Κατὰ Μαθθαῖον

20
Ὁμοία γάρ ἐστινa βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ οἰκοδεσπότῃb ὅστις ἐξῆλθενc ἅμαd πρωῒe μισθώσασθαιf ἐργάταςg εἰς τὸν ἀμπελῶναh αὐτοῦ.
2⸂συμφωνήσαςa δὲ⸃ μετὰ τῶν ἐργατῶνb ἐκ δηναρίουc τὴν ἡμέραν ἀπέστειλενd αὐτοὺς εἰς τὸν ἀμπελῶναe αὐτοῦ.
3καὶ ἐξελθὼνa περὶ τρίτην ὥραν εἶδενb ἄλλους ἑστῶταςc ἐν τῇ ἀγορᾷd ἀργούς·e
4καὶ ἐκείνοις εἶπεν·a Ὑπάγετεb καὶ ὑμεῖς εἰς τὸν ἀμπελῶνα,c καὶ ἐὰν d δίκαιον δώσωe ὑμῖν·
5οἱ δὲ ἀπῆλθον.a ⸀πάλιν ἐξελθὼνb περὶ ἕκτηνc καὶ ἐνάτηνd ὥραν ἐποίησενe ὡσαύτως.f
6περὶ δὲ τὴν ⸀ἑνδεκάτηνa ἐξελθὼνb εὗρενc ἄλλους ⸀ἑστῶτας,d καὶ λέγειe αὐτοῖς· Τί ὧδε ἑστήκατεf ὅλην τὴν ἡμέραν ἀργοί;g
7λέγουσινa αὐτῷ· Ὅτι οὐδεὶς ἡμᾶς ἐμισθώσατο.b λέγειc αὐτοῖς· Ὑπάγετεd καὶ ὑμεῖς εἰς τὸν ⸀ἀμπελῶνα.e
8ὀψίαςa δὲ γενομένηςb λέγειc κύριος τοῦ ἀμπελῶνοςd τῷ ἐπιτρόπῳe αὐτοῦ· Κάλεσονf τοὺς ἐργάταςg καὶ ἀπόδοςh ⸀αὐτοῖς τὸν μισθὸνi ἀρξάμενοςj ἀπὸ τῶν ἐσχάτων ἕως τῶν πρώτων.
9⸂καὶ ἐλθόντες⸃a οἱ περὶ τὴν ἑνδεκάτηνb ὥραν ἔλαβονc ἀνὰd δηνάριον.e
10⸂καὶ ἐλθόντες⸃a οἱ πρῶτοι ἐνόμισανb ὅτι ⸀πλεῖον λήμψονται·c καὶ ἔλαβονd ⸂τὸ ἀνὰe δηνάριονf καὶ αὐτοί⸃.
11λαβόντεςa δὲ ἐγόγγυζονb κατὰ τοῦ οἰκοδεσπότουc
12⸀λέγοντες·a Οὗτοι οἱ ἔσχατοι μίαν ὥραν ἐποίησαν,b καὶ ἴσουςc ⸂αὐτοὺς ἡμῖν⸃ ἐποίησαςd τοῖς βαστάσασιe τὸ βάροςf τῆς ἡμέρας καὶ τὸν καύσωνα.g
13 δὲ ἀποκριθεὶςa ⸂ἑνὶ αὐτῶν εἶπεν⸃·b Ἑταῖρε,c οὐκ ἀδικῶd σε· οὐχὶ δηναρίουe συνεφώνησάςf μοι;
14ἆρονa τὸ σὸνb καὶ ὕπαγε·c θέλωd δὲ τούτῳ τῷ ἐσχάτῳ δοῦναιe ὡς καὶ σοί·
15⸀οὐκ ἔξεστίνa μοι ⸂ὃ θέλωb ποιῆσαι⸃c ἐν τοῖς ἐμοῖς; ⸀ἢ ὀφθαλμός σου πονηρός ἐστινd ὅτι ἐγὼ ἀγαθός εἰμι;e
16οὕτως ἔσονταιa οἱ ἔσχατοι πρῶτοι καὶ οἱ πρῶτοι ⸀ἔσχατοι.
17⸂Καὶ ἀναβαίνωνa ὁ⸃ Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα παρέλαβενb τοὺς δώδεκα ⸀μαθητὰς κατ’ ἰδίαν, ⸂καὶ ἐν τῇ ὁδῷ⸃ εἶπενc αὐτοῖς·
18Ἰδοὺ ἀναβαίνομενa εἰς Ἱεροσόλυμα, καὶ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδοθήσεταιb τοῖς ἀρχιερεῦσιν καὶ γραμματεῦσιν, καὶ κατακρινοῦσινc αὐτὸν θανάτῳ,
19καὶ παραδώσουσινa αὐτὸν τοῖς ἔθνεσιν εἰς τὸ ἐμπαῖξαιb καὶ μαστιγῶσαιc καὶ σταυρῶσαι,d καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ⸀ἐγερθήσεται.e
20Τότε προσῆλθενa αὐτῷ μήτηρ τῶν υἱῶν Ζεβεδαίουb μετὰ τῶν υἱῶν αὐτῆς προσκυνοῦσαc καὶ αἰτοῦσάd τι ⸀παρ’ αὐτοῦ.
21 δὲ εἶπενa αὐτῇ· Τί θέλεις;b λέγειc αὐτῷ· Εἰπὲd ἵνα καθίσωσινe οὗτοι οἱ δύο υἱοί μου εἷς ἐκ δεξιῶν ⸀σου καὶ εἷς ἐξ εὐωνύμωνf σου ἐν τῇ βασιλείᾳ σου.
22ἀποκριθεὶςa δὲ Ἰησοῦς εἶπεν·b Οὐκ οἴδατεc τί αἰτεῖσθε·d δύνασθεe πιεῖνf τὸ ποτήριον ἐγὼ μέλλωg ⸀πίνειν;h λέγουσινi αὐτῷ· Δυνάμεθα.j
23⸀λέγειa αὐτοῖς· Τὸ μὲν ποτήριόν μου ⸀πίεσθε,b τὸ δὲ καθίσαιc ἐκ δεξιῶν μου καὶ ἐξ ⸀εὐωνύμωνd οὐκ ἔστινe ⸀ἐμὸν δοῦναι,f ἀλλ’ οἷς ἡτοίμασταιg ὑπὸ τοῦ πατρός μου.
24Καὶ ἀκούσαντεςa οἱ δέκαb ἠγανάκτησανc περὶ τῶν δύο ἀδελφῶν.
25 δὲ Ἰησοῦς προσκαλεσάμενοςa αὐτοὺς εἶπεν·b Οἴδατεc ὅτι οἱ ἄρχοντες τῶν ἐθνῶν κατακυριεύουσινd αὐτῶν καὶ οἱ μεγάλοι κατεξουσιάζουσινe αὐτῶν.
26οὐχ οὕτως ⸀ἔσταιa ἐν ὑμῖν· ἀλλ’ ὃς ⸀ἂν θέλῃb ἐν ὑμῖν μέγας γενέσθαιc ἔσταιd ὑμῶν διάκονος,e
27καὶ ὃς ⸀ἂν θέλῃa ἐν ὑμῖν εἶναιb πρῶτος ⸀ἔσταιc ὑμῶν δοῦλος·
28ὥσπερ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθενa διακονηθῆναιb ἀλλὰ διακονῆσαιc καὶ δοῦναιd τὴν ψυχὴν αὐτοῦ λύτρονe ἀντὶf πολλῶν.
29Καὶ ἐκπορευομένωνa αὐτῶν ἀπὸ Ἰεριχὼb ἠκολούθησενc αὐτῷ ὄχλος πολύς.
30καὶ ἰδοὺ δύο τυφλοὶ καθήμενοιa παρὰ τὴν ὁδόν, ἀκούσαντεςb ὅτι Ἰησοῦς παράγει,c ἔκραξανd λέγοντες·e ⸂Κύριε, ἐλέησονf ἡμᾶς⸃, ⸀υἱὸς Δαυίδ.
31 δὲ ὄχλος ἐπετίμησενa αὐτοῖς ἵνα σιωπήσωσιν·b οἱ δὲ μεῖζον ⸀ἔκραξανc λέγοντες·d ⸂Κύριε, ἐλέησονe ἡμᾶς⸃, ⸀υἱὸς Δαυίδ.
32καὶ στὰςa Ἰησοῦς ἐφώνησενb αὐτοὺς καὶ εἶπεν·c Τί θέλετεd ποιήσωe ὑμῖν;
33λέγουσινa αὐτῷ· Κύριε, ἵνα ⸂ἀνοιγῶσινb οἱ ὀφθαλμοὶ ἡμῶν⸃.
34σπλαγχνισθεὶςa δὲ Ἰησοῦς ἥψατοb τῶν ⸀ὀμμάτωνc αὐτῶν, καὶ εὐθέως ⸀ἀνέβλεψανd καὶ ἠκολούθησανe αὐτῷ.