5
Ἰδὼνa
δὲ τοὺς ὄχλους ἀνέβηb
εἰς τὸ ὄρος· καὶ καθίσαντοςc
αὐτοῦ προσῆλθανd
αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ·
2
καὶ ἀνοίξαςa
τὸ στόμα αὐτοῦ ἐδίδασκενb
αὐτοὺς λέγων·c
3
Μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι, ὅτι αὐτῶν ἐστινa
ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
4
μακάριοι οἱ πενθοῦντες,a
ὅτι αὐτοὶ παρακληθήσονται.b
5
μακάριοι οἱ πραεῖς,a
ὅτι αὐτοὶ κληρονομήσουσιb
τὴν γῆν.
6
μακάριοι οἱ πεινῶντεςa
καὶ διψῶντεςb
τὴν δικαιοσύνην, ὅτι αὐτοὶ χορτασθήσονται.c
7
μακάριοι οἱ ἐλεήμονες,a
ὅτι αὐτοὶ ἐλεηθήσονται.b
8
μακάριοι οἱ καθαροὶa
τῇ καρδίᾳ, ὅτι αὐτοὶ τὸν θεὸν ὄψονται.b
9
μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί,a
ὅτι αὐτοὶ υἱοὶ θεοῦ κληθήσονται.b
10
μακάριοι οἱ δεδιωγμένοιa
ἕνεκενb
δικαιοσύνης, ὅτι αὐτῶν ἐστινc
ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
11
μακάριοί ἐστεa
ὅταν ὀνειδίσωσινb
ὑμᾶς καὶ διώξωσινc
καὶ εἴπωσινd
πᾶν ⸀πονηρὸν καθ’ ὑμῶν ψευδόμενοιe
ἕνεκενf
ἐμοῦ.
12
χαίρετεa
καὶ ἀγαλλιᾶσθε,b
ὅτι ὁ μισθὸςc
ὑμῶν πολὺς ἐν τοῖς οὐρανοῖς· οὕτως γὰρ ἐδίωξανd
τοὺς προφήτας τοὺς πρὸ ὑμῶν.
13
Ὑμεῖς ἐστεa
τὸ ἅλαςb
τῆς γῆς· ἐὰν δὲ τὸ ἅλαςc
μωρανθῇ,d
ἐν τίνι ἁλισθήσεται;e
εἰς οὐδὲν ἰσχύειf
ἔτι εἰ μὴ ⸂βληθὲνg
ἔξω⸃ καταπατεῖσθαιh
ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων.
14
Ὑμεῖς ἐστεa
τὸ φῶς τοῦ κόσμου. οὐ δύναταιb
πόλις κρυβῆναιc
ἐπάνωd
ὄρους κειμένη·e
15
οὐδὲ καίουσινa
λύχνονb
καὶ τιθέασινc
αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιονd
ἀλλ’ ἐπὶ τὴν λυχνίαν,e
καὶ λάμπειf
πᾶσιν τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ.
16
οὕτως λαμψάτωa
τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσινb
ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσινc
τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
17
Μὴ νομίσητεa
ὅτι ἦλθονb
καταλῦσαιc
τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας· οὐκ ἦλθονd
καταλῦσαιe
ἀλλὰ πληρῶσαι·f
18
ἀμὴν γὰρ λέγωa
ὑμῖν, ἕως ἂν παρέλθῃb
ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ, ἰῶταc
ἓν ἢ μία κεραίαd
οὐ μὴ παρέλθῃe
ἀπὸ τοῦ νόμου, ἕως ἂν πάντα γένηται.f
19
ὃς ἐὰν οὖν λύσῃa
μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν ἐλαχίστωνb
καὶ διδάξῃc
οὕτως τοὺς ἀνθρώπους, ἐλάχιστοςd
κληθήσεταιe
ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν· ὃς δ’ ἂν ποιήσῃf
καὶ διδάξῃ,g
οὗτος μέγας κληθήσεταιh
ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν.
20
λέγωa
γὰρ ὑμῖν ὅτι ἐὰν μὴ περισσεύσῃb
⸂ὑμῶν ἡ δικαιοσύνη⸃ πλεῖον τῶν γραμματέων καὶ Φαρισαίων, οὐ μὴ εἰσέλθητεc
εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν.
21
Ἠκούσατεa
ὅτι ἐρρέθηb
τοῖς ἀρχαίοις·c
Οὐ φονεύσεις·d
ὃς δ’ ἂν φονεύσῃ,e
ἔνοχοςf
ἔσταιg
τῇ κρίσει.
22
ἐγὼ δὲ λέγωa
ὑμῖν ὅτι πᾶς ὁ ὀργιζόμενοςb
τῷ ἀδελφῷ ⸀αὐτοῦ ἔνοχοςc
ἔσταιd
τῇ κρίσει· ὃς δ’ ἂν εἴπῃe
τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ· Ῥακά,f
ἔνοχοςg
ἔσταιh
τῷ συνεδρίῳ·i
ὃς δ’ ἂν εἴπῃ·j
Μωρέ,k
ἔνοχοςl
ἔσταιm
εἰς τὴν γέεννανn
τοῦ πυρός.
23
ἐὰν οὖν προσφέρῃςa
τὸ δῶρόνb
σου ἐπὶ τὸ θυσιαστήριονc
κἀκεῖd
μνησθῇςe
ὅτι ὁ ἀδελφός σου ἔχειf
τι κατὰ σοῦ,
24
ἄφεςa
ἐκεῖ τὸ δῶρόνb
σου ἔμπροσθεν τοῦ θυσιαστηρίουc
καὶ ὕπαγεd
πρῶτον διαλλάγηθιe
τῷ ἀδελφῷ σου, καὶ τότε ἐλθὼνf
πρόσφερεg
τὸ δῶρόνh
σου.
25
ἴσθιa
εὐνοῶνb
τῷ ἀντιδίκῳc
σου ταχὺd
ἕως ὅτου εἶe
⸂μετ’ αὐτοῦ ἐν τῇ ὁδῷ⸃, μήποτέf
σε παραδῷg
ὁ ἀντίδικοςh
τῷ κριτῇ,i
καὶ ὁ ⸀κριτὴςj
τῷ ὑπηρέτῃ,k
καὶ εἰς φυλακὴν βληθήσῃ·l
26
ἀμὴν λέγωa
σοι, οὐ μὴ ἐξέλθῃςb
ἐκεῖθενc
ἕως ἂν ἀποδῷςd
τὸν ἔσχατον κοδράντην.e
27
Ἠκούσατεa
ὅτι ἐρρέθη·b
Οὐ μοιχεύσεις.c
28
ἐγὼ δὲ λέγωa
ὑμῖν ὅτι πᾶς ὁ βλέπωνb
γυναῖκα πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαιc
αὐτὴν ἤδη ἐμοίχευσενd
αὐτὴν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ.
29
εἰ δὲ ὁ ὀφθαλμός σου ὁ δεξιὸς σκανδαλίζειa
σε, ἔξελεb
αὐτὸν καὶ βάλεc
ἀπὸ σοῦ, συμφέρειd
γάρ σοι ἵνα ἀπόληταιe
ἓν τῶν μελῶν σου καὶ μὴ ὅλον τὸ σῶμά σου βληθῇf
εἰς γέενναν.g
30
καὶ εἰ ἡ δεξιά σου χεὶρ σκανδαλίζειa
σε, ἔκκοψονb
αὐτὴν καὶ βάλεc
ἀπὸ σοῦ, συμφέρειd
γάρ σοι ἵνα ἀπόληταιe
ἓν τῶν μελῶν σου καὶ μὴ ὅλον τὸ σῶμά σου ⸂εἰς γέεννανf
ἀπέλθῃ⸃.g
31
Ἐρρέθηa
⸀δέ· Ὃς ἂν ἀπολύσῃb
τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, δότωc
αὐτῇ ἀποστάσιον.d
32
ἐγὼ δὲ λέγωa
ὑμῖν ὅτι ⸂πᾶς ὁ ἀπολύων⸃b
τὴν γυναῖκα αὐτοῦ παρεκτὸςc
λόγου πορνείαςd
ποιεῖe
αὐτὴν ⸀μοιχευθῆναι,f
καὶ ὃς ἐὰν ἀπολελυμένηνg
γαμήσῃh
μοιχᾶται.i
33
Πάλιν ἠκούσατεa
ὅτι ἐρρέθηb
τοῖς ἀρχαίοις·c
Οὐκ ἐπιορκήσεις,d
ἀποδώσειςe
δὲ τῷ κυρίῳ τοὺς ὅρκουςf
σου.
34
ἐγὼ δὲ λέγωa
ὑμῖν μὴ ὀμόσαιb
ὅλως·c
μήτε ἐν τῷ οὐρανῷ, ὅτι θρόνος ἐστὶνd
τοῦ θεοῦ·
35
μήτε ἐν τῇ γῇ, ὅτι ὑποπόδιόνa
ἐστινb
τῶν ποδῶν αὐτοῦ· μήτε εἰς Ἱεροσόλυμα, ὅτι πόλις ἐστὶνc
τοῦ μεγάλου βασιλέως·
36
μήτε ἐν τῇ κεφαλῇ σου ὀμόσῃς,a
ὅτι οὐ δύνασαιb
μίαν τρίχαc
λευκὴνd
⸂ποιῆσαιe
ἢ μέλαιναν⸃.f
37
ἔστωa
δὲ ὁ λόγος ὑμῶν ναὶ ναί, οὒ οὔ· τὸ δὲ περισσὸνb
τούτων ἐκ τοῦ πονηροῦ ἐστιν.c
38
Ἠκούσατεa
ὅτι ἐρρέθη·b
Ὀφθαλμὸν ἀντὶc
ὀφθαλμοῦ καὶ ὀδόνταd
ἀντὶe
ὀδόντος.f
39
ἐγὼ δὲ λέγωa
ὑμῖν μὴ ἀντιστῆναιb
τῷ πονηρῷ· ἀλλ’ ὅστις σε ⸀ῥαπίζειc
⸀εἰς τὴν δεξιὰν ⸀σιαγόνα,d
στρέψονe
αὐτῷ καὶ τὴν ἄλλην·
40
καὶ τῷ θέλοντίa
σοι κριθῆναιb
καὶ τὸν χιτῶνάc
σου λαβεῖν,d
ἄφεςe
αὐτῷ καὶ τὸ ἱμάτιον·
41
καὶ ὅστις σε ἀγγαρεύσειa
μίλιονb
ἕν, ὕπαγεc
μετ’ αὐτοῦ δύο.
42
τῷ αἰτοῦντίa
σε ⸀δός,b
καὶ τὸν θέλονταc
ἀπὸ σοῦ δανίσασθαιd
μὴ ἀποστραφῇς.e
43
Ἠκούσατεa
ὅτι ἐρρέθη·b
Ἀγαπήσειςc
τὸν πλησίονd
σου καὶ μισήσειςe
τὸν ἐχθρόν σου.
44
ἐγὼ δὲ λέγωa
ὑμῖν, ἀγαπᾶτεb
τοὺς ἐχθροὺς ⸀ὑμῶν καὶ προσεύχεσθεc
ὑπὲρ ⸀τῶν διωκόντωνd
ὑμᾶς·
45
ὅπως γένησθεa
υἱοὶ τοῦ πατρὸς ὑμῶν τοῦ ⸀ἐν οὐρανοῖς, ὅτι τὸν ἥλιον αὐτοῦ ἀνατέλλειb
ἐπὶ πονηροὺς καὶ ἀγαθοὺς καὶ βρέχειc
ἐπὶ δικαίους καὶ ἀδίκους.d
46
ἐὰν γὰρ ἀγαπήσητεa
τοὺς ἀγαπῶνταςb
ὑμᾶς, τίνα μισθὸνc
ἔχετε;d
οὐχὶ καὶ οἱ τελῶναιe
⸂τὸ αὐτὸ⸃ ποιοῦσιν;f
47
καὶ ἐὰν ἀσπάσησθεa
τοὺς ⸀ἀδελφοὺς ὑμῶν μόνον, τί περισσὸνb
ποιεῖτε;c
οὐχὶ καὶ οἱ ⸀ἐθνικοὶd
⸂τὸ αὐτὸ⸃ ποιοῦσιν;e
48
Ἔσεσθεa
οὖν ὑμεῖς τέλειοιb
⸀ὡς ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ ⸀οὐράνιοςc
τέλειόςd
ἐστιν.e