Ἀποκάλυψις Ἰωάννου

12
Καὶ σημεῖον μέγα ὤφθηa ἐν τῷ οὐρανῷ, γυνὴ περιβεβλημένηb τὸν ἥλιον, καὶ ἡ σελήνηc ὑποκάτωd τῶν ποδῶν αὐτῆς, καὶ ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτῆς στέφανοςe ἀστέρωνf δώδεκα,
2  καὶ ἐν γαστρὶa ἔχουσα·b ⸂καὶ κράζει⸃c ὠδίνουσαd καὶ βασανιζομένηe τεκεῖν.f
3  καὶ ὤφθηa ἄλλο σημεῖον ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ ἰδοὺ δράκωνb ⸂μέγας πυρρός⸃,c ἔχωνd κεφαλὰς ἑπτὰ καὶ κέραταe δέκαf καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτοῦ ἑπτὰ διαδήματα,g
4  καὶ ἡ οὐρὰa αὐτοῦ σύρειb τὸ τρίτον τῶν ἀστέρωνc τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἔβαλενd αὐτοὺς εἰς τὴν γῆν. καὶ ὁ δράκωνe ἕστηκενf ἐνώπιον τῆς γυναικὸς τῆς μελλούσηςg τεκεῖν,h ἵνα ὅταν τέκῃi τὸ τέκνον αὐτῆς καταφάγῃ.j
5  καὶ ἔτεκενa υἱόν, ⸀ἄρσεν,b ὃς μέλλειc ποιμαίνεινd πάντα τὰ ἔθνη ἐν ῥάβδῳe σιδηρᾷ·f καὶ ἡρπάσθηg τὸ τέκνον αὐτῆς πρὸς τὸν θεὸν καὶ πρὸς τὸν θρόνον αὐτοῦ.
6  καὶ ἡ γυνὴ ἔφυγενa εἰς τὴν ἔρημον, ὅπου ἔχειb ἐκεῖ τόπον ἡτοιμασμένονc ⸀ἀπὸ τοῦ θεοῦ, ἵνα ἐκεῖ ⸀τρέφωσινd αὐτὴν ἡμέρας χιλίαςe διακοσίαςf ἑξήκοντα.g
7  Καὶ ἐγένετοa πόλεμοςb ἐν τῷ οὐρανῷ, ὁ Μιχαὴλc καὶ οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ ⸀τοῦ πολεμῆσαιd μετὰ τοῦ δράκοντος.e καὶ ὁ δράκωνf ἐπολέμησενg καὶ οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ,
8  καὶ οὐκ ⸀ἴσχυσεν,a οὐδὲ τόπος εὑρέθηb ⸀αὐτῶν ἔτι ἐν τῷ οὐρανῷ.
9  καὶ ἐβλήθηa ὁ δράκωνb ὁ μέγας, ὁ ὄφιςc ὁ ἀρχαῖος,d ὁ καλούμενοςe Διάβολος καὶ ⸀ὁ Σατανᾶς, ὁ πλανῶνf τὴν οἰκουμένηνg ὅλην— ἐβλήθηh εἰς τὴν γῆν, καὶ οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ μετ’ αὐτοῦ ἐβλήθησαν.i
10  Καὶ ἤκουσαa φωνὴν μεγάλην ἐν τῷ οὐρανῷ λέγουσαν·b Ἄρτι ἐγένετοc ἡ σωτηρία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ ἡμῶν καὶ ἡ ἐξουσία τοῦ χριστοῦ αὐτοῦ, ὅτι ἐβλήθηd ὁ ⸀κατήγωρe τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν, ὁ κατηγορῶνf ⸀αὐτοὺς ἐνώπιον τοῦ θεοῦ ἡμῶν ἡμέρας καὶ νυκτός.
11  καὶ αὐτοὶ ἐνίκησανa αὐτὸν διὰ τὸ αἷμα τοῦ ἀρνίου καὶ διὰ τὸν λόγον τῆς μαρτυρίας αὐτῶν, καὶ οὐκ ἠγάπησανb τὴν ψυχὴν αὐτῶν ἄχρι θανάτου·
12  διὰ τοῦτο εὐφραίνεσθε,a ⸀οἱ οὐρανοὶ καὶ οἱ ἐν αὐτοῖς σκηνοῦντες.b οὐαὶ ⸂τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν⸃, ὅτι κατέβηc ὁ διάβολος πρὸς ὑμᾶς, ἔχωνd θυμὸνe μέγαν, εἰδὼςf ὅτι ὀλίγον καιρὸν ἔχει.g
13  Καὶ ὅτε εἶδενa ὁ δράκωνb ὅτι ἐβλήθηc εἰς τὴν γῆν, ἐδίωξενd τὴν γυναῖκα ἥτις ἔτεκενe τὸν ἄρσενα.f
14  καὶ ἐδόθησανa τῇ γυναικὶ ⸀αἱ δύο πτέρυγεςb τοῦ ἀετοῦc τοῦ μεγάλου, ἵνα πέτηταιd εἰς τὴν ἔρημον εἰς τὸν τόπον αὐτῆς, ⸂ὅπου τρέφεται⸃e ἐκεῖ καιρὸν καὶ καιροὺς καὶ ἥμισυf καιροῦ ἀπὸ προσώπου τοῦ ὄφεως.g
15  καὶ ἔβαλενa ὁ ὄφιςb ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ ὀπίσω τῆς γυναικὸς ὕδωρ ὡς ποταμόν,c ἵνα αὐτὴν ποταμοφόρητονd ποιήσῃ.e
16  καὶ ἐβοήθησενa ἡ γῆ τῇ γυναικί, καὶ ἤνοιξενb ἡ γῆ τὸ στόμα αὐτῆς καὶ κατέπιενc τὸν ποταμὸνd ὃν ἔβαλενe ὁ δράκωνf ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ·
17  καὶ ὠργίσθηa ὁ δράκωνb ἐπὶ τῇ γυναικί, καὶ ἀπῆλθενc ποιῆσαιd πόλεμονe μετὰ τῶν λοιπῶν τοῦ σπέρματος αὐτῆς, τῶν τηρούντωνf τὰς ἐντολὰς τοῦ θεοῦ καὶ ἐχόντωνg τὴν μαρτυρίαν Ἰησοῦ·
18  καὶ ⸀ἐστάθηa ἐπὶ τὴν ἄμμονb τῆς θαλάσσης.