25
Τότε ὁμοιωθήσεταιa
ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν δέκαb
παρθένοις,c
αἵτινες λαβοῦσαιd
τὰς λαμπάδαςe
⸀ἑαυτῶν ἐξῆλθονf
εἰς ⸀ὑπάντησινg
τοῦ νυμφίου.h
2
πέντε δὲ ⸂ἐξ αὐτῶν ἦσαν⸃a
⸂μωραὶb
καὶ πέντε φρόνιμοι⸃.c
3
⸂αἱ γὰρ⸃ μωραὶa
λαβοῦσαιb
τὰς λαμπάδαςc
αὐτῶν οὐκ ἔλαβονd
μεθ’ ἑαυτῶν ἔλαιον·e
4
αἱ δὲ φρόνιμοιa
ἔλαβονb
ἔλαιονc
ἐν τοῖς ⸀ἀγγείοιςd
μετὰ τῶν λαμπάδωνe
⸀ἑαυτῶν.
5
χρονίζοντοςa
δὲ τοῦ νυμφίουb
ἐνύσταξανc
πᾶσαι καὶ ἐκάθευδον.d
6
μέσης δὲ νυκτὸς κραυγὴa
γέγονεν·b
Ἰδοὺ ὁ ⸀νυμφίος,c
ἐξέρχεσθεd
εἰς ἀπάντησινe
⸀αὐτοῦ.
7
τότε ἠγέρθησανa
πᾶσαι αἱ παρθένοιb
ἐκεῖναι καὶ ἐκόσμησανc
τὰς λαμπάδαςd
⸀ἑαυτῶν.
8
αἱ δὲ μωραὶa
ταῖς φρονίμοιςb
εἶπαν·c
Δότεd
ἡμῖν ἐκ τοῦ ἐλαίουe
ὑμῶν, ὅτι αἱ λαμπάδεςf
ἡμῶν σβέννυνται.g
9
ἀπεκρίθησανa
δὲ αἱ φρόνιμοιb
λέγουσαι·c
Μήποτεd
⸂οὐ μὴ⸃ ἀρκέσῃe
ἡμῖν καὶ ὑμῖν· ⸀πορεύεσθεf
μᾶλλον πρὸς τοὺς πωλοῦνταςg
καὶ ἀγοράσατεh
ἑαυταῖς.
10
ἀπερχομένωνa
δὲ αὐτῶν ἀγοράσαιb
ἦλθενc
ὁ νυμφίος,d
καὶ αἱ ἕτοιμοιe
εἰσῆλθονf
μετ’ αὐτοῦ εἰς τοὺς γάμους,g
καὶ ἐκλείσθηh
ἡ θύρα.
11
ὕστερονa
δὲ ἔρχονταιb
καὶ αἱ λοιπαὶ παρθένοιc
λέγουσαι·d
Κύριε κύριε, ἄνοιξονe
ἡμῖν·
12
ὁ δὲ ἀποκριθεὶςa
εἶπεν·b
Ἀμὴν λέγωc
ὑμῖν, οὐκ οἶδαd
ὑμᾶς.
13
γρηγορεῖτεa
οὖν, ὅτι οὐκ οἴδατεb
τὴν ἡμέραν οὐδὲ τὴν ⸀ὥραν.
14
Ὥσπερ γὰρ ἄνθρωπος ἀποδημῶνa
ἐκάλεσενb
τοὺς ἰδίους δούλους καὶ παρέδωκενc
αὐτοῖς τὰ ὑπάρχονταd
αὐτοῦ,
15
καὶ ᾧ μὲν ἔδωκενa
πέντε τάλανταb
ᾧ δὲ δύο ᾧ δὲ ἕν, ἑκάστῳ κατὰ τὴν ἰδίαν δύναμιν, καὶ ἀπεδήμησεν.c
εὐθέως
16
⸀πορευθεὶςa
ὁ τὰ πέντε τάλανταb
λαβὼνc
ἠργάσατοd
ἐν αὐτοῖς καὶ ⸀ἐκέρδησενe
ἄλλα ⸀πέντε·
17
⸀ὡσαύτωςa
ὁ τὰ δύο ⸀ἐκέρδησενb
ἄλλα δύο·
18
ὁ δὲ τὸ ἓν λαβὼνa
ἀπελθὼνb
ὤρυξενc
⸀γῆν καὶ ⸀ἔκρυψενd
τὸ ἀργύριονe
τοῦ κυρίου αὐτοῦ.
19
μετὰ δὲ ⸂πολὺν χρόνον⸃ ἔρχεταιa
ὁ κύριος τῶν δούλων ἐκείνων καὶ συναίρειb
⸂λόγον μετ’ αὐτῶν⸃
20
καὶ προσελθὼνa
ὁ τὰ πέντε τάλανταb
λαβὼνc
προσήνεγκενd
ἄλλα πέντε τάλανταe
λέγων·f
Κύριε, πέντε τάλαντάg
μοι παρέδωκας·h
ἴδε ἄλλα πέντε τάλανταi
⸀ἐκέρδησα.j
21
⸀ἔφηa
αὐτῷ ὁ κύριος αὐτοῦ· Εὖ,b
δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ, ἐπὶ ὀλίγα ἦςc
πιστός, ἐπὶ πολλῶν σε καταστήσω·d
εἴσελθεe
εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου σου.
22
προσελθὼνa
⸀δὲ καὶ ὁ τὰ δύο ⸀τάλανταb
εἶπεν·c
Κύριε, δύο τάλαντάd
μοι παρέδωκας·e
ἴδε ἄλλα δύο τάλανταf
⸀ἐκέρδησα.g
23
ἔφηa
αὐτῷ ὁ κύριος αὐτοῦ· Εὖ,b
δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ, ἐπὶ ὀλίγα ἦςc
πιστός, ἐπὶ πολλῶν σε καταστήσω·d
εἴσελθεe
εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου σου.
24
προσελθὼνa
δὲ καὶ ὁ τὸ ἓν τάλαντονb
εἰληφὼςc
εἶπεν·d
Κύριε, ἔγνωνe
σε ὅτι σκληρὸςf
εἶg
ἄνθρωπος, θερίζωνh
ὅπου οὐκ ἔσπειραςi
καὶ συνάγωνj
ὅθενk
οὐ διεσκόρπισας·l
25
καὶ φοβηθεὶςa
ἀπελθὼνb
ἔκρυψαc
τὸ τάλαντόνd
σου ἐν τῇ γῇ· ἴδε ἔχειςe
τὸ σόν.f
26
ἀποκριθεὶςa
δὲ ὁ κύριος αὐτοῦ εἶπενb
αὐτῷ· Πονηρὲ δοῦλε καὶ ὀκνηρέ,c
ᾔδειςd
ὅτι θερίζωe
ὅπου οὐκ ἔσπειραf
καὶ συνάγωg
ὅθενh
οὐ διεσκόρπισα;i
27
ἔδειa
⸂σε οὖν⸃ βαλεῖνb
⸂τὰ ἀργύριά⸃c
μου τοῖς τραπεζίταις,d
καὶ ἐλθὼνe
ἐγὼ ἐκομισάμηνf
ἂν τὸ ἐμὸν σὺν τόκῳ.g
28
ἄρατεa
οὖν ἀπ’ αὐτοῦ τὸ τάλαντονb
καὶ δότεc
τῷ ἔχοντιd
τὰ δέκαe
τάλαντα·f
29
τῷ γὰρ ἔχοντιa
παντὶ δοθήσεταιb
καὶ περισσευθήσεται·c
⸂τοῦ δὲ⸃ μὴ ἔχοντοςd
καὶ ὃ ἔχειe
ἀρθήσεταιf
ἀπ’ αὐτοῦ.
30
καὶ τὸν ἀχρεῖονa
δοῦλον ἐκβάλετεb
εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον·c
ἐκεῖ ἔσταιd
ὁ κλαυθμὸςe
καὶ ὁ βρυγμὸςf
τῶν ὀδόντων.g
31
Ὅταν δὲ ἔλθῃa
ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ πάντες ⸀οἱ ἄγγελοι μετ’ αὐτοῦ, τότε καθίσειb
ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ·
32
καὶ ⸀συναχθήσονταιa
ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἀφορίσειb
αὐτοὺς ἀπ’ ἀλλήλων, ὥσπερ ὁ ποιμὴνc
ἀφορίζειd
τὰ πρόβατα ἀπὸ τῶν ἐρίφων,e
33
καὶ στήσειa
τὰ μὲν πρόβατα ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ τὰ δὲ ἐρίφιαb
ἐξ εὐωνύμων.c
34
τότε ἐρεῖa
ὁ βασιλεὺς τοῖς ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ· Δεῦτε,b
οἱ εὐλογημένοιc
τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατεd
τὴν ἡτοιμασμένηνe
ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆςf
κόσμου.
35
ἐπείνασαa
γὰρ καὶ ἐδώκατέb
μοι φαγεῖν,c
ἐδίψησαd
καὶ ἐποτίσατέe
με, ξένοςf
ἤμηνg
καὶ συνηγάγετέh
με,
36
γυμνὸςa
καὶ περιεβάλετέb
με, ἠσθένησαc
καὶ ἐπεσκέψασθέd
με, ἐν φυλακῇ ἤμηνe
καὶ ἤλθατεf
πρός με.
37
τότε ἀποκριθήσονταιa
αὐτῷ οἱ δίκαιοι λέγοντες·b
Κύριε, πότε σε εἴδομενc
πεινῶνταd
καὶ ἐθρέψαμεν,e
ἢ διψῶνταf
καὶ ἐποτίσαμεν;g
38
πότε δέ σε εἴδομενa
ξένονb
καὶ συνηγάγομεν,c
ἢ γυμνὸνd
καὶ περιεβάλομεν;e
39
πότε δέ σε εἴδομενa
⸀ἀσθενοῦνταb
ἢ ἐν φυλακῇ καὶ ἤλθομενc
πρός σε;
40
καὶ ἀποκριθεὶςa
ὁ βασιλεὺς ἐρεῖb
αὐτοῖς· Ἀμὴν λέγωc
ὑμῖν, ἐφ’ ὅσον ἐποιήσατεd
ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων,e
ἐμοὶ ἐποιήσατε.f
41
τότε ἐρεῖa
καὶ τοῖς ἐξ εὐωνύμων·b
Πορεύεσθεc
ἀπ’ ἐμοῦ ⸀οἱ κατηραμένοιd
εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον τὸ ἡτοιμασμένονe
τῷ διαβόλῳ καὶ τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ.
42
ἐπείνασαa
γὰρ καὶ οὐκ ἐδώκατέb
μοι φαγεῖν,c
⸀ἐδίψησαd
καὶ οὐκ ἐποτίσατέe
με,
43
ξένοςa
ἤμηνb
καὶ οὐ συνηγάγετέc
με, γυμνὸςd
καὶ οὐ περιεβάλετέe
με, ἀσθενὴςf
καὶ ἐν φυλακῇ καὶ οὐκ ἐπεσκέψασθέg
με.
44
τότε ἀποκριθήσονταιa
καὶ αὐτοὶ λέγοντες·b
Κύριε, πότε σε εἴδομενc
πεινῶνταd
ἢ διψῶνταe
ἢ ξένονf
ἢ γυμνὸνg
ἢ ἀσθενῆh
ἢ ἐν φυλακῇ καὶ οὐ διηκονήσαμένi
σοι;
45
τότε ἀποκριθήσεταιa
αὐτοῖς λέγων·b
Ἀμὴν λέγωc
ὑμῖν, ἐφ’ ὅσον οὐκ ἐποιήσατεd
ἑνὶ τούτων τῶν ἐλαχίστων,e
οὐδὲ ἐμοὶ ἐποιήσατε.f
46
καὶ ἀπελεύσονταιa
οὗτοι εἰς κόλασινb
αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιον.