Κατὰ Μᾶρκον

10
Καὶ ἐκεῖθενa ἀναστὰςb ἔρχεταιc εἰς τὰ ὅριαd τῆς Ἰουδαίας ⸀καὶ πέρανe τοῦ Ἰορδάνου,f καὶ συμπορεύονταιg πάλιν ὄχλοι πρὸς αὐτόν, καὶ ὡς εἰώθειh πάλιν ἐδίδασκενi αὐτούς.
2⸀Καὶ ⸀ἐπηρώτωνa αὐτὸν εἰ ἔξεστινb ἀνδρὶ γυναῖκα ἀπολῦσαι,c πειράζοντεςd αὐτόν.
3 δὲ ἀποκριθεὶςa εἶπενb αὐτοῖς· Τί ὑμῖν ἐνετείλατοc Μωϋσῆς;
4οἱ δὲ εἶπαν·a ⸂Ἐπέτρεψενb Μωϋσῆς⸃ βιβλίον ἀποστασίουc γράψαιd καὶ ἀπολῦσαι.e
5⸂ὁ δὲ⸃ Ἰησοῦς εἶπενa αὐτοῖς· Πρὸς τὴν σκληροκαρδίανb ὑμῶν ἔγραψενc ὑμῖν τὴν ἐντολὴν ταύτην·
6ἀπὸ δὲ ἀρχῆς κτίσεωςa ἄρσενb καὶ θῆλυc ἐποίησενd ⸀αὐτούς·
7ἕνεκενa τούτου καταλείψειb ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα ⸂καὶ προσκολληθήσεταιc πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ⸃,
8καὶ ἔσονταιa οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν· ὥστε οὐκέτι εἰσὶνb δύο ἀλλὰ μία σάρξ·
9 οὖν θεὸς συνέζευξενa ἄνθρωπος μὴ χωριζέτω.b
10Καὶ ⸂εἰς τὴν οἰκίαν⸃ πάλιν οἱ μαθηταὶ ⸂περὶ τούτου⸃ ⸀ἐπηρώτωνa αὐτόν.
11καὶ λέγειa αὐτοῖς· Ὃς ⸀ἂν ἀπολύσῃb τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ γαμήσῃc ἄλλην μοιχᾶταιd ἐπ’ αὐτήν,
12καὶ ἐὰν ⸂αὐτὴ ἀπολύσασαa τὸν ἄνδρα αὐτῆς γαμήσῃb ἄλλον⸃ μοιχᾶται.c
13Καὶ προσέφερονa αὐτῷ παιδία ἵνα ⸂αὐτῶν ἅψηται⸃·b οἱ δὲ μαθηταὶ ⸂ἐπετίμησανc αὐτοῖς⸃.
14ἰδὼνa δὲ Ἰησοῦς ἠγανάκτησενb καὶ εἶπενc αὐτοῖς· Ἄφετεd τὰ παιδία ἔρχεσθαιe πρός με, μὴ κωλύετεf αὐτά, τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶνg βασιλεία τοῦ θεοῦ.
15ἀμὴν λέγωa ὑμῖν, ὃς ⸀ἂν μὴ δέξηταιb τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ ὡς παιδίον, οὐ μὴ εἰσέλθῃc εἰς αὐτήν.
16καὶ ἐναγκαλισάμενοςa αὐτὰ ⸂κατευλόγειb τιθεὶςc τὰς χεῖρας ἐπ’ αὐτά⸃.
17Καὶ ἐκπορευομένουa αὐτοῦ εἰς ὁδὸν προσδραμὼνb εἷς καὶ γονυπετήσαςc αὐτὸν ἐπηρώταd αὐτόν· Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσωe ἵνα ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;f
18 δὲ Ἰησοῦς εἶπενa αὐτῷ· Τί με λέγειςb ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς θεός.
19τὰς ἐντολὰς οἶδας·a Μὴ ⸂φονεύσῃς,b Μὴ μοιχεύσῃς⸃,c Μὴ κλέψῃς,d Μὴ ψευδομαρτυρήσῃς,e Μὴ ἀποστερήσῃς,f Τίμαg τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα.
20 δὲ ⸀ἔφηa αὐτῷ· Διδάσκαλε, ταῦτα πάντα ἐφυλαξάμηνb ἐκ νεότητόςc μου.
21 δὲ Ἰησοῦς ἐμβλέψαςa αὐτῷ ἠγάπησενb αὐτὸν καὶ εἶπενc αὐτῷ· Ἕν ⸀σε ὑστερεῖ·d ὕπαγεe ὅσα ἔχειςf πώλησονg καὶ δὸςh ⸀τοῖς πτωχοῖς, καὶ ἕξειςi θησαυρὸνj ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦροk ἀκολούθειl ⸀μοι.
22 δὲ στυγνάσαςa ἐπὶ τῷ λόγῳ ἀπῆλθενb λυπούμενος,c ἦνd γὰρ ἔχωνe κτήματαf πολλά.
23Καὶ περιβλεψάμενοςa Ἰησοῦς λέγειb τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· Πῶς δυσκόλωςc οἱ τὰ χρήματαd ἔχοντεςe εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ εἰσελεύσονται.f
24οἱ δὲ μαθηταὶ ἐθαμβοῦντοa ἐπὶ τοῖς λόγοις αὐτοῦ. δὲ Ἰησοῦς πάλιν ἀποκριθεὶςb λέγειc αὐτοῖς· Τέκνα, πῶς δύσκολόνd ⸀ἐστινe εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ εἰσελθεῖν·f
25εὐκοπώτερόνa ἐστινb κάμηλονc διὰ ⸂τῆς τρυμαλιᾶςd τῆς⸃ ῥαφίδοςe ⸀διελθεῖνf πλούσιονg εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ εἰσελθεῖν.h
26οἱ δὲ περισσῶςa ἐξεπλήσσοντοb λέγοντεςc πρὸς ⸀ἑαυτούς· Καὶ τίς δύναταιd σωθῆναι;e
27⸀ἐμβλέψαςa αὐτοῖς Ἰησοῦς λέγει·b Παρὰ ἀνθρώποις ἀδύνατονc ἀλλ’ οὐ παρὰ θεῷ, πάντα γὰρ ⸀δυνατὰ παρὰ τῷ θεῷ.
28Ἤρξατοa ⸂λέγεινb Πέτρος⸃ αὐτῷ· Ἰδοὺ ἡμεῖς ἀφήκαμενc πάντα καὶ ⸀ἠκολουθήκαμένd σοι.
29⸂ἔφηa Ἰησοῦς⸃· Ἀμὴν λέγωb ὑμῖν, οὐδείς ἐστινc ὃς ἀφῆκενd οἰκίαν ἀδελφοὺς ἀδελφὰςe ⸂μητέρα πατέρα⸃ τέκνα ἀγροὺς ἕνεκενf ἐμοῦ καὶ ἕνεκενg τοῦ εὐαγγελίου,
30ἐὰν μὴ λάβῃa ἑκατονταπλασίοναb νῦν ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ οἰκίας καὶ ἀδελφοὺς καὶ ἀδελφὰςc καὶ ⸀μητέρας καὶ τέκνα καὶ ἀγροὺς μετὰ διωγμῶν,d καὶ ἐν τῷ αἰῶνι τῷ ἐρχομένῳe ζωὴν αἰώνιον.
31πολλοὶ δὲ ἔσονταιa πρῶτοι ἔσχατοι καὶ ⸀οἱ ἔσχατοι πρῶτοι.
32Ἦσανa δὲ ἐν τῇ ὁδῷ ἀναβαίνοντεςb εἰς Ἱεροσόλυμα, καὶ ἦνc προάγωνd αὐτοὺς Ἰησοῦς, καὶ ἐθαμβοῦντο,e ⸂οἱ δὲ⸃ ἀκολουθοῦντεςf ἐφοβοῦντο.g καὶ παραλαβὼνh πάλιν τοὺς δώδεκα ἤρξατοi αὐτοῖς λέγεινj τὰ μέλλονταk αὐτῷ συμβαίνεινl
33ὅτι Ἰδοὺ ἀναβαίνομενa εἰς Ἱεροσόλυμα, καὶ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδοθήσεταιb τοῖς ἀρχιερεῦσιν καὶ ⸀τοῖς γραμματεῦσιν, καὶ κατακρινοῦσινc αὐτὸν θανάτῳ καὶ παραδώσουσινd αὐτὸν τοῖς ἔθνεσιν
34καὶ ἐμπαίξουσινa αὐτῷ καὶ ⸂ἐμπτύσουσινb αὐτῷ καὶ μαστιγώσουσινc αὐτὸν⸃ καὶ ⸀ἀποκτενοῦσιν,d καὶ ⸂μετὰ τρεῖς ἡμέρας⸃ ἀναστήσεται.e
35Καὶ προσπορεύονταιa αὐτῷ Ἰάκωβος καὶ Ἰωάννης ⸀οἱ υἱοὶ Ζεβεδαίουb λέγοντεςc ⸀αὐτῷ· Διδάσκαλε, θέλομενd ἵνα ἐὰν αἰτήσωμένe ⸀σε ποιήσῃςf ἡμῖν.
36 δὲ εἶπενa αὐτοῖς· Τί θέλετεb ⸀ποιήσωc ὑμῖν;
37οἱ δὲ εἶπανa αὐτῷ· Δὸςb ἡμῖν ἵνα εἷς ⸂σου ἐκ δεξιῶν⸃ καὶ εἷς ἐξ ⸀ἀριστερῶνc καθίσωμενd ἐν τῇ δόξῃ σου.
38 δὲ Ἰησοῦς εἶπενa αὐτοῖς· Οὐκ οἴδατεb τί αἰτεῖσθε·c δύνασθεd πιεῖνe τὸ ποτήριον ἐγὼ πίνω,f ⸀ἢ τὸ βάπτισμαg ἐγὼ βαπτίζομαιh βαπτισθῆναι;i
39οἱ δὲ εἶπανa αὐτῷ· Δυνάμεθα.b δὲ Ἰησοῦς εἶπενc αὐτοῖς· ⸀Τὸ ποτήριον ἐγὼ πίνωd πίεσθεe καὶ τὸ βάπτισμαf ἐγὼ βαπτίζομαιg βαπτισθήσεσθε,h
40τὸ δὲ καθίσαιa ἐκ δεξιῶν μου ⸀ἢ ἐξ εὐωνύμωνb οὐκ ἔστινc ἐμὸν δοῦναι,d ἀλλ’ οἷς ἡτοίμασται.e
41Καὶ ἀκούσαντεςa οἱ δέκαb ἤρξαντοc ἀγανακτεῖνd περὶ Ἰακώβου καὶ Ἰωάννου.
42⸂καὶ προσκαλεσάμενοςa αὐτοὺς Ἰησοῦς⸃ λέγειb αὐτοῖς· Οἴδατεc ὅτι οἱ δοκοῦντεςd ἄρχεινe τῶν ἐθνῶν κατακυριεύουσινf αὐτῶν καὶ οἱ μεγάλοι αὐτῶν κατεξουσιάζουσινg αὐτῶν.
43οὐχ οὕτως δέ ⸀ἐστινa ἐν ὑμῖν· ἀλλ’ ὃς ⸀ἂν θέλῃb ⸂μέγας γενέσθαι⸃c ἐν ὑμῖν, ἔσταιd ὑμῶν διάκονος,e
44καὶ ὃς ⸀ἂν θέλῃa ⸂ἐν ὑμῖν εἶναι⸃b πρῶτος, ἔσταιc πάντων δοῦλος·
45καὶ γὰρ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθενa διακονηθῆναιb ἀλλὰ διακονῆσαιc καὶ δοῦναιd τὴν ψυχὴν αὐτοῦ λύτρονe ἀντὶf πολλῶν.
46Καὶ ἔρχονταιa εἰς Ἰεριχώ.b καὶ ἐκπορευομένουc αὐτοῦ ἀπὸ Ἰεριχὼd καὶ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ καὶ ὄχλου ἱκανοῦ ⸀ὁ υἱὸς Τιμαίουe Βαρτιμαῖοςf ⸀τυφλὸς ⸂προσαίτηςg ἐκάθητοh παρὰ τὴν ὁδόν⸃.
47καὶ ἀκούσαςa ὅτι Ἰησοῦς ⸀Ναζαρηνόςb ἐστινc ἤρξατοd κράζεινe καὶ λέγειν·f ⸀Υἱὲ Δαυὶδ Ἰησοῦ, ἐλέησόνg με.
48καὶ ἐπετίμωνa αὐτῷ πολλοὶ ἵνα σιωπήσῃ·b δὲ πολλῷ μᾶλλον ἔκραζεν·c Υἱὲ Δαυίδ, ἐλέησόνd με.
49καὶ στὰςa Ἰησοῦς εἶπεν·b ⸂Φωνήσατεc αὐτόν⸃. καὶ φωνοῦσιd τὸν τυφλὸν λέγοντεςe αὐτῷ· Θάρσει,f ⸀ἔγειρε,g φωνεῖh σε.
50 δὲ ἀποβαλὼνa τὸ ἱμάτιον αὐτοῦ ⸀ἀναπηδήσαςb ἦλθενc πρὸς τὸν Ἰησοῦν.
51καὶ ἀποκριθεὶςa ⸂αὐτῷ Ἰησοῦς εἶπεν⸃·b Τί ⸂σοι θέλειςc ποιήσω⸃;d δὲ τυφλὸς εἶπενe αὐτῷ· Ραββουνι,f ἵνα ἀναβλέψω.g
52⸂καὶ ὁ⸃ Ἰησοῦς εἶπενa αὐτῷ· Ὕπαγε,b πίστις σου σέσωκένc σε. καὶ ⸀εὐθὺς ἀνέβλεψεν,d καὶ ἠκολούθειe ⸀αὐτῷ ἐν τῇ ὁδῷ.