Κατὰ Μαθθαῖον

26
Καὶ ἐγένετοa ὅτε ἐτέλεσενb Ἰησοῦς πάντας τοὺς λόγους τούτους, εἶπενc τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ·
2Οἴδατεa ὅτι μετὰ δύο ἡμέρας τὸ πάσχαb γίνεται,c καὶ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοταιd εἰς τὸ σταυρωθῆναι.e
3Τότε συνήχθησανa οἱ ⸀ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι τοῦ λαοῦ εἰς τὴν αὐλὴνb τοῦ ἀρχιερέως τοῦ λεγομένουc Καϊάφα,d
4καὶ συνεβουλεύσαντοa ἵνα τὸν Ἰησοῦν δόλῳb κρατήσωσινc καὶ ἀποκτείνωσιν·d
5ἔλεγονa δέ· Μὴ ἐν τῇ ἑορτῇ,b ἵνα μὴ θόρυβοςc γένηταιd ἐν τῷ λαῷ.
6Τοῦ δὲ Ἰησοῦ γενομένουa ἐν Βηθανίᾳb ἐν οἰκίᾳ Σίμωνος τοῦ λεπροῦ,c
7προσῆλθενa αὐτῷ γυνὴ ⸂ἔχουσαb ἀλάβαστρονc μύρου⸃d βαρυτίμουe καὶ κατέχεενf ἐπὶ ⸂τῆς κεφαλῆς⸃ αὐτοῦ ἀνακειμένου.g
8ἰδόντεςa δὲ οἱ ⸀μαθηταὶ ἠγανάκτησανb λέγοντες·c Εἰς τί ἀπώλειαd αὕτη;
9ἐδύνατοa γὰρ ⸀τοῦτο πραθῆναιb πολλοῦ καὶ δοθῆναιc πτωχοῖς.
10γνοὺςa δὲ Ἰησοῦς εἶπενb αὐτοῖς· Τί κόπουςc παρέχετεd τῇ γυναικί; ἔργον γὰρ καλὸν ἠργάσατοe εἰς ἐμέ·
11πάντοτε γὰρ τοὺς πτωχοὺς ἔχετεa μεθ’ ἑαυτῶν, ἐμὲ δὲ οὐ πάντοτε ἔχετε·b
12βαλοῦσαa γὰρ αὕτη τὸ μύρονb τοῦτο ἐπὶ τοῦ σώματός μου πρὸς τὸ ἐνταφιάσαιc με ἐποίησεν.d
13ἀμὴν λέγωa ὑμῖν, ὅπου ἐὰν κηρυχθῇb τὸ εὐαγγέλιον τοῦτο ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ, λαληθήσεταιc καὶ ἐποίησενd αὕτη εἰς μνημόσυνονe αὐτῆς.
14Τότε πορευθεὶςa εἷς τῶν δώδεκα, λεγόμενοςb Ἰούδας Ἰσκαριώτης,c πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς
15εἶπεν·a Τί θέλετέb μοι δοῦναιc κἀγὼ ὑμῖν παραδώσωd αὐτόν; οἱ δὲ ἔστησανe αὐτῷ τριάκονταf ἀργύρια.g
16καὶ ἀπὸ τότε ἐζήτειa εὐκαιρίανb ἵνα αὐτὸν παραδῷ.c
17Τῇ δὲ πρώτῃ τῶν ἀζύμωνa προσῆλθονb οἱ μαθηταὶ τῷ Ἰησοῦ ⸀λέγοντες·c Ποῦ θέλειςd ⸀ἑτοιμάσωμένe σοι φαγεῖνf τὸ πάσχα;g
18 δὲ εἶπεν·a Ὑπάγετεb εἰς τὴν πόλιν πρὸς τὸν δεῖναc καὶ εἴπατεd αὐτῷ· διδάσκαλος λέγει·e καιρός μου ἐγγύς ἐστιν·f πρὸς σὲ ποιῶg τὸ πάσχαh μετὰ τῶν μαθητῶν μου.
19καὶ ἐποίησανa οἱ μαθηταὶ ὡς συνέταξενb αὐτοῖς Ἰησοῦς, καὶ ἡτοίμασανc τὸ πάσχα.d
20Ὀψίαςa δὲ γενομένηςb ἀνέκειτοc μετὰ τῶν δώδεκα ⸀μαθητῶν
21καὶ ἐσθιόντωνa αὐτῶν εἶπεν·b Ἀμὴν λέγωc ὑμῖν ὅτι εἷς ἐξ ὑμῶν παραδώσειd με.
22καὶ λυπούμενοιa σφόδραb ἤρξαντοc λέγεινd αὐτῷ ⸂εἷς ἕκαστος⸃· Μήτιe ἐγώ εἰμι,f κύριε;
23 δὲ ἀποκριθεὶςa εἶπεν·b ἐμβάψαςc μετ’ ἐμοῦ ⸂τὴν χεῖρα ἐν τῷ τρυβλίῳ⸃d οὗτός με παραδώσει·e
24 μὲν υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὑπάγειa καθὼς γέγραπταιb περὶ αὐτοῦ, οὐαὶ δὲ τῷ ἀνθρώπῳ ἐκείνῳ δι’ οὗ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοται·c καλὸν ἦνd αὐτῷ εἰ οὐκ ἐγεννήθηe ἄνθρωπος ἐκεῖνος.
25ἀποκριθεὶςa δὲ Ἰούδας παραδιδοὺςb αὐτὸν εἶπεν·c Μήτιd ἐγώ εἰμι,e ῥαββί;f λέγειg αὐτῷ· Σὺ εἶπας.h
26Ἐσθιόντωνa δὲ αὐτῶν λαβὼνb Ἰησοῦς ⸀ἄρτον καὶ ⸀εὐλογήσαςc ἔκλασενd καὶ ⸂δοὺςe τοῖς μαθηταῖς⸃ εἶπεν·f Λάβετεg φάγετε,h τοῦτό ἐστινi τὸ σῶμά μου.
27καὶ ⸀λαβὼνa ποτήριον καὶ εὐχαριστήσαςb ἔδωκενc αὐτοῖς λέγων·d Πίετεe ἐξ αὐτοῦ πάντες,
28τοῦτο γάρ ἐστινa τὸ αἷμά ⸀μου ⸀τῆς διαθήκης τὸ περὶ πολλῶν ἐκχυννόμενονb εἰς ἄφεσινc ἁμαρτιῶν·
29λέγωa δὲ ⸀ὑμῖν, οὐ μὴ πίωb ἀπ’ ἄρτι ἐκ τούτου τοῦ γενήματοςc τῆς ἀμπέλουd ἕως τῆς ἡμέρας ἐκείνης ὅταν αὐτὸ πίνωe μεθ’ ὑμῶν καινὸν ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ πατρός μου.
30καὶ ὑμνήσαντεςa ἐξῆλθονb εἰς τὸ Ὄρος τῶν Ἐλαιῶν.c
31Τότε λέγειa αὐτοῖς Ἰησοῦς· Πάντες ὑμεῖς σκανδαλισθήσεσθεb ἐν ἐμοὶ ἐν τῇ νυκτὶ ταύτῃ, γέγραπταιc γάρ· Πατάξωd τὸν ποιμένα,e καὶ ⸀διασκορπισθήσονταιf τὰ πρόβατα τῆς ποίμνης·g
32μετὰ δὲ τὸ ἐγερθῆναίa με προάξωb ὑμᾶς εἰς τὴν Γαλιλαίαν.
33ἀποκριθεὶςa δὲ Πέτρος εἶπενb αὐτῷ· Εἰ πάντες σκανδαλισθήσονταιc ἐν σοί, ⸀ἐγὼ οὐδέποτεd σκανδαλισθήσομαι.e
34ἔφηa αὐτῷ Ἰησοῦς· Ἀμὴν λέγωb σοι ὅτι ἐν ταύτῃ τῇ νυκτὶ πρὶνc ἀλέκτοραd φωνῆσαιe τρὶςf ἀπαρνήσῃg με.
35λέγειa αὐτῷ Πέτρος· Κἂνb δέῃc με σὺν σοὶ ἀποθανεῖν,d οὐ μή σε ⸀ἀπαρνήσομαι.e ⸀ὁμοίως καὶ πάντες οἱ μαθηταὶ εἶπαν.f
36Τότε ἔρχεταιa μετ’ αὐτῶν Ἰησοῦς εἰς χωρίονb λεγόμενονc Γεθσημανὶ,d καὶ λέγειe τοῖς μαθηταῖς· Καθίσατεf αὐτοῦg ἕως οὗ ἀπελθὼνh ⸂ἐκεῖ προσεύξωμαι⸃.i
37καὶ παραλαβὼνa τὸν Πέτρον καὶ τοὺς δύο υἱοὺς Ζεβεδαίουb ἤρξατοc λυπεῖσθαιd καὶ ἀδημονεῖν.e
38τότε λέγειa ⸀αὐτοῖς· Περίλυπόςb ἐστινc ψυχή μου ἕως θανάτου· μείνατεd ὧδε καὶ γρηγορεῖτεe μετ’ ἐμοῦ.
39καὶ ⸀προελθὼνa μικρὸν ἔπεσενb ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ προσευχόμενοςc καὶ λέγων·d Πάτερ μου, εἰ δυνατόν ἐστιν,e παρελθάτωf ἀπ’ ἐμοῦ τὸ ποτήριον τοῦτο· πλὴν οὐχ ὡς ἐγὼ θέλωg ἀλλ’ ὡς σύ.
40καὶ ἔρχεταιa πρὸς τοὺς μαθητὰς καὶ εὑρίσκειb αὐτοὺς καθεύδοντας,c καὶ λέγειd τῷ Πέτρῳ· Οὕτως οὐκ ἰσχύσατεe μίαν ὥραν γρηγορῆσαιf μετ’ ἐμοῦ;
41γρηγορεῖτεa καὶ προσεύχεσθε,b ἵνα μὴ εἰσέλθητεc εἰς πειρασμόν·d τὸ μὲν πνεῦμα πρόθυμονe δὲ σὰρξ ἀσθενής.f
42πάλιν ἐκ δευτέρου ἀπελθὼνa προσηύξατοb λέγων·c Πάτερ μου, εἰ οὐ δύναταιd ⸀τοῦτο ⸀παρελθεῖνe ἐὰν μὴ αὐτὸ πίω,f γενηθήτωg τὸ θέλημά σου.
43καὶ ἐλθὼνa ⸂πάλιν εὗρενb αὐτοὺς⸃ καθεύδοντας,c ἦσανd γὰρ αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοὶ βεβαρημένοι.e
44καὶ ἀφεὶςa αὐτοὺς ⸂πάλιν ἀπελθὼν⸃b προσηύξατοc ἐκ τρίτου τὸν αὐτὸν λόγον εἰπὼνd ⸀πάλιν.
45τότε ἔρχεταιa πρὸς τοὺς ⸀μαθητὰς καὶ λέγειb αὐτοῖς· Καθεύδετεc ⸀τὸ λοιπὸν καὶ ἀναπαύεσθε·d ἰδοὺ ἤγγικενe ὥρα καὶ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοταιf εἰς χεῖρας ἁμαρτωλῶν.
46ἐγείρεσθεa ἄγωμεν·b ἰδοὺ ἤγγικενc παραδιδούςd με.
47Καὶ ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντοςa ἰδοὺ Ἰούδας εἷς τῶν δώδεκα ἦλθενb καὶ μετ’ αὐτοῦ ὄχλος πολὺς μετὰ μαχαιρῶνc καὶ ξύλωνd ἀπὸ τῶν ἀρχιερέων καὶ πρεσβυτέρων τοῦ λαοῦ.
48 δὲ παραδιδοὺςa αὐτὸν ἔδωκενb αὐτοῖς σημεῖον λέγων·c Ὃν ἂν φιλήσωd αὐτός ἐστιν·e κρατήσατεf αὐτόν.
49καὶ εὐθέως προσελθὼνa τῷ Ἰησοῦ εἶπεν·b Χαῖρε,c ῥαββί·d καὶ κατεφίλησενe αὐτόν.
50 δὲ Ἰησοῦς εἶπενa αὐτῷ· Ἑταῖρε,b ἐφ’ ⸀ὃ πάρει.c τότε προσελθόντεςd ἐπέβαλονe τὰς χεῖρας ἐπὶ τὸν Ἰησοῦν καὶ ἐκράτησανf αὐτόν.
51καὶ ἰδοὺ εἷς τῶν μετὰ Ἰησοῦ ἐκτείναςa τὴν χεῖρα ἀπέσπασενb τὴν μάχαιρανc αὐτοῦ καὶ πατάξαςd τὸν δοῦλον τοῦ ἀρχιερέως ἀφεῖλενe αὐτοῦ τὸ ὠτίον.f
52τότε λέγειa αὐτῷ Ἰησοῦς· Ἀπόστρεψονb ⸂τὴν μάχαιράνc σου⸃ εἰς τὸν τόπον αὐτῆς, πάντες γὰρ οἱ λαβόντεςd μάχαιρανe ἐν μαχαίρῃf ⸀ἀπολοῦνται·g
53 δοκεῖςa ὅτι οὐ ⸀δύναμαιb παρακαλέσαιc τὸν πατέρα μου, καὶ παραστήσειd μοι ⸂ἄρτι πλείω⸃ δώδεκα λεγιῶναςe ἀγγέλων;
54πῶς οὖν πληρωθῶσινa αἱ γραφαὶ ὅτι οὕτως δεῖb γενέσθαι;c
55ἐν ἐκείνῃ τῇ ὥρᾳ εἶπενa Ἰησοῦς τοῖς ὄχλοις· Ὡς ἐπὶ λῃστὴνb ἐξήλθατεc μετὰ μαχαιρῶνd καὶ ξύλωνe συλλαβεῖνf με; καθ’ ⸀ἡμέραν ⸂ἐν τῷ ἱερῷ ἐκαθεζόμηνg διδάσκων⸃h καὶ οὐκ ἐκρατήσατέi με.
56τοῦτο δὲ ὅλον γέγονενa ἵνα πληρωθῶσινb αἱ γραφαὶ τῶν προφητῶν. τότε οἱ μαθηταὶ πάντες ἀφέντεςc αὐτὸν ἔφυγον.d
57Οἱ δὲ κρατήσαντεςa τὸν Ἰησοῦν ἀπήγαγονb πρὸς Καϊάφανc τὸν ἀρχιερέα, ὅπου οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι συνήχθησαν.d
58 δὲ Πέτρος ἠκολούθειa αὐτῷ ἀπὸ μακρόθενb ἕως τῆς αὐλῆςc τοῦ ἀρχιερέως, καὶ εἰσελθὼνd ἔσωe ἐκάθητοf μετὰ τῶν ὑπηρετῶνg ἰδεῖνh τὸ τέλος.
59οἱ δὲ ἀρχιερεῖς ⸀καὶ τὸ συνέδριονa ὅλον ἐζήτουνb ψευδομαρτυρίανc κατὰ τοῦ Ἰησοῦ ὅπως ⸂αὐτὸν θανατώσωσιν⸃,d
60καὶ οὐχ εὗρονa ⸂πολλῶν προσελθόντωνb ψευδομαρτύρων.c ὕστερονd δὲ προσελθόντεςe δύο⸃
61εἶπαν·a Οὗτος ἔφη·b Δύναμαιc καταλῦσαιd τὸν ναὸν τοῦ θεοῦ καὶ διὰ τριῶν ἡμερῶν ⸀οἰκοδομῆσαι.e
62καὶ ἀναστὰςa ἀρχιερεὺς εἶπενb αὐτῷ· Οὐδὲν ἀποκρίνῃ;c τί οὗτοί σου καταμαρτυροῦσιν;d
63 δὲ Ἰησοῦς ἐσιώπα.a ⸀καὶ ἀρχιερεὺς εἶπενb αὐτῷ· Ἐξορκίζωc σε κατὰ τοῦ θεοῦ τοῦ ζῶντοςd ἵνα ἡμῖν εἴπῃςe εἰ σὺ εἶf χριστὸς υἱὸς τοῦ θεοῦ.
64λέγειa αὐτῷ Ἰησοῦς· Σὺ εἶπας·b πλὴν λέγωc ὑμῖν, ἀπ’ ἄρτι ὄψεσθεd τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου καθήμενονe ἐκ δεξιῶν τῆς δυνάμεως καὶ ἐρχόμενονf ἐπὶ τῶν νεφελῶνg τοῦ οὐρανοῦ.
65τότε ἀρχιερεὺς διέρρηξενa τὰ ἱμάτια αὐτοῦ ⸀λέγων·b Ἐβλασφήμησεν·c τί ἔτι χρείαν ἔχομενd μαρτύρων; ἴδε νῦν ἠκούσατεe τὴν ⸀βλασφημίαν·f
66τί ὑμῖν δοκεῖ;a οἱ δὲ ἀποκριθέντεςb εἶπαν·c Ἔνοχοςd θανάτου ἐστίν.e
67τότε ἐνέπτυσανa εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ καὶ ἐκολάφισανb αὐτόν, οἱ δὲ ἐράπισανc
68λέγοντες·a Προφήτευσονb ἡμῖν, χριστέ, τίς ἐστινc παίσαςd σε;
69 δὲ Πέτρος ⸂ἐκάθητοa ἔξω⸃ ἐν τῇ αὐλῇ·b καὶ προσῆλθενc αὐτῷ μία παιδίσκηd λέγουσα·e Καὶ σὺ ἦσθαf μετὰ Ἰησοῦ τοῦ Γαλιλαίου·g
70 δὲ ἠρνήσατοa ⸀ἔμπροσθεν πάντων λέγων·b Οὐκ οἶδαc τί λέγεις.d
71ἐξελθόνταa ⸀δὲ εἰς τὸν πυλῶναb εἶδενc αὐτὸν ἄλλη καὶ λέγειd ⸀τοῖς ἐκεῖ· ⸀Οὗτος ἦνe μετὰ Ἰησοῦ τοῦ Ναζωραίου·f
72καὶ πάλιν ἠρνήσατοa μετὰ ὅρκουb ὅτι Οὐκ οἶδαc τὸν ἄνθρωπον.
73μετὰ μικρὸν δὲ προσελθόντεςa οἱ ἑστῶτεςb εἶπονc τῷ Πέτρῳ· Ἀληθῶςd καὶ σὺ ἐξ αὐτῶν εἶ,e καὶ γὰρ λαλιάf σου δῆλόνg σε ποιεῖ·h
74τότε ἤρξατοa καταθεματίζεινb καὶ ὀμνύεινc ὅτι Οὐκ οἶδαd τὸν ἄνθρωπον. καὶ ⸀εὐθέως ἀλέκτωρe ἐφώνησεν·f
75καὶ ἐμνήσθηa Πέτρος τοῦ ⸀ῥήματος Ἰησοῦ ⸀εἰρηκότοςb ὅτι Πρὶνc ἀλέκτοραd φωνῆσαιe τρὶςf ἀπαρνήσῃg με, καὶ ἐξελθὼνh ἔξω ἔκλαυσενi πικρῶς.j