Κατὰ Μᾶρκον

9
καὶ ἔλεγενa αὐτοῖς· Ἀμὴν λέγωb ὑμῖν ὅτι εἰσίνc τινες ⸂τῶν ὧδε⸃ ἑστηκότωνd οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνταιe θανάτου ἕως ἂν ἴδωσινf τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ ἐληλυθυῖανg ἐν δυνάμει.
2Καὶ μετὰ ἡμέρας ἓξa παραλαμβάνειb Ἰησοῦς τὸν Πέτρον καὶ τὸν Ἰάκωβον ⸀καὶ Ἰωάννην, καὶ ἀναφέρειc αὐτοὺς εἰς ὄρος ὑψηλὸνd κατ’ ἰδίαν μόνους. καὶ μετεμορφώθηe ἔμπροσθεν αὐτῶν,
3καὶ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ ⸀ἐγένετοa στίλβονταb λευκὰc ⸀λίανd οἷαe γναφεὺςf ἐπὶ τῆς γῆς οὐ δύναταιg ⸀οὕτως λευκᾶναι.h
4καὶ ὤφθηa αὐτοῖς Ἠλίαςb σὺν Μωϋσεῖ, καὶ ἦσανc συλλαλοῦντεςd τῷ Ἰησοῦ.
5καὶ ἀποκριθεὶςa Πέτρος λέγειb τῷ Ἰησοῦ· Ῥαββί,c καλόν ἐστινd ἡμᾶς ὧδε εἶναι,e καὶ ποιήσωμενf ⸂τρεῖς σκηνάς⸃,g σοὶ μίαν καὶ Μωϋσεῖ μίαν καὶ Ἠλίᾳh μίαν.
6οὐ γὰρ ᾔδειa τί ⸀ἀποκριθῇ,b ⸂ἔκφοβοιc γὰρ ἐγένοντο⸃.d
7καὶ ἐγένετοa νεφέληb ἐπισκιάζουσαc αὐτοῖς, καὶ ⸀ἐγένετοd φωνὴ ἐκ τῆς νεφέλης·e Οὗτός ἐστινf υἱός μου ἀγαπητός, ⸂ἀκούετεg αὐτοῦ⸃.
8καὶ ἐξάπιναa περιβλεψάμενοιb οὐκέτι οὐδένα εἶδονc ⸂ἀλλὰ τὸν Ἰησοῦν μόνον μεθ’ ἑαυτῶν⸃.
9⸂Καὶ καταβαινόντων⸃a αὐτῶν ⸀ἐκ τοῦ ὄρους διεστείλατοb αὐτοῖς ἵνα μηδενὶ ⸂ἃ εἶδονc διηγήσωνται⸃,d εἰ μὴ ὅταν υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ.e
10καὶ τὸν λόγον ἐκράτησανa πρὸς ἑαυτοὺς συζητοῦντεςb τί ἐστινc τὸ ἐκ νεκρῶν ἀναστῆναι.d
11καὶ ἐπηρώτωνa αὐτὸν λέγοντες·b Ὅτι λέγουσινc οἱ γραμματεῖς ὅτι Ἠλίανd δεῖe ἐλθεῖνf πρῶτον;
12 δὲ ⸀ἔφηa αὐτοῖς· Ἠλίαςb μὲν ἐλθὼνc πρῶτον ⸀ἀποκαθιστάνειd πάντα, καὶ πῶς γέγραπταιe ἐπὶ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἵνα πολλὰ πάθῃf καὶ ⸀ἐξουδενηθῇ;g
13ἀλλὰ λέγωa ὑμῖν ὅτι καὶ Ἠλίαςb ἐλήλυθεν,c καὶ ἐποίησανd αὐτῷ ὅσα ⸀ἤθελον,e καθὼς γέγραπταιf ἐπ’ αὐτόν.
14Καὶ ⸂ἐλθόντεςa πρὸς τοὺς μαθητὰς εἶδον⸃b ὄχλον πολὺν περὶ αὐτοὺς καὶ γραμματεῖς συζητοῦνταςc ⸂πρὸς αὐτούς⸃.
15καὶ ⸀εὐθὺς πᾶς ὄχλος ⸂ἰδόντεςa αὐτὸν ἐξεθαμβήθησαν⸃,b καὶ προστρέχοντεςc ἠσπάζοντοd αὐτόν.
16καὶ ἐπηρώτησενa ⸀αὐτούς· Τί συζητεῖτεb πρὸς ⸀αὑτούς;
17καὶ ⸂ἀπεκρίθηa αὐτῷ εἷς ἐκ τοῦ ὄχλου⸃· Διδάσκαλε, ἤνεγκαb τὸν υἱόν μου πρὸς σέ, ἔχονταc πνεῦμα ἄλαλον·d
18καὶ ὅπου ⸀ἐὰν αὐτὸν καταλάβῃa ῥήσσειb αὐτόν, καὶ ἀφρίζειc καὶ τρίζειd τοὺς ⸀ὀδόνταςe καὶ ξηραίνεται·f καὶ εἶπαg τοῖς μαθηταῖς σου ἵνα αὐτὸ ἐκβάλωσιν,h καὶ οὐκ ἴσχυσαν.i
19 δὲ ἀποκριθεὶςa ⸀αὐτοῖς λέγει·b c γενεὰ ἄπιστος,d ἕως πότε πρὸς ὑμᾶς ἔσομαι;e ἕως πότε ἀνέξομαιf ὑμῶν; φέρετεg αὐτὸν πρός με.
20καὶ ἤνεγκανa αὐτὸν πρὸς αὐτόν. καὶ ἰδὼνb αὐτὸν ⸂τὸ πνεῦμα εὐθὺς⸃ ⸀συνεσπάραξενc αὐτόν, καὶ πεσὼνd ἐπὶ τῆς γῆς ἐκυλίετοe ἀφρίζων.f
21καὶ ἐπηρώτησενa τὸν πατέρα αὐτοῦ· Πόσοςb χρόνος ἐστὶνc ὡς τοῦτο γέγονενd αὐτῷ; δὲ εἶπεν·e ⸀Ἐκ παιδιόθεν·f
22καὶ πολλάκιςa ⸂καὶ εἰς πῦρ αὐτὸν⸃ ἔβαλενb καὶ εἰς ὕδατα ἵνα ἀπολέσῃc αὐτόν· ἀλλ’ εἴ τι ⸀δύνῃ,d βοήθησονe ἡμῖν σπλαγχνισθεὶςf ἐφ’ ἡμᾶς.
23 δὲ Ἰησοῦς εἶπενa αὐτῷ· Τὸ Εἰ ⸀δύνῃ,b πάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι.c
24⸀εὐθὺς κράξαςa πατὴρ τοῦ ⸀παιδίου ἔλεγεν·b ⸀Πιστεύω·c βοήθειd μου τῇ ἀπιστίᾳ.e
25ἰδὼνa δὲ Ἰησοῦς ὅτι ἐπισυντρέχειb ὄχλος ἐπετίμησενc τῷ πνεύματι τῷ ἀκαθάρτῳ λέγωνd αὐτῷ· Τὸ ⸂ἄλαλονe καὶ κωφὸνf πνεῦμα⸃, ἐγὼ ⸂ἐπιτάσσωg σοι⸃, ἔξελθεh ἐξ αὐτοῦ καὶ μηκέτιi εἰσέλθῃςj εἰς αὐτόν.
26καὶ ⸂κράξαςa καὶ πολλὰ σπαράξας⸃b ἐξῆλθεν·c καὶ ἐγένετοd ὡσεὶe νεκρὸς ὥστε ⸀τοὺς πολλοὺς λέγεινf ὅτι ἀπέθανεν.g
27 δὲ Ἰησοῦς κρατήσαςa ⸂τῆς χειρὸς αὐτοῦ⸃ ἤγειρενb αὐτόν, καὶ ἀνέστη.c
28καὶ ⸂εἰσελθόντοςa αὐτοῦ⸃ εἰς οἶκον οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ⸂κατ’ ἰδίαν ἐπηρώτωνb αὐτόν⸃· Ὅτι ἡμεῖς οὐκ ἠδυνήθημενc ἐκβαλεῖνd αὐτό;
29καὶ εἶπενa αὐτοῖς· Τοῦτο τὸ γένοςb ἐν οὐδενὶ δύναταιc ἐξελθεῖνd εἰ μὴ ἐν ⸀προσευχῇ.
30Κἀκεῖθενa ἐξελθόντεςb ⸀παρεπορεύοντοc διὰ τῆς Γαλιλαίας, καὶ οὐκ ἤθελενd ἵνα τις γνοῖ·e
31ἐδίδασκενa γὰρ τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ καὶ ἔλεγενb αὐτοῖς ὅτι υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοταιc εἰς χεῖρας ἀνθρώπων, καὶ ἀποκτενοῦσινd αὐτόν, καὶ ἀποκτανθεὶςe ⸂μετὰ τρεῖς ἡμέρας⸃ ἀναστήσεται.f
32οἱ δὲ ἠγνόουνa τὸ ῥῆμα, καὶ ἐφοβοῦντοb αὐτὸν ἐπερωτῆσαι.c
33Καὶ ⸀ἦλθονa εἰς Καφαρναούμ.b καὶ ἐν τῇ οἰκίᾳ γενόμενοςc ἐπηρώταd αὐτούς· Τί ἐν τῇ ⸀ὁδῷ διελογίζεσθε;e
34οἱ δὲ ἐσιώπων,a πρὸς ἀλλήλους γὰρ διελέχθησανb ἐν τῇ ὁδῷ τίς μείζων.
35καὶ καθίσαςa ἐφώνησενb τοὺς δώδεκα καὶ λέγειc αὐτοῖς· Εἴ τις θέλειd πρῶτος εἶναιe ἔσταιf πάντων ἔσχατος καὶ πάντων διάκονος.g
36καὶ λαβὼνa παιδίον ἔστησενb αὐτὸ ἐν μέσῳ αὐτῶν καὶ ἐναγκαλισάμενοςc αὐτὸ εἶπενd αὐτοῖς·
37Ὃς ⸀ἂν ἓν τῶν τοιούτων παιδίων δέξηταιa ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου, ἐμὲ δέχεται·b καὶ ὃς ⸁ἂν ἐμὲ ⸀δέχηται,c οὐκ ἐμὲ δέχεταιd ἀλλὰ τὸν ἀποστείλαντάe με.
38⸂Ἔφηa αὐτῷ Ἰωάννης⸃· Διδάσκαλε, εἴδομένb τινα ⸀ἐν τῷ ὀνόματί σου ἐκβάλλονταc δαιμόνια, ⸂καὶ ἐκωλύομενd αὐτόν, ὅτι οὐκ ἠκολούθειe ἡμῖν⸃.
39 δὲ Ἰησοῦς εἶπεν·a Μὴ κωλύετεb αὐτόν, οὐδεὶς γάρ ἐστινc ὃς ποιήσειd δύναμιν ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου καὶ δυνήσεταιe ταχὺf κακολογῆσαίg με·
40ὃς γὰρ οὐκ ἔστινa καθ’ ⸂ἡμῶν, ὑπὲρ ἡμῶν⸃ ἐστιν.b
41Ὃς γὰρ ἂν ποτίσῃa ὑμᾶς ποτήριον ὕδατος ἐν ⸀ὀνόματι ὅτι χριστοῦ ἐστε,b ἀμὴν λέγωc ὑμῖν ⸀ὅτι οὐ μὴ ⸀ἀπολέσῃd τὸν μισθὸνe αὐτοῦ.
42Καὶ ὃς ⸀ἂν σκανδαλίσῃa ἕνα τῶν μικρῶν ⸀τούτων τῶν πιστευόντωνb ⸂εἰς ἐμέ⸃, καλόν ἐστινc αὐτῷ μᾶλλον εἰ περίκειταιd ⸂μύλοςe ὀνικὸς⸃f περὶ τὸν τράχηλονg αὐτοῦ καὶ βέβληταιh εἰς τὴν θάλασσαν.
43Καὶ ἐὰν ⸀σκανδαλίζῃa σε χείρ σου, ἀπόκοψονb αὐτήν· καλόν ⸂ἐστίνc σε⸃ κυλλὸνd ⸂εἰσελθεῖνe εἰς τὴν ζωὴν⸃ τὰς δύο χεῖρας ἔχονταf ἀπελθεῖνg εἰς τὴν γέενναν,h εἰς τὸ πῦρ τὸ ⸀ἄσβεστον.i
45καὶ ἐὰν πούς σου σκανδαλίζῃa σε, ἀπόκοψονb αὐτόν· καλόν ἐστίνc ⸀σε εἰσελθεῖνd εἰς τὴν ζωὴν χωλὸνe τοὺς δύο πόδας ἔχονταf βληθῆναιg εἰς τὴν ⸀γέενναν.h
47καὶ ἐὰν ὀφθαλμός σου σκανδαλίζῃa σε, ἔκβαλεb αὐτόν· καλόν ⸀σέ ἐστινc μονόφθαλμονd εἰσελθεῖνe εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ δύο ὀφθαλμοὺς ἔχονταf βληθῆναιg εἰς ⸀τὴν ⸀γέενναν,h
48ὅπου σκώληξa αὐτῶν οὐ τελευτᾷb καὶ τὸ πῦρ οὐ σβέννυται.c
49Πᾶς γὰρ πυρὶ ⸀ἁλισθήσεται.a
50καλὸν τὸ ἅλας·a ἐὰν δὲ τὸ ἅλαςb ἄναλονc γένηται,d ἐν τίνι αὐτὸ ἀρτύσετε;e ἔχετεf ἐν ἑαυτοῖς ⸀ἅλα,g καὶ εἰρηνεύετεh ἐν ἀλλήλοις.