Πρὸς Φιλιππησίους

1
Παῦλος καὶ Τιμόθεοςa δοῦλοι ⸂Χριστοῦ Ἰησοῦ⸃ πᾶσιν τοῖς ἁγίοις ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τοῖς οὖσινb ἐν Φιλίπποιςc σὺν ἐπισκόποιςd καὶ διακόνοις·e
2  χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
3  Εὐχαριστῶa τῷ θεῷ μου ἐπὶ πάσῃ τῇ μνείᾳb ὑμῶν
4  πάντοτε ἐν πάσῃ δεήσειa μου ὑπὲρ πάντων ὑμῶν, μετὰ χαρᾶς τὴν δέησινb ποιούμενος,c
5  ἐπὶ τῇ κοινωνίᾳa ὑμῶν εἰς τὸ εὐαγγέλιον ἀπὸ ⸀τῆς πρώτης ἡμέρας ἄχρι τοῦ νῦν,
6  πεποιθὼςa αὐτὸ τοῦτο ὅτι ὁ ἐναρξάμενοςb ἐν ὑμῖν ἔργον ἀγαθὸν ἐπιτελέσειc ἄχρι ἡμέρας ⸂Χριστοῦ Ἰησοῦ⸃·
7  καθώς ἐστινa δίκαιον ἐμοὶ τοῦτο φρονεῖνb ὑπὲρ πάντων ὑμῶν, διὰ τὸ ἔχεινc με ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμᾶς, ἔν τε τοῖς δεσμοῖςd μου καὶ ἐν τῇ ἀπολογίᾳe καὶ βεβαιώσειf τοῦ εὐαγγελίου συγκοινωνούςg μου τῆς χάριτος πάντας ὑμᾶς ὄντας·h
8  μάρτυς γάρ ⸀μου ὁ θεός, ὡς ἐπιποθῶa πάντας ὑμᾶς ἐν σπλάγχνοιςb ⸂Χριστοῦ Ἰησοῦ⸃.
9  καὶ τοῦτο προσεύχομαιa ἵνα ἡ ἀγάπη ὑμῶν ἔτι μᾶλλον καὶ μᾶλλον περισσεύῃb ἐν ἐπιγνώσειc καὶ πάσῃ αἰσθήσει,d
10  εἰς τὸ δοκιμάζεινa ὑμᾶς τὰ διαφέροντα,b ἵνα ἦτεc εἰλικρινεῖςd καὶ ἀπρόσκοποιe εἰς ἡμέραν Χριστοῦ,
11  πεπληρωμένοιa ⸂καρπὸν δικαιοσύνης τὸν⸃ διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς δόξαν καὶ ἔπαινονb θεοῦ.
12  Γινώσκεινa δὲ ὑμᾶς βούλομαι,b ἀδελφοί, ὅτι τὰ κατ’ ἐμὲ μᾶλλον εἰς προκοπὴνc τοῦ εὐαγγελίου ἐλήλυθεν,d
13  ὥστε τοὺς δεσμούςa μου φανεροὺςb ἐν Χριστῷ γενέσθαιc ἐν ὅλῳ τῷ πραιτωρίῳd καὶ τοῖς λοιποῖς πᾶσιν,
14  καὶ τοὺς πλείονας τῶν ἀδελφῶν ἐν κυρίῳ πεποιθόταςa τοῖς δεσμοῖςb μου περισσοτέρωςc τολμᾶνd ἀφόβωςe τὸν ⸀λόγον λαλεῖν.f
15  Τινὲς μὲν καὶ διὰ φθόνονa καὶ ἔριν,b τινὲς δὲ καὶ δι’ εὐδοκίανc τὸν Χριστὸν κηρύσσουσιν·d
16  οἱ μὲν ἐξ ⸂ἀγάπης, εἰδότεςa ὅτι εἰς ἀπολογίανb τοῦ εὐαγγελίου κεῖμαι⸃,c
17  οἱ δὲ ἐξ ⸂ἐριθείαςa τὸν Χριστὸν καταγγέλλουσιν,b οὐχ ἁγνῶς,c οἰόμενοιd θλῖψιν ἐγείρεινe τοῖς δεσμοῖςf μου⸃.
18  τί γάρ; πλὴν ⸀ὅτι παντὶ τρόπῳ,a εἴτε προφάσειb εἴτε ἀληθείᾳ, Χριστὸς καταγγέλλεται,c καὶ ἐν τούτῳ χαίρω·d ἀλλὰ καὶ χαρήσομαι,e
19  οἶδαa γὰρ ὅτι τοῦτό μοι ἀποβήσεταιb εἰς σωτηρίαν διὰ τῆς ὑμῶν δεήσεωςc καὶ ἐπιχορηγίαςd τοῦ πνεύματος Ἰησοῦ Χριστοῦ,
20  κατὰ τὴν ἀποκαραδοκίανa καὶ ἐλπίδα μου ὅτι ἐν οὐδενὶ αἰσχυνθήσομαι,b ἀλλ’ ἐν πάσῃ παρρησίᾳ ὡς πάντοτε καὶ νῦν μεγαλυνθήσεταιc Χριστὸς ἐν τῷ σώματί μου, εἴτε διὰ ζωῆς εἴτε διὰ θανάτου.
21  ἐμοὶ γὰρ τὸ ζῆνa Χριστὸς καὶ τὸ ἀποθανεῖνb κέρδος.c
22  εἰ δὲ τὸ ζῆνa ἐν σαρκί, τοῦτό μοι καρπὸς ἔργου— καὶ τί αἱρήσομαιb οὐ γνωρίζω·c
23  συνέχομαιa δὲ ἐκ τῶν δύο, τὴν ἐπιθυμίαν ἔχωνb εἰς τὸ ἀναλῦσαιc καὶ σὺν Χριστῷ εἶναι,d πολλῷ ⸀γὰρ μᾶλλον κρεῖσσον,e
24  τὸ δὲ ἐπιμένεινa ⸀ἐν τῇ σαρκὶ ἀναγκαιότερονb δι’ ὑμᾶς.
25  καὶ τοῦτο πεποιθὼςa οἶδαb ὅτι μενῶc καὶ ⸀παραμενῶd πᾶσιν ὑμῖν εἰς τὴν ὑμῶν προκοπὴνe καὶ χαρὰν τῆς πίστεως,
26  ἵνα τὸ καύχημαa ὑμῶν περισσεύῃb ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ἐν ἐμοὶ διὰ τῆς ἐμῆς παρουσίαςc πάλιν πρὸς ὑμᾶς.
27  Μόνον ἀξίωςa τοῦ εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ πολιτεύεσθε,b ἵνα εἴτε ἐλθὼνc καὶ ἰδὼνd ὑμᾶς εἴτε ἀπὼνe ⸀ἀκούωf τὰ περὶ ὑμῶν, ὅτι στήκετεg ἐν ἑνὶ πνεύματι, μιᾷ ψυχῇ συναθλοῦντεςh τῇ πίστει τοῦ εὐαγγελίου,
28  καὶ μὴ πτυρόμενοιa ἐν μηδενὶ ὑπὸ τῶν ἀντικειμένωνb (ἥτις ⸂ἐστὶνc αὐτοῖς⸃ ἔνδειξιςd ἀπωλείας,e ⸀ὑμῶν δὲ σωτηρίας, καὶ τοῦτο ἀπὸ θεοῦ,
29  ὅτι ὑμῖν ἐχαρίσθηa τὸ ὑπὲρ Χριστοῦ, οὐ μόνονb τὸ εἰς αὐτὸν πιστεύεινc ἀλλὰ καὶ τὸ ὑπὲρ αὐτοῦ πάσχειν),d
30  τὸν αὐτὸν ἀγῶναa ἔχοντεςb οἷονc εἴδετεd ἐν ἐμοὶ καὶ νῦν ἀκούετεe ἐν ἐμοί.
2
Εἴ τις οὖν παράκλησιςa ἐν Χριστῷ, εἴ τι παραμύθιονb ἀγάπης, εἴ τις κοινωνίαc πνεύματος, εἴ τις σπλάγχναd καὶ οἰκτιρμοί,e
2  πληρώσατέa μου τὴν χαρὰν ἵνα τὸ αὐτὸ φρονῆτε,b τὴν αὐτὴν ἀγάπην ἔχοντες,c σύμψυχοι,d τὸ ἓν φρονοῦντες,e
3  μηδὲν κατ’ ἐριθείανa ⸂μηδὲ κατὰ⸃ κενοδοξίαν,b ἀλλὰ τῇ ταπεινοφροσύνῃc ἀλλήλους ἡγούμενοιd ὑπερέχονταςe ἑαυτῶν,
4  μὴ τὰ ἑαυτῶν ⸀ἕκαστοι ⸀σκοποῦντες,a ἀλλὰ καὶ τὰ ἑτέρων ⸁ἕκαστοι.
5  τοῦτο ⸀φρονεῖτεa ἐν ὑμῖν ὃ καὶ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ,
6  ὃς ἐν μορφῇa θεοῦ ὑπάρχωνb οὐχ ἁρπαγμὸνc ἡγήσατοd τὸ εἶναιe ἴσαf θεῷ,
7  ἀλλὰ ἑαυτὸν ἐκένωσενa μορφὴνb δούλου λαβών,c ἐν ὁμοιώματιd ἀνθρώπων γενόμενος·e καὶ σχήματιf εὑρεθεὶςg ὡς ἄνθρωπος
8  ἐταπείνωσενa ἑαυτὸν γενόμενοςb ὑπήκοοςc μέχριd θανάτου, θανάτου δὲ σταυροῦ·e
9  διὸ καὶ ὁ θεὸς αὐτὸν ὑπερύψωσεν,a καὶ ἐχαρίσατοb αὐτῷ ⸀τὸ ὄνομα τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα,
10  ἵνα ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ πᾶν γόνυa κάμψῃb ἐπουρανίωνc καὶ ἐπιγείωνd καὶ καταχθονίων,e
11  καὶ πᾶσα γλῶσσα ἐξομολογήσηταιa ὅτι κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς εἰς δόξαν θεοῦ πατρός.
12  Ὥστε, ἀγαπητοί μου, καθὼς πάντοτε ὑπηκούσατε,a μὴ ὡς ἐν τῇ παρουσίᾳb μου μόνον ἀλλὰ νῦν πολλῷ μᾶλλον ἐν τῇ ἀπουσίᾳc μου, μετὰ φόβου καὶ τρόμουd τὴν ἑαυτῶν σωτηρίαν κατεργάζεσθε,e
13  ⸀θεὸς γάρ ἐστινa ὁ ἐνεργῶνb ἐν ὑμῖν καὶ τὸ θέλεινc καὶ τὸ ἐνεργεῖνd ὑπὲρ τῆς εὐδοκίας.e
14  Πάντα ποιεῖτεa χωρὶς γογγυσμῶνb καὶ διαλογισμῶν,c
15  ἵνα γένησθεa ἄμεμπτοιb καὶ ἀκέραιοι,c τέκνα θεοῦ ⸂ἄμωμαd μέσον⸃ γενεᾶς σκολιᾶςe καὶ διεστραμμένης,f ἐν οἷς φαίνεσθεg ὡς φωστῆρεςh ἐν κόσμῳ
16  λόγον ζωῆς ἐπέχοντες,a εἰς καύχημαb ἐμοὶ εἰς ἡμέραν Χριστοῦ, ὅτι οὐκ εἰς κενὸνc ἔδραμονd οὐδὲ εἰς κενὸνe ἐκοπίασα.f
17  ἀλλὰ εἰ καὶ σπένδομαιa ἐπὶ τῇ θυσίᾳb καὶ λειτουργίᾳc τῆς πίστεως ὑμῶν, χαίρωd καὶ συγχαίρωe πᾶσιν ὑμῖν·
18  τὸ δὲ αὐτὸ καὶ ὑμεῖς χαίρετεa καὶ συγχαίρετέb μοι.
19  Ἐλπίζωa δὲ ἐν κυρίῳ Ἰησοῦ Τιμόθεονb ταχέωςc πέμψαιd ὑμῖν, ἵνα κἀγὼ εὐψυχῶe γνοὺςf τὰ περὶ ὑμῶν.
20  οὐδένα γὰρ ἔχωa ἰσόψυχονb ὅστις γνησίωςc τὰ περὶ ὑμῶν μεριμνήσει,d
21  οἱ πάντες γὰρ τὰ ἑαυτῶν ζητοῦσιν,a οὐ τὰ ⸂Ἰησοῦ Χριστοῦ⸃.
22  τὴν δὲ δοκιμὴνa αὐτοῦ γινώσκετε,b ὅτι ὡς πατρὶ τέκνον σὺν ἐμοὶ ἐδούλευσενc εἰς τὸ εὐαγγέλιον.
23  τοῦτον μὲν οὖν ἐλπίζωa πέμψαιb ὡς ἂν ἀφίδωc τὰ περὶ ἐμὲ ἐξαυτῆς·d
24  πέποιθαa δὲ ἐν κυρίῳ ὅτι καὶ αὐτὸς ταχέωςb ἐλεύσομαι.c
25  Ἀναγκαῖονa δὲ ἡγησάμηνb Ἐπαφρόδιτονc τὸν ἀδελφὸν καὶ συνεργὸνd καὶ συστρατιώτηνe μου, ὑμῶν δὲ ἀπόστολον καὶ λειτουργὸνf τῆς χρείας μου, πέμψαιg πρὸς ὑμᾶς,
26  ἐπειδὴa ἐπιποθῶνb ἦνc πάντας ⸀ὑμᾶς, καὶ ἀδημονῶνd διότιe ἠκούσατεf ὅτι ἠσθένησεν.g
27  καὶ γὰρ ἠσθένησενa παραπλήσιονb ⸀θανάτῳ· ἀλλὰ ὁ θεὸς ⸂ἠλέησενc αὐτόν⸃, οὐκ αὐτὸν δὲ μόνον ἀλλὰ καὶ ἐμέ, ἵνα μὴ λύπηνd ἐπὶ λύπηνe σχῶ.f
28  σπουδαιοτέρωςa οὖν ἔπεμψαb αὐτὸν ἵνα ἰδόντεςc αὐτὸν πάλιν χαρῆτεd κἀγὼ ἀλυπότεροςe ὦ.f
29  προσδέχεσθεa οὖν αὐτὸν ἐν κυρίῳ μετὰ πάσης χαρᾶς, καὶ τοὺς τοιούτους ἐντίμουςb ἔχετε,c
30  ὅτι διὰ τὸ ἔργον ⸀Χριστοῦ μέχριa θανάτου ἤγγισεν,b ⸀παραβολευσάμενοςc τῇ ψυχῇ ἵνα ἀναπληρώσῃd τὸ ὑμῶν ὑστέρημαe τῆς πρός με λειτουργίας.f
3
Τὸ λοιπόν, ἀδελφοί μου, χαίρετεa ἐν κυρίῳ. τὰ αὐτὰ γράφεινb ὑμῖν ἐμοὶ μὲν οὐκ ὀκνηρόν,c ὑμῖν δὲ ἀσφαλές.d
2  Βλέπετεa τοὺς κύνας,b βλέπετεc τοὺς κακοὺς ἐργάτας,d βλέπετεe τὴν κατατομήν.f
3  ἡμεῖς γάρ ἐσμενa ἡ περιτομή, οἱ πνεύματι θεοῦ λατρεύοντεςb καὶ καυχώμενοιc ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ καὶ οὐκ ἐν σαρκὶ πεποιθότες,d
4  καίπερa ἐγὼ ἔχωνb πεποίθησινc καὶ ἐν σαρκί. Εἴ τις δοκεῖd ἄλλος πεποιθέναιe ἐν σαρκί, ἐγὼ μᾶλλον·
5  περιτομῇ ὀκταήμερος,a ἐκ γένουςb Ἰσραήλ, φυλῆς Βενιαμίν,c Ἑβραῖοςd ἐξ Ἑβραίων,e κατὰ νόμον Φαρισαῖος,
6  κατὰ ⸀ζῆλοςa διώκωνb τὴν ἐκκλησίαν, κατὰ δικαιοσύνην τὴν ἐν νόμῳ γενόμενοςc ἄμεμπτος.d
7  Ἀλλὰ ἅτινα ἦνa μοι κέρδη,b ταῦτα ἥγημαιc διὰ τὸν Χριστὸν ζημίαν.d
8  ἀλλὰ ⸀μενοῦνγεa καὶ ἡγοῦμαιb πάντα ζημίανc εἶναιd διὰ τὸ ὑπερέχονe τῆς γνώσεωςf Χριστοῦ Ἰησοῦ τοῦ κυρίου μου δι’ ὃν τὰ πάντα ἐζημιώθην,g καὶ ἡγοῦμαιh ⸀σκύβαλαi ἵνα Χριστὸν κερδήσωj
9  καὶ εὑρεθῶa ἐν αὐτῷ, μὴ ἔχωνb ἐμὴν δικαιοσύνην τὴν ἐκ νόμου ἀλλὰ τὴν διὰ πίστεως Χριστοῦ, τὴν ἐκ θεοῦ δικαιοσύνην ἐπὶ τῇ πίστει,
10  τοῦ γνῶναιa αὐτὸν καὶ τὴν δύναμιν τῆς ἀναστάσεως αὐτοῦ καὶ ⸀κοινωνίανb παθημάτωνc αὐτοῦ, ⸀συμμορφιζόμενοςd τῷ θανάτῳ αὐτοῦ,
11  εἴ πως καταντήσωa εἰς τὴν ἐξανάστασινb ⸂τὴν ἐκ⸃ νεκρῶν.
12  Οὐχ ὅτι ἤδη ἔλαβονa ἢ ἤδη τετελείωμαι,b διώκωc δὲ εἰ καὶ καταλάβω,d ἐφ’ ᾧ καὶ κατελήμφθηνe ὑπὸ ⸀Χριστοῦ.
13  ἀδελφοί, ἐγὼ ἐμαυτὸν ⸀οὐ λογίζομαιa κατειληφέναι·b ἓν δέ, τὰ μὲν ὀπίσω ἐπιλανθανόμενοςc τοῖς δὲ ἔμπροσθεν ἐπεκτεινόμενος,d
14  κατὰ σκοπὸνa διώκωb ⸀εἰς τὸ βραβεῖονc τῆς ἄνωd κλήσεωςe τοῦ θεοῦ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.
15  ὅσοι οὖν τέλειοι,a τοῦτο φρονῶμεν·b καὶ εἴ τι ἑτέρωςc φρονεῖτε,d καὶ τοῦτο ὁ θεὸς ὑμῖν ἀποκαλύψει·e
16  πλὴν εἰς ὃ ἐφθάσαμεν,a τῷ αὐτῷ ⸀στοιχεῖν.b
17  Συμμιμηταίa μου γίνεσθε,b ἀδελφοί, καὶ σκοπεῖτεc τοὺς οὕτω περιπατοῦνταςd καθὼς ἔχετεe τύπονf ἡμᾶς·
18  πολλοὶ γὰρ περιπατοῦσινa οὓς πολλάκιςb ἔλεγονc ὑμῖν, νῦν δὲ καὶ κλαίωνd λέγω,e τοὺς ἐχθροὺς τοῦ σταυροῦf τοῦ Χριστοῦ,
19  ὧν τὸ τέλος ἀπώλεια,a ὧν ὁ θεὸς ἡ κοιλίαb καὶ ἡ δόξα ἐν τῇ αἰσχύνῃc αὐτῶν, οἱ τὰ ἐπίγειαd φρονοῦντες.e
20  ἡμῶν γὰρ τὸ πολίτευμαa ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχει,b ἐξ οὗ καὶ σωτῆραc ἀπεκδεχόμεθαd κύριον Ἰησοῦν Χριστόν,
21  ὃς μετασχηματίσειa τὸ σῶμα τῆς ταπεινώσεωςb ⸀ἡμῶν σύμμορφονc τῷ σώματι τῆς δόξης αὐτοῦ κατὰ τὴν ἐνέργειανd τοῦ δύνασθαιe αὐτὸν καὶ ὑποτάξαιf ⸀αὑτῷ τὰ πάντα.
4
ὥστε, ἀδελφοί μου ἀγαπητοὶ καὶ ἐπιπόθητοι,a χαρὰ καὶ στέφανόςb μου, οὕτως στήκετεc ἐν κυρίῳ, ἀγαπητοί.
2  Εὐοδίανa παρακαλῶb καὶ Συντύχηνc παρακαλῶd τὸ αὐτὸ φρονεῖνe ἐν κυρίῳ.
3  ναὶ ἐρωτῶa καὶ σέ, ⸂γνήσιεb σύζυγε⸃,c συλλαμβάνουd αὐταῖς, αἵτινες ἐν τῷ εὐαγγελίῳ συνήθλησάνe μοι μετὰ καὶ Κλήμεντοςf καὶ τῶν λοιπῶν συνεργῶνg μου, ὧν τὰ ὀνόματα ἐν βίβλῳh ζωῆς.
4  Χαίρετεa ἐν κυρίῳ πάντοτε· πάλιν ἐρῶ,b χαίρετε.c
5  τὸ ἐπιεικὲςa ὑμῶν γνωσθήτωb πᾶσιν ἀνθρώποις. ὁ κύριος ἐγγύς·
6  μηδὲν μεριμνᾶτε,a ἀλλ’ ἐν παντὶ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ δεήσειb μετ’ εὐχαριστίαςc τὰ αἰτήματαd ὑμῶν γνωριζέσθωe πρὸς τὸν θεόν·
7  καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ θεοῦ ἡ ὑπερέχουσαa πάντα νοῦνb φρουρήσειc τὰς καρδίας ὑμῶν καὶ τὰ νοήματαd ὑμῶν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.
8  Τὸ λοιπόν, ἀδελφοί, ὅσα ἐστὶνa ἀληθῆ,b ὅσα σεμνά,c ὅσα δίκαια, ὅσα ἁγνά,d ὅσα προσφιλῆ,e ὅσα εὔφημα,f εἴ τις ἀρετὴg καὶ εἴ τις ἔπαινος,h ταῦτα λογίζεσθε·i
9  ἃ καὶ ἐμάθετεa καὶ παρελάβετεb καὶ ἠκούσατεc καὶ εἴδετεd ἐν ἐμοί, ταῦτα πράσσετε·e καὶ ὁ θεὸς τῆς εἰρήνης ἔσταιf μεθ’ ὑμῶν.
10  Ἐχάρηνa δὲ ἐν κυρίῳ μεγάλωςb ὅτι ἤδη ποτὲ ἀνεθάλετεc τὸ ὑπὲρ ἐμοῦ φρονεῖν,d ἐφ’ ᾧ καὶ ἐφρονεῖτεe ἠκαιρεῖσθεf δέ.
11  οὐχ ὅτι καθ’ ὑστέρησινa λέγω,b ἐγὼ γὰρ ἔμαθονc ἐν οἷς εἰμιd αὐτάρκηςe εἶναι·f
12  οἶδαa καὶ ταπεινοῦσθαι,b οἶδαc καὶ περισσεύειν·d ἐν παντὶ καὶ ἐν πᾶσιν μεμύημαι,e καὶ χορτάζεσθαιf καὶ πεινᾶν,g καὶ περισσεύεινh καὶ ὑστερεῖσθαι·i
13  πάντα ἰσχύωa ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντίb ⸀με.
14  πλὴν καλῶς ἐποιήσατεa συγκοινωνήσαντέςb μου τῇ θλίψει.
15  Οἴδατεa δὲ καὶ ὑμεῖς, Φιλιππήσιοι,b ὅτι ἐν ἀρχῇ τοῦ εὐαγγελίου, ὅτε ἐξῆλθονc ἀπὸ Μακεδονίας,d οὐδεμία μοι ἐκκλησία ἐκοινώνησενe εἰς λόγον δόσεωςf καὶ λήμψεωςg εἰ μὴ ὑμεῖς μόνοι,
16  ὅτι καὶ ἐν Θεσσαλονίκῃa καὶ ἅπαξb καὶ δὶςc εἰς τὴν χρείαν μοι ἐπέμψατε.d
17  οὐχ ὅτι ἐπιζητῶa τὸ δόμα,b ἀλλὰ ἐπιζητῶc τὸν καρπὸν τὸν πλεονάζονταd εἰς λόγον ὑμῶν.
18  ἀπέχωa δὲ πάντα καὶ περισσεύω·b πεπλήρωμαιc δεξάμενοςd παρὰ Ἐπαφροδίτουe τὰ παρ’ ὑμῶν, ὀσμὴνf εὐωδίας,g θυσίανh δεκτήν,i εὐάρεστονj τῷ θεῷ.
19  ὁ δὲ θεός μου πληρώσειa πᾶσαν χρείαν ὑμῶν κατὰ ⸂τὸ πλοῦτος⸃b αὐτοῦ ἐν δόξῃ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.
20  τῷ δὲ θεῷ καὶ πατρὶ ἡμῶν ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν.
21  Ἀσπάσασθεa πάντα ἅγιον ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. ἀσπάζονταιb ὑμᾶς οἱ σὺν ἐμοὶ ἀδελφοί.
22  ἀσπάζονταιa ὑμᾶς πάντες οἱ ἅγιοι, μάλισταb δὲ οἱ ἐκ τῆς Καίσαροςc οἰκίας.
23  ἡ χάρις τοῦ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ μετὰ ⸂τοῦ πνεύματος⸃ ⸀ὑμῶν.