Κατὰ Μᾶρκον

13
Καὶ ἐκπορευομένουa αὐτοῦ ἐκ τοῦ ἱεροῦ λέγειb αὐτῷ εἷς τῶν μαθητῶν αὐτοῦ· Διδάσκαλε, ἴδε ποταποὶc λίθοι καὶ ποταπαὶd οἰκοδομαί.e
2καὶ ⸀Ἰησοῦς εἶπενa αὐτῷ· Βλέπειςb ταύτας τὰς μεγάλας οἰκοδομάς;c οὐ μὴ ἀφεθῇd ⸀ὧδε λίθος ἐπὶ ⸀λίθον ὃς οὐ μὴ καταλυθῇ.e
3Καὶ καθημένουa αὐτοῦ εἰς τὸ Ὄρος τῶν Ἐλαιῶνb κατέναντιc τοῦ ἱεροῦ ⸀ἐπηρώταd αὐτὸν κατ’ ἰδίαν Πέτρος καὶ Ἰάκωβος καὶ Ἰωάννης καὶ Ἀνδρέας·e
4Εἰπὸνa ἡμῖν πότε ταῦτα ἔσται,b καὶ τί τὸ σημεῖον ὅταν μέλλῃc ⸂ταῦτα συντελεῖσθαιd πάντα⸃.
5 δὲ Ἰησοῦς ⸂ἤρξατοa λέγεινb αὐτοῖς⸃· Βλέπετεc μή τις ὑμᾶς πλανήσῃ·d
6⸀πολλοὶ ἐλεύσονταιa ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου λέγοντεςb ὅτι Ἐγώ εἰμι,c καὶ πολλοὺς πλανήσουσιν.d
7ὅταν δὲ ⸀ἀκούσητεa πολέμουςb καὶ ἀκοὰςc πολέμων,d μὴ θροεῖσθε·e ⸀δεῖf γενέσθαι,g ἀλλ’ οὔπωh τὸ τέλος.
8ἐγερθήσεταιa γὰρ ἔθνος ἐπ’ ἔθνος καὶ βασιλεία ἐπὶ βασιλείαν, ⸀ἔσονταιb σεισμοὶc κατὰ τόπους, ⸁ἔσονταιd ⸀λιμοί·e ⸀ἀρχὴ ὠδίνωνf ταῦτα.
9βλέπετεa δὲ ὑμεῖς ἑαυτούς· ⸀παραδώσουσινb ὑμᾶς εἰς συνέδριαc καὶ εἰς συναγωγὰς δαρήσεσθεd καὶ ἐπὶ ἡγεμόνωνe καὶ βασιλέων σταθήσεσθεf ἕνεκενg ἐμοῦ εἰς μαρτύριονh αὐτοῖς.
10καὶ εἰς πάντα τὰ ἔθνη ⸂πρῶτον δεῖ⸃a κηρυχθῆναιb τὸ εὐαγγέλιον.
11⸂καὶ ὅταν⸃ ⸀ἄγωσινa ὑμᾶς παραδιδόντες,b μὴ προμεριμνᾶτεc τί ⸀λαλήσητε,d ἀλλ’ ἐὰν δοθῇe ὑμῖν ἐν ἐκείνῃ τῇ ὥρᾳ τοῦτο λαλεῖτε,f οὐ γάρ ἐστεg ὑμεῖς οἱ λαλοῦντεςh ἀλλὰ τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον.
12⸂καὶ παραδώσει⸃a ἀδελφὸς ἀδελφὸν εἰς θάνατον καὶ πατὴρ τέκνον, καὶ ἐπαναστήσονταιb τέκνα ἐπὶ γονεῖςc καὶ θανατώσουσινd αὐτούς·
13καὶ ἔσεσθεa μισούμενοιb ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου. δὲ ὑπομείναςc εἰς τέλος οὗτος σωθήσεται.d
14Ὅταν δὲ ἴδητεa τὸ βδέλυγμαb τῆς ἐρημώσεωςc ⸀ἑστηκόταd ὅπου οὐ δεῖ,e ἀναγινώσκωνf νοείτω,g τότε οἱ ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ φευγέτωσανh εἰς τὰ ὄρη,
15⸀ὁ ἐπὶ τοῦ δώματοςa μὴ ⸀καταβάτωb μηδὲ εἰσελθάτωc ⸂τι ἆραι⸃d ἐκ τῆς οἰκίας αὐτοῦ,
16καὶ εἰς τὸν ⸀ἀγρὸν μὴ ἐπιστρεψάτωa εἰς τὰ ὀπίσω ἆραιb τὸ ἱμάτιον αὐτοῦ.
17οὐαὶ δὲ ταῖς ἐν γαστρὶa ἐχούσαιςb καὶ ταῖς θηλαζούσαιςc ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις.
18προσεύχεσθεa δὲ ἵνα μὴ ⸀γένηταιb χειμῶνος·c
19ἔσονταιa γὰρ αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι θλῖψις οἵαb οὐ γέγονενc τοιαύτη ἀπ’ ἀρχῆς κτίσεωςd ⸀ἣν ἔκτισενe θεὸς ἕως τοῦ νῦν καὶ οὐ μὴ γένηται.f
20καὶ εἰ μὴ ⸂ἐκολόβωσενa κύριος⸃ τὰς ἡμέρας, οὐκ ἂν ἐσώθηb πᾶσα σάρξ. ἀλλὰ διὰ τοὺς ἐκλεκτοὺςc οὓς ἐξελέξατοd ἐκολόβωσενe τὰς ἡμέρας.
21⸀καὶ τότε ἐάν τις ὑμῖν εἴπῃ·a ⸀Ἴδε ὧδε ⸀χριστός, ⸁Ἴδε ἐκεῖ, μὴ πιστεύετε·b
22ἐγερθήσονταιa γὰρ ψευδόχριστοιb καὶ ψευδοπροφῆταιc καὶ δώσουσινd σημεῖα καὶ τέραταe πρὸς τὸ ἀποπλανᾶνf εἰ ⸀δυνατὸν τοὺς ἐκλεκτούς·g
23ὑμεῖς δὲ βλέπετε·a ⸀προείρηκαb ὑμῖν πάντα.
24Ἀλλὰ ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις μετὰ τὴν θλῖψιν ἐκείνην ἥλιος σκοτισθήσεται,a καὶ σελήνηb οὐ δώσειc τὸ φέγγοςd αὐτῆς,
25καὶ οἱ ἀστέρεςa ⸂ἔσονταιb ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πίπτοντες⸃,c καὶ αἱ δυνάμεις αἱ ἐν τοῖς οὐρανοῖς σαλευθήσονται.d
26καὶ τότε ὄψονταιa τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενονb ἐν νεφέλαιςc μετὰ δυνάμεως πολλῆς καὶ δόξης·
27καὶ τότε ἀποστελεῖa τοὺς ⸀ἀγγέλους καὶ ἐπισυνάξειb τοὺς ⸀ἐκλεκτοὺςc ἐκ τῶν τεσσάρων ἀνέμων ἀπ’ ἄκρουd γῆς ἕως ἄκρουe οὐρανοῦ.
28Ἀπὸ δὲ τῆς συκῆςa μάθετεb τὴν παραβολήν· ὅταν ⸂ἤδη κλάδοςc αὐτῆς⸃ ἁπαλὸςd γένηταιe καὶ ἐκφύῃf τὰ φύλλα,g γινώσκετεh ὅτι ἐγγὺς τὸ θέροςi ἐστίν·j
29οὕτως καὶ ὑμεῖς, ὅταν ⸂ἴδητεa ταῦτα⸃ γινόμενα,b γινώσκετεc ὅτι ἐγγύς ἐστινd ἐπὶ θύραις.
30ἀμὴν λέγωa ὑμῖν ὅτι οὐ μὴ παρέλθῃb γενεὰ αὕτη μέχριςc οὗ ⸂ταῦτα πάντα⸃ γένηται.d
31 οὐρανὸς καὶ γῆ ⸀παρελεύσονται,a οἱ δὲ λόγοι μου οὐ ⸀μὴ ⸁παρελεύσονται.b
32Περὶ δὲ τῆς ἡμέρας ἐκείνης ⸀τῆς ὥρας οὐδεὶς οἶδεν,a οὐδὲ οἱ ἄγγελοι ⸀ἐν οὐρανῷ οὐδὲ υἱός, εἰ μὴ πατήρ.
33βλέπετεa ⸀ἀγρυπνεῖτε,b οὐκ οἴδατεc γὰρ πότε καιρός ἐστιν·d
34ὡς ἄνθρωπος ἀπόδημοςa ἀφεὶςb τὴν οἰκίαν αὐτοῦ καὶ δοὺςc τοῖς δούλοις αὐτοῦ τὴν ἐξουσίαν, ⸀ἑκάστῳ τὸ ἔργον αὐτοῦ, καὶ τῷ θυρωρῷd ἐνετείλατοe ἵνα γρηγορῇ.f
35γρηγορεῖτεa οὖν, οὐκ οἴδατεb γὰρ πότε κύριος τῆς οἰκίας ἔρχεται,c ⸀ἢ ὀψὲd ⸀μεσονύκτιονe ἀλεκτοροφωνίαςf πρωΐ,g
36μὴ ἐλθὼνa ἐξαίφνηςb εὕρῃc ὑμᾶς καθεύδοντας·d
37⸀ὃ δὲ ὑμῖν λέγωa πᾶσιν λέγω·b γρηγορεῖτε.c