάνατος ἀπὸ Ἀδὰμb μέχριc Μωϋσέως καὶ ἐπὶ τοὺς μὴ ἁμαρτήσανταςd ἐπὶ τῷ ὁμοιώματιe τῆς παραβάσεωςf Ἀδάμ,g ὅς ἐστινh τύποςi τοῦ μέλλοντος.j
15  Ἀλλ’ οὐχ ὡς τὸ παράπτωμα,a οὕτως καὶ τὸ χάρισμα·b εἰ γὰρ τῷ τοῦ ἑνὸς παραπτώματιc οἱ πολλοὶ ἀπέθανον,d πολλῷ μᾶλλον ἡ χάρις τοῦ θεοῦ καὶ ἡ δωρεὰe ἐν χάριτι τῇ τοῦ ἑνὸς ἀνθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς τοὺς πολλοὺς ἐπερίσσευσεν.f
16  καὶ οὐχ ὡς δι’ ἑνὸς ἁμαρτήσαντοςa τὸ δώρημα·b τὸ μὲν γὰρ κρίμαc ἐξ ἑνὸς εἰς κατάκριμα,d τὸ δὲ χάρισμαe ἐκ πολλῶν παραπτωμάτωνf εἰς δικαίωμα.g
17  εἰ γὰρ τῷ τοῦ ἑνὸς παραπτώματιa ὁ θάνατος ἐβασίλευσενb διὰ τοῦ ἑνός, πολλῷ μᾶλλον οἱ τὴν περισσείανc τῆς χάριτος καὶ τῆς δωρεᾶςd τῆς δικαιοσύνης λαμβάνοντεςe ἐν ζωῇ βασιλεύσουσινf διὰ τοῦ ἑνὸς Ἰησοῦ Χριστοῦ.
18  Ἄρα οὖν ὡς δι’ ἑνὸς παραπτώματοςa εἰς πάντας ἀνθρώπους εἰς κατάκριμα,b οὕτως καὶ δι’ ἑνὸς δικαιώματοςc εἰς πάντας ἀνθρώπους εἰς δικαίωσινd ζωῆς·
19  ὥσπερ γὰρ διὰ τῆς παρακοῆςa τοῦ ἑνὸς ἀνθρώπου ἁμαρτωλοὶ κατεστάθησανb οἱ πολλοί, οὕτως καὶ διὰ τῆς ὑπακοῆςc τοῦ ἑνὸς δίκαιοι κατασταθήσονταιd οἱ πολλοί.
20  νόμος δὲ παρεισῆλθενa ἵνα πλεονάσῃb τὸ παράπτωμα·c οὗ δὲ ἐπλεόνασενd ἡ ἁμαρτία, ὑπερεπερίσσευσενe ἡ χάρις,
21  ἵνα ὥσπερ ἐβασίλευσενa ἡ ἁμαρτία ἐν τῷ θανάτῳ, οὕτως καὶ ἡ χάρις βασιλεύσῃb διὰ δικαιοσύνης εἰς ζωὴν αἰώνιον διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ κυρίου ἡμῶν.