Κατὰ Μᾶρκον

7
Καὶ συνάγονταιa πρὸς αὐτὸν οἱ Φαρισαῖοι καί τινες τῶν γραμματέων ἐλθόντεςb ἀπὸ Ἱεροσολύμων
2  καὶ ἰδόντεςa τινὰς τῶν μαθητῶν αὐτοῦ ⸂ὅτι κοιναῖςb χερσίν, τοῦτ’ ἔστινc ἀνίπτοις,d ἐσθίουσιν⸃e ⸀τοὺς ⸀ἄρτους—
3  οἱ γὰρ Φαρισαῖοι καὶ πάντες οἱ Ἰουδαῖοι ἐὰν μὴ πυγμῇa νίψωνταιb τὰς χεῖρας οὐκ ἐσθίουσιν,c κρατοῦντεςd τὴν παράδοσινe τῶν πρεσβυτέρων,
4  καὶ ἀπ’ ⸀ἀγορᾶςa ἐὰν μὴ ⸀βαπτίσωνταιb οὐκ ἐσθίουσιν,c καὶ ἄλλα πολλά ἐστινd ἃ παρέλαβονe κρατεῖν,f βαπτισμοὺςg ποτηρίων καὶ ξεστῶνh καὶ χαλκίωνi ⸂καὶ κλινῶν⸃—j
5  ⸀καὶ ἐπερωτῶσινa αὐτὸν οἱ Φαρισαῖοι καὶ οἱ γραμματεῖς· Διὰ τί ⸂οὐ περιπατοῦσινb οἱ μαθηταί σου⸃ κατὰ τὴν παράδοσινc τῶν πρεσβυτέρων, ἀλλὰ ⸀κοιναῖςd χερσὶν ἐσθίουσινe τὸν ἄρτον;
6  ὁ ⸀δὲ εἶπενa ⸀αὐτοῖς· Καλῶς ἐπροφήτευσενb Ἠσαΐαςc περὶ ὑμῶν τῶν ὑποκριτῶν,d ὡς γέγραπταιe ⸀ὅτι Οὗτος ὁ λαὸς τοῖς χείλεσίνf με τιμᾷ,g ἡ δὲ καρδία αὐτῶν πόρρωh ἀπέχειi ἀπ’ ἐμοῦ·
7  μάτηνa δὲ σέβονταίb με, διδάσκοντεςc διδασκαλίαςd ἐντάλματαe ἀνθρώπων·
8  ⸀ἀφέντεςa τὴν ἐντολὴν τοῦ θεοῦ κρατεῖτεb τὴν παράδοσινc τῶν ⸀ἀνθρώπων.
9  Καὶ ἔλεγενa αὐτοῖς· Καλῶς ἀθετεῖτεb τὴν ἐντολὴν τοῦ θεοῦ, ἵνα τὴν παράδοσινc ὑμῶν ⸀τηρήσητε·d
10  Μωϋσῆς γὰρ εἶπεν·a Τίμαb τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου, καί· Ὁ κακολογῶνc πατέρα ἢ μητέρα θανάτῳ τελευτάτω·d
11  ὑμεῖς δὲ λέγετε·a Ἐὰν εἴπῃb ἄνθρωπος τῷ πατρὶ ἢ τῇ μητρί· Κορβᾶν,c ὅ ἐστινd Δῶρον,e ὃ ἐὰν ἐξ ἐμοῦ ὠφεληθῇς,f
12  ⸀οὐκέτι ἀφίετεa αὐτὸν οὐδὲν ποιῆσαιb τῷ ⸀πατρὶ ἢ τῇ ⸀μητρί,
13  ἀκυροῦντεςa τὸν λόγον τοῦ θεοῦ τῇ παραδόσειb ὑμῶν ᾗ παρεδώκατε·c καὶ παρόμοιαd τοιαῦτα πολλὰ ποιεῖτε.e
14  Καὶ προσκαλεσάμενοςa ⸀πάλιν τὸν ὄχλον ἔλεγενb αὐτοῖς· ⸀Ἀκούσατέc μου πάντες καὶ ⸀σύνετε.d
15  οὐδέν ἐστινa ἔξωθενb τοῦ ἀνθρώπου εἰσπορευόμενονc εἰς αὐτὸν ὃ δύναταιd ⸂κοινῶσαιe αὐτόν⸃· ἀλλὰ τὰ ⸂ἐκ τοῦ ἀνθρώπου ἐκπορευόμενά⸃f ἐστινg τὰ κοινοῦνταh τὸν ⸀ἄνθρωπον.
17  Καὶ ὅτε εἰσῆλθενa ⸀εἰς οἶκον ἀπὸ τοῦ ὄχλου, ἐπηρώτωνb αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ⸂τὴν παραβολήν⸃.
18  καὶ λέγειa αὐτοῖς· Οὕτως καὶ ὑμεῖς ἀσύνετοίb ἐστε;c οὐ νοεῖτεd ὅτι πᾶν τὸ ἔξωθενe εἰσπορευόμενονf εἰς τὸν ἄνθρωπον οὐ δύναταιg αὐτὸν κοινῶσαι,h
19  ὅτι οὐκ εἰσπορεύεταιa αὐτοῦ εἰς τὴν καρδίαν ἀλλ’ εἰς τὴν κοιλίαν,b καὶ εἰς τὸν ἀφεδρῶναc ἐκπορεύεται;d —⸀καθαρίζωνe πάντα τὰ βρώματα.f
20  ἔλεγενa δὲ ὅτι Τὸ ἐκ τοῦ ἀνθρώπου ἐκπορευόμενονb ἐκεῖνο κοινοῖc τὸν ἄνθρωπον·
21  ἔσωθενa γὰρ ἐκ τῆς καρδίας τῶν ἀνθρώπων οἱ διαλογισμοὶb οἱ κακοὶ ἐκπορεύονται,c ⸂πορνεῖαι,d κλοπαί,e φόνοι,f
22  μοιχεῖαι⸃,a πλεονεξίαι,b πονηρίαι,c δόλος,d ἀσέλγεια,e ὀφθαλμὸς πονηρός, βλασφημία,f ὑπερηφανία,g ἀφροσύνη·h
23  πάντα ταῦτα τὰ πονηρὰ ἔσωθενa ἐκπορεύεταιb καὶ κοινοῖc τὸν ἄνθρωπον.
24  ⸂Ἐκεῖθενa δὲ⸃ ἀναστὰςb ἀπῆλθενc εἰς τὰ ⸀ὅριαd ⸀Τύρου.e καὶ εἰσελθὼνf εἰς οἰκίαν οὐδένα ἤθελενg γνῶναι,h καὶ οὐκ ἠδυνήθηi λαθεῖν·j
25  ⸂ἀλλ’ εὐθὺς ἀκούσασα⸃a γυνὴ περὶ αὐτοῦ, ἧς εἶχενb τὸ θυγάτριονc αὐτῆς πνεῦμα ἀκάθαρτον, ἐλθοῦσαd προσέπεσενe πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ·
26  ⸂ἡ δὲ γυνὴ ἦν⸃a Ἑλληνίς,b Συροφοινίκισσαc τῷ γένει·d καὶ ἠρώταe αὐτὸν ἵνα τὸ δαιμόνιον ἐκβάλῃf ἐκ τῆς θυγατρὸςg αὐτῆς.
27  ⸂καὶ ἔλεγεν⸃a αὐτῇ· Ἄφεςb πρῶτον χορτασθῆναιc τὰ τέκνα, οὐ γάρ ⸂καλόν ἐστιν⸃d λαβεῖνe τὸν ἄρτον τῶν τέκνων καὶ ⸂τοῖς κυναρίοιςf βαλεῖν⸃.g
28  ἡ δὲ ἀπεκρίθηa καὶ λέγειb αὐτῷ· ⸀Κύριε, ⸀καὶ τὰ κυνάριαc ὑποκάτωd τῆς τραπέζηςe ⸀ἐσθίουσινf ἀπὸ τῶν ψιχίωνg τῶν παιδίων.
29  καὶ εἶπενa αὐτῇ· Διὰ τοῦτον τὸν λόγον ὕπαγε,b ἐξελήλυθενc ⸂ἐκ τῆς θυγατρόςd σου τὸ δαιμόνιον⸃.
30  καὶ ἀπελθοῦσαa εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς εὗρενb τὸ ⸂παιδίον βεβλημένονc ἐπὶ τὴν κλίνηνd καὶ τὸ δαιμόνιον ἐξεληλυθός⸃.e
31  Καὶ πάλιν ἐξελθὼνa ἐκ τῶν ὁρίωνb Τύρουc ⸂ἦλθενd διὰ Σιδῶνοςe εἰς⸃ τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας ἀνὰf μέσον τῶν ὁρίωνg Δεκαπόλεως.h
32  καὶ φέρουσινa αὐτῷ κωφὸνb ⸀καὶ ⸀μογιλάλον,c καὶ παρακαλοῦσινd αὐτὸν ἵνα ἐπιθῇe αὐτῷ τὴν χεῖρα.
33  καὶ ἀπολαβόμενοςa αὐτὸν ἀπὸ τοῦ ὄχλου κατ’ ἰδίαν ἔβαλενb τοὺς δακτύλουςc αὐτοῦ εἰς τὰ ὦτα αὐτοῦ καὶ πτύσαςd ἥψατοe τῆς γλώσσης αὐτοῦ,
34  καὶ ἀναβλέψαςa εἰς τὸν οὐρανὸν ἐστέναξεν,b καὶ λέγειc αὐτῷ· Εφφαθα,d ὅ ἐστινe Διανοίχθητι·f
35  ⸀καὶ ⸀ἠνοίγησανa αὐτοῦ αἱ ἀκοαί,b καὶ ἐλύθηc ὁ δεσμὸςd τῆς γλώσσης αὐτοῦ, καὶ ἐλάλειe ὀρθῶς·f
36  καὶ διεστείλατοa αὐτοῖς ἵνα μηδενὶ ⸀λέγωσιν·b ὅσον δὲ ⸂αὐτοῖς διεστέλλετο,c αὐτοὶ⸃ μᾶλλον περισσότερονd ἐκήρυσσον.e
37  καὶ ὑπερπερισσῶςa ἐξεπλήσσοντοb λέγοντες·c Καλῶς πάντα πεποίηκεν,d καὶ τοὺς κωφοὺςe ποιεῖf ἀκούεινg ⸀καὶ ἀλάλουςh λαλεῖν.i