Ἀποκάλυψις Ἰωάννου

Μετὰ ταῦτα ἤκουσαa ὡς φωνὴν μεγάλην ὄχλου πολλοῦ ἐν τῷ οὐρανῷ λεγόντων·b Ἁλληλουϊά·c ἡ σωτηρία καὶ ἡ ⸂δόξα καὶ ἡ δύναμις⸃ τοῦ θεοῦ ἡμῶν,

2 ὅτι ἀληθιναὶa καὶ δίκαιαι αἱ κρίσεις αὐτοῦ· ὅτι ἔκρινενb τὴν πόρνηνc τὴν μεγάλην ἥτις ⸀ἔφθειρενd τὴν γῆν ἐν τῇ πορνείᾳe αὐτῆς, καὶ ἐξεδίκησενf τὸ αἷμα τῶν δούλων αὐτοῦ ἐκ χειρὸς αὐτῆς.

3 καὶ δεύτερον ⸀εἴρηκαν·a Ἁλληλουϊά·b καὶ ὁ καπνὸςc αὐτῆς ἀναβαίνειd εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

4 καὶ ἔπεσανa οἱ πρεσβύτεροι οἱ εἴκοσιb τέσσαρες καὶ τὰ τέσσαρα ζῷα,c καὶ προσεκύνησανd τῷ θεῷ τῷ καθημένῳe ἐπὶ ⸂τῷ θρόνῳ⸃ λέγοντες·f Ἀμήν, Ἁλληλουϊά.g

5 Καὶ φωνὴ ἀπὸ τοῦ θρόνου ἐξῆλθενa λέγουσα·b Αἰνεῖτεc ⸂τῷ θεῷ⸃ ἡμῶν, πάντες οἱ δοῦλοι αὐτοῦ, ⸀καὶ οἱ φοβούμενοιd αὐτόν, οἱ μικροὶ καὶ οἱ μεγάλοι.

6 καὶ ἤκουσαa ὡς φωνὴν ὄχλου πολλοῦ καὶ ὡς φωνὴν ὑδάτων πολλῶν καὶ ὡς φωνὴν βροντῶνb ἰσχυρῶν,c ⸀λεγόντων·d Ἁλληλουϊά,e ὅτι ἐβασίλευσενf κύριος, ὁ ⸀θεός, ὁ παντοκράτωρ.g

7 χαίρωμενa καὶ ⸀ἀγαλλιῶμεν,b καὶ ⸀δώσομενc τὴν δόξαν αὐτῷ, ὅτι ἦλθενd ὁ γάμοςe τοῦ ἀρνίου, καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ ἡτοίμασενf ἑαυτήν,

8 καὶ ἐδόθηa αὐτῇ ἵνα περιβάληταιb βύσσινονc ⸀λαμπρὸνd καθαρόν,e τὸ γὰρ βύσσινονf τὰ δικαιώματαg τῶν ἁγίων ἐστίν.h

9 Καὶ λέγειa μοι· Γράψον·b Μακάριοι οἱ εἰς τὸ δεῖπνονc τοῦ γάμουd τοῦ ἀρνίου κεκλημένοι.e καὶ λέγειf μοι· Οὗτοι οἱ λόγοι ἀληθινοὶg τοῦ θεοῦ εἰσιν.h

10 καὶ ἔπεσαa ἔμπροσθεν τῶν ποδῶν αὐτοῦ προσκυνῆσαιb αὐτῷ. καὶ λέγειc μοι· Ὅραd μή· σύνδουλόςe σού εἰμιf καὶ τῶν ἀδελφῶν σου τῶν ἐχόντωνg τὴν μαρτυρίαν Ἰησοῦ· τῷ θεῷ προσκύνησον·h ἡ γὰρ ⸀μαρτυρία Ἰησοῦ ἐστινi τὸ πνεῦμα τῆς προφητείας.j

11 Καὶ εἶδονa τὸν οὐρανὸν ἠνεῳγμένον,b καὶ ἰδοὺ ἵπποςc λευκός,d καὶ ὁ καθήμενοςe ἐπ’ αὐτὸν ⸂πιστὸς καλούμενος⸃f καὶ ἀληθινός,g καὶ ἐν δικαιοσύνῃ κρίνειh καὶ πολεμεῖ.i

12 οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ ⸀αὐτοῦ φλὸξa πυρός, καὶ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ διαδήματαb πολλά, ⸀ἔχωνc ὄνομα γεγραμμένονd ὃ οὐδεὶς οἶδενe εἰ μὴ αὐτός,

13 καὶ περιβεβλημένοςa ἱμάτιον ⸀βεβαμμένονb αἵματι, καὶ ⸀κέκληταιc τὸ ὄνομα αὐτοῦ ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ.

14 καὶ τὰ στρατεύματαa ⸀τὰ ἐν τῷ οὐρανῷ ἠκολούθειb αὐτῷ ἐφ’ ἵπποιςc λευκοῖς,d ἐνδεδυμένοιe βύσσινονf λευκὸνg καθαρόν.h

15 καὶ ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ ἐκπορεύεταιa ⸀ῥομφαίαb ὀξεῖα,c ἵνα ἐν αὐτῇ πατάξῃd τὰ ἔθνη, καὶ αὐτὸς ποιμανεῖe αὐτοὺς ἐν ῥάβδῳf σιδηρᾷ·g καὶ αὐτὸς πατεῖh τὴν ληνὸνi τοῦ οἴνου τοῦ θυμοῦj τῆς ὀργῆς τοῦ θεοῦ τοῦ παντοκράτορος.k

16 καὶ ἔχειa ἐπὶ τὸ ἱμάτιον καὶ ἐπὶ τὸν μηρὸνb αὐτοῦ ὄνομα γεγραμμένον·c Βασιλεὺς βασιλέων καὶ κύριος κυρίων.

17 Καὶ εἶδονa ⸀ἕνα ἄγγελον ἑστῶταb ἐν τῷ ἡλίῳ, καὶ ⸀ἔκραξενc φωνῇ μεγάλῃ λέγωνd πᾶσι τοῖς ὀρνέοιςe τοῖς πετομένοιςf ἐν μεσουρανήματι·g Δεῦτεh συνάχθητεi εἰς τὸ δεῖπνονj τὸ μέγα τοῦ θεοῦ,

18 ἵνα φάγητεa σάρκας βασιλέων καὶ σάρκας χιλιάρχωνb καὶ σάρκας ἰσχυρῶνc καὶ σάρκας ἵππωνd καὶ τῶν καθημένωνe ἐπ’ ⸀αὐτῶν, καὶ σάρκας πάντων ἐλευθέρωνf τε καὶ δούλων καὶ μικρῶν ⸀καὶ μεγάλων.

19 καὶ εἶδονa τὸ θηρίον καὶ τοὺς βασιλεῖς τῆς γῆς καὶ τὰ στρατεύματαb αὐτῶν συνηγμέναc ποιῆσαιd ⸀τὸν πόλεμονe μετὰ τοῦ καθημένουf ἐπὶ τοῦ ἵππουg καὶ μετὰ τοῦ στρατεύματοςh αὐτοῦ.

20 καὶ ἐπιάσθηa τὸ θηρίον καὶ ⸂μετ’ αὐτοῦ ὁ⸃ ψευδοπροφήτηςb ὁ ποιήσαςc τὰ σημεῖα ἐνώπιον αὐτοῦ, ἐν οἷς ἐπλάνησενd τοὺς λαβόνταςe τὸ χάραγμαf τοῦ θηρίου καὶ τοὺς προσκυνοῦνταςg τῇ εἰκόνιh αὐτοῦ· ζῶντεςi ἐβλήθησανj οἱ δύο εἰς τὴν λίμνηνk τοῦ πυρὸς ⸂τῆς καιομένης⸃l ἐν θείῳ.m

21 καὶ οἱ λοιποὶ ἀπεκτάνθησανa ἐν τῇ ῥομφαίᾳb τοῦ καθημένουc ἐπὶ τοῦ ἵππουd τῇ ἐξελθούσῃe ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ, καὶ πάντα τὰ ὄρνεαf ἐχορτάσθησανg ἐκ τῶν σαρκῶν αὐτῶν.