Κατὰ Μαθθαῖον

13
⸀Ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐξελθὼνa ὁ Ἰησοῦς ⸀τῆς οἰκίας ἐκάθητοb παρὰ τὴν θάλασσαν·
2  καὶ συνήχθησανa πρὸς αὐτὸν ὄχλοι πολλοί, ὥστε αὐτὸν ⸀εἰς πλοῖον ἐμβάνταb καθῆσθαι,c καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐπὶ τὸν αἰγιαλὸνd εἱστήκει.e
3  καὶ ἐλάλησενa αὐτοῖς πολλὰ ἐν παραβολαῖς λέγων·b Ἰδοὺ ἐξῆλθενc ὁ σπείρωνd τοῦ σπείρειν.e
4  καὶ ἐν τῷ σπείρεινa αὐτὸν ἃ μὲν ἔπεσενb παρὰ τὴν ὁδόν, καὶ ⸂ἐλθόνταc τὰ πετεινὰ⸃d κατέφαγενe αὐτά.
5  ἄλλα δὲ ἔπεσενa ἐπὶ τὰ πετρώδηb ὅπου οὐκ εἶχενc γῆν πολλήν, καὶ εὐθέως ἐξανέτειλενd διὰ τὸ μὴ ἔχεινe βάθοςf γῆς,
6  ἡλίου δὲ ἀνατείλαντοςa ἐκαυματίσθηb καὶ διὰ τὸ μὴ ἔχεινc ῥίζανd ἐξηράνθη.e
7  ἄλλα δὲ ἔπεσενa ἐπὶ τὰς ἀκάνθας,b καὶ ἀνέβησανc αἱ ἄκανθαιd καὶ ⸀ἔπνιξανe αὐτά.
8  ἄλλα δὲ ἔπεσενa ἐπὶ τὴν γῆν τὴν καλὴν καὶ ἐδίδουb καρπόν, ὃ μὲν ἑκατὸνc ὃ δὲ ἑξήκονταd ὃ δὲ τριάκοντα.e
9  ὁ ἔχωνa ⸀ὦτα ἀκουέτω.b
10  Καὶ προσελθόντεςa οἱ μαθηταὶ εἶπανb αὐτῷ· Διὰ τί ἐν παραβολαῖς λαλεῖςc αὐτοῖς;
11  ὁ δὲ ἀποκριθεὶςa εἶπενb ⸀αὐτοῖς· Ὅτι ὑμῖν δέδοταιc γνῶναιd τὰ μυστήριαe τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, ἐκείνοις δὲ οὐ δέδοται.f
12  ὅστις γὰρ ἔχει,a δοθήσεταιb αὐτῷ καὶ περισσευθήσεται·c ὅστις δὲ οὐκ ἔχει,d καὶ ὃ ἔχειe ἀρθήσεταιf ἀπ’ αὐτοῦ.
13  διὰ τοῦτο ἐν παραβολαῖς αὐτοῖς λαλῶ,a ὅτι βλέποντεςb οὐ βλέπουσινc καὶ ἀκούοντεςd οὐκ ἀκούουσινe οὐδὲ συνίουσιν·f
14  καὶ ἀναπληροῦταιa αὐτοῖς ἡ προφητείαb Ἠσαΐουc ἡ λέγουσα·d Ἀκοῇe ἀκούσετεf καὶ οὐ μὴ συνῆτε,g καὶ βλέποντεςh βλέψετεi καὶ οὐ μὴ ἴδητε.j
15  ἐπαχύνθηa γὰρ ἡ καρδία τοῦ λαοῦ τούτου, καὶ τοῖς ὠσὶν βαρέωςb ἤκουσαν,c καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῶν ἐκάμμυσαν·d μήποτεe ἴδωσινf τοῖς ὀφθαλμοῖς καὶ τοῖς ὠσὶν ἀκούσωσινg καὶ τῇ καρδίᾳ συνῶσινh καὶ ἐπιστρέψωσιν,i καὶ ἰάσομαιj αὐτούς.
16  ὑμῶν δὲ μακάριοι οἱ ὀφθαλμοὶ ὅτι βλέπουσιν,a καὶ τὰ ὦτα ὑμῶν ὅτι ⸀ἀκούουσιν.b
17  ἀμὴν γὰρ λέγωa ὑμῖν ὅτι πολλοὶ προφῆται καὶ δίκαιοι ἐπεθύμησανb ἰδεῖνc ἃ βλέπετεd καὶ οὐκ εἶδαν,e καὶ ἀκοῦσαιf ἃ ἀκούετεg καὶ οὐκ ἤκουσαν.h
18  Ὑμεῖς οὖν ἀκούσατεa τὴν παραβολὴν τοῦ ⸀σπείραντος.b
19  παντὸς ἀκούοντοςa τὸν λόγον τῆς βασιλείας καὶ μὴ συνιέντος,b ἔρχεταιc ὁ πονηρὸς καὶ ἁρπάζειd τὸ ἐσπαρμένονe ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ· οὗτός ἐστινf ὁ παρὰ τὴν ὁδὸν σπαρείς.g
20  ὁ δὲ ἐπὶ τὰ πετρώδηa σπαρείς,b οὗτός ἐστινc ὁ τὸν λόγον ἀκούωνd καὶ εὐθὺς μετὰ χαρᾶς λαμβάνωνe αὐτόν,
21  οὐκ ἔχειa δὲ ῥίζανb ἐν ἑαυτῷ ἀλλὰ πρόσκαιρόςc ἐστιν,d γενομένηςe δὲ θλίψεως ἢ διωγμοῦf διὰ τὸν λόγον εὐθὺς σκανδαλίζεται.g
22  ὁ δὲ εἰς τὰς ἀκάνθαςa σπαρείς,b οὗτός ἐστινc ὁ τὸν λόγον ἀκούων,d καὶ ἡ μέριμναe τοῦ αἰῶνος ⸀τούτου καὶ ἡ ἀπάτηf τοῦ πλούτουg συμπνίγειh τὸν λόγον, καὶ ἄκαρποςi γίνεται.j
23  ὁ δὲ ἐπὶ τὴν ⸂καλὴν γῆν⸃ σπαρείς,a οὗτός ἐστινb ὁ τὸν λόγον ἀκούωνc καὶ ⸀συνιείς,d ὃς δὴe καρποφορεῖf καὶ ποιεῖg ὃ μὲν ἑκατὸνh ὃ δὲ ἑξήκονταi ὃ δὲ τριάκοντα.j
24  Ἄλλην παραβολὴν παρέθηκενa αὐτοῖς λέγων·b Ὡμοιώθηc ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ ⸀σπείραντιd καλὸν σπέρμα ἐν τῷ ἀγρῷ αὐτοῦ.
25  ἐν δὲ τῷ καθεύδεινa τοὺς ἀνθρώπους ἦλθενb αὐτοῦ ὁ ἐχθρὸς καὶ ⸀ἐπέσπειρενc ζιζάνιαd ἀνὰe μέσον τοῦ σίτουf καὶ ἀπῆλθεν.g
26  ὅτε δὲ ἐβλάστησενa ὁ χόρτοςb καὶ καρπὸν ἐποίησεν,c τότε ἐφάνηd καὶ τὰ ζιζάνια.e
27  προσελθόντεςa δὲ οἱ δοῦλοι τοῦ οἰκοδεσπότουb εἶπονc αὐτῷ· Κύριε, οὐχὶ καλὸν σπέρμα ⸀ἔσπειραςd ἐν τῷ σῷe ἀγρῷ; πόθενf οὖν ἔχειg ζιζάνια;h
28  ὁ δὲ ἔφηa αὐτοῖς· Ἐχθρὸς ἄνθρωπος τοῦτο ἐποίησεν.b οἱ δὲ ⸂δοῦλοι αὐτῷ λέγουσιν⸃·c Θέλειςd οὖν ἀπελθόντεςe ⸀συλλέξωμενf αὐτά;
29  ὁ δέ ⸀φησιν·a Οὔ, μήποτεb συλλέγοντεςc τὰ ζιζάνιαd ἐκριζώσητεe ἅμαf αὐτοῖς τὸν σῖτον·g
30  ἄφετεa συναυξάνεσθαιb ἀμφότεραc ⸀μέχριd τοῦ θερισμοῦ·e καὶ ἐν καιρῷ τοῦ θερισμοῦf ἐρῶg τοῖς θερισταῖς·h Συλλέξατεi πρῶτον τὰ ζιζάνιαj καὶ δήσατεk αὐτὰ εἰς δέσμαςl πρὸς τὸ κατακαῦσαιm αὐτά, τὸν δὲ σῖτονn ⸀συναγάγετεo εἰς τὴν ἀποθήκηνp μου.
31  Ἄλλην παραβολὴν παρέθηκενa αὐτοῖς λέγων·b Ὁμοία ἐστὶνc ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν κόκκῳd σινάπεως,e ὃν λαβὼνf ἄνθρωπος ἔσπειρενg ἐν τῷ ἀγρῷ αὐτοῦ·
32  ὃ μικρότερον μέν ἐστινa πάντων τῶν σπερμάτων, ὅταν δὲ αὐξηθῇb μεῖζον τῶν λαχάνωνc ἐστὶνd καὶ γίνεταιe δένδρον,f ὥστε ἐλθεῖνg τὰ πετεινὰh τοῦ οὐρανοῦ καὶ κατασκηνοῦνi ἐν τοῖς κλάδοιςj αὐτοῦ.
33  Ἄλλην παραβολὴν ἐλάλησενa αὐτοῖς· Ὁμοία ἐστὶνb ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ζύμῃ,c ἣν λαβοῦσαd γυνὴ ⸀ἐνέκρυψενe εἰς ἀλεύρουf σάταg τρία ἕως οὗ ἐζυμώθηh ὅλον.
34  Ταῦτα πάντα ἐλάλησενa ὁ Ἰησοῦς ἐν παραβολαῖς τοῖς ὄχλοις, καὶ χωρὶς παραβολῆς ⸀οὐδὲν ἐλάλειb αὐτοῖς·
35  ὅπως πληρωθῇa τὸ ῥηθὲνb διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος·c Ἀνοίξωd ἐν παραβολαῖς τὸ στόμα μου, ἐρεύξομαιe κεκρυμμέναf ἀπὸ ⸀καταβολῆς.g
36  Τότε ἀφεὶςa τοὺς ὄχλους ἦλθενb εἰς τὴν ⸀οἰκίαν. καὶ προσῆλθονc αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες·d ⸀Διασάφησονe ἡμῖν τὴν παραβολὴν τῶν ζιζανίωνf τοῦ ἀγροῦ.
37  ὁ δὲ ἀποκριθεὶςa ⸀εἶπεν·b Ὁ σπείρωνc τὸ καλὸν σπέρμα ἐστὶνd ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου·
38  ὁ δὲ ἀγρός ἐστινa ὁ κόσμος· τὸ δὲ καλὸν σπέρμα, οὗτοί εἰσινb οἱ υἱοὶ τῆς βασιλείας· τὰ δὲ ζιζάνιάc εἰσινd οἱ υἱοὶ τοῦ πονηροῦ,
39  ὁ δὲ ἐχθρὸς ὁ σπείραςa αὐτά ἐστινb ὁ διάβολος· ὁ δὲ θερισμὸςc συντέλειαd ⸀αἰῶνός ἐστιν,e οἱ δὲ θερισταὶf ἄγγελοί εἰσιν.g
40  ὥσπερ οὖν συλλέγεταιa τὰ ζιζάνιαb καὶ πυρὶ ⸀καίεται,c οὕτως ἔσταιd ἐν τῇ συντελείᾳe τοῦ ⸀αἰῶνος·
41  ἀποστελεῖa ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ, καὶ συλλέξουσινb ἐκ τῆς βασιλείας αὐτοῦ πάντα τὰ σκάνδαλαc καὶ τοὺς ποιοῦνταςd τὴν ἀνομίαν,e
42  καὶ βαλοῦσινa αὐτοὺς εἰς τὴν κάμινονb τοῦ πυρός· ἐκεῖ ἔσταιc ὁ κλαυθμὸςd καὶ ὁ βρυγμὸςe τῶν ὀδόντων.f
43  Τότε οἱ δίκαιοι ἐκλάμψουσινa ὡς ὁ ἥλιος ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ πατρὸς αὐτῶν. ὁ ἔχωνb ⸀ὦτα ἀκουέτω.c
44  ⸀Ὁμοία ἐστὶνa ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν θησαυρῷb κεκρυμμένῳc ἐν τῷ ἀγρῷ, ὃν εὑρὼνd ἄνθρωπος ἔκρυψεν,e καὶ ἀπὸ τῆς χαρᾶς αὐτοῦ ὑπάγειf καὶ ⸂πωλεῖg πάντα ὅσα ἔχει⸃h καὶ ἀγοράζειi τὸν ἀγρὸν ἐκεῖνον.
45  Πάλιν ὁμοία ἐστὶνa ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ⸀ἀνθρώπῳ ἐμπόρῳb ζητοῦντιc καλοὺς μαργαρίτας·d
46  ⸂εὑρὼνa δὲ⸃ ἕνα πολύτιμονb μαργαρίτηνc ἀπελθὼνd πέπρακενe πάντα ὅσα εἶχενf καὶ ἠγόρασενg αὐτόν.
47  Πάλιν ὁμοία ἐστὶνa ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν σαγήνῃb βληθείσῃc εἰς τὴν θάλασσαν καὶ ἐκ παντὸς γένουςd συναγαγούσῃ·e
48  ἣν ὅτε ἐπληρώθηa ἀναβιβάσαντεςb ἐπὶ τὸν αἰγιαλὸνc καὶ καθίσαντεςd συνέλεξανe τὰ καλὰ εἰς ⸀ἄγγη,f τὰ δὲ σαπρὰg ἔξω ἔβαλον.h
49  οὕτως ἔσταιa ἐν τῇ συντελείᾳb τοῦ αἰῶνος· ἐξελεύσονταιc οἱ ἄγγελοι καὶ ἀφοριοῦσινd τοὺς πονηροὺς ἐκ μέσου τῶν δικαίων
50  καὶ βαλοῦσινa αὐτοὺς εἰς τὴν κάμινονb τοῦ πυρός· ἐκεῖ ἔσταιc ὁ κλαυθμὸςd καὶ ὁ βρυγμὸςe τῶν ὀδόντων.f
51  ⸀Συνήκατεa ταῦτα πάντα; λέγουσινb αὐτῷ· ⸀Ναί.
52  ὁ δὲ εἶπενa αὐτοῖς· Διὰ τοῦτο πᾶς γραμματεὺς μαθητευθεὶςb ⸂τῇ βασιλείᾳ⸃ τῶν οὐρανῶν ὅμοιός ἐστινc ἀνθρώπῳ οἰκοδεσπότῃd ὅστις ἐκβάλλειe ἐκ τοῦ θησαυροῦf αὐτοῦ καινὰ καὶ παλαιά.g
53  καὶ ἐγένετοa ὅτε ἐτέλεσενb ὁ Ἰησοῦς τὰς παραβολὰς ταύτας, μετῆρενc ἐκεῖθεν.d
54  καὶ ἐλθὼνa εἰς τὴν πατρίδαb αὐτοῦ ἐδίδασκενc αὐτοὺς ἐν τῇ συναγωγῇ αὐτῶν, ὥστε ἐκπλήσσεσθαιd αὐτοὺς καὶ λέγειν·e Πόθενf τούτῳ ἡ σοφία αὕτη καὶ αἱ δυνάμεις;
55  οὐχ οὗτός ἐστινa ὁ τοῦ τέκτονοςb υἱός; ⸀οὐχ ἡ μήτηρ αὐτοῦ λέγεταιc Μαριὰμd καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ Ἰάκωβος καὶ ⸀Ἰωσὴφ καὶ Σίμων καὶ Ἰούδας;
56  καὶ αἱ ἀδελφαὶa αὐτοῦ οὐχὶ πᾶσαι πρὸς ἡμᾶς εἰσιν;b πόθενc οὖν τούτῳ ταῦτα πάντα;
57  καὶ ἐσκανδαλίζοντοa ἐν αὐτῷ. ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπενb αὐτοῖς· Οὐκ ἔστινc προφήτης ἄτιμοςd εἰ μὴ ἐν τῇ ⸀πατρίδιe καὶ ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ.
58  καὶ οὐκ ἐποίησενa ἐκεῖ δυνάμεις πολλὰς διὰ τὴν ἀπιστίανb αὐτῶν.