Κατὰ Μαθθαῖον

9
Καὶ ⸀ἐμβὰςa ⸀εἰς πλοῖον διεπέρασενb καὶ ἦλθενc εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν.
2  Καὶ ἰδοὺ προσέφερονa αὐτῷ παραλυτικὸνb ἐπὶ κλίνηςc βεβλημένον.d καὶ ἰδὼνe ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν εἶπενf τῷ παραλυτικῷ·g Θάρσει,h τέκνον· ⸀ἀφίενταίi ⸂σου αἱ ἁμαρτίαι⸃.
3  καὶ ἰδού τινες τῶν γραμματέων εἶπανa ἐν ἑαυτοῖς· Οὗτος βλασφημεῖ.b
4  καὶ ⸀εἰδὼςa ὁ Ἰησοῦς τὰς ἐνθυμήσειςb αὐτῶν εἶπεν·c ⸀Ἱνατίd ἐνθυμεῖσθεe πονηρὰ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν;
5  τί γάρ ἐστινa εὐκοπώτερον,b εἰπεῖν·c ⸀Ἀφίενταίd σου αἱ ἁμαρτίαι, ἢ εἰπεῖν·e ⸀Ἔγειρεf καὶ περιπάτει;g
6  ἵνα δὲ εἰδῆτεa ὅτι ἐξουσίαν ἔχειb ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς ἀφιέναιc ἁμαρτίας— τότε λέγειd τῷ παραλυτικῷ·e ⸀Ἐγερθεὶςf ἆρόνg σου τὴν κλίνηνh καὶ ὕπαγεi εἰς τὸν οἶκόν σου.
7  καὶ ἐγερθεὶςa ἀπῆλθενb εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ.
8  ἰδόντεςa δὲ οἱ ὄχλοι ⸀ἐφοβήθησανb καὶ ἐδόξασανc τὸν θεὸν τὸν δόνταd ἐξουσίαν τοιαύτην τοῖς ἀνθρώποις.
9  Καὶ παράγωνa ὁ Ἰησοῦς ἐκεῖθενb εἶδενc ἄνθρωπον καθήμενονd ἐπὶ τὸ τελώνιον,e Μαθθαῖονf λεγόμενον,g καὶ λέγειh αὐτῷ· Ἀκολούθειi μοι· καὶ ἀναστὰςj ἠκολούθησενk αὐτῷ.
10  Καὶ ἐγένετοa αὐτοῦ ἀνακειμένουb ἐν τῇ οἰκίᾳ, ⸀καὶ ἰδοὺ πολλοὶ τελῶναιc καὶ ἁμαρτωλοὶ ἐλθόντεςd συνανέκειντοe τῷ Ἰησοῦ καὶ τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ.
11  καὶ ἰδόντεςa οἱ Φαρισαῖοι ⸀ἔλεγονb τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· Διὰ τί μετὰ τῶν τελωνῶνc καὶ ἁμαρτωλῶν ἐσθίειd ὁ διδάσκαλος ὑμῶν;
12  ὁ ⸀δὲ ἀκούσαςa ⸀εἶπεν·b Οὐ χρείαν ἔχουσινc οἱ ἰσχύοντεςd ἰατροῦe ἀλλὰ οἱ κακῶςf ἔχοντες.g
13  πορευθέντεςa δὲ μάθετεb τί ἐστιν·c Ἔλεοςd θέλωe καὶ οὐ θυσίαν·f οὐ γὰρ ἦλθονg καλέσαιh δικαίους ἀλλὰ ⸀ἁμαρτωλούς.
14  Τότε προσέρχονταιa αὐτῷ οἱ μαθηταὶ Ἰωάννου λέγοντες·b Διὰ τί ἡμεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι νηστεύομενc ⸀πολλά, οἱ δὲ μαθηταί σου οὐ νηστεύουσιν;d
15  καὶ εἶπενa αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Μὴ δύνανταιb οἱ υἱοὶ τοῦ νυμφῶνοςc πενθεῖνd ἐφ’ ὅσον μετ’ αὐτῶν ἐστινe ὁ νυμφίος;f ἐλεύσονταιg δὲ ἡμέραι ὅταν ἀπαρθῇh ἀπ’ αὐτῶν ὁ νυμφίος,i καὶ τότε νηστεύσουσιν.j
16  οὐδεὶς δὲ ἐπιβάλλειa ἐπίβλημαb ῥάκουςc ἀγνάφουd ἐπὶ ἱματίῳ παλαιῷ·e αἴρειf γὰρ τὸ πλήρωμαg αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ ἱματίου, καὶ χεῖρονh σχίσμαi γίνεται.j
17  οὐδὲ βάλλουσινa οἶνον νέονb εἰς ἀσκοὺςc παλαιούς·d εἰ δὲ μή γε,e ῥήγνυνταιf οἱ ἀσκοί,g καὶ ὁ οἶνος ἐκχεῖταιh καὶ οἱ ἀσκοὶi ⸀ἀπόλλυνται·j ἀλλὰ βάλλουσινk οἶνον νέονl εἰς ἀσκοὺςm καινούς, καὶ ἀμφότεροιn συντηροῦνται.o
18  Ταῦτα αὐτοῦ λαλοῦντοςa αὐτοῖς ἰδοὺ ἄρχων εἷς ⸀ἐλθὼνb προσεκύνειc αὐτῷ λέγωνd ὅτι Ἡ θυγάτηρe μου ἄρτι ἐτελεύτησεν·f ἀλλὰ ἐλθὼνg ἐπίθεςh τὴν χεῖρά σου ἐπ’ αὐτήν, καὶ ζήσεται.i
19  καὶ ἐγερθεὶςa ὁ Ἰησοῦς ⸀ἠκολούθειb αὐτῷ καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ.
20  Καὶ ἰδοὺ γυνὴ αἱμορροοῦσαa δώδεκα ἔτη προσελθοῦσαb ὄπισθενc ἥψατοd τοῦ κρασπέδουe τοῦ ἱματίου αὐτοῦ·
21  ἔλεγενa γὰρ ἐν ἑαυτῇ· Ἐὰν μόνον ἅψωμαιb τοῦ ἱματίου αὐτοῦ σωθήσομαι.c
22  ὁ δὲ Ἰησοῦς ⸀στραφεὶςa καὶ ἰδὼνb αὐτὴν εἶπεν·c Θάρσει,d θύγατερ·e ἡ πίστις σου σέσωκένf σε. καὶ ἐσώθηg ἡ γυνὴ ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης.
23  καὶ ἐλθὼνa ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ ἄρχοντος καὶ ἰδὼνb τοὺς αὐλητὰςc καὶ τὸν ὄχλον θορυβούμενονd
24  ⸀ἔλεγεν·a Ἀναχωρεῖτε,b οὐ γὰρ ἀπέθανενc τὸ κοράσιονd ἀλλὰ καθεύδει·e καὶ κατεγέλωνf αὐτοῦ.
25  ὅτε δὲ ἐξεβλήθηa ὁ ὄχλος, εἰσελθὼνb ἐκράτησενc τῆς χειρὸς αὐτῆς, καὶ ἠγέρθηd τὸ κοράσιον.e
26  καὶ ἐξῆλθενa ἡ φήμηb αὕτη εἰς ὅλην τὴν γῆν ἐκείνην.
27  Καὶ παράγοντιa ἐκεῖθενb τῷ Ἰησοῦ ἠκολούθησανc ⸀αὐτῷ δύο τυφλοὶ κράζοντεςd καὶ λέγοντες·e Ἐλέησονf ἡμᾶς, ⸀υἱὲ Δαυίδ.
28  ἐλθόντιa δὲ εἰς τὴν οἰκίαν προσῆλθονb αὐτῷ οἱ τυφλοί, καὶ λέγειc αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Πιστεύετεd ὅτι δύναμαιe τοῦτο ποιῆσαι;f λέγουσινg αὐτῷ· Ναί, κύριε.
29  τότε ἥψατοa τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν λέγων·b Κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν γενηθήτωc ὑμῖν.
30  καὶ ἠνεῴχθησανa αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοί. καὶ ⸀ἐνεβριμήθηb αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέγων·c Ὁρᾶτεd μηδεὶς γινωσκέτω·e
31  οἱ δὲ ἐξελθόντεςa διεφήμισανb αὐτὸν ἐν ὅλῃ τῇ γῇ ἐκείνῃ.
32  Αὐτῶν δὲ ἐξερχομένωνa ἰδοὺ προσήνεγκανb αὐτῷ ⸀ἄνθρωπον κωφὸνc δαιμονιζόμενον·d
33  καὶ ἐκβληθέντοςa τοῦ δαιμονίου ἐλάλησενb ὁ κωφός.c καὶ ἐθαύμασανd οἱ ὄχλοι λέγοντες·e Οὐδέποτεf ἐφάνηg οὕτως ἐν τῷ Ἰσραήλ.
34  οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἔλεγον·a Ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλειb τὰ δαιμόνια.
35  Καὶ περιῆγενa ὁ Ἰησοῦς τὰς πόλεις πάσας καὶ τὰς κώμας,b διδάσκωνc ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν καὶ κηρύσσωνd τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας καὶ θεραπεύωνe πᾶσαν νόσονf καὶ πᾶσαν ⸀μαλακίαν.g
36  Ἰδὼνa δὲ τοὺς ὄχλους ἐσπλαγχνίσθηb περὶ αὐτῶν ὅτι ἦσανc ἐσκυλμένοιd καὶ ἐρριμμένοιe ⸀ὡσεὶf πρόβατα μὴ ἔχονταg ποιμένα.h
37  τότε λέγειa τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· Ὁ μὲν θερισμὸςb πολύς, οἱ δὲ ἐργάταιc ὀλίγοι·
38  δεήθητεa οὖν τοῦ κυρίου τοῦ θερισμοῦb ὅπως ἐκβάλῃc ἐργάταςd εἰς τὸν θερισμὸνe αὐτοῦ.