Κατὰ Μᾶρκον

1
Ἀρχὴ τοῦ εὐαγγελίου Ἰησοῦ ⸀χριστοῦ.
2  ⸀Καθὼς γέγραπταιa ἐν ⸂τῷ Ἠσαΐᾳb τῷ προφήτῃ⸃· ⸀Ἰδοὺ ἀποστέλλωc τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου, ὃς κατασκευάσειd τὴν ὁδόν ⸀σου·
3  φωνὴ βοῶντοςa ἐν τῇ ἐρήμῳ· Ἑτοιμάσατεb τὴν ὁδὸν κυρίου, εὐθείας ποιεῖτεc τὰς τρίβουςd αὐτοῦ,
4  ἐγένετοa Ἰωάννης ⸀ὁ βαπτίζωνb ἐν τῇ ⸀ἐρήμῳ κηρύσσωνc βάπτισμαd μετανοίαςe εἰς ἄφεσινf ἁμαρτιῶν.
5  καὶ ἐξεπορεύετοa πρὸς αὐτὸν πᾶσα ἡ Ἰουδαία χώραb καὶ οἱ Ἱεροσολυμῖταιc ⸂πάντες, καὶ ἐβαπτίζοντο⸃d ⸂ὑπ’ αὐτοῦ ἐν τῷ Ἰορδάνῃe ποταμῷ⸃f ἐξομολογούμενοιg τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν.
6  ⸂καὶ ἦν⸃a ὁ Ἰωάννης ἐνδεδυμένοςb τρίχαςc καμήλουd καὶ ζώνηνe δερματίνηνf περὶ τὴν ὀσφὺνg αὐτοῦ, καὶ ἔσθωνh ἀκρίδαςi καὶ μέλιj ἄγριον.k
7  καὶ ἐκήρυσσενa λέγων·b Ἔρχεταιc ὁ ἰσχυρότερόςd μου ὀπίσω μου, οὗ οὐκ εἰμὶe ἱκανὸς κύψαςf λῦσαιg τὸν ἱμάνταh τῶν ὑποδημάτωνi αὐτοῦ·
8  ⸀ἐγὼ ἐβάπτισαa ⸀ὑμᾶς ὕδατι, αὐτὸς δὲ βαπτίσειb ὑμᾶς ⸀ἐν πνεύματι ἁγίῳ.
9  Καὶ ἐγένετοa ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις ἦλθενb Ἰησοῦς ἀπὸ Ναζαρὲτc τῆς Γαλιλαίας καὶ ἐβαπτίσθηd ⸂εἰς τὸν Ἰορδάνηνe ὑπὸ Ἰωάννου⸃.
10  καὶ ⸀εὐθὺς ἀναβαίνωνa ⸀ἐκ τοῦ ὕδατος εἶδενb σχιζομένουςc τοὺς οὐρανοὺς καὶ τὸ πνεῦμα ⸀ὡς περιστερὰνd καταβαῖνονe ⸀εἰς αὐτόν·
11  καὶ φωνὴ ἐγένετοa ἐκ τῶν οὐρανῶν· Σὺ εἶb ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ⸀σοὶ εὐδόκησα.c
12  Καὶ εὐθὺς τὸ πνεῦμα αὐτὸν ἐκβάλλειa εἰς τὴν ἔρημον.
13  καὶ ⸀ἦνa ἐν τῇ ἐρήμῳ ⸂τεσσεράκονταb ἡμέρας⸃ πειραζόμενοςc ὑπὸ τοῦ Σατανᾶ, καὶ ἦνd μετὰ τῶν θηρίων, καὶ οἱ ἄγγελοι διηκόνουνe αὐτῷ.
14  ⸂Καὶ μετὰ⸃ τὸ παραδοθῆναιa τὸν Ἰωάννην ἦλθενb ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν Γαλιλαίαν κηρύσσωνc τὸ ⸀εὐαγγέλιον τοῦ θεοῦ
15  καὶ λέγωνa ὅτι Πεπλήρωταιb ὁ καιρὸς καὶ ἤγγικενc ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ· μετανοεῖτεd καὶ πιστεύετεe ἐν τῷ εὐαγγελίῳ.
16  ⸂Καὶ παράγων⸃a παρὰ τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας εἶδενb Σίμωνα καὶ Ἀνδρέανc τὸν ⸀ἀδελφὸν Σίμωνος ⸀ἀμφιβάλλονταςd ἐν τῇ θαλάσσῃ, ἦσανe γὰρ ἁλιεῖς·f
17  καὶ εἶπενa αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Δεῦτεb ὀπίσω μου, καὶ ποιήσωc ὑμᾶς γενέσθαιd ἁλιεῖςe ἀνθρώπων.
18  καὶ ⸀εὐθὺς ἀφέντεςa τὰ ⸀δίκτυαb ἠκολούθησανc αὐτῷ.
19  καὶ ⸀προβὰςa ὀλίγον εἶδενb Ἰάκωβον τὸν τοῦ Ζεβεδαίουc καὶ Ἰωάννην τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, καὶ αὐτοὺς ἐν τῷ πλοίῳ καταρτίζονταςd τὰ δίκτυα,e
20  καὶ ⸀εὐθὺς ἐκάλεσενa αὐτούς. καὶ ἀφέντεςb τὸν πατέρα αὐτῶν Ζεβεδαῖονc ἐν τῷ πλοίῳ μετὰ τῶν μισθωτῶνd ἀπῆλθονe ὀπίσω αὐτοῦ.
21  Καὶ εἰσπορεύονταιa εἰς Καφαρναούμ.b καὶ ⸀εὐθὺς τοῖς σάββασιν ⸂ἐδίδασκενc εἰς τὴν συναγωγήν⸃.
22  καὶ ἐξεπλήσσοντοa ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ, ἦνb γὰρ διδάσκωνc αὐτοὺς ὡς ἐξουσίαν ἔχωνd καὶ οὐχ ὡς οἱ γραμματεῖς.
23  καὶ ⸀εὐθὺς ἦνa ἐν τῇ συναγωγῇ αὐτῶν ἄνθρωπος ἐν πνεύματι ἀκαθάρτῳ καὶ ἀνέκραξενb
24  λέγων·a ⸀Τί ἡμῖν καὶ σοί, Ἰησοῦ Ναζαρηνέ;b ἦλθεςc ἀπολέσαιd ἡμᾶς; οἶδάe σε τίς εἶ,f ὁ ἅγιος τοῦ θεοῦ.
25  καὶ ἐπετίμησενa αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς λέγων·b Φιμώθητιc καὶ ἔξελθεd ἐξ αὐτοῦ.
26  καὶ σπαράξανa αὐτὸν τὸ πνεῦμα τὸ ἀκάθαρτον καὶ ⸀φωνῆσανb φωνῇ μεγάλῃ ἐξῆλθενc ἐξ αὐτοῦ.
27  καὶ ἐθαμβήθησανa ⸀ἅπαντες, ὥστε συζητεῖνb ⸂πρὸς ἑαυτοὺς⸃ λέγοντας·c Τί ἐστινd τοῦτο; ⸂διδαχὴ καινή⸃· κατ’ ἐξουσίαν καὶ τοῖς πνεύμασι τοῖς ἀκαθάρτοις ἐπιτάσσει,e καὶ ὑπακούουσινf αὐτῷ.
28  ⸂καὶ ἐξῆλθεν⸃a ἡ ἀκοὴb αὐτοῦ εὐθὺς ⸀πανταχοῦc εἰς ὅλην τὴν περίχωρονd τῆς Γαλιλαίας.
29  Καὶ ⸀εὐθὺς ἐκ τῆς συναγωγῆς ⸂ἐξελθόντεςa ἦλθον⸃b εἰς τὴν οἰκίαν Σίμωνος καὶ Ἀνδρέουc μετὰ Ἰακώβου καὶ Ἰωάννου.
30  ἡ δὲ πενθερὰa Σίμωνος κατέκειτοb πυρέσσουσα,c καὶ ⸀εὐθὺς λέγουσινd αὐτῷ περὶ αὐτῆς.
31  καὶ προσελθὼνa ἤγειρενb αὐτὴν κρατήσαςc τῆς ⸀χειρός· καὶ ἀφῆκενd αὐτὴν ὁ ⸀πυρετός,e καὶ διηκόνειf αὐτοῖς.
32  Ὀψίαςa δὲ γενομένης,b ὅτε ⸀ἔδυc ὁ ἥλιος, ἔφερονd πρὸς αὐτὸν πάντας τοὺς κακῶςe ἔχονταςf καὶ τοὺς δαιμονιζομένους·g
33  καὶ ⸂ἦνa ὅλη ἡ πόλις ἐπισυνηγμένη⸃b πρὸς τὴν θύραν.
34  καὶ ἐθεράπευσενa πολλοὺς κακῶςb ἔχονταςc ποικίλαιςd νόσοις,e καὶ δαιμόνια πολλὰ ἐξέβαλεν,f καὶ οὐκ ἤφιενg λαλεῖνh τὰ δαιμόνια, ὅτι ᾔδεισανi ⸀αὐτόν.
35  Καὶ πρωῒa ἔννυχαb λίανc ἀναστὰςd ἐξῆλθενe καὶ ἀπῆλθενf εἰς ἔρημον τόπον κἀκεῖg προσηύχετο.h
36  καὶ ⸀κατεδίωξενa αὐτὸν ⸀Σίμων καὶ οἱ μετ’ αὐτοῦ,
37  καὶ ⸂εὗρονa αὐτὸν καὶ⸃ λέγουσινb αὐτῷ ὅτι Πάντες ⸂ζητοῦσίνc σε⸃.
38  καὶ λέγειa αὐτοῖς· Ἄγωμενb ⸀ἀλλαχοῦc εἰς τὰς ἐχομέναςd κωμοπόλεις,e ἵνα καὶ ἐκεῖ κηρύξω,f εἰς τοῦτο γὰρ ⸀ἐξῆλθον.g
39  καὶ ⸀ἦλθενa κηρύσσωνb ⸂εἰς τὰς συναγωγὰς⸃ αὐτῶν εἰς ὅλην τὴν Γαλιλαίαν καὶ τὰ δαιμόνια ἐκβάλλων.c
40  Καὶ ἔρχεταιa πρὸς αὐτὸν λεπρὸςb παρακαλῶνc αὐτὸν καὶ ⸀γονυπετῶνd λέγωνe αὐτῷ ὅτι Ἐὰν θέλῃςf δύνασαίg με καθαρίσαι.h
41  ⸀καὶ ⸀ὀργισθεὶςa ἐκτείναςb τὴν χεῖρα ⸂αὐτοῦ ἥψατο⸃c καὶ λέγειd αὐτῷ· Θέλω,e καθαρίσθητι·f
42  καὶ ⸀εὐθὺς ἀπῆλθενa ἀπ’ αὐτοῦ ἡ λέπρα,b καὶ ἐκαθαρίσθη.c
43  καὶ ἐμβριμησάμενοςa αὐτῷ ⸀εὐθὺς ἐξέβαλενb αὐτόν,
44  καὶ λέγειa αὐτῷ· Ὅραb μηδενὶ μηδὲν εἴπῃς,c ἀλλὰ ὕπαγεd σεαυτὸν δεῖξονe τῷ ἱερεῖ καὶ προσένεγκεf περὶ τοῦ καθαρισμοῦg σου ἃ προσέταξενh Μωϋσῆς εἰς μαρτύριονi αὐτοῖς.
45  ὁ δὲ ἐξελθὼνa ἤρξατοb κηρύσσεινc πολλὰ καὶ διαφημίζεινd τὸν λόγον, ὥστε μηκέτιe αὐτὸν δύνασθαιf φανερῶςg εἰς πόλιν εἰσελθεῖν,h ἀλλὰ ἔξω ⸀ἐπ’ ἐρήμοις τόποις ἦν·i καὶ ἤρχοντοj πρὸς αὐτὸν ⸀πάντοθεν.k
2
Καὶ ⸀εἰσελθὼνa πάλιν εἰς Καφαρναοὺμb δι’ ⸀ἡμερῶν ἠκούσθηc ὅτι ⸂ἐν οἴκῳ⸃ ἐστίν·d
2  ⸀καὶ συνήχθησανa πολλοὶ ὥστε μηκέτιb χωρεῖνc μηδὲ τὰ πρὸς τὴν θύραν, καὶ ἐλάλειd αὐτοῖς τὸν λόγον.
3  καὶ ἔρχονταιa ⸂φέροντεςb πρὸς αὐτὸν παραλυτικὸν⸃c αἰρόμενονd ὑπὸ τεσσάρων.
4  καὶ μὴ δυνάμενοιa ⸀προσενέγκαιb αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον ἀπεστέγασανc τὴν στέγηνd ὅπου ἦν,e καὶ ἐξορύξαντεςf χαλῶσιg τὸν κράβαττονh ⸀ὅπου ὁ παραλυτικὸςi κατέκειτο.j
5  ⸂καὶ ἰδὼν⸃a ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν λέγειb τῷ παραλυτικῷ·c Τέκνον, ⸂ἀφίενταίd σου⸃ αἱ ⸀ἁμαρτίαι.
6  ἦσανa δέ τινες τῶν γραμματέων ἐκεῖ καθήμενοιb καὶ διαλογιζόμενοιc ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν·
7  Τί οὗτος οὕτως λαλεῖ;a ⸀βλασφημεῖ·b τίς δύναταιc ἀφιέναιd ἁμαρτίας εἰ μὴ εἷς ὁ θεός;
8  καὶ ⸀εὐθὺς ἐπιγνοὺςa ὁ Ἰησοῦς τῷ πνεύματι αὐτοῦ ὅτι ⸀οὕτως διαλογίζονταιb ἐν ἑαυτοῖς ⸀λέγειc αὐτοῖς· Τί ταῦτα διαλογίζεσθεd ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν;
9  τί ἐστινa εὐκοπώτερον,b εἰπεῖνc τῷ παραλυτικῷ·d ⸀Ἀφίενταίe σου αἱ ἁμαρτίαι, ἢ εἰπεῖν·f ⸀Ἔγειρεg καὶ ἆρονh ⸂τὸν κράβαττόνi σου⸃ καὶ περιπάτει;j
10  ἵνα δὲ εἰδῆτεa ὅτι ἐξουσίαν ἔχειb ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ⸂ἐπὶ τῆς γῆς ἀφιέναιc ἁμαρτίας⸃— λέγειd τῷ παραλυτικῷ·e
11  Σοὶ λέγω,a ⸀ἔγειρεb ἆρονc τὸν κράβαττόνd σου καὶ ὕπαγεe εἰς τὸν οἶκόν σου.
12  καὶ ἠγέρθηa ⸂καὶ εὐθὺς⸃ ἄραςb τὸν κράβαττονc ἐξῆλθενd ⸀ἔμπροσθεν πάντων, ὥστε ἐξίστασθαιe πάντας καὶ δοξάζεινf τὸν θεὸν λέγονταςg ὅτι ⸂Οὕτως οὐδέποτε⸃h εἴδομεν.i
13  Καὶ ἐξῆλθενa πάλιν παρὰ τὴν θάλασσαν· καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἤρχετοb πρὸς αὐτόν, καὶ ἐδίδασκενc αὐτούς.
14  καὶ παράγωνa εἶδενb Λευὶνc τὸν τοῦ Ἁλφαίουd καθήμενονe ἐπὶ τὸ τελώνιον,f καὶ λέγειg αὐτῷ· Ἀκολούθειh μοι. καὶ ἀναστὰςi ἠκολούθησενj αὐτῷ.
15  Καὶ ⸀γίνεταιa κατακεῖσθαιb αὐτὸν ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ, καὶ πολλοὶ τελῶναιc καὶ ἁμαρτωλοὶ συνανέκειντοd τῷ Ἰησοῦ καὶ τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ, ἦσανe γὰρ πολλοὶ καὶ ⸀ἠκολούθουνf αὐτῷ.
16  καὶ οἱ γραμματεῖς ⸂τῶν Φαρισαίων⸃ ⸀ἰδόντεςa ⸂ὅτι ἐσθίει⸃b μετὰ τῶν ⸂ἁμαρτωλῶν καὶ τελωνῶν⸃c ἔλεγονd τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· ⸀Ὅτι μετὰ τῶν ⸂τελωνῶνe καὶ ἁμαρτωλῶν⸃ ⸀ἐσθίει;f
17  καὶ ἀκούσαςa ὁ Ἰησοῦς λέγειb αὐτοῖς ⸀ὅτι Οὐ χρείαν ἔχουσινc οἱ ἰσχύοντεςd ἰατροῦe ἀλλ’ οἱ κακῶςf ἔχοντες·g οὐκ ἦλθονh καλέσαιi δικαίους ἀλλὰ ⸀ἁμαρτωλούς.
18  Καὶ ἦσανa οἱ μαθηταὶ Ἰωάννου καὶ οἱ ⸀Φαρισαῖοι νηστεύοντες.b καὶ ἔρχονταιc καὶ λέγουσινd αὐτῷ· Διὰ τί οἱ μαθηταὶ Ἰωάννου καὶ οἱ ⸀μαθηταὶ τῶν Φαρισαίων νηστεύουσιν,e οἱ δὲ σοὶf μαθηταὶ οὐ νηστεύουσιν;g
19  καὶ εἶπενa αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Μὴ δύνανταιb οἱ υἱοὶ τοῦ νυμφῶνοςc ἐν ᾧ ὁ νυμφίοςd μετ’ αὐτῶν ἐστινe νηστεύειν;f ὅσον χρόνον ⸂ἔχουσινg τὸν νυμφίονh μετ’ αὐτῶν⸃ οὐ δύνανταιi νηστεύειν·j
20  ἐλεύσονταιa δὲ ἡμέραι ὅταν ἀπαρθῇb ἀπ’ αὐτῶν ὁ νυμφίος,c καὶ τότε νηστεύσουσινd ἐν ⸂ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ⸃.
21  ⸀Οὐδεὶς ἐπίβλημαa ῥάκουςb ἀγνάφουc ἐπιράπτειd ἐπὶ ⸂ἱμάτιον παλαιόν⸃·e εἰ δὲ μή, αἴρειf τὸ πλήρωμαg ⸀ἀπ’ αὐτοῦ τὸ καινὸν τοῦ παλαιοῦ,h καὶ χεῖρονi σχίσμαj γίνεται.k
22  καὶ οὐδεὶς βάλλειa οἶνον νέονb εἰς ἀσκοὺςc παλαιούς·d εἰ δὲ μή, ⸂ῥήξειe ὁ οἶνος⸃ τοὺς ἀσκούς,f καὶ ὁ οἶνος ⸂ἀπόλλυταιg καὶ οἱ ἀσκοί⸃.h ἀλλὰ οἶνον νέονi εἰς ἀσκοὺςj ⸀καινούς.
23  Καὶ ἐγένετοa ⸂αὐτὸν ἐν τοῖς σάββασιν παραπορεύεσθαι⸃b διὰ τῶν σπορίμων,c καὶ ⸂οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἤρξαντο⸃d ὁδὸν ποιεῖνe τίλλοντεςf τοὺς στάχυας.g
24  καὶ οἱ Φαρισαῖοι ἔλεγονa αὐτῷ· Ἴδε τί ⸀ποιοῦσινb τοῖς σάββασιν ὃ οὐκ ἔξεστιν;c
25  καὶ ⸀λέγειa αὐτοῖς· Οὐδέποτεb ἀνέγνωτεc τί ἐποίησενd Δαυὶδ ὅτε χρείαν ἔσχενe καὶ ἐπείνασενf αὐτὸς καὶ οἱ μετ’ αὐτοῦ;
26  ⸀πῶς εἰσῆλθενa εἰς τὸν οἶκον τοῦ θεοῦ ἐπὶ Ἀβιαθὰρb ἀρχιερέως καὶ τοὺς ἄρτους τῆς προθέσεωςc ἔφαγεν,d οὓς οὐκ ἔξεστινe φαγεῖνf εἰ μὴ ⸂τοὺς ἱερεῖς⸃, καὶ ἔδωκενg καὶ τοῖς σὺν αὐτῷ οὖσιν;h
27  καὶ ἔλεγενa αὐτοῖς· Τὸ σάββατον διὰ τὸν ἄνθρωπον ἐγένετοb ⸀καὶ οὐχ ὁ ἄνθρωπος διὰ τὸ σάββατον·
28  ὥστε κύριός ἐστινa ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ σαββάτου.
3
Καὶ εἰσῆλθενa πάλιν ⸀εἰς συναγωγήν, καὶ ἦνb ἐκεῖ ἄνθρωπος ἐξηραμμένηνc ἔχωνd τὴν χεῖρα.
2  καὶ παρετήρουνa αὐτὸν εἰ τοῖς σάββασιν θεραπεύσειb αὐτόν, ἵνα ⸀κατηγορήσωσινc αὐτοῦ.
3  καὶ λέγειa τῷ ἀνθρώπῳ τῷ ⸂τὴν χεῖρα ἔχοντιb ξηράν⸃·c ⸀Ἔγειρεd εἰς τὸ μέσον.
4  καὶ λέγειa αὐτοῖς· Ἔξεστινb τοῖς σάββασιν ⸀ἀγαθοποιῆσαιc ἢ κακοποιῆσαι,d ψυχὴν σῶσαιe ἢ ἀποκτεῖναι;f οἱ δὲ ἐσιώπων.g
5  καὶ περιβλεψάμενοςa αὐτοὺς μετ’ ὀργῆς, συλλυπούμενοςb ἐπὶ τῇ πωρώσειc τῆς καρδίας αὐτῶν, λέγειd τῷ ἀνθρώπῳ· Ἔκτεινονe τὴν ⸀χεῖρα· καὶ ἐξέτεινεν,f καὶ ἀπεκατεστάθηg ἡ χεὶρ ⸀αὐτοῦ.
6  καὶ ἐξελθόντεςa οἱ Φαρισαῖοι ⸀εὐθὺς μετὰ τῶν Ἡρῳδιανῶνb συμβούλιονc ⸀ἐδίδουνd κατ’ αὐτοῦ ὅπως αὐτὸν ἀπολέσωσιν.e
7  Καὶ ὁ Ἰησοῦς ⸂μετὰ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ ἀνεχώρησεν⸃a πρὸς τὴν θάλασσαν· καὶ πολὺ πλῆθος ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ⸀ἠκολούθησεν,b καὶ ἀπὸ τῆς Ἰουδαίας
8  καὶ ἀπὸ Ἱεροσολύμων καὶ ἀπὸ τῆς Ἰδουμαίαςa ⸀καὶ πέρανb τοῦ Ἰορδάνουc ⸁καὶ περὶ Τύρονd καὶ Σιδῶνα,e πλῆθος πολύ, ⸀ἀκούοντεςf ὅσα ⸀ἐποίειg ἦλθονh πρὸς αὐτόν.
9  καὶ εἶπενa τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ἵνα πλοιάριονb προσκαρτερῇc αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον ἵνα μὴ θλίβωσινd αὐτόν·
10  πολλοὺς γὰρ ἐθεράπευσεν,a ὥστε ἐπιπίπτεινb αὐτῷ ἵνα αὐτοῦ ἅψωνταιc ὅσοι εἶχονd μάστιγας.e
11  καὶ τὰ πνεύματα τὰ ἀκάθαρτα, ὅταν αὐτὸν ⸂ἐθεώρουν,a προσέπιπτον⸃b αὐτῷ καὶ ⸀ἔκραζονc ⸀λέγονταd ὅτι Σὺ εἶe ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ.
12  καὶ πολλὰ ἐπετίμαa αὐτοῖς ἵνα μὴ ⸂αὐτὸν φανερὸν⸃b ⸀ποιήσωσιν.c
13  Καὶ ἀναβαίνειa εἰς τὸ ὄρος καὶ προσκαλεῖταιb οὓς ἤθελενc αὐτός, καὶ ἀπῆλθονd πρὸς αὐτόν.
14  καὶ ἐποίησενa ⸀δώδεκα, ἵνα ὦσινb μετ’ αὐτοῦ καὶ ἵνα ἀποστέλλῃc αὐτοὺς κηρύσσεινd
15  καὶ ἔχεινa ⸀ἐξουσίαν ἐκβάλλεινb τὰ δαιμόνια·
16  καὶ ⸂ἐποίησενa τοὺς δώδεκα, καὶ⸃ ἐπέθηκενb ⸂ὄνομα τῷ Σίμωνι⸃ Πέτρον,
17  καὶ Ἰάκωβον τὸν τοῦ Ζεβεδαίουa καὶ Ἰωάννην τὸν ἀδελφὸν τοῦ Ἰακώβου (καὶ ἐπέθηκενb αὐτοῖς ⸀ὀνόματα Βοανηργές,c ὅ ἐστινd Υἱοὶ Βροντῆς),e
18  καὶ Ἀνδρέανa καὶ Φίλιππον καὶ Βαρθολομαῖονb καὶ Μαθθαῖονc καὶ Θωμᾶνd καὶ Ἰάκωβον τὸν τοῦ Ἁλφαίουe καὶ Θαδδαῖονf καὶ Σίμωνα τὸν ⸀Καναναῖονg
19  καὶ Ἰούδαν ⸀Ἰσκαριώθ,a ὃς καὶ παρέδωκενb αὐτόν.
20  Καὶ ⸀ἔρχεταιa εἰς οἶκον· καὶ συνέρχεταιb πάλιν ⸀ὁ ὄχλος, ὥστε μὴ δύνασθαιc αὐτοὺς ⸀μηδὲ ἄρτον φαγεῖν.d
21  καὶ ἀκούσαντεςa οἱ παρ’ αὐτοῦ ἐξῆλθονb κρατῆσαιc αὐτόν, ἔλεγονd γὰρ ὅτι ἐξέστη.e
22  καὶ οἱ γραμματεῖς οἱ ἀπὸ Ἱεροσολύμων καταβάντεςa ἔλεγονb ὅτι Βεελζεβοὺλc ἔχειd καὶ ὅτι ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλειe τὰ δαιμόνια.
23  καὶ προσκαλεσάμενοςa αὐτοὺς ἐν παραβολαῖς ἔλεγενb αὐτοῖς· Πῶς δύναταιc Σατανᾶς Σατανᾶν ἐκβάλλειν;d
24  καὶ ἐὰν βασιλεία ἐφ’ ἑαυτὴν μερισθῇ,a οὐ δύναταιb σταθῆναιc ἡ βασιλεία ἐκείνη·
25  καὶ ἐὰν οἰκία ἐφ’ ἑαυτὴν μερισθῇ,a οὐ ⸀δυνήσεταιb ⸂ἡ οἰκία ἐκείνη σταθῆναι⸃·c
26  καὶ εἰ ὁ Σατανᾶς ἀνέστηa ἐφ’ ἑαυτὸν καὶ ⸀ἐμερίσθη,b οὐ δύναταιc ⸀στῆναιd ἀλλὰ τέλος ἔχει.e
27  ⸂ἀλλ’ οὐδεὶς δύναται⸃a ⸂εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ ἰσχυροῦb εἰσελθὼνc τὰ σκεύη⸃d αὐτοῦ διαρπάσαιe ἐὰν μὴ πρῶτον τὸν ἰσχυρὸνf δήσῃ,g καὶ τότε τὴν οἰκίαν αὐτοῦ ⸀διαρπάσει.h
28  Ἀμὴν λέγωa ὑμῖν ὅτι πάντα ἀφεθήσεταιb ⸂τοῖς υἱοῖς τῶν ἀνθρώπων, τὰ ἁμαρτήματα⸃c καὶ ⸂αἱ βλασφημίαιd ὅσα ἐὰν⸃ βλασφημήσωσιν·e
29  ὃς δ’ ἂν βλασφημήσῃa εἰς τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον, οὐκ ἔχειb ἄφεσινc εἰς τὸν αἰῶνα, ἀλλὰ ἔνοχόςd ἐστινe αἰωνίου ⸀ἁμαρτήματος.f
30  ὅτι ἔλεγον·a Πνεῦμα ἀκάθαρτον ἔχει.b
31  ⸂Καὶ ἔρχονται⸃a ⸂ἡ μήτηρ αὐτοῦ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ⸃ καὶ ἔξω ⸀στήκοντεςb ἀπέστειλανc πρὸς αὐτὸν ⸀καλοῦντεςd αὐτόν.
32  καὶ ἐκάθητοa ⸂περὶ αὐτὸν ὄχλος⸃, ⸂καὶ λέγουσιν⸃b αὐτῷ· Ἰδοὺ ἡ μήτηρ σου καὶ οἱ ἀδελφοί ⸀σου ἔξω ζητοῦσίνc σε.
33  καὶ ⸂ἀποκριθεὶςa αὐτοῖς λέγει⸃·b Τίς ἐστινc ἡ μήτηρ μου ⸀ἢ οἱ ἀδελφοί ⸀μου;
34  καὶ περιβλεψάμενοςa ⸂τοὺς περὶ αὐτὸν κύκλῳ⸃b καθημένουςc λέγει·d Ἴδε ἡ μήτηρ μου καὶ οἱ ἀδελφοί μου·
35  ὃς ⸀γὰρ ἂν ποιήσῃa τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ, οὗτος ἀδελφός μου καὶ ⸀ἀδελφὴb καὶ μήτηρ ἐστίν.c
4
Καὶ πάλιν ἤρξατοa διδάσκεινb παρὰ τὴν θάλασσαν. καὶ ⸀συνάγεταιc πρὸς αὐτὸν ὄχλος ⸀πλεῖστος, ὥστε αὐτὸν ⸂εἰς πλοῖον ἐμβάντα⸃d καθῆσθαιe ἐν τῇ θαλάσσῃ, καὶ πᾶς ὁ ὄχλος πρὸς τὴν θάλασσαν ἐπὶ τῆς γῆς ⸀ἦσαν.f
2  καὶ ἐδίδασκενa αὐτοὺς ἐν παραβολαῖς πολλά καὶ ἔλεγενb αὐτοῖς ἐν τῇ διδαχῇ αὐτοῦ·
3  Ἀκούετε.a ἰδοὺ ἐξῆλθενb ὁ ⸀σπείρωνc σπεῖραι.d
4  καὶ ἐγένετοa ἐν τῷ σπείρεινb ὃ μὲν ἔπεσενc παρὰ τὴν ὁδόν, καὶ ἦλθενd τὰ πετεινὰe καὶ κατέφαγενf αὐτό.
5  ⸂καὶ ἄλλο⸃ ἔπεσενa ἐπὶ τὸ πετρῶδεςb ⸀ὅπου οὐκ εἶχενc γῆν πολλήν, καὶ ⸀εὐθὺς ἐξανέτειλενd διὰ τὸ μὴ ἔχεινe βάθοςf γῆς·
6  ⸂καὶ ὅτε ἀνέτειλενa ὁ ἥλιος⸃ ⸀ἐκαυματίσθηb καὶ διὰ τὸ μὴ ἔχεινc ῥίζανd ἐξηράνθη.e
7  καὶ ἄλλο ἔπεσενa εἰς τὰς ἀκάνθας,b καὶ ἀνέβησανc αἱ ἄκανθαιd καὶ συνέπνιξανe αὐτό, καὶ καρπὸν οὐκ ἔδωκεν.f
8  καὶ ⸀ἄλλα ἔπεσενa εἰς τὴν γῆν τὴν καλήν, καὶ ἐδίδουb καρπὸν ἀναβαίνονταc καὶ ⸀αὐξανόμενα,d καὶ ἔφερενe ⸂ἓν τριάκονταf καὶ ἓν ἑξήκονταg καὶ ἓν⸃ ἑκατόν.h
9  καὶ ἔλεγεν·a ⸂Ὃς ἔχει⸃b ὦτα ἀκούεινc ἀκουέτω.d
10  ⸂Καὶ ὅτε⸃ ἐγένετοa κατὰ μόνας, ⸀ἠρώτωνb αὐτὸν οἱ περὶ αὐτὸν σὺν τοῖς δώδεκα ⸂τὰς παραβολάς⸃.
11  καὶ ἔλεγενa αὐτοῖς· Ὑμῖν ⸂τὸ μυστήριονb δέδοται⸃c τῆς βασιλείας τοῦ θεοῦ· ἐκείνοις δὲ τοῖς ἔξω ἐν παραβολαῖς τὰ πάντα γίνεται,d
12  ἵνα βλέποντεςa βλέπωσιb καὶ μὴ ἴδωσιν,c καὶ ἀκούοντεςd ἀκούωσιe καὶ μὴ συνιῶσιν,f μήποτεg ἐπιστρέψωσινh καὶ ἀφεθῇi ⸀αὐτοῖς.
13  Καὶ λέγειa αὐτοῖς· Οὐκ οἴδατεb τὴν παραβολὴν ταύτην, καὶ πῶς πάσας τὰς παραβολὰς γνώσεσθε;c
14  ὁ σπείρωνa τὸν λόγον σπείρει.b
15  οὗτοι δέ εἰσινa οἱ παρὰ τὴν ὁδὸν ὅπου σπείρεταιb ὁ λόγος, καὶ ὅταν ἀκούσωσινc ⸀εὐθὺς ἔρχεταιd ὁ Σατανᾶς καὶ αἴρειe τὸν λόγον τὸν ἐσπαρμένονf ⸂εἰς αὐτούς⸃.
16  καὶ οὗτοί εἰσινa ⸀ὁμοίως οἱ ἐπὶ τὰ πετρώδηb σπειρόμενοι,c οἳ ὅταν ἀκούσωσινd τὸν λόγον ⸀εὐθὺς μετὰ χαρᾶς λαμβάνουσινe αὐτόν,
17  καὶ οὐκ ἔχουσινa ῥίζανb ἐν ἑαυτοῖς ἀλλὰ πρόσκαιροίc εἰσιν,d εἶταe γενομένηςf θλίψεως ἢ διωγμοῦg διὰ τὸν λόγον ⸀εὐθὺς σκανδαλίζονται.h
18  καὶ ⸀ἄλλοι εἰσὶνa οἱ εἰς τὰς ἀκάνθαςb σπειρόμενοι·c ⸂οὗτοί εἰσιν⸃d οἱ τὸν λόγον ⸀ἀκούσαντες,e
19  καὶ αἱ μέριμναιa τοῦ ⸀αἰῶνος καὶ ἡ ἀπάτηb τοῦ πλούτουc καὶ αἱ περὶ τὰ λοιπὰ ἐπιθυμίαι εἰσπορευόμεναιd συμπνίγουσινe τὸν λόγον, καὶ ἄκαρποςf γίνεται.g
20  καὶ ⸀ἐκεῖνοί εἰσινa οἱ ἐπὶ τὴν γῆν τὴν καλὴν σπαρέντες,b οἵτινες ἀκούουσινc τὸν λόγον καὶ παραδέχονταιd καὶ καρποφοροῦσινe ⸂ἓν τριάκονταf καὶ ἓν ἑξήκονταg καὶ ἓν⸃ ἑκατόν.h
21  Καὶ ἔλεγενa ⸀αὐτοῖς· Μήτιb ⸂ἔρχεταιc ὁ λύχνος⸃d ἵνα ὑπὸ τὸν μόδιονe τεθῇf ἢ ὑπὸ τὴν κλίνην,g οὐχ ἵνα ἐπὶ τὴν λυχνίανh ⸀τεθῇ;i
22  οὐ γάρ ἐστινa ⸀κρυπτὸνb ἐὰν μὴ ⸀ἵνα φανερωθῇ,c οὐδὲ ἐγένετοd ἀπόκρυφονe ἀλλ’ ἵνα ⸂ἔλθῃf εἰς φανερόν⸃.g
23  εἴ τις ἔχειa ὦτα ἀκούεινb ἀκουέτω.c
24  καὶ ἔλεγενa αὐτοῖς· Βλέπετεb τί ἀκούετε.c ἐν ᾧ μέτρῳd μετρεῖτεe μετρηθήσεταιf ὑμῖν καὶ προστεθήσεταιg ⸀ὑμῖν.
25  ὃς γὰρ ⸀ἔχει,a δοθήσεταιb αὐτῷ· καὶ ὃς οὐκ ἔχει,c καὶ ⸀ὃ ἔχειd ἀρθήσεταιe ἀπ’ αὐτοῦ.
26  Καὶ ἔλεγεν·a Οὕτως ἐστὶνb ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ ⸀ὡς ἄνθρωπος βάλῃc τὸν σπόρονd ἐπὶ τῆς γῆς
27  καὶ καθεύδῃa καὶ ἐγείρηταιb νύκτα καὶ ἡμέραν, καὶ ὁ σπόροςc ⸀βλαστᾷd καὶ μηκύνηταιe ὡς οὐκ οἶδενf αὐτός.
28  ⸀αὐτομάτηa ἡ γῆ καρποφορεῖ,b πρῶτον χόρτον,c ⸂εἶταd στάχυν,e εἶτα⸃f ⸂πλήρηςg σῖτον⸃h ἐν τῷ στάχυϊ.i
29  ὅταν δὲ ⸀παραδοῖa ὁ καρπός, ⸀εὐθὺς ἀποστέλλειb τὸ δρέπανον,c ὅτι παρέστηκενd ὁ θερισμός.e
30  Καὶ ἔλεγεν·a ⸀Πῶς ὁμοιώσωμενb τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ, ἢ ἐν ⸀τίνι ⸂αὐτὴν παραβολῇ θῶμεν⸃;c
31  ὡς ⸀κόκκῳa σινάπεως,b ὃς ὅταν σπαρῇc ἐπὶ τῆς γῆς, ⸂μικρότερον ὂν⸃d πάντων τῶν ⸀σπερμάτων τῶν ἐπὶ τῆς γῆς—
32  καὶ ὅταν σπαρῇ,a ἀναβαίνειb καὶ γίνεταιc ⸂μεῖζον πάντων τῶν λαχάνων⸃d καὶ ποιεῖe κλάδουςf μεγάλους, ὥστε δύνασθαιg ὑπὸ τὴν σκιὰνh αὐτοῦ τὰ πετεινὰi τοῦ οὐρανοῦ κατασκηνοῦν.j
33  Καὶ τοιαύταις παραβολαῖς πολλαῖς ἐλάλειa αὐτοῖς τὸν λόγον, καθὼς ἠδύναντοb ἀκούειν·c
34  χωρὶς δὲ παραβολῆς οὐκ ἐλάλειa αὐτοῖς, κατ’ ἰδίαν δὲ τοῖς ⸂ἰδίοις μαθηταῖς⸃ ἐπέλυενb πάντα.
35  Καὶ λέγειa αὐτοῖς ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ὀψίαςb γενομένης·c Διέλθωμενd εἰς τὸ πέραν.e
36  καὶ ἀφέντεςa τὸν ὄχλον παραλαμβάνουσινb αὐτὸν ὡς ἦνc ἐν τῷ πλοίῳ, καὶ ἄλλα ⸀πλοῖα ἦνd μετ’ αὐτοῦ.
37  καὶ γίνεταιa λαῖλαψb ⸂μεγάλη ἀνέμου⸃, ⸂καὶ τὰ⸃ κύματαc ἐπέβαλλενd εἰς τὸ πλοῖον, ὥστε ⸂ἤδη γεμίζεσθαιe τὸ πλοῖον⸃.
38  καὶ ⸂αὐτὸς ἦν⸃a ⸀ἐν τῇ πρύμνῃb ἐπὶ τὸ προσκεφάλαιονc καθεύδων·d καὶ ⸀ἐγείρουσινe αὐτὸν καὶ λέγουσινf αὐτῷ· Διδάσκαλε, οὐ μέλειg σοι ὅτι ἀπολλύμεθα;h
39  καὶ διεγερθεὶςa ἐπετίμησενb τῷ ἀνέμῳ καὶ εἶπενc τῇ θαλάσσῃ· Σιώπα,d πεφίμωσο.e καὶ ἐκόπασενf ὁ ἄνεμος, καὶ ἐγένετοg γαλήνηh μεγάλη.
40  καὶ εἶπενa αὐτοῖς· Τί δειλοίb ἐστε;c ⸀οὔπωd ἔχετεe πίστιν;
41  καὶ ἐφοβήθησανa φόβον μέγαν, καὶ ἔλεγονb πρὸς ἀλλήλους· Τίς ἄρα οὗτός ἐστινc ὅτι καὶ ὁ ἄνεμος καὶ ἡ θάλασσα ⸀ὑπακούειd αὐτῷ;
5
Καὶ ἦλθονa εἰς τὸ πέρανb τῆς θαλάσσης εἰς τὴν χώρανc τῶν ⸀Γερασηνῶν.d
2  καὶ ⸂ἐξελθόντοςa αὐτοῦ⸃ ἐκ τοῦ πλοίου ⸂εὐθὺς ὑπήντησεν⸃b αὐτῷ ἐκ τῶν μνημείων ἄνθρωπος ἐν πνεύματι ἀκαθάρτῳ,
3  ὃς τὴν κατοίκησινa εἶχενb ἐν τοῖς μνήμασιν,c καὶ ⸂οὐδὲ ἁλύσειd οὐκέτι⸃ οὐδεὶς ἐδύνατοe αὐτὸν δῆσαιf
4  διὰ τὸ αὐτὸν πολλάκιςa πέδαιςb καὶ ἁλύσεσιc δεδέσθαιd καὶ διεσπάσθαιe ὑπ’ αὐτοῦ τὰς ἁλύσειςf καὶ τὰς πέδαςg συντετρῖφθαι,h καὶ οὐδεὶς ⸂ἴσχυενi αὐτὸν⸃ δαμάσαι·j
5  καὶ διὰ παντὸς νυκτὸς καὶ ἡμέρας ἐν τοῖς ⸂μνήμασινa καὶ ἐν τοῖς ὄρεσιν⸃ ἦνb κράζωνc καὶ κατακόπτωνd ἑαυτὸν λίθοις.
6  ⸂καὶ ἰδὼν⸃a τὸν Ἰησοῦν ἀπὸ μακρόθενb ἔδραμενc καὶ προσεκύνησενd ⸀αὐτόν,
7  καὶ κράξαςa φωνῇ μεγάλῃ ⸀λέγει·b Τί ἐμοὶ καὶ σοί, Ἰησοῦ υἱὲ τοῦ θεοῦ τοῦ ὑψίστου;c ὁρκίζωd σε τὸν θεόν, μή με βασανίσῃς.e
8  ἔλεγενa γὰρ αὐτῷ· Ἔξελθεb τὸ πνεῦμα τὸ ἀκάθαρτον ἐκ τοῦ ἀνθρώπου.
9  καὶ ἐπηρώταa αὐτόν· Τί ⸂ὄνομά σοι⸃; καὶ ⸂λέγειb αὐτῷ⸃· ⸀Λεγιὼνc ὄνομά μοι, ὅτι πολλοί ἐσμεν·d
10  καὶ παρεκάλειa αὐτὸν πολλὰ ἵνα μὴ ⸀αὐτὰ ἀποστείλῃb ἔξω τῆς χώρας.c
11  ἦνa δὲ ἐκεῖ πρὸς τῷ ὄρει ἀγέληb χοίρωνc μεγάλη βοσκομένη·d
12  καὶ παρεκάλεσανa ⸀αὐτὸν λέγοντες·b Πέμψονc ἡμᾶς εἰς τοὺς χοίρους,d ἵνα εἰς αὐτοὺς εἰσέλθωμεν.e
13  καὶ ἐπέτρεψενa ⸀αὐτοῖς. καὶ ἐξελθόνταb τὰ πνεύματα τὰ ἀκάθαρτα εἰσῆλθονc εἰς τοὺς χοίρους,d καὶ ὥρμησενe ἡ ἀγέληf κατὰ τοῦ κρημνοῦg εἰς τὴν θάλασσαν, ⸀ὡς δισχίλιοι,h καὶ ἐπνίγοντοi ἐν τῇ θαλάσσῃ.
14  ⸂Καὶ οἱ⸃ βόσκοντεςa ⸀αὐτοὺς ἔφυγονb καὶ ⸀ἀπήγγειλανc εἰς τὴν πόλιν καὶ εἰς τοὺς ἀγρούς· καὶ ⸀ἦλθονd ἰδεῖνe τί ἐστινf τὸ γεγονός.g
15  καὶ ἔρχονταιa πρὸς τὸν Ἰησοῦν, καὶ θεωροῦσινb τὸν δαιμονιζόμενονc ⸀καθήμενονd ἱματισμένονe καὶ σωφρονοῦντα,f τὸν ἐσχηκόταg τὸν ⸀λεγιῶνα,h καὶ ἐφοβήθησαν.i
16  ⸂καὶ διηγήσαντο⸃a αὐτοῖς οἱ ἰδόντεςb πῶς ἐγένετοc τῷ δαιμονιζομένῳd καὶ περὶ τῶν χοίρων.e
17  καὶ ἤρξαντοa παρακαλεῖνb αὐτὸν ἀπελθεῖνc ἀπὸ τῶν ὁρίωνd αὐτῶν.
18  καὶ ⸀ἐμβαίνοντοςa αὐτοῦ εἰς τὸ πλοῖον παρεκάλειb αὐτὸν ὁ δαιμονισθεὶςc ἵνα ⸂μετ’ αὐτοῦ ᾖ⸃.d
19  ⸀καὶ οὐκ ἀφῆκενa αὐτόν, ἀλλὰ λέγειb αὐτῷ· Ὕπαγεc εἰς τὸν οἶκόν σου πρὸς τοὺς σούς,d καὶ ⸀ἀπάγγειλονe αὐτοῖς ὅσα ⸂ὁ κύριός σοι⸃ πεποίηκενf καὶ ἠλέησένg σε.
20  καὶ ἀπῆλθενa καὶ ἤρξατοb κηρύσσεινc ἐν τῇ Δεκαπόλειd ὅσα ἐποίησενe αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς, καὶ πάντες ἐθαύμαζον.f
21  Καὶ διαπεράσαντοςa τοῦ Ἰησοῦ ἐν τῷ πλοίῳ πάλιν εἰς τὸ πέρανb συνήχθηc ὄχλος πολὺς ἐπ’ αὐτόν, καὶ ἦνd παρὰ τὴν θάλασσαν.
22  ⸀καὶ ἔρχεταιa εἷς τῶν ἀρχισυναγώγων,b ὀνόματι Ἰάϊρος,c καὶ ἰδὼνd αὐτὸν πίπτειe πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ
23  καὶ ⸀παρακαλεῖa αὐτὸν πολλὰ λέγωνb ὅτι Τὸ θυγάτριόνc μου ἐσχάτωςd ἔχει,e ἵνα ἐλθὼνf ἐπιθῇςg ⸂τὰς χεῖρας αὐτῇ⸃ ⸀ἵνα σωθῇh καὶ ⸀ζήσῃ.i
24  καὶ ἀπῆλθενa μετ’ αὐτοῦ. Καὶ ἠκολούθειb αὐτῷ ὄχλος πολύς, καὶ συνέθλιβονc αὐτόν.
25  καὶ ⸀γυνὴ οὖσαa ἐν ῥύσειb αἵματος ⸂δώδεκα ἔτη⸃
26  καὶ πολλὰ παθοῦσαa ὑπὸ πολλῶν ἰατρῶνb καὶ δαπανήσασαc τὰ παρ’ αὐτῆς πάντα καὶ μηδὲν ὠφεληθεῖσαd ἀλλὰ μᾶλλον εἰς τὸ χεῖρονe ἐλθοῦσα,f
27  ⸀ἀκούσασαa περὶ τοῦ Ἰησοῦ, ἐλθοῦσαb ἐν τῷ ὄχλῳ ὄπισθενc ἥψατοd τοῦ ἱματίου αὐτοῦ·
28  ἔλεγενa γὰρ ὅτι ⸂Ἐὰν ἅψωμαιb κἂνc τῶν ἱματίων αὐτοῦ⸃ σωθήσομαι.d
29  καὶ ⸀εὐθὺς ἐξηράνθηa ἡ πηγὴb τοῦ αἵματος αὐτῆς, καὶ ἔγνωc τῷ σώματι ὅτι ἴαταιd ἀπὸ τῆς μάστιγος.e
30  καὶ ⸀εὐθὺς ὁ Ἰησοῦς ἐπιγνοὺςa ἐν ἑαυτῷ τὴν ἐξ αὐτοῦ δύναμιν ἐξελθοῦσανb ἐπιστραφεὶςc ἐν τῷ ὄχλῳ ἔλεγεν·d Τίς μου ἥψατοe τῶν ἱματίων;
31  καὶ ἔλεγονa αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ· Βλέπειςb τὸν ὄχλον συνθλίβοντάc σε, καὶ λέγεις·d Τίς μου ἥψατο;e
32  καὶ περιεβλέπετοa ἰδεῖνb τὴν τοῦτο ποιήσασαν.c
33  ἡ δὲ γυνὴ φοβηθεῖσαa καὶ τρέμουσα,b εἰδυῖαc ὃ γέγονενd ⸀αὐτῇ, ἦλθενe καὶ προσέπεσενf αὐτῷ καὶ εἶπενg αὐτῷ πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν.
34  ὁ δὲ εἶπενa αὐτῇ· ⸀Θυγάτηρ,b ἡ πίστις σου σέσωκένc σε· ὕπαγεd εἰς εἰρήνην, καὶ ἴσθιe ὑγιὴςf ἀπὸ τῆς μάστιγόςg σου.
35  Ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντοςa ἔρχονταιb ἀπὸ τοῦ ἀρχισυναγώγουc λέγοντεςd ὅτι Ἡ θυγάτηρe σου ἀπέθανεν·f τί ἔτι σκύλλειςg τὸν διδάσκαλον;
36  ὁ δὲ Ἰησοῦς ⸀παρακούσαςa τὸν λόγον λαλούμενονb λέγειc τῷ ἀρχισυναγώγῳ·d Μὴ φοβοῦ,e μόνον πίστευε.f
37  καὶ οὐκ ἀφῆκενa οὐδένα ⸂μετ’ αὐτοῦ⸃ συνακολουθῆσαιb εἰ μὴ ⸀τὸν Πέτρον καὶ Ἰάκωβον καὶ Ἰωάννην τὸν ἀδελφὸν Ἰακώβου.
38  καὶ ⸀ἔρχονταιa εἰς τὸν οἶκον τοῦ ἀρχισυναγώγου,b καὶ θεωρεῖc θόρυβονd ⸀καὶ κλαίονταςe καὶ ἀλαλάζονταςf πολλά,
39  καὶ εἰσελθὼνa λέγειb αὐτοῖς· Τί θορυβεῖσθεc καὶ κλαίετε;d τὸ παιδίον οὐκ ἀπέθανενe ἀλλὰ καθεύδει.f
40  καὶ κατεγέλωνa αὐτοῦ. ⸀αὐτὸς δὲ ἐκβαλὼνb πάντας παραλαμβάνειc τὸν πατέρα τοῦ παιδίου καὶ τὴν μητέρα καὶ τοὺς μετ’ αὐτοῦ, καὶ εἰσπορεύεταιd ὅπου ἦνe τὸ ⸀παιδίον·
41  καὶ κρατήσαςa τῆς χειρὸς τοῦ παιδίου λέγειb αὐτῇ· Ταλιθαc ⸀κουμ,d ὅ ἐστινe μεθερμηνευόμενον·f Τὸ κοράσιον,g σοὶ λέγω,h ⸀ἔγειρε.i
42  καὶ ⸀εὐθὺς ἀνέστηa τὸ κοράσιονb καὶ περιεπάτει,c ἦνd γὰρ ἐτῶν δώδεκα. καὶ ἐξέστησανe ⸁εὐθὺς ἐκστάσειf μεγάλῃ.
43  καὶ διεστείλατοa αὐτοῖς πολλὰ ἵνα μηδεὶς γνοῖb τοῦτο, καὶ εἶπενc δοθῆναιd αὐτῇ φαγεῖν.e
6
Καὶ ἐξῆλθενa ἐκεῖθεν,b καὶ ⸀ἔρχεταιc εἰς τὴν πατρίδαd αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθοῦσινe αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ.
2  καὶ γενομένουa σαββάτου ἤρξατοb ⸂διδάσκεινc ἐν τῇ συναγωγῇ⸃· καὶ ⸀οἱ πολλοὶ ἀκούοντεςd ἐξεπλήσσοντοe λέγοντες·f Πόθενg τούτῳ ταῦτα, καὶ τίς ἡ σοφία ἡ δοθεῖσαh ⸀τούτῳ, καὶ ⸀αἱ δυνάμεις τοιαῦται διὰ τῶν χειρῶν αὐτοῦ ⸀γινόμεναι;i
3  οὐχ οὗτός ἐστινa ὁ τέκτων,b ὁ υἱὸς ⸀τῆς Μαρίαςc ⸂καὶ ἀδελφὸς⸃ Ἰακώβου καὶ ⸀Ἰωσῆτοςd καὶ Ἰούδα καὶ Σίμωνος; καὶ οὐκ εἰσὶνe αἱ ἀδελφαὶf αὐτοῦ ὧδε πρὸς ἡμᾶς; καὶ ἐσκανδαλίζοντοg ἐν αὐτῷ.
4  ⸂καὶ ἔλεγεν⸃a αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ὅτι Οὐκ ἔστινb προφήτης ἄτιμοςc εἰ μὴ ἐν τῇ πατρίδιd αὐτοῦ καὶ ἐν τοῖς ⸂συγγενεῦσινe αὐτοῦ⸃ καὶ ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ.
5  καὶ οὐκ ἐδύνατοa ἐκεῖ ⸂ποιῆσαιb οὐδεμίαν δύναμιν⸃, εἰ μὴ ὀλίγοις ἀρρώστοιςc ἐπιθεὶςd τὰς χεῖρας ἐθεράπευσεν·e
6  καὶ ⸀ἐθαύμαζενa διὰ τὴν ἀπιστίανb αὐτῶν. Καὶ περιῆγενc τὰς κώμαςd κύκλῳe διδάσκων.f
7  καὶ προσκαλεῖταιa τοὺς δώδεκα, καὶ ἤρξατοb αὐτοὺς ἀποστέλλεινc δύο δύο, καὶ ἐδίδουd αὐτοῖς ἐξουσίαν τῶν πνευμάτων τῶν ἀκαθάρτων,
8  καὶ παρήγγειλενa αὐτοῖς ἵνα μηδὲν αἴρωσινb εἰς ὁδὸν εἰ μὴ ῥάβδονc μόνον, μὴ ⸂ἄρτον, μὴ πήραν⸃,d μὴ εἰς τὴν ζώνηνe χαλκόν,f
9  ἀλλὰ ὑποδεδεμένουςa σανδάλια,b καὶ μὴ ⸀ἐνδύσησθεc δύο χιτῶνας.d
10  καὶ ἔλεγενa αὐτοῖς· Ὅπου ⸀ἐὰν εἰσέλθητεb εἰς οἰκίαν, ἐκεῖ μένετεc ἕως ἂν ἐξέλθητεd ἐκεῖθεν.e
11  καὶ ⸂ὃς ἂν τόπος μὴ δέξηται⸃a ὑμᾶς μηδὲ ἀκούσωσινb ὑμῶν, ἐκπορευόμενοιc ἐκεῖθενd ἐκτινάξατεe τὸν χοῦνf τὸν ὑποκάτωg τῶν ποδῶν ὑμῶν εἰς μαρτύριονh ⸀αὐτοῖς.
12  Καὶ ἐξελθόντεςa ⸀ἐκήρυξανb ἵνα ⸀μετανοῶσιν,c
13  καὶ δαιμόνια πολλὰ ἐξέβαλλον,a καὶ ἤλειφονb ἐλαίῳc πολλοὺς ἀρρώστουςd καὶ ἐθεράπευον.e
14  Καὶ ἤκουσενa ὁ βασιλεὺς Ἡρῴδης, φανερὸνb γὰρ ἐγένετοc τὸ ὄνομα αὐτοῦ, καὶ ⸀ἔλεγονd ὅτι Ἰωάννης ὁ βαπτίζωνe ⸂ἐγήγερταιf ἐκ νεκρῶν⸃, καὶ διὰ τοῦτο ἐνεργοῦσινg αἱ δυνάμεις ἐν αὐτῷ·
15  ἄλλοι ⸀δὲ ἔλεγονa ὅτι Ἠλίαςb ἐστίν·c ἄλλοι δὲ ἔλεγονd ὅτι ⸀προφήτης ὡς εἷς τῶν προφητῶν.
16  ἀκούσαςa δὲ ⸀ὁ Ἡρῴδης ⸀ἔλεγεν·b Ὃν ἐγὼ ἀπεκεφάλισαc Ἰωάννην, οὗτος ⸀ἠγέρθη.d
17  Αὐτὸς γὰρ ὁ Ἡρῴδης ἀποστείλαςa ἐκράτησενb τὸν Ἰωάννην καὶ ἔδησενc αὐτὸν ἐν φυλακῇ διὰ Ἡρῳδιάδαd τὴν γυναῖκα Φιλίππου τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ, ὅτι αὐτὴν ἐγάμησεν·e
18  ἔλεγενa γὰρ ὁ Ἰωάννης τῷ Ἡρῴδῃ ὅτι Οὐκ ἔξεστίνb σοι ἔχεινc τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου.
19  ἡ δὲ Ἡρῳδιὰςa ἐνεῖχενb αὐτῷ καὶ ἤθελενc αὐτὸν ἀποκτεῖναι,d καὶ οὐκ ἠδύνατο·e
20  ὁ γὰρ Ἡρῴδης ἐφοβεῖτοa τὸν Ἰωάννην, εἰδὼςb αὐτὸν ἄνδρα δίκαιον καὶ ἅγιον, καὶ συνετήρειc αὐτόν, καὶ ἀκούσαςd αὐτοῦ πολλὰ ⸀ἠπόρει,e καὶ ἡδέωςf αὐτοῦ ἤκουεν.g
21  Καὶ γενομένηςa ἡμέρας εὐκαίρουb ὅτε Ἡρῴδης τοῖς γενεσίοιςc αὐτοῦ δεῖπνονd ⸀ἐποίησενe τοῖς μεγιστᾶσινf αὐτοῦ καὶ τοῖς χιλιάρχοιςg καὶ τοῖς πρώτοις τῆς Γαλιλαίας,
22  καὶ εἰσελθούσηςa τῆς θυγατρὸςb ⸂αὐτῆς τῆς⸃ Ἡρῳδιάδοςc καὶ ὀρχησαμένηςd ⸂καὶ ἀρεσάσης⸃e τῷ Ἡρῴδῃ καὶ τοῖς συνανακειμένοις,f ⸂εἶπενg ὁ βασιλεὺς⸃ τῷ κορασίῳ·h Αἴτησόνi με ὃ ἐὰν θέλῃς,j καὶ δώσωk σοι·
23  καὶ ὤμοσενa ⸀αὐτῇ· ⸂Ὅ τι⸃ ἐάν με αἰτήσῃςb δώσωc σοι ἕως ἡμίσουςd τῆς βασιλείας μου.
24  ⸀καὶ ἐξελθοῦσαa εἶπενb τῇ μητρὶ αὐτῆς· Τί ⸀αἰτήσωμαι;c ἡ δὲ εἶπεν·d Τὴν κεφαλὴν Ἰωάννου τοῦ ⸀βαπτίζοντος.e
25  καὶ εἰσελθοῦσαa ⸀εὐθὺς μετὰ σπουδῆςb πρὸς τὸν βασιλέα ᾐτήσατοc λέγουσα·d Θέλωe ἵνα ⸂ἐξαυτῆςf δῷςg μοι⸃ ἐπὶ πίνακιh τὴν κεφαλὴν Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ.i
26  καὶ περίλυποςa γενόμενοςb ὁ βασιλεὺς διὰ τοὺς ὅρκουςc καὶ τοὺς ⸀ἀνακειμένουςd οὐκ ἠθέλησενe ⸂ἀθετῆσαιf αὐτήν⸃·
27  καὶ ⸀εὐθὺς ἀποστείλαςa ὁ βασιλεὺς σπεκουλάτοραb ἐπέταξενc ⸀ἐνέγκαιd τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ. ⸀καὶ ἀπελθὼνe ἀπεκεφάλισενf αὐτὸν ἐν τῇ φυλακῇ
28  καὶ ἤνεγκενa τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ἐπὶ πίνακιb καὶ ἔδωκενc αὐτὴν τῷ κορασίῳ,d καὶ τὸ κοράσιονe ἔδωκενf αὐτὴν τῇ μητρὶ αὐτῆς.
29  καὶ ἀκούσαντεςa οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἦλθονb καὶ ἦρανc τὸ πτῶμαd αὐτοῦ καὶ ἔθηκανe αὐτὸ ἐν μνημείῳ.
30  Καὶ συνάγονταιa οἱ ἀπόστολοι πρὸς τὸν Ἰησοῦν, καὶ ἀπήγγειλανb αὐτῷ ⸀πάντα ὅσα ἐποίησανc καὶ ὅσα ἐδίδαξαν.d
31  καὶ ⸀λέγειa αὐτοῖς· Δεῦτεb ὑμεῖς αὐτοὶ κατ’ ἰδίαν εἰς ἔρημον τόπον καὶ ⸀ἀναπαύσασθεc ὀλίγον. ἦσανd γὰρ οἱ ἐρχόμενοιe καὶ οἱ ὑπάγοντεςf πολλοί, καὶ οὐδὲ φαγεῖνg εὐκαίρουν.h
32  καὶ ἀπῆλθονa ⸂ἐν τῷ πλοίῳ εἰς ἔρημον τόπον⸃ κατ’ ἰδίαν.
33  καὶ εἶδονa αὐτοὺς ὑπάγονταςb καὶ ⸀ἐπέγνωσανc πολλοί, καὶ πεζῇd ἀπὸ πασῶν τῶν πόλεων συνέδραμονe ἐκεῖ καὶ προῆλθονf ⸀αὐτούς.
34  καὶ ἐξελθὼνa ⸀εἶδενb πολὺν ὄχλον, καὶ ἐσπλαγχνίσθηc ἐπ’ ⸀αὐτοὺς ὅτι ἦσανd ὡς πρόβατα μὴ ἔχονταe ποιμένα,f καὶ ἤρξατοg διδάσκεινh αὐτοὺς πολλά.
35  Καὶ ἤδη ὥρας πολλῆς γενομένηςa προσελθόντεςb αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ⸀ἔλεγονc ὅτι Ἔρημός ἐστινd ὁ τόπος, καὶ ἤδη ὥρα πολλή·
36  ἀπόλυσονa αὐτούς, ἵνα ἀπελθόντεςb εἰς τοὺς κύκλῳc ἀγροὺς καὶ κώμαςd ἀγοράσωσινe ἑαυτοῖς ⸂τί φάγωσιν⸃.f
37  ὁ δὲ ἀποκριθεὶςa εἶπενb αὐτοῖς· Δότεc αὐτοῖς ὑμεῖς φαγεῖν.d καὶ λέγουσινe αὐτῷ· Ἀπελθόντεςf ἀγοράσωμενg δηναρίωνh διακοσίωνi ἄρτους καὶ ⸀δώσομενj αὐτοῖς φαγεῖν;k
38  ὁ δὲ λέγειa αὐτοῖς· Πόσουςb ⸂ἔχετεc ἄρτους⸃; ⸀ὑπάγετεd ἴδετε.e καὶ γνόντεςf λέγουσιν·g Πέντε, καὶ δύο ἰχθύας.h
39  καὶ ἐπέταξενa αὐτοῖς ⸀ἀνακλῖναιb πάντας συμπόσιαc συμπόσιαd ἐπὶ τῷ χλωρῷe χόρτῳ.f
40  καὶ ἀνέπεσανa πρασιαὶb πρασιαὶc ⸀κατὰ ἑκατὸνd καὶ ⸁κατὰ πεντήκοντα.e
41  καὶ λαβὼνa τοὺς πέντε ἄρτους καὶ τοὺς δύο ἰχθύαςb ἀναβλέψαςc εἰς τὸν οὐρανὸν εὐλόγησενd καὶ κατέκλασενe τοὺς ἄρτους καὶ ἐδίδουf τοῖς μαθηταῖς ⸀αὐτοῦ ἵνα ⸀παρατιθῶσινg αὐτοῖς, καὶ τοὺς δύο ἰχθύαςh ἐμέρισενi πᾶσιν.
42  καὶ ἔφαγονa πάντες καὶ ἐχορτάσθησαν·b
43  καὶ ἦρανa ⸂κλάσματαb δώδεκα κοφίνωνc πληρώματα⸃d καὶ ἀπὸ τῶν ἰχθύων.e
44  καὶ ἦσανa οἱ φαγόντεςb ⸂τοὺς ἄρτους⸃ πεντακισχίλιοιc ἄνδρες.
45  Καὶ ⸀εὐθὺς ἠνάγκασενa τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἐμβῆναιb εἰς τὸ πλοῖον καὶ προάγεινc ⸂εἰς τὸ πέραν⸃d πρὸς Βηθσαϊδάν,e ἕως αὐτὸς ⸀ἀπολύειf τὸν ὄχλον.
46  καὶ ἀποταξάμενοςa αὐτοῖς ἀπῆλθενb εἰς τὸ ὄρος προσεύξασθαι.c
47  Καὶ ὀψίαςa γενομένηςb ἦνc τὸ πλοῖον ἐν μέσῳ τῆς θαλάσσης, καὶ αὐτὸς μόνος ἐπὶ τῆς γῆς.
48  καὶ ⸀ἰδὼνa αὐτοὺς βασανιζομένουςb ἐν τῷ ἐλαύνειν,c ἦνd γὰρ ὁ ἄνεμος ἐναντίοςe ⸀αὐτοῖς, περὶ τετάρτηνf φυλακὴν τῆς νυκτὸς ἔρχεταιg πρὸς αὐτοὺς περιπατῶνh ἐπὶ τῆς θαλάσσης· καὶ ἤθελενi παρελθεῖνj αὐτούς.
49  οἱ δὲ ἰδόντεςa αὐτὸν ⸂ἐπὶ τῆς θαλάσσης περιπατοῦντα⸃b ἔδοξανc ⸂ὅτι φάντασμάd ἐστιν⸃e καὶ ἀνέκραξαν,f
50  πάντες γὰρ αὐτὸν εἶδονa καὶ ἐταράχθησαν.b ⸂ὁ δὲ εὐθὺς⸃ ἐλάλησενc μετ’ αὐτῶν, καὶ λέγειd αὐτοῖς· Θαρσεῖτε,e ἐγώ εἰμι,f μὴ φοβεῖσθε.g
51  καὶ ἀνέβηa πρὸς αὐτοὺς εἰς τὸ πλοῖον, καὶ ἐκόπασενb ὁ ἄνεμος. καὶ λίανc ⸂ἐκ περισσοῦ⸃d ἐν ἑαυτοῖς ⸀ἐξίσταντο,e
52  οὐ γὰρ συνῆκανa ἐπὶ τοῖς ἄρτοις, ⸂ἀλλ’ ἦν⸃b αὐτῶν ἡ καρδία πεπωρωμένη.c
53  Καὶ διαπεράσαντεςa ⸂ἐπὶ τὴν γῆν ἦλθονb εἰς⸃ Γεννησαρὲτc καὶ προσωρμίσθησαν.d
54  καὶ ἐξελθόντωνa αὐτῶν ἐκ τοῦ πλοίου ⸀εὐθὺς ἐπιγνόντεςb αὐτὸν
55  ⸂περιέδραμονa ὅλην τὴν χώρανb ἐκείνην καὶ⸃ ἤρξαντοc ἐπὶ τοῖς κραβάττοιςd τοὺς κακῶςe ἔχονταςf περιφέρεινg ὅπου ἤκουονh ⸀ὅτι ἐστίν.i
56  καὶ ὅπου ἂν εἰσεπορεύετοa εἰς κώμαςb ἢ ⸂εἰς πόλεις ἢ εἰς⸃ ἀγροὺς ἐν ταῖς ἀγοραῖςc ⸀ἐτίθεσανd τοὺς ἀσθενοῦντας,e καὶ παρεκάλουνf αὐτὸν ἵνα κἂνg τοῦ κρασπέδουh τοῦ ἱματίου αὐτοῦ ἅψωνται·i καὶ ὅσοι ἂν ⸀ἥψαντοj αὐτοῦ ἐσῴζοντο.k
7
Καὶ συνάγονταιa πρὸς αὐτὸν οἱ Φαρισαῖοι καί τινες τῶν γραμματέων ἐλθόντεςb ἀπὸ Ἱεροσολύμων
2  καὶ ἰδόντεςa τινὰς τῶν μαθητῶν αὐτοῦ ⸂ὅτι κοιναῖςb χερσίν, τοῦτ’ ἔστινc ἀνίπτοις,d ἐσθίουσιν⸃e ⸀τοὺς ⸀ἄρτους—
3  οἱ γὰρ Φαρισαῖοι καὶ πάντες οἱ Ἰουδαῖοι ἐὰν μὴ πυγμῇa νίψωνταιb τὰς χεῖρας οὐκ ἐσθίουσιν,c κρατοῦντεςd τὴν παράδοσινe τῶν πρεσβυτέρων,
4  καὶ ἀπ’ ⸀ἀγορᾶςa ἐὰν μὴ ⸀βαπτίσωνταιb οὐκ ἐσθίουσιν,c καὶ ἄλλα πολλά ἐστινd ἃ παρέλαβονe κρατεῖν,f βαπτισμοὺςg ποτηρίων καὶ ξεστῶνh καὶ χαλκίωνi ⸂καὶ κλινῶν⸃—j
5  ⸀καὶ ἐπερωτῶσινa αὐτὸν οἱ Φαρισαῖοι καὶ οἱ γραμματεῖς· Διὰ τί ⸂οὐ περιπατοῦσινb οἱ μαθηταί σου⸃ κατὰ τὴν παράδοσινc τῶν πρεσβυτέρων, ἀλλὰ ⸀κοιναῖςd χερσὶν ἐσθίουσινe τὸν ἄρτον;
6  ὁ ⸀δὲ εἶπενa ⸀αὐτοῖς· Καλῶς ἐπροφήτευσενb Ἠσαΐαςc περὶ ὑμῶν τῶν ὑποκριτῶν,d ὡς γέγραπταιe ⸀ὅτι Οὗτος ὁ λαὸς τοῖς χείλεσίνf με τιμᾷ,g ἡ δὲ καρδία αὐτῶν πόρρωh ἀπέχειi ἀπ’ ἐμοῦ·
7  μάτηνa δὲ σέβονταίb με, διδάσκοντεςc διδασκαλίαςd ἐντάλματαe ἀνθρώπων·
8  ⸀ἀφέντεςa τὴν ἐντολὴν τοῦ θεοῦ κρατεῖτεb τὴν παράδοσινc τῶν ⸀ἀνθρώπων.
9  Καὶ ἔλεγενa αὐτοῖς· Καλῶς ἀθετεῖτεb τὴν ἐντολὴν τοῦ θεοῦ, ἵνα τὴν παράδοσινc ὑμῶν ⸀τηρήσητε·d
10  Μωϋσῆς γὰρ εἶπεν·a Τίμαb τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου, καί· Ὁ κακολογῶνc πατέρα ἢ μητέρα θανάτῳ τελευτάτω·d
11  ὑμεῖς δὲ λέγετε·a Ἐὰν εἴπῃb ἄνθρωπος τῷ πατρὶ ἢ τῇ μητρί· Κορβᾶν,c ὅ ἐστινd Δῶρον,e ὃ ἐὰν ἐξ ἐμοῦ ὠφεληθῇς,f
12  ⸀οὐκέτι ἀφίετεa αὐτὸν οὐδὲν ποιῆσαιb τῷ ⸀πατρὶ ἢ τῇ ⸀μητρί,
13  ἀκυροῦντεςa τὸν λόγον τοῦ θεοῦ τῇ παραδόσειb ὑμῶν ᾗ παρεδώκατε·c καὶ παρόμοιαd τοιαῦτα πολλὰ ποιεῖτε.e
14  Καὶ προσκαλεσάμενοςa ⸀πάλιν τὸν ὄχλον ἔλεγενb αὐτοῖς· ⸀Ἀκούσατέc μου πάντες καὶ ⸀σύνετε.d
15  οὐδέν ἐστινa ἔξωθενb τοῦ ἀνθρώπου εἰσπορευόμενονc εἰς αὐτὸν ὃ δύναταιd ⸂κοινῶσαιe αὐτόν⸃· ἀλλὰ τὰ ⸂ἐκ τοῦ ἀνθρώπου ἐκπορευόμενά⸃f ἐστινg τὰ κοινοῦνταh τὸν ⸀ἄνθρωπον.
17  Καὶ ὅτε εἰσῆλθενa ⸀εἰς οἶκον ἀπὸ τοῦ ὄχλου, ἐπηρώτωνb αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ⸂τὴν παραβολήν⸃.
18  καὶ λέγειa αὐτοῖς· Οὕτως καὶ ὑμεῖς ἀσύνετοίb ἐστε;c οὐ νοεῖτεd ὅτι πᾶν τὸ ἔξωθενe εἰσπορευόμενονf εἰς τὸν ἄνθρωπον οὐ δύναταιg αὐτὸν κοινῶσαι,h
19  ὅτι οὐκ εἰσπορεύεταιa αὐτοῦ εἰς τὴν καρδίαν ἀλλ’ εἰς τὴν κοιλίαν,b καὶ εἰς τὸν ἀφεδρῶναc ἐκπορεύεται;d —⸀καθαρίζωνe πάντα τὰ βρώματα.f
20  ἔλεγενa δὲ ὅτι Τὸ ἐκ τοῦ ἀνθρώπου ἐκπορευόμενονb ἐκεῖνο κοινοῖc τὸν ἄνθρωπον·
21  ἔσωθενa γὰρ ἐκ τῆς καρδίας τῶν ἀνθρώπων οἱ διαλογισμοὶb οἱ κακοὶ ἐκπορεύονται,c ⸂πορνεῖαι,d κλοπαί,e φόνοι,f
22  μοιχεῖαι⸃,a πλεονεξίαι,b πονηρίαι,c δόλος,d ἀσέλγεια,e ὀφθαλμὸς πονηρός, βλασφημία,f ὑπερηφανία,g ἀφροσύνη·h
23  πάντα ταῦτα τὰ πονηρὰ ἔσωθενa ἐκπορεύεταιb καὶ κοινοῖc τὸν ἄνθρωπον.
24  ⸂Ἐκεῖθενa δὲ⸃ ἀναστὰςb ἀπῆλθενc εἰς τὰ ⸀ὅριαd ⸀Τύρου.e καὶ εἰσελθὼνf εἰς οἰκίαν οὐδένα ἤθελενg γνῶναι,h καὶ οὐκ ἠδυνήθηi λαθεῖν·j
25  ⸂ἀλλ’ εὐθὺς ἀκούσασα⸃a γυνὴ περὶ αὐτοῦ, ἧς εἶχενb τὸ θυγάτριονc αὐτῆς πνεῦμα ἀκάθαρτον, ἐλθοῦσαd προσέπεσενe πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ·
26  ⸂ἡ δὲ γυνὴ ἦν⸃a Ἑλληνίς,b Συροφοινίκισσαc τῷ γένει·d καὶ ἠρώταe αὐτὸν ἵνα τὸ δαιμόνιον ἐκβάλῃf ἐκ τῆς θυγατρὸςg αὐτῆς.
27  ⸂καὶ ἔλεγεν⸃a αὐτῇ· Ἄφεςb πρῶτον χορτασθῆναιc τὰ τέκνα, οὐ γάρ ⸂καλόν ἐστιν⸃d λαβεῖνe τὸν ἄρτον τῶν τέκνων καὶ ⸂τοῖς κυναρίοιςf βαλεῖν⸃.g
28  ἡ δὲ ἀπεκρίθηa καὶ λέγειb αὐτῷ· ⸀Κύριε, ⸀καὶ τὰ κυνάριαc ὑποκάτωd τῆς τραπέζηςe ⸀ἐσθίουσινf ἀπὸ τῶν ψιχίωνg τῶν παιδίων.
29  καὶ εἶπενa αὐτῇ· Διὰ τοῦτον τὸν λόγον ὕπαγε,b ἐξελήλυθενc ⸂ἐκ τῆς θυγατρόςd σου τὸ δαιμόνιον⸃.
30  καὶ ἀπελθοῦσαa εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς εὗρενb τὸ ⸂παιδίον βεβλημένονc ἐπὶ τὴν κλίνηνd καὶ τὸ δαιμόνιον ἐξεληλυθός⸃.e
31  Καὶ πάλιν ἐξελθὼνa ἐκ τῶν ὁρίωνb Τύρουc ⸂ἦλθενd διὰ Σιδῶνοςe εἰς⸃ τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας ἀνὰf μέσον τῶν ὁρίωνg Δεκαπόλεως.h
32  καὶ φέρουσινa αὐτῷ κωφὸνb ⸀καὶ ⸀μογιλάλον,c καὶ παρακαλοῦσινd αὐτὸν ἵνα ἐπιθῇe αὐτῷ τὴν χεῖρα.
33  καὶ ἀπολαβόμενοςa αὐτὸν ἀπὸ τοῦ ὄχλου κατ’ ἰδίαν ἔβαλενb τοὺς δακτύλουςc αὐτοῦ εἰς τὰ ὦτα αὐτοῦ καὶ πτύσαςd ἥψατοe τῆς γλώσσης αὐτοῦ,
34  καὶ ἀναβλέψαςa εἰς τὸν οὐρανὸν ἐστέναξεν,b καὶ λέγειc αὐτῷ· Εφφαθα,d ὅ ἐστινe Διανοίχθητι·f
35  ⸀καὶ ⸀ἠνοίγησανa αὐτοῦ αἱ ἀκοαί,b καὶ ἐλύθηc ὁ δεσμὸςd τῆς γλώσσης αὐτοῦ, καὶ ἐλάλειe ὀρθῶς·f
36  καὶ διεστείλατοa αὐτοῖς ἵνα μηδενὶ ⸀λέγωσιν·b ὅσον δὲ ⸂αὐτοῖς διεστέλλετο,c αὐτοὶ⸃ μᾶλλον περισσότερονd ἐκήρυσσον.e
37  καὶ ὑπερπερισσῶςa ἐξεπλήσσοντοb λέγοντες·c Καλῶς πάντα πεποίηκεν,d καὶ τοὺς κωφοὺςe ποιεῖf ἀκούεινg ⸀καὶ ἀλάλουςh λαλεῖν.i
8
Ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις ⸂πάλιν πολλοῦ⸃ ὄχλου ὄντοςa καὶ μὴ ἐχόντωνb τί φάγωσιν,c ⸀προσκαλεσάμενοςd τοὺς ⸀μαθητὰς λέγειe αὐτοῖς·
2  Σπλαγχνίζομαιa ἐπὶ τὸν ὄχλον ὅτι ἤδη ἡμέραι τρεῖς προσμένουσίνb μοι καὶ οὐκ ἔχουσινc τί φάγωσιν·d
3  καὶ ἐὰν ἀπολύσωa αὐτοὺς νήστειςb εἰς οἶκον αὐτῶν, ἐκλυθήσονταιc ἐν τῇ ὁδῷ· ⸂καί τινες⸃ αὐτῶν ⸀ἀπὸ μακρόθενd ⸀ἥκασιν.e
4  καὶ ἀπεκρίθησανa αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ⸀ὅτι Πόθενb τούτους δυνήσεταίc τις ὧδε χορτάσαιd ἄρτων ἐπ’ ἐρημίας;e
5  καὶ ⸀ἠρώταa αὐτούς· Πόσουςb ἔχετεc ἄρτους; οἱ δὲ εἶπαν·d Ἑπτά.
6  καὶ ⸀παραγγέλλειa τῷ ὄχλῳ ἀναπεσεῖνb ἐπὶ τῆς γῆς· καὶ λαβὼνc τοὺς ἑπτὰ ἄρτους εὐχαριστήσαςd ἔκλασενe καὶ ἐδίδουf τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ἵνα ⸀παρατιθῶσινg καὶ παρέθηκανh τῷ ὄχλῳ.
7  καὶ εἶχονa ἰχθύδιαb ὀλίγα· καὶ εὐλογήσαςc ⸀αὐτὰ εἶπενd ⸂καὶ ταῦτα παρατιθέναι⸃.e
8  ⸂καὶ ἔφαγον⸃a καὶ ἐχορτάσθησαν,b καὶ ἦρανc περισσεύματαd κλασμάτωνe ἑπτὰ σπυρίδας.f
9  ἦσανa ⸀δὲ ὡς τετρακισχίλιοι.b καὶ ἀπέλυσενc αὐτούς.
10  καὶ ⸀εὐθὺς ἐμβὰςa εἰς τὸ πλοῖον μετὰ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ ἦλθενb εἰς τὰ μέρη Δαλμανουθά.c
11  Καὶ ἐξῆλθονa οἱ Φαρισαῖοι καὶ ἤρξαντοb συζητεῖνc αὐτῷ, ζητοῦντεςd παρ’ αὐτοῦ σημεῖον ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ, πειράζοντεςe αὐτόν.
12  καὶ ἀναστενάξαςa τῷ πνεύματι αὐτοῦ λέγει·b Τί ἡ γενεὰ αὕτη ⸂ζητεῖc σημεῖον⸃; ἀμὴν λέγωd ⸀ὑμῖν, εἰ δοθήσεταιe τῇ γενεᾷ ταύτῃ σημεῖον.
13  καὶ ἀφεὶςa αὐτοὺς ⸂πάλιν ἐμβὰς⸃b ἀπῆλθενc εἰς τὸ πέραν.d
14  Καὶ ἐπελάθοντοa λαβεῖνb ἄρτους, καὶ εἰ μὴ ἕνα ἄρτον οὐκ εἶχονc μεθ’ ἑαυτῶν ἐν τῷ πλοίῳ.
15  καὶ διεστέλλετοa αὐτοῖς λέγων·b Ὁρᾶτε,c βλέπετεd ἀπὸ τῆς ζύμηςe τῶν Φαρισαίων καὶ τῆς ζύμηςf Ἡρῴδου.
16  καὶ διελογίζοντοa πρὸς ⸀ἀλλήλους ὅτι ἄρτους οὐκ ⸀ἔχουσιν.b
17  καὶ ⸀γνοὺςa λέγειb αὐτοῖς· Τί διαλογίζεσθεc ὅτι ἄρτους οὐκ ἔχετε;d οὔπωe νοεῖτεf οὐδὲ συνίετε;g ⸀πεπωρωμένηνh ἔχετεi τὴν καρδίαν ὑμῶν;
18  ὀφθαλμοὺς ἔχοντεςa οὐ βλέπετεb καὶ ὦτα ἔχοντεςc οὐκ ἀκούετε;d καὶ οὐ μνημονεύετεe
19  ὅτε τοὺς πέντε ἄρτους ἔκλασαa εἰς τοὺς πεντακισχιλίους,b πόσουςc κοφίνουςd ⸂κλασμάτωνe πλήρεις⸃f ἤρατε;g λέγουσινh αὐτῷ· Δώδεκα.
20  ὅτε ⸀καὶ τοὺς ἑπτὰ εἰς τοὺς τετρακισχιλίους,a πόσωνb σπυρίδωνc πληρώματαd κλασμάτωνe ἤρατε;f ⸂καὶ λέγουσινg αὐτῷ⸃· Ἑπτά.
21  καὶ ἔλεγενa αὐτοῖς· ⸀Οὔπωb συνίετε;c
22  Καὶ ⸀ἔρχονταιa εἰς Βηθσαϊδάν.b καὶ φέρουσινc αὐτῷ τυφλὸν καὶ παρακαλοῦσινd αὐτὸν ἵνα αὐτοῦ ἅψηται.e
23  καὶ ἐπιλαβόμενοςa τῆς χειρὸς τοῦ τυφλοῦ ⸀ἐξήνεγκενb αὐτὸν ἔξω τῆς κώμης,c καὶ πτύσαςd εἰς τὰ ὄμματαe αὐτοῦ, ἐπιθεὶςf τὰς χεῖρας αὐτῷ, ἐπηρώταg αὐτόν· Εἴ τι ⸀βλέπεις;h
24  καὶ ἀναβλέψαςa ἔλεγεν·b Βλέπωc τοὺς ἀνθρώπους ὅτι ὡς δένδραd ὁρῶe περιπατοῦντας.f
25  εἶταa πάλιν ⸀ἐπέθηκενb τὰς χεῖρας ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ, καὶ ⸂διέβλεψενc καὶ ἀπεκατέστηd καὶ ἐνέβλεπεν⸃e τηλαυγῶςf ⸀ἅπαντα.
26  καὶ ἀπέστειλενa αὐτὸν ⸀εἰς οἶκον αὐτοῦ λέγων·b Μηδὲ εἰς τὴν κώμηνc ⸀εἰσέλθῃς.d
27  Καὶ ἐξῆλθενa ὁ Ἰησοῦς καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ εἰς τὰς κώμαςb Καισαρείαςc τῆς Φιλίππου· καὶ ἐν τῇ ὁδῷ ἐπηρώταd τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ λέγωνe αὐτοῖς· Τίνα με λέγουσινf οἱ ἄνθρωποι εἶναι;g
28  οἱ δὲ ⸂εἶπανa αὐτῷ λέγοντες⸃b ⸀ὅτι Ἰωάννην τὸν βαπτιστήν,c καὶ ἄλλοι Ἠλίαν,d ἄλλοι δὲ ⸂ὅτι εἷς⸃ τῶν προφητῶν.
29  καὶ αὐτὸς ⸂ἐπηρώταa αὐτούς⸃· Ὑμεῖς δὲ τίνα με λέγετεb εἶναι;c ⸀ἀποκριθεὶςd ὁ Πέτρος λέγειe αὐτῷ· Σὺ εἶf ὁ χριστός.
30  καὶ ἐπετίμησενa αὐτοῖς ἵνα μηδενὶ λέγωσινb περὶ αὐτοῦ.
31  Καὶ ἤρξατοa διδάσκεινb αὐτοὺς ὅτι δεῖc τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου πολλὰ παθεῖνd καὶ ἀποδοκιμασθῆναιe ⸀ὑπὸ τῶν πρεσβυτέρων καὶ τῶν ἀρχιερέων καὶ τῶν γραμματέων καὶ ἀποκτανθῆναιf καὶ μετὰ τρεῖς ἡμέρας ἀναστῆναι·g
32  καὶ παρρησίᾳ τὸν λόγον ἐλάλει.a καὶ προσλαβόμενοςb ⸂ὁ Πέτρος αὐτὸν⸃ ἤρξατοc ἐπιτιμᾶνd αὐτῷ.
33  ὁ δὲ ἐπιστραφεὶςa καὶ ἰδὼνb τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἐπετίμησενc ⸀Πέτρῳ ⸂καὶ λέγει⸃·d Ὕπαγεe ὀπίσω μου, Σατανᾶ, ὅτι οὐ φρονεῖςf τὰ τοῦ θεοῦ ἀλλὰ τὰ τῶν ἀνθρώπων.
34  Καὶ προσκαλεσάμενοςa τὸν ὄχλον σὺν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ εἶπενb αὐτοῖς· ⸂Εἴ τις⸃ θέλειc ὀπίσω μου ⸀ἐλθεῖν,d ἀπαρνησάσθωe ἑαυτὸν καὶ ἀράτωf τὸν σταυρὸνg αὐτοῦ καὶ ἀκολουθείτωh μοι.
35  ὃς γὰρ ⸀ἐὰν θέλῃa τὴν ⸂ψυχὴν αὐτοῦ⸃ σῶσαιb ἀπολέσειc αὐτήν· ὃς δ’ ἂν ⸀ἀπολέσειd τὴν ⸄ψυχὴν αὐτοῦ⸅ ἕνεκενe ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου ⸀σώσειf αὐτήν.
36  τί γὰρ ⸀ὠφελεῖa ⸀ἄνθρωπον ⸂κερδῆσαιb τὸν κόσμον ὅλον καὶ ζημιωθῆναι⸃c τὴν ψυχὴν αὐτοῦ;
37  ⸂τί γὰρ⸃ ⸀δοῖa ἄνθρωπος ἀντάλλαγμαb τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;
38  ὃς γὰρ ἐὰν ἐπαισχυνθῇa με καὶ τοὺς ἐμοὺς λόγους ἐν τῇ γενεᾷ ταύτῃ τῇ μοιχαλίδιb καὶ ἁμαρτωλῷ, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπαισχυνθήσεταιc αὐτὸν ὅταν ἔλθῃd ἐν τῇ δόξῃ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων τῶν ἁγίων.
9
καὶ ἔλεγενa αὐτοῖς· Ἀμὴν λέγωb ὑμῖν ὅτι εἰσίνc τινες ⸂τῶν ὧδε⸃ ἑστηκότωνd οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνταιe θανάτου ἕως ἂν ἴδωσινf τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ ἐληλυθυῖανg ἐν δυνάμει.
2  Καὶ μετὰ ἡμέρας ἓξa παραλαμβάνειb ὁ Ἰησοῦς τὸν Πέτρον καὶ τὸν Ἰάκωβον ⸀καὶ Ἰωάννην, καὶ ἀναφέρειc αὐτοὺς εἰς ὄρος ὑψηλὸνd κατ’ ἰδίαν μόνους. καὶ μετεμορφώθηe ἔμπροσθεν αὐτῶν,
3  καὶ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ ⸀ἐγένετοa στίλβονταb λευκὰc ⸀λίανd οἷαe γναφεὺςf ἐπὶ τῆς γῆς οὐ δύναταιg ⸀οὕτως λευκᾶναι.h
4  καὶ ὤφθηa αὐτοῖς Ἠλίαςb σὺν Μωϋσεῖ, καὶ ἦσανc συλλαλοῦντεςd τῷ Ἰησοῦ.
5  καὶ ἀποκριθεὶςa ὁ Πέτρος λέγειb τῷ Ἰησοῦ· Ῥαββί,c καλόν ἐστινd ἡμᾶς ὧδε εἶναι,e καὶ ποιήσωμενf ⸂τρεῖς σκηνάς⸃,g σοὶ μίαν καὶ Μωϋσεῖ μίαν καὶ Ἠλίᾳh μίαν.
6  οὐ γὰρ ᾔδειa τί ⸀ἀποκριθῇ,b ⸂ἔκφοβοιc γὰρ ἐγένοντο⸃.d
7  καὶ ἐγένετοa νεφέληb ἐπισκιάζουσαc αὐτοῖς, καὶ ⸀ἐγένετοd φωνὴ ἐκ τῆς νεφέλης·e Οὗτός ἐστινf ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ⸂ἀκούετεg αὐτοῦ⸃.
8  καὶ ἐξάπιναa περιβλεψάμενοιb οὐκέτι οὐδένα εἶδονc ⸂ἀλλὰ τὸν Ἰησοῦν μόνον μεθ’ ἑαυτῶν⸃.
9  ⸂Καὶ καταβαινόντων⸃a αὐτῶν ⸀ἐκ τοῦ ὄρους διεστείλατοb αὐτοῖς ἵνα μηδενὶ ⸂ἃ εἶδονc διηγήσωνται⸃,d εἰ μὴ ὅταν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ.e
10  καὶ τὸν λόγον ἐκράτησανa πρὸς ἑαυτοὺς συζητοῦντεςb τί ἐστινc τὸ ἐκ νεκρῶν ἀναστῆναι.d
11  καὶ ἐπηρώτωνa αὐτὸν λέγοντες·b Ὅτι λέγουσινc οἱ γραμματεῖς ὅτι Ἠλίανd δεῖe ἐλθεῖνf πρῶτον;
12  ὁ δὲ ⸀ἔφηa αὐτοῖς· Ἠλίαςb μὲν ἐλθὼνc πρῶτον ⸀ἀποκαθιστάνειd πάντα, καὶ πῶς γέγραπταιe ἐπὶ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἵνα πολλὰ πάθῃf καὶ ⸀ἐξουδενηθῇ;g
13  ἀλλὰ λέγωa ὑμῖν ὅτι καὶ Ἠλίαςb ἐλήλυθεν,c καὶ ἐποίησανd αὐτῷ ὅσα ⸀ἤθελον,e καθὼς γέγραπταιf ἐπ’ αὐτόν.
14  Καὶ ⸂ἐλθόντεςa πρὸς τοὺς μαθητὰς εἶδον⸃b ὄχλον πολὺν περὶ αὐτοὺς καὶ γραμματεῖς συζητοῦνταςc ⸂πρὸς αὐτούς⸃.
15  καὶ ⸀εὐθὺς πᾶς ὁ ὄχλος ⸂ἰδόντεςa αὐτὸν ἐξεθαμβήθησαν⸃,b καὶ προστρέχοντεςc ἠσπάζοντοd αὐτόν.
16  καὶ ἐπηρώτησενa ⸀αὐτούς· Τί συζητεῖτεb πρὸς ⸀αὑτούς;
17  καὶ ⸂ἀπεκρίθηa αὐτῷ εἷς ἐκ τοῦ ὄχλου⸃· Διδάσκαλε, ἤνεγκαb τὸν υἱόν μου πρὸς σέ, ἔχονταc πνεῦμα ἄλαλον·d
18  καὶ ὅπου ⸀ἐὰν αὐτὸν καταλάβῃa ῥήσσειb αὐτόν, καὶ ἀφρίζειc καὶ τρίζειd τοὺς ⸀ὀδόνταςe καὶ ξηραίνεται·f καὶ εἶπαg τοῖς μαθηταῖς σου ἵνα αὐτὸ ἐκβάλωσιν,h καὶ οὐκ ἴσχυσαν.i
19  ὁ δὲ ἀποκριθεὶςa ⸀αὐτοῖς λέγει·b Ὦc γενεὰ ἄπιστος,d ἕως πότε πρὸς ὑμᾶς ἔσομαι;e ἕως πότε ἀνέξομαιf ὑμῶν; φέρετεg αὐτὸν πρός με.
20  καὶ ἤνεγκανa αὐτὸν πρὸς αὐτόν. καὶ ἰδὼνb αὐτὸν ⸂τὸ πνεῦμα εὐθὺς⸃ ⸀συνεσπάραξενc αὐτόν, καὶ πεσὼνd ἐπὶ τῆς γῆς ἐκυλίετοe ἀφρίζων.f
21  καὶ ἐπηρώτησενa τὸν πατέρα αὐτοῦ· Πόσοςb χρόνος ἐστὶνc ὡς τοῦτο γέγονενd αὐτῷ; ὁ δὲ εἶπεν·e ⸀Ἐκ παιδιόθεν·f
22  καὶ πολλάκιςa ⸂καὶ εἰς πῦρ αὐτὸν⸃ ἔβαλενb καὶ εἰς ὕδατα ἵνα ἀπολέσῃc αὐτόν· ἀλλ’ εἴ τι ⸀δύνῃ,d βοήθησονe ἡμῖν σπλαγχνισθεὶςf ἐφ’ ἡμᾶς.
23  ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπενa αὐτῷ· Τὸ Εἰ ⸀δύνῃ,b πάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι.c
24  ⸀εὐθὺς κράξαςa ὁ πατὴρ τοῦ ⸀παιδίου ἔλεγεν·b ⸀Πιστεύω·c βοήθειd μου τῇ ἀπιστίᾳ.e
25  ἰδὼνa δὲ ὁ Ἰησοῦς ὅτι ἐπισυντρέχειb ὄχλος ἐπετίμησενc τῷ πνεύματι τῷ ἀκαθάρτῳ λέγωνd αὐτῷ· Τὸ ⸂ἄλαλονe καὶ κωφὸνf πνεῦμα⸃, ἐγὼ ⸂ἐπιτάσσωg σοι⸃, ἔξελθεh ἐξ αὐτοῦ καὶ μηκέτιi εἰσέλθῃςj εἰς αὐτόν.
26  καὶ ⸂κράξαςa καὶ πολλὰ σπαράξας⸃b ἐξῆλθεν·c καὶ ἐγένετοd ὡσεὶe νεκρὸς ὥστε ⸀τοὺς πολλοὺς λέγεινf ὅτι ἀπέθανεν.g
27  ὁ δὲ Ἰησοῦς κρατήσαςa ⸂τῆς χειρὸς αὐτοῦ⸃ ἤγειρενb αὐτόν, καὶ ἀνέστη.c
28  καὶ ⸂εἰσελθόντοςa αὐτοῦ⸃ εἰς οἶκον οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ⸂κατ’ ἰδίαν ἐπηρώτωνb αὐτόν⸃· Ὅτι ἡμεῖς οὐκ ἠδυνήθημενc ἐκβαλεῖνd αὐτό;
29  καὶ εἶπενa αὐτοῖς· Τοῦτο τὸ γένοςb ἐν οὐδενὶ δύναταιc ἐξελθεῖνd εἰ μὴ ἐν ⸀προσευχῇ.
30  Κἀκεῖθενa ἐξελθόντεςb ⸀παρεπορεύοντοc διὰ τῆς Γαλιλαίας, καὶ οὐκ ἤθελενd ἵνα τις γνοῖ·e
31  ἐδίδασκενa γὰρ τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ καὶ ἔλεγενb αὐτοῖς ὅτι Ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοταιc εἰς χεῖρας ἀνθρώπων, καὶ ἀποκτενοῦσινd αὐτόν, καὶ ἀποκτανθεὶςe ⸂μετὰ τρεῖς ἡμέρας⸃ ἀναστήσεται.f
32  οἱ δὲ ἠγνόουνa τὸ ῥῆμα, καὶ ἐφοβοῦντοb αὐτὸν ἐπερωτῆσαι.c
33  Καὶ ⸀ἦλθονa εἰς Καφαρναούμ.b καὶ ἐν τῇ οἰκίᾳ γενόμενοςc ἐπηρώταd αὐτούς· Τί ἐν τῇ ⸀ὁδῷ διελογίζεσθε;e
34  οἱ δὲ ἐσιώπων,a πρὸς ἀλλήλους γὰρ διελέχθησανb ἐν τῇ ὁδῷ τίς μείζων.
35  καὶ καθίσαςa ἐφώνησενb τοὺς δώδεκα καὶ λέγειc αὐτοῖς· Εἴ τις θέλειd πρῶτος εἶναιe ἔσταιf πάντων ἔσχατος καὶ πάντων διάκονος.g
36  καὶ λαβὼνa παιδίον ἔστησενb αὐτὸ ἐν μέσῳ αὐτῶν καὶ ἐναγκαλισάμενοςc αὐτὸ εἶπενd αὐτοῖς·
37  Ὃς ⸀ἂν ἓν τῶν τοιούτων παιδίων δέξηταιa ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου, ἐμὲ δέχεται·b καὶ ὃς ⸁ἂν ἐμὲ ⸀δέχηται,c οὐκ ἐμὲ δέχεταιd ἀλλὰ τὸν ἀποστείλαντάe με.
38  ⸂Ἔφηa αὐτῷ ὁ Ἰωάννης⸃· Διδάσκαλε, εἴδομένb τινα ⸀ἐν τῷ ὀνόματί σου ἐκβάλλονταc δαιμόνια, ⸂καὶ ἐκωλύομενd αὐτόν, ὅτι οὐκ ἠκολούθειe ἡμῖν⸃.
39  ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν·a Μὴ κωλύετεb αὐτόν, οὐδεὶς γάρ ἐστινc ὃς ποιήσειd δύναμιν ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου καὶ δυνήσεταιe ταχὺf κακολογῆσαίg με·
40  ὃς γὰρ οὐκ ἔστινa καθ’ ⸂ἡμῶν, ὑπὲρ ἡμῶν⸃ ἐστιν.b
41  Ὃς γὰρ ἂν ποτίσῃa ὑμᾶς ποτήριον ὕδατος ἐν ⸀ὀνόματι ὅτι χριστοῦ ἐστε,b ἀμὴν λέγωc ὑμῖν ⸀ὅτι οὐ μὴ ⸀ἀπολέσῃd τὸν μισθὸνe αὐτοῦ.
42  Καὶ ὃς ⸀ἂν σκανδαλίσῃa ἕνα τῶν μικρῶν ⸀τούτων τῶν πιστευόντωνb ⸂εἰς ἐμέ⸃, καλόν ἐστινc αὐτῷ μᾶλλον εἰ περίκειταιd ⸂μύλοςe ὀνικὸς⸃f περὶ τὸν τράχηλονg αὐτοῦ καὶ βέβληταιh εἰς τὴν θάλασσαν.
43  Καὶ ἐὰν ⸀σκανδαλίζῃa σε ἡ χείρ σου, ἀπόκοψονb αὐτήν· καλόν ⸂ἐστίνc σε⸃ κυλλὸνd ⸂εἰσελθεῖνe εἰς τὴν ζωὴν⸃ ἢ τὰς δύο χεῖρας ἔχονταf ἀπελθεῖνg εἰς τὴν γέενναν,h εἰς τὸ πῦρ τὸ ⸀ἄσβεστον.i
45  καὶ ἐὰν ὁ πούς σου σκανδαλίζῃa σε, ἀπόκοψονb αὐτόν· καλόν ἐστίνc ⸀σε εἰσελθεῖνd εἰς τὴν ζωὴν χωλὸνe ἢ τοὺς δύο πόδας ἔχονταf βληθῆναιg εἰς τὴν ⸀γέενναν.h
47  καὶ ἐὰν ὁ ὀφθαλμός σου σκανδαλίζῃa σε, ἔκβαλεb αὐτόν· καλόν ⸀σέ ἐστινc μονόφθαλμονd εἰσελθεῖνe εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ ἢ δύο ὀφθαλμοὺς ἔχονταf βληθῆναιg εἰς ⸀τὴν ⸀γέενναν,h
48  ὅπου ὁ σκώληξa αὐτῶν οὐ τελευτᾷb καὶ τὸ πῦρ οὐ σβέννυται.c
49  Πᾶς γὰρ πυρὶ ⸀ἁλισθήσεται.a
50  καλὸν τὸ ἅλας·a ἐὰν δὲ τὸ ἅλαςb ἄναλονc γένηται,d ἐν τίνι αὐτὸ ἀρτύσετε;e ἔχετεf ἐν ἑαυτοῖς ⸀ἅλα,g καὶ εἰρηνεύετεh ἐν ἀλλήλοις.
10
Καὶ ἐκεῖθενa ἀναστὰςb ἔρχεταιc εἰς τὰ ὅριαd τῆς Ἰουδαίας ⸀καὶ πέρανe τοῦ Ἰορδάνου,f καὶ συμπορεύονταιg πάλιν ὄχλοι πρὸς αὐτόν, καὶ ὡς εἰώθειh πάλιν ἐδίδασκενi αὐτούς.
2  ⸀Καὶ ⸀ἐπηρώτωνa αὐτὸν εἰ ἔξεστινb ἀνδρὶ γυναῖκα ἀπολῦσαι,c πειράζοντεςd αὐτόν.
3  ὁ δὲ ἀποκριθεὶςa εἶπενb αὐτοῖς· Τί ὑμῖν ἐνετείλατοc Μωϋσῆς;
4  οἱ δὲ εἶπαν·a ⸂Ἐπέτρεψενb Μωϋσῆς⸃ βιβλίον ἀποστασίουc γράψαιd καὶ ἀπολῦσαι.e
5  ⸂ὁ δὲ⸃ Ἰησοῦς εἶπενa αὐτοῖς· Πρὸς τὴν σκληροκαρδίανb ὑμῶν ἔγραψενc ὑμῖν τὴν ἐντολὴν ταύτην·
6  ἀπὸ δὲ ἀρχῆς κτίσεωςa ἄρσενb καὶ θῆλυc ἐποίησενd ⸀αὐτούς·
7  ἕνεκενa τούτου καταλείψειb ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα ⸂καὶ προσκολληθήσεταιc πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ⸃,
8  καὶ ἔσονταιa οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν· ὥστε οὐκέτι εἰσὶνb δύο ἀλλὰ μία σάρξ·
9  ὃ οὖν ὁ θεὸς συνέζευξενa ἄνθρωπος μὴ χωριζέτω.b
10  Καὶ ⸂εἰς τὴν οἰκίαν⸃ πάλιν οἱ μαθηταὶ ⸂περὶ τούτου⸃ ⸀ἐπηρώτωνa αὐτόν.
11  καὶ λέγειa αὐτοῖς· Ὃς ⸀ἂν ἀπολύσῃb τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ γαμήσῃc ἄλλην μοιχᾶταιd ἐπ’ αὐτήν,
12  καὶ ἐὰν ⸂αὐτὴ ἀπολύσασαa τὸν ἄνδρα αὐτῆς γαμήσῃb ἄλλον⸃ μοιχᾶται.c
13  Καὶ προσέφερονa αὐτῷ παιδία ἵνα ⸂αὐτῶν ἅψηται⸃·b οἱ δὲ μαθηταὶ ⸂ἐπετίμησανc αὐτοῖς⸃.
14  ἰδὼνa δὲ ὁ Ἰησοῦς ἠγανάκτησενb καὶ εἶπενc αὐτοῖς· Ἄφετεd τὰ παιδία ἔρχεσθαιe πρός με, μὴ κωλύετεf αὐτά, τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶνg ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ.
15  ἀμὴν λέγωa ὑμῖν, ὃς ⸀ἂν μὴ δέξηταιb τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ ὡς παιδίον, οὐ μὴ εἰσέλθῃc εἰς αὐτήν.
16  καὶ ἐναγκαλισάμενοςa αὐτὰ ⸂κατευλόγειb τιθεὶςc τὰς χεῖρας ἐπ’ αὐτά⸃.
17  Καὶ ἐκπορευομένουa αὐτοῦ εἰς ὁδὸν προσδραμὼνb εἷς καὶ γονυπετήσαςc αὐτὸν ἐπηρώταd αὐτόν· Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσωe ἵνα ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;f
18  ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπενa αὐτῷ· Τί με λέγειςb ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ θεός.
19  τὰς ἐντολὰς οἶδας·a Μὴ ⸂φονεύσῃς,b Μὴ μοιχεύσῃς⸃,c Μὴ κλέψῃς,d Μὴ ψευδομαρτυρήσῃς,e Μὴ ἀποστερήσῃς,f Τίμαg τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα.
20  ὁ δὲ ⸀ἔφηa αὐτῷ· Διδάσκαλε, ταῦτα πάντα ἐφυλαξάμηνb ἐκ νεότητόςc μου.
21  ὁ δὲ Ἰησοῦς ἐμβλέψαςa αὐτῷ ἠγάπησενb αὐτὸν καὶ εἶπενc αὐτῷ· Ἕν ⸀σε ὑστερεῖ·d ὕπαγεe ὅσα ἔχειςf πώλησονg καὶ δὸςh ⸀τοῖς πτωχοῖς, καὶ ἕξειςi θησαυρὸνj ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦροk ἀκολούθειl ⸀μοι.
22  ὁ δὲ στυγνάσαςa ἐπὶ τῷ λόγῳ ἀπῆλθενb λυπούμενος,c ἦνd γὰρ ἔχωνe κτήματαf πολλά.
23  Καὶ περιβλεψάμενοςa ὁ Ἰησοῦς λέγειb τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· Πῶς δυσκόλωςc οἱ τὰ χρήματαd ἔχοντεςe εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ εἰσελεύσονται.f
24  οἱ δὲ μαθηταὶ ἐθαμβοῦντοa ἐπὶ τοῖς λόγοις αὐτοῦ. ὁ δὲ Ἰησοῦς πάλιν ἀποκριθεὶςb λέγειc αὐτοῖς· Τέκνα, πῶς δύσκολόνd ⸀ἐστινe εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ εἰσελθεῖν·f
25  εὐκοπώτερόνa ἐστινb κάμηλονc διὰ ⸂τῆς τρυμαλιᾶςd τῆς⸃ ῥαφίδοςe ⸀διελθεῖνf ἢ πλούσιονg εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ εἰσελθεῖν.h
26  οἱ δὲ περισσῶςa ἐξεπλήσσοντοb λέγοντεςc πρὸς ⸀ἑαυτούς· Καὶ τίς δύναταιd σωθῆναι;e
27  ⸀ἐμβλέψαςa αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέγει·b Παρὰ ἀνθρώποις ἀδύνατονc ἀλλ’ οὐ παρὰ θεῷ, πάντα γὰρ ⸀δυνατὰ παρὰ τῷ θεῷ.
28  Ἤρξατοa ⸂λέγεινb ὁ Πέτρος⸃ αὐτῷ· Ἰδοὺ ἡμεῖς ἀφήκαμενc πάντα καὶ ⸀ἠκολουθήκαμένd σοι.
29  ⸂ἔφηa ὁ Ἰησοῦς⸃· Ἀμὴν λέγωb ὑμῖν, οὐδείς ἐστινc ὃς ἀφῆκενd οἰκίαν ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὰςe ἢ ⸂μητέρα ἢ πατέρα⸃ ἢ τέκνα ἢ ἀγροὺς ἕνεκενf ἐμοῦ καὶ ἕνεκενg τοῦ εὐαγγελίου,
30  ἐὰν μὴ λάβῃa ἑκατονταπλασίοναb νῦν ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ οἰκίας καὶ ἀδελφοὺς καὶ ἀδελφὰςc καὶ ⸀μητέρας καὶ τέκνα καὶ ἀγροὺς μετὰ διωγμῶν,d καὶ ἐν τῷ αἰῶνι τῷ ἐρχομένῳe ζωὴν αἰώνιον.
31  πολλοὶ δὲ ἔσονταιa πρῶτοι ἔσχατοι καὶ ⸀οἱ ἔσχατοι πρῶτοι.
32  Ἦσανa δὲ ἐν τῇ ὁδῷ ἀναβαίνοντεςb εἰς Ἱεροσόλυμα, καὶ ἦνc προάγωνd αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἐθαμβοῦντο,e ⸂οἱ δὲ⸃ ἀκολουθοῦντεςf ἐφοβοῦντο.g καὶ παραλαβὼνh πάλιν τοὺς δώδεκα ἤρξατοi αὐτοῖς λέγεινj τὰ μέλλονταk αὐτῷ συμβαίνεινl
33  ὅτι Ἰδοὺ ἀναβαίνομενa εἰς Ἱεροσόλυμα, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδοθήσεταιb τοῖς ἀρχιερεῦσιν καὶ ⸀τοῖς γραμματεῦσιν, καὶ κατακρινοῦσινc αὐτὸν θανάτῳ καὶ παραδώσουσινd αὐτὸν τοῖς ἔθνεσιν
34  καὶ ἐμπαίξουσινa αὐτῷ καὶ ⸂ἐμπτύσουσινb αὐτῷ καὶ μαστιγώσουσινc αὐτὸν⸃ καὶ ⸀ἀποκτενοῦσιν,d καὶ ⸂μετὰ τρεῖς ἡμέρας⸃ ἀναστήσεται.e
35  Καὶ προσπορεύονταιa αὐτῷ Ἰάκωβος καὶ Ἰωάννης ⸀οἱ υἱοὶ Ζεβεδαίουb λέγοντεςc ⸀αὐτῷ· Διδάσκαλε, θέλομενd ἵνα ὃ ἐὰν αἰτήσωμένe ⸀σε ποιήσῃςf ἡμῖν.
36  ὁ δὲ εἶπενa αὐτοῖς· Τί θέλετεb ⸀ποιήσωc ὑμῖν;
37  οἱ δὲ εἶπανa αὐτῷ· Δὸςb ἡμῖν ἵνα εἷς ⸂σου ἐκ δεξιῶν⸃ καὶ εἷς ἐξ ⸀ἀριστερῶνc καθίσωμενd ἐν τῇ δόξῃ σου.
38  ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπενa αὐτοῖς· Οὐκ οἴδατεb τί αἰτεῖσθε·c δύνασθεd πιεῖνe τὸ ποτήριον ὃ ἐγὼ πίνω,f ⸀ἢ τὸ βάπτισμαg ὃ ἐγὼ βαπτίζομαιh βαπτισθῆναι;i
39  οἱ δὲ εἶπανa αὐτῷ· Δυνάμεθα.b ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπενc αὐτοῖς· ⸀Τὸ ποτήριον ὃ ἐγὼ πίνωd πίεσθεe καὶ τὸ βάπτισμαf ὃ ἐγὼ βαπτίζομαιg βαπτισθήσεσθε,h
40  τὸ δὲ καθίσαιa ἐκ δεξιῶν μου ⸀ἢ ἐξ εὐωνύμωνb οὐκ ἔστινc ἐμὸν δοῦναι,d ἀλλ’ οἷς ἡτοίμασται.e
41  Καὶ ἀκούσαντεςa οἱ δέκαb ἤρξαντοc ἀγανακτεῖνd περὶ Ἰακώβου καὶ Ἰωάννου.
42  ⸂καὶ προσκαλεσάμενοςa αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς⸃ λέγειb αὐτοῖς· Οἴδατεc ὅτι οἱ δοκοῦντεςd ἄρχεινe τῶν ἐθνῶν κατακυριεύουσινf αὐτῶν καὶ οἱ μεγάλοι αὐτῶν κατεξουσιάζουσινg αὐτῶν.
43  οὐχ οὕτως δέ ⸀ἐστινa ἐν ὑμῖν· ἀλλ’ ὃς ⸀ἂν θέλῃb ⸂μέγας γενέσθαι⸃c ἐν ὑμῖν, ἔσταιd ὑμῶν διάκονος,e
44  καὶ ὃς ⸀ἂν θέλῃa ⸂ἐν ὑμῖν εἶναι⸃b πρῶτος, ἔσταιc πάντων δοῦλος·
45  καὶ γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθενa διακονηθῆναιb ἀλλὰ διακονῆσαιc καὶ δοῦναιd τὴν ψυχὴν αὐτοῦ λύτρονe ἀντὶf πολλῶν.
46  Καὶ ἔρχονταιa εἰς Ἰεριχώ.b καὶ ἐκπορευομένουc αὐτοῦ ἀπὸ Ἰεριχὼd καὶ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ καὶ ὄχλου ἱκανοῦ ⸀ὁ υἱὸς Τιμαίουe Βαρτιμαῖοςf ⸀τυφλὸς ⸂προσαίτηςg ἐκάθητοh παρὰ τὴν ὁδόν⸃.
47  καὶ ἀκούσαςa ὅτι Ἰησοῦς ὁ ⸀Ναζαρηνόςb ἐστινc ἤρξατοd κράζεινe καὶ λέγειν·f ⸀Υἱὲ Δαυὶδ Ἰησοῦ, ἐλέησόνg με.
48  καὶ ἐπετίμωνa αὐτῷ πολλοὶ ἵνα σιωπήσῃ·b ὁ δὲ πολλῷ μᾶλλον ἔκραζεν·c Υἱὲ Δαυίδ, ἐλέησόνd με.
49  καὶ στὰςa ὁ Ἰησοῦς εἶπεν·b ⸂Φωνήσατεc αὐτόν⸃. καὶ φωνοῦσιd τὸν τυφλὸν λέγοντεςe αὐτῷ· Θάρσει,f ⸀ἔγειρε,g φωνεῖh σε.
50  ὁ δὲ ἀποβαλὼνa τὸ ἱμάτιον αὐτοῦ ⸀ἀναπηδήσαςb ἦλθενc πρὸς τὸν Ἰησοῦν.
51  καὶ ἀποκριθεὶςa ⸂αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν⸃·b Τί ⸂σοι θέλειςc ποιήσω⸃;d ὁ δὲ τυφλὸς εἶπενe αὐτῷ· Ραββουνι,f ἵνα ἀναβλέψω.g
52  ⸂καὶ ὁ⸃ Ἰησοῦς εἶπενa αὐτῷ· Ὕπαγε,b ἡ πίστις σου σέσωκένc σε. καὶ ⸀εὐθὺς ἀνέβλεψεν,d καὶ ἠκολούθειe ⸀αὐτῷ ἐν τῇ ὁδῷ.
11
Καὶ ὅτε ἐγγίζουσινa εἰς Ἱεροσόλυμα εἰς Βηθφαγὴb καὶ Βηθανίανc πρὸς τὸ Ὄρος τῶν Ἐλαιῶν,d ἀποστέλλειe δύο τῶν μαθητῶν αὐτοῦ
2  καὶ λέγειa αὐτοῖς· Ὑπάγετεb εἰς τὴν κώμηνc τὴν κατέναντιd ὑμῶν, καὶ ⸀εὐθὺς εἰσπορευόμενοιe εἰς αὐτὴν εὑρήσετεf πῶλονg δεδεμένονh ἐφ’ ὃν οὐδεὶς ⸀οὔπωi ἀνθρώπων ⸀ἐκάθισεν·j ⸂λύσατεk αὐτὸν καὶ φέρετε⸃.l
3  καὶ ἐάν τις ὑμῖν εἴπῃ·a Τί ποιεῖτεb τοῦτο; εἴπατεc ⸀ὅτι Ὁ κύριος αὐτοῦ χρείαν ἔχει·d καὶ ⸀εὐθὺς αὐτὸν ἀποστέλλειe ⸀πάλιν ὧδε.
4  ⸂καὶ ἀπῆλθον⸃a καὶ εὗρονb πῶλονc δεδεμένονd ⸀πρὸς θύραν ἔξω ἐπὶ τοῦ ἀμφόδου,e καὶ λύουσινf αὐτόν.
5  καί τινες τῶν ἐκεῖ ἑστηκότωνa ἔλεγονb αὐτοῖς· Τί ποιεῖτεc λύοντεςd τὸν πῶλον;e
6  οἱ δὲ εἶπανa αὐτοῖς καθὼς ⸀εἶπενb ὁ Ἰησοῦς· καὶ ἀφῆκανc αὐτούς.
7  καὶ ⸀φέρουσινa τὸν πῶλονb πρὸς τὸν Ἰησοῦν, καὶ ⸀ἐπιβάλλουσινc αὐτῷ τὰ ἱμάτια αὐτῶν, καὶ ἐκάθισενd ἐπ’ ⸀αὐτόν.
8  ⸂καὶ πολλοὶ⸃ τὰ ἱμάτια αὐτῶν ἔστρωσανa εἰς τὴν ὁδόν, ἄλλοι δὲ στιβάδαςb ⸂κόψαντεςc ἐκ τῶν ἀγρῶν⸃.
9  καὶ οἱ προάγοντεςa καὶ οἱ ἀκολουθοῦντεςb ⸀ἔκραζον·c Ὡσαννά·d Εὐλογημένοςe ὁ ἐρχόμενοςf ἐν ὀνόματι κυρίου·
10  Εὐλογημένηa ἡ ἐρχομένηb ⸀βασιλεία τοῦ πατρὸς ἡμῶν Δαυίδ· Ὡσαννὰc ἐν τοῖς ὑψίστοις.d
11  Καὶ εἰσῆλθενa εἰς ⸀Ἱεροσόλυμα εἰς τὸ ἱερόν· καὶ περιβλεψάμενοςb πάντα ⸀ὀψὲc ἤδη οὔσηςd τῆς ὥρας ἐξῆλθενe εἰς Βηθανίανf μετὰ τῶν δώδεκα.
12  Καὶ τῇ ἐπαύριονa ἐξελθόντωνb αὐτῶν ἀπὸ Βηθανίαςc ἐπείνασεν.d
13  καὶ ἰδὼνa συκῆνb ⸀ἀπὸ μακρόθενc ἔχουσανd φύλλαe ἦλθενf εἰ ἄρα ⸂τι εὑρήσει⸃g ἐν αὐτῇ, καὶ ἐλθὼνh ἐπ’ αὐτὴν οὐδὲν εὗρενi εἰ μὴ φύλλα,j ⸂ὁ γὰρ καιρὸς οὐκ ἦν⸃k σύκων.l
14  καὶ ⸀ἀποκριθεὶςa εἶπενb αὐτῇ· Μηκέτιc ⸂εἰς τὸν αἰῶνα ἐκ σοῦ⸃ μηδεὶς καρπὸν φάγοι.d καὶ ἤκουονe οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ.
15  Καὶ ἔρχονταιa εἰς Ἱεροσόλυμα. καὶ ⸀εἰσελθὼνb εἰς τὸ ἱερὸν ἤρξατοc ἐκβάλλεινd τοὺς πωλοῦνταςe καὶ ⸀τοὺς ἀγοράζονταςf ἐν τῷ ἱερῷ, καὶ τὰς τραπέζαςg τῶν κολλυβιστῶνh καὶ τὰς καθέδραςi τῶν πωλούντωνj τὰς περιστερὰςk κατέστρεψενl
16  καὶ οὐκ ἤφιενa ἵνα τις διενέγκῃb σκεῦοςc διὰ τοῦ ἱεροῦ,
17  καὶ ἐδίδασκενa ⸂καὶ ἔλεγεν⸃b ⸀αὐτοῖς· Οὐ γέγραπταιc ὅτι Ὁ οἶκός μου οἶκος προσευχῆς κληθήσεταιd πᾶσιν τοῖς ἔθνεσιν; ὑμεῖς δὲ ⸀πεποιήκατεe αὐτὸν σπήλαιονf λῃστῶν.g
18  καὶ ἤκουσανa οἱ ⸂ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς⸃, καὶ ἐζήτουνb πῶς αὐτὸν ἀπολέσωσιν·c ἐφοβοῦντοd γὰρ αὐτόν, ⸂πᾶς γὰρ⸃ ὁ ὄχλος ἐξεπλήσσετοe ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ.
19  Καὶ ⸀ὅταν ὀψὲa ἐγένετο,b ⸀ἐξεπορεύοντοc ἔξω τῆς πόλεως.
20  Καὶ ⸂παραπορευόμενοιa πρωῒ⸃b εἶδονc τὴν συκῆνd ἐξηραμμένηνe ἐκ ῥιζῶν.f
21  καὶ ἀναμνησθεὶςa ὁ Πέτρος λέγειb αὐτῷ· Ῥαββί,c ἴδε ἡ συκῆd ἣν κατηράσωe ἐξήρανται.f
22  καὶ ἀποκριθεὶςa ὁ Ἰησοῦς λέγειb αὐτοῖς· Ἔχετεc πίστιν θεοῦ·
23  ⸀ἀμὴν λέγωa ὑμῖν ὅτι ὃς ἂν εἴπῃb τῷ ὄρει τούτῳ· Ἄρθητιc καὶ βλήθητιd εἰς τὴν θάλασσαν, καὶ μὴ διακριθῇe ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ ἀλλὰ ⸀πιστεύῃf ὅτι ⸂ὃ λαλεῖg γίνεται,h ἔσταιi αὐτῷ⸃.
24  διὰ τοῦτο λέγωa ὑμῖν, πάντα ὅσα ⸂προσεύχεσθεb καὶ αἰτεῖσθε⸃,c πιστεύετεd ὅτι ⸀ἐλάβετε,e καὶ ἔσταιf ὑμῖν.
25  καὶ ὅταν ⸀στήκετεa προσευχόμενοι,b ἀφίετεc εἴ τι ἔχετεd κατά τινος, ἵνα καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς ἀφῇe ὑμῖν τὰ παραπτώματαf ⸀ὑμῶν.
27  Καὶ ἔρχονταιa πάλιν εἰς Ἱεροσόλυμα. καὶ ἐν τῷ ἱερῷ περιπατοῦντοςb αὐτοῦ ἔρχονταιc πρὸς αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι
28  καὶ ⸀ἔλεγονa αὐτῷ· Ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιεῖς;b ⸀ἢ τίς σοι ⸂ἔδωκενc τὴν ἐξουσίαν ταύτην⸃ ἵνα ταῦτα ποιῇς;d
29  ὁ δὲ ⸀Ἰησοῦς εἶπενa αὐτοῖς· Ἐπερωτήσωb ⸀ὑμᾶς ἕνα λόγον, καὶ ἀποκρίθητέc μοι, καὶ ἐρῶd ὑμῖν ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιῶ·e
30  τὸ βάπτισμαa ⸀τὸ Ἰωάννου ἐξ οὐρανοῦ ἦνb ἢ ἐξ ἀνθρώπων; ἀποκρίθητέc μοι.
31  καὶ ⸀διελογίζοντοa πρὸς ἑαυτοὺς λέγοντες·b ⸂Τί εἴπωμεν;⸃c ἐὰν εἴπωμεν·d Ἐξ οὐρανοῦ, ἐρεῖ·e Διὰ τί ⸀οὖν οὐκ ἐπιστεύσατεf αὐτῷ;
32  ἀλλὰ εἴπωμεν·a Ἐξ ἀνθρώπων;— ἐφοβοῦντοb τὸν ⸀ὄχλον, ἅπαντες γὰρ εἶχονc τὸν Ἰωάννην ⸂ὄντωςd ὅτι⸃ προφήτης ἦν.e
33  καὶ ἀποκριθέντεςa ⸂τῷ Ἰησοῦ λέγουσιν⸃·b Οὐκ οἴδαμεν.c καὶ ὁ ⸀Ἰησοῦς λέγειd αὐτοῖς· Οὐδὲ ἐγὼ λέγωe ὑμῖν ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιῶ.f
12
Καὶ ἤρξατοa αὐτοῖς ἐν παραβολαῖς ⸀λαλεῖν·b Ἀμπελῶναc ⸂ἄνθρωπος ἐφύτευσεν⸃,d καὶ περιέθηκενe φραγμὸνf καὶ ὤρυξενg ὑπολήνιονh καὶ ᾠκοδόμησενi πύργον,j καὶ ἐξέδετοk αὐτὸν γεωργοῖς,l καὶ ἀπεδήμησεν.m
2  καὶ ἀπέστειλενa πρὸς τοὺς γεωργοὺςb τῷ καιρῷ δοῦλον, ἵνα παρὰ τῶν γεωργῶνc λάβῃd ἀπὸ ⸂τῶν καρπῶν⸃ τοῦ ἀμπελῶνος·e
3  ⸀καὶ λαβόντεςa αὐτὸν ἔδειρανb καὶ ἀπέστειλανc κενόν.d
4  καὶ πάλιν ἀπέστειλενa πρὸς αὐτοὺς ἄλλον δοῦλον· ⸀κἀκεῖνονb ⸀ἐκεφαλίωσανc καὶ ⸀ἠτίμασαν.d
5  ⸀καὶ ἄλλον ἀπέστειλεν·a κἀκεῖνονb ἀπέκτειναν,c καὶ πολλοὺς ἄλλους, ⸂οὓς μὲν δέροντεςd οὓς δὲ ἀποκτέννοντες⸃.e
6  ἔτι ⸂ἕνα εἶχεν,a υἱὸν ἀγαπητόν· ἀπέστειλεν⸃b αὐτὸν ⸂ἔσχατον πρὸς αὐτοὺς⸃ λέγωνc ὅτι Ἐντραπήσονταιd τὸν υἱόν μου.
7  ἐκεῖνοι δὲ οἱ γεωργοὶa ⸂πρὸς ἑαυτοὺς εἶπαν⸃b ὅτι Οὗτός ἐστινc ὁ κληρονόμος·d δεῦτεe ἀποκτείνωμενf αὐτόν, καὶ ἡμῶν ἔσταιg ἡ κληρονομία.h
8  καὶ λαβόντεςa ⸂ἀπέκτεινανb αὐτόν, καὶ ἐξέβαλονc αὐτὸν⸃ ἔξω τοῦ ἀμπελῶνος.d
9  ⸀τί ποιήσειa ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος;b ἐλεύσεταιc καὶ ἀπολέσειd τοὺς γεωργούς,e καὶ δώσειf τὸν ἀμπελῶναg ἄλλοις.
10  οὐδὲ τὴν γραφὴν ταύτην ἀνέγνωτε·a Λίθον ὃν ἀπεδοκίμασανb οἱ οἰκοδομοῦντες,c οὗτος ἐγενήθηd εἰς κεφαλὴν γωνίας·e
11  παρὰ κυρίου ἐγένετοa αὕτη, καὶ ἔστινb θαυμαστὴc ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν;
12  Καὶ ἐζήτουνa αὐτὸν κρατῆσαι,b καὶ ἐφοβήθησανc τὸν ὄχλον, ἔγνωσανd γὰρ ὅτι πρὸς αὐτοὺς τὴν παραβολὴν εἶπεν.e καὶ ἀφέντεςf αὐτὸν ἀπῆλθον.g
13  Καὶ ἀποστέλλουσινa πρὸς αὐτόν τινας τῶν Φαρισαίων καὶ τῶν Ἡρῳδιανῶνb ἵνα αὐτὸν ἀγρεύσωσινc λόγῳ.
14  ⸀καὶ ἐλθόντεςa λέγουσινb αὐτῷ· Διδάσκαλε, οἴδαμενc ὅτι ἀληθὴςd εἶe καὶ οὐ μέλειf σοι περὶ οὐδενός, οὐ γὰρ βλέπειςg εἰς πρόσωπον ἀνθρώπων, ἀλλ’ ἐπ’ ἀληθείας τὴν ὁδὸν τοῦ θεοῦ διδάσκεις·h ἔξεστινi ⸂δοῦναιj κῆνσονk Καίσαρι⸃l ἢ οὔ; δῶμενm ἢ μὴ δῶμεν;n
15  ὁ δὲ εἰδὼςa αὐτῶν τὴν ὑπόκρισινb εἶπενc αὐτοῖς· Τί με πειράζετε;d φέρετέe μοι δηνάριονf ἵνα ἴδω.g
16  οἱ δὲ ἤνεγκαν.a καὶ λέγειb αὐτοῖς· Τίνος ἡ εἰκὼνc αὕτη καὶ ἡ ἐπιγραφή;d οἱ δὲ εἶπανe αὐτῷ· Καίσαρος.f
17  ⸂ὁ δὲ⸃ Ἰησοῦς εἶπενa ⸀αὐτοῖς· ⸂Τὰ Καίσαροςb ἀπόδοτε⸃c Καίσαριd καὶ τὰ τοῦ θεοῦ τῷ θεῷ. καὶ ⸀ἐξεθαύμαζονe ἐπ’ αὐτῷ.
18  Καὶ ἔρχονταιa Σαδδουκαῖοιb πρὸς αὐτόν, οἵτινες λέγουσινc ἀνάστασιν μὴ εἶναι,d καὶ ⸀ἐπηρώτωνe αὐτὸν λέγοντες·f
19  Διδάσκαλε, Μωϋσῆς ἔγραψενa ἡμῖν ὅτι ἐάν τινος ἀδελφὸς ἀποθάνῃb καὶ καταλίπῃc γυναῖκα καὶ ⸂μὴ ἀφῇd τέκνον⸃, ἵνα λάβῃe ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ τὴν ⸀γυναῖκα καὶ ἐξαναστήσῃf σπέρμα τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ.
20  ἑπτὰ ἀδελφοὶ ἦσαν·a καὶ ὁ πρῶτος ἔλαβενb γυναῖκα, καὶ ἀποθνῄσκωνc οὐκ ἀφῆκενd σπέρμα·
21  καὶ ὁ δεύτερος ἔλαβενa αὐτήν, καὶ ἀπέθανενb ⸂μὴ καταλιπὼν⸃c σπέρμα, καὶ ὁ τρίτος ὡσαύτως·d
22  καὶ ⸂οἱ ἑπτὰ⸃ οὐκ ἀφῆκανa σπέρμα· ⸀ἔσχατον πάντων ⸂καὶ ἡ γυνὴ ἀπέθανεν⸃.b
23  ἐν τῇ ἀναστάσει ⸂ὅταν ἀναστῶσιν⸃a τίνος αὐτῶν ἔσταιb γυνή; οἱ γὰρ ἑπτὰ ἔσχονc αὐτὴν γυναῖκα.
24  ⸂ἔφηa αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς⸃· Οὐ διὰ τοῦτο πλανᾶσθεb μὴ εἰδότεςc τὰς γραφὰς μηδὲ τὴν δύναμιν τοῦ θεοῦ;
25  ὅταν γὰρ ἐκ νεκρῶν ἀναστῶσιν,a οὔτε γαμοῦσινb οὔτε ⸀γαμίζονται,c ἀλλ’ εἰσὶνd ὡς ⸀ἄγγελοι ἐν τοῖς οὐρανοῖς·
26  περὶ δὲ τῶν νεκρῶν ὅτι ἐγείρονταιa οὐκ ἀνέγνωτεb ἐν τῇ βίβλῳc Μωϋσέως ἐπὶ τοῦ βάτουd ⸀πῶς εἶπενe αὐτῷ ὁ θεὸς λέγων·f Ἐγὼ ὁ θεὸς Ἀβραὰμ καὶ ⸂ὁ θεὸς Ἰσαὰκg καὶ ὁ⸃ θεὸς Ἰακώβ;h
27  οὐκ ἔστινa ⸀θεὸς νεκρῶν ⸀ἀλλὰ ζώντων·b ⸀πολὺ πλανᾶσθε.c
28  Καὶ προσελθὼνa εἷς τῶν γραμματέων ἀκούσαςb αὐτῶν συζητούντων,c ⸀ἰδὼνd ὅτι καλῶς ⸂ἀπεκρίθηe αὐτοῖς⸃, ἐπηρώτησενf αὐτόν· Ποία ἐστὶνg ⸂ἐντολὴ πρώτη πάντων⸃;
29  ⸂ἀπεκρίθηa ὁ Ἰησοῦς⸃ ὅτι Πρώτη ⸀ἐστίν·b Ἄκουε,c Ἰσραήλ, κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν κύριος εἷς ἐστιν,d
30  καὶ ἀγαπήσειςa κύριον τὸν θεόν σου ἐξ ὅλης ⸀τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίαςb σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύοςc ⸀σου.
31  ⸀δευτέρα αὕτη· Ἀγαπήσειςa τὸν πλησίονb σου ὡς σεαυτόν. μείζων τούτων ἄλλη ἐντολὴ οὐκ ἔστιν.c
32  ⸀καὶ εἶπενa αὐτῷ ὁ γραμματεύς· Καλῶς, διδάσκαλε, ἐπ’ ἀληθείας εἶπεςb ὅτι εἷς ἐστινc καὶ οὐκ ἔστινd ἄλλος πλὴν αὐτοῦ·
33  καὶ τὸ ἀγαπᾶνa αὐτὸν ἐξ ὅλης ⸀τῆς καρδίας καὶ ἐξ ὅλης τῆς ⸀συνέσεωςb καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύοςc καὶ τὸ ἀγαπᾶνd τὸν πλησίονe ὡς ἑαυτὸν ⸀περισσότερόνf ἐστινg πάντων τῶν ὁλοκαυτωμάτωνh καὶ θυσιῶν.i
34  καὶ ὁ Ἰησοῦς ἰδὼνa ⸀αὐτὸν ὅτι νουνεχῶςb ἀπεκρίθηc εἶπενd αὐτῷ· Οὐ μακρὰνe εἶf ἀπὸ τῆς βασιλείας τοῦ θεοῦ. καὶ οὐδεὶς οὐκέτι ἐτόλμαg αὐτὸν ἐπερωτῆσαι.h
35  Καὶ ἀποκριθεὶςa ὁ Ἰησοῦς ἔλεγενb διδάσκωνc ἐν τῷ ἱερῷ· Πῶς λέγουσινd οἱ γραμματεῖς ὅτι ὁ χριστὸς υἱὸς ⸂Δαυίδ ἐστιν⸃;e
36  ⸀αὐτὸς Δαυὶδ εἶπενa ἐν ⸂τῷ πνεύματι τῷ⸃ ἁγίῳ· ⸀Εἶπενb ⸀κύριος τῷ κυρίῳ μου· ⸀Κάθουc ἐκ δεξιῶν μου ἕως ἂν θῶd τοὺς ἐχθρούς σου ⸀ὑποκάτωe τῶν ποδῶν σου.
37  ⸀αὐτὸς Δαυὶδ λέγειa αὐτὸν κύριον, καὶ πόθενb ⸂αὐτοῦ ἐστινc υἱός⸃; καὶ ὁ πολὺς ὄχλος ἤκουενd αὐτοῦ ἡδέως.e
38  Καὶ ⸂ἐν τῇ διδαχῇ αὐτοῦ ἔλεγεν⸃·a Βλέπετεb ἀπὸ τῶν γραμματέων τῶν θελόντωνc ἐν στολαῖςd περιπατεῖνe καὶ ἀσπασμοὺςf ἐν ταῖς ἀγοραῖςg
39  καὶ πρωτοκαθεδρίαςa ἐν ταῖς συναγωγαῖς καὶ πρωτοκλισίαςb ἐν τοῖς δείπνοις,c
40  οἱ κατεσθίοντεςa τὰς οἰκίας τῶν χηρῶνb καὶ προφάσειc μακρὰd προσευχόμενοι·e οὗτοι λήμψονταιf περισσότερονg κρίμα.h
41  Καὶ ⸀καθίσαςa ⸀κατέναντιb τοῦ γαζοφυλακίουc ἐθεώρειd πῶς ὁ ὄχλος βάλλειe χαλκὸνf εἰς τὸ γαζοφυλάκιον·g καὶ πολλοὶ πλούσιοιh ἔβαλλονi πολλά·
42  καὶ ἐλθοῦσαa μία χήραb πτωχὴ ἔβαλενc λεπτὰd δύο, ὅ ἐστινe κοδράντης.f
43  καὶ προσκαλεσάμενοςa τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ⸀εἶπενb αὐτοῖς· Ἀμὴν λέγωc ὑμῖν ὅτι ἡ χήραd αὕτη ἡ πτωχὴ πλεῖον πάντων ⸀ἔβαλενe τῶν βαλλόντωνf εἰς τὸ γαζοφυλάκιον·g
44  πάντες γὰρ ἐκ τοῦ περισσεύοντοςa αὐτοῖς ἔβαλον,b αὕτη δὲ ἐκ τῆς ὑστερήσεωςc αὐτῆς πάντα ὅσα εἶχενd ἔβαλεν,e ὅλον τὸν βίονf αὐτῆς.
13
Καὶ ἐκπορευομένουa αὐτοῦ ἐκ τοῦ ἱεροῦ λέγειb αὐτῷ εἷς τῶν μαθητῶν αὐτοῦ· Διδάσκαλε, ἴδε ποταποὶc λίθοι καὶ ποταπαὶd οἰκοδομαί.e
2  καὶ ὁ ⸀Ἰησοῦς εἶπενa αὐτῷ· Βλέπειςb ταύτας τὰς μεγάλας οἰκοδομάς;c οὐ μὴ ἀφεθῇd ⸀ὧδε λίθος ἐπὶ ⸀λίθον ὃς οὐ μὴ καταλυθῇ.e
3  Καὶ καθημένουa αὐτοῦ εἰς τὸ Ὄρος τῶν Ἐλαιῶνb κατέναντιc τοῦ ἱεροῦ ⸀ἐπηρώταd αὐτὸν κατ’ ἰδίαν Πέτρος καὶ Ἰάκωβος καὶ Ἰωάννης καὶ Ἀνδρέας·e
4  Εἰπὸνa ἡμῖν πότε ταῦτα ἔσται,b καὶ τί τὸ σημεῖον ὅταν μέλλῃc ⸂ταῦτα συντελεῖσθαιd πάντα⸃.
5  ὁ δὲ Ἰησοῦς ⸂ἤρξατοa λέγεινb αὐτοῖς⸃· Βλέπετεc μή τις ὑμᾶς πλανήσῃ·d
6  ⸀πολλοὶ ἐλεύσονταιa ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου λέγοντεςb ὅτι Ἐγώ εἰμι,c καὶ πολλοὺς πλανήσουσιν.d
7  ὅταν δὲ ⸀ἀκούσητεa πολέμουςb καὶ ἀκοὰςc πολέμων,d μὴ θροεῖσθε·e ⸀δεῖf γενέσθαι,g ἀλλ’ οὔπωh τὸ τέλος.
8  ἐγερθήσεταιa γὰρ ἔθνος ἐπ’ ἔθνος καὶ βασιλεία ἐπὶ βασιλείαν, ⸀ἔσονταιb σεισμοὶc κατὰ τόπους, ⸁ἔσονταιd ⸀λιμοί·e ⸀ἀρχὴ ὠδίνωνf ταῦτα.
9  βλέπετεa δὲ ὑμεῖς ἑαυτούς· ⸀παραδώσουσινb ὑμᾶς εἰς συνέδριαc καὶ εἰς συναγωγὰς δαρήσεσθεd καὶ ἐπὶ ἡγεμόνωνe καὶ βασιλέων σταθήσεσθεf ἕνεκενg ἐμοῦ εἰς μαρτύριονh αὐτοῖς.
10  καὶ εἰς πάντα τὰ ἔθνη ⸂πρῶτον δεῖ⸃a κηρυχθῆναιb τὸ εὐαγγέλιον.
11  ⸂καὶ ὅταν⸃ ⸀ἄγωσινa ὑμᾶς παραδιδόντες,b μὴ προμεριμνᾶτεc τί ⸀λαλήσητε,d ἀλλ’ ὃ ἐὰν δοθῇe ὑμῖν ἐν ἐκείνῃ τῇ ὥρᾳ τοῦτο λαλεῖτε,f οὐ γάρ ἐστεg ὑμεῖς οἱ λαλοῦντεςh ἀλλὰ τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον.
12  ⸂καὶ παραδώσει⸃a ἀδελφὸς ἀδελφὸν εἰς θάνατον καὶ πατὴρ τέκνον, καὶ ἐπαναστήσονταιb τέκνα ἐπὶ γονεῖςc καὶ θανατώσουσινd αὐτούς·
13  καὶ ἔσεσθεa μισούμενοιb ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου. ὁ δὲ ὑπομείναςc εἰς τέλος οὗτος σωθήσεται.d
14  Ὅταν δὲ ἴδητεa τὸ βδέλυγμαb τῆς ἐρημώσεωςc ⸀ἑστηκόταd ὅπου οὐ δεῖ,e ὁ ἀναγινώσκωνf νοείτω,g τότε οἱ ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ φευγέτωσανh εἰς τὰ ὄρη,
15  ⸀ὁ ἐπὶ τοῦ δώματοςa μὴ ⸀καταβάτωb μηδὲ εἰσελθάτωc ⸂τι ἆραι⸃d ἐκ τῆς οἰκίας αὐτοῦ,
16  καὶ ὁ εἰς τὸν ⸀ἀγρὸν μὴ ἐπιστρεψάτωa εἰς τὰ ὀπίσω ἆραιb τὸ ἱμάτιον αὐτοῦ.
17  οὐαὶ δὲ ταῖς ἐν γαστρὶa ἐχούσαιςb καὶ ταῖς θηλαζούσαιςc ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις.
18  προσεύχεσθεa δὲ ἵνα μὴ ⸀γένηταιb χειμῶνος·c
19  ἔσονταιa γὰρ αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι θλῖψις οἵαb οὐ γέγονενc τοιαύτη ἀπ’ ἀρχῆς κτίσεωςd ⸀ἣν ἔκτισενe ὁ θεὸς ἕως τοῦ νῦν καὶ οὐ μὴ γένηται.f
20  καὶ εἰ μὴ ⸂ἐκολόβωσενa κύριος⸃ τὰς ἡμέρας, οὐκ ἂν ἐσώθηb πᾶσα σάρξ. ἀλλὰ διὰ τοὺς ἐκλεκτοὺςc οὓς ἐξελέξατοd ἐκολόβωσενe τὰς ἡμέρας.
21  ⸀καὶ τότε ἐάν τις ὑμῖν εἴπῃ·a ⸀Ἴδε ὧδε ὁ ⸀χριστός, ⸁Ἴδε ἐκεῖ, μὴ πιστεύετε·b
22  ἐγερθήσονταιa γὰρ ψευδόχριστοιb καὶ ψευδοπροφῆταιc καὶ δώσουσινd σημεῖα καὶ τέραταe πρὸς τὸ ἀποπλανᾶνf εἰ ⸀δυνατὸν τοὺς ἐκλεκτούς·g
23  ὑμεῖς δὲ βλέπετε·a ⸀προείρηκαb ὑμῖν πάντα.
24  Ἀλλὰ ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις μετὰ τὴν θλῖψιν ἐκείνην ὁ ἥλιος σκοτισθήσεται,a καὶ ἡ σελήνηb οὐ δώσειc τὸ φέγγοςd αὐτῆς,
25  καὶ οἱ ἀστέρεςa ⸂ἔσονταιb ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πίπτοντες⸃,c καὶ αἱ δυνάμεις αἱ ἐν τοῖς οὐρανοῖς σαλευθήσονται.d
26  καὶ τότε ὄψονταιa τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενονb ἐν νεφέλαιςc μετὰ δυνάμεως πολλῆς καὶ δόξης·
27  καὶ τότε ἀποστελεῖa τοὺς ⸀ἀγγέλους καὶ ἐπισυνάξειb τοὺς ⸀ἐκλεκτοὺςc ἐκ τῶν τεσσάρων ἀνέμων ἀπ’ ἄκρουd γῆς ἕως ἄκρουe οὐρανοῦ.
28  Ἀπὸ δὲ τῆς συκῆςa μάθετεb τὴν παραβολήν· ὅταν ⸂ἤδη ὁ κλάδοςc αὐτῆς⸃ ἁπαλὸςd γένηταιe καὶ ἐκφύῃf τὰ φύλλα,g γινώσκετεh ὅτι ἐγγὺς τὸ θέροςi ἐστίν·j
29  οὕτως καὶ ὑμεῖς, ὅταν ⸂ἴδητεa ταῦτα⸃ γινόμενα,b γινώσκετεc ὅτι ἐγγύς ἐστινd ἐπὶ θύραις.
30  ἀμὴν λέγωa ὑμῖν ὅτι οὐ μὴ παρέλθῃb ἡ γενεὰ αὕτη μέχριςc οὗ ⸂ταῦτα πάντα⸃ γένηται.d
31  ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ⸀παρελεύσονται,a οἱ δὲ λόγοι μου οὐ ⸀μὴ ⸁παρελεύσονται.b
32  Περὶ δὲ τῆς ἡμέρας ἐκείνης ἢ ⸀τῆς ὥρας οὐδεὶς οἶδεν,a οὐδὲ οἱ ἄγγελοι ⸀ἐν οὐρανῷ οὐδὲ ὁ υἱός, εἰ μὴ ὁ πατήρ.
33  βλέπετεa ⸀ἀγρυπνεῖτε,b οὐκ οἴδατεc γὰρ πότε ὁ καιρός ἐστιν·d
34  ὡς ἄνθρωπος ἀπόδημοςa ἀφεὶςb τὴν οἰκίαν αὐτοῦ καὶ δοὺςc τοῖς δούλοις αὐτοῦ τὴν ἐξουσίαν, ⸀ἑκάστῳ τὸ ἔργον αὐτοῦ, καὶ τῷ θυρωρῷd ἐνετείλατοe ἵνα γρηγορῇ.f
35  γρηγορεῖτεa οὖν, οὐκ οἴδατεb γὰρ πότε ὁ κύριος τῆς οἰκίας ἔρχεται,c ⸀ἢ ὀψὲd ἢ ⸀μεσονύκτιονe ἢ ἀλεκτοροφωνίαςf ἢ πρωΐ,g
36  μὴ ἐλθὼνa ἐξαίφνηςb εὕρῃc ὑμᾶς καθεύδοντας·d
37  ⸀ὃ δὲ ὑμῖν λέγωa πᾶσιν λέγω·b γρηγορεῖτε.c
14
Ἦνa δὲ τὸ πάσχαb καὶ τὰ ἄζυμαc μετὰ δύο ἡμέρας. καὶ ἐζήτουνd οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς πῶς αὐτὸν ἐν δόλῳe κρατήσαντεςf ἀποκτείνωσιν,g
2  ἔλεγονa ⸀γάρ· Μὴ ἐν τῇ ἑορτῇ,b μήποτεc ⸂ἔσταιd θόρυβος⸃e τοῦ λαοῦ.
3  Καὶ ὄντοςa αὐτοῦ ἐν Βηθανίᾳb ἐν τῇ οἰκίᾳ Σίμωνος τοῦ λεπροῦc κατακειμένουd αὐτοῦ ἦλθενe γυνὴ ἔχουσαf ἀλάβαστρονg μύρουh νάρδουi πιστικῆςj πολυτελοῦς·k ⸀συντρίψασαl ⸀τὴν ἀλάβαστρονm κατέχεενn ⸀αὐτοῦ τῆς κεφαλῆς.
4  ἦσανa δέ τινες ἀγανακτοῦντεςb πρὸς ⸀ἑαυτούς· Εἰς τί ἡ ἀπώλειαc αὕτη τοῦ μύρουd γέγονεν;e
5  ἠδύνατοa γὰρ τοῦτο ⸂τὸ μύρον⸃b πραθῆναιc ἐπάνωd ⸂δηναρίωνe τριακοσίων⸃f καὶ δοθῆναιg τοῖς πτωχοῖς· καὶ ἐνεβριμῶντοh αὐτῇ.
6  ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν·a Ἄφετεb αὐτήν· τί αὐτῇ κόπουςc παρέχετε;d καλὸν ἔργον ἠργάσατοe ἐν ἐμοί·
7  πάντοτε γὰρ τοὺς πτωχοὺς ἔχετεa μεθ’ ἑαυτῶν, καὶ ὅταν θέλητεb δύνασθεc ⸀αὐτοῖς εὖd ποιῆσαι,e ἐμὲ δὲ οὐ πάντοτε ἔχετε·f
8  ὃ ⸀ἔσχενa ἐποίησεν,b προέλαβενc μυρίσαιd ⸂τὸ σῶμά μου⸃ εἰς τὸν ἐνταφιασμόν.e
9  ἀμὴν ⸀δὲ λέγωa ὑμῖν, ὅπου ⸀ἐὰν κηρυχθῇb τὸ ⸀εὐαγγέλιον εἰς ὅλον τὸν κόσμον, καὶ ὃ ἐποίησενc αὕτη λαληθήσεταιd εἰς μνημόσυνονe αὐτῆς.
10  ⸀Καὶ Ἰούδας ⸂Ἰσκαριὼθa ὁ⸃ εἷς τῶν δώδεκα ἀπῆλθενb πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς ἵνα αὐτὸν ⸂παραδοῖc αὐτοῖς⸃.
11  οἱ δὲ ἀκούσαντεςa ἐχάρησανb καὶ ἐπηγγείλαντοc αὐτῷ ἀργύριονd δοῦναι.e καὶ ἐζήτειf πῶς ⸂αὐτὸν εὐκαίρωςg παραδοῖ⸃.h
12  Καὶ τῇ πρώτῃ ἡμέρᾳ τῶν ἀζύμων,a ὅτε τὸ πάσχαb ἔθυον,c λέγουσινd αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ· Ποῦ θέλειςe ἀπελθόντεςf ἑτοιμάσωμενg ἵνα φάγῃςh τὸ πάσχα;i
13  καὶ ἀποστέλλειa δύο τῶν μαθητῶν αὐτοῦ καὶ λέγειb αὐτοῖς· Ὑπάγετεc εἰς τὴν πόλιν, καὶ ἀπαντήσειd ὑμῖν ἄνθρωπος κεράμιονe ὕδατος βαστάζων·f ἀκολουθήσατεg αὐτῷ,
14  καὶ ὅπου ⸀ἐὰν εἰσέλθῃa εἴπατεb τῷ οἰκοδεσπότῃc ὅτι Ὁ διδάσκαλος λέγει·d Ποῦ ἐστινe τὸ κατάλυμάf ⸀μου ὅπου τὸ πάσχαg μετὰ τῶν μαθητῶν μου φάγω;h
15  καὶ αὐτὸς ὑμῖν δείξειa ἀνάγαιονb μέγα ἐστρωμένονc ἕτοιμον·d ⸀καὶ ἐκεῖ ἑτοιμάσατεe ἡμῖν.
16  καὶ ἐξῆλθονa οἱ ⸀μαθηταὶ καὶ ἦλθονb εἰς τὴν πόλιν καὶ εὗρονc καθὼς εἶπενd αὐτοῖς, καὶ ἡτοίμασανe τὸ πάσχα.f
17  Καὶ ὀψίαςa γενομένηςb ἔρχεταιc μετὰ τῶν δώδεκα.
18  καὶ ἀνακειμένωνa αὐτῶν καὶ ἐσθιόντωνb ⸂ὁ Ἰησοῦς εἶπεν⸃·c Ἀμὴν λέγωd ὑμῖν ὅτι εἷς ἐξ ὑμῶν παραδώσειe με ὁ ἐσθίωνf μετ’ ἐμοῦ.
19  ⸀ἤρξαντοa λυπεῖσθαιb καὶ λέγεινc αὐτῷ εἷς κατὰ εἷς· Μήτιd ⸀ἐγώ;
20  ὁ ⸀δὲ εἶπενa αὐτοῖς· ⸀Εἷς τῶν δώδεκα, ὁ ἐμβαπτόμενοςb μετ’ ἐμοῦ εἰς ⸀τὸ τρύβλιον·c
21  ⸀ὅτι ὁ μὲν υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὑπάγειa καθὼς γέγραπταιb περὶ αὐτοῦ, οὐαὶ δὲ τῷ ἀνθρώπῳ ἐκείνῳ δι’ οὗ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοται·c ⸀καλὸν αὐτῷ εἰ οὐκ ἐγεννήθηd ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος.
22  Καὶ ἐσθιόντωνa αὐτῶν ⸀λαβὼνb ἄρτον εὐλογήσαςc ἔκλασενd καὶ ἔδωκενe αὐτοῖς καὶ εἶπεν·f ⸀Λάβετε,g τοῦτό ἐστινh τὸ σῶμά μου.
23  καὶ ⸀λαβὼνa ποτήριον εὐχαριστήσαςb ἔδωκενc αὐτοῖς, καὶ ἔπιονd ἐξ αὐτοῦ πάντες.
24  καὶ εἶπενa αὐτοῖς· Τοῦτό ἐστινb τὸ αἷμά μου ⸀τῆς διαθήκης τὸ ⸂ἐκχυννόμενονc ὑπὲρ πολλῶν⸃.
25  ἀμὴν λέγωa ὑμῖν ὅτι οὐκέτι οὐ μὴ πίωb ἐκ τοῦ γενήματοςc τῆς ἀμπέλουd ἕως τῆς ἡμέρας ἐκείνης ὅταν αὐτὸ πίνωe καινὸν ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ θεοῦ.
26  Καὶ ὑμνήσαντεςa ἐξῆλθονb εἰς τὸ Ὄρος τῶν Ἐλαιῶν.c
27  Καὶ λέγειa αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ὅτι Πάντες ⸀σκανδαλισθήσεσθε,b ὅτι γέγραπται·c Πατάξωd τὸν ποιμένα,e καὶ ⸂τὰ πρόβατα διασκορπισθήσονται⸃.f
28  ἀλλὰ μετὰ τὸ ἐγερθῆναίa με προάξωb ὑμᾶς εἰς τὴν Γαλιλαίαν.
29  ὁ δὲ Πέτρος ἔφηa αὐτῷ· ⸂Εἰ καὶ⸃ πάντες σκανδαλισθήσονται,b ἀλλ’ οὐκ ἐγώ.
30  καὶ λέγειa αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Ἀμὴν λέγωb σοι ὅτι σὺ σήμερον ⸂ταύτῃ τῇ νυκτὶ⸃ πρὶνc ἢ δὶςd ἀλέκτοραe φωνῆσαιf τρίςg ⸂με ἀπαρνήσῃ⸃.h
31  ὁ δὲ ⸂ἐκπερισσῶςa ἐλάλει⸃·b Ἐὰν ⸂δέῃc με⸃ συναποθανεῖνd σοι, οὐ μή σε ⸀ἀπαρνήσομαι.e ὡσαύτωςf δὲ καὶ πάντες ἔλεγον.g
32  Καὶ ἔρχονταιa εἰς χωρίονb οὗ τὸ ὄνομα Γεθσημανί,c καὶ λέγειd τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· Καθίσατεe ὧδε ἕως προσεύξωμαι.f
33  καὶ παραλαμβάνειa τὸν Πέτρον καὶ ⸂Ἰάκωβον καὶ⸃ Ἰωάννην μετ’ ⸀αὐτοῦ, καὶ ἤρξατοb ἐκθαμβεῖσθαιc καὶ ἀδημονεῖν,d
34  καὶ λέγειa αὐτοῖς· Περίλυπόςb ἐστινc ἡ ψυχή μου ἕως θανάτου· μείνατεd ὧδε καὶ γρηγορεῖτε.e
35  καὶ ⸂προελθὼνa μικρὸν ἔπιπτεν⸃b ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ προσηύχετοc ἵνα εἰ δυνατόν ἐστινd παρέλθῃe ἀπ’ αὐτοῦ ἡ ὥρα,
36  καὶ ἔλεγεν·a Αββαb ὁ πατήρ, πάντα δυνατά σοι· παρένεγκεc τὸ ποτήριον ⸂τοῦτο ἀπ’ ἐμοῦ⸃· ἀλλ’ οὐ τί ἐγὼ θέλωd ἀλλὰ τί σύ.
37  καὶ ἔρχεταιa καὶ εὑρίσκειb αὐτοὺς καθεύδοντας,c καὶ λέγειd τῷ Πέτρῳ· Σίμων, καθεύδεις;e οὐκ ἴσχυσαςf μίαν ὥραν γρηγορῆσαι;g
38  γρηγορεῖτεa καὶ προσεύχεσθε,b ἵνα μὴ ⸀ἔλθητεc εἰς πειρασμόν·d τὸ μὲν πνεῦμα πρόθυμονe ἡ δὲ σὰρξ ἀσθενής.f
39  καὶ πάλιν ἀπελθὼνa προσηύξατοb τὸν αὐτὸν λόγον εἰπών.c
40  καὶ ⸂πάλιν ἐλθὼνa εὗρενb αὐτοὺς⸃ καθεύδοντας,c ἦσανd γὰρ ⸂αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοὶ⸃ ⸀καταβαρυνόμενοι,e καὶ οὐκ ᾔδεισανf τί ⸂ἀποκριθῶσινg αὐτῷ⸃.
41  καὶ ἔρχεταιa τὸ τρίτον καὶ λέγειb αὐτοῖς· Καθεύδετεc ⸀τὸ λοιπὸν καὶ ἀναπαύεσθε·d ἀπέχει·e ἦλθενf ἡ ὥρα, ἰδοὺ παραδίδοταιg ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου εἰς τὰς χεῖρας τῶν ἁμαρτωλῶν.
42  ἐγείρεσθεa ἄγωμεν·b ἰδοὺ ὁ παραδιδούςc με ἤγγικεν.d
43  Καὶ ⸀εὐθὺς ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντοςa παραγίνεταιb ⸀Ἰούδας ⸀εἷς τῶν δώδεκα καὶ μετ’ αὐτοῦ ⸀ὄχλος μετὰ μαχαιρῶνc καὶ ξύλωνd παρὰ τῶν ἀρχιερέων καὶ τῶν γραμματέων καὶ τῶν πρεσβυτέρων.
44  δεδώκειa δὲ ὁ παραδιδοὺςb αὐτὸν σύσσημονc αὐτοῖς λέγων·d Ὃν ἂν φιλήσωe αὐτός ἐστιν·f κρατήσατεg αὐτὸν καὶ ⸀ἀπάγετεh ἀσφαλῶς.i
45  καὶ ἐλθὼνa ⸀εὐθὺς προσελθὼνb αὐτῷ λέγει·c ⸀Ῥαββί,d καὶ κατεφίλησενe αὐτόν.
46  οἱ δὲ ἐπέβαλανa ⸂τὰς χεῖρας αὐτῷ⸃ καὶ ἐκράτησανb αὐτόν.
47  εἷς δέ ⸀τις τῶν παρεστηκότωνa σπασάμενοςb τὴν μάχαιρανc ἔπαισενd τὸν δοῦλον τοῦ ἀρχιερέως καὶ ἀφεῖλενe αὐτοῦ τὸ ⸀ὠτάριον.f
48  καὶ ἀποκριθεὶςa ὁ Ἰησοῦς εἶπενb αὐτοῖς· Ὡς ἐπὶ λῃστὴνc ἐξήλθατεd μετὰ μαχαιρῶνe καὶ ξύλωνf συλλαβεῖνg με;
49  καθ’ ἡμέραν ἤμηνa πρὸς ὑμᾶς ἐν τῷ ἱερῷ διδάσκωνb καὶ οὐκ ἐκρατήσατέc με· ἀλλ’ ἵνα πληρωθῶσινd αἱ γραφαί.
50  καὶ ἀφέντεςa αὐτὸν ⸂ἔφυγονb πάντες⸃.
51  Καὶ ⸂νεανίσκοςa τις⸃ ⸀συνηκολούθειb αὐτῷ περιβεβλημένοςc σινδόναd ἐπὶ γυμνοῦ,e καὶ κρατοῦσινf ⸀αὐτόν,
52  ὁ δὲ καταλιπὼνa τὴν σινδόναb γυμνὸςc ⸀ἔφυγεν.d
53  Καὶ ἀπήγαγονa τὸν Ἰησοῦν πρὸς τὸν ἀρχιερέα, καὶ ⸀συνέρχονταιb πάντες οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι καὶ οἱ γραμματεῖς.
54  καὶ ὁ Πέτρος ἀπὸ μακρόθενa ἠκολούθησενb αὐτῷ ἕως ἔσωc εἰς τὴν αὐλὴνd τοῦ ἀρχιερέως καὶ ἦνe συγκαθήμενοςf μετὰ τῶν ὑπηρετῶνg καὶ θερμαινόμενοςh πρὸς τὸ φῶς.
55  οἱ δὲ ἀρχιερεῖς καὶ ὅλον τὸ συνέδριονa ἐζήτουνb κατὰ τοῦ Ἰησοῦ μαρτυρίαν εἰς τὸ θανατῶσαιc αὐτόν, καὶ οὐχ ηὕρισκον·d
56  πολλοὶ γὰρ ἐψευδομαρτύρουνa κατ’ αὐτοῦ, καὶ ἴσαιb αἱ μαρτυρίαι οὐκ ἦσαν.c
57  καί τινες ἀναστάντεςa ἐψευδομαρτύρουνb κατ’ αὐτοῦ λέγοντεςc
58  ὅτι Ἡμεῖς ἠκούσαμενa αὐτοῦ λέγοντοςb ὅτι Ἐγὼ καταλύσωc τὸν ναὸν τοῦτον τὸν χειροποίητονd καὶ διὰ τριῶν ἡμερῶν ἄλλον ἀχειροποίητονe οἰκοδομήσω·f
59  καὶ οὐδὲ οὕτως ἴσηa ἦνb ἡ μαρτυρία αὐτῶν.
60  καὶ ἀναστὰςa ὁ ἀρχιερεὺς εἰς μέσον ἐπηρώτησενb τὸν Ἰησοῦν λέγων·c Οὐκ ἀποκρίνῃd οὐδέν; τί οὗτοί σου καταμαρτυροῦσιν;e
61  ὁ δὲ ἐσιώπαa καὶ ⸂οὐκ ἀπεκρίνατοb οὐδέν⸃. πάλιν ὁ ἀρχιερεὺς ἐπηρώταc αὐτὸν καὶ λέγειd αὐτῷ· Σὺ εἶe ὁ χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ εὐλογητοῦ;f
62  ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν·a Ἐγώ εἰμι,b καὶ ὄψεσθεc τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐκ δεξιῶν καθήμενονd τῆς δυνάμεως καὶ ἐρχόμενονe μετὰ τῶν νεφελῶνf τοῦ οὐρανοῦ.
63  ὁ δὲ ἀρχιερεὺς διαρρήξαςa τοὺς χιτῶναςb αὐτοῦ λέγει·c Τί ἔτι χρείαν ἔχομενd μαρτύρων;
64  ἠκούσατεa τῆς βλασφημίας·b τί ὑμῖν φαίνεται;c οἱ δὲ πάντες κατέκρινανd αὐτὸν ⸂ἔνοχονe εἶναι⸃f θανάτου.
65  καὶ ἤρξαντόa τινες ἐμπτύεινb αὐτῷ καὶ περικαλύπτεινc ⸂αὐτοῦ τὸ πρόσωπον⸃ καὶ κολαφίζεινd αὐτὸν καὶ λέγεινe αὐτῷ· Προφήτευσον,f καὶ οἱ ὑπηρέταιg ῥαπίσμασινh αὐτὸν ⸀ἔλαβον.i
66  Καὶ ὄντοςa τοῦ Πέτρου ⸂κάτωb ἐν τῇ αὐλῇ⸃c ἔρχεταιd μία τῶν παιδισκῶνe τοῦ ἀρχιερέως,
67  καὶ ἰδοῦσαa τὸν Πέτρον θερμαινόμενονb ἐμβλέψασαc αὐτῷ λέγει·d Καὶ σὺ μετὰ τοῦ Ναζαρηνοῦe ⸂ἦσθαf τοῦ Ἰησοῦ⸃·
68  ὁ δὲ ἠρνήσατοa λέγων·b ⸂Οὔτε οἶδαc οὔτε ἐπίσταμαιd σὺ τί⸃ λέγεις,e καὶ ἐξῆλθενf ἔξω εἰς τὸ προαύλιονg ⸂καὶ ἀλέκτωρh ἐφώνησεν⸃.i
69  καὶ ἡ παιδίσκηa ἰδοῦσαb αὐτὸν ⸂ἤρξατοc πάλιν⸃ λέγεινd τοῖς ⸀παρεστῶσινe ὅτι Οὗτος ἐξ αὐτῶν ἐστιν.f
70  ὁ δὲ πάλιν ἠρνεῖτο.a καὶ μετὰ μικρὸν πάλιν οἱ παρεστῶτεςb ἔλεγονc τῷ Πέτρῳ· Ἀληθῶςd ἐξ αὐτῶν εἶ,e καὶ γὰρ Γαλιλαῖοςf εἶg ⸂καὶ ἡ λαλιάh σου ὁμοιάζει⸃·i
71  ὁ δὲ ἤρξατοa ἀναθεματίζεινb καὶ ὀμνύναιc ὅτι Οὐκ οἶδαd τὸν ἄνθρωπον τοῦτον ὃν λέγετε.e
72  καὶ ⸀εὐθὺς ἐκ δευτέρου ἀλέκτωρa ἐφώνησεν·b καὶ ἀνεμνήσθηc ὁ Πέτρος τὸ ῥῆμα ⸀ὡς εἶπενd αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ὅτι Πρὶνe ἀλέκτοραf ⸂φωνῆσαιg δὶςh τρίςi με ἀπαρνήσῃ⸃,j καὶ ἐπιβαλὼνk ἔκλαιεν.l
15
Καὶ ⸀εὐθὺς πρωῒa συμβούλιονb ποιήσαντεςc οἱ ἀρχιερεῖς μετὰ τῶν πρεσβυτέρων καὶ γραμματέων καὶ ὅλον τὸ συνέδριονd δήσαντεςe τὸν Ἰησοῦν ἀπήνεγκανf καὶ ⸀παρέδωκανg Πιλάτῳ.
2  καὶ ἐπηρώτησενa αὐτὸν ὁ Πιλᾶτος· Σὺ εἶb ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων; ὁ δὲ ἀποκριθεὶςc ⸂αὐτῷ λέγει⸃·d Σὺ λέγεις.e
3  καὶ κατηγόρουνa αὐτοῦ οἱ ἀρχιερεῖς πολλά.
4  ὁ δὲ Πιλᾶτος πάλιν ⸀ἐπηρώταa αὐτὸν λέγων·b Οὐκ ἀποκρίνῃc οὐδέν; ἴδε πόσαd σου ⸀κατηγοροῦσιν.e
5  ὁ δὲ Ἰησοῦς οὐκέτι οὐδὲν ἀπεκρίθη,a ὥστε θαυμάζεινb τὸν Πιλᾶτον.
6  Κατὰ δὲ ἑορτὴνa ἀπέλυενb αὐτοῖς ἕνα δέσμιονc ⸂ὃν παρῃτοῦντο⸃.d
7  ἦνa δὲ ὁ λεγόμενοςb Βαραββᾶςc μετὰ τῶν ⸀στασιαστῶνd δεδεμένοςe οἵτινες ἐν τῇ στάσειf φόνονg πεποιήκεισαν.h
8  καὶ ⸀ἀναβὰςa ὁ ὄχλος ἤρξατοb αἰτεῖσθαιc ⸀καθὼς ἐποίειd αὐτοῖς.
9  ὁ δὲ Πιλᾶτος ἀπεκρίθηa αὐτοῖς λέγων·b Θέλετεc ἀπολύσωd ὑμῖν τὸν βασιλέα τῶν Ἰουδαίων;
10  ἐγίνωσκενa γὰρ ὅτι διὰ φθόνονb παραδεδώκεισανc αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς.
11  οἱ δὲ ἀρχιερεῖς ἀνέσεισανa τὸν ὄχλον ἵνα μᾶλλον τὸν Βαραββᾶνb ἀπολύσῃc αὐτοῖς.
12  ὁ δὲ Πιλᾶτος ⸂πάλιν ἀποκριθεὶςa ἔλεγεν⸃b αὐτοῖς· Τί οὖν ⸀θέλετεc ποιήσωd ⸂ὃν λέγετε⸃e ⸀τὸν βασιλέα τῶν Ἰουδαίων;
13  οἱ δὲ πάλιν ἔκραξαν·a Σταύρωσονb αὐτόν.
14  ὁ δὲ Πιλᾶτος ἔλεγενa αὐτοῖς· Τί γὰρ ⸂ἐποίησενb κακόν⸃; οἱ δὲ ⸀περισσῶςc ἔκραξαν·d Σταύρωσονe αὐτόν.
15  ὁ δὲ Πιλᾶτος βουλόμενοςa τῷ ὄχλῳ τὸ ἱκανὸν ποιῆσαιb ἀπέλυσενc αὐτοῖς τὸν Βαραββᾶν,d καὶ παρέδωκενe τὸν Ἰησοῦν φραγελλώσαςf ἵνα σταυρωθῇ.g
16  Οἱ δὲ στρατιῶταιa ἀπήγαγονb αὐτὸν ἔσωc τῆς αὐλῆς,d ὅ ἐστινe πραιτώριον,f καὶ συγκαλοῦσινg ὅλην τὴν σπεῖραν.h
17  καὶ ⸀ἐνδιδύσκουσινa αὐτὸν πορφύρανb καὶ περιτιθέασινc αὐτῷ πλέξαντεςd ἀκάνθινονe στέφανον·f
18  καὶ ἤρξαντοa ἀσπάζεσθαιb αὐτόν· Χαῖρε,c ⸀βασιλεῦ τῶν Ἰουδαίων·
19  καὶ ἔτυπτονa αὐτοῦ τὴν κεφαλὴν καλάμῳb καὶ ἐνέπτυονc αὐτῷ, καὶ τιθέντεςd τὰ γόναταe προσεκύνουνf αὐτῷ.
20  καὶ ὅτε ἐνέπαιξανa αὐτῷ, ἐξέδυσανb αὐτὸν τὴν πορφύρανc καὶ ἐνέδυσανd αὐτὸν τὰ ἱμάτια ⸂τὰ ἴδια⸃. καὶ ἐξάγουσινe αὐτὸν ἵνα ⸀σταυρώσωσινf αὐτόν.
21  Καὶ ἀγγαρεύουσινa παράγοντάb τινα Σίμωνα Κυρηναῖονc ἐρχόμενονd ἀπ’ ἀγροῦ, τὸν πατέρα Ἀλεξάνδρουe καὶ Ῥούφου,f ἵνα ἄρῃg τὸν σταυρὸνh αὐτοῦ.
22  καὶ φέρουσινa αὐτὸν ἐπὶ ⸀τὸν ⸀Γολγοθᾶνb τόπον, ὅ ἐστινc ⸀μεθερμηνευόμενονd Κρανίουe Τόπος.
23  καὶ ἐδίδουνa ⸀αὐτῷ ἐσμυρνισμένονb οἶνον, ⸀ὃς δὲ οὐκ ἔλαβεν.c
24  καὶ ⸂σταυροῦσινa αὐτὸν καὶ⸃ διαμερίζονταιb τὰ ἱμάτια αὐτοῦ, βάλλοντεςc κλῆρονd ἐπ’ αὐτὰ τίς τί ἄρῃ.e
25  Ἦνa δὲ ὥρα τρίτη καὶ ἐσταύρωσανb αὐτόν.
26  καὶ ἦνa ἡ ἐπιγραφὴb τῆς αἰτίαςc αὐτοῦ ἐπιγεγραμμένη·d Ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων.
27  καὶ σὺν αὐτῷ σταυροῦσινa δύο λῃστάς,b ἕνα ἐκ δεξιῶν καὶ ἕνα ἐξ εὐωνύμωνc ⸀αὐτοῦ.
29  Καὶ οἱ παραπορευόμενοιa ἐβλασφήμουνb αὐτὸν κινοῦντεςc τὰς κεφαλὰς αὐτῶν καὶ λέγοντες·d Οὐὰe ὁ καταλύωνf τὸν ναὸν καὶ ⸂οἰκοδομῶνg ἐν τρισὶν ἡμέραις⸃,
30  σῶσονa σεαυτὸν ⸀καταβὰςb ἀπὸ τοῦ σταυροῦ.c
31  ὁμοίως καὶ οἱ ἀρχιερεῖς ἐμπαίζοντεςa πρὸς ἀλλήλους μετὰ τῶν γραμματέων ἔλεγον·b Ἄλλους ἔσωσεν,c ἑαυτὸν οὐ δύναταιd σῶσαι·e
32  ὁ χριστὸς ὁ ⸀βασιλεὺς Ἰσραὴλ καταβάτωa νῦν ἀπὸ τοῦ σταυροῦ,b ἵνα ἴδωμενc καὶ ⸀πιστεύσωμεν.d καὶ οἱ συνεσταυρωμένοιe ⸀σὺν αὐτῷ ὠνείδιζονf αὐτόν.
33  ⸂Καὶ γενομένης⸃a ὥρας ἕκτηςb σκότος ἐγένετοc ἐφ’ ὅλην τὴν γῆν ἕως ὥρας ἐνάτης.d
34  καὶ τῇ ⸂ἐνάτῃa ὥρᾳ⸃ ἐβόησενb ὁ Ἰησοῦς φωνῇ ⸀μεγάλῃ· Ἐλωῒc ἐλωῒd ⸀λεμὰe σαβαχθάνι;f ὅ ἐστινg μεθερμηνευόμενονh Ὁ θεός μου ὁ θεός μου, εἰς τί ⸂ἐγκατέλιπέςi με⸃;
35  καί τινες τῶν παρεστηκότωνa ἀκούσαντεςb ἔλεγον·c ⸀Ἴδε Ἠλίανd φωνεῖ.e
36  δραμὼνa δέ ⸂τις καὶ⸃ γεμίσαςb σπόγγονc ὄξουςd ⸀περιθεὶςe καλάμῳf ἐπότιζενg αὐτόν, λέγων·h Ἄφετεi ἴδωμενj εἰ ἔρχεταιk Ἠλίαςl καθελεῖνm αὐτόν.
37  ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀφεὶςa φωνὴν μεγάλην ἐξέπνευσεν.b
38  καὶ τὸ καταπέτασμαa τοῦ ναοῦ ἐσχίσθηb εἰς δύο ἀπ’ ἄνωθενc ἕως κάτω.d
39  ἰδὼνa δὲ ὁ κεντυρίωνb ὁ παρεστηκὼςc ἐξ ἐναντίαςd αὐτοῦ ὅτι ⸀οὕτως ἐξέπνευσενe εἶπεν·f Ἀληθῶςg ⸂οὗτος ὁ ἄνθρωπος⸃ υἱὸς ⸂θεοῦ ἦν⸃.h
40  Ἦσανa δὲ καὶ γυναῖκες ἀπὸ μακρόθενb θεωροῦσαι,c ἐν ⸀αἷς καὶ ⸀Μαρίαd ἡ Μαγδαληνὴe καὶ Μαρίαf ⸀ἡ Ἰακώβου τοῦ μικροῦ καὶ ⸀Ἰωσῆτοςg μήτηρ καὶ Σαλώμη,h
41  ⸀αἳ ὅτε ἦνa ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ ἠκολούθουνb αὐτῷ καὶ διηκόνουνc αὐτῷ, καὶ ἄλλαι πολλαὶ αἱ συναναβᾶσαιd αὐτῷ εἰς Ἱεροσόλυμα.
42  Καὶ ἤδη ὀψίαςa γενομένης,b ἐπεὶc ἦνd παρασκευή,e ὅ ἐστινf ⸀προσάββατον,g
43  ⸀ἐλθὼνa Ἰωσὴφ ⸀ὁ ἀπὸ Ἁριμαθαίαςb εὐσχήμωνc βουλευτής,d ὃς καὶ αὐτὸς ἦνe προσδεχόμενοςf τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ, τολμήσαςg εἰσῆλθενh πρὸς ⸀τὸν Πιλᾶτον καὶ ᾐτήσατοi τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ.
44  ὁ δὲ Πιλᾶτος ἐθαύμασενa εἰ ἤδη τέθνηκεν,b καὶ προσκαλεσάμενοςc τὸν κεντυρίωναd ἐπηρώτησενe αὐτὸν εἰ ⸀πάλαιf ἀπέθανεν·g
45  καὶ γνοὺςa ἀπὸ τοῦ κεντυρίωνοςb ἐδωρήσατοc τὸ ⸀πτῶμαd τῷ Ἰωσήφ.
46  καὶ ἀγοράσαςa ⸀σινδόναb καθελὼνc αὐτὸν ἐνείλησενd τῇ σινδόνιe καὶ ⸀ἔθηκενf αὐτὸν ἐν ⸀μνημείῳ ὃ ἦνg λελατομημένονh ἐκ πέτρας,i καὶ προσεκύλισενj λίθον ἐπὶ τὴν θύραν τοῦ μνημείου.
47  ἡ δὲ Μαρίαa ἡ Μαγδαληνὴb καὶ Μαρίαc ⸂ἡ Ἰωσῆτος⸃d ἐθεώρουνe ποῦ ⸀τέθειται.f
16
Καὶ διαγενομένουa τοῦ σαββάτου ⸀Μαρίαb ἡ Μαγδαληνὴc καὶ Μαρίαd ⸂ἡ τοῦ⸃ Ἰακώβου καὶ Σαλώμηe ἠγόρασανf ἀρώματαg ἵνα ἐλθοῦσαιh ἀλείψωσινi αὐτόν.
2  καὶ λίανa πρωῒb ⸂τῇ μιᾷ τῶν⸃ σαββάτων ἔρχονταιc ἐπὶ τὸ μνημεῖον ἀνατείλαντοςd τοῦ ἡλίου.
3  καὶ ἔλεγονa πρὸς ἑαυτάς· Τίς ἀποκυλίσειb ἡμῖν τὸν λίθον ⸀ἐκ τῆς θύρας τοῦ μνημείου;
4  καὶ ἀναβλέψασαιa θεωροῦσινb ὅτι ⸀ἀποκεκύλισταιc ὁ λίθος, ἦνd γὰρ μέγας σφόδρα.e
5  καὶ εἰσελθοῦσαιa εἰς τὸ μνημεῖον εἶδονb νεανίσκονc καθήμενονd ἐν τοῖς δεξιοῖς περιβεβλημένονe στολὴνf λευκήν,g καὶ ἐξεθαμβήθησαν.h
6  ὁ δὲ λέγειa αὐταῖς· Μὴ ἐκθαμβεῖσθε·b Ἰησοῦν ζητεῖτεc τὸν Ναζαρηνὸνd τὸν ἐσταυρωμένον·e ἠγέρθη,f οὐκ ἔστινg ὧδε· ἴδε ὁ τόπος ὅπου ἔθηκανh αὐτόν·
7  ἀλλὰ ὑπάγετεa εἴπατεb τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ καὶ τῷ Πέτρῳ ὅτι Προάγειc ὑμᾶς εἰς τὴν Γαλιλαίαν· ἐκεῖ αὐτὸν ὄψεσθε,d καθὼς εἶπενe ὑμῖν.
8  καὶ ἐξελθοῦσαιa ἔφυγονb ἀπὸ τοῦ μνημείου, εἶχενc ⸀γὰρ αὐτὰς τρόμοςd καὶ ἔκστασις·e καὶ οὐδενὶ οὐδὲν εἶπαν,f ἐφοβοῦντοg ⸁γάρ. ⟦Πάντα δὲ τὰ παρηγγελμέναh τοῖς περὶ τὸν Πέτρον συντόμωςi ἐξήγγειλαν.j μετὰ δὲ ταῦτα καὶ αὐτὸς ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ ἀνατολῆςk καὶ ἄχρι δύσεωςl ἐξαπέστειλενm δι’ αὐτῶν τὸ ἱερὸν καὶ ἄφθαρτονn κήρυγμαo τῆς αἰωνίου σωτηρίας. ἀμήν.⟧
9  ⟦Ἀναστὰςa δὲ πρωῒb πρώτῃ σαββάτου ἐφάνηc πρῶτον Μαρίᾳd τῇ Μαγδαληνῇ,e ⸀παρ’ ἧς ἐκβεβλήκειf ἑπτὰ δαιμόνια.
10  ἐκείνη πορευθεῖσαa ἀπήγγειλενb τοῖς μετ’ αὐτοῦ γενομένοιςc πενθοῦσιd καὶ κλαίουσιν·e
11  κἀκεῖνοιa ἀκούσαντεςb ὅτι ζῇc καὶ ἐθεάθηd ὑπ’ αὐτῆς ἠπίστησαν.e
12  Μετὰ δὲ ταῦτα δυσὶν ἐξ αὐτῶν περιπατοῦσινa ἐφανερώθηb ἐν ἑτέρᾳ μορφῇc πορευομένοιςd εἰς ἀγρόν·
13  κἀκεῖνοιa ἀπελθόντεςb ἀπήγγειλανc τοῖς λοιποῖς· οὐδὲ ἐκείνοις ἐπίστευσαν.d
14  Ὕστερονa ⸀δὲ ἀνακειμένοιςb αὐτοῖς τοῖς ἕνδεκαc ἐφανερώθη,d καὶ ὠνείδισενe τὴν ἀπιστίανf αὐτῶν καὶ σκληροκαρδίανg ὅτι τοῖς θεασαμένοιςh αὐτὸν ⸀ἐγηγερμένονi οὐκ ἐπίστευσαν.j
15  καὶ εἶπενa αὐτοῖς· Πορευθέντεςb εἰς τὸν κόσμον ἅπαντα κηρύξατεc τὸ εὐαγγέλιον πάσῃ τῇ κτίσει.d
16  ὁ πιστεύσαςa καὶ βαπτισθεὶςb σωθήσεται,c ὁ δὲ ἀπιστήσαςd κατακριθήσεται.e
17  σημεῖα δὲ τοῖς πιστεύσασινa ⸂ταῦτα παρακολουθήσει⸃,b ἐν τῷ ὀνόματί μου δαιμόνια ἐκβαλοῦσιν,c γλώσσαις λαλήσουσινd ⸀καιναῖς,
18  ⸀ὄφειςa ἀροῦσινb κἂνc θανάσιμόνd τι πίωσινe οὐ μὴ αὐτοὺς βλάψῃ,f ἐπὶ ἀρρώστουςg χεῖρας ἐπιθήσουσινh καὶ καλῶς ἕξουσιν.i
19  Ὁ μὲν οὖν κύριος ⸀Ἰησοῦς μετὰ τὸ λαλῆσαιa αὐτοῖς ἀνελήμφθηb εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐκάθισενc ἐκ δεξιῶν τοῦ θεοῦ.
20  ἐκεῖνοι δὲ ἐξελθόντεςa ἐκήρυξανb πανταχοῦ,c τοῦ κυρίου συνεργοῦντοςd καὶ τὸν λόγον βεβαιοῦντοςe διὰ τῶν ἐπακολουθούντωνf ⸀σημείων.⟧