Ἀποκάλυψις Ἰωάννου

1
Ἀποκάλυψιςa Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἣν ἔδωκενb αὐτῷ ὁ θεὸς δεῖξαιc τοῖς δούλοις αὐτοῦ, ἃ δεῖd γενέσθαιe ἐν τάχει,f καὶ ἐσήμανενg ἀποστείλαςh διὰ τοῦ ἀγγέλου αὐτοῦ τῷ δούλῳ αὐτοῦ Ἰωάννῃ,
2  ὃς ἐμαρτύρησενa τὸν λόγον τοῦ θεοῦ καὶ τὴν μαρτυρίαν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅσα εἶδεν.b
3  μακάριος ὁ ἀναγινώσκωνa καὶ οἱ ἀκούοντεςb τοὺς λόγους τῆς προφητείαςc καὶ τηροῦντεςd τὰ ἐν αὐτῇ γεγραμμένα,e ὁ γὰρ καιρὸς ἐγγύς.
4  Ἰωάννης ταῖς ἑπτὰ ἐκκλησίαις ταῖς ἐν τῇ Ἀσίᾳ·a χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ⸀ἀπὸ ὁ ὢνb καὶ ὁ ἦνc καὶ ὁ ἐρχόμενος,d καὶ ἀπὸ τῶν ἑπτὰ πνευμάτων ἃ ἐνώπιον τοῦ θρόνου αὐτοῦ,
5  καὶ ἀπὸ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ μάρτυς ὁ πιστός, ὁ πρωτότοκοςa τῶν νεκρῶν καὶ ὁ ἄρχων τῶν βασιλέων τῆς γῆς. Τῷ ἀγαπῶντιb ἡμᾶς καὶ ⸀λύσαντιc ἡμᾶς ⸀ἐκ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν ἐν τῷ αἵματι αὐτοῦ—
6  καὶ ἐποίησενa ἡμᾶς βασιλείαν, ἱερεῖς τῷ θεῷ καὶ πατρὶ αὐτοῦ— αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτοςb εἰς τοὺς αἰῶνας ⸂τῶν αἰώνων⸃· ἀμήν.
7  Ἰδοὺ ἔρχεταιa μετὰ τῶν νεφελῶν,b καὶ ὄψεταιc αὐτὸν πᾶς ὀφθαλμὸς καὶ οἵτινες αὐτὸν ἐξεκέντησαν,d καὶ κόψονταιe ἐπ’ αὐτὸν πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς γῆς. ναί, ἀμήν.
8  Ἐγώ εἰμιa τὸ Ἄλφαb καὶ τὸ Ὦ,c λέγειd κύριος, ὁ θεός, ὁ ὢνe καὶ ὁ ἦνf καὶ ὁ ἐρχόμενος,g ὁ παντοκράτωρ.h
9  Ἐγὼ Ἰωάννης, ὁ ἀδελφὸς ὑμῶν καὶ ⸀συγκοινωνὸςa ἐν τῇ θλίψει καὶ βασιλείᾳ καὶ ὑπομονῇ ⸀ἐν Ἰησοῦ, ἐγενόμηνb ἐν τῇ νήσῳc τῇ καλουμένῃd Πάτμῳe διὰ τὸν λόγον τοῦ θεοῦ ⸀καὶ τὴν μαρτυρίαν ⸀Ἰησοῦ.
10  ἐγενόμηνa ἐν πνεύματι ἐν τῇ κυριακῇb ἡμέρᾳ, καὶ ἤκουσαc ⸂ὀπίσω μου φωνὴν⸃ μεγάλην ὡς σάλπιγγοςd
11  λεγούσης·a Ὃ βλέπειςb γράψονc εἰς βιβλίον καὶ πέμψονd ταῖς ἑπτὰ ἐκκλησίαις, εἰς Ἔφεσονe καὶ εἰς Σμύρνανf καὶ εἰς Πέργαμονg καὶ εἰς Θυάτειραh καὶ εἰς Σάρδειςi καὶ εἰς Φιλαδέλφειανj καὶ εἰς Λαοδίκειαν.k
12  ⸀Καὶ ἐπέστρεψαa βλέπεινb τὴν φωνὴν ἥτις ἐλάλειc μετ’ ἐμοῦ· καὶ ἐπιστρέψαςd εἶδονe ἑπτὰ λυχνίαςf χρυσᾶς,g
13  καὶ ἐν μέσῳ ⸀τῶν λυχνιῶνa ὅμοιον ⸀υἱὸν ἀνθρώπου, ἐνδεδυμένονb ποδήρηc καὶ περιεζωσμένονd πρὸς τοῖς μαστοῖςe ζώνηνf χρυσᾶν·g
14  ἡ δὲ κεφαλὴ αὐτοῦ καὶ αἱ τρίχεςa λευκαὶb ὡς ἔριονc λευκόν,d ὡς χιών,e καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ὡς φλὸξf πυρός,
15  καὶ οἱ πόδες αὐτοῦ ὅμοιοι χαλκολιβάνῳ,a ὡς ἐν καμίνῳb ⸀πεπυρωμένης,c καὶ ἡ φωνὴ αὐτοῦ ὡς φωνὴ ὑδάτων πολλῶν,
16  καὶ ἔχωνa ἐν τῇ δεξιᾷ ⸂χειρὶ αὐτοῦ⸃ ἀστέραςb ἑπτά, καὶ ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ ῥομφαίαc δίστομοςd ὀξεῖαe ἐκπορευομένη,f καὶ ἡ ὄψιςg αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος φαίνειh ἐν τῇ δυνάμει αὐτοῦ.
17  Καὶ ὅτε εἶδονa αὐτόν, ἔπεσαb πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ ὡς νεκρός· καὶ ἔθηκενc τὴν δεξιὰν αὐτοῦ ἐπ’ ἐμὲ λέγων·d Μὴ φοβοῦ·e ἐγώ εἰμιf ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος,
18  καὶ ὁ ζῶν—a καὶ ἐγενόμηνb νεκρὸς καὶ ἰδοὺ ζῶνc εἰμιd εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν ⸀αἰώνων— καὶ ἔχωe τὰς κλεῖςf τοῦ θανάτου καὶ τοῦ ᾅδου.g
19  γράψονa οὖν ἃ εἶδεςb καὶ ἃ εἰσὶνc καὶ ἃ μέλλειd ⸀γίνεσθαιe μετὰ ταῦτα.
20  τὸ μυστήριονa τῶν ἑπτὰ ἀστέρωνb ⸀οὓς εἶδεςc ἐπὶ τῆς δεξιᾶς μου, καὶ τὰς ἑπτὰ λυχνίαςd τὰς χρυσᾶς·e οἱ ἑπτὰ ἀστέρεςf ἄγγελοι τῶν ἑπτὰ ἐκκλησιῶν εἰσίν,g καὶ αἱ λυχνίαιh αἱ ἑπτὰ ἑπτὰ ἐκκλησίαι εἰσίν.i
2
Τῷ ἀγγέλῳ ⸀τῆς ἐν Ἐφέσῳa ἐκκλησίας γράψον·b Τάδεc λέγειd ὁ κρατῶνe τοὺς ἑπτὰ ἀστέραςf ἐν τῇ δεξιᾷ αὐτοῦ, ὁ περιπατῶνg ἐν μέσῳ τῶν ἑπτὰ λυχνιῶνh τῶν χρυσῶν·i
2  Οἶδαa τὰ ἔργα σου, καὶ τὸν ⸀κόπονb καὶ τὴν ὑπομονήν σου, καὶ ὅτι οὐ δύνῃc βαστάσαιd κακούς, καὶ ἐπείρασαςe τοὺς λέγονταςf ἑαυτοὺς ⸀ἀποστόλους, καὶ οὐκ εἰσίν,g καὶ εὗρεςh αὐτοὺς ψευδεῖς·i
3  καὶ ὑπομονὴν ἔχεις,a καὶ ἐβάστασαςb διὰ τὸ ὄνομά μου, καὶ ⸂οὐ κεκοπίακες⸃.c
4  ἀλλὰ ἔχωa κατὰ σοῦ ὅτι τὴν ἀγάπην σου τὴν πρώτην ἀφῆκες.b
5  μνημόνευεa οὖν πόθενb ⸀πέπτωκας,c καὶ μετανόησονd καὶ τὰ πρῶτα ἔργα ποίησον·e εἰ δὲ μή, ἔρχομαίf ⸀σοι, καὶ κινήσωg τὴν λυχνίανh σου ἐκ τοῦ τόπου αὐτῆς, ἐὰν μὴ μετανοήσῃς.i
6  ἀλλὰ τοῦτο ἔχειςa ὅτι μισεῖςb τὰ ἔργα τῶν Νικολαϊτῶν,c ἃ κἀγὼ μισῶ.d
7  ὁ ἔχωνa οὖς ἀκουσάτωb τί τὸ πνεῦμα λέγειc ταῖς ἐκκλησίαις. τῷ νικῶντιd δώσωe αὐτῷ φαγεῖνf ἐκ τοῦ ξύλουg τῆς ζωῆς, ὅ ἐστινh ἐν τῷ παραδείσῳi τοῦ ⸀θεοῦ.
8  Καὶ τῷ ἀγγέλῳ ⸀τῆς ἐν Σμύρνῃa ἐκκλησίας γράψον·b Τάδεc λέγειd ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος, ὃς ἐγένετοe νεκρὸς καὶ ἔζησεν·f
9  Οἶδάa ⸀σου τὴν θλῖψιν καὶ τὴν πτωχείαν,b ἀλλὰ πλούσιοςc εἶ,d καὶ τὴν βλασφημίανe ἐκ τῶν λεγόντωνf Ἰουδαίους εἶναιg ἑαυτούς, καὶ οὐκ εἰσίν,h ἀλλὰ συναγωγὴ τοῦ Σατανᾶ.
10  ⸀μηδὲν φοβοῦa ἃ μέλλειςb ⸀πάσχειν.c ⸀ἰδοὺ μέλλειd ⸀βάλλεινe ὁ διάβολος ἐξ ὑμῶν εἰς φυλακὴν ἵνα πειρασθῆτε,f καὶ ⸀ἕξετεg θλῖψιν ἡμερῶν δέκα.h γίνουi πιστὸς ἄχρι θανάτου, καὶ δώσωj σοι τὸν στέφανονk τῆς ζωῆς.
11  ὁ ἔχωνa οὖς ἀκουσάτωb τί τὸ πνεῦμα λέγειc ταῖς ἐκκλησίαις. ὁ νικῶνd οὐ μὴ ἀδικηθῇe ἐκ τοῦ θανάτου τοῦ δευτέρου.
12  Καὶ τῷ ἀγγέλῳ τῆς ἐν Περγάμῳa ἐκκλησίας γράψον·b Τάδεc λέγειd ὁ ἔχωνe τὴν ῥομφαίανf τὴν δίστομονg τὴν ὀξεῖαν·h
13  ⸀Οἶδαa ποῦ κατοικεῖς,b ὅπου ὁ θρόνος τοῦ Σατανᾶ, καὶ κρατεῖςc τὸ ὄνομά μου, καὶ οὐκ ἠρνήσωd τὴν πίστιν μου ⸀καὶ ἐν ταῖς ⸀ἡμέραις Ἀντιπᾶς,e ὁ μάρτυς μου, ὁ πιστός ⸀μου, ὃς ἀπεκτάνθηf παρ’ ὑμῖν, ὅπου ὁ Σατανᾶς κατοικεῖ.g
14  ἀλλὰ ἔχωa κατὰ σοῦ ὀλίγα, ὅτι ἔχειςb ἐκεῖ κρατοῦνταςc τὴν διδαχὴν Βαλαάμ,d ὃς ⸂ἐδίδασκενe τῷ⸃ Βαλὰκf βαλεῖνg σκάνδαλονh ἐνώπιον τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, ⸀φαγεῖνi εἰδωλόθυταj καὶ πορνεῦσαι·k
15  οὕτως ἔχειςa καὶ σὺ κρατοῦνταςb τὴν ⸀διδαχὴν Νικολαϊτῶνc ὁμοίως.
16  μετανόησονa οὖν· εἰ δὲ μή, ἔρχομαίb σοι ταχύ,c καὶ πολεμήσωd μετ’ αὐτῶν ἐν τῇ ῥομφαίᾳe τοῦ στόματός μου.
17  ὁ ἔχωνa οὖς ἀκουσάτωb τί τὸ πνεῦμα λέγειc ταῖς ἐκκλησίαις. τῷ νικῶντιd δώσωe ⸀αὐτῷ τοῦ μάνναf τοῦ κεκρυμμένου,g καὶ δώσωh αὐτῷ ψῆφονi λευκήν,j καὶ ἐπὶ τὴν ψῆφονk ὄνομα καινὸν γεγραμμένονl ὃ οὐδεὶς οἶδενm εἰ μὴ ὁ λαμβάνων.n
18  Καὶ τῷ ἀγγέλῳ ⸀τῆς ἐν Θυατείροιςa ἐκκλησίας γράψον·b Τάδεc λέγειd ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ, ὁ ἔχωνe τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ ὡς φλόγαf πυρός, καὶ οἱ πόδες αὐτοῦ ὅμοιοι χαλκολιβάνῳ·g
19  Οἶδάa σου τὰ ἔργα, καὶ τὴν ⸂ἀγάπην καὶ τὴν πίστιν⸃ καὶ τὴν διακονίαν καὶ τὴν ὑπομονήν σου, καὶ τὰ ἔργα σου τὰ ἔσχατα πλείονα τῶν πρώτων.
20  ἀλλὰ ἔχωa κατὰ σοῦ ὅτι ἀφεῖςb τὴν ⸀γυναῖκα Ἰεζάβελ,c ἡ ⸀λέγουσαd ἑαυτὴν προφῆτιν,e καὶ διδάσκειf καὶ πλανᾷg τοὺς ἐμοὺς δούλους πορνεῦσαιh καὶ φαγεῖνi εἰδωλόθυτα.j
21  καὶ ἔδωκαa αὐτῇ χρόνον ἵνα μετανοήσῃ,b καὶ οὐ θέλειc μετανοῆσαιd ἐκ τῆς πορνείαςe αὐτῆς.
22  ἰδοὺ βάλλωa αὐτὴν εἰς κλίνην,b καὶ τοὺς μοιχεύονταςc μετ’ αὐτῆς εἰς θλῖψιν μεγάλην, ἐὰν μὴ ⸀μετανοήσωσινd ἐκ τῶν ἔργων αὐτῆς·
23  καὶ τὰ τέκνα αὐτῆς ἀποκτενῶa ἐν θανάτῳ· καὶ γνώσονταιb πᾶσαι αἱ ἐκκλησίαι ὅτι ἐγώ εἰμιc ὁ ἐραυνῶνd νεφροὺςe καὶ καρδίας, καὶ δώσωf ὑμῖν ἑκάστῳ κατὰ τὰ ἔργα ὑμῶν.
24  ὑμῖν δὲ λέγωa τοῖς λοιποῖς τοῖς ἐν Θυατείροις,b ὅσοι οὐκ ἔχουσινc τὴν διδαχὴν ταύτην, οἵτινες οὐκ ἔγνωσανd τὰ βαθέαe τοῦ Σατανᾶ, ὡς λέγουσιν,f οὐ βάλλωg ἐφ’ ὑμᾶς ἄλλο βάρος·h
25  πλὴν ὃ ἔχετεa κρατήσατεb ἄχρι οὗ ἂν ἥξω.c
26  καὶ ὁ νικῶνa καὶ ὁ τηρῶνb ἄχρι τέλους τὰ ἔργα μου, δώσωc αὐτῷ ἐξουσίαν ἐπὶ τῶν ἐθνῶν,
27  καὶ ποιμανεῖa αὐτοὺς ἐν ῥάβδῳb σιδηρᾷc ὡς τὰ σκεύηd τὰ κεραμικὰe ⸀συντρίβεται,f
28  ὡς κἀγὼ εἴληφαa παρὰ τοῦ πατρός μου, καὶ δώσωb αὐτῷ τὸν ἀστέραc τὸν πρωϊνόν.d
29  ὁ ἔχωνa οὖς ἀκουσάτωb τί τὸ πνεῦμα λέγειc ταῖς ἐκκλησίαις.
3
Καὶ τῷ ἀγγέλῳ τῆς ἐν Σάρδεσινa ἐκκλησίας γράψον·b Τάδεc λέγειd ὁ ἔχωνe τὰ ἑπτὰ πνεύματα τοῦ θεοῦ καὶ τοὺς ἑπτὰ ἀστέρας·f Οἶδάg σου τὰ ἔργα, ὅτι ὄνομα ἔχειςh ὅτι ζῇς,i καὶ νεκρὸς εἶ.j
2  γίνουa γρηγορῶν,b καὶ στήρισονc τὰ λοιπὰ ἃ ⸂ἔμελλονd ἀποθανεῖν⸃,e οὐ γὰρ εὕρηκάf σου ⸀τὰ ἔργα πεπληρωμέναg ἐνώπιον τοῦ θεοῦ μου·
3  μνημόνευεa οὖν πῶς εἴληφαςb καὶ ἤκουσαςc καὶ τήρει,d καὶ μετανόησον·e ἐὰν οὖν μὴ γρηγορήσῃς,f ⸀ἥξωg ὡς κλέπτης,h καὶ οὐ μὴ ⸀γνῷςi ποίαν ὥραν ἥξωj ἐπὶ σέ·
4  ἀλλὰ ⸂ἔχειςa ὀλίγα⸃ ὀνόματα ἐν Σάρδεσινb ἃ οὐκ ἐμόλυνανc τὰ ἱμάτια αὐτῶν, καὶ περιπατήσουσινd μετ’ ἐμοῦ ἐν λευκοῖς,e ὅτι ἄξιοί εἰσιν.f
5  ὁ νικῶνa ⸀οὕτως περιβαλεῖταιb ἐν ἱματίοις λευκοῖς,c καὶ οὐ μὴ ἐξαλείψωd τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκ τῆς βίβλουe τῆς ζωῆς, καὶ ὁμολογήσωf τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐνώπιον τοῦ πατρός μου καὶ ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων αὐτοῦ.
6  ὁ ἔχωνa οὖς ἀκουσάτωb τί τὸ πνεῦμα λέγειc ταῖς ἐκκλησίαις.
7  Καὶ τῷ ἀγγέλῳ τῆς ἐν Φιλαδελφείᾳa ἐκκλησίας γράψον·b Τάδεc λέγειd ὁ ἅγιος, ὁ ἀληθινός,e ὁ ἔχωνf τὴν κλεῖνg ⸀Δαυίδ, ὁ ἀνοίγωνh καὶ οὐδεὶς κλείσει,i ⸂καὶ κλείων⸃j καὶ οὐδεὶς ⸀ἀνοίγει·k
8  Οἶδάa σου τὰ ἔργα— ἰδοὺ δέδωκαb ἐνώπιόν σου θύραν ἠνεῳγμένην,c ἣν οὐδεὶς δύναταιd κλεῖσαιe αὐτήν— ὅτι μικρὰν ἔχειςf δύναμιν, καὶ ἐτήρησάςg μου τὸν λόγον, καὶ οὐκ ἠρνήσωh τὸ ὄνομά μου.
9  ἰδοὺ ⸀διδῶa ἐκ τῆς συναγωγῆς τοῦ Σατανᾶ, τῶν λεγόντωνb ἑαυτοὺς Ἰουδαίους εἶναι,c καὶ οὐκ εἰσὶνd ἀλλὰ ψεύδονται—e ἰδοὺ ποιήσωf αὐτοὺς ἵνα ⸂ἥξουσινg καὶ προσκυνήσουσιν⸃h ἐνώπιον τῶν ποδῶν σου, καὶ γνῶσινi ὅτι ⸀ἐγὼ ἠγάπησάj σε.
10  ὅτι ἐτήρησαςa τὸν λόγον τῆς ὑπομονῆς μου, κἀγώ σε τηρήσωb ἐκ τῆς ὥρας τοῦ πειρασμοῦc τῆς μελλούσηςd ἔρχεσθαιe ἐπὶ τῆς οἰκουμένηςf ὅλης, πειράσαιg τοὺς κατοικοῦνταςh ἐπὶ τῆς γῆς.
11  ἔρχομαιa ταχύ·b κράτειc ὃ ἔχεις,d ἵνα μηδεὶς λάβῃe τὸν στέφανόνf σου.
12  ὁ νικῶνa ποιήσωb αὐτὸν στῦλονc ἐν τῷ ναῷ τοῦ θεοῦ μου, καὶ ἔξω οὐ μὴ ἐξέλθῃd ἔτι, καὶ γράψωe ἐπ’ αὐτὸν τὸ ὄνομα τοῦ θεοῦ μου καὶ τὸ ὄνομα τῆς πόλεως τοῦ θεοῦ μου, τῆς καινῆς Ἰερουσαλήμ, ἡ ⸀καταβαίνουσαf ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τοῦ θεοῦ μου, καὶ τὸ ὄνομά μου τὸ καινόν.
13  ὁ ἔχωνa οὖς ἀκουσάτωb τί τὸ πνεῦμα λέγειc ταῖς ἐκκλησίαις.
14  Καὶ τῷ ἀγγέλῳ τῆς ἐν Λαοδικείᾳa ἐκκλησίας γράψον·b Τάδεc λέγειd ὁ Ἀμήν, ὁ μάρτυς ὁ πιστὸς ⸀καὶ ἀληθινός,e ἡ ἀρχὴ τῆς κτίσεωςf τοῦ θεοῦ·
15  Οἶδάa σου τὰ ἔργα, ὅτι οὔτε ψυχρὸςb εἶc οὔτε ζεστός.d ὄφελονe ψυχρὸςf ἦςg ἢ ζεστός.h
16  οὕτως, ὅτι χλιαρὸςa εἶb καὶ ⸀οὔτε ζεστὸςc οὔτε ψυχρός,d μέλλωe σε ἐμέσαιf ἐκ τοῦ στόματός μου.
17  ὅτι λέγειςa ⸀ὅτι Πλούσιόςb εἰμιc καὶ πεπλούτηκαd καὶ ⸀οὐδὲν χρείαν ἔχω,e καὶ οὐκ οἶδαςf ὅτι σὺ εἶg ὁ ταλαίπωροςh ⸀καὶ ἐλεεινὸςi καὶ πτωχὸς καὶ τυφλὸς καὶ γυμνός,j
18  συμβουλεύωa σοι ἀγοράσαιb ⸂παρ’ ἐμοῦ χρυσίον⸃c πεπυρωμένονd ἐκ πυρὸς ἵνα πλουτήσῃς,e καὶ ἱμάτια λευκὰf ἵνα περιβάλῃg καὶ μὴ φανερωθῇh ἡ αἰσχύνηi τῆς γυμνότητόςj σου, καὶ κολλούριονk ⸀ἐγχρῖσαιl τοὺς ὀφθαλμούς σου ἵνα βλέπῃς.m
19  ἐγὼ ὅσους ἐὰν φιλῶa ἐλέγχωb καὶ παιδεύω·c ⸀ζήλευεd οὖν καὶ μετανόησον.e
20  ἰδοὺ ἕστηκαa ἐπὶ τὴν θύραν καὶ κρούω·b ἐάν τις ἀκούσῃc τῆς φωνῆς μου καὶ ἀνοίξῃd τὴν θύραν, ⸀καὶ εἰσελεύσομαιe πρὸς αὐτὸν καὶ δειπνήσωf μετ’ αὐτοῦ καὶ αὐτὸς μετ’ ἐμοῦ.
21  ὁ νικῶνa δώσωb αὐτῷ καθίσαιc μετ’ ἐμοῦ ἐν τῷ θρόνῳ μου, ὡς κἀγὼ ἐνίκησαd καὶ ἐκάθισαe μετὰ τοῦ πατρός μου ἐν τῷ θρόνῳ αὐτοῦ.
22  ὁ ἔχωνa οὖς ἀκουσάτωb τί τὸ πνεῦμα λέγειc ταῖς ἐκκλησίαις.
4
Μετὰ ταῦτα εἶδον,a καὶ ἰδοὺ θύρα ἠνεῳγμένηb ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ ἡ φωνὴ ἡ πρώτη ἣν ἤκουσαc ὡς σάλπιγγοςd λαλούσηςe μετ’ ἐμοῦ, λέγων·f Ἀνάβαg ὧδε, καὶ δείξωh σοι ἃ δεῖi γενέσθαι.j μετὰ ταῦτα
2  ⸀εὐθέως ἐγενόμηνa ἐν πνεύματι· καὶ ἰδοὺ θρόνος ἔκειτοb ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τὸν θρόνον καθήμενος,c
3  ⸂καὶ ὁ καθήμενος⸃a ὅμοιος ὁράσειb λίθῳ ἰάσπιδιc καὶ σαρδίῳ,d καὶ ἶριςe κυκλόθενf τοῦ θρόνου ⸂ὅμοιος ὁράσειg σμαραγδίνῳ⸃.h
4  καὶ κυκλόθενa τοῦ θρόνου ⸀θρόνοι εἴκοσιb τέσσαρες, καὶ ἐπὶ τοὺς ⸀θρόνους εἴκοσιc τέσσαρας πρεσβυτέρους καθημένουςd περιβεβλημένουςe ⸀ἐν ἱματίοις λευκοῖς,f καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτῶν στεφάνουςg χρυσοῦς.h
5  καὶ ἐκ τοῦ θρόνου ἐκπορεύονταιa ἀστραπαὶb καὶ φωναὶ καὶ βρονταί·c καὶ ἑπτὰ λαμπάδεςd πυρὸς καιόμεναιe ἐνώπιον τοῦ θρόνου, ⸀ἅ εἰσινf ⸀τὰ ἑπτὰ πνεύματα τοῦ θεοῦ,
6  καὶ ἐνώπιον τοῦ θρόνου ὡς θάλασσα ὑαλίνηa ὁμοία κρυστάλλῳ.b Καὶ ἐν μέσῳ τοῦ θρόνου καὶ κύκλῳc τοῦ θρόνου τέσσαρα ζῷαd γέμονταe ὀφθαλμῶν ἔμπροσθεν καὶ ὄπισθεν·f
7  καὶ τὸ ζῷονa τὸ πρῶτον ὅμοιον λέοντι,b καὶ τὸ δεύτερον ζῷονc ὅμοιον μόσχῳ,d καὶ τὸ τρίτον ζῷονe ⸀ἔχωνf ⸂τὸ πρόσωπον ὡς⸃ ἀνθρώπου, καὶ τὸ τέταρτονg ζῷονh ὅμοιον ἀετῷi πετομένῳ·j
8  καὶ τὰ τέσσαρα ζῷα,a ἓν ⸂καθ’ ἓν⸃ ⸀αὐτῶν ⸀ἔχωνb ἀνὰc πτέρυγαςd ἕξ,e κυκλόθενf καὶ ἔσωθενg γέμουσινh ὀφθαλμῶν· καὶ ἀνάπαυσινi οὐκ ἔχουσινj ἡμέρας καὶ νυκτὸς λέγοντες·k Ἅγιος ἅγιος ἅγιος κύριος, ὁ θεός, ὁ παντοκράτωρ,l ὁ ἦνm καὶ ὁ ὢνn καὶ ὁ ἐρχόμενος.o
9  καὶ ὅταν ⸀δώσουσινa τὰ ζῷαb δόξαν καὶ τιμὴν καὶ εὐχαριστίανc τῷ καθημένῳd ἐπὶ ⸂τῷ θρόνῳ⸃, τῷ ζῶντιe εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων,
10  πεσοῦνταιa οἱ εἴκοσιb τέσσαρες πρεσβύτεροι ἐνώπιον τοῦ καθημένουc ἐπὶ τοῦ θρόνου, καὶ προσκυνήσουσινd τῷ ζῶντιe εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, καὶ βαλοῦσινf τοὺς στεφάνουςg αὐτῶν ἐνώπιον τοῦ θρόνου, λέγοντες·h
11  Ἄξιος εἶ,a ὁ κύριος καὶ ὁ θεὸς ⸀ἡμῶν, λαβεῖνb τὴν δόξαν καὶ τὴν τιμὴν καὶ τὴν δύναμιν, ὅτι σὺ ἔκτισαςc ⸀τὰ πάντα, καὶ διὰ τὸ θέλημά σου ἦσανd καὶ ἐκτίσθησαν.e
5
Καὶ εἶδονa ἐπὶ τὴν δεξιὰν τοῦ καθημένουb ἐπὶ τοῦ θρόνου βιβλίον γεγραμμένονc ἔσωθενd καὶ ⸀ὄπισθεν,e κατεσφραγισμένονf σφραγῖσινg ἑπτά.
2  καὶ εἶδονa ἄγγελον ἰσχυρὸνb κηρύσσονταc ἐν φωνῇ μεγάλῃ· Τίς ⸀ἄξιος ἀνοῖξαιd τὸ βιβλίον καὶ λῦσαιe τὰς σφραγῖδαςf αὐτοῦ;
3  καὶ οὐδεὶς ἐδύνατοa ἐν τῷ ⸀οὐρανῷ ⸂οὐδὲ ἐπὶ τῆς γῆς οὐδὲ⸃ ὑποκάτωb τῆς γῆς ἀνοῖξαιc τὸ βιβλίον οὔτε βλέπεινd αὐτό.
4  καὶ ⸀ἐγὼ ἔκλαιονa πολὺ ὅτι οὐδεὶς ἄξιος εὑρέθηb ἀνοῖξαιc τὸ βιβλίον οὔτε βλέπεινd αὐτό·
5  καὶ εἷς ἐκ τῶν πρεσβυτέρων λέγειa μοι· Μὴ κλαῖε·b ἰδοὺ ἐνίκησενc ὁ λέωνd ὁ ἐκ τῆς φυλῆς Ἰούδα, ἡ ῥίζαe Δαυίδ, ⸀ἀνοῖξαιf τὸ βιβλίον καὶ τὰς ἑπτὰ σφραγῖδαςg αὐτοῦ.
6  Καὶ εἶδονa ἐν μέσῳ τοῦ θρόνου καὶ τῶν τεσσάρων ζῴωνb καὶ ἐν μέσῳ τῶν πρεσβυτέρων ἀρνίον ⸀ἑστηκὸςc ὡς ἐσφαγμένον,d ⸀ἔχωνe κέραταf ἑπτὰ καὶ ὀφθαλμοὺς ἑπτά, ⸀οἵ εἰσινg τὰ ἑπτὰ πνεύματα τοῦ θεοῦ, ⸀ἀπεσταλμένοιh εἰς πᾶσαν τὴν γῆν.
7  καὶ ἦλθενa καὶ εἴληφενb ἐκ τῆς δεξιᾶς τοῦ καθημένουc ἐπὶ τοῦ θρόνου.
8  καὶ ὅτε ἔλαβενa τὸ βιβλίον, τὰ τέσσαρα ζῷαb καὶ οἱ εἴκοσιc τέσσαρες πρεσβύτεροι ἔπεσανd ἐνώπιον τοῦ ἀρνίου, ἔχοντεςe ἕκαστος κιθάρανf καὶ φιάλαςg χρυσᾶςh γεμούσαςi θυμιαμάτων,j αἵ εἰσινk ⸀αἱ προσευχαὶ τῶν ἁγίων·
9  καὶ ᾄδουσινa ᾠδὴνb καινὴν λέγοντες·c Ἄξιος εἶd λαβεῖνe τὸ βιβλίον καὶ ἀνοῖξαιf τὰς σφραγῖδαςg αὐτοῦ, ὅτι ἐσφάγηςh καὶ ἠγόρασαςi τῷ ⸀θεῷ ἐν τῷ αἵματί σου ἐκ πάσης φυλῆς καὶ γλώσσης καὶ λαοῦ καὶ ἔθνους,
10  καὶ ἐποίησαςa αὐτοὺς τῷ θεῷ ἡμῶν ⸀βασιλείαν καὶ ἱερεῖς, καὶ ⸀βασιλεύουσινb ἐπὶ τῆς γῆς.
11  Καὶ εἶδον,a καὶ ⸀ἤκουσαb φωνὴν ἀγγέλων πολλῶν κύκλῳc τοῦ θρόνου καὶ τῶν ζῴωνd καὶ τῶν πρεσβυτέρων, καὶ ἦνe ὁ ἀριθμὸςf αὐτῶν μυριάδεςg μυριάδωνh καὶ χιλιάδεςi χιλιάδων,j
12  λέγοντεςa φωνῇ μεγάλῃ· Ἄξιόν ἐστινb τὸ ἀρνίον τὸ ἐσφαγμένονc λαβεῖνd τὴν δύναμιν ⸀καὶ πλοῦτονe καὶ σοφίαν καὶ ἰσχὺνf καὶ τιμὴν καὶ δόξαν καὶ εὐλογίαν.g
13  καὶ πᾶν κτίσμαa ὃ ἐν τῷ οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ὑποκάτωb τῆς γῆς καὶ ἐπὶ τῆς ⸀θαλάσσης, καὶ τὰ ἐν αὐτοῖς ⸀πάντα, ἤκουσαc λέγοντας·d Τῷ καθημένῳe ἐπὶ ⸂τῷ θρόνῳ⸃ καὶ τῷ ἀρνίῳ ἡ εὐλογίαf καὶ ἡ τιμὴ καὶ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτοςg εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν ⸀αἰώνων.
14  καὶ τὰ τέσσαρα ζῷαa ⸀ἔλεγον·b Ἀμήν. καὶ οἱ πρεσβύτεροι ἔπεσανc καὶ προσεκύνησαν.d
6
Καὶ εἶδονa ⸀ὅτε ἤνοιξενb τὸ ἀρνίον μίαν ἐκ τῶν ἑπτὰ σφραγίδων,c καὶ ἤκουσαd ἑνὸς ἐκ τῶν τεσσάρων ζῴωνe λέγοντοςf ὡς φωνῇ βροντῆς·g ⸀Ἔρχου.h
2  καὶ ⸂εἶδον,a καὶ⸃ ἰδοὺ ἵπποςb λευκός,c καὶ ὁ καθήμενοςd ἐπ’ αὐτὸν ἔχωνe τόξον,f καὶ ἐδόθηg αὐτῷ στέφανος,h καὶ ἐξῆλθενi νικῶνj καὶ ἵνα νικήσῃ.k
3  Καὶ ὅτε ἤνοιξενa τὴν ⸂σφραγῖδαb τὴν δευτέραν⸃, ἤκουσαc τοῦ δευτέρου ζῴουd λέγοντος·e Ἔρχου.f
4  καὶ ἐξῆλθενa ἄλλος ἵπποςb πυρρός,c καὶ τῷ καθημένῳd ἐπ’ αὐτὸν ἐδόθηe αὐτῷ λαβεῖνf τὴν εἰρήνην ἐκ τῆς γῆς ⸀καὶ ἵνα ἀλλήλους ⸀σφάξουσιν,g καὶ ἐδόθηh αὐτῷ μάχαιραi μεγάλη.
5  Καὶ ὅτε ἤνοιξεa τὴν σφραγῖδαb τὴν τρίτην, ἤκουσαc τοῦ τρίτου ζῴουd λέγοντος·e Ἔρχου.f καὶ ⸀εἶδον,g καὶ ἰδοὺ ἵπποςh μέλας,i καὶ ὁ καθήμενοςj ἐπ’ αὐτὸν ἔχωνk ζυγὸνl ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ.
6  καὶ ἤκουσαa ⸀ὡς φωνὴν ἐν μέσῳ τῶν τεσσάρων ζῴωνb λέγουσαν·c Χοῖνιξd σίτουe δηναρίου,f καὶ τρεῖς χοίνικεςg ⸀κριθῶνh δηναρίου·i καὶ τὸ ἔλαιονj καὶ τὸν οἶνον μὴ ἀδικήσῃς.k
7  Καὶ ὅτε ἤνοιξενa τὴν σφραγῖδαb τὴν τετάρτην,c ἤκουσαd ⸀φωνὴν τοῦ τετάρτουe ζῴουf λέγοντος·g ⸀Ἔρχου.h
8  καὶ ⸂εἶδον,a καὶ⸃ ἰδοὺ ἵπποςb χλωρός,c καὶ ὁ καθήμενοςd ἐπάνωe αὐτοῦ ὄνομα αὐτῷ ὁ Θάνατος, καὶ ὁ ᾅδηςf ἠκολούθειg ⸂μετ’ αὐτοῦ⸃, καὶ ἐδόθηh ⸀αὐτοῖς ἐξουσία ἐπὶ τὸ τέταρτονi τῆς γῆς, ἀποκτεῖναιj ἐν ῥομφαίᾳk καὶ ἐν λιμῷl καὶ ἐν θανάτῳ καὶ ὑπὸ τῶν θηρίων τῆς γῆς.
9  Καὶ ὅτε ἤνοιξενa τὴν πέμπτηνb σφραγῖδα,c εἶδονd ὑποκάτωe τοῦ θυσιαστηρίουf τὰς ψυχὰς τῶν ἐσφαγμένωνg διὰ τὸν λόγον τοῦ θεοῦ καὶ διὰ τὴν ⸀μαρτυρίαν ἣν εἶχον.h
10  καὶ ἔκραξανa φωνῇ μεγάλῃ λέγοντες·b Ἕως πότε, ὁ δεσπότηςc ὁ ἅγιος καὶ ἀληθινός,d οὐ κρίνειςe καὶ ἐκδικεῖςf τὸ αἷμα ἡμῶν ἐκ τῶν κατοικούντωνg ἐπὶ τῆς γῆς;
11  καὶ ἐδόθηa αὐτοῖς ἑκάστῳ στολὴb λευκή,c καὶ ἐρρέθηd αὐτοῖς ἵνα ⸀ἀναπαύσονταιe ἔτι χρόνον ⸀μικρόν, ἕως ⸀πληρωθῶσινf καὶ οἱ σύνδουλοιg αὐτῶν καὶ οἱ ἀδελφοὶ ⸀αὐτῶν οἱ μέλλοντεςh ⸀ἀποκτέννεσθαιi ὡς καὶ αὐτοί.
12  Καὶ εἶδονa ὅτε ἤνοιξενb τὴν σφραγῖδαc τὴν ἕκτην,d καὶ σεισμὸςe μέγας ἐγένετο,f καὶ ὁ ἥλιος ⸂ἐγένετοg μέλας⸃h ὡς σάκκοςi τρίχινος,j καὶ ἡ σελήνηk ὅλη ἐγένετοl ὡς αἷμα,
13  καὶ οἱ ἀστέρεςa τοῦ οὐρανοῦ ἔπεσανb εἰς τὴν γῆν, ὡς συκῆc ⸀βάλλειd τοὺς ὀλύνθουςe αὐτῆς ὑπὸ ἀνέμου μεγάλου σειομένη,f
14  καὶ ὁ οὐρανὸς ἀπεχωρίσθηa ὡς βιβλίον ἑλισσόμενον,b καὶ πᾶν ὄρος καὶ νῆσοςc ἐκ τῶν τόπων αὐτῶν ἐκινήθησαν.d
15  καὶ οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς καὶ οἱ μεγιστᾶνεςa καὶ οἱ χιλίαρχοιb καὶ οἱ πλούσιοιc καὶ οἱ ἰσχυροὶd καὶ πᾶς δοῦλος καὶ ἐλεύθεροςe ἔκρυψανf ἑαυτοὺς εἰς τὰ σπήλαιαg καὶ εἰς τὰς πέτραςh τῶν ὀρέων·
16  καὶ λέγουσινa τοῖς ὄρεσιν καὶ ταῖς πέτραις·b Πέσετεc ἐφ’ ἡμᾶς καὶ κρύψατεd ἡμᾶς ἀπὸ προσώπου τοῦ καθημένουe ἐπὶ τοῦ θρόνου καὶ ἀπὸ τῆς ὀργῆς τοῦ ἀρνίου,
17  ὅτι ἦλθενa ἡ ἡμέρα ἡ μεγάλη τῆς ὀργῆς ⸀αὐτῶν, καὶ τίς δύναταιb σταθῆναι;c
7
⸀Μετὰ τοῦτο εἶδονa τέσσαρας ἀγγέλους ἑστῶταςb ἐπὶ τὰς τέσσαρας γωνίαςc τῆς γῆς, κρατοῦνταςd τοὺς τέσσαρας ἀνέμους τῆς γῆς, ἵνα μὴ πνέῃe ἄνεμος ἐπὶ τῆς γῆς μήτε ἐπὶ τῆς θαλάσσης μήτε ἐπὶ ⸀πᾶν δένδρον.f
2  καὶ εἶδονa ἄλλον ἄγγελον ἀναβαίνονταb ἀπὸ ἀνατολῆςc ἡλίου, ἔχονταd σφραγῖδαe θεοῦ ζῶντος,f καὶ ἔκραξενg φωνῇ μεγάλῃ τοῖς τέσσαρσιν ἀγγέλοις οἷς ἐδόθηh αὐτοῖς ἀδικῆσαιi τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν,
3  λέγων·a Μὴ ἀδικήσητεb τὴν γῆν μήτε τὴν θάλασσαν μήτε τὰ δένδρα,c ⸀ἄχρι σφραγίσωμενd τοὺς δούλους τοῦ θεοῦ ἡμῶν ἐπὶ τῶν μετώπωνe αὐτῶν.
4  Καὶ ἤκουσαa τὸν ἀριθμὸνb τῶν ἐσφραγισμένων,c ⸀ἑκατὸνd τεσσεράκονταe τέσσαρες χιλιάδες,f ⸀ἐσφραγισμένοιg ἐκ πάσης φυλῆς υἱῶν Ἰσραήλ·
5  ἐκ φυλῆς Ἰούδα δώδεκα χιλιάδεςa ⸀ἐσφραγισμένοι,b ἐκ φυλῆς Ῥουβὴνc δώδεκα χιλιάδες,d ἐκ φυλῆς Γὰδe δώδεκα χιλιάδες,f
6  ἐκ φυλῆς Ἀσὴρa δώδεκα χιλιάδες,b ἐκ φυλῆς Νεφθαλὶμc δώδεκα χιλιάδες,d ἐκ φυλῆς Μανασσῆe δώδεκα χιλιάδες,f
7  ἐκ φυλῆς Συμεὼνa δώδεκα χιλιάδες,b ἐκ φυλῆς Λευὶc δώδεκα χιλιάδες,d ἐκ φυλῆς Ἰσσαχὰρe δώδεκα χιλιάδες,f
8  ἐκ φυλῆς Ζαβουλὼνa δώδεκα χιλιάδες,b ἐκ φυλῆς Ἰωσὴφ δώδεκα χιλιάδες,c ἐκ φυλῆς Βενιαμὶνd δώδεκα χιλιάδεςe ⸀ἐσφραγισμένοι.f
9  Μετὰ ταῦτα εἶδον,a καὶ ἰδοὺ ὄχλος πολύς, ὃν ἀριθμῆσαιb ⸀αὐτὸν οὐδεὶς ἐδύνατο,c ἐκ παντὸς ἔθνους καὶ φυλῶν καὶ λαῶν καὶ γλωσσῶν, ⸀ἑστῶτεςd ἐνώπιον τοῦ θρόνου καὶ ἐνώπιον τοῦ ἀρνίου, περιβεβλημένουςe στολὰςf λευκάς,g καὶ ⸀φοίνικεςh ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῶν·
10  καὶ κράζουσιa φωνῇ μεγάλῃ λέγοντες·b Ἡ σωτηρία τῷ θεῷ ἡμῶν τῷ καθημένῳc ἐπὶ τῷ θρόνῳ καὶ τῷ ἀρνίῳ.
11  καὶ πάντες οἱ ἄγγελοι εἱστήκεισανa κύκλῳb τοῦ θρόνου καὶ τῶν πρεσβυτέρων καὶ τῶν τεσσάρων ζῴων,c καὶ ἔπεσανd ἐνώπιον τοῦ θρόνου ἐπὶ τὰ πρόσωπα αὐτῶν καὶ προσεκύνησανe τῷ θεῷ,
12  λέγοντες·a Ἀμήν· ἡ εὐλογίαb καὶ ἡ δόξα καὶ ἡ σοφία καὶ ἡ εὐχαριστίαc καὶ ἡ τιμὴ καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ ἰσχὺςd τῷ θεῷ ἡμῶν εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν.
13  Καὶ ἀπεκρίθηa εἷς ἐκ τῶν πρεσβυτέρων λέγωνb μοι· Οὗτοι οἱ περιβεβλημένοιc τὰς στολὰςd τὰς λευκὰςe τίνες εἰσὶνf καὶ πόθενg ἦλθον;h
14  καὶ ⸀εἴρηκαa αὐτῷ· Κύριέ μου, σὺ οἶδας.b καὶ εἶπένc μοι· Οὗτοί εἰσινd οἱ ἐρχόμενοιe ἐκ τῆς θλίψεως τῆς μεγάλης, καὶ ἔπλυνανf τὰς στολὰςg αὐτῶν καὶ ἐλεύκανανh ⸀αὐτὰς ἐν τῷ αἵματι τοῦ ἀρνίου.
15  διὰ τοῦτό εἰσινa ἐνώπιον τοῦ θρόνου τοῦ θεοῦ, καὶ λατρεύουσινb αὐτῷ ἡμέρας καὶ νυκτὸς ἐν τῷ ναῷ αὐτοῦ, καὶ ὁ καθήμενοςc ἐπὶ ⸂τοῦ θρόνου⸃ σκηνώσειd ἐπ’ αὐτούς.
16  οὐ πεινάσουσινa ἔτι ⸀οὐδὲ διψήσουσινb ἔτι, οὐδὲ μὴ πέσῃc ἐπ’ αὐτοὺς ὁ ἥλιος οὐδὲ πᾶν καῦμα,d
17  ὅτι τὸ ἀρνίον τὸ ἀνὰa μέσον τοῦ θρόνου ⸀ποιμανεῖb αὐτούς, καὶ ⸀ὁδηγήσειc αὐτοὺς ἐπὶ ζωῆς πηγὰςd ὑδάτων· καὶ ἐξαλείψειe ὁ θεὸς πᾶν δάκρυονf ἐκ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν.
8
Καὶ ⸀ὅταν ἤνοιξενa τὴν σφραγῖδαb τὴν ἑβδόμην,c ἐγένετοd σιγὴe ἐν τῷ οὐρανῷ ὡς ἡμιώριον.f
2  καὶ εἶδονa τοὺς ἑπτὰ ἀγγέλους οἳ ἐνώπιον τοῦ θεοῦ ἑστήκασιν,b καὶ ἐδόθησανc αὐτοῖς ἑπτὰ σάλπιγγες.d
3  Καὶ ἄλλος ἄγγελος ἦλθενa καὶ ἐστάθηb ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίουc ἔχωνd λιβανωτὸνe χρυσοῦν,f καὶ ἐδόθηg αὐτῷ θυμιάματαh πολλὰ ἵνα ⸀δώσειi ταῖς προσευχαῖς τῶν ἁγίων πάντων ἐπὶ τὸ θυσιαστήριονj τὸ χρυσοῦνk τὸ ἐνώπιον τοῦ θρόνου.
4  καὶ ἀνέβηa ὁ καπνὸςb τῶν θυμιαμάτωνc ταῖς προσευχαῖς τῶν ἁγίων ἐκ χειρὸς τοῦ ἀγγέλου ἐνώπιον τοῦ θεοῦ.
5  καὶ εἴληφενa ὁ ἄγγελος τὸν λιβανωτόν,b καὶ ἐγέμισενc αὐτὸν ἐκ τοῦ πυρὸς τοῦ θυσιαστηρίου,d καὶ ἔβαλενe εἰς τὴν γῆν· καὶ ἐγένοντοf βρονταὶg καὶ φωναὶ καὶ ἀστραπαὶh καὶ σεισμός.i
6  Καὶ οἱ ἑπτὰ ἄγγελοι οἱ ἔχοντεςa τὰς ἑπτὰ σάλπιγγαςb ἡτοίμασανc ⸀αὑτοὺς ἵνα σαλπίσωσιν.d
7  Καὶ ὁ πρῶτος ἐσάλπισεν·a καὶ ἐγένετοb χάλαζαc καὶ πῦρ μεμιγμέναd ἐν αἵματι, καὶ ἐβλήθηe εἰς τὴν γῆν· καὶ τὸ τρίτον τῆς γῆς κατεκάη,f καὶ τὸ τρίτον τῶν δένδρωνg κατεκάη,h καὶ πᾶς χόρτοςi χλωρὸςj κατεκάη.k
8  Καὶ ὁ δεύτερος ἄγγελος ἐσάλπισεν·a καὶ ὡς ὄρος μέγα ⸀πυρὶ καιόμενονb ἐβλήθηc εἰς τὴν θάλασσαν· καὶ ἐγένετοd τὸ τρίτον τῆς θαλάσσης αἷμα,
9  καὶ ἀπέθανεa τὸ τρίτον ⸀τῶν κτισμάτωνb τῶν ἐν τῇ θαλάσσῃ, τὰ ἔχονταc ψυχάς, καὶ τὸ τρίτον τῶν πλοίων ⸀διεφθάρησαν.d
10  Καὶ ὁ τρίτος ἄγγελος ἐσάλπισεν·a καὶ ἔπεσενb ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀστὴρc μέγας καιόμενοςd ὡς λαμπάς,e καὶ ἔπεσενf ἐπὶ τὸ τρίτον τῶν ποταμῶνg καὶ ἐπὶ τὰς πηγὰςh τῶν ὑδάτων.
11  καὶ τὸ ὄνομα τοῦ ἀστέροςa λέγεται·b ⸀ὁ Ἄψινθος.c καὶ ἐγένετοd τὸ τρίτον τῶν ὑδάτων εἰς ἄψινθον,e καὶ πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων ἀπέθανονf ἐκ τῶν ὑδάτων, ὅτι ἐπικράνθησαν.g
12  Καὶ ὁ τέταρτοςa ἄγγελος ἐσάλπισεν·b καὶ ἐπλήγηc τὸ τρίτον τοῦ ἡλίου καὶ τὸ τρίτον τῆς σελήνηςd καὶ τὸ τρίτον τῶν ἀστέρων,e ἵνα σκοτισθῇf τὸ τρίτον αὐτῶν καὶ ⸂ἡ ἡμέρα μὴ φάνῃg τὸ τρίτον αὐτῆς⸃, καὶ ἡ νὺξ ὁμοίως.
13  Καὶ εἶδον,a καὶ ἤκουσαb ἑνὸς ἀετοῦc πετομένουd ἐν μεσουρανήματιe λέγοντοςf φωνῇ μεγάλῃ· Οὐαὶ οὐαὶ οὐαὶ ⸂τοὺς κατοικοῦντας⸃g ἐπὶ τῆς γῆς ἐκ τῶν λοιπῶν φωνῶν τῆς σάλπιγγοςh τῶν τριῶν ἀγγέλων τῶν μελλόντωνi σαλπίζειν.j
9
Καὶ ὁ πέμπτοςa ἄγγελος ἐσάλπισεν·b καὶ εἶδονc ἀστέραd ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πεπτωκόταe εἰς τὴν γῆν, καὶ ἐδόθηf αὐτῷ ἡ κλεὶςg τοῦ φρέατοςh τῆς ἀβύσσου·i
2  καὶ ἤνοιξενa τὸ φρέαρb τῆς ἀβύσσου,c καὶ ἀνέβηd καπνὸςe ἐκ τοῦ φρέατοςf ὡς καπνὸςg καμίνουh ⸀μεγάλης, καὶ ⸀ἐσκοτώθηi ὁ ἥλιος καὶ ὁ ἀὴρj ἐκ τοῦ καπνοῦk τοῦ φρέατος.l
3  καὶ ἐκ τοῦ καπνοῦa ἐξῆλθονb ἀκρίδεςc εἰς τὴν γῆν, καὶ ἐδόθηd αὐταῖς ἐξουσία ὡς ἔχουσινe ἐξουσίαν οἱ σκορπίοιf τῆς γῆς.
4  καὶ ἐρρέθηa αὐταῖς ἵνα μὴ ⸀ἀδικήσουσινb τὸν χόρτονc τῆς γῆς οὐδὲ πᾶν χλωρὸνd οὐδὲ πᾶν δένδρον,e εἰ μὴ τοὺς ἀνθρώπους οἵτινες οὐκ ἔχουσιf τὴν σφραγῖδαg τοῦ θεοῦ ἐπὶ τῶν ⸀μετώπων.h
5  καὶ ἐδόθηa ⸀αὐτοῖς ἵνα μὴ ἀποκτείνωσινb αὐτούς, ἀλλ’ ἵνα ⸀βασανισθήσονταιc μῆναςd πέντε· καὶ ὁ βασανισμὸςe αὐτῶν ὡς βασανισμὸςf σκορπίου,g ὅταν παίσῃh ἄνθρωπον.
6  καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ζητήσουσινa οἱ ἄνθρωποι τὸν θάνατον καὶ οὐ μὴ εὑρήσουσινb αὐτόν, καὶ ἐπιθυμήσουσινc ἀποθανεῖνd καὶ ⸀φεύγειe ⸂ὁ θάνατος ἀπ’ αὐτῶν⸃.
7  Καὶ τὰ ὁμοιώματαa τῶν ἀκρίδωνb ὅμοια ἵπποιςc ἡτοιμασμένοιςd εἰς πόλεμον,e καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτῶν ὡς στέφανοιf ⸂ὅμοιοι χρυσῷ⸃,g καὶ τὰ πρόσωπα αὐτῶν ὡς πρόσωπα ἀνθρώπων,
8  καὶ εἶχονa τρίχαςb ὡς τρίχαςc γυναικῶν, καὶ οἱ ὀδόντεςd αὐτῶν ὡς λεόντωνe ἦσαν,f
9  καὶ εἶχονa θώρακαςb ὡς θώρακαςc σιδηροῦς,d καὶ ἡ φωνὴ τῶν πτερύγωνe αὐτῶν ὡς φωνὴ ἁρμάτωνf ἵππωνg πολλῶν τρεχόντωνh εἰς πόλεμον·i
10  καὶ ἔχουσινa οὐρὰςb ὁμοίας σκορπίοιςc καὶ κέντρα,d καὶ ἐν ταῖς οὐραῖςe αὐτῶν ⸂ἡ ἐξουσία αὐτῶν⸃ ἀδικῆσαιf τοὺς ἀνθρώπους μῆναςg πέντε.
11  ⸂ἔχουσινa ἐπ’ αὐτῶν βασιλέα τὸν⸃ ἄγγελον τῆς ἀβύσσου·b ὄνομα αὐτῷ Ἑβραϊστὶc Ἀβαδδώνd ⸂καὶ ἐν⸃ τῇ Ἑλληνικῇe ὄνομα ἔχειf Ἀπολλύων.g
12  Ἡ οὐαὶ ἡ μία ἀπῆλθεν·a ἰδοὺ ἔρχεταιb ἔτι δύο οὐαὶ μετὰ ταῦτα.
13  Καὶ ὁ ἕκτοςa ἄγγελος ἐσάλπισεν·b καὶ ἤκουσαc φωνὴν μίαν ἐκ ⸀τῶν κεράτωνd τοῦ θυσιαστηρίουe τοῦ χρυσοῦf τοῦ ἐνώπιον τοῦ θεοῦ,
14  ⸀λέγονταa τῷ ἕκτῳb ἀγγέλῳ, ὁ ἔχωνc τὴν σάλπιγγα·d Λῦσονe τοὺς τέσσαρας ἀγγέλους τοὺς δεδεμένουςf ἐπὶ τῷ ποταμῷg τῷ μεγάλῳ Εὐφράτῃ.h
15  καὶ ἐλύθησανa οἱ τέσσαρες ἄγγελοι οἱ ἡτοιμασμένοιb εἰς τὴν ὥραν ⸀καὶ ἡμέραν καὶ μῆναc καὶ ἐνιαυτόν,d ἵνα ἀποκτείνωσινe τὸ τρίτον τῶν ἀνθρώπων.
16  καὶ ὁ ἀριθμὸςa τῶν στρατευμάτωνb τοῦ ⸀ἱππικοῦc ⸀δισμυριάδεςd μυριάδων·e ἤκουσαf τὸν ἀριθμὸνg αὐτῶν.
17  καὶ οὕτως εἶδονa τοὺς ἵππουςb ἐν τῇ ὁράσειc καὶ τοὺς καθημένουςd ἐπ’ αὐτῶν, ἔχονταςe θώρακαςf πυρίνουςg καὶ ὑακινθίνουςh καὶ θειώδεις·i καὶ αἱ κεφαλαὶ τῶν ἵππωνj ὡς κεφαλαὶ λεόντων,k καὶ ἐκ τῶν στομάτων αὐτῶν ἐκπορεύεταιl πῦρ καὶ καπνὸςm καὶ θεῖον.n
18  ἀπὸ τῶν τριῶν πληγῶνa τούτων ἀπεκτάνθησανb τὸ τρίτον τῶν ἀνθρώπων, ⸀ἐκ τοῦ πυρὸς καὶ τοῦ καπνοῦc καὶ τοῦ θείουd τοῦ ἐκπορευομένουe ἐκ τῶν στομάτων αὐτῶν.
19  ἡ γὰρ ἐξουσία τῶν ἵππωνa ἐν τῷ στόματι αὐτῶν ἐστινb καὶ ἐν ταῖς οὐραῖςc αὐτῶν· αἱ γὰρ οὐραὶd αὐτῶν ὅμοιαι ⸀ὄφεσιν,e ἔχουσαιf κεφαλάς, καὶ ἐν αὐταῖς ἀδικοῦσιν.g
20  Καὶ οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων, οἳ οὐκ ἀπεκτάνθησανa ἐν ταῖς πληγαῖςb ταύταις, ⸀οὐδὲ μετενόησανc ἐκ τῶν ἔργων τῶν χειρῶν αὐτῶν, ἵνα μὴ ⸀προσκυνήσουσινd τὰ δαιμόνια καὶ τὰ εἴδωλαe τὰ χρυσᾶf καὶ τὰ ἀργυρᾶg καὶ τὰ χαλκᾶh καὶ τὰ λίθιναi καὶ τὰ ξύλινα,j ἃ οὔτε βλέπεινk ⸀δύνανταιl οὔτε ἀκούεινm οὔτε περιπατεῖν,n
21  καὶ οὐ μετενόησανa ἐκ τῶν φόνωνb αὐτῶν οὔτε ἐκ τῶν ⸀φαρμάκωνc αὐτῶν οὔτε ἐκ τῆς πορνείαςd αὐτῶν οὔτε ἐκ τῶν κλεμμάτωνe αὐτῶν.
10
Καὶ εἶδονa ⸀ἄλλον ἄγγελον ἰσχυρὸνb καταβαίνονταc ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, περιβεβλημένονd νεφέλην,e καὶ ἡ ἶριςf ἐπὶ ⸂τὴν κεφαλὴν⸃ αὐτοῦ, καὶ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος, καὶ οἱ πόδες αὐτοῦ ὡς στῦλοιg πυρός,
2  καὶ ἔχωνa ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ ⸀βιβλαρίδιονb ἠνεῳγμένον.c καὶ ἔθηκενd τὸν πόδα αὐτοῦ τὸν δεξιὸν ἐπὶ τῆς θαλάσσης, τὸν δὲ εὐώνυμονe ἐπὶ τῆς γῆς,
3  καὶ ἔκραξενa φωνῇ μεγάλῃ ὥσπερ λέωνb μυκᾶται.c καὶ ὅτε ἔκραξεν,d ἐλάλησανe αἱ ἑπτὰ βρονταὶf τὰς ἑαυτῶν φωνάς.
4  καὶ ὅτε ἐλάλησανa αἱ ἑπτὰ βρονταί,b ἤμελλονc γράφειν·d καὶ ἤκουσαe φωνὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ λέγουσαν·f Σφράγισονg ἃ ἐλάλησανh αἱ ἑπτὰ βρονταί,i καὶ μὴ αὐτὰ γράψῃς.j
5  καὶ ὁ ἄγγελος, ὃν εἶδονa ἑστῶταb ἐπὶ τῆς θαλάσσης καὶ ἐπὶ τῆς γῆς, ἦρενc τὴν χεῖρα αὐτοῦ τὴν δεξιὰν εἰς τὸν οὐρανόν,
6  καὶ ⸀ὤμοσενa τῷ ζῶντιb εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ὃς ἔκτισενc τὸν οὐρανὸν καὶ τὰ ἐν αὐτῷ καὶ τὴν γῆν καὶ τὰ ἐν αὐτῇ καὶ τὴν θάλασσαν καὶ τὰ ἐν αὐτῇ, ὅτι χρόνος οὐκέτι ἔσται·d
7  ἀλλ’ ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς φωνῆς τοῦ ἑβδόμουa ἀγγέλου, ὅταν μέλλῃb σαλπίζειν,c καὶ ἐτελέσθηd τὸ μυστήριονe τοῦ θεοῦ, ὡς εὐηγγέλισενf τοὺς ⸂ἑαυτοῦ δούλους⸃ τοὺς προφήτας.
8  Καὶ ἡ φωνὴ ἣν ἤκουσαa ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, πάλιν ⸀λαλοῦσανb μετ’ ἐμοῦ καὶ ⸀λέγουσαν·c Ὕπαγεd λάβεe τὸ ⸀βιβλίον τὸ ἠνεῳγμένονf ἐν τῇ χειρὶ τοῦ ἀγγέλου τοῦ ἑστῶτοςg ἐπὶ τῆς θαλάσσης καὶ ἐπὶ τῆς γῆς.
9  καὶ ⸀ἀπῆλθαa πρὸς τὸν ἄγγελον λέγωνb αὐτῷ δοῦναίc μοι τὸ ⸀βιβλαρίδιον.d καὶ λέγειe μοι· Λάβεf καὶ κατάφαγεg αὐτό, καὶ πικρανεῖh σου τὴν κοιλίαν,i ἀλλ’ ἐν τῷ στόματί σου ἔσταιj γλυκὺk ὡς μέλι.l
10  καὶ ἔλαβονa τὸ ⸀βιβλαρίδιονb ἐκ τῆς χειρὸς τοῦ ἀγγέλου καὶ κατέφαγονc αὐτό, καὶ ἦνd ἐν τῷ στόματί μου ὡς μέλιe γλυκύ·f καὶ ὅτε ἔφαγονg αὐτό, ἐπικράνθηh ἡ κοιλίαi μου.
11  Καὶ λέγουσίνa μοι· Δεῖb σε πάλιν προφητεῦσαιc ἐπὶ λαοῖς ⸀καὶ ἔθνεσιν καὶ γλώσσαις καὶ βασιλεῦσιν πολλοῖς.
11
Καὶ ἐδόθηa μοι κάλαμοςb ὅμοιος ῥάβδῳ,c λέγων·d ⸀Ἔγειρεe καὶ μέτρησονf τὸν ναὸν τοῦ θεοῦ καὶ τὸ θυσιαστήριονg καὶ τοὺς προσκυνοῦνταςh ἐν αὐτῷ.
2  καὶ τὴν αὐλὴνa τὴν ἔξωθενb τοῦ ναοῦ ἔκβαλεc ⸀ἔξωθεν,d καὶ μὴ αὐτὴν μετρήσῃς,e ὅτι ἐδόθηf τοῖς ἔθνεσιν, καὶ τὴν πόλιν τὴν ἁγίαν πατήσουσινg μῆναςh ⸀τεσσεράκονταi δύο.
3  καὶ δώσωa τοῖς δυσὶν μάρτυσίν μου, καὶ προφητεύσουσινb ἡμέρας χιλίαςc διακοσίαςd ἑξήκοντα,e ⸀περιβεβλημένοιf σάκκους.g
4  Οὗτοί εἰσινa αἱ δύο ἐλαῖαιb καὶ αἱ δύο λυχνίαιc αἱ ἐνώπιον τοῦ κυρίου τῆς γῆς ⸀ἑστῶτες.d
5  καὶ εἴ τις αὐτοὺς θέλειa ἀδικῆσαι,b πῦρ ἐκπορεύεταιc ἐκ τοῦ στόματος αὐτῶν καὶ κατεσθίειd τοὺς ἐχθροὺς αὐτῶν· καὶ εἴ τις ⸂θελήσῃe αὐτοὺς⸃ ἀδικῆσαι,f οὕτως δεῖg αὐτὸν ἀποκτανθῆναι.h
6  οὗτοι ἔχουσινa ⸂τὴν ἐξουσίαν κλεῖσαιb τὸν οὐρανόν⸃, ἵνα μὴ ὑετὸςc βρέχῃd τὰς ἡμέρας τῆς προφητείαςe αὐτῶν, καὶ ἐξουσίαν ἔχουσινf ἐπὶ τῶν ὑδάτων στρέφεινg αὐτὰ εἰς αἷμα καὶ πατάξαιh τὴν γῆν ⸂ἐν πάσῃ πληγῇi ὁσάκιςj ἐὰν θελήσωσιν⸃.k
7  Καὶ ὅταν τελέσωσινa τὴν μαρτυρίαν αὐτῶν, τὸ θηρίον τὸ ἀναβαῖνονb ἐκ τῆς ἀβύσσουc ποιήσειd μετ’ αὐτῶν πόλεμονe καὶ νικήσειf αὐτοὺς καὶ ἀποκτενεῖg αὐτούς.
8  καὶ τὸ πτῶμαa αὐτῶν ἐπὶ τῆς πλατείαςb τῆς πόλεως τῆς μεγάλης, ἥτις καλεῖταιc πνευματικῶςd Σόδομαe καὶ Αἴγυπτος,f ὅπου καὶ ὁ κύριος αὐτῶν ἐσταυρώθη.g
9  καὶ βλέπουσινa ἐκ τῶν λαῶν καὶ φυλῶν καὶ γλωσσῶν καὶ ἐθνῶν τὸ πτῶμαb αὐτῶν ἡμέρας τρεῖς ⸀καὶ ἥμισυ,c καὶ τὰ πτώματαd αὐτῶν οὐκ ⸀ἀφίουσινe τεθῆναιf εἰς μνῆμα.g
10  καὶ οἱ κατοικοῦντεςa ἐπὶ τῆς γῆς χαίρουσινb ἐπ’ αὐτοῖς καὶ ⸀εὐφραίνονται,c καὶ δῶραd ⸀πέμψουσινe ἀλλήλοις, ὅτι οὗτοι οἱ δύο προφῆται ἐβασάνισανf τοὺς κατοικοῦνταςg ἐπὶ τῆς γῆς.
11  Καὶ μετὰ τὰς τρεῖς ἡμέρας καὶ ἥμισυa πνεῦμα ζωῆς ἐκ τοῦ θεοῦ εἰσῆλθενb ⸂ἐν αὐτοῖς⸃, καὶ ἔστησανc ἐπὶ τοὺς πόδας αὐτῶν, καὶ φόβος μέγας ⸀ἐπέπεσενd ἐπὶ τοὺς θεωροῦνταςe αὐτούς·
12  καὶ ⸀ἤκουσανa ⸂φωνῆς μεγάλης⸃ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ⸀λεγούσηςb αὐτοῖς· ⸀Ἀνάβατεc ὧδε, καὶ ἀνέβησανd εἰς τὸν οὐρανὸν ἐν τῇ νεφέλῃ,e καὶ ἐθεώρησανf αὐτοὺς οἱ ἐχθροὶ αὐτῶν.
13  καὶ ἐν ἐκείνῃ τῇ ⸀ὥρᾳ ἐγένετοa σεισμὸςb μέγας, καὶ τὸ δέκατονc τῆς πόλεως ἔπεσεν,d καὶ ἀπεκτάνθησανe ἐν τῷ σεισμῷf ὀνόματα ἀνθρώπων χιλιάδεςg ἑπτά, καὶ οἱ λοιποὶ ἔμφοβοιh ἐγένοντοi καὶ ἔδωκανj δόξαν τῷ θεῷ τοῦ οὐρανοῦ.
14  Ἡ οὐαὶ ἡ δευτέρα ἀπῆλθεν·a ⸂ἰδοὺ ἡ οὐαὶ ἡ τρίτη⸃ ἔρχεταιb ταχύ.c
15  Καὶ ὁ ἕβδομοςa ἄγγελος ἐσάλπισεν·b καὶ ἐγένοντοc φωναὶ μεγάλαι ἐν τῷ οὐρανῷ ⸀λέγοντες·d Ἐγένετοe ἡ βασιλεία τοῦ κόσμου τοῦ κυρίου ἡμῶν καὶ τοῦ χριστοῦ αὐτοῦ, καὶ βασιλεύσειf εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
16  Καὶ οἱ εἴκοσιa τέσσαρες πρεσβύτεροι οἱ ἐνώπιον τοῦ ⸂θεοῦ καθήμενοι⸃b ἐπὶ τοὺς θρόνους αὐτῶν ἔπεσανc ἐπὶ τὰ πρόσωπα αὐτῶν καὶ προσεκύνησανd τῷ θεῷ,
17  λέγοντες·a Εὐχαριστοῦμένb σοι, κύριε, ὁ θεός, ὁ παντοκράτωρ,c ὁ ὢνd καὶ ὁ ἦν,e ὅτι εἴληφαςf τὴν δύναμίν σου τὴν μεγάλην καὶ ἐβασίλευσας.g
18  καὶ τὰ ἔθνη ὠργίσθησαν,a καὶ ἦλθενb ἡ ὀργή σου καὶ ὁ καιρὸς τῶν νεκρῶν κριθῆναιc καὶ δοῦναιd τὸν μισθὸνe τοῖς δούλοις σου τοῖς προφήταις καὶ τοῖς ἁγίοις καὶ τοῖς φοβουμένοιςf τὸ ὄνομά σου, ⸂τοὺς μικροὺς καὶ τοὺς μεγάλους⸃, καὶ διαφθεῖραιg τοὺς διαφθείρονταςh τὴν γῆν.
19  Καὶ ἠνοίγηa ὁ ναὸς τοῦ θεοῦ ⸀ὁ ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ ὤφθηb ἡ κιβωτὸςc τῆς διαθήκης ⸀αὐτοῦ ἐν τῷ ναῷ αὐτοῦ· καὶ ἐγένοντοd ἀστραπαὶe καὶ φωναὶ καὶ βρονταὶf ⸂καὶ σεισμὸς⸃g καὶ χάλαζαh μεγάλη.
12
Καὶ σημεῖον μέγα ὤφθηa ἐν τῷ οὐρανῷ, γυνὴ περιβεβλημένηb τὸν ἥλιον, καὶ ἡ σελήνηc ὑποκάτωd τῶν ποδῶν αὐτῆς, καὶ ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτῆς στέφανοςe ἀστέρωνf δώδεκα,
2  καὶ ἐν γαστρὶa ἔχουσα·b ⸂καὶ κράζει⸃c ὠδίνουσαd καὶ βασανιζομένηe τεκεῖν.f
3  καὶ ὤφθηa ἄλλο σημεῖον ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ ἰδοὺ δράκωνb ⸂μέγας πυρρός⸃,c ἔχωνd κεφαλὰς ἑπτὰ καὶ κέραταe δέκαf καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτοῦ ἑπτὰ διαδήματα,g
4  καὶ ἡ οὐρὰa αὐτοῦ σύρειb τὸ τρίτον τῶν ἀστέρωνc τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἔβαλενd αὐτοὺς εἰς τὴν γῆν. καὶ ὁ δράκωνe ἕστηκενf ἐνώπιον τῆς γυναικὸς τῆς μελλούσηςg τεκεῖν,h ἵνα ὅταν τέκῃi τὸ τέκνον αὐτῆς καταφάγῃ.j
5  καὶ ἔτεκενa υἱόν, ⸀ἄρσεν,b ὃς μέλλειc ποιμαίνεινd πάντα τὰ ἔθνη ἐν ῥάβδῳe σιδηρᾷ·f καὶ ἡρπάσθηg τὸ τέκνον αὐτῆς πρὸς τὸν θεὸν καὶ πρὸς τὸν θρόνον αὐτοῦ.
6  καὶ ἡ γυνὴ ἔφυγενa εἰς τὴν ἔρημον, ὅπου ἔχειb ἐκεῖ τόπον ἡτοιμασμένονc ⸀ἀπὸ τοῦ θεοῦ, ἵνα ἐκεῖ ⸀τρέφωσινd αὐτὴν ἡμέρας χιλίαςe διακοσίαςf ἑξήκοντα.g
7  Καὶ ἐγένετοa πόλεμοςb ἐν τῷ οὐρανῷ, ὁ Μιχαὴλc καὶ οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ ⸀τοῦ πολεμῆσαιd μετὰ τοῦ δράκοντος.e καὶ ὁ δράκωνf ἐπολέμησενg καὶ οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ,
8  καὶ οὐκ ⸀ἴσχυσεν,a οὐδὲ τόπος εὑρέθηb ⸀αὐτῶν ἔτι ἐν τῷ οὐρανῷ.
9  καὶ ἐβλήθηa ὁ δράκωνb ὁ μέγας, ὁ ὄφιςc ὁ ἀρχαῖος,d ὁ καλούμενοςe Διάβολος καὶ ⸀ὁ Σατανᾶς, ὁ πλανῶνf τὴν οἰκουμένηνg ὅλην— ἐβλήθηh εἰς τὴν γῆν, καὶ οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ μετ’ αὐτοῦ ἐβλήθησαν.i
10  Καὶ ἤκουσαa φωνὴν μεγάλην ἐν τῷ οὐρανῷ λέγουσαν·b Ἄρτι ἐγένετοc ἡ σωτηρία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ ἡμῶν καὶ ἡ ἐξουσία τοῦ χριστοῦ αὐτοῦ, ὅτι ἐβλήθηd ὁ ⸀κατήγωρe τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν, ὁ κατηγορῶνf ⸀αὐτοὺς ἐνώπιον τοῦ θεοῦ ἡμῶν ἡμέρας καὶ νυκτός.
11  καὶ αὐτοὶ ἐνίκησανa αὐτὸν διὰ τὸ αἷμα τοῦ ἀρνίου καὶ διὰ τὸν λόγον τῆς μαρτυρίας αὐτῶν, καὶ οὐκ ἠγάπησανb τὴν ψυχὴν αὐτῶν ἄχρι θανάτου·
12  διὰ τοῦτο εὐφραίνεσθε,a ⸀οἱ οὐρανοὶ καὶ οἱ ἐν αὐτοῖς σκηνοῦντες.b οὐαὶ ⸂τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν⸃, ὅτι κατέβηc ὁ διάβολος πρὸς ὑμᾶς, ἔχωνd θυμὸνe μέγαν, εἰδὼςf ὅτι ὀλίγον καιρὸν ἔχει.g
13  Καὶ ὅτε εἶδενa ὁ δράκωνb ὅτι ἐβλήθηc εἰς τὴν γῆν, ἐδίωξενd τὴν γυναῖκα ἥτις ἔτεκενe τὸν ἄρσενα.f
14  καὶ ἐδόθησανa τῇ γυναικὶ ⸀αἱ δύο πτέρυγεςb τοῦ ἀετοῦc τοῦ μεγάλου, ἵνα πέτηταιd εἰς τὴν ἔρημον εἰς τὸν τόπον αὐτῆς, ⸂ὅπου τρέφεται⸃e ἐκεῖ καιρὸν καὶ καιροὺς καὶ ἥμισυf καιροῦ ἀπὸ προσώπου τοῦ ὄφεως.g
15  καὶ ἔβαλενa ὁ ὄφιςb ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ ὀπίσω τῆς γυναικὸς ὕδωρ ὡς ποταμόν,c ἵνα αὐτὴν ποταμοφόρητονd ποιήσῃ.e
16  καὶ ἐβοήθησενa ἡ γῆ τῇ γυναικί, καὶ ἤνοιξενb ἡ γῆ τὸ στόμα αὐτῆς καὶ κατέπιενc τὸν ποταμὸνd ὃν ἔβαλενe ὁ δράκωνf ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ·
17  καὶ ὠργίσθηa ὁ δράκωνb ἐπὶ τῇ γυναικί, καὶ ἀπῆλθενc ποιῆσαιd πόλεμονe μετὰ τῶν λοιπῶν τοῦ σπέρματος αὐτῆς, τῶν τηρούντωνf τὰς ἐντολὰς τοῦ θεοῦ καὶ ἐχόντωνg τὴν μαρτυρίαν Ἰησοῦ·
18  καὶ ⸀ἐστάθηa ἐπὶ τὴν ἄμμονb τῆς θαλάσσης.
13
Καὶ εἶδονa ἐκ τῆς θαλάσσης θηρίον ἀναβαῖνον,b ἔχονc κέραταd δέκαe καὶ κεφαλὰς ἑπτά, καὶ ἐπὶ τῶν κεράτωνf αὐτοῦ δέκαg διαδήματα,h καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτοῦ ⸀ὀνόματα βλασφημίας.i
2  καὶ τὸ θηρίον ὃ εἶδονa ἦνb ὅμοιον παρδάλει,c καὶ οἱ πόδες αὐτοῦ ὡς ἄρκου,d καὶ τὸ στόμα αὐτοῦ ὡς στόμα λέοντος.e καὶ ἔδωκενf αὐτῷ ὁ δράκωνg τὴν δύναμιν αὐτοῦ καὶ τὸν θρόνον αὐτοῦ καὶ ἐξουσίαν μεγάλην.
3  καὶ μίαν ἐκ τῶν κεφαλῶν αὐτοῦ ⸀ὡς ἐσφαγμένηνa εἰς θάνατον, καὶ ἡ πληγὴb τοῦ θανάτου αὐτοῦ ἐθεραπεύθη.c καὶ ⸀ἐθαυμάσθηd ⸂ὅλη ἡ γῆ⸃ ὀπίσω τοῦ θηρίου,
4  καὶ προσεκύνησανa τῷ δράκοντιb ⸂ὅτι ἔδωκεν⸃c τὴν ἐξουσίαν τῷ θηρίῳ, καὶ προσεκύνησανd τῷ θηρίῳ λέγοντες·e Τίς ὅμοιος τῷ θηρίῳ, καὶ τίς ⸀δύναταιf πολεμῆσαιg μετ’ αὐτοῦ;
5  Καὶ ἐδόθηa αὐτῷ στόμα λαλοῦνb μεγάλα καὶ ⸀βλασφημίας,c καὶ ἐδόθηd αὐτῷ ⸀ἐξουσία ποιῆσαιe μῆναςf ⸀τεσσεράκονταg δύο.
6  καὶ ἤνοιξεa τὸ στόμα αὐτοῦ εἰς ⸀βλασφημίαςb πρὸς τὸν θεόν, βλασφημῆσαιc τὸ ὄνομα αὐτοῦ καὶ τὴν σκηνὴνd αὐτοῦ, τοὺς ἐν τῷ οὐρανῷ σκηνοῦντας.e
7  καὶ ἐδόθηa αὐτῷ ποιῆσαιb πόλεμονc μετὰ τῶν ἁγίων καὶ νικῆσαιd αὐτούς, καὶ ἐδόθηe αὐτῷ ἐξουσία ἐπὶ πᾶσαν φυλὴν καὶ λαὸν καὶ γλῶσσαν καὶ ἔθνος.
8  καὶ προσκυνήσουσινa ⸀αὐτὸν πάντες οἱ κατοικοῦντεςb ἐπὶ τῆς γῆς, ⸀οὗ οὐ γέγραπταιc τὸ ὄνομα ⸀αὐτοῦ ἐν τῷ βιβλίῳ τῆς ζωῆς τοῦ ἀρνίου τοῦ ἐσφαγμένουd ἀπὸ καταβολῆςe κόσμου.
9  Εἴ τις ἔχειa οὖς ἀκουσάτω.b
10  εἴ τις ⸂εἰς αἰχμαλωσίαν,a εἰς αἰχμαλωσίαν⸃b ὑπάγει·c εἴ τις ἐν μαχαίρῃd ⸀ἀποκτανθῆναιe αὐτὸν ἐν μαχαίρῃf ἀποκτανθῆναι.g ὧδέ ἐστινh ἡ ὑπομονὴ καὶ ἡ πίστις τῶν ἁγίων.
11  Καὶ εἶδονa ἄλλο θηρίον ἀναβαῖνονb ἐκ τῆς γῆς, καὶ εἶχενc κέραταd δύο ὅμοια ἀρνίῳ, καὶ ἐλάλειe ὡς δράκων.f
12  καὶ τὴν ἐξουσίαν τοῦ πρώτου θηρίου πᾶσαν ποιεῖa ἐνώπιον αὐτοῦ. καὶ ⸀ποιεῖb τὴν γῆν καὶ τοὺς ἐν αὐτῇ κατοικοῦνταςc ἵνα ⸀προσκυνήσουσινd τὸ θηρίον τὸ πρῶτον, οὗ ἐθεραπεύθηe ἡ πληγὴf τοῦ θανάτου αὐτοῦ.
13  καὶ ποιεῖa σημεῖα μεγάλα, ⸂ἵνα καὶ πῦρ ποιῇ⸃b ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ⸂καταβαίνεινc εἰς⸃ τὴν γῆν ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων.
14  καὶ πλανᾷa ⸀τοὺς κατοικοῦνταςb ἐπὶ τῆς γῆς διὰ τὰ σημεῖα ἃ ἐδόθηc αὐτῷ ποιῆσαιd ἐνώπιον τοῦ θηρίου, λέγωνe τοῖς κατοικοῦσινf ἐπὶ τῆς γῆς ποιῆσαιg εἰκόναh τῷ θηρίῳ, ⸂ὃς ἔχει⸃i τὴν πληγὴνj ⸂τῆς μαχαίρηςk καὶ ἔζησεν⸃.l
15  καὶ ἐδόθηa ⸀αὐτῷ ⸂δοῦναιb πνεῦμα⸃ τῇ εἰκόνιc τοῦ θηρίου, ἵνα καὶ λαλήσῃd ἡ εἰκὼνe τοῦ θηρίου καὶ ποιήσῃf ⸀ἵνα ὅσοι ἐὰν μὴ προσκυνήσωσινg τῇ εἰκόνιh τοῦ θηρίου ἀποκτανθῶσιν.i
16  καὶ ποιεῖa πάντας, τοὺς μικροὺς καὶ τοὺς μεγάλους, καὶ τοὺς πλουσίουςb καὶ τοὺς πτωχούς, καὶ τοὺς ἐλευθέρουςc καὶ τοὺς δούλους, ἵνα ⸀δῶσινd αὐτοῖς ⸀χάραγμαe ἐπὶ τῆς χειρὸς αὐτῶν τῆς δεξιᾶς ἢ ἐπὶ τὸ μέτωπονf αὐτῶν,
17  καὶ ἵνα μή τις ⸀δύνηταιa ἀγοράσαιb ἢ πωλῆσαιc εἰ μὴ ὁ ἔχωνd τὸ χάραγμα,e τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου ἢ τὸν ἀριθμὸνf τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ.
18  ὧδε ἡ σοφία ἐστίν·a ὁ ἔχωνb νοῦνc ψηφισάτωd τὸν ἀριθμὸνe τοῦ θηρίου, ἀριθμὸςf γὰρ ἀνθρώπου ἐστίν·g καὶ ὁ ἀριθμὸςh ⸀αὐτοῦ ⸂ἑξακόσιοιi ἑξήκονταj ἕξ⸃.k
14
Καὶ εἶδον,a καὶ ἰδοὺ τὸ ἀρνίον ⸀ἑστὸςb ἐπὶ τὸ ὄρος Σιών,c καὶ μετ’ ⸀αὐτοῦ ἑκατὸνd τεσσεράκονταe τέσσαρες χιλιάδεςf ἔχουσαιg τὸ ὄνομα αὐτοῦ καὶ τὸ ὄνομα τοῦ πατρὸς αὐτοῦ γεγραμμένονh ἐπὶ τῶν μετώπωνi αὐτῶν.
2  καὶ ἤκουσαa φωνὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ὡς φωνὴν ὑδάτων πολλῶν καὶ ὡς φωνὴν βροντῆςb μεγάλης, καὶ ἡ φωνὴ ἣν ἤκουσαc ὡς κιθαρῳδῶνd κιθαριζόντωνe ἐν ταῖς κιθάραιςf αὐτῶν.
3  καὶ ᾄδουσινa ⸀ὡς ᾠδὴνb καινὴν ἐνώπιον τοῦ θρόνου καὶ ἐνώπιον τῶν τεσσάρων ζῴωνc καὶ τῶν πρεσβυτέρων· καὶ οὐδεὶς ἐδύνατοd μαθεῖνe τὴν ᾠδὴνf εἰ μὴ αἱ ἑκατὸνg τεσσεράκονταh τέσσαρες χιλιάδες,i οἱ ἠγορασμένοιj ἀπὸ τῆς γῆς.
4  οὗτοί εἰσινa οἳ μετὰ γυναικῶν οὐκ ἐμολύνθησαν,b παρθένοιc γάρ εἰσιν·d ⸀οὗτοι οἱ ἀκολουθοῦντεςe τῷ ἀρνίῳ ὅπου ἂν ⸀ὑπάγῃ·f ⸁οὗτοι ἠγοράσθησανg ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων ἀπαρχὴh τῷ θεῷ καὶ τῷ ἀρνίῳ,
5  καὶ ⸂ἐν τῷ στόματι αὐτῶν οὐχ εὑρέθη⸃a ψεῦδος·b ⸀ἄμωμοίc εἰσιν.d
6  Καὶ εἶδονa ⸀ἄλλον ἄγγελον πετόμενονb ἐν μεσουρανήματι,c ἔχονταd εὐαγγέλιον αἰώνιον εὐαγγελίσαιe ⸀ἐπὶ τοὺς καθημένουςf ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ἐπὶ πᾶν ἔθνος καὶ φυλὴν καὶ γλῶσσαν καὶ λαόν,
7  λέγωνa ἐν φωνῇ μεγάλῃ· Φοβήθητεb τὸν ⸀θεὸν καὶ δότεc αὐτῷ δόξαν, ὅτι ἦλθενd ἡ ὥρα τῆς κρίσεως αὐτοῦ, καὶ προσκυνήσατεe ⸂τῷ ποιήσαντι⸃f τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν ⸀καὶ θάλασσαν καὶ πηγὰςg ὑδάτων.
8  Καὶ ἄλλος ⸂δεύτερος ἄγγελος⸃ ἠκολούθησενa λέγων·b Ἔπεσεν,c ⸀ἔπεσενd Βαβυλὼνe ἡ μεγάλη, ⸀ἣ ἐκ τοῦ οἴνου τοῦ θυμοῦf τῆς πορνείαςg αὐτῆς πεπότικενh πάντα τὰ ἔθνη.
9  Καὶ ἄλλος ἄγγελος τρίτος ἠκολούθησενa αὐτοῖς λέγωνb ἐν φωνῇ μεγάλῃ· Εἴ τις προσκυνεῖc τὸ θηρίον καὶ τὴν εἰκόναd αὐτοῦ, καὶ λαμβάνειe χάραγμαf ἐπὶ τοῦ μετώπουg αὐτοῦ ἢ ἐπὶ τὴν χεῖρα αὐτοῦ,
10  καὶ αὐτὸς πίεταιa ἐκ τοῦ οἴνου τοῦ θυμοῦb τοῦ θεοῦ τοῦ κεκερασμένουc ἀκράτουd ἐν τῷ ποτηρίῳ τῆς ὀργῆς αὐτοῦ, καὶ βασανισθήσεταιe ἐν πυρὶ καὶ θείῳf ἐνώπιον ⸂ἀγγέλων ἁγίων⸃ καὶ ἐνώπιον τοῦ ἀρνίου.
11  καὶ ὁ καπνὸςa τοῦ βασανισμοῦb αὐτῶν εἰς αἰῶνας αἰώνων ἀναβαίνει,c καὶ οὐκ ἔχουσινd ἀνάπαυσινe ἡμέρας καὶ νυκτός, οἱ προσκυνοῦντεςf τὸ θηρίον καὶ τὴν εἰκόναg αὐτοῦ, καὶ εἴ τις λαμβάνειh τὸ χάραγμαi τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ.
12  Ὧδε ἡ ὑπομονὴ τῶν ἁγίων ἐστίν,a οἱ τηροῦντεςb τὰς ἐντολὰς τοῦ θεοῦ καὶ τὴν πίστιν Ἰησοῦ.
13  Καὶ ἤκουσαa φωνῆς ἐκ τοῦ οὐρανοῦ λεγούσης·b Γράψον·c Μακάριοι οἱ νεκροὶ οἱ ἐν κυρίῳ ἀποθνῄσκοντεςd ἀπ’ ἄρτι. ⸂ναί, λέγει⸃e τὸ πνεῦμα, ἵνα ⸀ἀναπαήσονταιf ἐκ τῶν κόπωνg αὐτῶν, τὰ ⸀γὰρ ἔργα αὐτῶν ἀκολουθεῖh μετ’ αὐτῶν.
14  Καὶ εἶδον,a καὶ ἰδοὺ νεφέληb λευκή,c καὶ ἐπὶ τὴν νεφέληνd καθήμενονe ὅμοιον ⸀υἱὸν ἀνθρώπου, ἔχωνf ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ στέφανονg χρυσοῦνh καὶ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ δρέπανονi ὀξύ.j
15  καὶ ἄλλος ἄγγελος ἐξῆλθενa ἐκ τοῦ ναοῦ κράζωνb ἐν φωνῇ μεγάλῃ τῷ καθημένῳc ἐπὶ τῆς νεφέλης·d Πέμψονe τὸ δρέπανόνf σου καὶ θέρισον,g ὅτι ἦλθενh ἡ ὥρα θερίσαι,i ὅτι ἐξηράνθηj ὁ θερισμὸςk τῆς γῆς.
16  καὶ ἔβαλενa ὁ καθήμενοςb ἐπὶ ⸂τῆς νεφέλης⸃c τὸ δρέπανονd αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ ἐθερίσθηe ἡ γῆ.
17  Καὶ ἄλλος ἄγγελος ἐξῆλθενa ἐκ τοῦ ναοῦ τοῦ ἐν τῷ οὐρανῷ, ἔχωνb καὶ αὐτὸς δρέπανονc ὀξύ.d
18  καὶ ἄλλος ⸀ἄγγελος ἐκ τοῦ θυσιαστηρίου,a ⸀ὁ ἔχωνb ἐξουσίαν ἐπὶ τοῦ πυρός, καὶ ἐφώνησενc ⸀φωνῇ μεγάλῃ τῷ ἔχοντιd τὸ δρέπανονe τὸ ὀξὺf λέγων·g Πέμψονh σου τὸ δρέπανονi τὸ ὀξὺj καὶ τρύγησονk τοὺς βότρυαςl τῆς ἀμπέλουm τῆς γῆς, ὅτι ἤκμασανn αἱ σταφυλαὶo αὐτῆς.
19  καὶ ἔβαλενa ὁ ἄγγελος τὸ δρέπανονb αὐτοῦ εἰς τὴν γῆν, καὶ ἐτρύγησενc τὴν ἄμπελονd τῆς γῆς, καὶ ἔβαλενe εἰς τὴν ληνὸνf τοῦ θυμοῦg τοῦ θεοῦ τὸν μέγαν.
20  καὶ ἐπατήθηa ἡ ληνὸςb ἔξωθενc τῆς πόλεως, καὶ ἐξῆλθενd αἷμα ἐκ τῆς ληνοῦe ἄχρι τῶν χαλινῶνf τῶν ἵππωνg ἀπὸ σταδίωνh χιλίωνi ἑξακοσίων.j
15
Καὶ εἶδονa ἄλλο σημεῖον ἐν τῷ οὐρανῷ μέγα καὶ θαυμαστόν,b ἀγγέλους ἑπτὰ ἔχονταςc πληγὰςd ἑπτὰ τὰς ἐσχάτας, ὅτι ἐν αὐταῖς ἐτελέσθηe ὁ θυμὸςf τοῦ θεοῦ.
2  Καὶ εἶδονa ὡς θάλασσαν ὑαλίνηνb μεμιγμένηνc πυρί, καὶ τοὺς νικῶνταςd ἐκ τοῦ θηρίου καὶ ἐκ τῆς εἰκόνοςe αὐτοῦ καὶ ἐκ τοῦ ἀριθμοῦf τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ ἑστῶταςg ἐπὶ τὴν θάλασσαν τὴν ὑαλίνην,h ἔχονταςi κιθάραςj τοῦ θεοῦ.
3  καὶ ᾄδουσινa τὴν ᾠδὴνb Μωϋσέως τοῦ δούλου τοῦ θεοῦ καὶ τὴν ᾠδὴνc τοῦ ἀρνίου λέγοντες·d Μεγάλα καὶ θαυμαστὰe τὰ ἔργα σου, κύριε, ὁ θεός, ὁ παντοκράτωρ·f δίκαιαι καὶ ἀληθιναὶg αἱ ὁδοί σου, ὁ βασιλεὺς τῶν ⸀αἰώνων·
4  τίς οὐ μὴ ⸀φοβηθῇ,a κύριε, καὶ ⸀δοξάσειb τὸ ὄνομά σου, ὅτι μόνος ⸀ὅσιος;c ὅτι πάντα τὰ ἔθνη ἥξουσινd καὶ προσκυνήσουσινe ἐνώπιόν σου, ὅτι τὰ δικαιώματάf σου ἐφανερώθησαν.g
5  Καὶ μετὰ ταῦτα εἶδον,a καὶ ἠνοίγηb ὁ ναὸς τῆς σκηνῆςc τοῦ μαρτυρίουd ἐν τῷ οὐρανῷ,
6  καὶ ἐξῆλθονa οἱ ἑπτὰ ἄγγελοι οἱ ἔχοντεςb τὰς ἑπτὰ πληγὰςc ἐκ τοῦ ναοῦ, ⸀ἐνδεδυμένοιd ⸀λίνονe καθαρὸνf λαμπρὸνg καὶ περιεζωσμένοιh περὶ τὰ στήθηi ζώναςj χρυσᾶς.k
7  καὶ ἓν ἐκ τῶν τεσσάρων ζῴωνa ἔδωκενb τοῖς ἑπτὰ ἀγγέλοις ἑπτὰ φιάλαςc χρυσᾶςd γεμούσαςe τοῦ θυμοῦf τοῦ θεοῦ τοῦ ζῶντοςg εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
8  καὶ ἐγεμίσθηa ὁ ναὸς καπνοῦb ἐκ τῆς δόξης τοῦ θεοῦ καὶ ἐκ τῆς δυνάμεως αὐτοῦ, καὶ οὐδεὶς ἐδύνατοc εἰσελθεῖνd εἰς τὸν ναὸν ἄχρι τελεσθῶσινe αἱ ἑπτὰ πληγαὶf τῶν ἑπτὰ ἀγγέλων.
16
Καὶ ἤκουσαa ⸂μεγάλης φωνῆς⸃ ἐκ τοῦ ναοῦ λεγούσηςb τοῖς ἑπτὰ ἀγγέλοις· Ὑπάγετεc καὶ ⸀ἐκχέετεd τὰς ἑπτὰ φιάλαςe τοῦ θυμοῦf τοῦ θεοῦ εἰς τὴν γῆν.
2  Καὶ ἀπῆλθενa ὁ πρῶτος καὶ ἐξέχεενb τὴν φιάληνc αὐτοῦ εἰς τὴν γῆν· καὶ ἐγένετοd ἕλκοςe κακὸν καὶ πονηρὸν ἐπὶ τοὺς ἀνθρώπους τοὺς ἔχονταςf τὸ χάραγμαg τοῦ θηρίου καὶ τοὺς προσκυνοῦνταςh τῇ εἰκόνιi αὐτοῦ.
3  Καὶ ὁ ⸀δεύτερος ἐξέχεενa τὴν φιάληνb αὐτοῦ εἰς τὴν θάλασσαν· καὶ ἐγένετοc αἷμα ὡς νεκροῦ, καὶ πᾶσα ψυχὴ ⸀ζωῆς ἀπέθανενd ⸀τὰ ἐν τῇ θαλάσσῃ.
4  Καὶ ὁ τρίτος ἐξέχεενa τὴν φιάληνb αὐτοῦ εἰς τοὺς ποταμοὺςc ⸀καὶ τὰς πηγὰςd τῶν ὑδάτων· καὶ ἐγένετοe αἷμα.
5  καὶ ἤκουσαa τοῦ ἀγγέλου τῶν ὑδάτων λέγοντος·b Δίκαιος εἶ,c ὁ ὢνd καὶ ὁ ἦν,e ⸀ὁ ὅσιος,f ὅτι ταῦτα ἔκρινας,g
6  ὅτι αἷμα ἁγίων καὶ προφητῶν ἐξέχεαν,a καὶ αἷμα αὐτοῖς ⸀δέδωκαςb πιεῖν·c ἄξιοί εἰσιν.d
7  καὶ ἤκουσαa τοῦ θυσιαστηρίουb λέγοντος·c Ναί, κύριε, ὁ θεός, ὁ παντοκράτωρ,d ἀληθιναὶe καὶ δίκαιαι αἱ κρίσεις σου.
8  Καὶ ὁ ⸀τέταρτοςa ἐξέχεενb τὴν φιάληνc αὐτοῦ ἐπὶ τὸν ἥλιον· καὶ ἐδόθηd αὐτῷ καυματίσαιe ⸂τοὺς ἀνθρώπους ἐν πυρί⸃.
9  καὶ ἐκαυματίσθησανa οἱ ἄνθρωποι καῦμαb μέγα· καὶ ⸀ἐβλασφήμησανc τὸ ὄνομα τοῦ θεοῦ τοῦ ἔχοντοςd ⸀τὴν ἐξουσίαν ἐπὶ τὰς πληγὰςe ταύτας, καὶ οὐ μετενόησανf δοῦναιg αὐτῷ δόξαν.
10  Καὶ ὁ πέμπτοςa ἐξέχεενb τὴν φιάληνc αὐτοῦ ἐπὶ τὸν θρόνον τοῦ θηρίου· καὶ ἐγένετοd ἡ βασιλεία αὐτοῦ ἐσκοτωμένη,e καὶ ἐμασῶντοf τὰς γλώσσας αὐτῶν ἐκ τοῦ πόνου,g
11  καὶ ἐβλασφήμησανa τὸν θεὸν τοῦ οὐρανοῦ ἐκ τῶν πόνωνb αὐτῶν καὶ ἐκ τῶν ἑλκῶνc αὐτῶν, καὶ οὐ μετενόησανd ἐκ τῶν ἔργων αὐτῶν.
12  Καὶ ὁ ἕκτοςa ἐξέχεενb τὴν φιάληνc αὐτοῦ ἐπὶ τὸν ποταμὸνd τὸν μέγαν ⸀τὸν Εὐφράτην·e καὶ ἐξηράνθηf τὸ ὕδωρ αὐτοῦ, ἵνα ἑτοιμασθῇg ἡ ὁδὸς τῶν βασιλέων τῶν ἀπὸ ἀνατολῆςh ἡλίου.
13  καὶ εἶδονa ἐκ τοῦ στόματος τοῦ δράκοντοςb καὶ ἐκ τοῦ στόματος τοῦ θηρίου καὶ ἐκ τοῦ στόματος τοῦ ψευδοπροφήτουc πνεύματα ⸂τρία ἀκάθαρτα⸃ ὡς βάτραχοι·d
14  εἰσὶνa γὰρ πνεύματα δαιμονίων ποιοῦνταb σημεῖα, ἃ ἐκπορεύεταιc ἐπὶ τοὺς βασιλεῖς τῆς οἰκουμένηςd ὅλης, συναγαγεῖνe αὐτοὺς εἰς τὸν πόλεμονf τῆς ⸀ἡμέρας τῆς μεγάλης τοῦ θεοῦ τοῦ παντοκράτορος—g
15  Ἰδοὺ ἔρχομαιa ὡς κλέπτης.b μακάριος ὁ γρηγορῶνc καὶ τηρῶνd τὰ ἱμάτια αὐτοῦ, ἵνα μὴ γυμνὸςe περιπατῇf καὶ βλέπωσινg τὴν ἀσχημοσύνηνh αὐτοῦ—
16  καὶ συνήγαγενa αὐτοὺς εἰς τὸν τόπον τὸν καλούμενονb Ἑβραϊστὶc Ἁρμαγεδών.d
17  Καὶ ὁ ἕβδομοςa ἐξέχεενb τὴν φιάληνc αὐτοῦ ἐπὶ τὸν ἀέρα—d καὶ ἐξῆλθενe φωνὴ μεγάλη ⸀ἐκ τοῦ ⸀ναοῦ ἀπὸ τοῦ θρόνου λέγουσα·f Γέγονεν—g
18  καὶ ἐγένοντοa ἀστραπαὶb καὶ ⸂φωναὶ καὶ βρονταί⸃,c καὶ σεισμὸςd ⸀ἐγένετοe μέγας, οἷοςf οὐκ ἐγένετοg ἀφ’ οὗ ⸂ἄνθρωποι ἐγένοντο⸃h ἐπὶ τῆς γῆς τηλικοῦτοςi σεισμὸςj οὕτω μέγας,
19  καὶ ἐγένετοa ἡ πόλις ἡ μεγάλη εἰς τρία μέρη, καὶ αἱ πόλεις τῶν ἐθνῶν ἔπεσαν·b καὶ Βαβυλὼνc ἡ μεγάλη ἐμνήσθηd ἐνώπιον τοῦ θεοῦ δοῦναιe αὐτῇ τὸ ποτήριον τοῦ οἴνου τοῦ θυμοῦf τῆς ὀργῆς αὐτοῦ·
20  καὶ πᾶσα νῆσοςa ἔφυγεν,b καὶ ὄρη οὐχ εὑρέθησαν.c
21  καὶ χάλαζαa μεγάλη ὡς ταλαντιαίαb καταβαίνειc ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἐπὶ τοὺς ἀνθρώπους· καὶ ἐβλασφήμησανd οἱ ἄνθρωποι τὸν θεὸν ἐκ τῆς πληγῆςe τῆς χαλάζης,f ὅτι μεγάλη ἐστὶνg ἡ πληγὴh αὐτῆς σφόδρα.i
17
Καὶ ἦλθενa εἷς ἐκ τῶν ἑπτὰ ἀγγέλων τῶν ἐχόντωνb τὰς ἑπτὰ φιάλας,c καὶ ἐλάλησενd μετ’ ἐμοῦ λέγων·e Δεῦρο,f δείξωg σοι τὸ κρίμαh τῆς πόρνηςi τῆς μεγάλης τῆς καθημένηςj ἐπὶ ⸀ὑδάτων πολλῶν,
2  μεθ’ ἧς ἐπόρνευσανa οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς, καὶ ἐμεθύσθησανb οἱ κατοικοῦντεςc τὴν γῆν ἐκ τοῦ οἴνου τῆς πορνείαςd αὐτῆς.
3  καὶ ἀπήνεγκένa με εἰς ἔρημον ἐν πνεύματι. καὶ εἶδονb γυναῖκα καθημένηνc ἐπὶ θηρίον κόκκινον,d ⸀γέμονταe ὀνόματα βλασφημίας,f ⸀ἔχωνg κεφαλὰς ἑπτὰ καὶ κέραταh δέκα.i
4  καὶ ἡ γυνὴ ἦνa περιβεβλημένηb πορφυροῦνc καὶ κόκκινον,d ⸀καὶ κεχρυσωμένηe ⸀χρυσίῳf καὶ λίθῳ τιμίῳg καὶ μαργαρίταις,h ἔχουσαi ποτήριον χρυσοῦνj ἐν τῇ χειρὶ αὐτῆς γέμονk βδελυγμάτωνl καὶ τὰ ἀκάθαρτα τῆς πορνείαςm αὐτῆς,
5  καὶ ἐπὶ τὸ μέτωπονa αὐτῆς ὄνομα γεγραμμένον,b μυστήριον,c Βαβυλὼνd ἡ μεγάλη, ἡ μήτηρ τῶν πορνῶνe καὶ τῶν βδελυγμάτωνf τῆς γῆς.
6  καὶ εἶδονa τὴν γυναῖκα μεθύουσανb ἐκ τοῦ αἵματος τῶν ἁγίων ⸀καὶ ἐκ τοῦ αἵματος τῶν μαρτύρων Ἰησοῦ. Καὶ ἐθαύμασαc ἰδὼνd αὐτὴν θαῦμαe μέγα·
7  καὶ εἶπένa μοι ὁ ἄγγελος· Διὰ τί ἐθαύμασας;b ἐγὼ ἐρῶc σοι τὸ μυστήριονd τῆς γυναικὸς καὶ τοῦ θηρίου τοῦ βαστάζοντοςe αὐτήν, τοῦ ἔχοντοςf τὰς ἑπτὰ κεφαλὰς καὶ τὰ δέκαg κέρατα·h
8  τὸ θηρίον ὃ εἶδεςa ἦνb καὶ οὐκ ἔστιν,c καὶ μέλλειd ἀναβαίνεινe ἐκ τῆς ἀβύσσου,f καὶ εἰς ἀπώλειανg ⸀ὑπάγει·h καὶ ⸀θαυμασθήσονταιi οἱ κατοικοῦντεςj ἐπὶ τῆς γῆς, ὧν οὐ γέγραπταιk ⸂τὸ ὄνομα⸃ ἐπὶ τὸ βιβλίον τῆς ζωῆς ἀπὸ καταβολῆςl κόσμου, βλεπόντωνm ⸂τὸ θηρίον ὅτι ἦν⸃n καὶ οὐκ ἔστινo καὶ παρέσται.p
9  Ὧδε ὁ νοῦςa ὁ ἔχωνb σοφίαν. αἱ ἑπτὰ κεφαλαὶ ἑπτὰ ὄρη εἰσίν,c ὅπου ἡ γυνὴ κάθηταιd ἐπ’ αὐτῶν. καὶ βασιλεῖς ⸂ἑπτά εἰσιν⸃·e
10  οἱ πέντε ἔπεσαν,a ὁ εἷς ἔστιν,b ὁ ἄλλος οὔπωc ἦλθεν,d καὶ ὅταν ἔλθῃe ὀλίγον ⸂αὐτὸν δεῖ⸃f μεῖναι,g
11  καὶ τὸ θηρίον ὃ ἦνa καὶ οὐκ ἔστιν.b καὶ ⸀αὐτὸς ὄγδοόςc ἐστινd καὶ ἐκ τῶν ἑπτά ἐστιν,e καὶ εἰς ἀπώλειανf ὑπάγει.g
12  καὶ τὰ δέκαa κέραταb ἃ εἶδεςc δέκαd βασιλεῖς εἰσιν,e οἵτινες βασιλείαν οὔπωf ἔλαβον,g ἀλλὰ ἐξουσίαν ὡς βασιλεῖς μίαν ὥραν λαμβάνουσινh μετὰ τοῦ θηρίου.
13  οὗτοι μίαν ⸂γνώμηνa ἔχουσιν⸃,b καὶ τὴν δύναμιν ⸀καὶ ἐξουσίαν αὐτῶν τῷ θηρίῳ διδόασιν.c
14  οὗτοι μετὰ τοῦ ἀρνίου πολεμήσουσιν,a καὶ τὸ ἀρνίον νικήσειb αὐτούς, ὅτι κύριος κυρίων ἐστὶνc καὶ βασιλεὺς βασιλέων, καὶ οἱ μετ’ αὐτοῦ κλητοὶd καὶ ἐκλεκτοὶe καὶ πιστοί.
15  Καὶ λέγειa μοι· Τὰ ὕδατα ἃ εἶδες,b οὗ ἡ πόρνηc κάθηται,d λαοὶ καὶ ὄχλοι εἰσὶνe καὶ ἔθνη καὶ γλῶσσαι.
16  καὶ τὰ δέκαa κέραταb ἃ εἶδεςc καὶ τὸ θηρίον, οὗτοι μισήσουσιd τὴν πόρνην,e καὶ ἠρημωμένηνf ποιήσουσινg αὐτὴν καὶ ⸀γυμνήν,h καὶ τὰς σάρκας αὐτῆς φάγονται,i καὶ αὐτὴν κατακαύσουσινj ἐν πυρί·
17  ὁ γὰρ θεὸς ἔδωκενa εἰς τὰς καρδίας αὐτῶν ποιῆσαιb τὴν γνώμηνc αὐτοῦ, καὶ ποιῆσαιd ⸂μίαν γνώμην⸃e καὶ δοῦναιf τὴν βασιλείαν αὐτῶν τῷ θηρίῳ, ἄχρι ⸀τελεσθήσονταιg οἱ λόγοι τοῦ θεοῦ.
18  καὶ ἡ γυνὴ ἣν εἶδεςa ἔστινb ἡ πόλις ἡ μεγάλη ἡ ἔχουσαc βασιλείαν ἐπὶ τῶν βασιλέων τῆς γῆς.
18
Μετὰ ταῦτα εἶδονa ἄλλον ἄγγελον καταβαίνονταb ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, ἔχονταc ἐξουσίαν μεγάλην, καὶ ἡ γῆ ἐφωτίσθηd ἐκ τῆς δόξης αὐτοῦ.
2  καὶ ἔκραξενa ⸀ἐν ἰσχυρᾷb φωνῇ λέγων·c Ἔπεσεν,d ⸀ἔπεσενe Βαβυλὼνf ἡ μεγάλη, καὶ ἐγένετοg κατοικητήριονh ⸀δαιμονίων καὶ φυλακὴ παντὸς πνεύματος ἀκαθάρτου καὶ φυλακὴ παντὸς ὀρνέουi ἀκαθάρτου ⸂καὶ φυλακὴ παντὸς θηρίου ἀκαθάρτου⸃ καὶ μεμισημένου,j
3  ὅτι ἐκ τοῦ οἴνου τοῦ θυμοῦa τῆς πορνείαςb αὐτῆς ⸀πέπτωκανc πάντα τὰ ἔθνη, καὶ οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς μετ’ αὐτῆς ἐπόρνευσαν,d καὶ οἱ ἔμποροιe τῆς γῆς ἐκ τῆς δυνάμεως τοῦ στρήνουςf αὐτῆς ἐπλούτησαν.g
4  Καὶ ἤκουσαa ἄλλην φωνὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ λέγουσαν·b ⸀Ἐξέλθατε,c ⸂ὁ λαός μου, ἐξ αὐτῆς⸃, ἵνα μὴ συγκοινωνήσητεd ταῖς ἁμαρτίαις αὐτῆς, καὶ ἐκ τῶν πληγῶνe αὐτῆς ἵνα μὴ λάβητε·f
5  ὅτι ἐκολλήθησανa αὐτῆς αἱ ἁμαρτίαι ἄχρι τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἐμνημόνευσενb ὁ θεὸς τὰ ἀδικήματαc αὐτῆς.
6  ἀπόδοτεa αὐτῇ ὡς καὶ αὐτὴ ἀπέδωκεν,b καὶ ⸀διπλώσατεc ⸀τὰ διπλᾶd κατὰ τὰ ἔργα αὐτῆς· ἐν τῷ ποτηρίῳ ᾧ ἐκέρασενe κεράσατεf αὐτῇ διπλοῦν·g
7  ὅσα ἐδόξασενa αὑτὴν καὶ ἐστρηνίασεν,b τοσοῦτονc δότεd αὐτῇ βασανισμὸνe καὶ πένθος.f ὅτι ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῆς λέγειg ὅτι Κάθημαιh βασίλισσα,i καὶ χήραj οὐκ εἰμί,k καὶ πένθοςl οὐ μὴ ἴδω.m
8  διὰ τοῦτο ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ ἥξουσινa αἱ πληγαὶb αὐτῆς, θάνατος καὶ πένθοςc καὶ λιμός,d καὶ ἐν πυρὶ κατακαυθήσεται·e ὅτι ἰσχυρὸςf κύριος ὁ θεὸς ὁ κρίναςg αὐτήν.
9  Καὶ κλαύσουσινa καὶ κόψονταιb ἐπ’ αὐτὴν οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς οἱ μετ’ αὐτῆς πορνεύσαντεςc καὶ στρηνιάσαντες,d ὅταν βλέπωσινe τὸν καπνὸνf τῆς πυρώσεωςg αὐτῆς,
10  ἀπὸ μακρόθενa ἑστηκότεςb διὰ τὸν φόβον τοῦ βασανισμοῦc αὐτῆς λέγοντες·d Οὐαὶ οὐαί, ἡ πόλις ἡ μεγάλη, Βαβυλὼνe ἡ πόλις ἡ ἰσχυρά,f ὅτι μιᾷ ὥρᾳ ἦλθενg ἡ κρίσις σου.
11  Καὶ οἱ ἔμποροιa τῆς γῆς ⸂κλαίουσινb καὶ πενθοῦσιν⸃c ἐπ’ ⸀αὐτήν, ὅτι τὸν γόμονd αὐτῶν οὐδεὶς ἀγοράζειe οὐκέτι,
12  γόμονa χρυσοῦb καὶ ἀργύρουc καὶ λίθου τιμίουd καὶ ⸀μαργαριτῶνe καὶ βυσσίνουf καὶ ⸀πορφύραςg καὶ σιρικοῦh καὶ κοκκίνου,i καὶ πᾶν ξύλονj θύϊνονk καὶ πᾶν σκεῦοςl ἐλεφάντινονm καὶ πᾶν σκεῦοςn ἐκ ξύλουo τιμιωτάτουp καὶ χαλκοῦq καὶ σιδήρουr καὶ μαρμάρου,s
13  καὶ κιννάμωμονa ⸂καὶ ἄμωμον⸃b καὶ θυμιάματαc καὶ μύρονd καὶ λίβανονe καὶ οἶνον καὶ ἔλαιονf καὶ σεμίδαλινg καὶ σῖτονh καὶ ⸂κτήνηi καὶ πρόβατα⸃, καὶ ἵππωνj καὶ ῥεδῶνk καὶ σωμάτων, καὶ ψυχὰς ἀνθρώπων.
14  καὶ ἡ ὀπώραa ⸂σου τῆς ἐπιθυμίας τῆς ψυχῆς⸃ ἀπῆλθενb ἀπὸ σοῦ, καὶ πάντα τὰ λιπαρὰc καὶ τὰ λαμπρὰd ἀπώλετοe ἀπὸ σοῦ, καὶ ⸀οὐκέτι ⸂οὐ μὴ αὐτὰ εὑρήσουσιν⸃.f
15  οἱ ἔμποροιa τούτων, οἱ πλουτήσαντεςb ἀπ’ αὐτῆς, ἀπὸ μακρόθενc στήσονταιd διὰ τὸν φόβον τοῦ βασανισμοῦe αὐτῆς κλαίοντεςf καὶ πενθοῦντες,g
16  ⸀λέγοντες·a Οὐαὶ οὐαί, ἡ πόλις ἡ μεγάλη, ἡ περιβεβλημένηb βύσσινονc καὶ πορφυροῦνd καὶ κόκκινονe καὶ ⸀κεχρυσωμένηf χρυσίῳg καὶ λίθῳ τιμίῳh καὶ ⸀μαργαρίτῃ,i
17  ὅτι μιᾷ ὥρᾳ ἠρημώθηa ὁ τοσοῦτοςb πλοῦτος.c Καὶ πᾶς κυβερνήτηςd καὶ πᾶς ὁ ἐπὶ τόπον πλέων,e καὶ ναῦταιf καὶ ὅσοι τὴν θάλασσαν ἐργάζονται,g ἀπὸ μακρόθενh ἔστησανi
18  καὶ ⸀ἔκραξανa βλέποντεςb τὸν καπνὸνc τῆς πυρώσεωςd αὐτῆς λέγοντες·e Τίς ὁμοία τῇ πόλει τῇ μεγάλῃ;
19  καὶ ἔβαλονa χοῦνb ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτῶν καὶ ⸀ἔκραξανc κλαίοντεςd καὶ ⸀πενθοῦντεςe λέγοντες·f Οὐαὶ οὐαί, ἡ πόλις ἡ μεγάλη, ἐν ᾗ ἐπλούτησανg πάντες οἱ ἔχοντεςh τὰ πλοῖα ἐν τῇ θαλάσσῃ ἐκ τῆς τιμιότητοςi αὐτῆς, ὅτι μιᾷ ὥρᾳ ἠρημώθη.j
20  Εὐφραίνουa ἐπ’ αὐτῇ, οὐρανέ, καὶ οἱ ἅγιοι καὶ οἱ ἀπόστολοι καὶ οἱ προφῆται, ὅτι ἔκρινενb ὁ θεὸς τὸ κρίμαc ὑμῶν ἐξ αὐτῆς.
21  Καὶ ἦρενa εἷς ἄγγελος ἰσχυρὸςb λίθον ὡς ⸀μύλινονc μέγαν, καὶ ἔβαλενd εἰς τὴν θάλασσαν λέγων·e Οὕτως ὁρμήματιf βληθήσεταιg Βαβυλὼνh ἡ μεγάλη πόλις, καὶ οὐ μὴ εὑρεθῇi ἔτι.
22  καὶ φωνὴ κιθαρῳδῶνa καὶ μουσικῶνb καὶ αὐλητῶνc καὶ σαλπιστῶνd οὐ μὴ ἀκουσθῇe ἐν σοὶ ἔτι, καὶ πᾶς τεχνίτηςf πάσης τέχνηςg οὐ μὴ εὑρεθῇh ἐν σοὶ ἔτι, καὶ φωνὴ μύλουi οὐ μὴ ἀκουσθῇj ἐν σοὶ ἔτι,
23  καὶ φῶς λύχνουa οὐ μὴ φάνῃb ἐν σοὶ ἔτι, καὶ φωνὴ νυμφίουc καὶ νύμφηςd οὐ μὴ ἀκουσθῇe ἐν σοὶ ἔτι· ὅτι οἱ ἔμποροίf σου ἦσανg οἱ μεγιστᾶνεςh τῆς γῆς, ὅτι ἐν τῇ φαρμακείᾳi σου ἐπλανήθησανj πάντα τὰ ἔθνη,
24  καὶ ἐν αὐτῇ ⸀αἷμα προφητῶν καὶ ἁγίων εὑρέθηa καὶ πάντων τῶν ἐσφαγμένωνb ἐπὶ τῆς γῆς.
19
Μετὰ ταῦτα ἤκουσαa ὡς φωνὴν μεγάλην ὄχλου πολλοῦ ἐν τῷ οὐρανῷ λεγόντων·b Ἁλληλουϊά·c ἡ σωτηρία καὶ ἡ ⸂δόξα καὶ ἡ δύναμις⸃ τοῦ θεοῦ ἡμῶν,
2  ὅτι ἀληθιναὶa καὶ δίκαιαι αἱ κρίσεις αὐτοῦ· ὅτι ἔκρινενb τὴν πόρνηνc τὴν μεγάλην ἥτις ⸀ἔφθειρενd τὴν γῆν ἐν τῇ πορνείᾳe αὐτῆς, καὶ ἐξεδίκησενf τὸ αἷμα τῶν δούλων αὐτοῦ ἐκ χειρὸς αὐτῆς.
3  καὶ δεύτερον ⸀εἴρηκαν·a Ἁλληλουϊά·b καὶ ὁ καπνὸςc αὐτῆς ἀναβαίνειd εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
4  καὶ ἔπεσανa οἱ πρεσβύτεροι οἱ εἴκοσιb τέσσαρες καὶ τὰ τέσσαρα ζῷα,c καὶ προσεκύνησανd τῷ θεῷ τῷ καθημένῳe ἐπὶ ⸂τῷ θρόνῳ⸃ λέγοντες·f Ἀμήν, Ἁλληλουϊά.g
5  Καὶ φωνὴ ἀπὸ τοῦ θρόνου ἐξῆλθενa λέγουσα·b Αἰνεῖτεc ⸂τῷ θεῷ⸃ ἡμῶν, πάντες οἱ δοῦλοι αὐτοῦ, ⸀καὶ οἱ φοβούμενοιd αὐτόν, οἱ μικροὶ καὶ οἱ μεγάλοι.
6  καὶ ἤκουσαa ὡς φωνὴν ὄχλου πολλοῦ καὶ ὡς φωνὴν ὑδάτων πολλῶν καὶ ὡς φωνὴν βροντῶνb ἰσχυρῶν,c ⸀λεγόντων·d Ἁλληλουϊά,e ὅτι ἐβασίλευσενf κύριος, ὁ ⸀θεός, ὁ παντοκράτωρ.g
7  χαίρωμενa καὶ ⸀ἀγαλλιῶμεν,b καὶ ⸀δώσομενc τὴν δόξαν αὐτῷ, ὅτι ἦλθενd ὁ γάμοςe τοῦ ἀρνίου, καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ ἡτοίμασενf ἑαυτήν,
8  καὶ ἐδόθηa αὐτῇ ἵνα περιβάληταιb βύσσινονc ⸀λαμπρὸνd καθαρόν,e τὸ γὰρ βύσσινονf τὰ δικαιώματαg τῶν ἁγίων ἐστίν.h
9  Καὶ λέγειa μοι· Γράψον·b Μακάριοι οἱ εἰς τὸ δεῖπνονc τοῦ γάμουd τοῦ ἀρνίου κεκλημένοι.e καὶ λέγειf μοι· Οὗτοι οἱ λόγοι ἀληθινοὶg τοῦ θεοῦ εἰσιν.h
10  καὶ ἔπεσαa ἔμπροσθεν τῶν ποδῶν αὐτοῦ προσκυνῆσαιb αὐτῷ. καὶ λέγειc μοι· Ὅραd μή· σύνδουλόςe σού εἰμιf καὶ τῶν ἀδελφῶν σου τῶν ἐχόντωνg τὴν μαρτυρίαν Ἰησοῦ· τῷ θεῷ προσκύνησον·h ἡ γὰρ ⸀μαρτυρία Ἰησοῦ ἐστινi τὸ πνεῦμα τῆς προφητείας.j
11  Καὶ εἶδονa τὸν οὐρανὸν ἠνεῳγμένον,b καὶ ἰδοὺ ἵπποςc λευκός,d καὶ ὁ καθήμενοςe ἐπ’ αὐτὸν ⸂πιστὸς καλούμενος⸃f καὶ ἀληθινός,g καὶ ἐν δικαιοσύνῃ κρίνειh καὶ πολεμεῖ.i
12  οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ ⸀αὐτοῦ φλὸξa πυρός, καὶ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ διαδήματαb πολλά, ⸀ἔχωνc ὄνομα γεγραμμένονd ὃ οὐδεὶς οἶδενe εἰ μὴ αὐτός,
13  καὶ περιβεβλημένοςa ἱμάτιον ⸀βεβαμμένονb αἵματι, καὶ ⸀κέκληταιc τὸ ὄνομα αὐτοῦ ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ.
14  καὶ τὰ στρατεύματαa ⸀τὰ ἐν τῷ οὐρανῷ ἠκολούθειb αὐτῷ ἐφ’ ἵπποιςc λευκοῖς,d ἐνδεδυμένοιe βύσσινονf λευκὸνg καθαρόν.h
15  καὶ ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ ἐκπορεύεταιa ⸀ῥομφαίαb ὀξεῖα,c ἵνα ἐν αὐτῇ πατάξῃd τὰ ἔθνη, καὶ αὐτὸς ποιμανεῖe αὐτοὺς ἐν ῥάβδῳf σιδηρᾷ·g καὶ αὐτὸς πατεῖh τὴν ληνὸνi τοῦ οἴνου τοῦ θυμοῦj τῆς ὀργῆς τοῦ θεοῦ τοῦ παντοκράτορος.k
16  καὶ ἔχειa ἐπὶ τὸ ἱμάτιον καὶ ἐπὶ τὸν μηρὸνb αὐτοῦ ὄνομα γεγραμμένον·c Βασιλεὺς βασιλέων καὶ κύριος κυρίων.
17  Καὶ εἶδονa ⸀ἕνα ἄγγελον ἑστῶταb ἐν τῷ ἡλίῳ, καὶ ⸀ἔκραξενc φωνῇ μεγάλῃ λέγωνd πᾶσι τοῖς ὀρνέοιςe τοῖς πετομένοιςf ἐν μεσουρανήματι·g Δεῦτεh συνάχθητεi εἰς τὸ δεῖπνονj τὸ μέγα τοῦ θεοῦ,
18  ἵνα φάγητεa σάρκας βασιλέων καὶ σάρκας χιλιάρχωνb καὶ σάρκας ἰσχυρῶνc καὶ σάρκας ἵππωνd καὶ τῶν καθημένωνe ἐπ’ ⸀αὐτῶν, καὶ σάρκας πάντων ἐλευθέρωνf τε καὶ δούλων καὶ μικρῶν ⸀καὶ μεγάλων.
19  καὶ εἶδονa τὸ θηρίον καὶ τοὺς βασιλεῖς τῆς γῆς καὶ τὰ στρατεύματαb αὐτῶν συνηγμέναc ποιῆσαιd ⸀τὸν πόλεμονe μετὰ τοῦ καθημένουf ἐπὶ τοῦ ἵππουg καὶ μετὰ τοῦ στρατεύματοςh αὐτοῦ.
20  καὶ ἐπιάσθηa τὸ θηρίον καὶ ⸂μετ’ αὐτοῦ ὁ⸃ ψευδοπροφήτηςb ὁ ποιήσαςc τὰ σημεῖα ἐνώπιον αὐτοῦ, ἐν οἷς ἐπλάνησενd τοὺς λαβόνταςe τὸ χάραγμαf τοῦ θηρίου καὶ τοὺς προσκυνοῦνταςg τῇ εἰκόνιh αὐτοῦ· ζῶντεςi ἐβλήθησανj οἱ δύο εἰς τὴν λίμνηνk τοῦ πυρὸς ⸂τῆς καιομένης⸃l ἐν θείῳ.m
21  καὶ οἱ λοιποὶ ἀπεκτάνθησανa ἐν τῇ ῥομφαίᾳb τοῦ καθημένουc ἐπὶ τοῦ ἵππουd τῇ ἐξελθούσῃe ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ, καὶ πάντα τὰ ὄρνεαf ἐχορτάσθησανg ἐκ τῶν σαρκῶν αὐτῶν.
20
Καὶ εἶδονa ἄγγελον καταβαίνονταb ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, ἔχονταc τὴν κλεῖνd τῆς ἀβύσσουe καὶ ἅλυσινf μεγάλην ἐπὶ τὴν χεῖρα αὐτοῦ.
2  καὶ ἐκράτησενa τὸν δράκοντα,b ⸂ὁ ὄφιςc ὁ ἀρχαῖος⸃,d ὅς ἐστινe Διάβολος καὶ ὁ ⸀Σατανᾶς, καὶ ἔδησενf αὐτὸν χίλιαg ἔτη,
3  καὶ ἔβαλενa αὐτὸν εἰς τὴν ἄβυσσον,b καὶ ἔκλεισενc καὶ ἐσφράγισενd ἐπάνωe αὐτοῦ, ἵνα μὴ ⸀πλανήσῃf ἔτι τὰ ἔθνη, ἄχρι τελεσθῇg τὰ χίλιαh ἔτη· ⸀μετὰ ταῦτα δεῖi ⸂λυθῆναιj αὐτὸν⸃ μικρὸν χρόνον.
4  Καὶ εἶδονa θρόνους, καὶ ἐκάθισανb ἐπ’ αὐτούς, καὶ κρίμαc ἐδόθηd αὐτοῖς, καὶ τὰς ψυχὰς τῶν πεπελεκισμένωνe διὰ τὴν μαρτυρίαν Ἰησοῦ καὶ διὰ τὸν λόγον τοῦ θεοῦ, καὶ οἵτινες οὐ προσεκύνησανf τὸ θηρίον οὐδὲ τὴν εἰκόναg αὐτοῦ καὶ οὐκ ἔλαβονh τὸ χάραγμαi ἐπὶ τὸ μέτωπονj καὶ ἐπὶ τὴν χεῖρα αὐτῶν· καὶ ἔζησανk καὶ ἐβασίλευσανl μετὰ τοῦ χριστοῦ ⸀χίλιαm ἔτη.
5  ⸀οἱ λοιποὶ τῶν νεκρῶν οὐκ ἔζησανa ἄχρι τελεσθῇb τὰ χίλιαc ἔτη. αὕτη ἡ ἀνάστασις ἡ πρώτη.
6  μακάριος καὶ ἅγιος ὁ ἔχωνa μέρος ἐν τῇ ἀναστάσει τῇ πρώτῃ· ἐπὶ τούτων ὁ δεύτερος θάνατος οὐκ ἔχειb ἐξουσίαν, ἀλλ’ ἔσονταιc ἱερεῖς τοῦ θεοῦ καὶ τοῦ χριστοῦ, καὶ βασιλεύσουσινd μετ’ αὐτοῦ ⸀χίλιαe ἔτη.
7  Καὶ ὅταν τελεσθῇa τὰ χίλιαb ἔτη, λυθήσεταιc ὁ Σατανᾶς ἐκ τῆς φυλακῆς αὐτοῦ,
8  καὶ ἐξελεύσεταιa πλανῆσαιb τὰ ἔθνη τὰ ἐν ταῖς τέσσαρσι γωνίαιςc τῆς γῆς, τὸν Γὼγd ⸀καὶ Μαγώγ,e συναγαγεῖνf αὐτοὺς εἰς τὸν πόλεμον,g ὧν ὁ ἀριθμὸςh ⸀αὐτῶν ὡς ἡ ἄμμοςi τῆς θαλάσσης.
9  καὶ ἀνέβησανa ἐπὶ τὸ πλάτοςb τῆς γῆς, καὶ ⸀ἐκύκλευσανc τὴν παρεμβολὴνd τῶν ἁγίων καὶ τὴν πόλιν τὴν ἠγαπημένην.e καὶ κατέβηf πῦρ ⸂ἐκ τοῦ οὐρανοῦ⸃ καὶ κατέφαγενg αὐτούς·
10  καὶ ὁ διάβολος ὁ πλανῶνa αὐτοὺς ἐβλήθηb εἰς τὴν λίμνηνc τοῦ πυρὸς καὶ θείου,d ὅπου καὶ τὸ θηρίον καὶ ὁ ψευδοπροφήτης,e καὶ βασανισθήσονταιf ἡμέρας καὶ νυκτὸς εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
11  Καὶ εἶδονa θρόνον μέγαν λευκὸνb καὶ τὸν καθήμενονc ⸂ἐπ’ αὐτοῦ⸃, οὗ ἀπὸ ⸀τοῦ προσώπου ἔφυγενd ἡ γῆ καὶ ὁ οὐρανός, καὶ τόπος οὐχ εὑρέθηe αὐτοῖς.
12  καὶ εἶδονa τοὺς νεκρούς, τοὺς μεγάλους καὶ τοὺς μικρούς, ἑστῶταςb ἐνώπιον τοῦ θρόνου, καὶ βιβλία ἠνοίχθησαν·c καὶ ἄλλο βιβλίον ἠνοίχθη,d ὅ ἐστινe τῆς ζωῆς· καὶ ἐκρίθησανf οἱ νεκροὶ ἐκ τῶν γεγραμμένωνg ἐν τοῖς βιβλίοις κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν.
13  καὶ ἔδωκενa ἡ θάλασσα τοὺς νεκροὺς τοὺς ἐν αὐτῇ, καὶ ὁ θάνατος καὶ ὁ ᾅδηςb ἔδωκανc τοὺς νεκροὺς τοὺς ἐν αὐτοῖς, καὶ ἐκρίθησανd ἕκαστος κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν.
14  καὶ ὁ θάνατος καὶ ὁ ᾅδηςa ἐβλήθησανb εἰς τὴν λίμνηνc τοῦ πυρός. οὗτος ὁ ⸂θάνατος ὁ δεύτερός⸃ ἐστιν,d ἡ λίμνηe τοῦ πυρός.
15  καὶ εἴ τις οὐχ εὑρέθηa ἐν ⸂τῇ βίβλῳ⸃b τῆς ζωῆς γεγραμμένος,c ἐβλήθηd εἰς τὴν λίμνηνe τοῦ πυρός.
21
Καὶ εἶδονa οὐρανὸν καινὸν καὶ γῆν καινήν· ὁ γὰρ πρῶτος οὐρανὸς καὶ ἡ πρώτη γῆ ἀπῆλθαν,b καὶ ἡ θάλασσα οὐκ ἔστινc ἔτι.
2  καὶ τὴν πόλιν τὴν ἁγίαν Ἰερουσαλὴμ καινὴν εἶδονa καταβαίνουσανb ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τοῦ θεοῦ, ἡτοιμασμένηνc ὡς νύμφηνd κεκοσμημένηνe τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς.
3  καὶ ἤκουσαa φωνῆς μεγάλης ἐκ τοῦ ⸀θρόνου λεγούσης·b Ἰδοὺ ἡ σκηνὴc τοῦ θεοῦ μετὰ τῶν ἀνθρώπων, καὶ σκηνώσειd μετ’ αὐτῶν, καὶ αὐτοὶ ⸀λαοὶ αὐτοῦ ἔσονται,e καὶ αὐτὸς ὁ θεὸς ⸂μετ’ αὐτῶν ἔσται⸃,f
4  καὶ ἐξαλείψειa πᾶν δάκρυονb ⸀ἐκ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν, καὶ ὁ θάνατος οὐκ ἔσταιc ἔτι· οὔτε πένθοςd οὔτε κραυγὴe οὔτε πόνοςf οὐκ ἔσταιg ⸀ἔτι. τὰ πρῶτα ἀπῆλθαν.h
5  Καὶ εἶπενa ὁ καθήμενοςb ἐπὶ τῷ θρόνῳ· Ἰδοὺ ⸂καινὰ ποιῶc πάντα⸃. καὶ ⸀λέγει·d Γράψον,e ὅτι οὗτοι οἱ λόγοι ⸂πιστοὶ καὶ ἀληθινοί⸃f εἰσιν.g
6  καὶ εἶπένa μοι· ⸂Γέγοναν.b ἐγὼ⸃ τὸ Ἄλφαc καὶ τὸ Ὦ,d ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος. ἐγὼ τῷ διψῶντιe δώσωf ἐκ τῆς πηγῆςg τοῦ ὕδατος τῆς ζωῆς δωρεάν.h
7  ὁ νικῶνa κληρονομήσειb ταῦτα, καὶ ἔσομαιc αὐτῷ θεὸς καὶ αὐτὸς ἔσταιd μοι υἱός.
8  τοῖς δὲ δειλοῖςa καὶ ⸀ἀπίστοιςb καὶ ἐβδελυγμένοιςc καὶ φονεῦσιd καὶ πόρνοιςe καὶ φαρμάκοιςf καὶ εἰδωλολάτραιςg καὶ πᾶσι τοῖς ψευδέσινh τὸ μέρος αὐτῶν ἐν τῇ λίμνῃi τῇ καιομένῃj πυρὶ καὶ θείῳ,k ὅ ἐστινl ὁ θάνατος ὁ δεύτερος.
9  Καὶ ἦλθενa εἷς ἐκ τῶν ἑπτὰ ἀγγέλων τῶν ἐχόντωνb τὰς ἑπτὰ φιάλας,c ⸂τῶν γεμόντων⸃d τῶν ἑπτὰ πληγῶνe τῶν ἐσχάτων, καὶ ἐλάλησενf μετ’ ἐμοῦ λέγων·g Δεῦρο,h δείξωi σοι τὴν ⸂νύμφηνj τὴν γυναῖκα⸃ τοῦ ἀρνίου.
10  καὶ ἀπήνεγκένa με ἐν πνεύματι ἐπὶ ὄρος μέγα καὶ ὑψηλόν,b καὶ ἔδειξένc μοι τὴν ⸀πόλιν τὴν ἁγίαν Ἰερουσαλὴμ καταβαίνουσανd ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τοῦ θεοῦ,
11  ἔχουσανa τὴν δόξαν τοῦ θεοῦ· ὁ φωστὴρb αὐτῆς ὅμοιος λίθῳ τιμιωτάτῳ,c ὡς λίθῳ ἰάσπιδιd κρυσταλλίζοντι·e
12  ἔχουσαa τεῖχοςb μέγα καὶ ὑψηλόν,c ἔχουσαd πυλῶναςe δώδεκα, καὶ ἐπὶ ⸂τοῖς πυλῶσιν⸃f ἀγγέλους δώδεκα, καὶ ὀνόματα ἐπιγεγραμμέναg ἅ ⸀ἐστινh τῶν δώδεκα ⸀φυλῶν υἱῶν Ἰσραήλ·
13  ἀπὸ ⸀ἀνατολῆςa πυλῶνεςb τρεῖς, καὶ ἀπὸ βορρᾶc πυλῶνεςd τρεῖς, καὶ ἀπὸ νότουe πυλῶνεςf τρεῖς, καὶ ἀπὸ δυσμῶνg πυλῶνεςh τρεῖς·
14  καὶ τὸ τεῖχοςa τῆς πόλεως ⸀ἔχωνb θεμελίουςc δώδεκα, καὶ ἐπ’ αὐτῶν δώδεκα ὀνόματα τῶν δώδεκα ἀποστόλων τοῦ ἀρνίου.
15  Καὶ ὁ λαλῶνa μετ’ ἐμοῦ εἶχενb μέτρονc κάλαμονd χρυσοῦν,e ἵνα μετρήσῃf τὴν πόλιν καὶ τοὺς πυλῶναςg αὐτῆς καὶ τὸ τεῖχοςh αὐτῆς.
16  καὶ ἡ πόλις τετράγωνοςa κεῖται,b καὶ τὸ μῆκοςc αὐτῆς ⸀ὅσον τὸ πλάτος.d καὶ ἐμέτρησενe τὴν πόλιν τῷ καλάμῳf ἐπὶ ⸀σταδίουςg δώδεκα ⸀χιλιάδων·h τὸ μῆκοςi καὶ τὸ πλάτοςj καὶ τὸ ὕψοςk αὐτῆς ἴσαl ἐστίν.m
17  καὶ ἐμέτρησενa τὸ τεῖχοςb αὐτῆς ἑκατὸνc τεσσεράκονταd τεσσάρων πηχῶν,e μέτρονf ἀνθρώπου, ὅ ἐστινg ἀγγέλου.
18  ⸀καὶ ἡ ἐνδώμησιςa τοῦ τείχουςb αὐτῆς ἴασπις,c καὶ ἡ πόλις χρυσίονd καθαρὸνe ὅμοιον ὑάλῳf καθαρῷ·g
19  ⸀οἱ θεμέλιοιa τοῦ τείχουςb τῆς πόλεως παντὶ λίθῳ τιμίῳc κεκοσμημένοι·d ὁ θεμέλιοςe ὁ πρῶτος ἴασπις,f ὁ δεύτερος σάπφιρος,g ὁ τρίτος χαλκηδών,h ὁ τέταρτοςi σμάραγδος,j
20  ὁ πέμπτοςa σαρδόνυξ,b ὁ ἕκτοςc σάρδιον,d ὁ ἕβδομοςe χρυσόλιθος,f ὁ ὄγδοοςg βήρυλλος,h ὁ ἔνατοςi τοπάζιον,j ὁ δέκατοςk χρυσόπρασος,l ὁ ἑνδέκατοςm ὑάκινθος,n ὁ δωδέκατοςo ἀμέθυστος·p
21  καὶ οἱ δώδεκα πυλῶνεςa δώδεκα μαργαρῖται,b ἀνὰc εἷς ἕκαστος τῶν πυλώνωνd ἦνe ἐξ ἑνὸς μαργαρίτου·f καὶ ἡ πλατεῖαg τῆς πόλεως χρυσίονh καθαρὸνi ὡς ὕαλοςj διαυγής.k
22  Καὶ ναὸν οὐκ εἶδονa ἐν αὐτῇ, ὁ γὰρ κύριος, ὁ θεός, ὁ παντοκράτωρ,b ναὸς αὐτῆς ἐστιν,c καὶ τὸ ἀρνίον.
23  καὶ ἡ πόλις οὐ χρείαν ἔχειa τοῦ ἡλίου οὐδὲ τῆς σελήνης,b ἵνα φαίνωσινc αὐτῇ, ἡ γὰρ δόξα τοῦ θεοῦ ἐφώτισενd αὐτήν, καὶ ὁ λύχνοςe αὐτῆς τὸ ἀρνίον.
24  καὶ περιπατήσουσινa τὰ ἔθνη διὰ τοῦ φωτὸς αὐτῆς· καὶ οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς φέρουσινb ⸂τὴν δόξαν αὐτῶν⸃ εἰς αὐτήν·
25  καὶ οἱ πυλῶνεςa αὐτῆς οὐ μὴ κλεισθῶσινb ἡμέρας, νὺξ γὰρ οὐκ ἔσταιc ἐκεῖ,
26  καὶ οἴσουσινa τὴν δόξαν καὶ τὴν τιμὴν τῶν ἐθνῶν εἰς αὐτήν.
27  καὶ οὐ μὴ εἰσέλθῃa εἰς αὐτὴν πᾶν κοινὸνb καὶ ⸀ποιῶνc βδέλυγμαd καὶ ψεῦδος,e εἰ μὴ οἱ γεγραμμένοιf ἐν τῷ βιβλίῳ τῆς ζωῆς τοῦ ἀρνίου.
22
Καὶ ἔδειξένa μοι ⸀ποταμὸνb ὕδατος ζωῆς λαμπρὸνc ὡς κρύσταλλον,d ἐκπορευόμενονe ἐκ τοῦ θρόνου τοῦ θεοῦ καὶ τοῦ ἀρνίου
2  ἐν μέσῳ τῆς πλατείαςa αὐτῆς· καὶ τοῦ ποταμοῦb ἐντεῦθενc καὶ ἐκεῖθενd ξύλονe ζωῆς ποιοῦνf καρποὺς δώδεκα, κατὰ μῆναg ἕκαστον ⸀ἀποδιδοῦνh τὸν καρπὸν αὐτοῦ, καὶ τὰ φύλλαi τοῦ ξύλουj εἰς θεραπείανk τῶν ἐθνῶν.
3  καὶ πᾶν κατάθεμαa οὐκ ἔσταιb ἔτι. καὶ ὁ θρόνος τοῦ θεοῦ καὶ τοῦ ἀρνίου ἐν αὐτῇ ἔσται,c καὶ οἱ δοῦλοι αὐτοῦ λατρεύσουσινd αὐτῷ,
4  καὶ ὄψονταιa τὸ πρόσωπον αὐτοῦ, καὶ τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐπὶ τῶν μετώπωνb αὐτῶν.
5  καὶ νὺξ οὐκ ἔσταιa ⸀ἔτι, καὶ ⸂οὐκ ἔχουσινb χρείαν⸃ ⸀φωτὸς λύχνουc καὶ ⸀φῶς ἡλίου, ὅτι κύριος ὁ θεὸς φωτίσειd ⸀ἐπ’ αὐτούς, καὶ βασιλεύσουσινe εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
6  Καὶ ⸀εἶπένa μοι· Οὗτοι οἱ λόγοι πιστοὶ καὶ ἀληθινοί,b καὶ ⸀ὁ κύριος, ὁ θεὸς τῶν πνευμάτων τῶν προφητῶν, ἀπέστειλενc τὸν ἄγγελον αὐτοῦ δεῖξαιd τοῖς δούλοις αὐτοῦ ἃ δεῖe γενέσθαιf ἐν τάχει·g
7  καὶ ἰδοὺ ἔρχομαιa ταχύ·b μακάριος ὁ τηρῶνc τοὺς λόγους τῆς προφητείαςd τοῦ βιβλίου τούτου.
8  Κἀγὼ Ἰωάννης ὁ ἀκούωνa καὶ βλέπωνb ταῦτα. καὶ ὅτε ἤκουσαc καὶ ἔβλεψα,d ἔπεσαe προσκυνῆσαιf ἔμπροσθεν τῶν ποδῶν τοῦ ἀγγέλου τοῦ δεικνύοντόςg μοι ταῦτα.
9  καὶ λέγειa μοι· Ὅραb μή· σύνδουλόςc σού εἰμιd καὶ τῶν ἀδελφῶν σου τῶν προφητῶν καὶ τῶν τηρούντωνe τοὺς λόγους τοῦ βιβλίου τούτου· τῷ θεῷ προσκύνησον.f
10  Καὶ λέγειa μοι· Μὴ σφραγίσῃςb τοὺς λόγους τῆς προφητείαςc τοῦ βιβλίου τούτου, ὁ καιρὸς γὰρ ἐγγύς ἐστιν.d
11  ὁ ἀδικῶνa ἀδικησάτωb ἔτι, καὶ ὁ ῥυπαρὸςc ⸀ῥυπαρευθήτωd ἔτι, καὶ ὁ δίκαιος δικαιοσύνην ποιησάτωe ἔτι, καὶ ὁ ἅγιος ἁγιασθήτωf ἔτι.
12  Ἰδοὺ ἔρχομαιa ταχύ,b καὶ ὁ μισθόςc μου μετ’ ἐμοῦ, ἀποδοῦναιd ἑκάστῳ ὡς τὸ ἔργον ⸀ἐστὶνe αὐτοῦ.
13  ἐγὼ τὸ Ἄλφαa καὶ τὸ Ὦ,b ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος, ⸀ἡ ἀρχὴ καὶ ⸀τὸ τέλος.
14  Μακάριοι οἱ ⸂πλύνοντεςa τὰς στολὰςb αὐτῶν⸃, ἵνα ἔσταιc ἡ ἐξουσία αὐτῶν ἐπὶ τὸ ξύλονd τῆς ζωῆς καὶ τοῖς πυλῶσινe εἰσέλθωσινf εἰς τὴν πόλιν.
15  ἔξω οἱ κύνεςa καὶ οἱ φάρμακοιb καὶ οἱ πόρνοιc καὶ οἱ φονεῖςd καὶ οἱ εἰδωλολάτραιe καὶ πᾶς φιλῶνf καὶ ποιῶνg ψεῦδος.h
16  Ἐγὼ Ἰησοῦς ἔπεμψαa τὸν ἄγγελόν μου μαρτυρῆσαιb ὑμῖν ταῦτα ἐπὶ ταῖς ἐκκλησίαις. ἐγώ εἰμιc ἡ ῥίζαd καὶ τὸ γένοςe Δαυίδ, ὁ ἀστὴρf ὁ λαμπρός,g ὁ πρωϊνός.h
17  καὶ τὸ πνεῦμα καὶ ἡ νύμφηa λέγουσιν·b Ἔρχου·c καὶ ὁ ἀκούωνd εἰπάτω·e Ἔρχου·f καὶ ὁ διψῶνg ἐρχέσθω,h ὁ θέλωνi λαβέτωj ὕδωρ ζωῆς δωρεάν.k
18  Μαρτυρῶa ἐγὼ παντὶ τῷ ἀκούοντιb τοὺς λόγους τῆς προφητείαςc τοῦ βιβλίου τούτου· ἐάν τις ἐπιθῇd ἐπ’ αὐτά, ⸀ἐπιθήσειe ὁ θεὸς ἐπ’ αὐτὸν τὰς πληγὰςf τὰς γεγραμμέναςg ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ·
19  καὶ ἐάν τις ἀφέλῃa ἀπὸ τῶν λόγων τοῦ βιβλίου τῆς προφητείαςb ταύτης, ⸀ἀφελεῖc ὁ θεὸς τὸ μέρος αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ ξύλουd τῆς ζωῆς καὶ ἐκ τῆς πόλεως τῆς ἁγίας, τῶν γεγραμμένωνe ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ.
20  Λέγειa ὁ μαρτυρῶνb ταῦτα· Ναί· ἔρχομαιc ταχύ.d Ἀμήν· ⸀ἔρχου,e κύριε Ἰησοῦ.
21  Ἡ χάρις τοῦ κυρίου ⸀Ἰησοῦ μετὰ ⸀πάντων.