Πρὸς Φιλιππησίους

1
Παῦλος καὶ Τιμόθεοςa δοῦλοι ⸂Χριστοῦ Ἰησοῦ⸃ πᾶσιν τοῖς ἁγίοις ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τοῖς οὖσινb ἐν Φιλίπποιςc σὺν ἐπισκόποιςd καὶ διακόνοις·e
2  χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
3  Εὐχαριστῶa τῷ θεῷ μου ἐπὶ πάσῃ τῇ μνείᾳb ὑμῶν
4  πάντοτε ἐν πάσῃ δεήσειa μου ὑπὲρ πάντων ὑμῶν, μετὰ χαρᾶς τὴν δέησινb ποιούμενος,c
5  ἐπὶ τῇ κοινωνίᾳa ὑμῶν εἰς τὸ εὐαγγέλιον ἀπὸ ⸀τῆς πρώτης ἡμέρας ἄχρι τοῦ νῦν,
6  πεποιθὼςa αὐτὸ τοῦτο ὅτι ὁ ἐναρξάμενοςb ἐν ὑμῖν ἔργον ἀγαθὸν ἐπιτελέσειc ἄχρι ἡμέρας ⸂Χριστοῦ Ἰησοῦ⸃·
7  καθώς ἐστινa δίκαιον ἐμοὶ τοῦτο φρονεῖνb ὑπὲρ πάντων ὑμῶν, διὰ τὸ ἔχεινc με ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμᾶς, ἔν τε τοῖς δεσμοῖςd μου καὶ ἐν τῇ ἀπολογίᾳe καὶ βεβαιώσειf τοῦ εὐαγγελίου συγκοινωνούςg μου τῆς χάριτος πάντας ὑμᾶς ὄντας·h
8  μάρτυς γάρ ⸀μου ὁ θεός, ὡς ἐπιποθῶa πάντας ὑμᾶς ἐν σπλάγχνοιςb ⸂Χριστοῦ Ἰησοῦ⸃.
9  καὶ τοῦτο προσεύχομαιa ἵνα ἡ ἀγάπη ὑμῶν ἔτι μᾶλλον καὶ μᾶλλον περισσεύῃb ἐν ἐπιγνώσειc καὶ πάσῃ αἰσθήσει,d
10  εἰς τὸ δοκιμάζεινa ὑμᾶς τὰ διαφέροντα,b ἵνα ἦτεc εἰλικρινεῖςd καὶ ἀπρόσκοποιe εἰς ἡμέραν Χριστοῦ,
11  πεπληρωμένοιa ⸂καρπὸν δικαιοσύνης τὸν⸃ διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς δόξαν καὶ ἔπαινονb θεοῦ.
12  Γινώσκεινa δὲ ὑμᾶς βούλομαι,b ἀδελφοί, ὅτι τὰ κατ’ ἐμὲ μᾶλλον εἰς προκοπὴνc τοῦ εὐαγγελίου ἐλήλυθεν,d
13  ὥστε τοὺς δεσμούςa μου φανεροὺςb ἐν Χριστῷ γενέσθαιc ἐν ὅλῳ τῷ πραιτωρίῳd καὶ τοῖς λοιποῖς πᾶσιν,
14  καὶ τοὺς πλείονας τῶν ἀδελφῶν ἐν κυρίῳ πεποιθόταςa τοῖς δεσμοῖςb μου περισσοτέρωςc τολμᾶνd ἀφόβωςe τὸν ⸀λόγον λαλεῖν.f
15  Τινὲς μὲν καὶ διὰ φθόνονa καὶ ἔριν,b τινὲς δὲ καὶ δι’ εὐδοκίανc τὸν Χριστὸν κηρύσσουσιν·d
16  οἱ μὲν ἐξ ⸂ἀγάπης, εἰδότεςa ὅτι εἰς ἀπολογίανb τοῦ εὐαγγελίου κεῖμαι⸃,c
17  οἱ δὲ ἐξ ⸂ἐριθείαςa τὸν Χριστὸν καταγγέλλουσιν,b οὐχ ἁγνῶς,c οἰόμενοιd θλῖψιν ἐγείρεινe τοῖς δεσμοῖςf μου⸃.
18  τί γάρ; πλὴν ⸀ὅτι παντὶ τρόπῳ,a εἴτε προφάσειb εἴτε ἀληθείᾳ, Χριστὸς καταγγέλλεται,c καὶ ἐν τούτῳ χαίρω·d ἀλλὰ καὶ χαρήσομαι,e
19  οἶδαa γὰρ ὅτι τοῦτό μοι ἀποβήσεταιb εἰς σωτηρίαν διὰ τῆς ὑμῶν δεήσεωςc καὶ ἐπιχορηγίαςd τοῦ πνεύματος Ἰησοῦ Χριστοῦ,
20  κατὰ τὴν ἀποκαραδοκίανa καὶ ἐλπίδα μου ὅτι ἐν οὐδενὶ αἰσχυνθήσομαι,b ἀλλ’ ἐν πάσῃ παρρησίᾳ ὡς πάντοτε καὶ νῦν μεγαλυνθήσεταιc Χριστὸς ἐν τῷ σώματί μου, εἴτε διὰ ζωῆς εἴτε διὰ θανάτου.
21  ἐμοὶ γὰρ τὸ ζῆνa Χριστὸς καὶ τὸ ἀποθανεῖνb κέρδος.c
22  εἰ δὲ τὸ ζῆνa ἐν σαρκί, τοῦτό μοι καρπὸς ἔργου— καὶ τί αἱρήσομαιb οὐ γνωρίζω·c
23  συνέχομαιa δὲ ἐκ τῶν δύο, τὴν ἐπιθυμίαν ἔχωνb εἰς τὸ ἀναλῦσαιc καὶ σὺν Χριστῷ εἶναι,d πολλῷ ⸀γὰρ μᾶλλον κρεῖσσον,e
24  τὸ δὲ ἐπιμένεινa ⸀ἐν τῇ σαρκὶ ἀναγκαιότερονb δι’ ὑμᾶς.
25  καὶ τοῦτο πεποιθὼςa οἶδαb ὅτι μενῶc καὶ ⸀παραμενῶd πᾶσιν ὑμῖν εἰς τὴν ὑμῶν προκοπὴνe καὶ χαρὰν τῆς πίστεως,
26  ἵνα τὸ καύχημαa ὑμῶν περισσεύῃb ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ἐν ἐμοὶ διὰ τῆς ἐμῆς παρουσίαςc πάλιν πρὸς ὑμᾶς.
27  Μόνον ἀξίωςa τοῦ εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ πολιτεύεσθε,b ἵνα εἴτε ἐλθὼνc καὶ ἰδὼνd ὑμᾶς εἴτε ἀπὼνe ⸀ἀκούωf τὰ περὶ ὑμῶν, ὅτι στήκετεg ἐν ἑνὶ πνεύματι, μιᾷ ψυχῇ συναθλοῦντεςh τῇ πίστει τοῦ εὐαγγελίου,
28  καὶ μὴ πτυρόμενοιa ἐν μηδενὶ ὑπὸ τῶν ἀντικειμένωνb (ἥτις ⸂ἐστὶνc αὐτοῖς⸃ ἔνδειξιςd ἀπωλείας,e ⸀ὑμῶν δὲ σωτηρίας, καὶ τοῦτο ἀπὸ θεοῦ,
29  ὅτι ὑμῖν ἐχαρίσθηa τὸ ὑπὲρ Χριστοῦ, οὐ μόνονb τὸ εἰς αὐτὸν πιστεύεινc ἀλλὰ καὶ τὸ ὑπὲρ αὐτοῦ πάσχειν),d
30  τὸν αὐτὸν ἀγῶναa ἔχοντεςb οἷονc εἴδετεd ἐν ἐμοὶ καὶ νῦν ἀκούετεe ἐν ἐμοί.