Κατὰ Μαθθαῖον

24
Καὶ ἐξελθὼνa ὁ Ἰησοῦς ⸂ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ ἐπορεύετο⸃,b καὶ προσῆλθονc οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐπιδεῖξαιd αὐτῷ τὰς οἰκοδομὰςe τοῦ ἱεροῦ·
2  ὁ δὲ ⸀ἀποκριθεὶςa εἶπενb αὐτοῖς· Οὐ βλέπετεc ⸂ταῦτα πάντα⸃; ἀμὴν λέγωd ὑμῖν, οὐ μὴ ἀφεθῇe ὧδε λίθος ἐπὶ λίθον ὃς οὐ καταλυθήσεται.f
3  Καθημένουa δὲ αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ Ὄρους τῶν Ἐλαιῶνb προσῆλθονc αὐτῷ οἱ μαθηταὶ κατ’ ἰδίαν λέγοντες·d Εἰπὸνe ἡμῖν πότε ταῦτα ἔσται,f καὶ τί τὸ σημεῖον τῆς σῆςg παρουσίαςh ⸀καὶ συντελείαςi τοῦ αἰῶνος.
4  καὶ ἀποκριθεὶςa ὁ Ἰησοῦς εἶπενb αὐτοῖς· Βλέπετεc μή τις ὑμᾶς πλανήσῃ·d
5  πολλοὶ γὰρ ἐλεύσονταιa ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου λέγοντες·b Ἐγώ εἰμιc ὁ χριστός, καὶ πολλοὺς πλανήσουσιν.d
6  μελλήσετεa δὲ ἀκούεινb πολέμουςc καὶ ἀκοὰςd πολέμων·e ὁρᾶτε,f μὴ θροεῖσθε·g δεῖh ⸀γὰρ γενέσθαι,i ἀλλ’ οὔπωj ἐστὶνk τὸ τέλος.
7  ἐγερθήσεταιa γὰρ ἔθνος ἐπὶ ἔθνος καὶ βασιλεία ἐπὶ βασιλείαν, καὶ ἔσονταιb ⸀λιμοὶc καὶ σεισμοὶd κατὰ τόπους·
8  πάντα δὲ ταῦτα ἀρχὴ ὠδίνων.a
9  Τότε παραδώσουσινa ὑμᾶς εἰς θλῖψιν καὶ ἀποκτενοῦσινb ὑμᾶς, καὶ ἔσεσθεc μισούμενοιd ὑπὸ πάντων τῶν ἐθνῶν διὰ τὸ ὄνομά μου.
10  καὶ τότε σκανδαλισθήσονταιa πολλοὶ καὶ ἀλλήλους παραδώσουσινb καὶ μισήσουσινc ἀλλήλους·
11  καὶ πολλοὶ ψευδοπροφῆταιa ἐγερθήσονταιb καὶ πλανήσουσινc πολλούς·
12  καὶ διὰ τὸ πληθυνθῆναιa τὴν ἀνομίανb ψυγήσεταιc ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν.
13  ὁ δὲ ὑπομείναςa εἰς τέλος οὗτος σωθήσεται.b
14  καὶ κηρυχθήσεταιa τοῦτο τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας ἐν ὅλῃ τῇ οἰκουμένῃb εἰς μαρτύριονc πᾶσιν τοῖς ἔθνεσιν, καὶ τότε ἥξειd τὸ τέλος.
15  Ὅταν οὖν ἴδητεa τὸ βδέλυγμαb τῆς ἐρημώσεωςc τὸ ῥηθὲνd διὰ Δανιὴλe τοῦ προφήτου ⸀ἑστὸςf ἐν τόπῳ ἁγίῳ, ὁ ἀναγινώσκωνg νοείτω,h
16  τότε οἱ ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ φευγέτωσανa ⸀ἐπὶ τὰ ὄρη,
17  ὁ ἐπὶ τοῦ δώματοςa μὴ ⸀καταβάτωb ἆραιc τὰ ἐκ τῆς οἰκίας αὐτοῦ,
18  καὶ ὁ ἐν τῷ ἀγρῷ μὴ ἐπιστρεψάτωa ὀπίσω ἆραιb ⸂τὸ ἱμάτιον⸃ αὐτοῦ.
19  οὐαὶ δὲ ταῖς ἐν γαστρὶa ἐχούσαιςb καὶ ταῖς θηλαζούσαιςc ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις.
20  προσεύχεσθεa δὲ ἵνα μὴ γένηταιb ἡ φυγὴc ὑμῶν χειμῶνοςd μηδὲ σαββάτῳ·
21  ἔσταιa γὰρ τότε θλῖψις μεγάλη οἵαb οὐ γέγονενc ἀπ’ ἀρχῆς κόσμου ἕως τοῦ νῦν οὐδ’ οὐ μὴ γένηται.d
22  καὶ εἰ μὴ ἐκολοβώθησανa αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι, οὐκ ἂν ἐσώθηb πᾶσα σάρξ· διὰ δὲ τοὺς ἐκλεκτοὺςc κολοβωθήσονταιd αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι.
23  τότε ἐάν τις ὑμῖν εἴπῃ·a Ἰδοὺ ὧδε ὁ χριστός, ἤ· Ὧδε, μὴ πιστεύσητε·b
24  ἐγερθήσονταιa γὰρ ψευδόχριστοιb καὶ ψευδοπροφῆται,c καὶ δώσουσινd σημεῖα μεγάλα καὶ τέραταe ὥστε ⸀πλανῆσαιf εἰ δυνατὸν καὶ τοὺς ἐκλεκτούς·g
25  ἰδοὺ προείρηκαa ὑμῖν.
26  ἐὰν οὖν εἴπωσινa ὑμῖν· Ἰδοὺ ἐν τῇ ἐρήμῳ ἐστίν,b μὴ ἐξέλθητε·c Ἰδοὺ ἐν τοῖς ταμείοις,d μὴ πιστεύσητε·e
27  ὥσπερ γὰρ ἡ ἀστραπὴa ἐξέρχεταιb ἀπὸ ἀνατολῶνc καὶ φαίνεταιd ἕως δυσμῶν,e οὕτως ⸀ἔσταιf ἡ παρουσίαg τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου·
28  ⸀ὅπου ἐὰν ᾖa τὸ πτῶμα,b ἐκεῖ συναχθήσονταιc οἱ ἀετοί.d
29  Εὐθέως δὲ μετὰ τὴν θλῖψιν τῶν ἡμερῶν ἐκείνων ὁ ἥλιος σκοτισθήσεται,a καὶ ἡ σελήνηb οὐ δώσειc τὸ φέγγοςd αὐτῆς, καὶ οἱ ἀστέρεςe πεσοῦνταιf ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ αἱ δυνάμεις τῶν οὐρανῶν σαλευθήσονται.g
30  καὶ τότε φανήσεταιa τὸ σημεῖον τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου ἐν ⸀τῷ οὐρανῷ, καὶ τότε κόψονταιb πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς γῆς καὶ ὄψονταιc τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενονd ἐπὶ τῶν νεφελῶνe τοῦ οὐρανοῦ μετὰ δυνάμεως καὶ δόξης πολλῆς·
31  καὶ ἀποστελεῖa τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ μετὰ ⸀σάλπιγγοςb μεγάλης, καὶ ἐπισυνάξουσινc τοὺς ἐκλεκτοὺςd αὐτοῦ ἐκ τῶν τεσσάρων ἀνέμων ἀπ’ ἄκρωνe οὐρανῶν ἕως ⸀τῶν ἄκρωνf αὐτῶν.
32  Ἀπὸ δὲ τῆς συκῆςa μάθετεb τὴν παραβολήν· ὅταν ἤδη ὁ κλάδοςc αὐτῆς γένηταιd ἁπαλὸςe καὶ τὰ φύλλαf ἐκφύῃ,g γινώσκετεh ὅτι ἐγγὺς τὸ θέρος·i
33  οὕτως καὶ ὑμεῖς, ὅταν ἴδητεa ⸂πάντα ταῦτα⸃, γινώσκετεb ὅτι ἐγγύς ἐστινc ἐπὶ θύραις.
34  ἀμὴν λέγωa ὑμῖν ⸀ὅτι οὐ μὴ παρέλθῃb ἡ γενεὰ αὕτη ἕως ἂν πάντα ταῦτα γένηται.c
35  ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ⸀παρελεύσεται,a οἱ δὲ λόγοι μου οὐ μὴ παρέλθωσιν.b
36  Περὶ δὲ τῆς ἡμέρας ἐκείνης καὶ ὥρας οὐδεὶς οἶδεν,a οὐδὲ οἱ ἄγγελοι τῶν οὐρανῶν ⸂οὐδὲ ὁ υἱός⸃, εἰ μὴ ὁ ⸀πατὴρ μόνος.
37  ὥσπερ ⸀γὰρ αἱ ἡμέραι τοῦ Νῶε,a οὕτως ⸀ἔσταιb ἡ παρουσίαc τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου·
38  ⸀ὡς γὰρ ἦσανa ἐν ταῖς ⸀ἡμέραις ταῖς πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦb τρώγοντεςc καὶ πίνοντες,d γαμοῦντεςe καὶ ⸀γαμίζοντες,f ἄχρι ἧς ἡμέρας εἰσῆλθενg Νῶεh εἰς τὴν κιβωτόν,i
39  καὶ οὐκ ἔγνωσανa ἕως ἦλθενb ὁ κατακλυσμὸςc καὶ ἦρενd ἅπαντας, οὕτως ἔσταιe ⸀καὶ ἡ παρουσίαf τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου.
40  τότε ⸂δύο ἔσονται⸃a ἐν τῷ ἀγρῷ, ⸀εἷς παραλαμβάνεταιb καὶ ⸁εἷς ἀφίεται·c
41  δύο ἀλήθουσαιa ἐν τῷ ⸀μύλῳ,b μία παραλαμβάνεταιc καὶ μία ἀφίεται.d
42  γρηγορεῖτεa οὖν, ὅτι οὐκ οἴδατεb ποίᾳ ⸀ἡμέρᾳ ὁ κύριος ὑμῶν ἔρχεται.c
43  ἐκεῖνο δὲ γινώσκετεa ὅτι εἰ ᾔδειb ὁ οἰκοδεσπότηςc ποίᾳ φυλακῇ ὁ κλέπτηςd ἔρχεται,e ἐγρηγόρησενf ἂν καὶ οὐκ ἂν εἴασενg διορυχθῆναιh τὴν οἰκίαν αὐτοῦ.
44  διὰ τοῦτο καὶ ὑμεῖς γίνεσθεa ἕτοιμοι,b ὅτι ᾗ ⸂οὐ δοκεῖτεc ὥρᾳ⸃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεται.d
45  Τίς ἄρα ἐστὶνa ὁ πιστὸς δοῦλος καὶ φρόνιμοςb ὃν κατέστησενc ὁ ⸀κύριος ἐπὶ τῆς ⸀οἰκετείαςd αὐτοῦ τοῦ ⸀δοῦναιe αὐτοῖς τὴν τροφὴνf ἐν καιρῷ;
46  μακάριος ὁ δοῦλος ἐκεῖνος ὃν ἐλθὼνa ὁ κύριος αὐτοῦ εὑρήσειb ⸂οὕτως ποιοῦντα⸃·c
47  ἀμὴν λέγωa ὑμῖν ὅτι ἐπὶ πᾶσιν τοῖς ὑπάρχουσινb αὐτοῦ καταστήσειc αὐτόν.
48  ἐὰν δὲ εἴπῃa ὁ κακὸς δοῦλος ἐκεῖνος ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ· Χρονίζειb ⸂μου ὁ κύριος⸃,
49  καὶ ἄρξηταιa τύπτεινb τοὺς συνδούλουςc ⸂αὐτοῦ, ἐσθίῃd δὲ καὶ πίνῃ⸃e μετὰ τῶν μεθυόντων,f
50  ἥξειa ὁ κύριος τοῦ δούλου ἐκείνου ἐν ἡμέρᾳ ᾗ οὐ προσδοκᾷb καὶ ἐν ὥρᾳ ᾗ οὐ γινώσκει,c
51  καὶ διχοτομήσειa αὐτὸν καὶ τὸ μέρος αὐτοῦ μετὰ τῶν ὑποκριτῶνb θήσει·c ἐκεῖ ἔσταιd ὁ κλαυθμὸςe καὶ ὁ βρυγμὸςf τῶν ὀδόντων.g