1
Ἀποκάλυψιςa
Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἣν ἔδωκενb
αὐτῷ ὁ θεὸς δεῖξαιc
τοῖς δούλοις αὐτοῦ, ἃ δεῖd
γενέσθαιe
ἐν τάχει,f
καὶ ἐσήμανενg
ἀποστείλαςh
διὰ τοῦ ἀγγέλου αὐτοῦ τῷ δούλῳ αὐτοῦ Ἰωάννῃ,
2
ὃς ἐμαρτύρησενa
τὸν λόγον τοῦ θεοῦ καὶ τὴν μαρτυρίαν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅσα εἶδεν.b
3
μακάριος ὁ ἀναγινώσκωνa
καὶ οἱ ἀκούοντεςb
τοὺς λόγους τῆς προφητείαςc
καὶ τηροῦντεςd
τὰ ἐν αὐτῇ γεγραμμένα,e
ὁ γὰρ καιρὸς ἐγγύς.
4
Ἰωάννης ταῖς ἑπτὰ ἐκκλησίαις ταῖς ἐν τῇ Ἀσίᾳ·a
χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ⸀ἀπὸ ὁ ὢνb
καὶ ὁ ἦνc
καὶ ὁ ἐρχόμενος,d
καὶ ἀπὸ τῶν ἑπτὰ πνευμάτων ἃ ἐνώπιον τοῦ θρόνου αὐτοῦ,
5
καὶ ἀπὸ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ μάρτυς ὁ πιστός, ὁ πρωτότοκοςa
τῶν νεκρῶν καὶ ὁ ἄρχων τῶν βασιλέων τῆς γῆς. Τῷ ἀγαπῶντιb
ἡμᾶς καὶ ⸀λύσαντιc
ἡμᾶς ⸀ἐκ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν ἐν τῷ αἵματι αὐτοῦ—
6
καὶ ἐποίησενa
ἡμᾶς βασιλείαν, ἱερεῖς τῷ θεῷ καὶ πατρὶ αὐτοῦ— αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτοςb
εἰς τοὺς αἰῶνας ⸂τῶν αἰώνων⸃· ἀμήν.
7
Ἰδοὺ ἔρχεταιa
μετὰ τῶν νεφελῶν,b
καὶ ὄψεταιc
αὐτὸν πᾶς ὀφθαλμὸς καὶ οἵτινες αὐτὸν ἐξεκέντησαν,d
καὶ κόψονταιe
ἐπ’ αὐτὸν πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς γῆς. ναί, ἀμήν.
8
Ἐγώ εἰμιa
τὸ Ἄλφαb
καὶ τὸ Ὦ,c
λέγειd
κύριος, ὁ θεός, ὁ ὢνe
καὶ ὁ ἦνf
καὶ ὁ ἐρχόμενος,g
ὁ παντοκράτωρ.h
9
Ἐγὼ Ἰωάννης, ὁ ἀδελφὸς ὑμῶν καὶ ⸀συγκοινωνὸςa
ἐν τῇ θλίψει καὶ βασιλείᾳ καὶ ὑπομονῇ ⸀ἐν Ἰησοῦ, ἐγενόμηνb
ἐν τῇ νήσῳc
τῇ καλουμένῃd
Πάτμῳe
διὰ τὸν λόγον τοῦ θεοῦ ⸀καὶ τὴν μαρτυρίαν ⸀Ἰησοῦ.
10
ἐγενόμηνa
ἐν πνεύματι ἐν τῇ κυριακῇb
ἡμέρᾳ, καὶ ἤκουσαc
⸂ὀπίσω μου φωνὴν⸃ μεγάλην ὡς σάλπιγγοςd
11
λεγούσης·a
Ὃ βλέπειςb
γράψονc
εἰς βιβλίον καὶ πέμψονd
ταῖς ἑπτὰ ἐκκλησίαις, εἰς Ἔφεσονe
καὶ εἰς Σμύρνανf
καὶ εἰς Πέργαμονg
καὶ εἰς Θυάτειραh
καὶ εἰς Σάρδειςi
καὶ εἰς Φιλαδέλφειανj
καὶ εἰς Λαοδίκειαν.k
12
⸀Καὶ ἐπέστρεψαa
βλέπεινb
τὴν φωνὴν ἥτις ἐλάλειc
μετ’ ἐμοῦ· καὶ ἐπιστρέψαςd
εἶδονe
ἑπτὰ λυχνίαςf
χρυσᾶς,g
13
καὶ ἐν μέσῳ ⸀τῶν λυχνιῶνa
ὅμοιον ⸀υἱὸν ἀνθρώπου, ἐνδεδυμένονb
ποδήρηc
καὶ περιεζωσμένονd
πρὸς τοῖς μαστοῖςe
ζώνηνf
χρυσᾶν·g
14
ἡ δὲ κεφαλὴ αὐτοῦ καὶ αἱ τρίχεςa
λευκαὶb
ὡς ἔριονc
λευκόν,d
ὡς χιών,e
καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ὡς φλὸξf
πυρός,
15
καὶ οἱ πόδες αὐτοῦ ὅμοιοι χαλκολιβάνῳ,a
ὡς ἐν καμίνῳb
⸀πεπυρωμένης,c
καὶ ἡ φωνὴ αὐτοῦ ὡς φωνὴ ὑδάτων πολλῶν,
16
καὶ ἔχωνa
ἐν τῇ δεξιᾷ ⸂χειρὶ αὐτοῦ⸃ ἀστέραςb
ἑπτά, καὶ ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ ῥομφαίαc
δίστομοςd
ὀξεῖαe
ἐκπορευομένη,f
καὶ ἡ ὄψιςg
αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος φαίνειh
ἐν τῇ δυνάμει αὐτοῦ.
17
Καὶ ὅτε εἶδονa
αὐτόν, ἔπεσαb
πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ ὡς νεκρός· καὶ ἔθηκενc
τὴν δεξιὰν αὐτοῦ ἐπ’ ἐμὲ λέγων·d
Μὴ φοβοῦ·e
ἐγώ εἰμιf
ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος,
18
καὶ ὁ ζῶν—a
καὶ ἐγενόμηνb
νεκρὸς καὶ ἰδοὺ ζῶνc
εἰμιd
εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν ⸀αἰώνων— καὶ ἔχωe
τὰς κλεῖςf
τοῦ θανάτου καὶ τοῦ ᾅδου.g
19
γράψονa
οὖν ἃ εἶδεςb
καὶ ἃ εἰσὶνc
καὶ ἃ μέλλειd
⸀γίνεσθαιe
μετὰ ταῦτα.
20
τὸ μυστήριονa
τῶν ἑπτὰ ἀστέρωνb
⸀οὓς εἶδεςc
ἐπὶ τῆς δεξιᾶς μου, καὶ τὰς ἑπτὰ λυχνίαςd
τὰς χρυσᾶς·e
οἱ ἑπτὰ ἀστέρεςf
ἄγγελοι τῶν ἑπτὰ ἐκκλησιῶν εἰσίν,g
καὶ αἱ λυχνίαιh
αἱ ἑπτὰ ἑπτὰ ἐκκλησίαι εἰσίν.i