Πρὸς Ῥωμαίους

11
Λέγωa οὖν, μὴ ἀπώσατοb θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ; μὴ γένοιτο·c καὶ γὰρ ἐγὼ Ἰσραηλίτηςd εἰμί,e ἐκ σπέρματος Ἀβραάμ, φυλῆς Βενιαμίν.f
2οὐκ ἀπώσατοa θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ ὃν προέγνω.b οὐκ οἴδατεc ἐν Ἠλίᾳd τί λέγειe γραφή, ὡς ἐντυγχάνειf τῷ θεῷ κατὰ τοῦ ⸀Ἰσραήλ;
3Κύριε, τοὺς προφήτας σου ἀπέκτειναν,a ⸀τὰ θυσιαστήριάb σου κατέσκαψαν,c κἀγὼ ὑπελείφθηνd μόνος, καὶ ζητοῦσινe τὴν ψυχήν μου.
4ἀλλὰ τί λέγειa αὐτῷ χρηματισμός;b Κατέλιπονc ἐμαυτῷ ἑπτακισχιλίουςd ἄνδρας, οἵτινες οὐκ ἔκαμψανe γόνυf τῇ Βάαλ.g
5οὕτως οὖν καὶ ἐν τῷ νῦν καιρῷ λεῖμμαa κατ’ ἐκλογὴνb χάριτος γέγονεν·c
6εἰ δὲ χάριτι, οὐκέτι ἐξ ἔργων, ἐπεὶa χάρις οὐκέτι γίνεταιb ⸀χάρις.
7τί οὖν; ἐπιζητεῖa Ἰσραήλ, τοῦτο οὐκ ἐπέτυχεν,b δὲ ἐκλογὴc ἐπέτυχεν·d οἱ δὲ λοιποὶ ἐπωρώθησαν,e
8⸀καθὼς γέγραπται·a Ἔδωκενb αὐτοῖς θεὸς πνεῦμα κατανύξεως,c ὀφθαλμοὺς τοῦ μὴ βλέπεινd καὶ ὦτα τοῦ μὴ ἀκούειν,e ἕως τῆς σήμερον ἡμέρας.
9καὶ Δαυὶδ λέγει·a Γενηθήτωb τράπεζαc αὐτῶν εἰς παγίδαd καὶ εἰς θήρανe καὶ εἰς σκάνδαλονf καὶ εἰς ἀνταπόδομαg αὐτοῖς,
10σκοτισθήτωσανa οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτῶν τοῦ μὴ βλέπειν,b καὶ τὸν νῶτονc αὐτῶν διὰ παντὸς σύγκαμψον.d
11Λέγωa οὖν, μὴ ἔπταισανb ἵνα πέσωσιν;c μὴ γένοιτο·d ἀλλὰ τῷ αὐτῶν παραπτώματιe σωτηρία τοῖς ἔθνεσιν, εἰς τὸ παραζηλῶσαιf αὐτούς.
12εἰ δὲ τὸ παράπτωμαa αὐτῶν πλοῦτοςb κόσμου καὶ τὸ ἥττημαc αὐτῶν πλοῦτοςd ἐθνῶν, πόσῳe μᾶλλον τὸ πλήρωμαf αὐτῶν.
13Ὑμῖν ⸀δὲ λέγωa τοῖς ἔθνεσιν. ἐφ’ ὅσον μὲν ⸀οὖν εἰμιb ἐγὼ ἐθνῶν ἀπόστολος, τὴν διακονίαν μου δοξάζω,c
14εἴ πως παραζηλώσωa μου τὴν σάρκα καὶ σώσωb τινὰς ἐξ αὐτῶν.
15εἰ γὰρ ἀποβολὴa αὐτῶν καταλλαγὴb κόσμου, τίς πρόσλημψιςc εἰ μὴ ζωὴ ἐκ νεκρῶν;
16εἰ δὲ ἀπαρχὴa ἁγία, καὶ τὸ φύραμα·b καὶ εἰ ῥίζαc ἁγία, καὶ οἱ κλάδοι.d
17Εἰ δέ τινες τῶν κλάδωνa ἐξεκλάσθησαν,b σὺ δὲ ἀγριέλαιοςc ὢνd ἐνεκεντρίσθηςe ἐν αὐτοῖς καὶ συγκοινωνὸςf τῆς ⸀ῥίζηςg τῆς πιότητοςh τῆς ἐλαίαςi ἐγένου,j
18μὴ κατακαυχῶa τῶν κλάδων·b εἰ δὲ κατακαυχᾶσαι,c οὐ σὺ τὴν ῥίζανd βαστάζειςe ἀλλὰ ῥίζαf σέ.
19ἐρεῖςa οὖν· Ἐξεκλάσθησανb κλάδοιc ἵνα ἐγὼ ἐγκεντρισθῶ.d
20καλῶς· τῇ ἀπιστίᾳa ἐξεκλάσθησαν,b σὺ δὲ τῇ πίστει ἕστηκας.c μὴ ⸂ὑψηλὰd φρόνει⸃,e ἀλλὰ φοβοῦ·f
21εἰ γὰρ θεὸς τῶν κατὰ φύσινa κλάδωνb οὐκ ἐφείσατο,c ⸀οὐδὲ σοῦ φείσεται.d
22ἴδε οὖν χρηστότηταa καὶ ἀποτομίανb θεοῦ· ἐπὶ μὲν τοὺς πεσόνταςc ⸀ἀποτομία,d ἐπὶ δὲ σὲ ⸂χρηστότηςe θεοῦ⸃, ἐὰν ⸀ἐπιμένῃςf τῇ χρηστότητι,g ἐπεὶh καὶ σὺ ἐκκοπήσῃ.i
23κἀκεῖνοιa δέ, ἐὰν μὴ ⸀ἐπιμένωσιb τῇ ἀπιστίᾳ,c ἐγκεντρισθήσονται·d δυνατὸς γάρ ⸂ἐστινe θεὸς⸃ πάλιν ἐγκεντρίσαιf αὐτούς.
24εἰ γὰρ σὺ ἐκ τῆς κατὰ φύσινa ἐξεκόπηςb ἀγριελαίουc καὶ παρὰ φύσινd ἐνεκεντρίσθηςe εἰς καλλιέλαιον,f πόσῳg μᾶλλον οὗτοι οἱ κατὰ φύσινh ἐγκεντρισθήσονταιi τῇ ἰδίᾳ ἐλαίᾳ.j
25Οὐ γὰρ θέλωa ὑμᾶς ἀγνοεῖν,b ἀδελφοί, τὸ μυστήριονc τοῦτο, ἵνα μὴ ⸀ἦτεd ἑαυτοῖς φρόνιμοι,e ὅτι πώρωσιςf ἀπὸ μέρους τῷ Ἰσραὴλ γέγονενg ἄχρι οὗ τὸ πλήρωμαh τῶν ἐθνῶν εἰσέλθῃ,i
26καὶ οὕτως πᾶς Ἰσραὴλ σωθήσεται·a καθὼς γέγραπται·b Ἥξειc ἐκ Σιὼνd ⸀ῥυόμενος,e ἀποστρέψειf ἀσεβείαςg ἀπὸ Ἰακώβ.h
27καὶ αὕτη αὐτοῖς παρ’ ἐμοῦ διαθήκη, ὅταν ἀφέλωμαιa τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν.
28κατὰ μὲν τὸ εὐαγγέλιον ἐχθροὶ δι’ ὑμᾶς, κατὰ δὲ τὴν ἐκλογὴνa ἀγαπητοὶ διὰ τοὺς πατέρας·
29ἀμεταμέληταa γὰρ τὰ χαρίσματαb καὶ κλῆσιςc τοῦ θεοῦ.
30ὥσπερ ⸀γὰρ ὑμεῖς ποτε ἠπειθήσατεa τῷ θεῷ, νῦν δὲ ἠλεήθητεb τῇ τούτων ἀπειθείᾳ,c
31οὕτως καὶ οὗτοι νῦν ἠπείθησανa τῷ ὑμετέρῳb ἐλέειc ἵνα καὶ αὐτοὶ ⸀νῦν ἐλεηθῶσιν·d
32συνέκλεισενa γὰρ θεὸς τοὺς πάντας εἰς ἀπείθειανb ἵνα τοὺς πάντας ἐλεήσῃ.c
33a βάθοςb πλούτουc καὶ σοφίας καὶ γνώσεωςd θεοῦ· ὡς ἀνεξεραύνηταe τὰ κρίματαf αὐτοῦ καὶ ἀνεξιχνίαστοιg αἱ ὁδοὶ αὐτοῦ.
34Τίς γὰρ ἔγνωa νοῦνb κυρίου; τίς σύμβουλοςc αὐτοῦ ἐγένετο;d
35 τίς προέδωκενa αὐτῷ, καὶ ἀνταποδοθήσεταιb αὐτῷ;
36ὅτι ἐξ αὐτοῦ καὶ δι’ αὐτοῦ καὶ εἰς αὐτὸν τὰ πάντα· αὐτῷ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν.