Κατὰ Μαθθαῖον

19
Καὶ ἐγένετοa ὅτε ἐτέλεσενb ὁ Ἰησοῦς τοὺς λόγους τούτους, μετῆρενc ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας καὶ ἦλθενd εἰς τὰ ὅριαe τῆς Ἰουδαίας πέρανf τοῦ Ἰορδάνου.g
2  καὶ ἠκολούθησανa αὐτῷ ὄχλοι πολλοί, καὶ ἐθεράπευσενb αὐτοὺς ἐκεῖ.
3  Καὶ προσῆλθονa ⸀αὐτῷ Φαρισαῖοι πειράζοντεςb αὐτὸν καὶ ⸀λέγοντες·c Εἰ ἔξεστινd ⸀ἀνθρώπῳ ἀπολῦσαιe τὴν γυναῖκα αὐτοῦ κατὰ πᾶσαν αἰτίαν;f
4  ὁ δὲ ἀποκριθεὶςa ⸀εἶπεν·b Οὐκ ἀνέγνωτεc ὅτι ὁ ⸀κτίσαςd ἀπ’ ἀρχῆς ἄρσενe καὶ θῆλυf ἐποίησενg αὐτοὺς
5  καὶ εἶπεν·a ⸀Ἕνεκαb τούτου καταλείψειc ἄνθρωπος τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα καὶ ⸀κολληθήσεταιd τῇ γυναικὶ αὐτοῦ, καὶ ἔσονταιe οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν;
6  ὥστε οὐκέτι εἰσὶνa δύο ἀλλὰ σὰρξ μία. ὃ οὖν ὁ θεὸς συνέζευξενb ἄνθρωπος μὴ χωριζέτω.c
7  λέγουσινa αὐτῷ· Τί οὖν Μωϋσῆς ἐνετείλατοb δοῦναιc βιβλίον ἀποστασίουd καὶ ἀπολῦσαιe ⸀αὐτήν;
8  λέγειa αὐτοῖς ὅτι Μωϋσῆς πρὸς τὴν σκληροκαρδίανb ὑμῶν ἐπέτρεψενc ὑμῖν ἀπολῦσαιd τὰς γυναῖκας ὑμῶν, ἀπ’ ἀρχῆς δὲ οὐ γέγονενe οὕτως.
9  λέγωa δὲ ὑμῖν ⸀ὅτι ὃς ἂν ἀπολύσῃb τὴν γυναῖκα αὐτοῦ μὴ ἐπὶ πορνείᾳc καὶ γαμήσῃd ἄλλην μοιχᾶταιe ⸂καὶ ὁ ἀπολελυμένηνf γαμήσαςg μοιχᾶται⸃.h
10  Λέγουσινa αὐτῷ οἱ ⸀μαθηταί· Εἰ οὕτως ἐστὶνb ἡ αἰτίαc τοῦ ἀνθρώπου μετὰ τῆς γυναικός, οὐ συμφέρειd γαμῆσαι.e
11  ὁ δὲ εἶπενa αὐτοῖς· Οὐ πάντες χωροῦσιb τὸν λόγον ⸀τοῦτον ἀλλ’ οἷς δέδοται.c
12  εἰσὶνa γὰρ εὐνοῦχοιb οἵτινες ἐκ κοιλίαςc μητρὸς ἐγεννήθησανd οὕτως, καὶ εἰσὶνe εὐνοῦχοιf οἵτινες εὐνουχίσθησανg ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, καὶ εἰσὶνh εὐνοῦχοιi οἵτινες εὐνούχισανj ἑαυτοὺς διὰ τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. ὁ δυνάμενοςk χωρεῖνl χωρείτω.m
13  Τότε ⸀προσηνέχθησανa αὐτῷ παιδία ἵνα τὰς χεῖρας ἐπιθῇb αὐτοῖς καὶ προσεύξηται·c οἱ δὲ μαθηταὶ ἐπετίμησανd αὐτοῖς.
14  ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν·a Ἄφετεb τὰ παιδία καὶ μὴ κωλύετεc αὐτὰ ἐλθεῖνd πρός με, τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶνe ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
15  καὶ ἐπιθεὶςa ⸂τὰς χεῖρας αὐτοῖς⸃ ἐπορεύθηb ἐκεῖθεν.c
16  Καὶ ἰδοὺ εἷς προσελθὼνa ⸂αὐτῷ εἶπεν⸃·b ⸀Διδάσκαλε, τί ἀγαθὸν ποιήσωc ἵνα ⸀σχῶd ζωὴν αἰώνιον;
17  ὁ δὲ εἶπενa αὐτῷ· Τί με ⸂ἐρωτᾷςb περὶ τοῦ ἀγαθοῦ; εἷς ἐστινc ὁ ἀγαθός⸃· εἰ δὲ θέλειςd ⸂εἰς τὴν ζωὴν εἰσελθεῖν⸃,e ⸀τήρησονf τὰς ἐντολάς.
18  λέγειa αὐτῷ· Ποίας; ὁ δὲ Ἰησοῦς ⸀εἶπεν·b Τὸ Οὐ φονεύσεις,c Οὐ μοιχεύσεις,d Οὐ κλέψεις,e Οὐ ψευδομαρτυρήσεις,f
19  Τίμαa τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα, καὶ Ἀγαπήσειςb τὸν πλησίονc σου ὡς σεαυτόν.
20  λέγειa αὐτῷ ὁ νεανίσκος·b ⸂Πάντα ταῦτα⸃ ⸀ἐφύλαξα·c τί ἔτι ὑστερῶ;d
21  ἔφηa αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Εἰ θέλειςb τέλειοςc εἶναι,d ὕπαγεe πώλησόνf σου τὰ ὑπάρχονταg καὶ ⸀δὸςh πτωχοῖς, καὶ ἕξειςi θησαυρὸνj ἐν ⸀οὐρανοῖς, καὶ δεῦροk ἀκολούθειl μοι.
22  ἀκούσαςa δὲ ὁ νεανίσκοςb τὸν ⸀λόγον ἀπῆλθενc λυπούμενος,d ἦνe γὰρ ἔχωνf κτήματαg πολλά.
23  Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπενa τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· Ἀμὴν λέγωb ὑμῖν ὅτι ⸂πλούσιοςc δυσκόλως⸃d εἰσελεύσεταιe εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν·
24  πάλιν δὲ λέγωa ὑμῖν, εὐκοπώτερόνb ἐστινc κάμηλονd διὰ ⸀τρυπήματοςe ῥαφίδοςf ⸀εἰσελθεῖνg ἢ πλούσιονh ⸂εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ⸃.
25  ἀκούσαντεςa δὲ οἱ ⸀μαθηταὶ ἐξεπλήσσοντοb σφόδραc λέγοντες·d Τίς ἄρα δύναταιe σωθῆναι;f
26  ἐμβλέψαςa δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπενb αὐτοῖς· Παρὰ ἀνθρώποις τοῦτο ἀδύνατόνc ἐστιν,d παρὰ δὲ θεῷ πάντα δυνατά.
27  Τότε ἀποκριθεὶςa ὁ Πέτρος εἶπενb αὐτῷ· Ἰδοὺ ἡμεῖς ἀφήκαμενc πάντα καὶ ἠκολουθήσαμένd σοι· τί ἄρα ἔσταιe ἡμῖν;
28  ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπενa αὐτοῖς· Ἀμὴν λέγωb ὑμῖν ὅτι ὑμεῖς οἱ ἀκολουθήσαντέςc μοι ἐν τῇ παλιγγενεσίᾳ,d ὅταν καθίσῃe ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ, ⸀καθήσεσθεf καὶ ⸀ὑμεῖς ἐπὶ δώδεκα θρόνους κρίνοντεςg τὰς δώδεκα φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ.
29  καὶ πᾶς ⸀ὅστις ἀφῆκενa ⸂οἰκίας ἢ⸃ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὰςb ἢ πατέρα ἢ μητέρα ἢ ⸂γυναῖκα ἢ⸃ τέκνα ἢ ⸀ἀγροὺς ἕνεκενc τοῦ ⸂ὀνόματός μου⸃, ⸀ἑκατονταπλασίοναd λήμψεταιe καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει.f
30  πολλοὶ δὲ ἔσονταιa πρῶτοι ἔσχατοι καὶ ἔσχατοι πρῶτοι.