Ἀποκάλυψις Ἰωάννου

3
Καὶ τῷ ἀγγέλῳ τῆς ἐν Σάρδεσινa ἐκκλησίας γράψον·b Τάδεc λέγειd ὁ ἔχωνe τὰ ἑπτὰ πνεύματα τοῦ θεοῦ καὶ τοὺς ἑπτὰ ἀστέρας·f Οἶδάg σου τὰ ἔργα, ὅτι ὄνομα ἔχειςh ὅτι ζῇς,i καὶ νεκρὸς εἶ.j
2  γίνουa γρηγορῶν,b καὶ στήρισονc τὰ λοιπὰ ἃ ⸂ἔμελλονd ἀποθανεῖν⸃,e οὐ γὰρ εὕρηκάf σου ⸀τὰ ἔργα πεπληρωμέναg ἐνώπιον τοῦ θεοῦ μου·
3  μνημόνευεa οὖν πῶς εἴληφαςb καὶ ἤκουσαςc καὶ τήρει,d καὶ μετανόησον·e ἐὰν οὖν μὴ γρηγορήσῃς,f ⸀ἥξωg ὡς κλέπτης,h καὶ οὐ μὴ ⸀γνῷςi ποίαν ὥραν ἥξωj ἐπὶ σέ·
4  ἀλλὰ ⸂ἔχειςa ὀλίγα⸃ ὀνόματα ἐν Σάρδεσινb ἃ οὐκ ἐμόλυνανc τὰ ἱμάτια αὐτῶν, καὶ περιπατήσουσινd μετ’ ἐμοῦ ἐν λευκοῖς,e ὅτι ἄξιοί εἰσιν.f
5  ὁ νικῶνa ⸀οὕτως περιβαλεῖταιb ἐν ἱματίοις λευκοῖς,c καὶ οὐ μὴ ἐξαλείψωd τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκ τῆς βίβλουe τῆς ζωῆς, καὶ ὁμολογήσωf τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐνώπιον τοῦ πατρός μου καὶ ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων αὐτοῦ.
6  ὁ ἔχωνa οὖς ἀκουσάτωb τί τὸ πνεῦμα λέγειc ταῖς ἐκκλησίαις.
7  Καὶ τῷ ἀγγέλῳ τῆς ἐν Φιλαδελφείᾳa ἐκκλησίας γράψον·b Τάδεc λέγειd ὁ ἅγιος, ὁ ἀληθινός,e ὁ ἔχωνf τὴν κλεῖνg ⸀Δαυίδ, ὁ ἀνοίγωνh καὶ οὐδεὶς κλείσει,i ⸂καὶ κλείων⸃j καὶ οὐδεὶς ⸀ἀνοίγει·k
8  Οἶδάa σου τὰ ἔργα— ἰδοὺ δέδωκαb ἐνώπιόν σου θύραν ἠνεῳγμένην,c ἣν οὐδεὶς δύναταιd κλεῖσαιe αὐτήν— ὅτι μικρὰν ἔχειςf δύναμιν, καὶ ἐτήρησάςg μου τὸν λόγον, καὶ οὐκ ἠρνήσωh τὸ ὄνομά μου.
9  ἰδοὺ ⸀διδῶa ἐκ τῆς συναγωγῆς τοῦ Σατανᾶ, τῶν λεγόντωνb ἑαυτοὺς Ἰουδαίους εἶναι,c καὶ οὐκ εἰσὶνd ἀλλὰ ψεύδονται—e ἰδοὺ ποιήσωf αὐτοὺς ἵνα ⸂ἥξουσινg καὶ προσκυνήσουσιν⸃h ἐνώπιον τῶν ποδῶν σου, καὶ γνῶσινi ὅτι ⸀ἐγὼ ἠγάπησάj σε.
10  ὅτι ἐτήρησαςa τὸν λόγον τῆς ὑπομονῆς μου, κἀγώ σε τηρήσωb ἐκ τῆς ὥρας τοῦ πειρασμοῦc τῆς μελλούσηςd ἔρχεσθαιe ἐπὶ τῆς οἰκουμένηςf ὅλης, πειράσαιg τοὺς κατοικοῦνταςh ἐπὶ τῆς γῆς.
11  ἔρχομαιa ταχύ·b κράτειc ὃ ἔχεις,d ἵνα μηδεὶς λάβῃe τὸν στέφανόνf σου.
12  ὁ νικῶνa ποιήσωb αὐτὸν στῦλονc ἐν τῷ ναῷ τοῦ θεοῦ μου, καὶ ἔξω οὐ μὴ ἐξέλθῃd ἔτι, καὶ γράψωe ἐπ’ αὐτὸν τὸ ὄνομα τοῦ θεοῦ μου καὶ τὸ ὄνομα τῆς πόλεως τοῦ θεοῦ μου, τῆς καινῆς Ἰερουσαλήμ, ἡ ⸀καταβαίνουσαf ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τοῦ θεοῦ μου, καὶ τὸ ὄνομά μου τὸ καινόν.
13  ὁ ἔχωνa οὖς ἀκουσάτωb τί τὸ πνεῦμα λέγειc ταῖς ἐκκλησίαις.
14  Καὶ τῷ ἀγγέλῳ τῆς ἐν Λαοδικείᾳa ἐκκλησίας γράψον·b Τάδεc λέγειd ὁ Ἀμήν, ὁ μάρτυς ὁ πιστὸς ⸀καὶ ἀληθινός,e ἡ ἀρχὴ τῆς κτίσεωςf τοῦ θεοῦ·
15  Οἶδάa σου τὰ ἔργα, ὅτι οὔτε ψυχρὸςb εἶc οὔτε ζεστός.d ὄφελονe ψυχρὸςf ἦςg ἢ ζεστός.h
16  οὕτως, ὅτι χλιαρὸςa εἶb καὶ ⸀οὔτε ζεστὸςc οὔτε ψυχρός,d μέλλωe σε ἐμέσαιf ἐκ τοῦ στόματός μου.
17  ὅτι λέγειςa ⸀ὅτι Πλούσιόςb εἰμιc καὶ πεπλούτηκαd καὶ ⸀οὐδὲν χρείαν ἔχω,e καὶ οὐκ οἶδαςf ὅτι σὺ εἶg ὁ ταλαίπωροςh ⸀καὶ ἐλεεινὸςi καὶ πτωχὸς καὶ τυφλὸς καὶ γυμνός,j
18  συμβουλεύωa σοι ἀγοράσαιb ⸂παρ’ ἐμοῦ χρυσίον⸃c πεπυρωμένονd ἐκ πυρὸς ἵνα πλουτήσῃς,e καὶ ἱμάτια λευκὰf ἵνα περιβάλῃg καὶ μὴ φανερωθῇh ἡ αἰσχύνηi τῆς γυμνότητόςj σου, καὶ κολλούριονk ⸀ἐγχρῖσαιl τοὺς ὀφθαλμούς σου ἵνα βλέπῃς.m
19  ἐγὼ ὅσους ἐὰν φιλῶa ἐλέγχωb καὶ παιδεύω·c ⸀ζήλευεd οὖν καὶ μετανόησον.e
20  ἰδοὺ ἕστηκαa ἐπὶ τὴν θύραν καὶ κρούω·b ἐάν τις ἀκούσῃc τῆς φωνῆς μου καὶ ἀνοίξῃd τὴν θύραν, ⸀καὶ εἰσελεύσομαιe πρὸς αὐτὸν καὶ δειπνήσωf μετ’ αὐτοῦ καὶ αὐτὸς μετ’ ἐμοῦ.
21  ὁ νικῶνa δώσωb αὐτῷ καθίσαιc μετ’ ἐμοῦ ἐν τῷ θρόνῳ μου, ὡς κἀγὼ ἐνίκησαd καὶ ἐκάθισαe μετὰ τοῦ πατρός μου ἐν τῷ θρόνῳ αὐτοῦ.
22  ὁ ἔχωνa οὖς ἀκουσάτωb τί τὸ πνεῦμα λέγειc ταῖς ἐκκλησίαις.