Κατὰ Λουκᾶν

1
Ἐπειδήπερa πολλοὶ ἐπεχείρησανb ἀνατάξασθαιc διήγησινd περὶ τῶν πεπληροφορημένωνe ἐν ἡμῖν πραγμάτων,f
2  καθὼς παρέδοσανa ἡμῖν οἱ ἀπ’ ἀρχῆς αὐτόπταιb καὶ ὑπηρέταιc γενόμενοιd τοῦ λόγου,
3  ἔδοξεa κἀμοὶ παρηκολουθηκότιb ἄνωθενc πᾶσιν ἀκριβῶςd καθεξῆςe σοι γράψαι,f κράτιστεg Θεόφιλε,h
4  ἵνα ἐπιγνῷςa περὶ ὧν κατηχήθηςb λόγων τὴν ἀσφάλειαν.c
5  Ἐγένετοa ἐν ταῖς ἡμέραις ⸀Ἡρῴδου βασιλέως τῆς Ἰουδαίας ἱερεύς τις ὀνόματι Ζαχαρίαςb ἐξ ἐφημερίαςc Ἀβιά,d ⸀καὶ γυνὴ ⸀αὐτῷ ἐκ τῶν θυγατέρωνe Ἀαρών,f καὶ τὸ ὄνομα αὐτῆς Ἐλισάβετ.g
6  ἦσανa δὲ δίκαιοι ἀμφότεροιb ⸀ἐναντίονc τοῦ θεοῦ, πορευόμενοιd ἐν πάσαις ταῖς ἐντολαῖς καὶ δικαιώμασινe τοῦ κυρίου ἄμεμπτοι.f
7  καὶ οὐκ ἦνa αὐτοῖς τέκνον, καθότιb ⸂ἦνc ἡ Ἐλισάβετ⸃d στεῖρα,e καὶ ἀμφότεροιf προβεβηκότεςg ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτῶν ἦσαν.h
8  Ἐγένετοa δὲ ἐν τῷ ἱερατεύεινb αὐτὸν ἐν τῇ τάξειc τῆς ἐφημερίαςd αὐτοῦ ἔναντιe τοῦ θεοῦ
9  κατὰ τὸ ἔθοςa τῆς ἱερατείαςb ἔλαχεc τοῦ θυμιᾶσαιd εἰσελθὼνe εἰς τὸν ναὸν τοῦ κυρίου,
10  καὶ πᾶν τὸ πλῆθος ἦνa τοῦ λαοῦ προσευχόμενονb ἔξω τῇ ὥρᾳ τοῦ θυμιάματος·c
11  ὤφθηa δὲ αὐτῷ ἄγγελος κυρίου ἑστὼςb ἐκ δεξιῶν τοῦ θυσιαστηρίουc τοῦ θυμιάματος.d
12  καὶ ἐταράχθηa Ζαχαρίαςb ἰδών,c καὶ φόβος ἐπέπεσενd ἐπ’ αὐτόν.
13  εἶπενa δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ ἄγγελος· Μὴ φοβοῦ,b Ζαχαρία,c διότιd εἰσηκούσθηe ἡ δέησίςf σου, καὶ ἡ γυνή σου Ἐλισάβετg γεννήσειh υἱόν σοι, καὶ καλέσειςi τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰωάννην·
14  καὶ ἔσταιa χαρά σοι καὶ ἀγαλλίασις,b καὶ πολλοὶ ἐπὶ τῇ ⸀γενέσειc αὐτοῦ χαρήσονται·d
15  ἔσταιa γὰρ μέγας ἐνώπιον ⸀τοῦ κυρίου, καὶ οἶνον καὶ σίκεραb οὐ μὴ πίῃ,c καὶ πνεύματος ἁγίου πλησθήσεταιd ἔτι ἐκ κοιλίαςe μητρὸς αὐτοῦ,
16  καὶ πολλοὺς τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐπιστρέψειa ἐπὶ κύριον τὸν θεὸν αὐτῶν·
17  καὶ αὐτὸς προελεύσεταιa ἐνώπιον αὐτοῦ ἐν πνεύματι καὶ δυνάμει Ἠλίου,b ἐπιστρέψαιc καρδίας πατέρων ἐπὶ τέκνα καὶ ἀπειθεῖςd ἐν φρονήσειe δικαίων, ἑτοιμάσαιf κυρίῳ λαὸν κατεσκευασμένον.g
18  καὶ εἶπενa Ζαχαρίαςb πρὸς τὸν ἄγγελον· Κατὰ τί γνώσομαιc τοῦτο; ἐγὼ γάρ εἰμιd πρεσβύτηςe καὶ ἡ γυνή μου προβεβηκυῖαf ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτῆς.
19  καὶ ἀποκριθεὶςa ὁ ἄγγελος εἶπενb αὐτῷ· Ἐγώ εἰμιc Γαβριὴλd ὁ παρεστηκὼςe ἐνώπιον τοῦ θεοῦ, καὶ ἀπεστάληνf λαλῆσαιg πρὸς σὲ καὶ εὐαγγελίσασθαίh σοι ταῦτα·
20  καὶ ἰδοὺ ἔσῃa σιωπῶνb καὶ μὴ δυνάμενοςc λαλῆσαιd ἄχρι ἧς ἡμέρας γένηταιe ταῦτα, ἀνθ’f ὧν οὐκ ἐπίστευσαςg τοῖς λόγοις μου, οἵτινες πληρωθήσονταιh εἰς τὸν καιρὸν αὐτῶν.
21  Καὶ ἦνa ὁ λαὸς προσδοκῶνb τὸν Ζαχαρίαν,c καὶ ἐθαύμαζονd ἐν τῷ χρονίζεινe ⸂ἐν τῷ ναῷ αὐτόν⸃.
22  ἐξελθὼνa δὲ οὐκ ⸀ἐδύνατοb λαλῆσαιc αὐτοῖς, καὶ ἐπέγνωσανd ὅτι ὀπτασίανe ἑώρακενf ἐν τῷ ναῷ· καὶ αὐτὸς ἦνg διανεύωνh αὐτοῖς, καὶ διέμενενi κωφός.j
23  καὶ ἐγένετοa ὡς ἐπλήσθησανb αἱ ἡμέραι τῆς λειτουργίαςc αὐτοῦ, ἀπῆλθενd εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ.
24  Μετὰ δὲ ταύτας τὰς ἡμέρας συνέλαβενa Ἐλισάβετb ἡ γυνὴ αὐτοῦ· καὶ περιέκρυβενc ἑαυτὴν μῆναςd πέντε, λέγουσαe
25  ὅτι Οὕτως μοι ⸀πεποίηκενa κύριος ἐν ἡμέραις αἷς ἐπεῖδενb ⸀ἀφελεῖνc ὄνειδόςd μου ἐν ἀνθρώποις.
26  Ἐν δὲ τῷ μηνὶa τῷ ἕκτῳb ἀπεστάληc ὁ ἄγγελος Γαβριὴλd ⸀ἀπὸ τοῦ θεοῦ εἰς πόλιν τῆς Γαλιλαίας ᾗ ὄνομα Ναζαρὲθe
27  πρὸς παρθένονa ⸀ἐμνηστευμένηνb ἀνδρὶ ᾧ ὄνομα Ἰωσὴφ ἐξ οἴκου Δαυὶδ, καὶ τὸ ὄνομα τῆς παρθένουc Μαριάμ.d
28  καὶ ⸀εἰσελθὼνa πρὸς αὐτὴν εἶπεν·b Χαῖρε,c κεχαριτωμένη,d ὁ κύριος μετὰ ⸀σοῦ.
29  ἡ δὲ ⸂ἐπὶ τῷ λόγῳ διεταράχθη⸃a καὶ διελογίζετοb ποταπὸςc εἴηd ὁ ἀσπασμὸςe οὗτος.
30  καὶ εἶπενa ὁ ἄγγελος αὐτῇ· Μὴ φοβοῦ,b Μαριάμ,c εὗρεςd γὰρ χάριν παρὰ τῷ θεῷ·
31  καὶ ἰδοὺ συλλήμψῃa ἐν γαστρὶb καὶ τέξῃc υἱόν, καὶ καλέσειςd τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν.
32  οὗτος ἔσταιa μέγας καὶ υἱὸς Ὑψίστουb κληθήσεται,c καὶ δώσειd αὐτῷ κύριος ὁ θεὸς τὸν θρόνον Δαυὶδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ,
33  καὶ βασιλεύσειa ἐπὶ τὸν οἶκον Ἰακὼβb εἰς τοὺς αἰῶνας, καὶ τῆς βασιλείας αὐτοῦ οὐκ ἔσταιc τέλος.
34  εἶπενa δὲ Μαριὰμb πρὸς τὸν ἄγγελον· Πῶς ἔσταιc τοῦτο, ἐπεὶd ἄνδρα οὐ γινώσκω;e
35  καὶ ἀποκριθεὶςa ὁ ἄγγελος εἶπενb αὐτῇ· Πνεῦμα ἅγιον ἐπελεύσεταιc ἐπὶ σέ, καὶ δύναμις Ὑψίστουd ἐπισκιάσειe σοι· διὸ καὶ τὸ γεννώμενονf ἅγιον κληθήσεται,g υἱὸς θεοῦ·
36  καὶ ἰδοὺ Ἐλισάβετa ἡ ⸀συγγενίςb σου καὶ αὐτὴ ⸀συνείληφενc υἱὸν ἐν γήρειd αὐτῆς, καὶ οὗτος μὴνe ἕκτοςf ἐστὶνg αὐτῇ τῇ καλουμένῃh στείρᾳ·i
37  ὅτι οὐκ ἀδυνατήσειa παρὰ ⸂τοῦ θεοῦ⸃ πᾶν ῥῆμα.
38  εἶπενa δὲ Μαριάμ·b Ἰδοὺ ἡ δούληc κυρίου· γένοιτόd μοι κατὰ τὸ ῥῆμά σου. καὶ ἀπῆλθενe ἀπ’ αὐτῆς ὁ ἄγγελος.
39  Ἀναστᾶσαa δὲ Μαριὰμb ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις ἐπορεύθηc εἰς τὴν ὀρεινὴνd μετὰ σπουδῆςe εἰς πόλιν Ἰούδα,
40  καὶ εἰσῆλθενa εἰς τὸν οἶκον Ζαχαρίουb καὶ ἠσπάσατοc τὴν Ἐλισάβετ.d
41  καὶ ἐγένετοa ὡς ἤκουσενb ⸂τὸν ἀσπασμὸνc τῆς Μαρίαςd ἡ Ἐλισάβετ⸃,e ἐσκίρτησενf τὸ βρέφοςg ἐν τῇ κοιλίᾳh αὐτῆς, καὶ ἐπλήσθηi πνεύματος ἁγίου ἡ Ἐλισάβετ,j
42  καὶ ἀνεφώνησενa ⸀κραυγῇb μεγάλῃ καὶ εἶπεν·c Εὐλογημένηd σὺ ἐν γυναιξίν, καὶ εὐλογημένοςe ὁ καρπὸς τῆς κοιλίαςf σου.
43  καὶ πόθενa μοι τοῦτο ἵνα ἔλθῃb ἡ μήτηρ τοῦ κυρίου μου πρὸς ⸀ἐμέ;
44  ἰδοὺ γὰρ ὡς ἐγένετοa ἡ φωνὴ τοῦ ἀσπασμοῦb σου εἰς τὰ ὦτά μου, ἐσκίρτησενc ⸂ἐν ἀγαλλιάσειd τὸ βρέφος⸃e ἐν τῇ κοιλίᾳf μου.
45  καὶ μακαρία ἡ πιστεύσασαa ὅτι ἔσταιb τελείωσιςc τοῖς λελαλημένοιςd αὐτῇ παρὰ κυρίου.
46  Καὶ εἶπενa Μαριάμ·b Μεγαλύνειc ἡ ψυχή μου τὸν κύριον,
47  καὶ ἠγαλλίασενa τὸ πνεῦμά μου ἐπὶ τῷ θεῷ τῷ σωτῆρίb μου·
48  ὅτι ἐπέβλεψενa ἐπὶ τὴν ταπείνωσινb τῆς δούληςc αὐτοῦ, ἰδοὺ γὰρ ἀπὸ τοῦ νῦν μακαριοῦσίνd με πᾶσαι αἱ γενεαί·
49  ὅτι ἐποίησένa μοι ⸀μεγάλα ὁ δυνατός, καὶ ἅγιον τὸ ὄνομα αὐτοῦ,
50  καὶ τὸ ἔλεοςa αὐτοῦ εἰς γενεὰς ⸂καὶ γενεὰς⸃ τοῖς φοβουμένοιςb αὐτόν.
51  Ἐποίησενa κράτοςb ἐν βραχίονιc αὐτοῦ, διεσκόρπισενd ὑπερηφάνουςe διανοίᾳf καρδίας αὐτῶν·
52  καθεῖλενa δυνάσταςb ἀπὸ θρόνων καὶ ὕψωσενc ταπεινούς,d
53  πεινῶνταςa ἐνέπλησενb ἀγαθῶν καὶ πλουτοῦνταςc ἐξαπέστειλενd κενούς.e
54  ἀντελάβετοa Ἰσραὴλ παιδὸςb αὐτοῦ, μνησθῆναιc ἐλέους,d
55  καθὼς ἐλάλησενa πρὸς τοὺς πατέρας ἡμῶν, τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ εἰς τὸν αἰῶνα.
56  Ἔμεινενa δὲ Μαριὰμb σὺν αὐτῇ ⸀ὡς μῆναςc τρεῖς, καὶ ὑπέστρεψενd εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς.
57  Τῇ δὲ Ἐλισάβετa ἐπλήσθηb ὁ χρόνος τοῦ τεκεῖνc αὐτήν, καὶ ἐγέννησενd υἱόν.
58  καὶ ἤκουσανa οἱ περίοικοιb καὶ οἱ συγγενεῖςc αὐτῆς ὅτι ἐμεγάλυνενd κύριος τὸ ἔλεοςe αὐτοῦ μετ’ αὐτῆς, καὶ συνέχαιρονf αὐτῇ.
59  Καὶ ἐγένετοa ἐν τῇ ⸂ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ⸃b ἦλθονc περιτεμεῖνd τὸ παιδίον, καὶ ἐκάλουνe αὐτὸ ἐπὶ τῷ ὀνόματι τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Ζαχαρίαν.f
60  καὶ ἀποκριθεῖσαa ἡ μήτηρ αὐτοῦ εἶπεν·b Οὐχί, ἀλλὰ κληθήσεταιc Ἰωάννης.
61  καὶ εἶπανa πρὸς αὐτὴν ὅτι Οὐδείς ἐστινb ⸂ἐκ τῆς συγγενείας⸃c σου ὃς καλεῖταιd τῷ ὀνόματι τούτῳ.
62  ἐνένευονa δὲ τῷ πατρὶ αὐτοῦ τὸ τί ἂν θέλοιb καλεῖσθαιc ⸀αὐτό.
63  καὶ αἰτήσαςa πινακίδιονb ἔγραψενc λέγων·d Ἰωάννης ⸀ἐστὶνe ὄνομα αὐτοῦ. καὶ ἐθαύμασανf πάντες.
64  ἀνεῴχθηa δὲ τὸ στόμα αὐτοῦ παραχρῆμαb καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ, καὶ ἐλάλειc εὐλογῶνd τὸν θεόν.
65  καὶ ἐγένετοa ἐπὶ πάντας φόβος τοὺς περιοικοῦνταςb αὐτούς, καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ὀρεινῇc τῆς Ἰουδαίας διελαλεῖτοd πάντα τὰ ῥήματα ταῦτα,
66  καὶ ἔθεντοa πάντες οἱ ἀκούσαντεςb ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῶν, λέγοντες·c Τί ἄρα τὸ παιδίον τοῦτο ἔσται;d καὶ ⸀γὰρ χεὶρ κυρίου ἦνe μετ’ αὐτοῦ.
67  Καὶ Ζαχαρίαςa ὁ πατὴρ αὐτοῦ ἐπλήσθηb πνεύματος ἁγίου καὶ ⸀ἐπροφήτευσενc λέγων·d
68  Εὐλογητὸςa κύριος ὁ θεὸς τοῦ Ἰσραήλ, ὅτι ἐπεσκέψατοb καὶ ἐποίησενc λύτρωσινd τῷ λαῷ αὐτοῦ,
69  καὶ ἤγειρενa κέραςb σωτηρίας ἡμῖν ⸀ἐν οἴκῳ ⸀Δαυὶδ παιδὸςc αὐτοῦ,
70  καθὼς ἐλάλησενa διὰ στόματος τῶν ⸀ἁγίων ἀπ’ αἰῶνος προφητῶν αὐτοῦ,
71  σωτηρίαν ἐξ ἐχθρῶν ἡμῶν καὶ ἐκ χειρὸς πάντων τῶν μισούντωνa ἡμᾶς,
72  ποιῆσαιa ἔλεοςb μετὰ τῶν πατέρων ἡμῶν καὶ μνησθῆναιc διαθήκης ἁγίας αὐτοῦ,
73  ὅρκονa ὃν ὤμοσενb πρὸς Ἀβραὰμ τὸν πατέρα ἡμῶν, τοῦ δοῦναιc ἡμῖν
74  ἀφόβωςa ἐκ χειρὸς ⸀ἐχθρῶν ῥυσθένταςb λατρεύεινc αὐτῷ
75  ἐν ὁσιότητιa καὶ δικαιοσύνῃ ἐνώπιον αὐτοῦ ⸂πάσαις ταῖς ἡμέραις⸃ ἡμῶν.
76  καὶ σὺ ⸀δέ, παιδίον, προφήτης Ὑψίστουa κληθήσῃ,b προπορεύσῃc γὰρ ⸀ἐνώπιον κυρίου ἑτοιμάσαιd ὁδοὺς αὐτοῦ,
77  τοῦ δοῦναιa γνῶσινb σωτηρίας τῷ λαῷ αὐτοῦ ἐν ἀφέσειc ἁμαρτιῶν αὐτῶν,
78  διὰ σπλάγχναa ἐλέουςb θεοῦ ἡμῶν, ἐν οἷς ⸀ἐπισκέψεταιc ἡμᾶς ἀνατολὴd ἐξ ὕψους,e
79  ἐπιφᾶναιa τοῖς ἐν σκότει καὶ σκιᾷb θανάτου καθημένοις,c τοῦ κατευθῦναιd τοὺς πόδας ἡμῶν εἰς ὁδὸν εἰρήνης.
80  Τὸ δὲ παιδίον ηὔξανεa καὶ ἐκραταιοῦτοb πνεύματι, καὶ ἦνc ἐν ταῖς ἐρήμοις ἕως ἡμέρας ἀναδείξεωςd αὐτοῦ πρὸς τὸν Ἰσραήλ.
2
Ἐγένετοa δὲ ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἐξῆλθενb δόγμαc παρὰ Καίσαροςd Αὐγούστουe ἀπογράφεσθαιf πᾶσαν τὴν οἰκουμένην·g
2  (⸀αὕτη ἀπογραφὴa πρώτη ἐγένετοb ἡγεμονεύοντοςc τῆς Συρίαςd Κυρηνίου·)e
3  καὶ ἐπορεύοντοa πάντες ἀπογράφεσθαι,b ἕκαστος εἰς τὴν ⸀ἑαυτοῦ πόλιν.
4  Ἀνέβηa δὲ καὶ Ἰωσὴφ ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ἐκ πόλεως Ναζαρὲθb εἰς τὴν Ἰουδαίαν εἰς πόλιν Δαυὶδ ἥτις καλεῖταιc Βηθλέεμ,d διὰ τὸ εἶναιe αὐτὸν ἐξ οἴκου καὶ πατριᾶςf Δαυίδ,
5  ἀπογράψασθαιa σὺν Μαριὰμb τῇ ⸂ἐμνηστευμένῃc αὐτῷ⸃, οὔσῃd ἐγκύῳ.e
6  ἐγένετοa δὲ ἐν τῷ εἶναιb αὐτοὺς ἐκεῖ ἐπλήσθησανc αἱ ἡμέραι τοῦ τεκεῖνd αὐτήν,
7  καὶ ἔτεκενa τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον,b καὶ ἐσπαργάνωσενc αὐτὸν καὶ ἀνέκλινενd αὐτὸν ⸀ἐν φάτνῃ,e διότιf οὐκ ἦνg αὐτοῖς τόπος ἐν τῷ καταλύματι.h
8  Καὶ ποιμένεςa ἦσανb ἐν τῇ χώρᾳc τῇ αὐτῇ ἀγραυλοῦντεςd καὶ φυλάσσοντεςe φυλακὰς τῆς νυκτὸς ἐπὶ τὴν ποίμνηνf αὐτῶν.
9  ⸀καὶ ἄγγελος κυρίου ἐπέστηa αὐτοῖς καὶ δόξα κυρίου περιέλαμψενb αὐτούς, καὶ ἐφοβήθησανc φόβον μέγαν·
10  καὶ εἶπενa αὐτοῖς ὁ ἄγγελος· Μὴ φοβεῖσθε,b ἰδοὺ γὰρ εὐαγγελίζομαιc ὑμῖν χαρὰν μεγάλην ἥτις ἔσταιd παντὶ τῷ λαῷ,
11  ὅτι ἐτέχθηa ὑμῖν σήμερον σωτὴρb ὅς ἐστινc χριστὸς κύριος ἐν πόλει Δαυίδ·
12  καὶ τοῦτο ὑμῖν ⸀τὸ σημεῖον, εὑρήσετεa βρέφοςb ἐσπαργανωμένονc ⸀καὶ κείμενονd ἐν φάτνῃ.e
13  καὶ ἐξαίφνηςa ἐγένετοb σὺν τῷ ἀγγέλῳ πλῆθος στρατιᾶςc ⸀οὐρανίουd αἰνούντωνe τὸν θεὸν καὶ λεγόντων·f
14  Δόξα ἐν ὑψίστοιςa θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις ⸀εὐδοκίας.b
15  Καὶ ἐγένετοa ὡς ἀπῆλθονb ἀπ’ αὐτῶν εἰς τὸν οὐρανὸν οἱ ἄγγελοι, ⸀οἱ ποιμένεςc ⸀ἐλάλουνd πρὸς ἀλλήλους· Διέλθωμενe δὴf ἕως Βηθλέεμg καὶ ἴδωμενh τὸ ῥῆμα τοῦτο τὸ γεγονὸςi ὃ ὁ κύριος ἐγνώρισενj ἡμῖν.
16  καὶ ἦλθανa σπεύσαντεςb καὶ ἀνεῦρανc τήν τε Μαριὰμd καὶ τὸν Ἰωσὴφ καὶ τὸ βρέφοςe κείμενονf ἐν τῇ φάτνῃ·g
17  ἰδόντεςa δὲ ⸀ἐγνώρισανb περὶ τοῦ ῥήματος τοῦ λαληθέντοςc αὐτοῖς περὶ τοῦ παιδίου τούτου.
18  καὶ πάντες οἱ ἀκούσαντεςa ἐθαύμασανb περὶ τῶν λαληθέντωνc ὑπὸ τῶν ποιμένωνd πρὸς αὐτούς,
19  ἡ δὲ ⸀Μαρίαa πάντα συνετήρειb τὰ ῥήματα ταῦτα συμβάλλουσαc ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῆς.
20  καὶ ὑπέστρεψανa οἱ ποιμένεςb δοξάζοντεςc καὶ αἰνοῦντεςd τὸν θεὸν ἐπὶ πᾶσιν οἷς ἤκουσανe καὶ εἶδονf καθὼς ἐλαλήθηg πρὸς αὐτούς.
21  Καὶ ὅτε ἐπλήσθησανa ἡμέραι ὀκτὼb τοῦ περιτεμεῖνc αὐτόν, καὶ ἐκλήθηd τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦς, τὸ κληθὲνe ὑπὸ τοῦ ἀγγέλου πρὸ τοῦ συλλημφθῆναιf αὐτὸν ἐν τῇ κοιλίᾳ.g
22  Καὶ ὅτε ἐπλήσθησανa αἱ ἡμέραι τοῦ καθαρισμοῦb αὐτῶν κατὰ τὸν νόμον Μωϋσέως, ἀνήγαγονc αὐτὸν εἰς Ἱεροσόλυμα παραστῆσαιd τῷ κυρίῳ,
23  καθὼς γέγραπταιa ἐν νόμῳ κυρίου ὅτι Πᾶν ἄρσενb διανοῖγονc μήτρανd ἅγιον τῷ κυρίῳ κληθήσεται,e
24  καὶ τοῦ δοῦναιa θυσίανb κατὰ τὸ εἰρημένονc ἐν ⸀τῷ νόμῳ κυρίου, ζεῦγοςd τρυγόνωνe ἢ δύο νοσσοὺςf περιστερῶν.g
25  Καὶ ἰδοὺ ⸂ἄνθρωπος ἦν⸃a ἐν Ἰερουσαλὴμ ᾧ ὄνομα Συμεών,b καὶ ὁ ἄνθρωπος οὗτος δίκαιος καὶ εὐλαβής,c προσδεχόμενοςd παράκλησινe τοῦ Ἰσραήλ, καὶ πνεῦμα ἦνf ἅγιον ἐπ’ αὐτόν·
26  καὶ ἦνa αὐτῷ κεχρηματισμένονb ὑπὸ τοῦ πνεύματος τοῦ ἁγίου μὴ ἰδεῖνc θάνατον πρὶνd ⸂ἢ ἂν⸃ ἴδῃe τὸν χριστὸν κυρίου.
27  καὶ ἦλθενa ἐν τῷ πνεύματι εἰς τὸ ἱερόν· καὶ ἐν τῷ εἰσαγαγεῖνb τοὺς γονεῖςc τὸ παιδίον Ἰησοῦν τοῦ ποιῆσαιd αὐτοὺς κατὰ τὸ εἰθισμένονe τοῦ νόμου περὶ αὐτοῦ
28  καὶ αὐτὸς ἐδέξατοa αὐτὸ εἰς τὰς ⸀ἀγκάλαςb καὶ εὐλόγησενc τὸν θεὸν καὶ εἶπεν·d
29  Νῦν ἀπολύειςa τὸν δοῦλόν σου, δέσποτα,b κατὰ τὸ ῥῆμά σου ἐν εἰρήνῃ·
30  ὅτι εἶδονa οἱ ὀφθαλμοί μου τὸ σωτήριόνb σου
31  ὃ ἡτοίμασαςa κατὰ πρόσωπον πάντων τῶν λαῶν,
32  φῶς εἰς ἀποκάλυψινa ἐθνῶν καὶ δόξαν λαοῦ σου Ἰσραήλ.
33  καὶ ἦνa ⸂ὁ πατὴρ αὐτοῦ⸃ καὶ ἡ ⸀μήτηρ θαυμάζοντεςb ἐπὶ τοῖς λαλουμένοιςc περὶ αὐτοῦ.
34  καὶ εὐλόγησενa αὐτοὺς Συμεὼνb καὶ εἶπενc πρὸς Μαριὰμd τὴν μητέρα αὐτοῦ· Ἰδοὺ οὗτος κεῖταιe εἰς πτῶσινf καὶ ἀνάστασιν πολλῶν ἐν τῷ Ἰσραὴλ καὶ εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον,g
35  καὶ σοῦ ⸀δὲ αὐτῆς τὴν ψυχὴν διελεύσεταιa ῥομφαία,b ὅπως ἂν ἀποκαλυφθῶσινc ἐκ πολλῶν καρδιῶν διαλογισμοί.d
36  Καὶ ἦνa Ἅνναb προφῆτις,c θυγάτηρd Φανουήλ,e ἐκ φυλῆς Ἀσήρf (αὕτη προβεβηκυῖαg ἐν ἡμέραις πολλαῖς, ζήσασαh ⸂μετὰ ἀνδρὸς ἔτη⸃ ἑπτὰ ἀπὸ τῆς παρθενίαςi αὐτῆς,
37  καὶ αὐτὴ χήραa ⸀ἕως ἐτῶν ὀγδοήκονταb τεσσάρων,) ἣ οὐκ ⸀ἀφίστατοc τοῦ ἱεροῦ νηστείαιςd καὶ δεήσεσινe λατρεύουσαf νύκτα καὶ ἡμέραν.
38  ⸀καὶ αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἐπιστᾶσαa ἀνθωμολογεῖτοb τῷ ⸀θεῷ καὶ ἐλάλειc περὶ αὐτοῦ πᾶσιν τοῖς προσδεχομένοιςd ⸀λύτρωσινe Ἰερουσαλήμ.
39  Καὶ ὡς ἐτέλεσανa ⸀πάντα τὰ κατὰ τὸν νόμον κυρίου, ⸀ἐπέστρεψανb εἰς τὴν Γαλιλαίαν ⸀εἰς πόλιν ἑαυτῶν Ναζαρέθ.c
40  Τὸ δὲ παιδίον ηὔξανενa καὶ ἐκραταιοῦτοb ⸂πληρούμενονc σοφίᾳ⸃, καὶ χάρις θεοῦ ἦνd ἐπ’ αὐτό.
41  Καὶ ἐπορεύοντοa οἱ γονεῖςb αὐτοῦ κατ’ ἔτος εἰς Ἰερουσαλὴμ τῇ ἑορτῇc τοῦ πάσχα.d
42  καὶ ὅτε ἐγένετοa ἐτῶν δώδεκα, ⸀ἀναβαινόντωνb ⸀αὐτῶν κατὰ τὸ ἔθοςc τῆς ἑορτῆςd
43  καὶ τελειωσάντωνa τὰς ἡμέρας, ἐν τῷ ὑποστρέφεινb αὐτοὺς ὑπέμεινενc Ἰησοῦς ὁ παῖςd ἐν Ἰερουσαλήμ, καὶ οὐκ ⸂ἔγνωσανe οἱ γονεῖς⸃f αὐτοῦ.
44  νομίσαντεςa δὲ αὐτὸν ⸂εἶναιb ἐν τῇ συνοδίᾳ⸃c ἦλθονd ἡμέρας ὁδὸν καὶ ἀνεζήτουνe αὐτὸν ἐν τοῖς συγγενεῦσινf ⸀καὶ τοῖς γνωστοῖς,g
45  καὶ μὴ ⸀εὑρόντεςa ὑπέστρεψανb εἰς Ἰερουσαλὴμ ⸀ἀναζητοῦντεςc αὐτόν.
46  καὶ ἐγένετοa μετὰ ἡμέρας τρεῖς εὗρονb αὐτὸν ἐν τῷ ἱερῷ καθεζόμενονc ἐν μέσῳ τῶν διδασκάλων καὶ ἀκούονταd αὐτῶν καὶ ἐπερωτῶνταe αὐτούς·
47  ἐξίσταντοa δὲ πάντες οἱ ἀκούοντεςb αὐτοῦ ἐπὶ τῇ συνέσειc καὶ ταῖς ἀποκρίσεσινd αὐτοῦ.
48  καὶ ἰδόντεςa αὐτὸν ἐξεπλάγησαν,b καὶ ⸂εἶπενc πρὸς αὐτὸν ἡ μήτηρ αὐτοῦ⸃· Τέκνον, τί ἐποίησαςd ἡμῖν οὕτως; ἰδοὺ ὁ πατήρ σου καὶ ἐγὼ ὀδυνώμενοιe ⸀ἐζητοῦμένf σε.
49  καὶ εἶπενa πρὸς αὐτούς· Τί ὅτι ἐζητεῖτέb με; οὐκ ᾔδειτεc ὅτι ἐν τοῖς τοῦ πατρός μου δεῖd εἶναίe με;
50  καὶ αὐτοὶ οὐ συνῆκανa τὸ ῥῆμα ὃ ἐλάλησενb αὐτοῖς.
51  καὶ κατέβηa μετ’ αὐτῶν καὶ ἦλθενb εἰς Ναζαρὲθ,c καὶ ἦνd ὑποτασσόμενοςe αὐτοῖς. καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ διετήρειf πάντα τὰ ῥήματα ⸀ταῦτα ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῆς.
52  Καὶ Ἰησοῦς προέκοπτενa ⸂σοφίᾳ καὶ ἡλικίᾳ⸃b καὶ χάριτι παρὰ θεῷ καὶ ἀνθρώποις.
3
Ἐν ἔτει δὲ πεντεκαιδεκάτῳa τῆς ἡγεμονίαςb Τιβερίουc Καίσαρος,d ἡγεμονεύοντοςe Ποντίουf Πιλάτου τῆς Ἰουδαίας, καὶ τετρααρχοῦντοςg τῆς Γαλιλαίας Ἡρῴδου, Φιλίππου δὲ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ τετρααρχοῦντοςh τῆς Ἰτουραίαςi καὶ Τραχωνίτιδοςj χώρας,k καὶ Λυσανίουl τῆς Ἀβιληνῆςm τετρααρχοῦντος,n
2  ἐπὶ ἀρχιερέως Ἅνναa καὶ Καϊάφα,b ἐγένετοc ῥῆμα θεοῦ ἐπὶ Ἰωάννην τὸν Ζαχαρίουd υἱὸν ἐν τῇ ἐρήμῳ.
3  καὶ ἦλθενa εἰς ⸀πᾶσαν περίχωρονb τοῦ Ἰορδάνουc κηρύσσωνd βάπτισμαe μετανοίαςf εἰς ἄφεσινg ἁμαρτιῶν,
4  ὡς γέγραπταιa ἐν βίβλῳb λόγων Ἠσαΐουc τοῦ ⸀προφήτου· Φωνὴ βοῶντοςd ἐν τῇ ἐρήμῳ· Ἑτοιμάσατεe τὴν ὁδὸν κυρίου, εὐθείας ποιεῖτεf τὰς τρίβουςg αὐτοῦ.
5  πᾶσα φάραγξa πληρωθήσεταιb καὶ πᾶν ὄρος καὶ βουνὸςc ταπεινωθήσεται,d καὶ ἔσταιe τὰ σκολιὰf εἰς ⸀εὐθείαν καὶ αἱ τραχεῖαιg εἰς ὁδοὺς λείας·h
6  καὶ ὄψεταιa πᾶσα σὰρξ τὸ σωτήριονb τοῦ θεοῦ.
7  Ἔλεγενa οὖν τοῖς ἐκπορευομένοιςb ὄχλοις βαπτισθῆναιc ὑπ’ αὐτοῦ· Γεννήματαd ἐχιδνῶν,e τίς ὑπέδειξενf ὑμῖν φυγεῖνg ἀπὸ τῆς μελλούσηςh ὀργῆς;
8  ποιήσατεa οὖν καρποὺς ἀξίους τῆς μετανοίας·b καὶ μὴ ἄρξησθεc λέγεινd ἐν ἑαυτοῖς· Πατέρα ἔχομενe τὸν Ἀβραάμ, λέγωf γὰρ ὑμῖν ὅτι δύναταιg ὁ θεὸς ἐκ τῶν λίθων τούτων ἐγεῖραιh τέκνα τῷ Ἀβραάμ.
9  ἤδη δὲ καὶ ἡ ἀξίνηa πρὸς τὴν ῥίζανb τῶν δένδρωνc κεῖται·d πᾶν οὖν δένδρονe μὴ ποιοῦνf καρπὸν καλὸν ἐκκόπτεταιg καὶ εἰς πῦρ βάλλεται.h
10  Καὶ ἐπηρώτωνa αὐτὸν οἱ ὄχλοι λέγοντες·b Τί οὖν ⸀ποιήσωμεν;c
11  ἀποκριθεὶςa δὲ ⸀ἔλεγενb αὐτοῖς· Ὁ ἔχωνc δύο χιτῶναςd μεταδότωe τῷ μὴ ἔχοντι,f καὶ ὁ ἔχωνg βρώματαh ὁμοίως ποιείτω.i
12  ἦλθονa δὲ καὶ τελῶναιb βαπτισθῆναιc καὶ εἶπανd πρὸς αὐτόν· Διδάσκαλε, τί ⸀ποιήσωμεν;e
13  ὁ δὲ εἶπενa πρὸς αὐτούς· Μηδὲν πλέον παρὰ τὸ διατεταγμένονb ὑμῖν πράσσετε.c
14  ἐπηρώτωνa δὲ αὐτὸν καὶ στρατευόμενοιb λέγοντες·c ⸂Τί ποιήσωμενd καὶ ἡμεῖς⸃; καὶ εἶπενe ⸀αὐτοῖς· Μηδένα διασείσητεf μηδὲ συκοφαντήσητε,g καὶ ἀρκεῖσθεh τοῖς ὀψωνίοιςi ὑμῶν.
15  Προσδοκῶντοςa δὲ τοῦ λαοῦ καὶ διαλογιζομένωνb πάντων ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν περὶ τοῦ Ἰωάννου, μήποτεc αὐτὸς εἴηd ὁ χριστός,
16  ἀπεκρίνατοa ⸂λέγωνb πᾶσιν ὁ Ἰωάννης⸃· Ἐγὼ μὲν ὕδατι βαπτίζωc ὑμᾶς· ἔρχεταιd δὲ ὁ ἰσχυρότερόςe μου, οὗ οὐκ εἰμὶf ἱκανὸς λῦσαιg τὸν ἱμάνταh τῶν ὑποδημάτωνi αὐτοῦ· αὐτὸς ὑμᾶς βαπτίσειj ἐν πνεύματι ἁγίῳ καὶ πυρί·
17  οὗ τὸ πτύονa ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ ⸀διακαθᾶραιb τὴν ἅλωναc αὐτοῦ καὶ ⸀συναγαγεῖνd τὸν σῖτονe εἰς τὴν ἀποθήκηνf αὐτοῦ, τὸ δὲ ἄχυρονg κατακαύσειh πυρὶ ἀσβέστῳ.i
18  Πολλὰ μὲν οὖν καὶ ἕτερα παρακαλῶνa εὐηγγελίζετοb τὸν λαόν·
19  ὁ δὲ Ἡρῴδης ὁ τετραάρχης,a ἐλεγχόμενοςb ὑπ’ αὐτοῦ περὶ Ἡρῳδιάδοςc τῆς γυναικὸς τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ καὶ περὶ πάντων ὧν ἐποίησενd πονηρῶν ὁ Ἡρῴδης,
20  προσέθηκενa καὶ τοῦτο ἐπὶ πᾶσιν, ⸀καὶ κατέκλεισενb τὸν Ἰωάννην ⸀ἐν φυλακῇ.
21  Ἐγένετοa δὲ ἐν τῷ βαπτισθῆναιb ἅπαντα τὸν λαὸν καὶ Ἰησοῦ βαπτισθέντοςc καὶ προσευχομένουd ἀνεῳχθῆναιe τὸν οὐρανὸν
22  καὶ καταβῆναιa τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον σωματικῷb εἴδειc ⸀ὡς περιστερὰνd ἐπ’ αὐτόν, καὶ φωνὴν ἐξ οὐρανοῦ ⸀γενέσθαι·e Σὺ εἶf ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν σοὶ εὐδόκησα.g
23  Καὶ αὐτὸς ⸀ἦνa Ἰησοῦς ⸂ἀρχόμενοςb ὡσεὶc ἐτῶν τριάκοντα⸃,d ὢνe ⸂υἱός, ὡς ἐνομίζετο⸃,f Ἰωσὴφ τοῦ Ἠλὶg
24  τοῦ Μαθθὰτa τοῦ Λευὶb τοῦ Μελχὶc τοῦ Ἰανναὶd τοῦ Ἰωσὴφ
25  τοῦ Ματταθίουa τοῦ Ἀμὼςb τοῦ Ναοὺμc τοῦ Ἑσλὶd τοῦ Ναγγαὶe
26  τοῦ Μάαθa τοῦ Ματταθίουb τοῦ Σεμεῒνc τοῦ ⸀Ἰωσὴχd τοῦ Ἰωδὰe
27  τοῦ Ἰωανὰνa τοῦ Ῥησὰb τοῦ Ζοροβαβὲλc τοῦ Σαλαθιὴλd τοῦ Νηρὶe
28  τοῦ Μελχὶa τοῦ Ἀδδὶb τοῦ Κωσὰμc τοῦ Ἐλμαδὰμd τοῦ Ἢρe
29  τοῦ ⸀Ἰησοῦ τοῦ Ἐλιέζερa τοῦ Ἰωρὶμb τοῦ Μαθθὰτc τοῦ Λευὶd
30  τοῦ Συμεὼνa τοῦ Ἰούδα τοῦ Ἰωσὴφ τοῦ Ἰωνὰμb τοῦ Ἐλιακὶμc
31  τοῦ Μελεὰa τοῦ Μεννὰb τοῦ Ματταθὰc τοῦ Ναθὰμd τοῦ Δαυὶδ
32  τοῦ Ἰεσσαὶa τοῦ Ἰωβὴλb τοῦ Βόοςc τοῦ ⸀Σαλὰd τοῦ Ναασσὼνe
33  τοῦ ⸂Ἀμιναδὰβa τοῦ Ἀδμὶνb τοῦ Ἀρνὶ⸃c τοῦ Ἑσρὼμd τοῦ Φαρὲςe τοῦ Ἰούδα
34  τοῦ Ἰακὼβa τοῦ Ἰσαὰκb τοῦ Ἀβραὰμ τοῦ Θάραc τοῦ Ναχὼρd
35  τοῦ Σεροὺχa τοῦ Ῥαγαὺb τοῦ Φάλεκc τοῦ Ἔβερd τοῦ Σαλὰe
36  τοῦ Καϊνὰμa τοῦ Ἀρφαξὰδb τοῦ Σὴμc τοῦ Νῶεd τοῦ Λάμεχe
37  τοῦ Μαθουσαλὰa τοῦ Ἑνὼχb τοῦ Ἰάρετc τοῦ Μαλελεὴλd τοῦ Καϊνὰμe
38  τοῦ Ἐνὼςa τοῦ Σὴθb τοῦ Ἀδὰμc τοῦ θεοῦ.
4
Ἰησοῦς δὲ ⸂πλήρηςa πνεύματος ἁγίου⸃ ὑπέστρεψενb ἀπὸ τοῦ Ἰορδάνου,c καὶ ἤγετοd ἐν τῷ πνεύματι ⸂ἐν τῇ ἐρήμῳ⸃
2  ἡμέρας τεσσεράκονταa πειραζόμενοςb ὑπὸ τοῦ διαβόλου. καὶ οὐκ ἔφαγενc οὐδὲν ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, καὶ συντελεσθεισῶνd ⸀αὐτῶν ἐπείνασεν.e
3  ⸂εἶπενa δὲ⸃ αὐτῷ ὁ διάβολος· Εἰ υἱὸς εἶb τοῦ θεοῦ, εἰπὲc τῷ λίθῳ τούτῳ ἵνα γένηταιd ἄρτος.
4  καὶ ἀπεκρίθηa ⸂πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς⸃· Γέγραπταιb ὅτι Οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεταιc ⸀ὁ ⸀ἄνθρωπος.
5  Καὶ ἀναγαγὼνa ⸀αὐτὸν ἔδειξενb αὐτῷ πάσας τὰς βασιλείας τῆς οἰκουμένηςc ἐν στιγμῇd χρόνου·
6  καὶ εἶπενa αὐτῷ ὁ διάβολος· Σοὶ δώσωb τὴν ἐξουσίαν ταύτην ἅπασαν καὶ τὴν δόξαν αὐτῶν, ὅτι ἐμοὶ παραδέδοταιc καὶ ᾧ ⸀ἂν θέλωd δίδωμιe αὐτήν·
7  σὺ οὖν ἐὰν προσκυνήσῃςa ἐνώπιον ἐμοῦ, ἔσταιb σοῦ πᾶσα.
8  καὶ ἀποκριθεὶςa ⸂ὁ Ἰησοῦς εἶπενb αὐτῷ⸃· Γέγραπται·c ⸂Κύριον τὸν θεόν σου προσκυνήσεις⸃d καὶ αὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις.e
9  ⸂Ἤγαγενa δὲ⸃ αὐτὸν εἰς Ἰερουσαλὴμ καὶ ⸀ἔστησενb ἐπὶ τὸ πτερύγιονc τοῦ ἱεροῦ, καὶ εἶπενd αὐτῷ· Εἰ υἱὸς εἶe τοῦ θεοῦ, βάλεf σεαυτὸν ἐντεῦθενg κάτω·h
10  γέγραπταιa γὰρ ὅτι Τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ ἐντελεῖταιb περὶ σοῦ τοῦ διαφυλάξαιc σε,
11  καὶ ⸀ὅτι Ἐπὶ χειρῶν ἀροῦσίνa σε μήποτεb προσκόψῃςc πρὸς λίθον τὸν πόδα σου.
12  καὶ ἀποκριθεὶςa εἶπενb αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ὅτι Εἴρηται·c Οὐκ ἐκπειράσειςd κύριον τὸν θεόν σου.
13  καὶ συντελέσαςa πάντα πειρασμὸνb ὁ διάβολος ἀπέστηc ἀπ’ αὐτοῦ ἄχρι καιροῦ.
14  Καὶ ὑπέστρεψενa ὁ Ἰησοῦς ἐν τῇ δυνάμει τοῦ πνεύματος εἰς τὴν Γαλιλαίαν. καὶ φήμηb ἐξῆλθενc καθ’ ὅλης τῆς περιχώρουd περὶ αὐτοῦ.
15  καὶ αὐτὸς ἐδίδασκενa ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν, δοξαζόμενοςb ὑπὸ πάντων.
16  Καὶ ἦλθενa ⸀εἰς Ναζαρά,b οὗ ἦνc τεθραμμένος,d καὶ εἰσῆλθενe κατὰ τὸ εἰωθὸςf αὐτῷ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων εἰς τὴν συναγωγήν, καὶ ἀνέστηg ἀναγνῶναι.h
17  καὶ ἐπεδόθηa αὐτῷ βιβλίον ⸂τοῦ προφήτου Ἠσαΐου⸃b καὶ ⸀ἀναπτύξαςc τὸ βιβλίον εὗρενd τὸν τόπον οὗ ἦνe γεγραμμένον·f
18  Πνεῦμα κυρίου ἐπ’ ἐμέ, οὗ εἵνεκενa ἔχρισένb με εὐαγγελίσασθαιc πτωχοῖς, ἀπέσταλκένd ⸀με κηρύξαιe αἰχμαλώτοιςf ἄφεσινg καὶ τυφλοῖς ἀνάβλεψιν,h ἀποστεῖλαιi τεθραυσμένουςj ἐν ἀφέσει,k
19  κηρύξαιa ἐνιαυτὸνb κυρίου δεκτόν.c
20  καὶ πτύξαςa τὸ βιβλίον ἀποδοὺςb τῷ ὑπηρέτῃc ἐκάθισεν·d καὶ πάντων ⸂οἱ ὀφθαλμοὶ ἐν τῇ συναγωγῇ⸃ ἦσανe ἀτενίζοντεςf αὐτῷ.
21  ἤρξατοa δὲ λέγεινb πρὸς αὐτοὺς ὅτι Σήμερον πεπλήρωταιc ἡ γραφὴ αὕτη ἐν τοῖς ὠσὶν ὑμῶν.
22  καὶ πάντες ἐμαρτύρουνa αὐτῷ καὶ ἐθαύμαζονb ἐπὶ τοῖς λόγοις τῆς χάριτος τοῖς ἐκπορευομένοιςc ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ, καὶ ἔλεγον·d ⸂Οὐχὶ υἱός ἐστινe Ἰωσὴφ οὗτος⸃;
23  καὶ εἶπενa πρὸς αὐτούς· Πάντωςb ἐρεῖτέc μοι τὴν παραβολὴν ταύτην· Ἰατρέ,d θεράπευσονe σεαυτόν· ὅσα ἠκούσαμενf γενόμεναg ⸂εἰς τὴν Καφαρναοὺμ⸃h ποίησονi καὶ ὧδε ἐν τῇ πατρίδιj σου.
24  εἶπενa δέ· Ἀμὴν λέγωb ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς προφήτης δεκτόςc ἐστινd ἐν τῇ πατρίδιe αὐτοῦ.
25  ἐπ’ ἀληθείας δὲ λέγωa ὑμῖν, πολλαὶ χῆραιb ἦσανc ἐν ταῖς ἡμέραις Ἠλίουd ἐν τῷ Ἰσραήλ, ὅτε ἐκλείσθηe ὁ οὐρανὸς ⸀ἐπὶ ἔτη τρία καὶ μῆναςf ἕξ,g ὡς ἐγένετοh λιμὸςi μέγας ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν,
26  καὶ πρὸς οὐδεμίαν αὐτῶν ἐπέμφθηa Ἠλίαςb εἰ μὴ εἰς Σάρεπταc τῆς ⸀Σιδωνίαςd πρὸς γυναῖκα χήραν.e
27  καὶ πολλοὶ λεπροὶa ἦσανb ⸂ἐν τῷ Ἰσραὴλ ἐπὶ Ἐλισαίουc τοῦ προφήτου⸃, καὶ οὐδεὶς αὐτῶν ἐκαθαρίσθη,d εἰ μὴ Ναιμὰνe ὁ Σύρος.f
28  καὶ ἐπλήσθησανa πάντες θυμοῦb ἐν τῇ συναγωγῇ ἀκούοντεςc ταῦτα,
29  καὶ ἀναστάντεςa ἐξέβαλονb αὐτὸν ἔξω τῆς πόλεως, καὶ ἤγαγονc αὐτὸν ἕως ὀφρύοςd τοῦ ὄρους ἐφ’ οὗ ἡ πόλις ⸂ᾠκοδόμητοe αὐτῶν, ὥστε⸃ κατακρημνίσαιf αὐτόν·
30  αὐτὸς δὲ διελθὼνa διὰ μέσου αὐτῶν ἐπορεύετο.b
31  Καὶ κατῆλθενa εἰς Καφαρναοὺμb πόλιν τῆς Γαλιλαίας. καὶ ἦνc διδάσκωνd αὐτοὺς ἐν τοῖς σάββασιν·
32  καὶ ἐξεπλήσσοντοa ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ, ὅτι ἐν ἐξουσίᾳ ἦνb ὁ λόγος αὐτοῦ.
33  καὶ ἐν τῇ συναγωγῇ ἦνa ἄνθρωπος ἔχωνb πνεῦμα δαιμονίου ἀκαθάρτου, καὶ ἀνέκραξενc φωνῇ μεγάλῃ·
34  ⸀Ἔα,a τί ἡμῖν καὶ σοί, Ἰησοῦ Ναζαρηνέ;b ἦλθεςc ἀπολέσαιd ἡμᾶς; οἶδάe σε τίς εἶ,f ὁ ἅγιος τοῦ θεοῦ.
35  καὶ ἐπετίμησενa αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς λέγων·b Φιμώθητιc καὶ ἔξελθεd ⸀ἀπ’ αὐτοῦ. καὶ ῥίψανe αὐτὸν τὸ δαιμόνιον εἰς ⸀τὸ μέσον ἐξῆλθενf ἀπ’ αὐτοῦ μηδὲν βλάψανg αὐτόν.
36  καὶ ἐγένετοa θάμβοςb ἐπὶ πάντας, καὶ συνελάλουνc πρὸς ἀλλήλους λέγοντες·d Τίς ὁ λόγος οὗτος ὅτι ἐν ἐξουσίᾳ καὶ δυνάμει ἐπιτάσσειe τοῖς ἀκαθάρτοις πνεύμασιν, καὶ ἐξέρχονται;f
37  καὶ ἐξεπορεύετοa ἦχοςb περὶ αὐτοῦ εἰς πάντα τόπον τῆς περιχώρου.c
38  Ἀναστὰςa δὲ ⸀ἀπὸ τῆς συναγωγῆς εἰσῆλθενb εἰς τὴν οἰκίαν Σίμωνος. πενθερὰc δὲ τοῦ Σίμωνος ἦνd συνεχομένηe πυρετῷf μεγάλῳ, καὶ ἠρώτησανg αὐτὸν περὶ αὐτῆς.
39  καὶ ἐπιστὰςa ἐπάνωb αὐτῆς ἐπετίμησενc τῷ πυρετῷ,d καὶ ἀφῆκενe αὐτήν· παραχρῆμαf δὲ ἀναστᾶσαg διηκόνειh αὐτοῖς.
40  Δύνοντοςa δὲ τοῦ ἡλίου ⸀ἅπαντες ὅσοι εἶχονb ἀσθενοῦνταςc νόσοιςd ποικίλαιςe ἤγαγονf αὐτοὺς πρὸς αὐτόν· ὁ δὲ ἑνὶ ἑκάστῳ αὐτῶν τὰς χεῖρας ⸂ἐπιτιθεὶςg ἐθεράπευεν⸃h αὐτούς.
41  ἐξήρχετοa δὲ καὶ δαιμόνια ἀπὸ πολλῶν ⸀κραυγάζονταb καὶ λέγονταc ὅτι Σὺ ⸀εἶd ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ. καὶ ἐπιτιμῶνe οὐκ εἴαf αὐτὰ λαλεῖν,g ὅτι ᾔδεισανh τὸν χριστὸν αὐτὸν εἶναι.i
42  Γενομένηςa δὲ ἡμέρας ἐξελθὼνb ἐπορεύθηc εἰς ἔρημον τόπον· καὶ οἱ ὄχλοι ἐπεζήτουνd αὐτόν, καὶ ἦλθονe ἕως αὐτοῦ, καὶ κατεῖχονf αὐτὸν τοῦ μὴ πορεύεσθαιg ἀπ’ αὐτῶν.
43  ὁ δὲ εἶπενa πρὸς αὐτοὺς ὅτι Καὶ ταῖς ἑτέραις πόλεσιν εὐαγγελίσασθαίb με δεῖc τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ, ὅτι ⸀ἐπὶ τοῦτο ⸀ἀπεστάλην.d
44  καὶ ἦνa κηρύσσωνb ⸂εἰς τὰς συναγωγὰς⸃ τῆς ⸀Ἰουδαίας.
5
Ἐγένετοa δὲ ἐν τῷ τὸν ὄχλον ἐπικεῖσθαιb αὐτῷ ⸀καὶ ἀκούεινc τὸν λόγον τοῦ θεοῦ καὶ αὐτὸς ἦνd ἑστὼςe παρὰ τὴν λίμνηνf Γεννησαρὲτ,g
2  καὶ εἶδενa ⸂δύο πλοῖα⸃ ἑστῶταb παρὰ τὴν λίμνην,c οἱ δὲ ἁλιεῖςd ⸂ἀπ’ αὐτῶν ἀποβάντες⸃e ⸀ἔπλυνονf τὰ δίκτυα.g
3  ἐμβὰςa δὲ εἰς ἓν τῶν πλοίων, ὃ ⸀ἦνb Σίμωνος, ἠρώτησενc αὐτὸν ἀπὸ τῆς γῆς ἐπαναγαγεῖνd ὀλίγον, ⸂καθίσαςe δὲ ἐκ τοῦ πλοίου ἐδίδασκεν⸃f τοὺς ὄχλους.
4  ὡς δὲ ἐπαύσατοa λαλῶν,b εἶπενc πρὸς τὸν Σίμωνα· Ἐπανάγαγεd εἰς τὸ βάθοςe καὶ χαλάσατεf τὰ δίκτυαg ὑμῶν εἰς ἄγραν.h
5  καὶ ἀποκριθεὶςa ⸀Σίμων ⸀εἶπεν·b Ἐπιστάτα,c δι’ ⸀ὅλης νυκτὸς κοπιάσαντεςd οὐδὲν ἐλάβομεν,e ἐπὶ δὲ τῷ ῥήματί σου χαλάσωf ⸂τὰ δίκτυα⸃.g
6  καὶ τοῦτο ποιήσαντεςa συνέκλεισανb πλῆθος ἰχθύωνc πολύ, ⸀διερρήσσετοd δὲ ⸂τὰ δίκτυα⸃e αὐτῶν.
7  καὶ κατένευσανa τοῖς ⸀μετόχοιςb ἐν τῷ ἑτέρῳ πλοίῳ τοῦ ἐλθόνταςc συλλαβέσθαιd αὐτοῖς· καὶ ἦλθον,e καὶ ἔπλησανf ἀμφότεραg τὰ πλοῖα ὥστε βυθίζεσθαιh αὐτά.
8  ἰδὼνa δὲ Σίμων Πέτρος προσέπεσενb τοῖς γόνασινc Ἰησοῦ λέγων·d Ἔξελθεe ἀπ’ ἐμοῦ, ὅτι ἀνὴρ ἁμαρτωλός εἰμι,f κύριε·
9  θάμβοςa γὰρ περιέσχενb αὐτὸν καὶ πάντας τοὺς σὺν αὐτῷ ἐπὶ τῇ ἄγρᾳc τῶν ἰχθύωνd ⸀ὧν συνέλαβον,e
10  ὁμοίως δὲ καὶ Ἰάκωβον καὶ Ἰωάννην υἱοὺς Ζεβεδαίου,a οἳ ἦσανb κοινωνοὶc τῷ Σίμωνι. καὶ εἶπενd πρὸς τὸν Σίμωνα ⸀ὁ Ἰησοῦς· Μὴ φοβοῦ·e ἀπὸ τοῦ νῦν ἀνθρώπους ἔσῃf ζωγρῶν.g
11  καὶ καταγαγόντεςa τὰ πλοῖα ἐπὶ τὴν γῆν ἀφέντεςb ⸀πάντα ἠκολούθησανc αὐτῷ.
12  Καὶ ἐγένετοa ἐν τῷ εἶναιb αὐτὸν ἐν μιᾷ τῶν πόλεων καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ πλήρηςc λέπρας·d ⸂καὶ ἰδὼν⸃e τὸν Ἰησοῦν πεσὼνf ἐπὶ πρόσωπον ἐδεήθηg αὐτοῦ λέγων·h Κύριε, ἐὰν θέλῃςi δύνασαίj με καθαρίσαι.k
13  καὶ ἐκτείναςa τὴν χεῖρα ἥψατοb αὐτοῦ ⸀εἰπών·c Θέλω,d καθαρίσθητι·e καὶ εὐθέως ἡ λέπραf ἀπῆλθενg ἀπ’ αὐτοῦ.
14  καὶ αὐτὸς παρήγγειλενa αὐτῷ μηδενὶ εἰπεῖν,b ἀλλὰ ἀπελθὼνc δεῖξονd σεαυτὸν τῷ ἱερεῖ, καὶ προσένεγκεe περὶ τοῦ καθαρισμοῦf σου καθὼς προσέταξενg Μωϋσῆς εἰς μαρτύριονh αὐτοῖς.
15  διήρχετοa δὲ μᾶλλον ὁ λόγος περὶ αὐτοῦ, καὶ συνήρχοντοb ὄχλοι πολλοὶ ἀκούεινc καὶ ⸀θεραπεύεσθαιd ἀπὸ τῶν ἀσθενειῶνe αὐτῶν·
16  αὐτὸς δὲ ἦνa ὑποχωρῶνb ἐν ταῖς ἐρήμοις καὶ προσευχόμενος.c
17  Καὶ ἐγένετοa ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν καὶ αὐτὸς ἦνb διδάσκων,c καὶ ἦσανd καθήμενοιe Φαρισαῖοι καὶ νομοδιδάσκαλοιf οἳ ἦσανg ἐληλυθότεςh ἐκ πάσης κώμηςi τῆς Γαλιλαίας καὶ Ἰουδαίας καὶ Ἰερουσαλήμ· καὶ δύναμις κυρίου ἦνj εἰς τὸ ἰᾶσθαιk ⸀αὐτόν.
18  καὶ ἰδοὺ ἄνδρες φέροντεςa ἐπὶ κλίνηςb ἄνθρωπον ὃς ἦνc παραλελυμένος,d καὶ ἐζήτουνe αὐτὸν εἰσενεγκεῖνf καὶ ⸀θεῖναιg ἐνώπιον αὐτοῦ.
19  καὶ μὴ εὑρόντεςa ποίας εἰσενέγκωσινb αὐτὸν διὰ τὸν ὄχλον ἀναβάντεςc ἐπὶ τὸ δῶμαd διὰ τῶν κεράμωνe καθῆκανf αὐτὸν σὺν τῷ κλινιδίῳg εἰς τὸ μέσον ἔμπροσθεν τοῦ Ἰησοῦ.
20  καὶ ἰδὼνa τὴν πίστιν αὐτῶν ⸀εἶπεν·b Ἄνθρωπε, ἀφέωνταίc σοι αἱ ἁμαρτίαι σου.
21  καὶ ἤρξαντοa διαλογίζεσθαιb οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι λέγοντες·c Τίς ἐστινd οὗτος ὃς λαλεῖe βλασφημίας;f τίς δύναταιg ⸂ἁμαρτίας ἀφεῖναι⸃h εἰ μὴ μόνος ὁ θεός;
22  ἐπιγνοὺςa δὲ ὁ Ἰησοῦς τοὺς διαλογισμοὺςb αὐτῶν ἀποκριθεὶςc εἶπενd πρὸς αὐτούς· Τί διαλογίζεσθεe ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν;
23  τί ἐστινa εὐκοπώτερον,b εἰπεῖν·c Ἀφέωνταίd σοι αἱ ἁμαρτίαι σου, ἢ εἰπεῖν·e ⸀Ἔγειρεf καὶ περιπάτει;g
24  ἵνα δὲ εἰδῆτεa ὅτι ⸂ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐξουσίαν ἔχει⸃b ἐπὶ τῆς γῆς ἀφιέναιc ἁμαρτίας— εἶπενd τῷ παραλελυμένῳ·e Σοὶ λέγω,f ⸀ἔγειρεg καὶ ἄραςh τὸ κλινίδιόνi σου πορεύουj εἰς τὸν οἶκόν σου.
25  καὶ παραχρῆμαa ἀναστὰςb ἐνώπιον αὐτῶν, ἄραςc ἐφ’ ὃ κατέκειτο,d ἀπῆλθενe εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ δοξάζωνf τὸν θεόν.
26  καὶ ἔκστασιςa ἔλαβενb ἅπαντας καὶ ἐδόξαζονc τὸν θεόν, καὶ ἐπλήσθησανd φόβου λέγοντεςe ὅτι Εἴδομενf παράδοξαg σήμερον.
27  Καὶ μετὰ ταῦτα ἐξῆλθενa καὶ ἐθεάσατοb τελώνηνc ὀνόματι Λευὶνd καθήμενονe ἐπὶ τὸ τελώνιον,f καὶ εἶπενg αὐτῷ· Ἀκολούθειh μοι.
28  καὶ καταλιπὼνa ⸀πάντα ἀναστὰςb ⸀ἠκολούθειc αὐτῷ.
29  Καὶ ἐποίησενa δοχὴνb μεγάλην Λευὶςc αὐτῷ ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ· καὶ ἦνd ὄχλος ⸂πολὺς τελωνῶν⸃e καὶ ἄλλων οἳ ἦσανf μετ’ αὐτῶν κατακείμενοι.g
30  καὶ ἐγόγγυζονa οἱ ⸂Φαρισαῖοι καὶ οἱ γραμματεῖς αὐτῶν⸃ πρὸς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ λέγοντες·b Διὰ τί μετὰ τῶν τελωνῶνc καὶ ἁμαρτωλῶν ἐσθίετεd καὶ πίνετε;e
31  καὶ ἀποκριθεὶςa ὁ Ἰησοῦς εἶπενb πρὸς αὐτούς· Οὐ χρείαν ἔχουσινc οἱ ὑγιαίνοντεςd ἰατροῦe ἀλλὰ οἱ κακῶςf ἔχοντες·g
32  οὐκ ἐλήλυθαa καλέσαιb δικαίους ἀλλὰ ἁμαρτωλοὺς εἰς μετάνοιαν.c
33  Οἱ δὲ εἶπανa πρὸς αὐτόν· ⸀Οἱ μαθηταὶ Ἰωάννου νηστεύουσινb πυκνὰc καὶ δεήσειςd ποιοῦνται,e ὁμοίως καὶ οἱ τῶν Φαρισαίων, οἱ δὲ σοὶf ἐσθίουσινg καὶ πίνουσιν.h
34  ὁ ⸀δὲ εἶπενa πρὸς αὐτούς· Μὴ δύνασθεb τοὺς υἱοὺς τοῦ νυμφῶνοςc ἐν ᾧ ὁ νυμφίοςd μετ’ αὐτῶν ἐστινe ποιῆσαιf ⸀νηστεῦσαι;g
35  ἐλεύσονταιa δὲ ἡμέραι, καὶ ὅταν ἀπαρθῇb ἀπ’ αὐτῶν ὁ νυμφίοςc τότε νηστεύσουσινd ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις.
36  ἔλεγενa δὲ καὶ παραβολὴν πρὸς αὐτοὺς ὅτι Οὐδεὶς ἐπίβλημαb ⸀ἀπὸ ἱματίου καινοῦ ⸀σχίσαςc ἐπιβάλλειd ἐπὶ ἱμάτιον παλαιόν·e εἰ δὲ μήγε,f καὶ τὸ καινὸν ⸀σχίσειg καὶ τῷ παλαιῷh οὐ ⸂συμφωνήσειi τὸ ἐπίβλημα⸃j τὸ ἀπὸ τοῦ καινοῦ.
37  καὶ οὐδεὶς βάλλειa οἶνον νέονb εἰς ἀσκοὺςc παλαιούς·d εἰ δὲ μήγε,e ῥήξειf ὁ ⸂οἶνος ὁ νέος⸃g τοὺς ἀσκούς,h καὶ αὐτὸς ἐκχυθήσεταιi καὶ οἱ ἀσκοὶj ἀπολοῦνται·k
38  ἀλλὰ οἶνον νέονa εἰς ἀσκοὺςb καινοὺς ⸀βλητέον.c
39  ⸀καὶ οὐδεὶς πιὼνa ⸀παλαιὸνb θέλειc νέον·d λέγειe γάρ· Ὁ παλαιὸςf ⸀χρηστόςg ἐστιν.h
6
Ἐγένετοa δὲ ἐν ⸀σαββάτῳ διαπορεύεσθαιb αὐτὸν ⸀διὰ σπορίμων,c καὶ ἔτιλλονd οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ⸂καὶ ἤσθιονe τοὺς στάχυας⸃f ψώχοντεςg ταῖς χερσίν.
2  τινὲς δὲ τῶν Φαρισαίων ⸀εἶπαν·a Τί ποιεῖτεb ὃ οὐκ ⸀ἔξεστινc τοῖς σάββασιν;
3  καὶ ἀποκριθεὶςa πρὸς αὐτοὺς εἶπενb ὁ Ἰησοῦς· Οὐδὲ τοῦτο ἀνέγνωτεc ὃ ἐποίησενd Δαυὶδ ⸀ὁπότεe ἐπείνασενf αὐτὸς καὶ οἱ μετ’ αὐτοῦ ⸀ὄντες;g
4  ⸀ὡς εἰσῆλθενa εἰς τὸν οἶκον τοῦ θεοῦ καὶ τοὺς ἄρτους τῆς προθέσεωςb ⸀λαβὼνc ἔφαγενd καὶ ⸀ἔδωκενe τοῖς μετ’ αὐτοῦ, οὓς οὐκ ἔξεστινf φαγεῖνg εἰ μὴ μόνους τοὺς ἱερεῖς;
5  καὶ ἔλεγενa ⸀αὐτοῖς· Κύριός ἐστινb ⸂τοῦ σαββάτου ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου⸃.
6  Ἐγένετοa ⸀δὲ ἐν ἑτέρῳ σαββάτῳ εἰσελθεῖνb αὐτὸν εἰς τὴν συναγωγὴν καὶ διδάσκειν·c καὶ ἦνd ⸂ἄνθρωπος ἐκεῖ⸃ καὶ ἡ χεὶρ αὐτοῦ ἡ δεξιὰ ἦνe ξηρά·f
7  ⸀παρετηροῦντοa ⸀δὲ οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι εἰ ἐν τῷ σαββάτῳ ⸀θεραπεύει,b ἵνα εὕρωσινc ⸀κατηγορεῖνd αὐτοῦ.
8  αὐτὸς δὲ ᾔδειa τοὺς διαλογισμοὺςb αὐτῶν, ⸂εἶπενc δὲ⸃ τῷ ⸀ἀνδρὶ τῷ ξηρὰνd ἔχοντιe τὴν χεῖρα· ⸀Ἔγειρεf καὶ στῆθιg εἰς τὸ μέσον· ⸀καὶ ἀναστὰςh ἔστη.i
9  εἶπενa ⸀δὲ ὁ Ἰησοῦς πρὸς αὐτούς· ⸀Ἐπερωτῶb ὑμᾶς, ⸀εἰ ἔξεστινc ⸂τῷ σαββάτῳ⸃ ἀγαθοποιῆσαιd ἢ κακοποιῆσαι,e ψυχὴν σῶσαιf ἢ ⸀ἀπολέσαι;g
10  καὶ περιβλεψάμενοςa πάντας αὐτοὺς εἶπενb αὐτῷ· Ἔκτεινονc τὴν χεῖρά σου· ὁ δὲ ἐποίησεν,d καὶ ἀπεκατεστάθηe ἡ χεὶρ ⸀αὐτοῦ.
11  αὐτοὶ δὲ ἐπλήσθησανa ἀνοίας,b καὶ διελάλουνc πρὸς ἀλλήλους τί ἂν ποιήσαιενd τῷ Ἰησοῦ.
12  Ἐγένετοa δὲ ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις ⸂ἐξελθεῖνb αὐτὸν⸃ εἰς τὸ ὄρος προσεύξασθαι,c καὶ ἦνd διανυκτερεύωνe ἐν τῇ προσευχῇ τοῦ θεοῦ.
13  καὶ ὅτε ἐγένετοa ἡμέρα, προσεφώνησενb τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ, καὶ ἐκλεξάμενοςc ἀπ’ αὐτῶν δώδεκα, οὓς καὶ ἀποστόλους ὠνόμασεν,d
14  Σίμωνα ὃν καὶ ὠνόμασενa Πέτρον καὶ Ἀνδρέανb τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ⸀καὶ Ἰάκωβον καὶ Ἰωάννην ⸁καὶ Φίλιππον καὶ Βαρθολομαῖονc
15  ⸀καὶ Μαθθαῖονa καὶ Θωμᾶνb ⸁καὶ ⸀Ἰάκωβον Ἁλφαίουc καὶ Σίμωνα τὸν καλούμενονd Ζηλωτὴνe
16  ⸀καὶ Ἰούδαν Ἰακώβου καὶ Ἰούδαν ⸀Ἰσκαριὼθa ⸀ὃς ἐγένετοb προδότης.c
17  Καὶ καταβὰςa μετ’ αὐτῶν ἔστηb ἐπὶ τόπου πεδινοῦ,c καὶ ὄχλος ⸀πολὺς μαθητῶν αὐτοῦ, καὶ πλῆθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τῆς Ἰουδαίας καὶ Ἰερουσαλὴμ καὶ τῆς παραλίουd Τύρουe καὶ Σιδῶνος,f
18  οἳ ἦλθονa ἀκοῦσαιb αὐτοῦ καὶ ἰαθῆναιc ἀπὸ τῶν νόσωνd αὐτῶν· καὶ οἱ ⸂ἐνοχλούμενοιe ἀπὸ⸃ πνευμάτων ⸀ἀκαθάρτων ἐθεραπεύοντο·f
19  καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ⸀ἐζήτουνa ἅπτεσθαιb αὐτοῦ, ὅτι δύναμις παρ’ αὐτοῦ ἐξήρχετοc καὶ ἰᾶτοd πάντας.
20  Καὶ αὐτὸς ἐπάραςa τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγεν·b Μακάριοι οἱ πτωχοί, ὅτι ὑμετέραc ἐστὶνd ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ.
21  μακάριοι οἱ πεινῶντεςa νῦν, ὅτι χορτασθήσεσθε.b μακάριοι οἱ κλαίοντεςc νῦν, ὅτι γελάσετε.d
22  Μακάριοί ἐστεa ὅταν μισήσωσινb ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὅταν ἀφορίσωσινc ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσινd καὶ ἐκβάλωσινe τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς πονηρὸν ἕνεκαf τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου·
23  χάρητεa ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε,b ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸςc ὑμῶν πολὺς ἐν τῷ οὐρανῷ· κατὰ ⸂τὰ αὐτὰ⸃ γὰρ ἐποίουνd τοῖς προφήταις οἱ πατέρες αὐτῶν.
24  πλὴν οὐαὶ ὑμῖν τοῖς πλουσίοις,a ὅτι ἀπέχετεb τὴν παράκλησινc ὑμῶν.
25  οὐαὶ ὑμῖν, οἱ ἐμπεπλησμένοιa ⸀νῦν, ὅτι πεινάσετε.b ⸀οὐαί, οἱ γελῶντεςc νῦν, ὅτι πενθήσετεd καὶ κλαύσετε.e
26  Οὐαὶ ὅταν ⸂καλῶς ὑμᾶς⸃ εἴπωσινa ⸀πάντες οἱ ἄνθρωποι, κατὰ ⸂τὰ αὐτὰ⸃ γὰρ ἐποίουνb τοῖς ψευδοπροφήταιςc οἱ πατέρες αὐτῶν.
27  Ἀλλὰ ὑμῖν λέγωa τοῖς ἀκούουσιν,b ἀγαπᾶτεc τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν, καλῶς ποιεῖτεd τοῖς μισοῦσινe ὑμᾶς,
28  εὐλογεῖτεa τοὺς καταρωμένουςb ⸀ὑμᾶς, προσεύχεσθεc ⸀περὶ τῶν ἐπηρεαζόντωνd ὑμᾶς.
29  τῷ τύπτοντίa σε ἐπὶ τὴν σιαγόναb πάρεχεc καὶ τὴν ἄλλην, καὶ ἀπὸ τοῦ αἴροντόςd σου τὸ ἱμάτιον καὶ τὸν χιτῶναe μὴ κωλύσῃς.f
30  ⸀παντὶ αἰτοῦντίa σε δίδου,b καὶ ἀπὸ τοῦ αἴροντοςc τὰ σὰd μὴ ἀπαίτει.e
31  καὶ καθὼς θέλετεa ἵνα ποιῶσινb ὑμῖν οἱ ⸀ἄνθρωποι, ποιεῖτεc αὐτοῖς ὁμοίως.
32  Καὶ εἰ ἀγαπᾶτεa τοὺς ἀγαπῶνταςb ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστίν;c καὶ γὰρ οἱ ἁμαρτωλοὶ τοὺς ἀγαπῶνταςd αὐτοὺς ἀγαπῶσιν.e
33  ⸀καὶ ἐὰν ἀγαθοποιῆτεa τοὺς ἀγαθοποιοῦνταςb ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστίν;c ⸁καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ τὸ αὐτὸ ποιοῦσιν.d
34  καὶ ἐὰν ⸀δανίσητεa παρ’ ὧν ἐλπίζετεb ⸀λαβεῖν,c ποία ὑμῖν χάρις ἐστίν;d ⸀καὶ ἁμαρτωλοὶ ἁμαρτωλοῖς δανίζουσινe ἵνα ἀπολάβωσινf τὰ ἴσα.g
35  πλὴν ἀγαπᾶτεa τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν καὶ ἀγαθοποιεῖτεb καὶ δανίζετεc μηδὲν ἀπελπίζοντες·d καὶ ἔσταιe ὁ μισθὸςf ὑμῶν πολύς, καὶ ἔσεσθεg υἱοὶ Ὑψίστου,h ὅτι αὐτὸς χρηστόςi ἐστινj ἐπὶ τοὺς ἀχαρίστουςk καὶ πονηρούς.
36  ⸀γίνεσθεa οἰκτίρμονεςb ⸀καθὼς ὁ πατὴρ ὑμῶν οἰκτίρμωνc ἐστίν·d
37  Καὶ μὴ κρίνετε,a καὶ οὐ μὴ κριθῆτε·b ⸀καὶ μὴ καταδικάζετε,c καὶ οὐ μὴ καταδικασθῆτε.d ἀπολύετε,e καὶ ἀπολυθήσεσθε·f
38  δίδοτε,a καὶ δοθήσεταιb ὑμῖν· μέτρονc καλὸν πεπιεσμένονd ⸀σεσαλευμένονe ὑπερεκχυννόμενονf δώσουσινg εἰς τὸν κόλπονh ὑμῶν· ⸂ᾧ γὰρ μέτρῳ⸃i μετρεῖτεj ἀντιμετρηθήσεταιk ὑμῖν.
39  Εἶπενa δὲ ⸀καὶ παραβολὴν αὐτοῖς· Μήτιb δύναταιc τυφλὸς τυφλὸν ὁδηγεῖν;d οὐχὶ ἀμφότεροιe εἰς βόθυνονf ⸀ἐμπεσοῦνται;g
40  οὐκ ἔστινa μαθητὴς ὑπὲρ τὸν ⸀διδάσκαλον, κατηρτισμένοςb δὲ πᾶς ἔσταιc ὡς ὁ διδάσκαλος αὐτοῦ.
41  τί δὲ βλέπειςa τὸ κάρφοςb τὸ ἐν τῷ ὀφθαλμῷ τοῦ ἀδελφοῦ σου, τὴν δὲ δοκὸνc τὴν ἐν τῷ ἰδίῳ ὀφθαλμῷ οὐ κατανοεῖς;d
42  ⸀πῶς δύνασαιa λέγεινb τῷ ἀδελφῷ σου· Ἀδελφέ, ἄφεςc ἐκβάλωd τὸ κάρφοςe τὸ ἐν τῷ ὀφθαλμῷ σου, αὐτὸς τὴν ἐν τῷ ὀφθαλμῷ σοῦ δοκὸνf οὐ βλέπων;g ὑποκριτά,h ἔκβαλεi πρῶτον τὴν δοκὸνj ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ σοῦ, καὶ τότε διαβλέψειςk ⸂τὸ κάρφοςl τὸ ἐν τῷ ὀφθαλμῷ τοῦ ἀδελφοῦ σου ἐκβαλεῖν⸃.m
43  Οὐ γάρ ἐστινa δένδρονb καλὸν ποιοῦνc καρπὸν σαπρόν,d οὐδὲ ⸀πάλιν δένδρονe σαπρὸνf ποιοῦνg καρπὸν καλόν.
44  ἕκαστον γὰρ δένδρονa ἐκ τοῦ ἰδίου καρποῦ γινώσκεται·b οὐ γὰρ ἐξ ἀκανθῶνc συλλέγουσινd σῦκα,e οὐδὲ ἐκ βάτουf ⸂σταφυλὴνg τρυγῶσιν⸃.h
45  ὁ ἀγαθὸς ἄνθρωπος ἐκ τοῦ ἀγαθοῦ θησαυροῦa τῆς καρδίας ⸀αὐτοῦ προφέρειb τὸ ἀγαθόν, καὶ ὁ ⸀πονηρὸς ἐκ τοῦ ⸀πονηροῦ προφέρειc τὸ πονηρόν· ἐκ γὰρ ⸀περισσεύματοςd καρδίας λαλεῖe τὸ στόμα αὐτοῦ.
46  Τί δέ με καλεῖτε·a Κύριε κύριε, καὶ οὐ ποιεῖτεb ἃ λέγω;c
47  πᾶς ὁ ἐρχόμενοςa πρός με καὶ ἀκούωνb μου τῶν λόγων καὶ ποιῶνc αὐτούς, ὑποδείξωd ὑμῖν τίνι ἐστὶνe ὅμοιος·
48  ὅμοιός ἐστινa ἀνθρώπῳ οἰκοδομοῦντιb οἰκίαν ὃς ἔσκαψενc καὶ ἐβάθυνενd καὶ ἔθηκενe θεμέλιονf ἐπὶ τὴν πέτραν·g πλημμύρηςh δὲ γενομένηςi προσέρηξενj ὁ ποταμὸςk τῇ οἰκίᾳ ἐκείνῃ, καὶ οὐκ ἴσχυσενl σαλεῦσαιm αὐτὴν ⸂διὰ τὸ καλῶς οἰκοδομῆσθαιn αὐτήν⸃.
49  ὁ δὲ ἀκούσαςa καὶ μὴ ποιήσαςb ὅμοιός ἐστινc ἀνθρώπῳ οἰκοδομήσαντιd οἰκίαν ἐπὶ τὴν γῆν χωρὶς θεμελίου,e ᾗ προσέρηξενf ὁ ποταμός,g καὶ ⸂εὐθὺς συνέπεσεν⸃,h καὶ ἐγένετοi τὸ ῥῆγμαj τῆς οἰκίας ἐκείνης μέγα.
7
⸀Ἐπειδὴa ἐπλήρωσενb πάντα τὰ ῥήματα αὐτοῦ εἰς τὰς ἀκοὰςc τοῦ λαοῦ, εἰσῆλθενd εἰς Καφαρναούμ.e
2  Ἑκατοντάρχουa δέ τινος δοῦλος κακῶςb ἔχωνc ἤμελλενd τελευτᾶν,e ὃς ἦνf αὐτῷ ἔντιμος.g
3  ἀκούσαςa δὲ περὶ τοῦ Ἰησοῦ ἀπέστειλενb πρὸς αὐτὸν πρεσβυτέρους τῶν Ἰουδαίων, ἐρωτῶνc αὐτὸν ὅπως ἐλθὼνd διασώσῃe τὸν δοῦλον αὐτοῦ.
4  οἱ δὲ παραγενόμενοιa πρὸς τὸν Ἰησοῦν παρεκάλουνb αὐτὸν σπουδαίωςc λέγοντεςd ὅτι Ἄξιός ἐστινe ᾧ ⸀παρέξῃf τοῦτο,
5  ἀγαπᾷa γὰρ τὸ ἔθνος ἡμῶν καὶ τὴν συναγωγὴν αὐτὸς ᾠκοδόμησενb ἡμῖν.
6  ὁ δὲ Ἰησοῦς ἐπορεύετοa σὺν αὐτοῖς. ἤδη δὲ αὐτοῦ οὐ μακρὰνb ἀπέχοντοςc ἀπὸ τῆς οἰκίας ἔπεμψενd ⸂φίλουςe ὁ ἑκατοντάρχης⸃f λέγωνg αὐτῷ· Κύριε, μὴ σκύλλου,h οὐ γὰρ ⸂ἱκανός εἰμι⸃i ἵνα ὑπὸ τὴν στέγηνj μου εἰσέλθῃς·k
7  διὸ οὐδὲ ἐμαυτὸν ἠξίωσαa πρὸς σὲ ἐλθεῖν·b ἀλλὰ εἰπὲc λόγῳ, καὶ ⸀ἰαθήτωd ὁ παῖςe μου·
8  καὶ γὰρ ἐγὼ ἄνθρωπός εἰμιa ὑπὸ ἐξουσίαν τασσόμενος,b ἔχωνc ὑπ’ ἐμαυτὸν στρατιώτας,d καὶ λέγωe τούτῳ· Πορεύθητι,f καὶ πορεύεται,g καὶ ἄλλῳ· Ἔρχου,h καὶ ἔρχεται,i καὶ τῷ δούλῳ μου· Ποίησονj τοῦτο, καὶ ποιεῖ.k
9  ἀκούσαςa δὲ ταῦτα ὁ Ἰησοῦς ἐθαύμασενb αὐτόν, καὶ στραφεὶςc τῷ ἀκολουθοῦντιd αὐτῷ ὄχλῳ εἶπεν·e Λέγωf ὑμῖν, ⸀οὐδὲ ἐν τῷ Ἰσραὴλ τοσαύτηνg πίστιν εὗρον.h
10  καὶ ὑποστρέψαντεςa ⸂εἰς τὸν οἶκον οἱ πεμφθέντες⸃b εὗρονc ⸀τὸν δοῦλον ὑγιαίνοντα.d
11  Καὶ ἐγένετοa ἐν τῷ ἑξῆςb ⸀ἐπορεύθηc εἰς πόλιν καλουμένηνd Ναΐν,e καὶ συνεπορεύοντοf αὐτῷ οἱ μαθηταὶ ⸀αὐτοῦ καὶ ὄχλος πολύς.
12  ὡς δὲ ἤγγισενa τῇ πύλῃb τῆς πόλεως, καὶ ἰδοὺ ἐξεκομίζετοc τεθνηκὼςd ⸂μονογενὴςe υἱὸς⸃ τῇ μητρὶ αὐτοῦ, καὶ αὐτὴ ⸀ἦνf χήρα,g καὶ ὄχλος τῆς πόλεως ἱκανὸς ⸁ἦνh σὺν αὐτῇ.
13  καὶ ἰδὼνa αὐτὴν ὁ κύριος ἐσπλαγχνίσθηb ἐπ’ αὐτῇ καὶ εἶπενc αὐτῇ· Μὴ κλαῖε.d
14  καὶ προσελθὼνa ἥψατοb τῆς σοροῦ,c οἱ δὲ βαστάζοντεςd ἔστησαν,e καὶ εἶπεν·f Νεανίσκε,g σοὶ λέγω,h ἐγέρθητι.i
15  καὶ ἀνεκάθισενa ὁ νεκρὸς καὶ ἤρξατοb λαλεῖν,c καὶ ἔδωκενd αὐτὸν τῇ μητρὶ αὐτοῦ.
16  ἔλαβενa δὲ φόβος πάντας, καὶ ἐδόξαζονb τὸν θεὸν λέγοντεςc ὅτι Προφήτης μέγας ⸀ἠγέρθηd ἐν ἡμῖν, καὶ ὅτι Ἐπεσκέψατοe ὁ θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ.
17  καὶ ἐξῆλθενa ὁ λόγος οὗτος ἐν ὅλῃ τῇ Ἰουδαίᾳ περὶ αὐτοῦ ⸀καὶ πάσῃ τῇ περιχώρῳ.b
18  Καὶ ἀπήγγειλανa Ἰωάννῃ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ περὶ πάντων τούτων. καὶ προσκαλεσάμενοςb δύο τινὰς τῶν μαθητῶν αὐτοῦ ὁ Ἰωάννης
19  ἔπεμψενa πρὸς τὸν ⸀κύριον λέγων·b Σὺ εἶc ὁ ἐρχόμενοςd ἢ ⸀ἄλλον προσδοκῶμεν;e
20  παραγενόμενοιa δὲ πρὸς αὐτὸν οἱ ἄνδρες εἶπαν·b Ἰωάννης ὁ βαπτιστὴςc ⸀ἀπέστειλενd ἡμᾶς πρὸς σὲ λέγων·e Σὺ εἶf ὁ ἐρχόμενοςg ἢ ἄλλον προσδοκῶμεν;h
21  ἐν ⸀ἐκείνῃ τῇ ὥρᾳ ἐθεράπευσενa πολλοὺς ἀπὸ νόσωνb καὶ μαστίγωνc καὶ πνευμάτων πονηρῶν, καὶ τυφλοῖς πολλοῖς ⸀ἐχαρίσατοd βλέπειν.e
22  καὶ ⸀ἀποκριθεὶςa εἶπενb αὐτοῖς· Πορευθέντεςc ἀπαγγείλατεd Ἰωάννῃ ἃ εἴδετεe καὶ ἠκούσατε·f ⸀τυφλοὶ ἀναβλέπουσιν,g χωλοὶh περιπατοῦσιν,i λεπροὶj καθαρίζονται,k ⸀κωφοὶl ἀκούουσιν,m νεκροὶ ἐγείρονται,n πτωχοὶ εὐαγγελίζονται·o
23  καὶ μακάριός ἐστινa ὃς ἐὰν μὴ σκανδαλισθῇb ἐν ἐμοί.
24  Ἀπελθόντωνa δὲ τῶν ἀγγέλων Ἰωάννου ἤρξατοb λέγεινc ⸂πρὸς τοὺς ὄχλους⸃ περὶ Ἰωάννου· Τί ⸀ἐξήλθατεd εἰς τὴν ἔρημον θεάσασθαι;e κάλαμονf ὑπὸ ἀνέμου σαλευόμενον;g
25  ἀλλὰ τί ⸀ἐξήλθατεa ἰδεῖν;b ἄνθρωπον ἐν μαλακοῖςc ἱματίοις ἠμφιεσμένον;d ἰδοὺ οἱ ἐν ἱματισμῷe ἐνδόξῳf καὶ τρυφῇg ὑπάρχοντεςh ἐν τοῖς βασιλείοιςi εἰσίν.j
26  ἀλλὰ τί ⸀ἐξήλθατεa ἰδεῖν;b προφήτην; ναί, λέγωc ὑμῖν, καὶ περισσότερονd προφήτου.
27  οὗτός ἐστινa περὶ οὗ γέγραπται·b ⸀Ἰδοὺ ἀποστέλλωc τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου, ὃς κατασκευάσειd τὴν ὁδόν σου ἔμπροσθέν σου.
28  ⸀λέγωa ὑμῖν, μείζων ἐν γεννητοῖςb γυναικῶν ⸀Ἰωάννου οὐδείς ἐστιν·c ὁ δὲ μικρότερος ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ θεοῦ μείζων αὐτοῦ ἐστιν.d
29  (καὶ πᾶς ὁ λαὸς ἀκούσαςa καὶ οἱ τελῶναιb ἐδικαίωσανc τὸν θεόν, βαπτισθέντεςd τὸ βάπτισμαe Ἰωάννου·
30  οἱ δὲ Φαρισαῖοι καὶ οἱ νομικοὶa τὴν βουλὴνb τοῦ θεοῦ ἠθέτησανc εἰς ἑαυτούς, μὴ βαπτισθέντεςd ὑπ’ αὐτοῦ.)
31  Τίνι οὖν ὁμοιώσωa τοὺς ἀνθρώπους τῆς γενεᾶς ταύτης, καὶ τίνι εἰσὶνb ὅμοιοι;
32  ὅμοιοί εἰσινa παιδίοις τοῖς ἐν ἀγορᾷb καθημένοιςc καὶ προσφωνοῦσινd ἀλλήλοις, ⸂ἃ λέγει⸃·e Ηὐλήσαμενf ὑμῖν καὶ οὐκ ὠρχήσασθε·g ⸀ἐθρηνήσαμενh καὶ οὐκ ἐκλαύσατε·i
33  ἐλήλυθενa γὰρ Ἰωάννης ὁ βαπτιστὴςb ⸀μὴ ⸂ἐσθίωνc ἄρτον μήτε πίνωνd οἶνον⸃, καὶ λέγετε·e Δαιμόνιον ἔχει·f
34  ἐλήλυθενa ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐσθίωνb καὶ πίνων,c καὶ λέγετε·d Ἰδοὺ ἄνθρωπος φάγοςe καὶ οἰνοπότης,f φίλοςg τελωνῶνh καὶ ἁμαρτωλῶν.
35  καὶ ἐδικαιώθηa ἡ σοφία ἀπὸ ⸂πάντων τῶν τέκνων αὐτῆς⸃.
36  Ἠρώταa δέ τις αὐτὸν τῶν Φαρισαίων ἵνα φάγῃb μετ’ αὐτοῦ· καὶ εἰσελθὼνc εἰς ⸂τὸν οἶκον⸃ τοῦ Φαρισαίου ⸀κατεκλίθη.d
37  καὶ ἰδοὺ γυνὴ ⸂ἥτις ἦνa ἐν τῇ πόλει⸃ ἁμαρτωλός, ⸀καὶ ἐπιγνοῦσαb ὅτι ⸀κατάκειταιc ἐν τῇ οἰκίᾳ τοῦ Φαρισαίου, κομίσασαd ἀλάβαστρονe μύρουf
38  καὶ στᾶσαa ⸂ὀπίσω παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ⸃ κλαίουσα,b ⸂τοῖς δάκρυσινc ἤρξατοd βρέχεινe τοὺς πόδας αὐτοῦ⸃ καὶ ταῖς θριξὶνf τῆς κεφαλῆς αὐτῆς ἐξέμασσεν,g καὶ κατεφίλειh τοὺς πόδας αὐτοῦ καὶ ἤλειφενi τῷ μύρῳ.j
39  ἰδὼνa δὲ ὁ Φαρισαῖος ὁ καλέσαςb αὐτὸν εἶπενc ἐν ἑαυτῷ λέγων·d Οὗτος εἰ ⸀ἦνe προφήτης, ἐγίνωσκενf ἂν τίς καὶ ποταπὴg ἡ γυνὴ ἥτις ἅπτεταιh αὐτοῦ, ὅτι ἁμαρτωλός ἐστιν.i
40  καὶ ἀποκριθεὶςa ὁ Ἰησοῦς εἶπενb πρὸς αὐτόν· Σίμων, ἔχωc σοί τι εἰπεῖν.d ὁ δέ· ⸂Διδάσκαλε, εἰπέ,e φησίν⸃.f
41  δύο χρεοφειλέταιa ἦσανb δανιστῇc τινι· ὁ εἷς ὤφειλενd δηνάριαe πεντακόσια,f ὁ δὲ ἕτερος πεντήκοντα.g
42  μὴ ⸀ἐχόντωνa αὐτῶν ἀποδοῦναιb ἀμφοτέροιςc ἐχαρίσατο.d τίς οὖν ⸀αὐτῶν πλεῖον ⸂ἀγαπήσειe αὐτόν⸃;
43  ⸀ἀποκριθεὶςa Σίμων εἶπεν·b Ὑπολαμβάνωc ὅτι ᾧ τὸ πλεῖον ἐχαρίσατο.d ὁ δὲ εἶπενe αὐτῷ· Ὀρθῶςf ἔκρινας.g
44  καὶ στραφεὶςa πρὸς τὴν γυναῖκα τῷ Σίμωνι ἔφη·b Βλέπειςc ταύτην τὴν γυναῖκα; εἰσῆλθόνd σου εἰς τὴν οἰκίαν, ὕδωρ ⸀μοι ἐπὶ ⸀πόδας οὐκ ἔδωκας·e αὕτη δὲ τοῖς δάκρυσινf ἔβρεξένg μου τοὺς πόδας καὶ ταῖς ⸀θριξὶνh αὐτῆς ἐξέμαξεν.i
45  φίλημάa μοι οὐκ ἔδωκας·b αὕτη δὲ ἀφ’ ἧς εἰσῆλθονc οὐ διέλιπενd καταφιλοῦσάe μου τοὺς πόδας.
46  ἐλαίῳa τὴν κεφαλήν μου οὐκ ἤλειψας·b αὕτη δὲ μύρῳc ἤλειψενd ⸂τοὺς πόδας μου⸃.
47  οὗ χάριν,a λέγωb σοι, ἀφέωνταιc αἱ ἁμαρτίαι αὐτῆς αἱ πολλαί, ὅτι ἠγάπησενd πολύ· ᾧ δὲ ὀλίγον ἀφίεται,e ὀλίγον ἀγαπᾷ.f
48  εἶπενa δὲ αὐτῇ· Ἀφέωνταίb σου αἱ ἁμαρτίαι.
49  καὶ ἤρξαντοa οἱ συνανακείμενοιb λέγεινc ἐν ἑαυτοῖς· Τίς οὗτός ἐστινd ὃς καὶ ἁμαρτίας ἀφίησιν;e
50  εἶπενa δὲ πρὸς τὴν γυναῖκα· Ἡ πίστις σου σέσωκένb σε· πορεύουc εἰς εἰρήνην.
8
Καὶ ἐγένετοa ἐν τῷ καθεξῆςb καὶ αὐτὸς διώδευενc κατὰ πόλιν καὶ κώμηνd κηρύσσωνe καὶ εὐαγγελιζόμενοςf τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ, καὶ οἱ δώδεκα σὺν αὐτῷ,
2  καὶ γυναῖκές τινες αἳ ἦσανa τεθεραπευμέναιb ἀπὸ πνευμάτων πονηρῶν καὶ ἀσθενειῶν,c Μαρίαd ἡ καλουμένηe Μαγδαληνή,f ἀφ’ ἧς δαιμόνια ἑπτὰ ἐξεληλύθει,g
3  καὶ Ἰωάνναa γυνὴ Χουζᾶb ἐπιτρόπουc Ἡρῴδου καὶ Σουσάνναd καὶ ἕτεραι πολλαί, αἵτινες διηκόνουνe αὐτοῖς ⸀ἐκ τῶν ὑπαρχόντωνf αὐταῖς.
4  Συνιόντοςa δὲ ὄχλου πολλοῦ καὶ τῶν κατὰ πόλιν ἐπιπορευομένωνb πρὸς αὐτὸν εἶπενc διὰ παραβολῆς·
5  Ἐξῆλθενa ὁ σπείρωνb τοῦ σπεῖραιc τὸν σπόρονd αὐτοῦ. καὶ ἐν τῷ σπείρεινe αὐτὸν ὃ μὲν ἔπεσενf παρὰ τὴν ὁδόν, καὶ κατεπατήθηg καὶ τὰ πετεινὰh τοῦ οὐρανοῦ κατέφαγενi αὐτό.
6  καὶ ἕτερον ⸀κατέπεσενa ἐπὶ τὴν πέτραν,b καὶ φυὲνc ἐξηράνθηd διὰ τὸ μὴ ἔχεινe ἰκμάδα.f
7  καὶ ἕτερον ἔπεσενa ἐν μέσῳ τῶν ἀκανθῶν,b καὶ συμφυεῖσαιc αἱ ἄκανθαιd ἀπέπνιξανe αὐτό.
8  καὶ ἕτερον ἔπεσενa εἰς τὴν γῆν τὴν ἀγαθήν, καὶ φυὲνb ἐποίησενc καρπὸν ἑκατονταπλασίονα.d ταῦτα λέγωνe ἐφώνει·f Ὁ ἔχωνg ὦτα ἀκούεινh ἀκουέτω.i
9  Ἐπηρώτωνa δὲ αὐτὸν οἱ μαθηταὶ ⸀αὐτοῦ τίς ⸂αὕτη εἴηb ἡ παραβολή⸃.
10  ὁ δὲ εἶπεν·a Ὑμῖν δέδοταιb γνῶναιc τὰ μυστήριαd τῆς βασιλείας τοῦ θεοῦ, τοῖς δὲ λοιποῖς ἐν παραβολαῖς, ἵνα βλέποντεςe μὴ βλέπωσινf καὶ ἀκούοντεςg μὴ συνιῶσιν.h
11  Ἔστινa δὲ αὕτη ἡ παραβολή· Ὁ σπόροςb ἐστὶνc ὁ λόγος τοῦ θεοῦ.
12  οἱ δὲ παρὰ τὴν ὁδόν εἰσινa οἱ ⸀ἀκούσαντες,b εἶταc ἔρχεταιd ὁ διάβολος καὶ αἴρειe τὸν λόγον ἀπὸ τῆς καρδίας αὐτῶν, ἵνα μὴ πιστεύσαντεςf σωθῶσιν.g
13  οἱ δὲ ἐπὶ τῆς πέτραςa οἳ ὅταν ἀκούσωσινb μετὰ χαρᾶς δέχονταιc τὸν λόγον, καὶ οὗτοι ῥίζανd οὐκ ἔχουσιν,e οἳ πρὸς καιρὸν πιστεύουσινf καὶ ἐν καιρῷ πειρασμοῦg ἀφίστανται.h
14  τὸ δὲ εἰς τὰς ἀκάνθαςa πεσόν,b οὗτοί εἰσινc οἱ ἀκούσαντες,d καὶ ὑπὸ μεριμνῶνe καὶ πλούτουf καὶ ἡδονῶνg τοῦ βίουh πορευόμενοιi συμπνίγονταιj καὶ οὐ τελεσφοροῦσιν.k
15  τὸ δὲ ἐν τῇ καλῇ γῇ, οὗτοί εἰσινa οἵτινες ἐν καρδίᾳ καλῇ καὶ ἀγαθῇ ἀκούσαντεςb τὸν λόγον κατέχουσινc καὶ καρποφοροῦσινd ἐν ὑπομονῇ.
16  Οὐδεὶς δὲ λύχνονa ἅψαςb καλύπτειc αὐτὸν σκεύειd ἢ ὑποκάτωe κλίνηςf τίθησιν,g ἀλλ’ ἐπὶ λυχνίαςh ⸀τίθησιν,i ἵνα οἱ εἰσπορευόμενοιj βλέπωσινk τὸ φῶς.
17  οὐ γάρ ἐστινa κρυπτὸνb ὃ οὐ φανερὸνc γενήσεται,d οὐδὲ ἀπόκρυφονe ὃ οὐ ⸂μὴ γνωσθῇ⸃f καὶ εἰς φανερὸνg ἔλθῃ.h
18  βλέπετεa οὖν πῶς ἀκούετε·b ὃς ⸂ἂν γὰρ⸃ ἔχῃ,c δοθήσεταιd αὐτῷ, καὶ ὃς ⸀ἂν μὴ ἔχῃ,e καὶ ὃ δοκεῖf ἔχεινg ἀρθήσεταιh ἀπ’ αὐτοῦ.
19  ⸀Παρεγένετοa δὲ πρὸς αὐτὸν ἡ μήτηρ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἠδύναντοb συντυχεῖνc αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον.
20  ⸂ἀπηγγέληa δὲ⸃ ⸀αὐτῷ· Ἡ μήτηρ σου καὶ οἱ ἀδελφοί σου ἑστήκασινb ἔξω ἰδεῖνc ⸂σε θέλοντές⸃.d
21  ὁ δὲ ἀποκριθεὶςa εἶπενb πρὸς αὐτούς· Μήτηρ μου καὶ ἀδελφοί μου οὗτοί εἰσινc οἱ τὸν λόγον τοῦ θεοῦ ἀκούοντεςd καὶ ⸀ποιοῦντες.e
22  ⸂Ἐγένετοa δὲ⸃ ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν καὶ αὐτὸς ἐνέβηb εἰς πλοῖον καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, καὶ εἶπενc πρὸς αὐτούς· Διέλθωμενd εἰς τὸ πέρανe τῆς λίμνης,f καὶ ἀνήχθησαν.g
23  πλεόντωνa δὲ αὐτῶν ἀφύπνωσεν.b καὶ κατέβηc λαῖλαψd ἀνέμου εἰς τὴν λίμνην,e καὶ συνεπληροῦντοf καὶ ἐκινδύνευον.g
24  προσελθόντεςa δὲ διήγειρανb αὐτὸν λέγοντες·c Ἐπιστάταd ἐπιστάτα,e ἀπολλύμεθα·f ὁ δὲ ⸀διεγερθεὶςg ἐπετίμησενh τῷ ἀνέμῳ καὶ τῷ κλύδωνιi τοῦ ὕδατος, καὶ ἐπαύσαντο,j καὶ ἐγένετοk γαλήνη.l
25  εἶπενa δὲ αὐτοῖς· ⸀Ποῦ ἡ πίστις ὑμῶν; φοβηθέντεςb δὲ ἐθαύμασαν,c λέγοντεςd πρὸς ἀλλήλους· Τίς ἄρα οὗτός ἐστινe ὅτι καὶ τοῖς ἀνέμοις ἐπιτάσσειf καὶ τῷ ὕδατι, καὶ ὑπακούουσινg αὐτῷ;
26  Καὶ κατέπλευσανa εἰς τὴν χώρανb τῶν ⸀Γερασηνῶν,c ἥτις ἐστὶνd ἀντιπέραe τῆς Γαλιλαίας.
27  ἐξελθόντιa δὲ αὐτῷ ἐπὶ τὴν γῆν ⸀ὑπήντησενb ἀνήρ τις ἐκ τῆς πόλεως ⸀ἔχωνc δαιμόνια· ⸂καὶ χρόνῳ ἱκανῷ οὐκ ἐνεδύσατοd ἱμάτιον⸃, καὶ ἐν οἰκίᾳ οὐκ ἔμενενe ἀλλ’ ἐν τοῖς μνήμασιν.f
28  ἰδὼνa δὲ τὸν ⸀Ἰησοῦν ἀνακράξαςb προσέπεσενc αὐτῷ καὶ φωνῇ μεγάλῃ εἶπεν·d Τί ἐμοὶ καὶ σοί, Ἰησοῦ υἱὲ τοῦ θεοῦ τοῦ ὑψίστου;e δέομαίf σου, μή με βασανίσῃς·g
29  ⸀παρήγγελλενa γὰρ τῷ πνεύματι τῷ ἀκαθάρτῳ ἐξελθεῖνb ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου. πολλοῖς γὰρ χρόνοις συνηρπάκειc αὐτόν, καὶ ⸀ἐδεσμεύετοd ἁλύσεσινe καὶ πέδαιςf φυλασσόμενος,g καὶ διαρρήσσωνh τὰ δεσμὰi ἠλαύνετοj ⸀ὑπὸ τοῦ ⸀δαιμονίου εἰς τὰς ἐρήμους.
30  ἐπηρώτησενa δὲ αὐτὸν ὁ ⸀Ἰησοῦς· Τί σοι ⸂ὄνομά ἐστιν⸃;b ὁ δὲ εἶπεν·c Λεγιών,d ὅτι ⸂εἰσῆλθενe δαιμόνια πολλὰ⸃ εἰς αὐτόν.
31  καὶ ⸀παρεκάλουνa αὐτὸν ἵνα μὴ ἐπιτάξῃb αὐτοῖς εἰς τὴν ἄβυσσονc ἀπελθεῖν.d
32  Ἦνa δὲ ἐκεῖ ἀγέληb χοίρωνc ἱκανῶν ⸀βοσκομένηd ἐν τῷ ὄρει· καὶ ⸀παρεκάλεσανe αὐτὸν ἵνα ἐπιτρέψῃf αὐτοῖς εἰς ἐκείνους εἰσελθεῖν·g καὶ ἐπέτρεψενh αὐτοῖς.
33  ἐξελθόνταa δὲ τὰ δαιμόνια ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου εἰσῆλθονb εἰς τοὺς χοίρους,c καὶ ὥρμησενd ἡ ἀγέληe κατὰ τοῦ κρημνοῦf εἰς τὴν λίμνηνg καὶ ἀπεπνίγη.h
34  Ἰδόντεςa δὲ οἱ βόσκοντεςb τὸ ⸀γεγονὸςc ἔφυγονd καὶ ἀπήγγειλανe εἰς τὴν πόλιν καὶ εἰς τοὺς ἀγρούς.
35  ἐξῆλθονa δὲ ἰδεῖνb τὸ γεγονὸςc καὶ ἦλθονd πρὸς τὸν Ἰησοῦν, καὶ εὗρονe καθήμενονf τὸν ἄνθρωπον ἀφ’ οὗ τὰ δαιμόνια ⸀ἐξῆλθενg ἱματισμένονh καὶ σωφρονοῦνταi παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ, καὶ ἐφοβήθησαν.j
36  ἀπήγγειλανa δὲ ⸀αὐτοῖς οἱ ἰδόντεςb πῶς ἐσώθηc ὁ δαιμονισθείς.d
37  καὶ ⸀ἠρώτησενa αὐτὸν ἅπαν τὸ πλῆθος τῆς περιχώρουb τῶν ⸀Γερασηνῶνc ἀπελθεῖνd ἀπ’ αὐτῶν, ὅτι φόβῳ μεγάλῳ συνείχοντο·e αὐτὸς δὲ ἐμβὰςf ⸀εἰς πλοῖον ὑπέστρεψεν.g
38  ἐδεῖτοa δὲ αὐτοῦ ὁ ἀνὴρ ἀφ’ οὗ ἐξεληλύθειb τὰ δαιμόνια εἶναιc σὺν αὐτῷ· ἀπέλυσενd δὲ ⸀αὐτὸν λέγων·e
39  Ὑπόστρεφεa εἰς τὸν οἶκόν σου, καὶ διηγοῦb ὅσα ⸂σοι ἐποίησεν⸃c ὁ θεός. καὶ ἀπῆλθενd καθ’ ὅλην τὴν πόλιν κηρύσσωνe ὅσα ἐποίησενf αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς.
40  ⸂Ἐν δὲ⸃ τῷ ⸀ὑποστρέφεινa τὸν Ἰησοῦν ἀπεδέξατοb αὐτὸν ὁ ὄχλος, ἦσανc γὰρ πάντες προσδοκῶντεςd αὐτόν.
41  καὶ ἰδοὺ ἦλθενa ἀνὴρ ᾧ ὄνομα Ἰάϊρος,b καὶ ⸀οὗτος ἄρχων τῆς συναγωγῆς ὑπῆρχεν,c καὶ πεσὼνd παρὰ τοὺς πόδας ⸀τοῦ Ἰησοῦ παρεκάλειe αὐτὸν εἰσελθεῖνf εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ,
42  ὅτι θυγάτηρa μονογενὴςb ἦνc αὐτῷ ὡς ἐτῶν δώδεκα καὶ αὐτὴ ἀπέθνῃσκεν.d Ἐν δὲ τῷ ὑπάγεινe αὐτὸν οἱ ὄχλοι συνέπνιγονf αὐτόν.
43  καὶ γυνὴ οὖσαa ἐν ῥύσειb αἵματος ἀπὸ ἐτῶν δώδεκα, ἥτις ⸂ἰατροῖςc προσαναλώσασαd ὅλον τὸν βίον⸃e οὐκ ἴσχυσενf ⸀ἀπ’ οὐδενὸς θεραπευθῆναι,g
44  προσελθοῦσαa ὄπισθενb ἥψατοc τοῦ κρασπέδουd τοῦ ἱματίου αὐτοῦ, καὶ παραχρῆμαe ἔστηf ἡ ῥύσιςg τοῦ αἵματος αὐτῆς.
45  καὶ εἶπενa ὁ Ἰησοῦς· Τίς ὁ ἁψάμενόςb μου; ἀρνουμένωνc δὲ πάντων εἶπενd ὁ ⸀Πέτρος· Ἐπιστάτα,e οἱ ὄχλοι συνέχουσίνf σε καὶ ⸀ἀποθλίβουσιν.g
46  ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν·a Ἥψατόb μού τις, ἐγὼ γὰρ ἔγνωνc δύναμιν ⸀ἐξεληλυθυῖανd ἀπ’ ἐμοῦ.
47  ἰδοῦσαa δὲ ἡ γυνὴ ὅτι οὐκ ἔλαθενb τρέμουσαc ἦλθενd καὶ προσπεσοῦσαe αὐτῷ δι’ ἣν αἰτίανf ἥψατοg αὐτοῦ ⸀ἀπήγγειλενh ἐνώπιον παντὸς τοῦ λαοῦ καὶ ὡς ἰάθηi παραχρῆμα.j
48  ὁ δὲ εἶπενa αὐτῇ· ⸀Θυγάτηρ,b ἡ πίστις σου σέσωκένc σε· πορεύουd εἰς εἰρήνην.
49  Ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντοςa ἔρχεταίb τις παρὰ τοῦ ἀρχισυναγώγουc ⸀λέγωνd ὅτι Τέθνηκενe ἡ θυγάτηρf σου, ⸀μηκέτιg σκύλλεh τὸν διδάσκαλον.
50  ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀκούσαςa ἀπεκρίθηb ⸀αὐτῷ· Μὴ φοβοῦ,c μόνον ⸀πίστευσον,d καὶ σωθήσεται.e
51  ἐλθὼνa δὲ εἰς τὴν οἰκίαν οὐκ ἀφῆκενb εἰσελθεῖνc ⸂τινα σὺν αὐτῷ⸃ εἰ μὴ Πέτρον καὶ Ἰωάννην καὶ Ἰάκωβον καὶ τὸν πατέρα τῆς παιδὸςd καὶ τὴν μητέρα.
52  ἔκλαιονa δὲ πάντες καὶ ἐκόπτοντοb αὐτήν. ὁ δὲ εἶπεν·c Μὴ κλαίετε,d ⸂οὐ γὰρ⸃ ἀπέθανενe ἀλλὰ καθεύδει.f
53  καὶ κατεγέλωνa αὐτοῦ, εἰδότεςb ὅτι ἀπέθανεν.c
54  αὐτὸς ⸀δὲ κρατήσαςa τῆς χειρὸς αὐτῆς ἐφώνησενb λέγων·c Ἡ παῖς,d ⸀ἔγειρε.e
55  καὶ ἐπέστρεψενa τὸ πνεῦμα αὐτῆς, καὶ ἀνέστηb παραχρῆμα,c καὶ διέταξενd αὐτῇ δοθῆναιe φαγεῖν.f
56  καὶ ἐξέστησανa οἱ γονεῖςb αὐτῆς· ὁ δὲ παρήγγειλενc αὐτοῖς μηδενὶ εἰπεῖνd τὸ γεγονός.e
9
Συγκαλεσάμενοςa δὲ τοὺς δώδεκα ἔδωκενb αὐτοῖς δύναμιν καὶ ἐξουσίαν ἐπὶ πάντα τὰ δαιμόνια καὶ νόσουςc θεραπεύειν,d
2  καὶ ἀπέστειλενa αὐτοὺς κηρύσσεινb τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ καὶ ἰᾶσθαιc ⸂τοὺς ἀσθενεῖς⸃,d
3  καὶ εἶπενa πρὸς αὐτούς· Μηδὲν αἴρετεb εἰς τὴν ὁδόν, μήτε ⸀ῥάβδονc μήτε πήρανd μήτε ἄρτον μήτε ἀργύριον,e μήτε ⸀ἀνὰf δύο χιτῶναςg ἔχειν.h
4  καὶ εἰς ἣν ἂν οἰκίαν εἰσέλθητε,a ἐκεῖ μένετεb καὶ ἐκεῖθενc ἐξέρχεσθε.d
5  καὶ ὅσοι ⸀ἂν μὴ ⸀δέχωνταιa ὑμᾶς, ἐξερχόμενοιb ἀπὸ τῆς πόλεως ⸀ἐκείνης τὸν κονιορτὸνc ἀπὸ τῶν ποδῶν ὑμῶν ⸀ἀποτινάσσετεd εἰς μαρτύριονe ἐπ’ αὐτούς.
6  ἐξερχόμενοιa δὲ διήρχοντοb κατὰ τὰς κώμαςc εὐαγγελιζόμενοιd καὶ θεραπεύοντεςe πανταχοῦ.f
7  Ἤκουσενa δὲ Ἡρῴδης ὁ τετραάρχηςb τὰ ⸀γινόμεναc πάντα, καὶ διηπόρειd διὰ τὸ λέγεσθαιe ὑπό τινων ὅτι Ἰωάννης ⸀ἠγέρθηf ἐκ νεκρῶν,
8  ὑπό τινων δὲ ὅτι Ἠλίαςa ἐφάνη,b ἄλλων δὲ ὅτι προφήτης ⸀τις τῶν ἀρχαίωνc ἀνέστη.d
9  ⸂εἶπενa δὲ⸃ ⸀ὁ Ἡρῴδης· Ἰωάννην ἐγὼ ἀπεκεφάλισα·b τίς δέ ἐστινc οὗτος περὶ ⸀οὗ ἀκούωd τοιαῦτα; καὶ ἐζήτειe ἰδεῖνf αὐτόν.
10  Καὶ ὑποστρέψαντεςa οἱ ἀπόστολοι διηγήσαντοb αὐτῷ ὅσα ἐποίησαν.c καὶ παραλαβὼνd αὐτοὺς ὑπεχώρησενe κατ’ ἰδίαν εἰς ⸂πόλιν καλουμένηνf Βηθσαϊδά⸃.g
11  οἱ δὲ ὄχλοι γνόντεςa ἠκολούθησανb αὐτῷ. καὶ ⸀ἀποδεξάμενοςc αὐτοὺς ἐλάλειd αὐτοῖς περὶ τῆς βασιλείας τοῦ θεοῦ, καὶ τοὺς χρείαν ἔχονταςe θεραπείαςf ἰᾶτο.g
12  Ἡ δὲ ἡμέρα ἤρξατοa κλίνειν·b προσελθόντεςc δὲ οἱ δώδεκα εἶπανd αὐτῷ· Ἀπόλυσονe τὸν ὄχλον, ἵνα ⸀πορευθέντεςf εἰς τὰς κύκλῳg κώμαςh ⸀καὶ ἀγροὺς καταλύσωσινi καὶ εὕρωσινj ἐπισιτισμόν,k ὅτι ὧδε ἐν ἐρήμῳ τόπῳ ἐσμέν.l
13  εἶπενa δὲ πρὸς αὐτούς· Δότεb αὐτοῖς ⸂ὑμεῖς φαγεῖν⸃.c οἱ δὲ εἶπαν·d Οὐκ εἰσὶνe ἡμῖν πλεῖον ἢ ⸂ἄρτοι πέντε⸃ καὶ ἰχθύεςf δύο, εἰ μήτιg πορευθέντεςh ἡμεῖς ἀγοράσωμενi εἰς πάντα τὸν λαὸν τοῦτον βρώματα.j
14  ἦσανa γὰρ ὡσεὶb ἄνδρες πεντακισχίλιοι.c εἶπενd δὲ πρὸς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ· Κατακλίνατεe αὐτοὺς κλισίαςf ⸀ὡσεὶg ἀνὰh πεντήκοντα.i
15  καὶ ἐποίησανa οὕτως καὶ ⸀κατέκλινανb ἅπαντας.
16  λαβὼνa δὲ τοὺς πέντε ἄρτους καὶ τοὺς δύο ἰχθύαςb ἀναβλέψαςc εἰς τὸν οὐρανὸν εὐλόγησενd αὐτοὺς καὶ κατέκλασενe καὶ ἐδίδουf τοῖς μαθηταῖς ⸀παραθεῖναιg τῷ ὄχλῳ.
17  καὶ ἔφαγονa καὶ ἐχορτάσθησανb πάντες, καὶ ἤρθηc τὸ περισσεῦσανd αὐτοῖς κλασμάτωνe κόφινοιf δώδεκα.
18  Καὶ ἐγένετοa ἐν τῷ εἶναιb αὐτὸν προσευχόμενονc κατὰ μόνας συνῆσανd αὐτῷ οἱ μαθηταί, καὶ ἐπηρώτησενe αὐτοὺς λέγων·f Τίνα με ⸂οἱ ὄχλοι λέγουσιν⸃g εἶναι;h
19  οἱ δὲ ἀποκριθέντεςa εἶπαν·b Ἰωάννην τὸν βαπτιστήν,c ἄλλοι δὲ Ἠλίαν,d ἄλλοι δὲ ὅτι προφήτης τις τῶν ἀρχαίωνe ἀνέστη.f
20  εἶπενa δὲ αὐτοῖς· Ὑμεῖς δὲ τίνα με λέγετεb εἶναι;c ⸂Πέτρος δὲ ἀποκριθεὶς⸃d εἶπεν·e Τὸν χριστὸν τοῦ θεοῦ.
21  Ὁ δὲ ἐπιτιμήσαςa αὐτοῖς παρήγγειλενb μηδενὶ ⸀λέγεινc τοῦτο,
22  εἰπὼνa ὅτι Δεῖb τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου πολλὰ παθεῖνc καὶ ἀποδοκιμασθῆναιd ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων καὶ ἀρχιερέων καὶ γραμματέων καὶ ἀποκτανθῆναιe καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ⸀ἐγερθῆναι.f
23  Ἔλεγενa δὲ πρὸς πάντας· Εἴ τις θέλειb ὀπίσω μου ⸂ἔρχεσθαι,c ἀρνησάσθω⸃d ἑαυτὸν καὶ ἀράτωe τὸν σταυρὸνf αὐτοῦ ⸂καθ’ ἡμέραν⸃, καὶ ἀκολουθείτωg μοι.
24  ὃς γὰρ ⸀ἂν θέλῃa τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι,b ἀπολέσειc αὐτήν· ὃς δ’ ἂν ἀπολέσῃd τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἕνεκενe ἐμοῦ, οὗτος σώσειf αὐτήν.
25  τί γὰρ ὠφελεῖταιa ἄνθρωπος κερδήσαςb τὸν κόσμον ὅλον ἑαυτὸν δὲ ἀπολέσαςc ἢ ζημιωθείς;d
26  ὃς γὰρ ἂν ἐπαισχυνθῇa με καὶ τοὺς ἐμοὺς λόγους, τοῦτον ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπαισχυνθήσεται,b ὅταν ἔλθῃc ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ τοῦ πατρὸς καὶ τῶν ἁγίων ἀγγέλων.
27  λέγωa δὲ ὑμῖν ἀληθῶς,b εἰσίνc τινες τῶν ⸀αὐτοῦd ⸀ἑστηκότωνe οἳ οὐ μὴ γεύσωνταιf θανάτου ἕως ἂν ἴδωσινg τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ.
28  Ἐγένετοa δὲ μετὰ τοὺς λόγους τούτους ὡσεὶb ἡμέραι ὀκτὼc ⸀καὶ παραλαβὼνd Πέτρον καὶ Ἰωάννην καὶ Ἰάκωβον ἀνέβηe εἰς τὸ ὄρος προσεύξασθαι.f
29  καὶ ἐγένετοa ἐν τῷ προσεύχεσθαιb αὐτὸν τὸ εἶδοςc τοῦ προσώπου αὐτοῦ ἕτερον καὶ ὁ ἱματισμὸςd αὐτοῦ λευκὸςe ἐξαστράπτων.f
30  καὶ ἰδοὺ ἄνδρες δύο συνελάλουνa αὐτῷ, οἵτινες ἦσανb Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας,c
31  οἳ ὀφθέντεςa ἐν δόξῃ ἔλεγονb τὴν ἔξοδονc αὐτοῦ ἣν ἤμελλενd πληροῦνe ἐν Ἰερουσαλήμ.
32  ὁ δὲ Πέτρος καὶ οἱ σὺν αὐτῷ ἦσανa βεβαρημένοιb ὕπνῳ·c διαγρηγορήσαντεςd δὲ εἶδονe τὴν δόξαν αὐτοῦ καὶ τοὺς δύο ἄνδρας τοὺς συνεστῶταςf αὐτῷ.
33  καὶ ἐγένετοa ἐν τῷ διαχωρίζεσθαιb αὐτοὺς ἀπ’ αὐτοῦ εἶπενc ⸀ὁ Πέτρος πρὸς τὸν Ἰησοῦν· Ἐπιστάτα,d καλόν ἐστινe ἡμᾶς ὧδε εἶναι,f καὶ ποιήσωμενg σκηνὰςh τρεῖς, μίαν σοὶ καὶ μίαν Μωϋσεῖ καὶ μίαν Ἠλίᾳ,i μὴ εἰδὼςj ὃ λέγει.k
34  ταῦτα δὲ αὐτοῦ λέγοντοςa ἐγένετοb νεφέληc καὶ ⸀ἐπεσκίαζενd αὐτούς· ἐφοβήθησανe δὲ ἐν τῷ ⸂εἰσελθεῖνf αὐτοὺς⸃ εἰς τὴν νεφέλην.g
35  καὶ φωνὴ ἐγένετοa ἐκ τῆς νεφέληςb λέγουσα·c Οὗτός ἐστινd ὁ υἱός μου ὁ ⸀ἐκλελεγμένος,e αὐτοῦ ἀκούετε.f
36  καὶ ἐν τῷ γενέσθαιa τὴν φωνὴν ⸀εὑρέθηb Ἰησοῦς μόνος. καὶ αὐτοὶ ἐσίγησανc καὶ οὐδενὶ ἀπήγγειλανd ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις οὐδὲν ὧν ἑώρακαν.e
37  Ἐγένετοa ⸀δὲ τῇ ἑξῆςb ἡμέρᾳ κατελθόντωνc αὐτῶν ἀπὸ τοῦ ὄρους συνήντησενd αὐτῷ ὄχλος πολύς.
38  καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ἀπὸ τοῦ ὄχλου ⸀ἐβόησενa λέγων·b Διδάσκαλε, δέομαίc σου ἐπιβλέψαιd ἐπὶ τὸν υἱόν μου, ὅτι μονογενήςe ⸂μοί ἐστιν⸃,f
39  καὶ ἰδοὺ πνεῦμα λαμβάνειa αὐτόν, καὶ ἐξαίφνηςb κράζει,c καὶ σπαράσσειd αὐτὸν μετὰ ἀφροῦe καὶ ⸀μόγιςf ἀποχωρεῖg ἀπ’ αὐτοῦ συντρῖβονh αὐτόν·
40  καὶ ἐδεήθηνa τῶν μαθητῶν σου ἵνα ἐκβάλωσινb αὐτό, καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν.c
41  ἀποκριθεὶςa δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν·b Ὦc γενεὰ ἄπιστοςd καὶ διεστραμμένη,e ἕως πότε ἔσομαιf πρὸς ὑμᾶς καὶ ἀνέξομαιg ὑμῶν; προσάγαγεh ⸂ὧδε τὸν υἱόν σου⸃.
42  ἔτι δὲ προσερχομένουa αὐτοῦ ἔρρηξενb αὐτὸν τὸ δαιμόνιον καὶ συνεσπάραξεν·c ἐπετίμησενd δὲ ὁ Ἰησοῦς τῷ πνεύματι τῷ ἀκαθάρτῳ, καὶ ἰάσατοe τὸν παῖδαf καὶ ἀπέδωκενg αὐτὸν τῷ πατρὶ αὐτοῦ.
43  ἐξεπλήσσοντοa δὲ πάντες ἐπὶ τῇ μεγαλειότητιb τοῦ θεοῦ. Πάντων δὲ θαυμαζόντωνc ἐπὶ πᾶσιν οἷς ⸀ἐποίειd εἶπενe πρὸς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ·
44  Θέσθεa ὑμεῖς εἰς τὰ ὦτα ὑμῶν τοὺς λόγους τούτους, ὁ γὰρ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου μέλλειb παραδίδοσθαιc εἰς χεῖρας ἀνθρώπων.
45  οἱ δὲ ἠγνόουνa τὸ ῥῆμα τοῦτο, καὶ ἦνb παρακεκαλυμμένονc ἀπ’ αὐτῶν ἵνα μὴ αἴσθωνταιd αὐτό, καὶ ἐφοβοῦντοe ἐρωτῆσαιf αὐτὸν περὶ τοῦ ῥήματος τούτου.
46  Εἰσῆλθενa δὲ διαλογισμὸςb ἐν αὐτοῖς, τὸ τίς ἂν εἴηc μείζων αὐτῶν.
47  ὁ δὲ Ἰησοῦς ⸀εἰδὼςa τὸν διαλογισμὸνb τῆς καρδίας αὐτῶν ἐπιλαβόμενοςc ⸀παιδίον ἔστησενd αὐτὸ παρ’ ἑαυτῷ,
48  καὶ εἶπενa αὐτοῖς· Ὃς ⸀ἂν δέξηταιb τοῦτο τὸ παιδίον ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου ἐμὲ δέχεται,c καὶ ὃς ⸁ἂν ἐμὲ δέξηταιd δέχεταιe τὸν ἀποστείλαντάf με· ὁ γὰρ μικρότερος ἐν πᾶσιν ὑμῖν ὑπάρχωνg οὗτός ⸀ἐστινh μέγας.
49  Ἀποκριθεὶςa ⸀δὲ Ἰωάννης εἶπεν·b Ἐπιστάτα,c εἴδομένd τινα ⸀ἐν τῷ ὀνόματί σου ἐκβάλλονταe δαιμόνια, καὶ ⸀ἐκωλύομενf αὐτὸν ὅτι οὐκ ἀκολουθεῖg μεθ’ ἡμῶν.
50  ⸂εἶπενa δὲ⸃ πρὸς αὐτὸν ⸀ὁ Ἰησοῦς· Μὴ κωλύετε,b ὃς γὰρ οὐκ ἔστινc καθ’ ⸂ὑμῶν ὑπὲρ ὑμῶν⸃ ἐστιν.d
51  Ἐγένετοa δὲ ἐν τῷ συμπληροῦσθαιb τὰς ἡμέρας τῆς ἀναλήμψεωςc αὐτοῦ καὶ αὐτὸς τὸ ⸀πρόσωπον ⸀ἐστήρισενd τοῦ πορεύεσθαιe εἰς Ἰερουσαλήμ,
52  καὶ ἀπέστειλενa ἀγγέλους πρὸ προσώπου αὐτοῦ. καὶ πορευθέντεςb εἰσῆλθονc εἰς κώμηνd Σαμαριτῶν,e ⸀ὡς ἑτοιμάσαιf αὐτῷ·
53  καὶ οὐκ ἐδέξαντοa αὐτόν, ὅτι τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἦνb πορευόμενονc εἰς Ἰερουσαλήμ.
54  ἰδόντεςa δὲ οἱ ⸀μαθηταὶ Ἰάκωβος καὶ Ἰωάννης εἶπαν·b Κύριε, θέλειςc εἴπωμενd πῦρ καταβῆναιe ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἀναλῶσαιf ⸀αὐτούς;
55  στραφεὶςa δὲ ἐπετίμησενb ⸀αὐτοῖς.
56  ⸀καὶ ἐπορεύθησανa εἰς ἑτέραν κώμην.b
57  ⸀Καὶ πορευομένωνa αὐτῶν ἐν τῇ ὁδῷ εἶπένb τις πρὸς αὐτόν· Ἀκολουθήσωc σοι ὅπου ⸀ἐὰν ⸀ἀπέρχῃ.d
58  καὶ εἶπενa αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Αἱ ἀλώπεκεςb φωλεοὺςc ἔχουσινd καὶ τὰ πετεινὰe τοῦ οὐρανοῦ κατασκηνώσεις,f ὁ δὲ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἔχειg ποῦ τὴν κεφαλὴν κλίνῃ.h
59  εἶπενa δὲ πρὸς ἕτερον· Ἀκολούθειb μοι. ὁ δὲ εἶπεν·c ⸀Κύριε, ἐπίτρεψόνd μοι ⸂ἀπελθόντιe πρῶτον⸃ θάψαιf τὸν πατέρα μου.
60  εἶπενa δὲ ⸀αὐτῷ· Ἄφεςb τοὺς νεκροὺς θάψαιc τοὺς ἑαυτῶν νεκρούς, σὺ δὲ ἀπελθὼνd διάγγελλεe τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ.
61  εἶπενa δὲ καὶ ἕτερος· Ἀκολουθήσωb σοι, κύριε· πρῶτον δὲ ἐπίτρεψόνc μοι ἀποτάξασθαιd τοῖς εἰς τὸν οἶκόν μου.
62  εἶπενa δὲ ⸂ὁ Ἰησοῦς⸃· Οὐδεὶς ἐπιβαλὼνb τὴν ⸀χεῖρα ἐπ’ ἄροτρονc καὶ βλέπωνd εἰς τὰ ὀπίσω εὔθετόςe ἐστινf ⸂τῇ βασιλείᾳ⸃ τοῦ θεοῦ.
10
Μετὰ δὲ ταῦτα ἀνέδειξενa ὁ κύριος ⸀καὶ ἑτέρους ἑβδομήκονταb ⸀δύο καὶ ἀπέστειλενc αὐτοὺς ἀνὰd δύο ⸁δύο πρὸ προσώπου αὐτοῦ εἰς πᾶσαν πόλιν καὶ τόπον οὗ ἤμελλενe αὐτὸς ἔρχεσθαι.f
2  ἔλεγενa ⸀δὲ πρὸς αὐτούς· Ὁ μὲν θερισμὸςb πολύς, οἱ δὲ ἐργάταιc ὀλίγοι· δεήθητεd οὖν τοῦ κυρίου τοῦ θερισμοῦe ὅπως ⸂ἐργάταςf ἐκβάλῃ⸃g εἰς τὸν θερισμὸνh αὐτοῦ.
3  ὑπάγετε·a ⸀ἰδοὺ ἀποστέλλωb ὑμᾶς ὡς ἄρναςc ἐν μέσῳ λύκων.d
4  μὴ βαστάζετεa βαλλάντιον,b μὴ πήραν,c ⸀μὴ ὑποδήματα,d καὶ μηδένα κατὰ τὴν ὁδὸν ἀσπάσησθε.e
5  εἰς ἣν δ’ ἂν ⸂εἰσέλθητεa οἰκίαν⸃ πρῶτον λέγετε·b Εἰρήνη τῷ οἴκῳ τούτῳ.
6  καὶ ἐὰν ⸂ᾖa ἐκεῖ⸃ υἱὸς εἰρήνης, ἐπαναπαήσεταιb ἐπ’ αὐτὸν ἡ εἰρήνη ὑμῶν· εἰ δὲ μήγε,c ἐφ’ ὑμᾶς ἀνακάμψει.d
7  ἐν αὐτῇ δὲ τῇ οἰκίᾳ μένετε,a ἐσθίοντεςb καὶ πίνοντεςc τὰ παρ’ αὐτῶν, ἄξιος γὰρ ὁ ἐργάτηςd τοῦ μισθοῦe ⸀αὐτοῦ. μὴ μεταβαίνετεf ἐξ οἰκίας εἰς οἰκίαν.
8  καὶ εἰς ἣν ἂν πόλιν εἰσέρχησθεa καὶ δέχωνταιb ὑμᾶς, ἐσθίετεc τὰ παρατιθέμεναd ὑμῖν,
9  καὶ θεραπεύετεa τοὺς ἐν αὐτῇ ἀσθενεῖς,b καὶ λέγετεc αὐτοῖς· Ἤγγικενd ἐφ’ ὑμᾶς ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ.
10  εἰς ἣν δ’ ἂν πόλιν ⸀εἰσέλθητεa καὶ μὴ δέχωνταιb ὑμᾶς, ἐξελθόντεςc εἰς τὰς πλατείαςd αὐτῆς εἴπατε·e
11  Καὶ τὸν κονιορτὸνa τὸν κολληθένταb ἡμῖν ἐκ τῆς πόλεως ὑμῶν ⸂εἰς τοὺς πόδας⸃ ἀπομασσόμεθαc ὑμῖν· πλὴν τοῦτο γινώσκετεd ὅτι ⸀ἤγγικενe ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ.
12  λέγωa ὑμῖν ὅτι Σοδόμοιςb ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἀνεκτότερονc ἔσταιd ἢ τῇ πόλει ἐκείνῃ.
13  Οὐαί σοι, Χοραζίν·a οὐαί σοι, Βηθσαϊδά·b ὅτι εἰ ἐν Τύρῳc καὶ Σιδῶνιd ⸀ἐγενήθησανe αἱ δυνάμεις αἱ γενόμεναιf ἐν ὑμῖν, πάλαιg ἂν ἐν σάκκῳh καὶ σποδῷi ⸀καθήμενοιj μετενόησαν.k
14  πλὴν Τύρῳa καὶ Σιδῶνιb ἀνεκτότερονc ἔσταιd ἐν τῇ κρίσει ἢ ὑμῖν.
15  καὶ σύ, Καφαρναούμ,a ⸂μὴ ἕως οὐρανοῦ ὑψωθήσῃ⸃;b ἕως ⸀τοῦ ᾅδουc ⸀καταβιβασθήσῃ.d
16  Ὁ ἀκούωνa ὑμῶν ἐμοῦ ἀκούει,b καὶ ὁ ἀθετῶνc ὑμᾶς ἐμὲ ἀθετεῖ·d ὁ δὲ ἐμὲ ἀθετῶνe ἀθετεῖf τὸν ἀποστείλαντάg με.
17  Ὑπέστρεψανa δὲ οἱ ἑβδομήκονταb ⸀δύο μετὰ χαρᾶς λέγοντες·c Κύριε, καὶ τὰ δαιμόνια ὑποτάσσεταιd ἡμῖν ἐν τῷ ὀνόματί σου.
18  εἶπενa δὲ αὐτοῖς· Ἐθεώρουνb τὸν Σατανᾶν ὡς ἀστραπὴνc ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πεσόντα.d
19  ἰδοὺ ⸀δέδωκαa ὑμῖν τὴν ἐξουσίαν τοῦ πατεῖνb ἐπάνωc ὄφεωνd καὶ σκορπίων,e καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ, καὶ οὐδὲν ὑμᾶς οὐ μὴ ⸀ἀδικήσῃ.f
20  πλὴν ἐν τούτῳ μὴ χαίρετεa ὅτι τὰ πνεύματα ὑμῖν ὑποτάσσεται,b χαίρετεc δὲ ὅτι τὰ ὀνόματα ὑμῶν ⸀ἐγγέγραπταιd ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
21  Ἐν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἠγαλλιάσατοa ⸀τῷ πνεύματι ⸂τῷ ἁγίῳ⸃ καὶ εἶπεν·b Ἐξομολογοῦμαίc σοι, πάτερ κύριε τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, ὅτι ἀπέκρυψαςd ταῦτα ἀπὸ σοφῶνe καὶ συνετῶν,f καὶ ἀπεκάλυψαςg αὐτὰ νηπίοις·h ναί, ὁ πατήρ, ὅτι οὕτως ⸂εὐδοκίαi ἐγένετο⸃j ἔμπροσθέν σου.
22  ⸀πάντα μοι παρεδόθηa ὑπὸ τοῦ πατρός μου, καὶ οὐδεὶς γινώσκειb τίς ἐστινc ὁ υἱὸς εἰ μὴ ὁ πατήρ, καὶ τίς ἐστινd ὁ πατὴρ εἰ μὴ ὁ υἱὸς καὶ ᾧ ⸀ἐὰν βούληταιe ὁ υἱὸς ἀποκαλύψαι.f
23  Καὶ στραφεὶςa πρὸς τοὺς μαθητὰς κατ’ ἰδίαν εἶπεν·b Μακάριοι οἱ ὀφθαλμοὶ οἱ βλέποντεςc ἃ βλέπετε.d
24  λέγωa γὰρ ὑμῖν ὅτι πολλοὶ προφῆται καὶ βασιλεῖς ἠθέλησανb ἰδεῖνc ἃ ὑμεῖς βλέπετεd καὶ οὐκ εἶδαν,e καὶ ἀκοῦσαιf ἃ ἀκούετεg καὶ οὐκ ἤκουσαν.h
25  Καὶ ἰδοὺ νομικόςa τις ἀνέστηb ἐκπειράζωνc ⸀αὐτὸν λέγων·d Διδάσκαλε, τί ποιήσαςe ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;f
26  ὁ δὲ εἶπενa πρὸς αὐτόν· Ἐν τῷ νόμῳ τί γέγραπται;b πῶς ἀναγινώσκεις;c
27  ὁ δὲ ἀποκριθεὶςa εἶπεν·b Ἀγαπήσειςc κύριον τὸν θεόν σου ἐξ ὅλης ⸀τῆς καρδίας σου καὶ ⸂ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ⸃ σου καὶ ⸂ἐν ὅλῃ τῇ ἰσχύϊ⸃d σου καὶ ⸂ἐν ὅλῃ τῇ διανοίᾳ⸃e σου, καὶ τὸν πλησίονf σου ὡς σεαυτόν.
28  εἶπενa δὲ αὐτῷ· Ὀρθῶςb ἀπεκρίθης·c τοῦτο ποίειd καὶ ζήσῃ.e
29  Ὁ δὲ θέλωνa ⸀δικαιῶσαιb ἑαυτὸν εἶπενc πρὸς τὸν Ἰησοῦν· Καὶ τίς ἐστίνd μου πλησίον;e
30  ὑπολαβὼνa ⸀δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν·b Ἄνθρωπός τις κατέβαινενc ἀπὸ Ἰερουσαλὴμ εἰς Ἰεριχὼd καὶ λῃσταῖςe περιέπεσεν,f οἳ καὶ ἐκδύσαντεςg αὐτὸν καὶ πληγὰςh ἐπιθέντεςi ἀπῆλθονj ἀφέντεςk ⸀ἡμιθανῆ.l
31  κατὰ συγκυρίανa δὲ ἱερεύς τις κατέβαινενb ἐν τῇ ὁδῷ ἐκείνῃ, καὶ ἰδὼνc αὐτὸν ἀντιπαρῆλθεν·d
32  ὁμοίως δὲ καὶ ⸀Λευίτηςa κατὰ τὸν τόπον ἐλθὼνb καὶ ἰδὼνc ἀντιπαρῆλθεν.d
33  Σαμαρίτηςa δέ τις ὁδεύωνb ἦλθενc κατ’ αὐτὸν καὶ ⸀ἰδὼνd ἐσπλαγχνίσθη,e
34  καὶ προσελθὼνa κατέδησενb τὰ τραύματαc αὐτοῦ ἐπιχέωνd ἔλαιονe καὶ οἶνον, ἐπιβιβάσαςf δὲ αὐτὸν ἐπὶ τὸ ἴδιον κτῆνοςg ἤγαγενh αὐτὸν εἰς πανδοχεῖονi καὶ ἐπεμελήθηj αὐτοῦ.
35  καὶ ἐπὶ τὴν ⸀αὔριονa ἐκβαλὼνb ⸂δύο δηνάριαc ἔδωκεν⸃d τῷ πανδοχεῖe καὶ ⸀εἶπεν·f Ἐπιμελήθητιg αὐτοῦ, καὶ ὅ τι ἂν προσδαπανήσῃςh ἐγὼ ἐν τῷ ἐπανέρχεσθαίi με ἀποδώσωj σοι.
36  ⸀τίς τούτων τῶν τριῶν πλησίονa δοκεῖb σοι γεγονέναιc τοῦ ἐμπεσόντοςd εἰς τοὺς λῃστάς;e
37  ὁ δὲ εἶπεν·a Ὁ ποιήσαςb τὸ ἔλεοςc μετ’ αὐτοῦ. εἶπενd ⸀δὲ αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Πορεύουe καὶ σὺ ποίειf ὁμοίως.
38  ⸂Ἐν δὲ⸃ τῷ πορεύεσθαιa ⸀αὐτοὺς αὐτὸς εἰσῆλθενb εἰς κώμηνc τινά· γυνὴ δέ τις ὀνόματι Μάρθαd ὑπεδέξατοe ⸀αὐτόν.
39  καὶ τῇδεa ἦνb ἀδελφὴc καλουμένηd ⸀Μαριάμ,e ἣ καὶ ⸂παρακαθεσθεῖσαf πρὸς⸃ τοὺς πόδας τοῦ ⸀Ἰησοῦ ἤκουενg τὸν λόγον αὐτοῦ.
40  ἡ δὲ Μάρθαa περιεσπᾶτοb περὶ πολλὴν διακονίαν· ἐπιστᾶσαc δὲ εἶπεν·d Κύριε, οὐ μέλειe σοι ὅτι ἡ ἀδελφήf μου μόνην με ⸀κατέλειπενg διακονεῖν;h ⸀εἰπὲi οὖν αὐτῇ ἵνα μοι συναντιλάβηται.j
41  ἀποκριθεὶςa δὲ εἶπενb αὐτῇ ὁ ⸀κύριος· Μάρθαc Μάρθα,d μεριμνᾷςe καὶ ⸀θορυβάζῃf περὶ πολλά,
42  ⸂ὀλίγων δέ ἐστινa χρεία ἢ ἑνός⸃· ⸂Μαριὰμb γὰρ⸃ τὴν ἀγαθὴν μερίδαc ἐξελέξατοd ἥτις οὐκ ἀφαιρεθήσεταιe ⸀αὐτῆς.
11
Καὶ ἐγένετοa ἐν τῷ εἶναιb αὐτὸν ἐν τόπῳ τινὶ προσευχόμενον,c ὡς ἐπαύσατο,d εἶπένe τις τῶν μαθητῶν αὐτοῦ πρὸς αὐτόν· Κύριε, δίδαξονf ἡμᾶς προσεύχεσθαι,g καθὼς καὶ Ἰωάννης ἐδίδαξενh τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ.
2  εἶπενa δὲ αὐτοῖς· Ὅταν προσεύχησθε,b λέγετε·c ⸀Πάτερ, ἁγιασθήτωd τὸ ὄνομά σου· ἐλθέτωe ἡ βασιλεία ⸀σου·
3  τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιονa δίδουb ἡμῖν τὸ καθ’ ἡμέραν·
4  καὶ ἄφεςa ἡμῖν τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν, καὶ γὰρ αὐτοὶ ἀφίομενb παντὶ ὀφείλοντιc ἡμῖν· καὶ μὴ εἰσενέγκῃςd ἡμᾶς εἰς ⸀πειρασμόν.e
5  Καὶ εἶπενa πρὸς αὐτούς· Τίς ἐξ ὑμῶν ἕξειb φίλονc καὶ πορεύσεταιd πρὸς αὐτὸν μεσονυκτίουe καὶ εἴπῃf αὐτῷ· Φίλε,g χρῆσόνh μοι τρεῖς ἄρτους,
6  ἐπειδὴa φίλοςb ⸀μου παρεγένετοc ἐξ ὁδοῦ πρός με καὶ οὐκ ἔχωd ὃ παραθήσωe αὐτῷ·
7  κἀκεῖνοςa ἔσωθενb ἀποκριθεὶςc εἴπῃ·d Μή μοι κόπουςe πάρεχε·f ἤδη ἡ θύρα κέκλεισται,g καὶ τὰ παιδία μου μετ’ ἐμοῦ εἰς τὴν κοίτηνh εἰσίν·i οὐ δύναμαιj ἀναστὰςk δοῦναίl σοι.
8  λέγωa ὑμῖν, εἰ καὶ οὐ δώσειb αὐτῷ ἀναστὰςc διὰ τὸ εἶναιd ⸂φίλονe αὐτοῦ⸃, διά γεf τὴν ἀναίδειανg αὐτοῦ ἐγερθεὶςh δώσειi αὐτῷ ⸀ὅσων χρῄζει.j
9  Κἀγὼ ὑμῖν λέγω,a αἰτεῖτε,b καὶ δοθήσεταιc ὑμῖν· ζητεῖτε,d καὶ εὑρήσετε·e κρούετε,f καὶ ἀνοιγήσεταιg ὑμῖν·
10  πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶνa λαμβάνει,b καὶ ὁ ζητῶνc εὑρίσκει,d καὶ τῷ κρούοντιe ἀνοιγήσεται.f
11  τίνα δὲ ⸀ἐξ ὑμῶν τὸν πατέρα αἰτήσειa ὁ ⸀υἱὸς ἰχθύν,b ⸀καὶ ἀντὶc ἰχθύοςd ὄφινe ⸂αὐτῷ ἐπιδώσει⸃;f
12  ἢ καὶ ⸀αἰτήσειa ᾠόν,b ⸀ἐπιδώσειc αὐτῷ σκορπίον;d
13  εἰ οὖν ὑμεῖς πονηροὶ ὑπάρχοντεςa οἴδατεb δόματαc ἀγαθὰ διδόναιd τοῖς τέκνοις ὑμῶν, πόσῳe μᾶλλον ὁ πατὴρ ὁ ἐξ οὐρανοῦ δώσειf πνεῦμα ἅγιον τοῖς αἰτοῦσινg αὐτόν.
14  Καὶ ἦνa ἐκβάλλωνb ⸀δαιμόνιον κωφόν·c ἐγένετοd δὲ τοῦ δαιμονίου ἐξελθόντοςe ἐλάλησενf ὁ κωφός.g καὶ ἐθαύμασανh οἱ ὄχλοι·
15  τινὲς δὲ ἐξ αὐτῶν εἶπον·a Ἐν Βεελζεβοὺλb ⸀τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλειc τὰ δαιμόνια·
16  ἕτεροι δὲ πειράζοντεςa σημεῖον ⸂ἐξ οὐρανοῦ ἐζήτουνb παρ’ αὐτοῦ⸃.
17  αὐτὸς δὲ εἰδὼςa αὐτῶν τὰ διανοήματαb εἶπενc αὐτοῖς· Πᾶσα βασιλεία ἐφ’ ἑαυτὴν διαμερισθεῖσαd ἐρημοῦται,e καὶ οἶκος ἐπὶ οἶκον πίπτει.f
18  εἰ δὲ καὶ ὁ Σατανᾶς ἐφ’ ἑαυτὸν διεμερίσθη,a πῶς σταθήσεταιb ἡ βασιλεία αὐτοῦ; ὅτι λέγετεc ἐν Βεελζεβοὺλd ἐκβάλλεινe με τὰ δαιμόνια.
19  εἰ δὲ ἐγὼ ἐν Βεελζεβοὺλa ἐκβάλλωb τὰ δαιμόνια, οἱ υἱοὶ ὑμῶν ἐν τίνι ἐκβάλλουσιν;c διὰ τοῦτο ⸂αὐτοὶ ὑμῶν κριταὶ⸃d ἔσονται.e
20  εἰ δὲ ἐν δακτύλῳa ⸀θεοῦ ἐκβάλλωb τὰ δαιμόνια, ἄρα ἔφθασενc ἐφ’ ὑμᾶς ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ.
21  ὅταν ὁ ἰσχυρὸςa καθωπλισμένοςb φυλάσσῃc τὴν ἑαυτοῦ αὐλήν,d ἐν εἰρήνῃ ἐστὶνe τὰ ὑπάρχονταf αὐτοῦ·
22  ἐπὰνa ⸀δὲ ἰσχυρότεροςb ⸀αὐτοῦ ἐπελθὼνc νικήσῃd αὐτόν, τὴν πανοπλίανe αὐτοῦ αἴρειf ἐφ’ ᾗ ἐπεποίθει,g καὶ τὰ σκῦλαh αὐτοῦ διαδίδωσιν.i
23  ὁ μὴ ὢνa μετ’ ἐμοῦ κατ’ ἐμοῦ ἐστιν,b καὶ ὁ μὴ συνάγωνc μετ’ ἐμοῦ σκορπίζει.d
24  Ὅταν τὸ ἀκάθαρτον πνεῦμα ἐξέλθῃa ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου, διέρχεταιb δι’ ἀνύδρωνc τόπων ζητοῦνd ἀνάπαυσιν,e καὶ μὴ ⸀εὑρίσκονf λέγει·g Ὑποστρέψωh εἰς τὸν οἶκόν μου ὅθενi ἐξῆλθον·j
25  καὶ ἐλθὸνa ⸀εὑρίσκειb σεσαρωμένονc καὶ κεκοσμημένον.d
26  τότε πορεύεταιa καὶ παραλαμβάνειb ⸂ἕτερα πνεύματα πονηρότερα ἑαυτοῦ ἑπτά⸃, καὶ ⸀εἰσελθόνταc κατοικεῖd ἐκεῖ, καὶ γίνεταιe τὰ ἔσχατα τοῦ ἀνθρώπου ἐκείνου χείροναf τῶν πρώτων.
27  Ἐγένετοa δὲ ἐν τῷ λέγεινb αὐτὸν ταῦτα ἐπάρασάc τις ⸂φωνὴν γυνὴ⸃ ἐκ τοῦ ὄχλου εἶπενd αὐτῷ· Μακαρία ἡ κοιλίαe ἡ βαστάσασάf σε καὶ μαστοὶg οὓς ἐθήλασας·h
28  αὐτὸς δὲ εἶπεν·a ⸀Μενοῦνb μακάριοι οἱ ἀκούοντεςc τὸν λόγον τοῦ θεοῦ καὶ ⸀φυλάσσοντες.d
29  Τῶν δὲ ὄχλων ἐπαθροιζομένωνa ἤρξατοb λέγειν·c Ἡ γενεὰ αὕτη ⸀γενεὰ πονηρά ἐστιν·d σημεῖον ⸀ζητεῖ,e καὶ σημεῖον οὐ δοθήσεταιf αὐτῇ εἰ μὴ τὸ σημεῖον ⸀Ἰωνᾶ.g
30  καθὼς γὰρ ἐγένετοa ⸀Ἰωνᾶςb ⸂τοῖς Νινευίταιςc σημεῖον⸃, οὕτως ἔσταιd καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου τῇ γενεᾷ ταύτῃ.
31  βασίλισσαa νότουb ἐγερθήσεταιc ἐν τῇ κρίσει μετὰ τῶν ἀνδρῶν τῆς γενεᾶς ταύτης καὶ κατακρινεῖd αὐτούς· ὅτι ἦλθενe ἐκ τῶν περάτωνf τῆς γῆς ἀκοῦσαιg τὴν σοφίαν Σολομῶνος,h καὶ ἰδοὺ πλεῖον Σολομῶνοςi ὧδε.
32  ἄνδρες ⸀Νινευῖταιa ἀναστήσονταιb ἐν τῇ κρίσει μετὰ τῆς γενεᾶς ταύτης καὶ κατακρινοῦσινc αὐτήν· ὅτι μετενόησανd εἰς τὸ κήρυγμαe Ἰωνᾶ,f καὶ ἰδοὺ πλεῖον Ἰωνᾶg ὧδε.
33  ⸀Οὐδεὶς λύχνονa ἅψαςb εἰς κρύπτηνc τίθησινd οὐδὲ ὑπὸ τὸν μόδιονe ἀλλ’ ἐπὶ τὴν λυχνίαν,f ἵνα οἱ εἰσπορευόμενοιg τὸ ⸀φέγγοςh βλέπωσιν.i
34  ὁ λύχνοςa τοῦ σώματός ἐστινb ὁ ὀφθαλμός ⸀σου. ⸀ὅταν ὁ ὀφθαλμός σου ἁπλοῦςc ᾖ,d καὶ ὅλον τὸ σῶμά σου φωτεινόνe ἐστιν·f ἐπὰνg δὲ πονηρὸς ᾖ,h καὶ τὸ σῶμά σου σκοτεινόν.i
35  σκόπειa οὖν μὴ τὸ φῶς τὸ ἐν σοὶ σκότος ἐστίν.b
36  εἰ οὖν τὸ σῶμά σου ὅλον φωτεινόν,a μὴ ἔχονb ⸂μέρος τι⸃ σκοτεινόν,c ἔσταιd φωτεινὸνe ὅλον ὡς ὅταν ὁ λύχνοςf τῇ ἀστραπῇg φωτίζῃh σε.
37  Ἐν δὲ τῷ λαλῆσαιa ⸀ἐρωτᾷb αὐτὸν ⸀Φαρισαῖος ὅπως ἀριστήσῃc παρ’ αὐτῷ· εἰσελθὼνd δὲ ἀνέπεσεν.e
38  ὁ δὲ Φαρισαῖος ἰδὼνa ἐθαύμασενb ὅτι οὐ πρῶτον ἐβαπτίσθηc πρὸ τοῦ ἀρίστου.d
39  εἶπενa δὲ ὁ κύριος πρὸς αὐτόν· Νῦν ὑμεῖς οἱ Φαρισαῖοι τὸ ἔξωθενb τοῦ ποτηρίου καὶ τοῦ πίνακοςc καθαρίζετε,d τὸ δὲ ἔσωθενe ὑμῶν γέμειf ἁρπαγῆςg καὶ πονηρίας.h
40  ἄφρονες,a οὐχ ὁ ποιήσαςb τὸ ἔξωθενc καὶ τὸ ἔσωθενd ἐποίησεν;e
41  πλὴν τὰ ἐνόνταa δότεb ἐλεημοσύνην,c καὶ ἰδοὺ πάντα καθαρὰd ὑμῖν ἐστιν.e
42  Ἀλλὰ οὐαὶ ὑμῖν τοῖς Φαρισαίοις, ὅτι ἀποδεκατοῦτεa τὸ ἡδύοσμονb καὶ τὸ πήγανονc καὶ πᾶν λάχανον,d καὶ παρέρχεσθεe τὴν κρίσιν καὶ τὴν ἀγάπην τοῦ θεοῦ· ταῦτα ⸀δὲ ἔδειf ποιῆσαιg κἀκεῖναh μὴ ⸀παρεῖναι.i
43  οὐαὶ ὑμῖν τοῖς Φαρισαίοις, ὅτι ἀγαπᾶτεa τὴν πρωτοκαθεδρίανb ἐν ταῖς συναγωγαῖς καὶ τοὺς ἀσπασμοὺςc ἐν ταῖς ἀγοραῖς.d
44  οὐαὶ ⸀ὑμῖν, ὅτι ἐστὲa ὡς τὰ μνημεῖα τὰ ἄδηλα,b καὶ οἱ ἄνθρωποι ⸀οἱ περιπατοῦντεςc ἐπάνωd οὐκ οἴδασιν.e
45  Ἀποκριθεὶςa δέ τις τῶν νομικῶνb λέγειc αὐτῷ· Διδάσκαλε, ταῦτα λέγωνd καὶ ἡμᾶς ὑβρίζεις.e
46  ὁ δὲ εἶπεν·a Καὶ ὑμῖν τοῖς νομικοῖςb οὐαί, ὅτι φορτίζετεc τοὺς ἀνθρώπους φορτίαd δυσβάστακτα,e καὶ αὐτοὶ ἑνὶ τῶν δακτύλωνf ὑμῶν οὐ προσψαύετεg τοῖς φορτίοις.h
47  οὐαὶ ὑμῖν, ὅτι οἰκοδομεῖτεa τὰ μνημεῖα τῶν προφητῶν οἱ δὲ πατέρες ὑμῶν ἀπέκτεινανb αὐτούς.
48  ἄρα ⸂μάρτυρές ἐστε⸃a καὶ συνευδοκεῖτεb τοῖς ἔργοις τῶν πατέρων ὑμῶν, ὅτι αὐτοὶ μὲν ἀπέκτεινανc αὐτοὺς ὑμεῖς δὲ ⸀οἰκοδομεῖτε.d
49  διὰ τοῦτο καὶ ἡ σοφία τοῦ θεοῦ εἶπεν·a Ἀποστελῶb εἰς αὐτοὺς προφήτας καὶ ἀποστόλους, καὶ ἐξ αὐτῶν ἀποκτενοῦσινc καὶ ⸀διώξουσιν,d
50  ἵνα ἐκζητηθῇa τὸ αἷμα πάντων τῶν προφητῶν τὸ ἐκκεχυμένονb ἀπὸ καταβολῆςc κόσμου ἀπὸ τῆς γενεᾶς ταύτης,
51  ⸀ἀπὸ αἵματος Ἅβελa ⸀ἕως αἵματος Ζαχαρίουb τοῦ ἀπολομένουc μεταξὺd τοῦ θυσιαστηρίουe καὶ τοῦ οἴκου· ναί, λέγωf ὑμῖν, ἐκζητηθήσεταιg ἀπὸ τῆς γενεᾶς ταύτης.
52  οὐαὶ ὑμῖν τοῖς νομικοῖς,a ὅτι ἤρατεb τὴν κλεῖδαc τῆς γνώσεως·d αὐτοὶ οὐκ εἰσήλθατεe καὶ τοὺς εἰσερχομένουςf ἐκωλύσατε.g
53  ⸂Κἀκεῖθενa ἐξελθόντοςb αὐτοῦ⸃ ἤρξαντοc οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι δεινῶςd ἐνέχεινe καὶ ἀποστοματίζεινf αὐτὸν περὶ πλειόνων,
54  ἐνεδρεύοντεςa ⸀αὐτὸν θηρεῦσαίb τι ἐκ τοῦ στόματος ⸀αὐτοῦ.
12
Ἐν οἷς ἐπισυναχθεισῶνa τῶν μυριάδωνb τοῦ ὄχλου, ὥστε καταπατεῖνc ἀλλήλους, ἤρξατοd λέγεινe πρὸς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ πρῶτον· Προσέχετεf ἑαυτοῖς ἀπὸ τῆς ζύμης,g ⸂ἥτις ἐστὶνh ὑπόκρισις,i τῶν Φαρισαίων⸃.
2  οὐδὲν δὲ συγκεκαλυμμένονa ἐστὶνb ὃ οὐκ ἀποκαλυφθήσεται,c καὶ κρυπτὸνd ὃ οὐ γνωσθήσεται.e
3  ἀνθ’a ὧν ὅσα ἐν τῇ σκοτίᾳb εἴπατεc ἐν τῷ φωτὶ ἀκουσθήσεται,d καὶ ὃ πρὸς τὸ οὖς ἐλαλήσατεe ἐν τοῖς ταμείοιςf κηρυχθήσεταιg ἐπὶ τῶν δωμάτων.h
4  Λέγωa δὲ ὑμῖν τοῖς φίλοιςb μου, μὴ φοβηθῆτεc ἀπὸ τῶν ἀποκτεινόντωνd τὸ σῶμα καὶ μετὰ ταῦτα μὴ ἐχόντωνe περισσότερόνf τι ποιῆσαι.g
5  ὑποδείξωa δὲ ὑμῖν τίνα φοβηθῆτε·b φοβήθητεc τὸν μετὰ τὸ ἀποκτεῖναιd ⸂ἔχονταe ἐξουσίαν⸃ ἐμβαλεῖνf εἰς τὴν γέενναν·g ναί, λέγωh ὑμῖν, τοῦτον φοβήθητε.i
6  οὐχὶ πέντε στρουθίαa ⸀πωλοῦνταιb ἀσσαρίωνc δύο; καὶ ἓν ἐξ αὐτῶν οὐκ ἔστινd ἐπιλελησμένονe ἐνώπιον τοῦ θεοῦ.
7  ἀλλὰ καὶ αἱ τρίχεςa τῆς κεφαλῆς ὑμῶν πᾶσαι ἠρίθμηνται·b ⸀μὴ φοβεῖσθε·c πολλῶν στρουθίωνd διαφέρετε.e
8  Λέγωa δὲ ὑμῖν, πᾶς ὃς ἂν ⸀ὁμολογήσῃb ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὁμολογήσειc ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τῶν ἀγγέλων τοῦ θεοῦ·
9  ὁ δὲ ἀρνησάμενόςa με ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων ἀπαρνηθήσεταιb ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων τοῦ θεοῦ.
10  καὶ πᾶς ὃς ἐρεῖa λόγον εἰς τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου, ἀφεθήσεταιb αὐτῷ τῷ δὲ εἰς τὸ ἅγιον πνεῦμα βλασφημήσαντιc οὐκ ἀφεθήσεται.d
11  ὅταν δὲ ⸀εἰσφέρωσινa ὑμᾶς ἐπὶ τὰς συναγωγὰς καὶ τὰς ἀρχὰς καὶ τὰς ἐξουσίας, μὴ ⸀μεριμνήσητεb πῶς ⸂ἢ τί⸃ ἀπολογήσησθεc ἢ τί εἴπητε·d
12  τὸ γὰρ ἅγιον πνεῦμα διδάξειa ὑμᾶς ἐν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἃ δεῖb εἰπεῖν.c
13  Εἶπενa δέ τις ⸂ἐκ τοῦ ὄχλου αὐτῷ⸃· Διδάσκαλε, εἰπὲb τῷ ἀδελφῷ μου μερίσασθαιc μετ’ ἐμοῦ τὴν κληρονομίαν.d
14  ὁ δὲ εἶπενa αὐτῷ· Ἄνθρωπε, τίς με κατέστησενb ⸀κριτὴνc ἢ μεριστὴνd ἐφ’ ὑμᾶς;
15  εἶπενa δὲ πρὸς αὐτούς· Ὁρᾶτεb καὶ φυλάσσεσθεc ἀπὸ ⸀πάσης πλεονεξίας,d ὅτι οὐκ ἐν τῷ περισσεύεινe τινὶ ἡ ζωὴ ⸀αὐτοῦ ἐστινf ἐκ τῶν ὑπαρχόντωνg ⸀αὐτῷ.
16  εἶπενa δὲ παραβολὴν πρὸς αὐτοὺς λέγων·b Ἀνθρώπου τινὸς πλουσίουc εὐφόρησενd ἡ χώρα.e
17  καὶ διελογίζετοa ἐν ⸀ἑαυτῷ λέγων·b Τί ποιήσω,c ὅτι οὐκ ἔχωd ποῦ συνάξωe τοὺς καρπούς μου;
18  καὶ εἶπεν·a Τοῦτο ποιήσω·b καθελῶc μου τὰς ἀποθήκαςd καὶ μείζονας οἰκοδομήσω,e καὶ συνάξωf ἐκεῖ πάντα ⸂τὸν σῖτον⸃g καὶ τὰ ἀγαθά μου,
19  καὶ ἐρῶa τῇ ψυχῇ μου· Ψυχή, ἔχειςb πολλὰ ἀγαθὰ κείμεναc εἰς ἔτη πολλά· ἀναπαύου,d φάγε,e πίε,f εὐφραίνου.g
20  εἶπενa δὲ αὐτῷ ὁ θεός· ⸀Ἄφρων,b ταύτῃ τῇ νυκτὶ τὴν ψυχήν σου ⸀ἀπαιτοῦσινc ἀπὸ σοῦ· ἃ δὲ ἡτοίμασας,d τίνι ἔσται;e
21  οὕτως ὁ θησαυρίζωνa ⸀ἑαυτῷ καὶ μὴ εἰς θεὸν πλουτῶν.b
22  Εἶπενa δὲ πρὸς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ· Διὰ τοῦτο ⸂λέγωb ὑμῖν⸃, μὴ μεριμνᾶτεc τῇ ⸀ψυχῇ τί φάγητε,d μηδὲ τῷ ⸀σώματι τί ἐνδύσησθε.e
23  ἡ ⸀γὰρ ψυχὴ πλεῖόν ἐστινa τῆς τροφῆςb καὶ τὸ σῶμα τοῦ ἐνδύματος.c
24  κατανοήσατεa τοὺς κόρακαςb ὅτι οὐ σπείρουσινc οὐδὲ θερίζουσιν,d οἷς οὐκ ἔστινe ταμεῖονf οὐδὲ ἀποθήκη,g καὶ ὁ θεὸς τρέφειh αὐτούς· πόσῳi μᾶλλον ὑμεῖς διαφέρετεj τῶν πετεινῶν.k
25  τίς δὲ ἐξ ὑμῶν μεριμνῶνa δύναταιb ⸂ἐπὶ τὴν ἡλικίανc αὐτοῦ προσθεῖναι⸃d ⸀πῆχυν;e
26  εἰ οὖν ⸀οὐδὲ ἐλάχιστονa δύνασθε,b τί περὶ τῶν λοιπῶν μεριμνᾶτε;c
27  κατανοήσατεa τὰ κρίναb πῶς αὐξάνει·c οὐ κοπιᾷd οὐδὲ νήθει·e λέγωf δὲ ὑμῖν, οὐδὲ Σολομὼνg ἐν πάσῃ τῇ δόξῃ αὐτοῦ περιεβάλετοh ὡς ἓν τούτων.
28  εἰ δὲ ⸂ἐν ἀγρῷ τὸν χόρτονa ὄνταb σήμερον⸃ καὶ αὔριονc εἰς κλίβανονd βαλλόμενονe ὁ θεὸς οὕτως ⸀ἀμφιέζει,f πόσῳg μᾶλλον ὑμᾶς, ὀλιγόπιστοι.h
29  καὶ ὑμεῖς μὴ ζητεῖτεa τί φάγητεb ⸀καὶ τί πίητε,c καὶ μὴ μετεωρίζεσθε,d
30  ταῦτα γὰρ πάντα τὰ ἔθνη τοῦ κόσμου ⸀ἐπιζητοῦσιν,a ὑμῶν δὲ ὁ πατὴρ οἶδενb ὅτι χρῄζετεc τούτων.
31  πλὴν ζητεῖτεa τὴν βασιλείαν ⸀αὐτοῦ, καὶ ⸀ταῦτα προστεθήσεταιb ὑμῖν.
32  Μὴ φοβοῦ,a τὸ μικρὸν ποίμνιον,b ὅτι εὐδόκησενc ὁ πατὴρ ὑμῶν δοῦναιd ὑμῖν τὴν βασιλείαν.
33  πωλήσατεa τὰ ὑπάρχονταb ὑμῶν καὶ δότεc ἐλεημοσύνην·d ποιήσατεe ἑαυτοῖς βαλλάντιαf μὴ παλαιούμενα,g θησαυρὸνh ἀνέκλειπτονi ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ὅπου κλέπτηςj οὐκ ἐγγίζειk οὐδὲ σὴςl διαφθείρει·m
34  ὅπου γάρ ἐστινa ὁ θησαυρὸςb ὑμῶν, ἐκεῖ καὶ ἡ καρδία ὑμῶν ἔσται.c
35  Ἔστωσανa ὑμῶν αἱ ὀσφύεςb περιεζωσμέναιc καὶ οἱ λύχνοιd καιόμενοι,e
36  καὶ ὑμεῖς ὅμοιοι ἀνθρώποις προσδεχομένοιςa τὸν κύριον ἑαυτῶν πότε ἀναλύσῃb ἐκ τῶν γάμων,c ἵνα ἐλθόντοςd καὶ κρούσαντοςe εὐθέως ἀνοίξωσινf αὐτῷ.
37  μακάριοι οἱ δοῦλοι ἐκεῖνοι, οὓς ἐλθὼνa ὁ κύριος εὑρήσειb γρηγοροῦντας·c ἀμὴν λέγωd ὑμῖν ὅτι περιζώσεταιe καὶ ἀνακλινεῖf αὐτοὺς καὶ παρελθὼνg διακονήσειh αὐτοῖς.
38  ⸂κἂνa ἐν τῇ δευτέρᾳ κἂν⸃b ἐν τῇ τρίτῃ φυλακῇ ἔλθῃc καὶ εὕρῃd οὕτως, μακάριοί ⸀εἰσινe ἐκεῖνοι.
39  Τοῦτο δὲ γινώσκετεa ὅτι εἰ ᾔδειb ὁ οἰκοδεσπότηςc ποίᾳ ὥρᾳ ὁ κλέπτηςd ἔρχεται,e ⸂οὐκ ἂν⸃ ἀφῆκενf ⸀διορυχθῆναιg τὸν οἶκον αὐτοῦ.
40  καὶ ⸀ὑμεῖς γίνεσθεa ἕτοιμοι,b ὅτι ᾗ ὥρᾳ οὐ δοκεῖτεc ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεται.d
41  Εἶπενa ⸀δὲ ὁ Πέτρος· Κύριε, πρὸς ἡμᾶς τὴν παραβολὴν ταύτην λέγειςb ἢ καὶ πρὸς πάντας;
42  ⸂καὶ εἶπεν⸃a ὁ κύριος· Τίς ἄρα ἐστὶνb ὁ πιστὸς οἰκονόμος,c ⸀ὁ φρόνιμος,d ὃν καταστήσειe ὁ κύριος ἐπὶ τῆς θεραπείαςf αὐτοῦ τοῦ διδόναιg ἐν καιρῷ ⸀τὸ σιτομέτριον;h
43  μακάριος ὁ δοῦλος ἐκεῖνος, ὃν ἐλθὼνa ὁ κύριος αὐτοῦ εὑρήσειb ποιοῦνταc οὕτως·
44  ἀληθῶςa λέγωb ὑμῖν ὅτι ἐπὶ πᾶσιν τοῖς ὑπάρχουσινc αὐτοῦ καταστήσειd αὐτόν.
45  ἐὰν δὲ εἴπῃa ὁ δοῦλος ἐκεῖνος ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ· Χρονίζειb ὁ κύριός μου ἔρχεσθαι,c καὶ ἄρξηταιd τύπτεινe τοὺς παῖδαςf καὶ τὰς παιδίσκας,g ἐσθίεινh τε καὶ πίνεινi καὶ μεθύσκεσθαι,j
46  ἥξειa ὁ κύριος τοῦ δούλου ἐκείνου ἐν ἡμέρᾳ ᾗ οὐ προσδοκᾷb καὶ ἐν ὥρᾳ ᾗ οὐ γινώσκει,c καὶ διχοτομήσειd αὐτὸν καὶ τὸ μέρος αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀπίστωνe θήσει.f
47  ἐκεῖνος δὲ ὁ δοῦλος ὁ γνοὺςa τὸ θέλημα τοῦ κυρίου ⸀αὐτοῦ καὶ μὴ ἑτοιμάσαςb ⸀ἢ ποιήσαςc πρὸς τὸ θέλημα αὐτοῦ δαρήσεταιd πολλάς·
48  ὁ δὲ μὴ γνοὺςa ποιήσαςb δὲ ἄξια πληγῶνc δαρήσεταιd ὀλίγας. παντὶ δὲ ᾧ ἐδόθηe πολύ, πολὺ ζητηθήσεταιf παρ’ αὐτοῦ, καὶ ᾧ παρέθεντοg πολύ, περισσότερονh αἰτήσουσινi αὐτόν.
49  Πῦρ ἦλθονa βαλεῖνb ⸀ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ τί θέλωc εἰ ἤδη ἀνήφθη;d
50  βάπτισμαa δὲ ἔχωb βαπτισθῆναι,c καὶ πῶς συνέχομαιd ἕως ⸀ὅτου τελεσθῇ.e
51  δοκεῖτεa ὅτι εἰρήνην παρεγενόμηνb δοῦναιc ἐν τῇ γῇ; οὐχί, λέγωd ὑμῖν, ἀλλ’ ἢ διαμερισμόν.e
52  ἔσονταιa γὰρ ἀπὸ τοῦ νῦν πέντε ἐν ⸂ἑνὶ οἴκῳ⸃ διαμεμερισμένοι,b τρεῖς ἐπὶ δυσὶν καὶ δύο ἐπὶ τρισίν,
53  ⸀διαμερισθήσονταιa πατὴρ ἐπὶ υἱῷ καὶ υἱὸς ἐπὶ πατρί, μήτηρ ⸀ἐπὶ ⸀θυγατέραb καὶ θυγάτηρc ἐπὶ ⸂τὴν μητέρα⸃, πενθερὰd ἐπὶ τὴν νύμφηνe αὐτῆς καὶ νύμφηf ἐπὶ τὴν ⸀πενθεράν.g
54  Ἔλεγενa δὲ καὶ τοῖς ὄχλοις· Ὅταν ⸀ἴδητεb νεφέληνc ἀνατέλλουσανd ⸀ἐπὶ δυσμῶν,e εὐθέως λέγετεf ⸀ὅτι Ὄμβροςg ἔρχεται,h καὶ γίνεταιi οὕτως·
55  καὶ ὅταν νότονa πνέοντα,b λέγετεc ὅτι Καύσωνd ἔσται,e καὶ γίνεται.f
56  ὑποκριταί,a τὸ πρόσωπον τῆς γῆς καὶ τοῦ οὐρανοῦ οἴδατεb δοκιμάζειν,c τὸν ⸂δὲ καιρὸν⸃ τοῦτον πῶς ⸂οὐκ οἴδατεd δοκιμάζειν⸃;e
57  Τί δὲ καὶ ἀφ’ ἑαυτῶν οὐ κρίνετεa τὸ δίκαιον;
58  ὡς γὰρ ὑπάγειςa μετὰ τοῦ ἀντιδίκουb σου ἐπ’ ἄρχοντα, ἐν τῇ ὁδῷ δὸςc ἐργασίανd ἀπηλλάχθαιe ἀπ’ αὐτοῦ, μήποτεf κατασύρῃg σε πρὸς τὸν κριτήν,h καὶ ὁ κριτήςi σε ⸀παραδώσειj τῷ πράκτορι,k καὶ ὁ πράκτωρl σε ⸀βαλεῖm εἰς φυλακήν.
59  λέγωa σοι, οὐ μὴ ἐξέλθῃςb ἐκεῖθενc ἕως ⸂καὶ τὸ⸃ ἔσχατον λεπτὸνd ἀποδῷς.e
13
Παρῆσανa δέ τινες ἐν αὐτῷ τῷ καιρῷ ἀπαγγέλλοντεςb αὐτῷ περὶ τῶν Γαλιλαίωνc ὧν τὸ αἷμα Πιλᾶτος ἔμιξενd μετὰ τῶν θυσιῶνe αὐτῶν.
2  καὶ ⸀ἀποκριθεὶςa εἶπενb αὐτοῖς· Δοκεῖτεc ὅτι οἱ Γαλιλαῖοιd οὗτοι ἁμαρτωλοὶ παρὰ πάντας τοὺς Γαλιλαίουςe ἐγένοντο,f ὅτι ⸀ταῦτα πεπόνθασιν;g
3  οὐχί, λέγωa ὑμῖν, ἀλλ’ ἐὰν μὴ μετανοῆτεb πάντες ⸀ὁμοίως ἀπολεῖσθε.c
4  ἢ ἐκεῖνοι οἱ ⸀δεκαοκτὼa ἐφ’ οὓς ἔπεσενb ὁ πύργοςc ἐν τῷ Σιλωὰμd καὶ ἀπέκτεινενe αὐτούς, δοκεῖτεf ὅτι ⸀αὐτοὶ ὀφειλέταιg ἐγένοντοh παρὰ πάντας ⸀τοὺς ἀνθρώπους τοὺς ⸀κατοικοῦνταςi Ἰερουσαλήμ;
5  οὐχί, λέγωa ὑμῖν, ἀλλ’ ἐὰν μὴ ⸀μετανοῆτεb πάντες ⸀ὡσαύτωςc ἀπολεῖσθε.d
6  Ἔλεγενa δὲ ταύτην τὴν παραβολήν. Συκῆνb εἶχένc τις ⸂πεφυτευμένηνd ἐν τῷ ἀμπελῶνιe αὐτοῦ⸃, καὶ ἦλθενf ζητῶνg καρπὸν ἐν αὐτῇ καὶ οὐχ εὗρεν.h
7  εἶπενa δὲ πρὸς τὸν ἀμπελουργόν·b Ἰδοὺ τρία ἔτη ⸂ἀφ’ οὗ⸃ ἔρχομαιc ζητῶνd καρπὸν ἐν τῇ συκῇe ταύτῃ καὶ οὐχ εὑρίσκω·f ⸀ἔκκοψονg αὐτήν· ἱνατίh καὶ τὴν γῆν καταργεῖ;i
8  ὁ δὲ ἀποκριθεὶςa λέγειb αὐτῷ· Κύριε, ἄφεςc αὐτὴν καὶ τοῦτο τὸ ἔτος, ἕως ὅτου σκάψωd περὶ αὐτὴν καὶ βάλωe κόπρια·f
9  κἂνa μὲν ποιήσῃb καρπὸν ⸂εἰς τὸ μέλλον—c εἰ δὲ μήγε,⸃d ἐκκόψειςe αὐτήν.
10  Ἦνa δὲ διδάσκωνb ἐν μιᾷ τῶν συναγωγῶν ἐν τοῖς σάββασιν.
11  καὶ ἰδοὺ ⸀γυνὴ πνεῦμα ἔχουσαa ἀσθενείαςb ἔτη ⸀δεκαοκτώ,c καὶ ἦνd συγκύπτουσαe καὶ μὴ δυναμένηf ἀνακύψαιg εἰς τὸ παντελές.h
12  ἰδὼνa δὲ αὐτὴν ὁ Ἰησοῦς προσεφώνησενb καὶ εἶπενc αὐτῇ· Γύναι, ἀπολέλυσαιd τῆς ἀσθενείαςe σου,
13  καὶ ἐπέθηκενa αὐτῇ τὰς χεῖρας· καὶ παραχρῆμαb ἀνωρθώθη,c καὶ ἐδόξαζενd τὸν θεόν.
14  ἀποκριθεὶςa δὲ ὁ ἀρχισυνάγωγος,b ἀγανακτῶνc ὅτι τῷ σαββάτῳ ἐθεράπευσενd ὁ Ἰησοῦς, ἔλεγενe τῷ ὄχλῳ ⸀ὅτι Ἓξf ἡμέραι εἰσὶνg ἐν αἷς δεῖh ἐργάζεσθαι·i ἐν ⸀αὐταῖς οὖν ἐρχόμενοιj θεραπεύεσθεk καὶ μὴ τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου.
15  ἀπεκρίθηa ⸀δὲ αὐτῷ ὁ κύριος καὶ εἶπεν·b Ὑποκριταί,c ἕκαστος ὑμῶν τῷ σαββάτῳ οὐ λύειd τὸν βοῦνe αὐτοῦ ἢ τὸν ὄνονf ἀπὸ τῆς φάτνηςg καὶ ⸀ἀπαγαγὼνh ποτίζει;i
16  ταύτην δὲ θυγατέραa Ἀβραὰμ οὖσαν,b ἣν ἔδησενc ὁ Σατανᾶς ἰδοὺ δέκαd καὶ ὀκτὼe ἔτη, οὐκ ἔδειf λυθῆναιg ἀπὸ τοῦ δεσμοῦh τούτου τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου;
17  καὶ ταῦτα λέγοντοςa αὐτοῦ κατῃσχύνοντοb πάντες οἱ ἀντικείμενοιc αὐτῷ, καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἔχαιρενd ἐπὶ πᾶσιν τοῖς ἐνδόξοιςe τοῖς γινομένοιςf ὑπ’ αὐτοῦ.
18  Ἔλεγενa ⸀οὖν· Τίνι ὁμοία ἐστὶνb ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ, καὶ τίνι ὁμοιώσωc αὐτήν;
19  ὁμοία ἐστὶνa κόκκῳb σινάπεως,c ὃν λαβὼνd ἄνθρωπος ἔβαλενe εἰς κῆπονf ἑαυτοῦ, καὶ ηὔξησενg καὶ ἐγένετοh εἰς ⸀δένδρον,i καὶ τὰ πετεινὰj τοῦ οὐρανοῦ κατεσκήνωσενk ἐν τοῖς κλάδοιςl αὐτοῦ.
20  ⸀Καὶ πάλιν εἶπεν·a Τίνι ὁμοιώσωb τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ;
21  ὁμοία ἐστὶνa ζύμῃ,b ἣν λαβοῦσαc γυνὴ ⸀ἔκρυψενd εἰς ἀλεύρουe σάταf τρία ἕως οὗ ἐζυμώθηg ὅλον.
22  Καὶ διεπορεύετοa κατὰ πόλεις καὶ κώμαςb διδάσκωνc καὶ πορείανd ποιούμενοςe εἰς ⸀Ἱεροσόλυμα.
23  εἶπενa δέ τις αὐτῷ· Κύριε, εἰ ὀλίγοι οἱ σῳζόμενοι;b ὁ δὲ εἶπενc πρὸς αὐτούς·
24  Ἀγωνίζεσθεa εἰσελθεῖνb διὰ τῆς στενῆςc ⸀θύρας, ὅτι πολλοί, λέγωd ὑμῖν, ζητήσουσινe εἰσελθεῖνf καὶ οὐκ ἰσχύσουσιν,g
25  ἀφ’ οὗ ἂν ἐγερθῇa ὁ οἰκοδεσπότηςb καὶ ἀποκλείσῃc τὴν θύραν, καὶ ἄρξησθεd ἔξω ἑστάναιe καὶ κρούεινf τὴν θύραν λέγοντες·g ⸀Κύριε, ἄνοιξονh ἡμῖν· καὶ ἀποκριθεὶςi ἐρεῖj ὑμῖν· Οὐκ οἶδαk ὑμᾶς πόθενl ἐστέ.m
26  τότε ἄρξεσθεa λέγειν·b Ἐφάγομενc ἐνώπιόν σου καὶ ἐπίομεν,d καὶ ἐν ταῖς πλατείαιςe ἡμῶν ἐδίδαξας·f
27  καὶ ἐρεῖa ⸀λέγωνb ὑμῖν· Οὐκ ⸀οἶδαc πόθενd ἐστέ·e ἀπόστητεf ἀπ’ ἐμοῦ, πάντες ⸀ἐργάταιg ἀδικίας.h
28  ἐκεῖ ἔσταιa ὁ κλαυθμὸςb καὶ ὁ βρυγμὸςc τῶν ὀδόντων,d ὅταν ⸀ὄψησθεe Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκf καὶ Ἰακὼβg καὶ πάντας τοὺς προφήτας ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ θεοῦ, ὑμᾶς δὲ ἐκβαλλομένουςh ἔξω.
29  καὶ ἥξουσινa ἀπὸ ἀνατολῶνb καὶ δυσμῶνc καὶ ⸀ἀπὸ βορρᾶd καὶ νότουe καὶ ἀνακλιθήσονταιf ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ θεοῦ.
30  καὶ ἰδοὺ εἰσὶνa ἔσχατοι οἳ ἔσονταιb πρῶτοι, καὶ εἰσὶνc πρῶτοι οἳ ἔσονταιd ἔσχατοι.
31  Ἐν αὐτῇ τῇ ⸀ὥρᾳ προσῆλθάνa τινες Φαρισαῖοι λέγοντεςb αὐτῷ· Ἔξελθεc καὶ πορεύουd ἐντεῦθεν,e ὅτι Ἡρῴδης θέλειf σε ἀποκτεῖναι.g
32  καὶ εἶπενa αὐτοῖς· Πορευθέντεςb εἴπατεc τῇ ἀλώπεκιd ταύτῃ· Ἰδοὺ ἐκβάλλωe δαιμόνια καὶ ἰάσειςf ⸀ἀποτελῶg σήμερον καὶ αὔριον,h καὶ τῇ τρίτῃ τελειοῦμαι.i
33  πλὴν δεῖa με σήμερον καὶ αὔριονb καὶ τῇ ἐχομένῃc πορεύεσθαι,d ὅτι οὐκ ἐνδέχεταιe προφήτην ἀπολέσθαιf ἔξω Ἰερουσαλήμ.
34  Ἰερουσαλὴμ Ἰερουσαλήμ, ἡ ἀποκτείνουσαa τοὺς προφήτας καὶ λιθοβολοῦσαb τοὺς ἀπεσταλμένουςc πρὸς αὐτήν— ποσάκιςd ἠθέλησαe ἐπισυνάξαιf τὰ τέκνα σου ὃν τρόπονg ὄρνιςh τὴν ἑαυτῆς νοσσιὰνi ὑπὸ τὰς πτέρυγας,j καὶ οὐκ ἠθελήσατε.k
35  ἰδοὺ ἀφίεταιa ὑμῖν ὁ οἶκος ⸀ὑμῶν. λέγωb ⸀δὲ ⸀ὑμῖν, οὐ μὴ ⸂ἴδητέc με⸃ ἕως ⸂ἥξειd ὅτε⸃ εἴπητε·e Εὐλογημένοςf ὁ ἐρχόμενοςg ἐν ὀνόματι κυρίου.
14
Καὶ ἐγένετοa ἐν τῷ ἐλθεῖνb αὐτὸν εἰς οἶκόν τινος τῶν ἀρχόντων τῶν Φαρισαίων σαββάτῳ φαγεῖνc ἄρτον καὶ αὐτοὶ ἦσανd παρατηρούμενοιe αὐτόν.
2  καὶ ἰδοὺ ἄνθρωπός τις ἦνa ὑδρωπικὸςb ἔμπροσθεν αὐτοῦ.
3  καὶ ἀποκριθεὶςa ὁ Ἰησοῦς εἶπενb πρὸς τοὺς νομικοὺςc καὶ Φαρισαίους λέγων·d ⸀Ἔξεστινe τῷ σαββάτῳ ⸂θεραπεῦσαιf ἢ οὔ⸃;
4  οἱ δὲ ἡσύχασαν.a καὶ ἐπιλαβόμενοςb ἰάσατοc αὐτὸν καὶ ἀπέλυσεν.d
5  ⸀καὶ πρὸς αὐτοὺς εἶπεν·a Τίνος ὑμῶν υἱὸς ἢ βοῦςb εἰς φρέαρc ⸀πεσεῖται,d καὶ οὐκ εὐθέως ἀνασπάσειe αὐτὸν ⸀ἐν ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου;
6  καὶ οὐκ ἴσχυσανa ⸀ἀνταποκριθῆναιb πρὸς ταῦτα.
7  Ἔλεγενa δὲ πρὸς τοὺς κεκλημένουςb παραβολήν, ἐπέχωνc πῶς τὰς πρωτοκλισίαςd ἐξελέγοντο,e λέγωνf πρὸς αὐτούς·
8  Ὅταν κληθῇςa ὑπό τινος εἰς γάμους,b μὴ κατακλιθῇςc εἰς τὴν πρωτοκλισίαν,d μήποτεe ἐντιμότερόςf σου ᾖg κεκλημένοςh ὑπ’ αὐτοῦ
9  καὶ ἐλθὼνa ὁ σὲ καὶ αὐτὸν καλέσαςb ἐρεῖc σοι· Δὸςd τούτῳ τόπον, καὶ τότε ἄρξῃe μετὰ αἰσχύνηςf τὸν ἔσχατον τόπον κατέχειν.g
10  ἀλλ’ ὅταν κληθῇςa πορευθεὶςb ἀνάπεσεc εἰς τὸν ἔσχατον τόπον, ἵνα ὅταν ἔλθῃd ὁ κεκληκώςe σε ⸀ἐρεῖf σοι· Φίλε,g προσανάβηθιh ἀνώτερον·i τότε ἔσταιj σοι δόξα ἐνώπιον ⸀πάντων τῶν συνανακειμένωνk σοι.
11  ὅτι πᾶς ὁ ὑψῶνa ἑαυτὸν ταπεινωθήσεταιb καὶ ὁ ταπεινῶνc ἑαυτὸν ὑψωθήσεται.d
12  Ἔλεγενa δὲ καὶ τῷ κεκληκότιb αὐτόν· Ὅταν ποιῇςc ἄριστονd ἢ δεῖπνον,e μὴ φώνειf τοὺς φίλουςg σου μηδὲ τοὺς ἀδελφούς σου μηδὲ τοὺς συγγενεῖςh σου μηδὲ γείτοναςi πλουσίους,j μήποτεk καὶ αὐτοὶ ⸂ἀντικαλέσωσίνl σε⸃ καὶ γένηταιm ⸂ἀνταπόδομάn σοι⸃.
13  ἀλλ’ ὅταν ⸂δοχὴνa ποιῇς⸃,b κάλειc πτωχούς, ἀναπείρους,d χωλούς,e τυφλούς·
14  καὶ μακάριος ἔσῃ,a ὅτι οὐκ ἔχουσινb ἀνταποδοῦναίc σοι, ἀνταποδοθήσεταιd γάρ σοι ἐν τῇ ἀναστάσει τῶν δικαίων.
15  Ἀκούσαςa δέ τις τῶν συνανακειμένωνb ταῦτα εἶπενc αὐτῷ· Μακάριος ⸀ὅστις φάγεταιd ⸀ἄρτον ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ θεοῦ.
16  ὁ δὲ εἶπενa αὐτῷ· Ἄνθρωπός τις ⸀ἐποίειb δεῖπνονc μέγα, καὶ ἐκάλεσενd πολλούς,
17  καὶ ἀπέστειλενa τὸν δοῦλον αὐτοῦ τῇ ὥρᾳ τοῦ δείπνουb εἰπεῖνc τοῖς κεκλημένοις·d Ἔρχεσθε,e ὅτι ἤδη ἕτοιμάf ⸀ἐστιν.g
18  καὶ ἤρξαντοa ἀπὸ μιᾶς ⸂πάντες παραιτεῖσθαι⸃.b ὁ πρῶτος εἶπενc αὐτῷ· Ἀγρὸν ἠγόρασαd καὶ ἔχωe ἀνάγκηνf ⸀ἐξελθὼνg ἰδεῖνh αὐτόν· ἐρωτῶi σε, ἔχεj με παρῃτημένον.k
19  καὶ ἕτερος εἶπεν·a Ζεύγηb βοῶνc ἠγόρασαd πέντε καὶ πορεύομαιe δοκιμάσαιf αὐτά· ἐρωτῶg σε, ἔχεh με παρῃτημένον.i
20  καὶ ἕτερος εἶπεν·a Γυναῖκα ἔγημαb καὶ διὰ τοῦτο οὐ δύναμαιc ἐλθεῖν.d
21  καὶ παραγενόμενοςa ὁ ⸀δοῦλος ἀπήγγειλενb τῷ κυρίῳ αὐτοῦ ταῦτα. τότε ὀργισθεὶςc ὁ οἰκοδεσπότηςd εἶπενe τῷ δούλῳ αὐτοῦ· Ἔξελθεf ταχέωςg εἰς τὰς πλατείαςh καὶ ῥύμαςi τῆς πόλεως, καὶ τοὺς πτωχοὺς καὶ ἀναπείρουςj καὶ ⸂τυφλοὺς καὶ χωλοὺς⸃k εἰσάγαγεl ὧδε.
22  καὶ εἶπενa ὁ δοῦλος· Κύριε, γέγονενb ⸀ὃ ἐπέταξας,c καὶ ἔτι τόπος ἐστίν.d
23  καὶ εἶπενa ὁ κύριος πρὸς τὸν δοῦλον· Ἔξελθεb εἰς τὰς ὁδοὺς καὶ φραγμοὺςc καὶ ἀνάγκασονd εἰσελθεῖν,e ἵνα γεμισθῇf ⸂μου ὁ οἶκος⸃·
24  λέγωa γὰρ ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων τῶν κεκλημένωνb γεύσεταίc μου τοῦ ⸀δείπνου.d
25  Συνεπορεύοντοa δὲ αὐτῷ ὄχλοι πολλοί, καὶ στραφεὶςb εἶπενc πρὸς αὐτούς·
26  Εἴ τις ἔρχεταιa πρός με καὶ οὐ μισεῖb τὸν πατέρα ⸀ἑαυτοῦ καὶ τὴν μητέρα καὶ τὴν γυναῖκα καὶ τὰ τέκνα καὶ τοὺς ἀδελφοὺς καὶ τὰς ἀδελφάς,c ἔτι ⸀τε καὶ τὴν ⸂ψυχὴν ἑαυτοῦ⸃, οὐ δύναταιd ⸂εἶναίe μου μαθητής⸃.
27  ⸀ὅστις οὐ βαστάζειa τὸν σταυρὸνb ⸀ἑαυτοῦ καὶ ἔρχεταιc ὀπίσω μου, οὐ δύναταιd εἶναίe μου μαθητής.
28  τίς γὰρ ἐξ ⸀ὑμῶν θέλωνa πύργονb οἰκοδομῆσαιc οὐχὶ πρῶτον καθίσαςd ψηφίζειe τὴν δαπάνην,f εἰ ⸀ἔχειg εἰς ἀπαρτισμόν;h
29  ἵνα μήποτεa θέντοςb αὐτοῦ θεμέλιονc καὶ μὴ ἰσχύοντοςd ἐκτελέσαιe πάντες οἱ θεωροῦντεςf ἄρξωνταιg ⸂αὐτῷ ἐμπαίζειν⸃h
30  λέγοντεςa ὅτι Οὗτος ὁ ἄνθρωπος ἤρξατοb οἰκοδομεῖνc καὶ οὐκ ἴσχυσενd ἐκτελέσαι.e
31  ἢ τίς βασιλεὺς πορευόμενοςa ⸂ἑτέρῳ βασιλεῖ συμβαλεῖν⸃b εἰς πόλεμονc οὐχὶ καθίσαςd πρῶτον ⸀βουλεύσεταιe εἰ δυνατός ἐστινf ἐν δέκαg χιλιάσινh ⸀ὑπαντῆσαιi τῷ μετὰ εἴκοσιj χιλιάδωνk ἐρχομένῳl ἐπ’ αὐτόν;
32  εἰ δὲ μήγε,a ἔτι ⸂αὐτοῦ πόρρω⸃b ὄντοςc πρεσβείανd ἀποστείλαςe ἐρωτᾷf ⸀τὰ πρὸς εἰρήνην.
33  οὕτως οὖν πᾶς ἐξ ὑμῶν ὃς οὐκ ἀποτάσσεταιa πᾶσιν τοῖς ἑαυτοῦ ὑπάρχουσινb οὐ δύναταιc ⸂εἶναίd μου⸃ μαθητής.
34  Καλὸν ⸀οὖν τὸ ἅλας·a ἐὰν δὲ ⸀καὶ τὸ ἅλαςb μωρανθῇ,c ἐν τίνι ἀρτυθήσεται;d
35  οὔτε εἰς γῆν οὔτε εἰς κοπρίανa εὔθετόνb ἐστιν·c ἔξω βάλλουσινd αὐτό. ὁ ἔχωνe ὦτα ἀκούεινf ἀκουέτω.g
15
Ἦσανa δὲ ⸂αὐτῷ ἐγγίζοντες⸃b πάντες οἱ τελῶναιc καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ ἀκούεινd αὐτοῦ.
2  καὶ διεγόγγυζονa οἵ ⸀τε Φαρισαῖοι καὶ οἱ γραμματεῖς λέγοντεςb ὅτι Οὗτος ἁμαρτωλοὺς προσδέχεταιc καὶ συνεσθίειd αὐτοῖς.
3  εἶπενa δὲ πρὸς αὐτοὺς τὴν παραβολὴν ταύτην λέγων·b
4  Τίς ἄνθρωπος ἐξ ὑμῶν ἔχωνa ἑκατὸνb πρόβατα καὶ ⸀ἀπολέσαςc ⸂ἐξ αὐτῶν ἓν⸃ οὐ καταλείπειd τὰ ἐνενήκονταe ἐννέαf ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ πορεύεταιg ἐπὶ τὸ ἀπολωλὸςh ἕως εὕρῃi αὐτό;
5  καὶ εὑρὼνa ἐπιτίθησινb ἐπὶ τοὺς ὤμουςc ⸀αὐτοῦ χαίρων,d
6  καὶ ἐλθὼνa εἰς τὸν οἶκον συγκαλεῖb τοὺς φίλουςc καὶ τοὺς γείτονας,d λέγωνe αὐτοῖς· Συγχάρητέf μοι ὅτι εὗρονg τὸ πρόβατόν μου τὸ ἀπολωλός.h
7  λέγωa ὑμῖν ὅτι οὕτως χαρὰ ⸂ἐν τῷ οὐρανῷ ἔσται⸃b ἐπὶ ἑνὶ ἁμαρτωλῷ μετανοοῦντιc ἢ ἐπὶ ἐνενήκονταd ἐννέαe δικαίοις οἵτινες οὐ χρείαν ἔχουσινf μετανοίας.g
8  Ἢ τίς γυνὴ δραχμὰςa ἔχουσαb δέκα,c ἐὰν ἀπολέσῃd δραχμὴνe μίαν, οὐχὶ ἅπτειf λύχνονg καὶ σαροῖh τὴν οἰκίαν καὶ ζητεῖi ἐπιμελῶςj ἕως ⸀οὗ εὕρῃ;k
9  καὶ εὑροῦσαa ⸀συγκαλεῖb τὰς φίλαςc ⸀καὶ γείτοναςd λέγουσα·e Συγχάρητέf μοι ὅτι εὗρονg τὴν δραχμὴνh ἣν ἀπώλεσα.i
10  οὕτως, λέγωa ὑμῖν, ⸂γίνεταιb χαρὰ⸃ ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων τοῦ θεοῦ ἐπὶ ἑνὶ ἁμαρτωλῷ μετανοοῦντι.c
11  Εἶπενa δέ· Ἄνθρωπός τις εἶχενb δύο υἱούς.
12  καὶ εἶπενa ὁ νεώτεροςb αὐτῶν τῷ πατρί· Πάτερ, δόςc μοι τὸ ἐπιβάλλονd μέρος τῆς οὐσίας·e ⸂ὁ δὲ⸃ διεῖλενf αὐτοῖς τὸν βίον.g
13  καὶ μετ’ οὐ πολλὰς ἡμέρας συναγαγὼνa ⸀πάντα ὁ νεώτεροςb υἱὸς ἀπεδήμησενc εἰς χώρανd μακράν,e καὶ ἐκεῖ διεσκόρπισενf τὴν οὐσίανg αὐτοῦ ζῶνh ἀσώτως.i
14  δαπανήσαντοςa δὲ αὐτοῦ πάντα ἐγένετοb λιμὸςc ⸀ἰσχυρὰd κατὰ τὴν χώρανe ἐκείνην, καὶ αὐτὸς ἤρξατοf ὑστερεῖσθαι.g
15  καὶ πορευθεὶςa ἐκολλήθηb ἑνὶ τῶν πολιτῶνc τῆς χώραςd ἐκείνης, καὶ ἔπεμψενe αὐτὸν εἰς τοὺς ἀγροὺς αὐτοῦ βόσκεινf χοίρους·g
16  καὶ ἐπεθύμειa ⸂γεμίσαιb τὴν κοιλίανc αὐτοῦ ἀπὸ⸃ τῶν κερατίωνd ὧν ἤσθιονe οἱ χοῖροι,f καὶ οὐδεὶς ἐδίδουg αὐτῷ.
17  εἰς ἑαυτὸν δὲ ἐλθὼνa ⸀ἔφη·b Πόσοιc μίσθιοιd τοῦ πατρός μου ⸀περισσεύονταιe ἄρτων, ἐγὼ δὲ ⸂λιμῷf ὧδε⸃ ἀπόλλυμαι·g
18  ἀναστὰςa πορεύσομαιb πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ ἐρῶc αὐτῷ· Πάτερ, ἥμαρτονd εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου,
19  ⸀οὐκέτι εἰμὶa ἄξιος κληθῆναιb υἱός σου· ποίησόνc με ὡς ἕνα τῶν μισθίωνd σου.
20  καὶ ἀναστὰςa ἦλθενb πρὸς τὸν πατέρα ⸀ἑαυτοῦ. ἔτι δὲ αὐτοῦ μακρὰνc ἀπέχοντοςd εἶδενe αὐτὸν ὁ πατὴρ αὐτοῦ καὶ ἐσπλαγχνίσθηf καὶ δραμὼνg ἐπέπεσενh ἐπὶ τὸν τράχηλονi αὐτοῦ καὶ κατεφίλησενj αὐτόν.
21  εἶπενa δὲ ⸂ὁ υἱὸς αὐτῷ⸃· Πάτερ, ἥμαρτονb εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου, ⸀οὐκέτι εἰμὶc ἄξιος κληθῆναιd υἱός ⸀σου.
22  εἶπενa δὲ ὁ πατὴρ πρὸς τοὺς δούλους αὐτοῦ· ⸀Ταχὺb ⸀ἐξενέγκατεc στολὴνd τὴν πρώτην καὶ ἐνδύσατεe αὐτόν, καὶ δότεf δακτύλιονg εἰς τὴν χεῖρα αὐτοῦ καὶ ὑποδήματαh εἰς τοὺς πόδας,
23  καὶ ⸀φέρετεa τὸν μόσχονb τὸν σιτευτόν,c θύσατε,d καὶ φαγόντεςe εὐφρανθῶμεν,f
24  ὅτι οὗτος ὁ υἱός μου νεκρὸς ἦνa καὶ ἀνέζησεν,b ⸂ἦνc ἀπολωλὼς⸃d καὶ εὑρέθη.e καὶ ἤρξαντοf εὐφραίνεσθαι.g
25  Ἦνa δὲ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ὁ πρεσβύτερος ἐν ἀγρῷ· καὶ ὡς ἐρχόμενοςb ἤγγισενc τῇ οἰκίᾳ, ἤκουσενd συμφωνίαςe καὶ χορῶν,f
26  καὶ προσκαλεσάμενοςa ἕνα τῶν παίδωνb ἐπυνθάνετοc τί ⸀ἂν εἴηd ταῦτα·
27  ὁ δὲ εἶπενa αὐτῷ ὅτι Ὁ ἀδελφός σου ἥκει,b καὶ ἔθυσενc ὁ πατήρ σου τὸν μόσχονd τὸν σιτευτόν,e ὅτι ὑγιαίνονταf αὐτὸν ἀπέλαβεν.g
28  ὠργίσθηa δὲ καὶ οὐκ ἤθελενb εἰσελθεῖν.c ὁ ⸀δὲ πατὴρ αὐτοῦ ἐξελθὼνd παρεκάλειe αὐτόν.
29  ὁ δὲ ἀποκριθεὶςa εἶπενb τῷ πατρὶ ⸀αὐτοῦ· Ἰδοὺ τοσαῦταc ἔτη δουλεύωd σοι καὶ οὐδέποτεe ἐντολήν σου παρῆλθον,f καὶ ἐμοὶ οὐδέποτεg ἔδωκαςh ἔριφονi ἵνα μετὰ τῶν φίλωνj μου εὐφρανθῶ·k
30  ὅτε δὲ ὁ υἱός σου οὗτος ὁ καταφαγώνa σου τὸν βίονb ⸀μετὰ πορνῶνc ἦλθεν,d ἔθυσαςe αὐτῷ τὸν ⸂σιτευτὸνf μόσχον⸃.g
31  ὁ δὲ εἶπενa αὐτῷ· Τέκνον, σὺ πάντοτε μετ’ ἐμοῦ εἶ,b καὶ πάντα τὰ ἐμὰ σάc ἐστιν·d
32  εὐφρανθῆναιa δὲ καὶ χαρῆναιb ἔδει,c ὅτι ὁ ἀδελφός σου οὗτος νεκρὸς ἦνd καὶ ⸀ἔζησεν,e καὶ ⸀ἀπολωλὼςf καὶ εὑρέθη.g
16
Ἔλεγενa δὲ καὶ πρὸς τοὺς ⸀μαθητάς· Ἄνθρωπός τις ἦνb πλούσιοςc ὃς εἶχενd οἰκονόμον,e καὶ οὗτος διεβλήθηf αὐτῷ ὡς διασκορπίζωνg τὰ ὑπάρχονταh αὐτοῦ.
2  καὶ φωνήσαςa αὐτὸν εἶπενb αὐτῷ· Τί τοῦτο ἀκούωc περὶ σοῦ; ἀπόδοςd τὸν λόγον τῆς οἰκονομίαςe σου, οὐ γὰρ ⸀δύνῃf ἔτι οἰκονομεῖν.g
3  εἶπενa δὲ ἐν ἑαυτῷ ὁ οἰκονόμος·b Τί ποιήσωc ὅτι ὁ κύριός μου ἀφαιρεῖταιd τὴν οἰκονομίανe ἀπ’ ἐμοῦ; σκάπτεινf οὐκ ἰσχύω,g ἐπαιτεῖνh αἰσχύνομαι·i
4  ἔγνωνa τί ποιήσω,b ἵνα ὅταν μετασταθῶc ⸀ἐκ τῆς οἰκονομίαςd δέξωνταίe με εἰς τοὺς οἴκους ⸀ἑαυτῶν.
5  καὶ προσκαλεσάμενοςa ἕνα ἕκαστον τῶν χρεοφειλετῶνb τοῦ κυρίου ἑαυτοῦ ἔλεγενc τῷ πρώτῳ· Πόσονd ὀφείλειςe τῷ κυρίῳ μου;
6  ὁ δὲ εἶπεν·a Ἑκατὸνb βάτουςc ἐλαίου·d ⸂ὁ δὲ⸃ εἶπενe αὐτῷ· Δέξαιf σου ⸂τὰ γράμματα⸃g καὶ καθίσαςh ταχέωςi γράψονj πεντήκοντα.k
7  ἔπειταa ἑτέρῳ εἶπεν·b Σὺ δὲ πόσονc ὀφείλεις;d ὁ δὲ εἶπεν·e Ἑκατὸνf κόρουςg σίτου·h ⸀λέγειi αὐτῷ· Δέξαιj σου ⸂τὰ γράμματα⸃k καὶ γράψονl ὀγδοήκοντα.m
8  καὶ ἐπῄνεσενa ὁ κύριος τὸν οἰκονόμονb τῆς ἀδικίαςc ὅτι φρονίμωςd ἐποίησεν·e ὅτι οἱ υἱοὶ τοῦ αἰῶνος τούτου φρονιμώτεροιf ὑπὲρ τοὺς υἱοὺς τοῦ φωτὸς εἰς τὴν γενεὰν τὴν ἑαυτῶν εἰσιν.g
9  καὶ ἐγὼ ὑμῖν λέγω,a ⸂ἑαυτοῖς ποιήσατε⸃b φίλουςc ἐκ τοῦ μαμωνᾶd τῆς ἀδικίας,e ἵνα ὅταν ⸀ἐκλίπῃf δέξωνταιg ὑμᾶς εἰς τὰς αἰωνίους σκηνάς.h
10  Ὁ πιστὸς ἐν ἐλαχίστῳa καὶ ἐν πολλῷ πιστός ἐστιν,b καὶ ὁ ἐν ἐλαχίστῳc ἄδικοςd καὶ ἐν πολλῷ ἄδικόςe ἐστιν.f
11  εἰ οὖν ἐν τῷ ἀδίκῳa μαμωνᾷb πιστοὶ οὐκ ἐγένεσθε,c τὸ ἀληθινὸνd τίς ὑμῖν πιστεύσει;e
12  καὶ εἰ ἐν τῷ ἀλλοτρίῳa πιστοὶ οὐκ ἐγένεσθε,b τὸ ⸀ὑμέτερονc τίς ⸂δώσειd ὑμῖν⸃;
13  οὐδεὶς οἰκέτηςa δύναταιb δυσὶ κυρίοις δουλεύειν·c ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσειd καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει,e ἢ ἑνὸς ἀνθέξεταιf καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει.g οὐ δύνασθεh θεῷ δουλεύεινi καὶ μαμωνᾷ.j
14  Ἤκουονa δὲ ταῦτα ⸀πάντα οἱ Φαρισαῖοι φιλάργυροιb ὑπάρχοντες,c καὶ ἐξεμυκτήριζονd αὐτόν.
15  καὶ εἶπενa αὐτοῖς· Ὑμεῖς ἐστεb οἱ δικαιοῦντεςc ἑαυτοὺς ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων, ὁ δὲ θεὸς γινώσκειd τὰς καρδίας ὑμῶν· ὅτι τὸ ἐν ἀνθρώποις ὑψηλὸνe βδέλυγμαf ἐνώπιον τοῦ θεοῦ.
16  Ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται ⸀μέχριa Ἰωάννου· ἀπὸ τότε ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ εὐαγγελίζεταιb καὶ πᾶς εἰς αὐτὴν βιάζεται.c
17  Εὐκοπώτερονa δέ ἐστινb τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν παρελθεῖνc ἢ τοῦ νόμου μίαν κεραίανd πεσεῖν.e
18  Πᾶς ὁ ἀπολύωνa τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ γαμῶνb ἑτέραν μοιχεύει,c ⸀καὶ ὁ ἀπολελυμένηνd ἀπὸ ἀνδρὸς γαμῶνe μοιχεύει.f
19  Ἄνθρωπος δέ τις ἦνa πλούσιος,b καὶ ἐνεδιδύσκετοc πορφύρανd καὶ βύσσονe εὐφραινόμενοςf καθ’ ἡμέραν λαμπρῶς.g
20  πτωχὸς δέ ⸀τις ὀνόματι ⸀Λάζαροςa ἐβέβλητοb πρὸς τὸν πυλῶναc αὐτοῦ εἱλκωμένοςd
21  καὶ ἐπιθυμῶνa χορτασθῆναιb ⸀ἀπὸ τῶν πιπτόντωνc ἀπὸ τῆς τραπέζηςd τοῦ πλουσίου·e ἀλλὰ καὶ οἱ κύνεςf ἐρχόμενοιg ⸀ἐπέλειχονh τὰ ἕλκηi αὐτοῦ.
22  ἐγένετοa δὲ ἀποθανεῖνb τὸν πτωχὸν καὶ ἀπενεχθῆναιc αὐτὸν ὑπὸ τῶν ἀγγέλων εἰς τὸν κόλπονd Ἀβραάμ· ἀπέθανενe δὲ καὶ ὁ πλούσιοςf καὶ ἐτάφη.g
23  καὶ ἐν τῷ ᾅδῃa ἐπάραςb τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ, ὑπάρχωνc ἐν βασάνοις,d ⸀ὁρᾷe Ἀβραὰμ ἀπὸ μακρόθενf καὶ Λάζαρονg ἐν τοῖς κόλποιςh αὐτοῦ.
24  καὶ αὐτὸς φωνήσαςa εἶπεν·b Πάτερ Ἀβραάμ, ἐλέησόνc με καὶ πέμψονd Λάζαρονe ἵνα βάψῃf τὸ ἄκρονg τοῦ δακτύλουh αὐτοῦ ὕδατος καὶ καταψύξῃi τὴν γλῶσσάν μου, ὅτι ὀδυνῶμαιj ἐν τῇ φλογὶk ταύτῃ.
25  εἶπενa δὲ Ἀβραάμ· Τέκνον, μνήσθητιb ὅτι ⸀ἀπέλαβεςc τὰ ἀγαθά σου ἐν τῇ ζωῇ σου, καὶ Λάζαροςd ὁμοίως τὰ κακά· νῦν δὲ ὧδε παρακαλεῖταιe σὺ δὲ ὀδυνᾶσαι.f
26  καὶ ⸀ἐν πᾶσι τούτοις μεταξὺa ἡμῶν καὶ ὑμῶν χάσμαb μέγα ἐστήρικται,c ὅπως οἱ θέλοντεςd διαβῆναιe ἔνθενf πρὸς ὑμᾶς μὴ δύνωνται,g ⸀μηδὲ ἐκεῖθενh πρὸς ἡμᾶς διαπερῶσιν.i
27  εἶπενa δέ· Ἐρωτῶb ⸂σε οὖν⸃, πάτερ, ἵνα πέμψῃςc αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον τοῦ πατρός μου,
28  ἔχωa γὰρ πέντε ἀδελφούς, ὅπως διαμαρτύρηταιb αὐτοῖς, ἵνα μὴ καὶ αὐτοὶ ἔλθωσινc εἰς τὸν τόπον τοῦτον τῆς βασάνου.d
29  λέγειa ⸀δὲ Ἀβραάμ· Ἔχουσιb Μωϋσέα καὶ τοὺς προφήτας· ἀκουσάτωσανc αὐτῶν.
30  ὁ δὲ εἶπεν·a Οὐχί, πάτερ Ἀβραάμ, ἀλλ’ ἐάν τις ἀπὸ νεκρῶν πορευθῇb πρὸς αὐτοὺς μετανοήσουσιν.c
31  εἶπενa δὲ αὐτῷ· Εἰ Μωϋσέως καὶ τῶν προφητῶν οὐκ ἀκούουσιν,b οὐδ’ ἐάν τις ἐκ νεκρῶν ἀναστῇc πεισθήσονται.d
17
Εἶπενa δὲ πρὸς τοὺς μαθητὰς ⸀αὐτοῦ· Ἀνένδεκτόνb ἐστινc τοῦ ⸂τὰ σκάνδαλαd μὴ ἐλθεῖν⸃,e ⸂πλὴν οὐαὶ⸃ δι’ οὗ ἔρχεται·f
2  λυσιτελεῖa αὐτῷ εἰ ⸂λίθος μυλικὸς⸃b περίκειταιc περὶ τὸν τράχηλονd αὐτοῦ καὶ ἔρριπταιe εἰς τὴν θάλασσαν ἢ ἵνα σκανδαλίσῃf ⸂τῶν μικρῶν τούτων ἕνα⸃.
3  προσέχετεa ἑαυτοῖς. ἐὰν ⸀ἁμάρτῃb ὁ ἀδελφός σου ἐπιτίμησονc αὐτῷ, καὶ ἐὰν μετανοήσῃd ἄφεςe αὐτῷ·
4  καὶ ἐὰν ἑπτάκιςa τῆς ἡμέρας ⸀ἁμαρτήσῃb εἰς σὲ καὶ ⸀ἑπτάκιςc ἐπιστρέψῃd ⸂πρὸς σὲ⸃ λέγων·e Μετανοῶ,f ἀφήσειςg αὐτῷ.
5  Καὶ εἶπανa οἱ ἀπόστολοι τῷ κυρίῳ· Πρόσθεςb ἡμῖν πίστιν.
6  εἶπενa δὲ ὁ κύριος· Εἰ ἔχετεb πίστιν ὡς κόκκονc σινάπεως,d ἐλέγετεe ἂν τῇ συκαμίνῳf ταύτῃ· Ἐκριζώθητιg καὶ φυτεύθητιh ἐν τῇ θαλάσσῃ· καὶ ὑπήκουσενi ἂν ὑμῖν.
7  Τίς δὲ ἐξ ὑμῶν δοῦλον ἔχωνa ἀροτριῶνταb ἢ ποιμαίνοντα,c ὃς εἰσελθόντιd ἐκ τοῦ ἀγροῦ ἐρεῖe ⸀αὐτῷ· Εὐθέως παρελθὼνf ἀνάπεσε,g
8  ἀλλ’ οὐχὶ ἐρεῖa αὐτῷ· Ἑτοίμασονb τί δειπνήσωc καὶ περιζωσάμενοςd διακόνειe μοι ἕως φάγωf καὶ πίω,g καὶ μετὰ ταῦτα φάγεσαιh καὶ πίεσαιi σύ;
9  μὴ ⸂ἔχειa χάριν⸃ τῷ ⸀δούλῳ ὅτι ἐποίησενb τὰ ⸀διαταχθέντα;c
10  οὕτως καὶ ὑμεῖς, ὅταν ποιήσητεa πάντα τὰ διαταχθένταb ὑμῖν, λέγετεc ὅτι Δοῦλοι ἀχρεῖοίd ἐσμεν,e ⸂ὃ ὠφείλομεν⸃f ποιῆσαιg πεποιήκαμεν.h
11  Καὶ ἐγένετοa ἐν τῷ ⸀πορεύεσθαιb εἰς Ἰερουσαλὴμ καὶ αὐτὸς διήρχετοc διὰ ⸀μέσον Σαμαρείαςd καὶ Γαλιλαίας.
12  καὶ εἰσερχομένουa αὐτοῦ εἴς τινα κώμηνb ⸀ἀπήντησανc δέκαd λεπροὶe ἄνδρες, οἳ ⸀ἔστησανf πόρρωθεν,g
13  καὶ αὐτοὶ ἦρανa φωνὴν λέγοντες·b Ἰησοῦ ἐπιστάτα,c ἐλέησονd ἡμᾶς.
14  καὶ ἰδὼνa εἶπενb αὐτοῖς· Πορευθέντεςc ἐπιδείξατεd ἑαυτοὺς τοῖς ἱερεῦσιν. καὶ ἐγένετοe ἐν τῷ ὑπάγεινf αὐτοὺς ἐκαθαρίσθησαν.g
15  εἷς δὲ ἐξ αὐτῶν, ἰδὼνa ὅτι ἰάθη,b ὑπέστρεψενc μετὰ φωνῆς μεγάλης δοξάζωνd τὸν θεόν,
16  καὶ ἔπεσενa ἐπὶ πρόσωπον παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ εὐχαριστῶνb αὐτῷ· καὶ αὐτὸς ἦνc Σαμαρίτης.d
17  ἀποκριθεὶςa δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν·b ⸀Οὐχὶ οἱ δέκαc ἐκαθαρίσθησαν;d οἱ δὲ ἐννέαe ποῦ;
18  οὐχ εὑρέθησανa ὑποστρέψαντεςb δοῦναιc δόξαν τῷ θεῷ εἰ μὴ ὁ ἀλλογενὴςd οὗτος;
19  καὶ εἶπενa αὐτῷ· Ἀναστὰςb πορεύου·c ἡ πίστις σου σέσωκένd σε.
20  Ἐπερωτηθεὶςa δὲ ὑπὸ τῶν Φαρισαίων πότε ἔρχεταιb ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ ἀπεκρίθηc αὐτοῖς καὶ εἶπεν·d Οὐκ ἔρχεταιe ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ μετὰ παρατηρήσεως,f
21  οὐδὲ ἐροῦσιν·a Ἰδοὺ ὧδε ἤ· ⸀Ἐκεῖ· ἰδοὺ γὰρ ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ ἐντὸςb ὑμῶν ἐστιν.c
22  Εἶπενa δὲ πρὸς τοὺς μαθητάς· Ἐλεύσονταιb ἡμέραι ὅτε ἐπιθυμήσετεc μίαν τῶν ἡμερῶν τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου ἰδεῖνd καὶ οὐκ ὄψεσθε.e
23  καὶ ἐροῦσινa ὑμῖν· Ἰδοὺ ⸂ἐκεῖ· Ἰδοὺ ὧδε⸃· μὴ ἀπέλθητεb μηδὲ διώξητε.c
24  ὥσπερ γὰρ ἡ ⸀ἀστραπὴa ἀστράπτουσαb ἐκ τῆς ⸂ὑπὸ τὸν⸃ οὐρανὸν εἰς τὴν ὑπ’ οὐρανὸν λάμπει,c οὕτως ἔσταιd ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ⸂ἐν τῇ ἡμέρᾳ αὐτοῦ⸃.
25  πρῶτον δὲ δεῖa αὐτὸν πολλὰ παθεῖνb καὶ ἀποδοκιμασθῆναιc ἀπὸ τῆς γενεᾶς ταύτης.
26  καὶ καθὼς ἐγένετοa ἐν ταῖς ἡμέραις Νῶε,b οὕτως ἔσταιc καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου·
27  ἤσθιον,a ἔπινον,b ἐγάμουν,c ⸀ἐγαμίζοντο,d ἄχρι ἧς ἡμέρας εἰσῆλθενe Νῶεf εἰς τὴν κιβωτόν,g καὶ ἦλθενh ὁ κατακλυσμὸςi καὶ ἀπώλεσενj ⸀πάντας.
28  ὁμοίως ⸀καθὼς ἐγένετοa ἐν ταῖς ἡμέραις Λώτ·b ἤσθιον,c ἔπινον,d ἠγόραζον,e ἐπώλουν,f ἐφύτευον,g ᾠκοδόμουν·h
29  ᾗ δὲ ἡμέρᾳ ἐξῆλθενa Λὼτb ἀπὸ Σοδόμων,c ἔβρεξενd πῦρ καὶ θεῖονe ἀπ’ οὐρανοῦ καὶ ἀπώλεσενf ⸀πάντας.
30  κατὰ ⸂τὰ αὐτὰ⸃ ἔσταιa ᾗ ἡμέρᾳ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἀποκαλύπτεται.b
31  ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ὃς ἔσταιa ἐπὶ τοῦ δώματοςb καὶ τὰ σκεύηc αὐτοῦ ἐν τῇ οἰκίᾳ, μὴ καταβάτωd ἆραιe αὐτά, καὶ ὁ ⸀ἐν ἀγρῷ ὁμοίως μὴ ἐπιστρεψάτωf εἰς τὰ ὀπίσω.
32  μνημονεύετεa τῆς γυναικὸς Λώτ.b
33  ὃς ἐὰν ζητήσῃa τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ⸀περιποιήσασθαιb ἀπολέσειc αὐτήν, ⸂ὃς δ’ ἂν⸃ ⸀ἀπολέσῃd ζῳογονήσειe αὐτήν.
34  λέγωa ὑμῖν, ταύτῃ τῇ νυκτὶ ἔσονταιb δύο ἐπὶ κλίνηςc μιᾶς, ⸀ὁ εἷς παραλημφθήσεταιd καὶ ὁ ἕτερος ἀφεθήσεται·e
35  ⸂ἔσονταιa δύο⸃ ἀλήθουσαιb ἐπὶ τὸ αὐτό, ⸀ἡ μία παραλημφθήσεταιc ⸂ἡ δὲ⸃ ἑτέρα ⸀ἀφεθήσεται.d
37  καὶ ἀποκριθέντεςa λέγουσινb αὐτῷ· Ποῦ, κύριε; ὁ δὲ εἶπενc αὐτοῖς· Ὅπου τὸ σῶμα, ἐκεῖ ⸂καὶ οἱ ἀετοὶd ἐπισυναχθήσονται⸃.e
18
Ἔλεγενa ⸀δὲ παραβολὴν αὐτοῖς πρὸς τὸ δεῖνb πάντοτε προσεύχεσθαιc ⸀αὐτοὺς καὶ μὴ ἐγκακεῖν,d
2  λέγων·a Κριτήςb τις ἦνc ἔν τινι πόλει τὸν θεὸν μὴ φοβούμενοςd καὶ ἄνθρωπον μὴ ἐντρεπόμενος.e
3  χήραa δὲ ἦνb ἐν τῇ πόλει ἐκείνῃ καὶ ἤρχετοc πρὸς αὐτὸν λέγουσα·d Ἐκδίκησόνe με ἀπὸ τοῦ ἀντιδίκουf μου.
4  καὶ οὐκ ⸀ἤθελενa ἐπὶ χρόνον, μετὰ ⸂ταῦτα δὲ⸃ εἶπενb ἐν ἑαυτῷ· Εἰ καὶ τὸν θεὸν οὐ φοβοῦμαιc ⸂οὐδὲ ἄνθρωπον⸃ ἐντρέπομαι,d
5  διά γεa τὸ παρέχεινb μοι κόπονc τὴν χήρανd ταύτην ἐκδικήσωe αὐτήν ἵνα μὴ εἰς τέλος ἐρχομένηf ὑπωπιάζῃg με.
6  εἶπενa δὲ ὁ κύριος· Ἀκούσατεb τί ὁ κριτὴςc τῆς ἀδικίαςd λέγει·e
7  ὁ δὲ θεὸς οὐ μὴ ποιήσῃa τὴν ἐκδίκησινb τῶν ἐκλεκτῶνc αὐτοῦ τῶν βοώντωνd ⸀αὐτῷ ἡμέρας καὶ νυκτός, καὶ ⸀μακροθυμεῖe ἐπ’ αὐτοῖς;
8  λέγωa ὑμῖν ὅτι ποιήσειb τὴν ἐκδίκησινc αὐτῶν ἐν τάχει.d πλὴν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐλθὼνe ἆρα εὑρήσειf τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς;
9  Εἶπενa δὲ ⸀καὶ πρός τινας τοὺς πεποιθόταςb ἐφ’ ἑαυτοῖς ὅτι εἰσὶνc δίκαιοι καὶ ἐξουθενοῦνταςd τοὺς λοιποὺς τὴν παραβολὴν ταύτην·
10  Ἄνθρωποι δύο ἀνέβησανa εἰς τὸ ἱερὸν προσεύξασθαι,b ⸀ὁ εἷς Φαρισαῖος καὶ ὁ ἕτερος τελώνης.c
11  ὁ Φαρισαῖος σταθεὶςa ⸂πρὸς ἑαυτὸν ταῦτα⸃ προσηύχετο·b Ὁ θεός, εὐχαριστῶc σοι ὅτι οὐκ εἰμὶd ⸀ὥσπερ οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων, ἅρπαγες,e ἄδικοι,f μοιχοί,g ἢ καὶ ὡς οὗτος ὁ τελώνης·h
12  νηστεύωa δὶςb τοῦ σαββάτου, ⸀ἀποδεκατῶc πάντα ὅσα κτῶμαι.d
13  ⸂ὁ δὲ⸃ τελώνηςa μακρόθενb ἑστὼςc οὐκ ἤθελενd οὐδὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς ⸂ἐπᾶραιe εἰς τὸν οὐρανόν⸃, ἀλλ’ ⸀ἔτυπτεf τὸ στῆθοςg ⸀αὐτοῦ λέγων·h Ὁ θεός, ἱλάσθητίi μοι τῷ ἁμαρτωλῷ.
14  λέγωa ὑμῖν, κατέβηb οὗτος δεδικαιωμένοςc εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ ⸂παρ’ ἐκεῖνον⸃· ὅτι πᾶς ὁ ὑψῶνd ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται,e ὁ δὲ ταπεινῶνf ἑαυτὸν ὑψωθήσεται.g
15  Προσέφερονa δὲ αὐτῷ καὶ τὰ βρέφηb ἵνα αὐτῶν ἅπτηται·c ἰδόντεςd δὲ οἱ μαθηταὶ ⸀ἐπετίμωνe αὐτοῖς.
16  ὁ δὲ Ἰησοῦς ⸂προσεκαλέσατοa αὐτὰ λέγων⸃·b Ἄφετεc τὰ παιδία ἔρχεσθαιd πρός με καὶ μὴ κωλύετεe αὐτά, τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶνf ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ.
17  ἀμὴν λέγωa ὑμῖν, ὃς ⸀ἂν μὴ δέξηταιb τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ ὡς παιδίον, οὐ μὴ εἰσέλθῃc εἰς αὐτήν.
18  Καὶ ἐπηρώτησένa τις αὐτὸν ἄρχων λέγων·b Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσαςc ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;d
19  εἶπενa δὲ αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Τί με λέγειςb ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ θεός.
20  τὰς ἐντολὰς οἶδας·a Μὴ μοιχεύσῃς,b Μὴ φονεύσῃς,c Μὴ κλέψῃς,d Μὴ ψευδομαρτυρήσῃς,e Τίμαf τὸν πατέρα σου καὶ τὴν ⸀μητέρα.
21  ὁ δὲ εἶπεν·a Ταῦτα πάντα ⸀ἐφύλαξαb ἐκ νεότητοςc ⸀μου.
22  ἀκούσαςa ⸀δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπενb αὐτῷ· Ἔτι ἕν σοι λείπει·c πάντα ὅσα ἔχειςd πώλησονe καὶ διάδοςf πτωχοῖς, καὶ ἕξειςg θησαυρὸνh ἐν ⸀οὐρανοῖς, καὶ δεῦροi ἀκολούθειj μοι.
23  ὁ δὲ ἀκούσαςa ταῦτα περίλυποςb ⸀ἐγενήθη,c ἦνd γὰρ πλούσιοςe σφόδρα.f
24  Ἰδὼνa δὲ αὐτὸν ὁ ⸀Ἰησοῦς εἶπεν·b Πῶς δυσκόλωςc οἱ τὰ χρήματαd ἔχοντεςe ⸂εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ εἰσπορεύονται⸃·f
25  εὐκοπώτερονa γάρ ἐστινb κάμηλονc διὰ ⸂τρήματοςd βελόνης⸃e εἰσελθεῖνf ἢ πλούσιονg εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ εἰσελθεῖν.h
26  Εἶπανa δὲ οἱ ἀκούσαντες·b Καὶ τίς δύναταιc σωθῆναι;d
27  ὁ δὲ εἶπεν·a Τὰ ἀδύναταb παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ ⸂παρὰ τῷ θεῷ ἐστιν⸃.c
28  Εἶπενa δὲ ⸀ὁ Πέτρος· Ἰδοὺ ἡμεῖς ⸂ἀφέντεςb τὰ ἴδια⸃ ἠκολουθήσαμένc σοι.
29  ὁ δὲ εἶπενa αὐτοῖς· Ἀμὴν λέγωb ὑμῖν ὅτι οὐδείς ἐστινc ὃς ἀφῆκενd οἰκίαν ἢ ⸂γυναῖκα ἢ ἀδελφοὺς ἢ γονεῖς⸃e ἢ τέκνα ἕνεκενf τῆς βασιλείας τοῦ θεοῦ,
30  ὃς ⸀οὐχὶ μὴ ⸀ἀπολάβῃa πολλαπλασίοναb ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ καὶ ἐν τῷ αἰῶνι τῷ ἐρχομένῳc ζωὴν αἰώνιον.
31  Παραλαβὼνa δὲ τοὺς δώδεκα εἶπενb πρὸς αὐτούς· Ἰδοὺ ἀναβαίνομενc εἰς ⸀Ἰερουσαλήμ, καὶ τελεσθήσεταιd πάντα τὰ γεγραμμέναe διὰ τῶν προφητῶν τῷ υἱῷ τοῦ ἀνθρώπου·
32  παραδοθήσεταιa γὰρ τοῖς ἔθνεσιν καὶ ἐμπαιχθήσεταιb καὶ ὑβρισθήσεταιc καὶ ἐμπτυσθήσεται,d
33  καὶ μαστιγώσαντεςa ἀποκτενοῦσινb αὐτόν, καὶ τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ ἀναστήσεται.c
34  καὶ αὐτοὶ οὐδὲν τούτων συνῆκαν,a καὶ ἦνb τὸ ῥῆμα τοῦτο κεκρυμμένονc ἀπ’ αὐτῶν, καὶ οὐκ ἐγίνωσκονd τὰ λεγόμενα.e
35  Ἐγένετοa δὲ ἐν τῷ ἐγγίζεινb αὐτὸν εἰς Ἰεριχὼc τυφλός τις ἐκάθητοd παρὰ τὴν ὁδὸν ⸀ἐπαιτῶν.e
36  ἀκούσαςa δὲ ὄχλου διαπορευομένουb ἐπυνθάνετοc ⸀τί εἴηd τοῦτο·
37  ἀπήγγειλανa δὲ αὐτῷ ὅτι Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖοςb παρέρχεται.c
38  καὶ ἐβόησενa λέγων·b Ἰησοῦ υἱὲ Δαυίδ, ἐλέησόνc με.
39  καὶ οἱ προάγοντεςa ἐπετίμωνb αὐτῷ ἵνα ⸀σιγήσῃ·c αὐτὸς δὲ πολλῷ μᾶλλον ἔκραζεν·d Υἱὲ Δαυίδ, ἐλέησόνe με.
40  σταθεὶςa δὲ ⸀ὁ Ἰησοῦς ἐκέλευσενb αὐτὸν ἀχθῆναιc πρὸς αὐτόν. ἐγγίσαντοςd δὲ αὐτοῦ ἐπηρώτησενe αὐτόν·
41  ⸀Τί σοι θέλειςa ποιήσω;b ὁ δὲ εἶπεν·c Κύριε, ἵνα ἀναβλέψω.d
42  καὶ ὁ Ἰησοῦς εἶπενa αὐτῷ· Ἀνάβλεψον·b ἡ πίστις σου σέσωκένc σε.
43  καὶ παραχρῆμαa ἀνέβλεψεν,b καὶ ἠκολούθειc αὐτῷ δοξάζωνd τὸν θεόν. καὶ πᾶς ὁ λαὸς ἰδὼνe ἔδωκενf αἶνονg τῷ θεῷ.
19
Καὶ εἰσελθὼνa διήρχετοb τὴν Ἰεριχώ.c
2  καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ὀνόματι ⸀καλούμενοςa Ζακχαῖος,b καὶ αὐτὸς ἦνc ἀρχιτελώνηςd καὶ ⸀αὐτὸς πλούσιος·e
3  καὶ ἐζήτειa ἰδεῖνb τὸν Ἰησοῦν τίς ἐστιν,c καὶ οὐκ ἠδύνατοd ἀπὸ τοῦ ὄχλου ὅτι τῇ ἡλικίᾳe μικρὸς ἦν.f
4  καὶ προδραμὼνa ⸂εἰς τὸ⸃ ἔμπροσθεν ἀνέβηb ἐπὶ συκομορέανc ἵνα ἴδῃd αὐτόν, ὅτι ἐκείνης ἤμελλενe διέρχεσθαι.f
5  καὶ ὡς ἦλθενa ἐπὶ τὸν τόπον, ἀναβλέψαςb ὁ ⸀Ἰησοῦς εἶπενc πρὸς αὐτόν· Ζακχαῖε,d σπεύσαςe κατάβηθι,f σήμερον γὰρ ἐν τῷ οἴκῳ σου δεῖg με μεῖναι.h
6  καὶ σπεύσαςa κατέβη,b καὶ ὑπεδέξατοc αὐτὸν χαίρων.d
7  καὶ ἰδόντεςa πάντες διεγόγγυζονb λέγοντεςc ὅτι Παρὰ ἁμαρτωλῷ ἀνδρὶ εἰσῆλθενd καταλῦσαι.e
8  σταθεὶςa δὲ Ζακχαῖοςb εἶπενc πρὸς τὸν κύριον· Ἰδοὺ τὰ ⸀ἡμίσιάd ⸂μου τῶν ὑπαρχόντων⸃,e κύριε, ⸂τοῖς πτωχοῖς δίδωμι⸃,f καὶ εἴ τινός τι ἐσυκοφάντησαg ἀποδίδωμιh τετραπλοῦν.i
9  εἶπενa δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς ὅτι Σήμερον σωτηρία τῷ οἴκῳ τούτῳ ἐγένετο,b καθότιc καὶ αὐτὸς υἱὸς Ἀβραάμ ἐστιν·d
10  ἦλθενa γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ζητῆσαιb καὶ σῶσαιc τὸ ἀπολωλός.d
11  Ἀκουόντωνa δὲ αὐτῶν ταῦτα προσθεὶςb εἶπενc παραβολὴν διὰ τὸ ἐγγὺς ⸂εἶναιd Ἰερουσαλὴμ αὐτὸν⸃ καὶ δοκεῖνe αὐτοὺς ὅτι παραχρῆμαf μέλλειg ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ ἀναφαίνεσθαι·h
12  εἶπενa οὖν· Ἄνθρωπός τις εὐγενὴςb ἐπορεύθηc εἰς χώρανd μακρὰνe λαβεῖνf ἑαυτῷ βασιλείαν καὶ ὑποστρέψαι.g
13  καλέσαςa δὲ δέκαb δούλους ἑαυτοῦ ἔδωκενc αὐτοῖς δέκαd μνᾶςe καὶ εἶπενf πρὸς αὐτούς· ⸀Πραγματεύσασθεg ⸂ἐν ᾧ⸃ ἔρχομαι.h
14  οἱ δὲ πολῖταιa αὐτοῦ ἐμίσουνb αὐτόν, καὶ ἀπέστειλανc πρεσβείανd ὀπίσω αὐτοῦ λέγοντες·e Οὐ θέλομενf τοῦτον βασιλεῦσαιg ἐφ’ ἡμᾶς.
15  καὶ ἐγένετοa ἐν τῷ ἐπανελθεῖνb αὐτὸν λαβόνταc τὴν βασιλείαν καὶ εἶπενd φωνηθῆναιe αὐτῷ τοὺς δούλους τούτους οἷς ⸀δεδώκειf τὸ ἀργύριον,g ἵνα ⸀γνοῖh τί ⸀διεπραγματεύσαντο.i
16  παρεγένετοa δὲ ὁ πρῶτος λέγων·b Κύριε, ἡ μνᾶc σου ⸂δέκαd προσηργάσατο⸃e μνᾶς.f
17  καὶ εἶπενa αὐτῷ· ⸀Εὖγε,b ἀγαθὲ δοῦλε, ὅτι ἐν ἐλαχίστῳc πιστὸς ἐγένου,d ἴσθιe ἐξουσίαν ἔχωνf ἐπάνωg δέκαh πόλεων.
18  καὶ ἦλθενa ὁ δεύτερος λέγων·b ⸂Ἡ μνᾶc σου, κύριε⸃, ἐποίησενd πέντε μνᾶς.e
19  εἶπενa δὲ καὶ τούτῳ· Καὶ σὺ ⸂ἐπάνωb γίνου⸃c πέντε πόλεων.
20  καὶ ⸀ὁ ἕτερος ἦλθενa λέγων·b Κύριε, ἰδοὺ ἡ μνᾶc σου ἣν εἶχονd ἀποκειμένηνe ἐν σουδαρίῳ·f
21  ἐφοβούμηνa γάρ σε ὅτι ἄνθρωπος αὐστηρὸςb εἶ,c αἴρειςd ὃ οὐκ ἔθηκαςe καὶ θερίζειςf ὃ οὐκ ἔσπειρας.g
22  ⸀λέγειa αὐτῷ· Ἐκ τοῦ στόματός σου κρίνωb σε, πονηρὲ δοῦλε· ᾔδειςc ὅτι ἐγὼ ἄνθρωπος αὐστηρόςd εἰμι,e αἴρωνf ὃ οὐκ ἔθηκαg καὶ θερίζωνh ὃ οὐκ ἔσπειρα;i
23  καὶ διὰ τί οὐκ ἔδωκάςa ⸂μου τὸ ἀργύριον⸃b ἐπὶ τράπεζαν;c κἀγὼ ἐλθὼνd σὺν τόκῳe ἂν ⸂αὐτὸ ἔπραξα⸃.f
24  καὶ τοῖς παρεστῶσινa εἶπεν·b Ἄρατεc ἀπ’ αὐτοῦ τὴν μνᾶνd καὶ δότεe τῷ τὰς δέκαf μνᾶςg ἔχοντι—h
25  καὶ εἶπανa αὐτῷ· Κύριε, ἔχειb δέκαc μνᾶς—d
26  ⸀λέγωa ὑμῖν ὅτι παντὶ τῷ ἔχοντιb δοθήσεται,c ἀπὸ δὲ τοῦ μὴ ἔχοντοςd καὶ ὃ ἔχειe ⸀ἀρθήσεται.f
27  πλὴν τοὺς ἐχθρούς μου ⸀τούτους τοὺς μὴ θελήσαντάςa με βασιλεῦσαιb ἐπ’ αὐτοὺς ἀγάγετεc ὧδε καὶ κατασφάξατεd ⸀αὐτοὺς ἔμπροσθέν μου.
28  Καὶ εἰπὼνa ταῦτα ἐπορεύετοb ἔμπροσθεν ἀναβαίνωνc εἰς Ἱεροσόλυμα.
29  Καὶ ἐγένετοa ὡς ἤγγισενb εἰς Βηθφαγὴc καὶ Βηθανίανd πρὸς τὸ ὄρος τὸ καλούμενονe Ἐλαιῶν,f ἀπέστειλενg δύο τῶν ⸀μαθητῶν
30  ⸀λέγων·a Ὑπάγετεb εἰς τὴν κατέναντιc κώμην,d ἐν ᾗ εἰσπορευόμενοιe εὑρήσετεf πῶλονg δεδεμένον,h ἐφ’ ὃν οὐδεὶς πώποτεi ἀνθρώπων ἐκάθισεν,j ⸀καὶ λύσαντεςk αὐτὸν ἀγάγετε.l
31  καὶ ἐάν τις ὑμᾶς ἐρωτᾷ·a Διὰ τί λύετε;b οὕτως ⸀ἐρεῖτεc ὅτι Ὁ κύριος αὐτοῦ χρείαν ἔχει.d
32  ἀπελθόντεςa δὲ οἱ ἀπεσταλμένοιb εὗρονc καθὼς εἶπενd αὐτοῖς.
33  λυόντωνa δὲ αὐτῶν τὸν πῶλονb εἶπανc οἱ κύριοι αὐτοῦ πρὸς αὐτούς· Τί λύετεd τὸν πῶλον;e
34  οἱ δὲ εἶπανa ⸀ὅτι Ὁ κύριος αὐτοῦ χρείαν ἔχει.b
35  καὶ ἤγαγονa αὐτὸν πρὸς τὸν Ἰησοῦν, καὶ ἐπιρίψαντεςb ⸀αὐτῶν τὰ ἱμάτια ἐπὶ τὸν πῶλονc ἐπεβίβασανd τὸν Ἰησοῦν·
36  πορευομένουa δὲ αὐτοῦ ὑπεστρώννυονb τὰ ἱμάτια ⸀ἑαυτῶν ἐν τῇ ὁδῷ.
37  ἐγγίζοντοςa δὲ αὐτοῦ ἤδη πρὸς τῇ καταβάσειb τοῦ Ὄρους τῶν Ἐλαιῶνc ἤρξαντοd ἅπαν τὸ πλῆθος τῶν μαθητῶν χαίροντεςe αἰνεῖνf τὸν θεὸν φωνῇ μεγάλῃ περὶ ⸀πασῶν ὧν εἶδονg δυνάμεων,
38  λέγοντες·a Εὐλογημένοςb ὁ ἐρχόμενοςc ⸀βασιλεὺς ἐν ὀνόματι κυρίου· ⸂ἐν οὐρανῷ εἰρήνη⸃ καὶ δόξα ἐν ὑψίστοις.d
39  καί τινες τῶν Φαρισαίων ἀπὸ τοῦ ὄχλου εἶπανa πρὸς αὐτόν· Διδάσκαλε, ἐπιτίμησονb τοῖς μαθηταῖς σου.
40  καὶ ἀποκριθεὶςa ⸀εἶπεν·b Λέγωc ὑμῖν, ⸀ὅτι ἐὰν οὗτοι ⸀σιωπήσουσιν,d οἱ λίθοι ⸀κράξουσιν.e
41  Καὶ ὡς ἤγγισεν,a ἰδὼνb τὴν πόλιν ἔκλαυσενc ἐπ’ ⸀αὐτήν,
42  λέγωνa ὅτι Εἰ ἔγνωςb ⸂ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ καὶ σὺ⸃ τὰ πρὸς ⸀εἰρήνην— νῦν δὲ ἐκρύβηc ἀπὸ ὀφθαλμῶν σου.
43  ὅτι ἥξουσινa ἡμέραι ἐπὶ σὲ καὶ ⸀παρεμβαλοῦσινb οἱ ἐχθροί σου χάρακάc σοι καὶ περικυκλώσουσίνd σε καὶ συνέξουσίνe σε πάντοθεν,f
44  καὶ ἐδαφιοῦσίνa σε καὶ τὰ τέκνα σου ἐν σοί, καὶ οὐκ ἀφήσουσινb ⸂λίθον ἐπὶ λίθον ἐν σοί⸃, ἀνθ’c ὧν οὐκ ἔγνωςd τὸν καιρὸν τῆς ἐπισκοπῆςe σου.
45  Καὶ εἰσελθὼνa εἰς τὸ ἱερὸν ἤρξατοb ἐκβάλλεινc τοὺς ⸀πωλοῦντας,d
46  λέγωνa αὐτοῖς· Γέγραπται·b ⸂Καὶ ἔσται⸃c ὁ οἶκός μου οἶκος ⸀προσευχῆς, ὑμεῖς δὲ αὐτὸν ἐποιήσατεd σπήλαιονe λῃστῶν.f
47  Καὶ ἦνa διδάσκωνb τὸ καθ’ ἡμέραν ἐν τῷ ἱερῷ· οἱ δὲ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς ἐζήτουνc αὐτὸν ἀπολέσαιd καὶ οἱ πρῶτοι τοῦ λαοῦ,
48  καὶ οὐχ ⸀εὕρισκονa τὸ τί ποιήσωσιν,b ὁ λαὸς γὰρ ἅπας ἐξεκρέματοc αὐτοῦ ἀκούων.d
20
Καὶ ἐγένετοa ἐν μιᾷ τῶν ⸀ἡμερῶν διδάσκοντοςb αὐτοῦ τὸν λαὸν ἐν τῷ ἱερῷ καὶ εὐαγγελιζομένουc ἐπέστησανd οἱ ⸀ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς σὺν τοῖς πρεσβυτέροις,
2  καὶ εἶπανa ⸂λέγοντεςb πρὸς αὐτόν⸃· Εἰπὸνc ἡμῖν ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιεῖς,d ἢ τίς ἐστινe ὁ δούςf σοι τὴν ἐξουσίαν ταύτην;
3  ἀποκριθεὶςa δὲ εἶπενb πρὸς αὐτούς· Ἐρωτήσωc ὑμᾶς ⸀κἀγὼ λόγον, καὶ εἴπατέd μοι·
4  Τὸ βάπτισμαa Ἰωάννου ἐξ οὐρανοῦ ἦνb ἢ ἐξ ἀνθρώπων;
5  οἱ δὲ συνελογίσαντοa πρὸς ἑαυτοὺς λέγοντεςb ὅτι Ἐὰν εἴπωμεν·c Ἐξ οὐρανοῦ, ἐρεῖ·d Διὰ τί οὐκ ἐπιστεύσατεe αὐτῷ;
6  ἐὰν δὲ εἴπωμεν·a Ἐξ ἀνθρώπων, ⸂ὁ λαὸς ἅπας⸃ καταλιθάσειb ἡμᾶς, πεπεισμένοςc γάρ ἐστινd Ἰωάννην προφήτην εἶναι·e
7  καὶ ἀπεκρίθησανa μὴ εἰδέναιb πόθεν.c
8  καὶ ὁ Ἰησοῦς εἶπενa αὐτοῖς· Οὐδὲ ἐγὼ λέγωb ὑμῖν ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιῶ.c
9  Ἤρξατοa δὲ πρὸς τὸν λαὸν λέγεινb τὴν παραβολὴν ταύτην· ⸀Ἄνθρωπος ἐφύτευσενc ἀμπελῶνα,d καὶ ἐξέδετοe αὐτὸν γεωργοῖς,f καὶ ἀπεδήμησενg χρόνους ἱκανούς.
10  ⸀καὶ καιρῷ ἀπέστειλενa πρὸς τοὺς γεωργοὺςb δοῦλον, ἵνα ἀπὸ τοῦ καρποῦ τοῦ ἀμπελῶνοςc ⸀δώσουσινd αὐτῷ· οἱ δὲ γεωργοὶe ⸂ἐξαπέστειλανf αὐτὸν δείραντες⸃g κενόν.h
11  καὶ προσέθετοa ⸂ἕτερον πέμψαι⸃b δοῦλον· οἱ δὲ κἀκεῖνονc δείραντεςd καὶ ἀτιμάσαντεςe ἐξαπέστειλανf κενόν.g
12  καὶ προσέθετοa ⸂τρίτονb πέμψαι⸃·c οἱ δὲ καὶ τοῦτον τραυματίσαντεςd ἐξέβαλον.e
13  εἶπενa δὲ ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος·b Τί ποιήσω;c πέμψωd τὸν υἱόν μου τὸν ἀγαπητόν· ἴσωςe ⸀τοῦτον ἐντραπήσονται.f
14  ἰδόντεςa δὲ αὐτὸν οἱ γεωργοὶb διελογίζοντοc πρὸς ⸀ἀλλήλους λέγοντες·d Οὗτός ἐστινe ὁ κληρονόμος·f ⸀ἀποκτείνωμενg αὐτόν, ἵνα ἡμῶν γένηταιh ἡ κληρονομία·i
15  καὶ ἐκβαλόντεςa αὐτὸν ἔξω τοῦ ἀμπελῶνοςb ἀπέκτειναν.c τί οὖν ποιήσειd αὐτοῖς ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος;e
16  ἐλεύσεταιa καὶ ἀπολέσειb τοὺς γεωργοὺςc τούτους, καὶ δώσειd τὸν ἀμπελῶναe ἄλλοις. ἀκούσαντεςf δὲ εἶπαν·g Μὴ γένοιτο.h
17  ὁ δὲ ἐμβλέψαςa αὐτοῖς εἶπεν·b Τί οὖν ἐστινc τὸ γεγραμμένονd τοῦτο· Λίθον ὃν ἀπεδοκίμασανe οἱ οἰκοδομοῦντες,f οὗτος ἐγενήθηg εἰς κεφαλὴν γωνίας;h
18  πᾶς ὁ πεσὼνa ἐπ’ ἐκεῖνον τὸν λίθον συνθλασθήσεται·b ἐφ’ ὃν δ’ ἂν πέσῃ,c λικμήσειd αὐτόν.
19  καὶ ἐζήτησανa οἱ ⸂γραμματεῖς καὶ οἱ ἀρχιερεῖς⸃ ἐπιβαλεῖνb ἐπ’ αὐτὸν τὰς χεῖρας ἐν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ, καὶ ἐφοβήθησανc ⸂τὸν λαόν⸃, ἔγνωσανd γὰρ ὅτι πρὸς αὐτοὺς ⸂εἶπενe τὴν παραβολὴν ταύτην⸃.
20  Καὶ παρατηρήσαντεςa ἀπέστειλανb ἐγκαθέτουςc ὑποκρινομένουςd ἑαυτοὺς δικαίους εἶναι,e ἵνα ἐπιλάβωνταιf αὐτοῦ λόγου, ⸀ὥστε παραδοῦναιg αὐτὸν τῇ ἀρχῇ καὶ τῇ ἐξουσίᾳ τοῦ ἡγεμόνος.h
21  καὶ ἐπηρώτησανa αὐτὸν λέγοντες·b Διδάσκαλε, οἴδαμενc ὅτι ὀρθῶςd λέγειςe καὶ διδάσκειςf καὶ οὐ λαμβάνειςg πρόσωπον, ἀλλ’ ἐπ’ ἀληθείας τὴν ὁδὸν τοῦ θεοῦ διδάσκεις·h
22  ἔξεστινa ⸀ἡμᾶς Καίσαριb φόρονc δοῦναιd ἢ οὔ;
23  κατανοήσαςa δὲ αὐτῶν τὴν πανουργίανb εἶπενc πρὸς ⸀αὐτούς·
24  ⸀Δείξατέa μοι δηνάριον·b τίνος ἔχειc εἰκόναd καὶ ἐπιγραφήν;e ⸀ἀποκριθέντεςf δὲ εἶπαν·g Καίσαρος.h
25  ὁ δὲ εἶπενa ⸂πρὸς αὐτούς· Τοίνυνb ἀπόδοτε⸃c τὰ Καίσαροςd Καίσαριe καὶ τὰ τοῦ θεοῦ τῷ θεῷ.
26  καὶ οὐκ ἴσχυσανa ἐπιλαβέσθαιb ⸀τοῦ ῥήματος ἐναντίονc τοῦ λαοῦ, καὶ θαυμάσαντεςd ἐπὶ τῇ ἀποκρίσειe αὐτοῦ ἐσίγησαν.f
27  Προσελθόντεςa δέ τινες τῶν Σαδδουκαίων,b οἱ ⸀ἀντιλέγοντεςc ἀνάστασιν μὴ εἶναι,d ἐπηρώτησανe αὐτὸν
28  λέγοντες·a Διδάσκαλε, Μωϋσῆς ἔγραψενb ἡμῖν, ἐάν τινος ἀδελφὸς ἀποθάνῃc ἔχωνd γυναῖκα, καὶ οὗτος ἄτεκνοςe ⸀ᾖ,f ἵνα λάβῃg ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ τὴν γυναῖκα καὶ ἐξαναστήσῃh σπέρμα τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ.
29  ἑπτὰ οὖν ἀδελφοὶ ἦσαν·a καὶ ὁ πρῶτος λαβὼνb γυναῖκα ἀπέθανενc ἄτεκνος·d
30  καὶ ⸂ὁ δεύτερος⸃
31  καὶ ὁ τρίτος ἔλαβενa ⸀αὐτήν, ὡσαύτωςb δὲ καὶ οἱ ἑπτὰ οὐ κατέλιπονc τέκνα καὶ ἀπέθανον·d
32  ὕστερονa ⸂καὶ ἡ γυνὴ ἀπέθανεν⸃.b
33  ⸂ἡ γυνὴ οὖν ἐν τῇ⸃ ἀναστάσει τίνος αὐτῶν γίνεταιa γυνή; οἱ γὰρ ἑπτὰ ἔσχονb αὐτὴν γυναῖκα.
34  ⸀Καὶ εἶπενa αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Οἱ υἱοὶ τοῦ αἰῶνος τούτου γαμοῦσινb καὶ ⸀γαμίσκονται,c
35  οἱ δὲ καταξιωθέντεςa τοῦ αἰῶνος ἐκείνου τυχεῖνb καὶ τῆς ἀναστάσεως τῆς ἐκ νεκρῶν οὔτε γαμοῦσινc οὔτε ⸀γαμίζονται·d
36  ⸀οὐδὲ γὰρ ἀποθανεῖνa ἔτι δύνανται,b ἰσάγγελοιc γάρ εἰσινd καὶ υἱοί ⸀εἰσινe θεοῦ τῆς ἀναστάσεως υἱοὶ ὄντες.f
37  ὅτι δὲ ἐγείρονταιa οἱ νεκροὶ καὶ Μωϋσῆς ἐμήνυσενb ἐπὶ τῆς βάτου,c ὡς λέγειd κύριον τὸν θεὸν Ἀβραὰμ ⸀καὶ θεὸν Ἰσαὰκe ⸁καὶ θεὸν Ἰακώβ·f
38  θεὸς δὲ οὐκ ἔστινa νεκρῶν ἀλλὰ ζώντων,b πάντες γὰρ αὐτῷ ζῶσιν.c
39  ἀποκριθέντεςa δέ τινες τῶν γραμματέων εἶπαν·b Διδάσκαλε, καλῶς εἶπας·c
40  οὐκέτι ⸀γὰρ ἐτόλμωνa ἐπερωτᾶνb αὐτὸν οὐδέν.
41  Εἶπενa δὲ πρὸς αὐτούς· Πῶς λέγουσινb τὸν χριστὸν ⸂εἶναιc Δαυὶδ υἱόν⸃;
42  ⸂αὐτὸς γὰρ⸃ Δαυὶδ λέγειa ἐν βίβλῳb ψαλμῶν·c ⸀Εἶπενd κύριος τῷ κυρίῳ μου· Κάθουe ἐκ δεξιῶν μου
43  ἕως ἂν θῶa τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιονb τῶν ποδῶν σου.
44  Δαυὶδ οὖν ⸂αὐτὸν κύριον⸃ καλεῖ,a καὶ πῶς ⸂αὐτοῦ υἱός⸃ ἐστιν;b
45  Ἀκούοντοςa δὲ παντὸς τοῦ λαοῦ εἶπενb τοῖς ⸀μαθηταῖς·
46  Προσέχετεa ἀπὸ τῶν γραμματέων τῶν θελόντωνb περιπατεῖνc ἐν στολαῖςd καὶ φιλούντωνe ἀσπασμοὺςf ἐν ταῖς ἀγοραῖςg καὶ πρωτοκαθεδρίαςh ἐν ταῖς συναγωγαῖς καὶ πρωτοκλισίαςi ἐν τοῖς δείπνοις,j
47  οἳ κατεσθίουσινa τὰς οἰκίας τῶν χηρῶνb καὶ προφάσειc μακρὰd προσεύχονται·e οὗτοι λήμψονταιf περισσότερονg κρίμα.h
21
Ἀναβλέψαςa δὲ εἶδενb τοὺς βάλλονταςc ⸂εἰς τὸ γαζοφυλάκιονd τὰ δῶραe αὐτῶν⸃ πλουσίους.f
2  εἶδενa δέ ⸀τινα χήρανb πενιχρὰνc βάλλουσανd ἐκεῖ ⸂λεπτὰe δύο⸃,
3  καὶ εἶπεν·a Ἀληθῶςb λέγωc ὑμῖν ὅτι ἡ χήραd ⸂ἡ πτωχὴ αὕτη⸃ πλεῖον πάντων ἔβαλεν·e
4  ⸀πάντες γὰρ οὗτοι ἐκ τοῦ περισσεύοντοςa αὐτοῖς ἔβαλονb εἰς τὰ ⸀δῶρα,c αὕτη δὲ ἐκ τοῦ ὑστερήματοςd αὐτῆς ⸀πάντα τὸν βίονe ὃν εἶχενf ἔβαλεν.g
5  Καί τινων λεγόντωνa περὶ τοῦ ἱεροῦ, ὅτι λίθοις καλοῖς καὶ ἀναθήμασινb κεκόσμηταιc εἶπεν·d
6  Ταῦτα ἃ θεωρεῖτε,a ἐλεύσονταιb ἡμέραι ἐν αἷς οὐκ ἀφεθήσεταιc λίθος ἐπὶ ⸀λίθῳ ὃς οὐ καταλυθήσεται.d
7  Ἐπηρώτησανa δὲ αὐτὸν λέγοντες·b Διδάσκαλε, πότε οὖν ταῦτα ἔσται,c καὶ τί τὸ σημεῖον ὅταν μέλλῃd ταῦτα γίνεσθαι;e
8  ὁ δὲ εἶπεν·a Βλέπετεb μὴ πλανηθῆτε·c πολλοὶ γὰρ ἐλεύσονταιd ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου ⸀λέγοντες·e Ἐγώ εἰμιf καί· Ὁ καιρὸς ἤγγικεν·g ⸀μὴ πορευθῆτεh ὀπίσω αὐτῶν.
9  ὅταν δὲ ἀκούσητεa πολέμουςb καὶ ἀκαταστασίας,c μὴ πτοηθῆτε·d δεῖe γὰρ ταῦτα γενέσθαιf πρῶτον, ἀλλ’ οὐκ εὐθέως τὸ τέλος.
10  τότε ἔλεγενa αὐτοῖς· Ἐγερθήσεταιb ἔθνος ἐπ’ ἔθνος καὶ βασιλεία ἐπὶ βασιλείαν,
11  σεισμοίa τε μεγάλοι ⸂καὶ κατὰ τόπους⸃ ⸂λιμοὶb καὶ λοιμοὶ⸃c ἔσονται,d φόβητράe τε καὶ ⸂σημεῖα ἀπ’ οὐρανοῦ μεγάλα⸃ ἔσται.f
12  Πρὸ δὲ τούτων πάντων ἐπιβαλοῦσινa ἐφ’ ὑμᾶς τὰς χεῖρας αὐτῶν καὶ διώξουσιν,b παραδιδόντεςc εἰς ⸀τὰς συναγωγὰς καὶ φυλακάς, ⸀ἀπαγομένουςd ἐπὶ βασιλεῖς καὶ ἡγεμόναςe ἕνεκενf τοῦ ὀνόματός μου·
13  ⸀ἀποβήσεταιa ὑμῖν εἰς μαρτύριον.b
14  ⸀θέτεa οὖν ⸂ἐν ταῖς καρδίαις⸃ ὑμῶν μὴ προμελετᾶνb ἀπολογηθῆναι,c
15  ἐγὼ γὰρ δώσωa ὑμῖν στόμα καὶ σοφίαν ᾗ οὐ δυνήσονταιb ⸂ἀντιστῆναιc ἢ ἀντειπεῖν⸃d ⸀ἅπαντες οἱ ἀντικείμενοιe ὑμῖν.
16  παραδοθήσεσθεa δὲ καὶ ὑπὸ γονέωνb καὶ ⸂ἀδελφῶν καὶ συγγενῶνc καὶ φίλων⸃,d καὶ θανατώσουσινe ἐξ ὑμῶν,
17  καὶ ἔσεσθεa μισούμενοιb ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου.
18  καὶ θρὶξa ἐκ τῆς κεφαλῆς ὑμῶν οὐ μὴ ἀπόληται.b
19  ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν ⸀κτήσασθεa τὰς ψυχὰς ὑμῶν.
20  Ὅταν δὲ ἴδητεa κυκλουμένηνb ὑπὸ ⸀στρατοπέδωνc Ἰερουσαλήμ, τότε γνῶτεd ὅτι ἤγγικενe ἡ ἐρήμωσιςf αὐτῆς.
21  τότε οἱ ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ φευγέτωσανa εἰς τὰ ὄρη, καὶ οἱ ἐν μέσῳ αὐτῆς ἐκχωρείτωσαν,b καὶ οἱ ἐν ταῖς χώραιςc μὴ εἰσερχέσθωσανd εἰς αὐτήν,
22  ὅτι ἡμέραι ἐκδικήσεωςa αὗταί εἰσινb τοῦ πλησθῆναιc πάντα τὰ γεγραμμένα.d
23  ⸀οὐαὶ ταῖς ἐν γαστρὶa ἐχούσαιςb καὶ ταῖς θηλαζούσαιςc ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις· ἔσταιd γὰρ ἀνάγκηe μεγάλη ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ⸀ὀργὴ τῷ λαῷ τούτῳ,
24  καὶ πεσοῦνταιa στόματι μαχαίρηςb καὶ αἰχμαλωτισθήσονταιc εἰς ⸂τὰ ἔθνη πάντα⸃, καὶ Ἰερουσαλὴμ ἔσταιd πατουμένηe ὑπὸ ἐθνῶν, ἄχρι ⸀οὗ ⸀πληρωθῶσινf καιροὶ ἐθνῶν.
25  Καὶ ⸀ἔσονταιa σημεῖα ἐν ἡλίῳ καὶ σελήνῃb καὶ ἄστροις,c καὶ ἐπὶ τῆς γῆς συνοχὴd ἐθνῶν ἐν ἀπορίᾳe ⸀ἤχουςf θαλάσσης καὶ σάλου,g
26  ἀποψυχόντωνa ἀνθρώπων ἀπὸ φόβου καὶ προσδοκίαςb τῶν ἐπερχομένωνc τῇ οἰκουμένῃ,d αἱ γὰρ δυνάμεις τῶν οὐρανῶν σαλευθήσονται.e
27  καὶ τότε ὄψονταιa τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενονb ἐν νεφέλῃc μετὰ δυνάμεως καὶ δόξης πολλῆς.
28  ἀρχομένωνa δὲ τούτων γίνεσθαιb ἀνακύψατεc καὶ ἐπάρατεd τὰς κεφαλὰς ὑμῶν, διότιe ἐγγίζειf ἡ ἀπολύτρωσιςg ὑμῶν.
29  Καὶ εἶπενa παραβολὴν αὐτοῖς· Ἴδετεb τὴν συκῆνc καὶ πάντα τὰ δένδρα·d
30  ὅταν προβάλωσινa ἤδη, βλέποντεςb ἀφ’ ἑαυτῶν γινώσκετεc ὅτι ἤδη ἐγγὺς τὸ θέροςd ἐστίν·e
31  οὕτως καὶ ὑμεῖς, ὅταν ἴδητεa ταῦτα γινόμενα,b γινώσκετεc ὅτι ἐγγύς ἐστινd ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ.
32  ἀμὴν λέγωa ὑμῖν ὅτι οὐ μὴ παρέλθῃb ἡ γενεὰ αὕτη ἕως ἂν πάντα γένηται.c
33  ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ⸀παρελεύσονται,a οἱ δὲ λόγοι μου οὐ μὴ παρελεύσονται.b
34  Προσέχετεa δὲ ἑαυτοῖς μήποτεb βαρηθῶσινc ⸂ὑμῶν αἱ καρδίαι⸃ ἐν κραιπάλῃd καὶ μέθῃe καὶ μερίμναιςf βιωτικαῖς,g καὶ ⸂ἐπιστῇh ἐφ’ ὑμᾶς αἰφνίδιος⸃i ἡ ἡμέρα ἐκείνη
35  ὡς παγίς·a ⸂ἐπεισελεύσεταιb γὰρ⸃ ἐπὶ πάντας τοὺς καθημένουςc ἐπὶ πρόσωπον πάσης τῆς γῆς.
36  ἀγρυπνεῖτεa ⸀δὲ ἐν παντὶ καιρῷ δεόμενοιb ἵνα ⸀κατισχύσητεc ἐκφυγεῖνd ⸀ταῦτα πάντα τὰ μέλλονταe γίνεσθαι,f καὶ σταθῆναιg ἔμπροσθεν τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου.
37  Ἦνa δὲ τὰς ἡμέρας ⸂ἐν τῷ ἱερῷ διδάσκων⸃,b τὰς δὲ νύκτας ἐξερχόμενοςc ηὐλίζετοd εἰς τὸ ὄρος τὸ καλούμενονe Ἐλαιῶν·f
38  καὶ πᾶς ὁ λαὸς ὤρθριζενa πρὸς αὐτὸν ἐν τῷ ἱερῷ ἀκούεινb αὐτοῦ.
22
Ἤγγιζενa δὲ ἡ ἑορτὴb τῶν ἀζύμωνc ἡ λεγομένηd Πάσχα.e
2  καὶ ἐζήτουνa οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς τὸ πῶς ἀνέλωσινb αὐτόν, ἐφοβοῦντοc γὰρ τὸν λαόν.
3  Εἰσῆλθενa δὲ Σατανᾶς εἰς Ἰούδαν τὸν ⸀καλούμενονb Ἰσκαριώτην,c ὄνταd ἐκ τοῦ ἀριθμοῦe τῶν δώδεκα·
4  καὶ ἀπελθὼνa συνελάλησενb τοῖς ἀρχιερεῦσιν καὶ στρατηγοῖςc τὸ πῶς ⸂αὐτοῖς παραδῷd αὐτόν⸃.
5  καὶ ἐχάρησανa καὶ συνέθεντοb αὐτῷ ἀργύριονc δοῦναι.d
6  καὶ ἐξωμολόγησεν,a καὶ ἐζήτειb εὐκαιρίανc τοῦ παραδοῦναιd αὐτὸν ⸂ἄτερe ὄχλου αὐτοῖς⸃.
7  Ἦλθενa δὲ ἡ ἡμέρα τῶν ἀζύμων,b ⸀ᾗ ἔδειc θύεσθαιd τὸ πάσχα·e
8  καὶ ἀπέστειλενa Πέτρον καὶ Ἰωάννην εἰπών·b Πορευθέντεςc ἑτοιμάσατεd ἡμῖν τὸ πάσχαe ἵνα φάγωμεν.f
9  οἱ δὲ εἶπανa αὐτῷ· Ποῦ θέλειςb ⸀ἑτοιμάσωμεν;c
10  ὁ δὲ εἶπενa αὐτοῖς· Ἰδοὺ εἰσελθόντωνb ὑμῶν εἰς τὴν πόλιν συναντήσειc ὑμῖν ἄνθρωπος κεράμιονd ὕδατος βαστάζων·e ἀκολουθήσατεf αὐτῷ εἰς τὴν οἰκίαν ⸂εἰς ἣν⸃ εἰσπορεύεται.g
11  καὶ ἐρεῖτεa τῷ οἰκοδεσπότῃb τῆς οἰκίας· Λέγειc σοι ὁ διδάσκαλος· Ποῦ ἐστινd τὸ κατάλυμαe ὅπου τὸ πάσχαf μετὰ τῶν μαθητῶν μου φάγω;g
12  κἀκεῖνοςa ὑμῖν δείξειb ἀνάγαιονc μέγα ἐστρωμένον·d ἐκεῖ ἑτοιμάσατε.e
13  ἀπελθόντεςa δὲ εὗρονb καθὼς ⸀εἰρήκειc αὐτοῖς, καὶ ἡτοίμασανd τὸ πάσχα.e
14  Καὶ ὅτε ἐγένετοa ἡ ὥρα, ἀνέπεσενb καὶ ⸀οἱ ἀπόστολοι σὺν αὐτῷ.
15  καὶ εἶπενa πρὸς αὐτούς· Ἐπιθυμίᾳ ἐπεθύμησαb τοῦτο τὸ πάσχαc φαγεῖνd μεθ’ ὑμῶν πρὸ τοῦ με παθεῖν·e
16  λέγωa γὰρ ὑμῖν ⸀ὅτι οὐ μὴ φάγωb ⸀αὐτὸ ἕως ὅτου πληρωθῇc ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ θεοῦ.
17  καὶ δεξάμενοςa ποτήριον εὐχαριστήσαςb εἶπεν·c Λάβετεd τοῦτο καὶ διαμερίσατεe ⸂εἰς ἑαυτούς⸃·
18  λέγωa γὰρ ὑμῖν, ⸀οὐ μὴ πίωb ἀπὸ τοῦ ⸂νῦν ἀπὸ τοῦ⸃ γενήματοςc τῆς ἀμπέλουd ἕως ⸀οὗ ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ ἔλθῃ.e
19  καὶ λαβὼνa ἄρτον εὐχαριστήσαςb ἔκλασενc καὶ ἔδωκενd αὐτοῖς λέγων·e Τοῦτό ἐστινf τὸ σῶμά μου ⸂[τὸ ὑπὲρ ὑμῶν διδόμενον·g τοῦτο ποιεῖτεh εἰς τὴν ἐμὴν ἀνάμνησιν.i
20  ⸄καὶ τὸ ποτήριον ὡσαύτως⸅a μετὰ τὸ δειπνῆσαι,b λέγων·c Τοῦτο τὸ ποτήριον ἡ καινὴ διαθήκη ἐν τῷ αἵματί μου, τὸ ὑπὲρ ὑμῶν ἐκχυννόμενον]⸃.d
21  πλὴν ἰδοὺ ἡ χεὶρ τοῦ παραδιδόντοςa με μετ’ ἐμοῦ ἐπὶ τῆς τραπέζης·b
22  ⸂ὅτι ὁ υἱὸς μὲν⸃ τοῦ ἀνθρώπου ⸂κατὰ τὸ ὡρισμένονa πορεύεται⸃,b πλὴν οὐαὶ τῷ ἀνθρώπῳ ἐκείνῳ δι’ οὗ παραδίδοται.c
23  καὶ αὐτοὶ ἤρξαντοa συζητεῖνb πρὸς ἑαυτοὺς τὸ τίς ἄρα εἴηc ἐξ αὐτῶν ὁ τοῦτο μέλλωνd πράσσειν.e
24  Ἐγένετοa δὲ καὶ φιλονεικίαb ἐν αὐτοῖς, τὸ τίς αὐτῶν δοκεῖc εἶναιd μείζων.
25  ὁ δὲ εἶπενa αὐτοῖς· Οἱ βασιλεῖς τῶν ἐθνῶν κυριεύουσινb αὐτῶν καὶ οἱ ἐξουσιάζοντεςc αὐτῶν εὐεργέταιd καλοῦνται.e
26  ὑμεῖς δὲ οὐχ οὕτως, ἀλλ’ ὁ μείζων ἐν ὑμῖν ⸀γινέσθωa ὡς ὁ νεώτερος,b καὶ ὁ ἡγούμενοςc ὡς ὁ διακονῶν·d
27  τίς γὰρ μείζων, ὁ ἀνακείμενοςa ἢ ὁ διακονῶν;b οὐχὶ ὁ ἀνακείμενος;c ἐγὼ δὲ ⸂ἐν μέσῳ ὑμῶν εἰμι⸃d ὡς ὁ διακονῶν.e
28  Ὑμεῖς δέ ἐστεa οἱ διαμεμενηκότεςb μετ’ ἐμοῦ ἐν τοῖς πειρασμοῖςc μου·
29  κἀγὼ διατίθεμαιa ὑμῖν, καθὼς διέθετόb μοι ὁ πατήρ μου βασιλείαν,
30  ἵνα ⸀ἔσθητεa καὶ πίνητεb ἐπὶ τῆς τραπέζηςc μου ⸂ἐν τῇ βασιλείᾳ μου⸃, καὶ ⸀καθήσεσθεd ἐπὶ θρόνων ⸂τὰς δώδεκα φυλὰς κρίνοντες⸃e τοῦ Ἰσραήλ.
31  ⸀Σίμων Σίμων, ἰδοὺ ὁ Σατανᾶς ἐξῃτήσατοa ὑμᾶς τοῦ σινιάσαιb ὡς τὸν σῖτον·c
32  ἐγὼ δὲ ἐδεήθηνa περὶ σοῦ ἵνα μὴ ἐκλίπῃb ἡ πίστις σου· καὶ σύ ποτε ἐπιστρέψαςc ⸀στήρισονd τοὺς ἀδελφούς σου.
33  ὁ δὲ εἶπενa αὐτῷ· Κύριε, μετὰ σοῦ ἕτοιμόςb εἰμιc καὶ εἰς φυλακὴν καὶ εἰς θάνατον πορεύεσθαι.d
34  ὁ δὲ εἶπεν·a Λέγωb σοι, Πέτρε, οὐ ⸀φωνήσειc σήμερον ἀλέκτωρd ⸀ἕως τρίςe ⸂με ἀπαρνήσῃf εἰδέναι⸃.g
35  Καὶ εἶπενa αὐτοῖς· Ὅτε ἀπέστειλαb ὑμᾶς ἄτερc βαλλαντίουd καὶ πήραςe καὶ ὑποδημάτων,f μή τινος ὑστερήσατε;g οἱ δὲ εἶπαν·h Οὐθενός.
36  εἶπενa ⸀δὲ αὐτοῖς· Ἀλλὰ νῦν ὁ ἔχωνb βαλλάντιονc ἀράτω,d ὁμοίως καὶ πήραν,e καὶ ὁ μὴ ἔχωνf ⸀πωλησάτωg τὸ ἱμάτιον αὐτοῦ καὶ ⸀ἀγορασάτωh μάχαιραν.i
37  λέγωa γὰρ ὑμῖν ⸀ὅτι τοῦτο τὸ γεγραμμένονb δεῖc τελεσθῆναιd ἐν ἐμοί, τό· Καὶ μετὰ ἀνόμωνe ἐλογίσθη·f καὶ γὰρ ⸀τὸ περὶ ἐμοῦ τέλος ἔχει.g
38  οἱ δὲ εἶπαν·a Κύριε, ἰδοὺ μάχαιραιb ὧδε δύο. ὁ δὲ εἶπενc αὐτοῖς· Ἱκανόν ἐστιν.d
39  Καὶ ἐξελθὼνa ἐπορεύθηb κατὰ τὸ ἔθοςc εἰς τὸ Ὄρος τῶν Ἐλαιῶν·d ἠκολούθησανe δὲ αὐτῷ καὶ οἱ ⸀μαθηταί.
40  γενόμενοςa δὲ ἐπὶ τοῦ τόπου εἶπενb αὐτοῖς· Προσεύχεσθεc μὴ εἰσελθεῖνd εἰς πειρασμόν.e
41  καὶ αὐτὸς ἀπεσπάσθηa ἀπ’ αὐτῶν ὡσεὶb λίθου βολήν,c καὶ θεὶςd τὰ γόναταe προσηύχετοf
42  λέγων·a Πάτερ, εἰ βούλειb ⸀παρένεγκεc ⸂τοῦτο τὸ ποτήριον⸃ ἀπ’ ἐμοῦ· πλὴν μὴ τὸ θέλημά μου ἀλλὰ τὸ σὸνd ⸀γινέσθω.e
43  ⸂ὤφθηa δὲ αὐτῷ ἄγγελος ⸀ἀπ’ οὐρανοῦ ἐνισχύωνb αὐτόν.
44  καὶ γενόμενοςa ἐν ἀγωνίᾳb ἐκτενέστερονc προσηύχετο·d ⸄καὶ ἐγένετο⸅e ὁ ἱδρὼςf αὐτοῦ ὡσεὶg θρόμβοιh αἵματος καταβαίνοντεςi ἐπὶ τὴν γῆν.⸃
45  καὶ ἀναστὰςa ἀπὸ τῆς προσευχῆς ἐλθὼνb πρὸς τοὺς μαθητὰς εὗρενc ⸂κοιμωμένουςd αὐτοὺς⸃ ἀπὸ τῆς λύπης,e
46  καὶ εἶπενa αὐτοῖς· Τί καθεύδετε;b ἀναστάντεςc προσεύχεσθε,d ἵνα μὴ εἰσέλθητεe εἰς πειρασμόν.f
47  ⸀Ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντοςa ἰδοὺ ὄχλος, καὶ ὁ λεγόμενοςb Ἰούδας εἷς τῶν δώδεκα προήρχετοc αὐτούς, καὶ ἤγγισενd τῷ Ἰησοῦ φιλῆσαιe αὐτόν.
48  ⸂Ἰησοῦς δὲ⸃ εἶπενa αὐτῷ· Ἰούδα, φιλήματιb τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου παραδίδως;c
49  ἰδόντεςa δὲ οἱ περὶ αὐτὸν τὸ ἐσόμενονb ⸀εἶπαν·c Κύριε, εἰ πατάξομενd ἐν μαχαίρῃ;e
50  καὶ ἐπάταξενa εἷς τις ἐξ αὐτῶν ⸂τοῦ ἀρχιερέως τὸν δοῦλον⸃ καὶ ἀφεῖλενb ⸂τὸ οὖς αὐτοῦ⸃ τὸ δεξιόν.
51  ἀποκριθεὶςa δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν·b Ἐᾶτεc ἕως τούτου· καὶ ἁψάμενοςd τοῦ ⸀ὠτίουe ἰάσατοf αὐτόν.
52  εἶπενa ⸀δὲ Ἰησοῦς πρὸς τοὺς παραγενομένουςb ἐπ’ αὐτὸν ἀρχιερεῖς καὶ στρατηγοὺςc τοῦ ἱεροῦ καὶ πρεσβυτέρους· Ὡς ἐπὶ λῃστὴνd ⸀ἐξήλθατεe μετὰ μαχαιρῶνf καὶ ξύλων;g
53  καθ’ ἡμέραν ὄντοςa μου μεθ’ ὑμῶν ἐν τῷ ἱερῷ οὐκ ἐξετείνατεb τὰς χεῖρας ἐπ’ ἐμέ· ἀλλ’ αὕτη ⸂ἐστὶνc ὑμῶν⸃ ἡ ὥρα καὶ ἡ ἐξουσία τοῦ σκότους.
54  Συλλαβόντεςa δὲ αὐτὸν ἤγαγονb καὶ ⸀εἰσήγαγονc εἰς ⸂τὴν οἰκίαν⸃ τοῦ ἀρχιερέως· ὁ δὲ Πέτρος ἠκολούθειd μακρόθεν.e
55  ⸀περιαψάντωνa δὲ πῦρ ἐν μέσῳ τῆς αὐλῆςb καὶ ⸀συγκαθισάντωνc ἐκάθητοd ὁ Πέτρος ⸀μέσος αὐτῶν.
56  ἰδοῦσαa δὲ αὐτὸν παιδίσκηb τις καθήμενονc πρὸς τὸ φῶς καὶ ἀτενίσασαd αὐτῷ εἶπεν·e Καὶ οὗτος σὺν αὐτῷ ἦν·f
57  ὁ δὲ ⸀ἠρνήσατοa λέγων·b ⸂Οὐκ οἶδαc αὐτόν, γύναι⸃.
58  καὶ μετὰ βραχὺa ἕτερος ἰδὼνb αὐτὸν ἔφη·c Καὶ σὺ ἐξ αὐτῶν εἶ·d ὁ δὲ Πέτρος ⸀ἔφη·e Ἄνθρωπε, οὐκ εἰμί.f
59  καὶ διαστάσηςa ὡσεὶb ὥρας μιᾶς ἄλλος τις διϊσχυρίζετοc λέγων·d Ἐπ’ ἀληθείας καὶ οὗτος μετ’ αὐτοῦ ἦν,e καὶ γὰρ Γαλιλαῖόςf ἐστιν·g
60  εἶπενa δὲ ὁ Πέτρος· Ἄνθρωπε, οὐκ οἶδαb ὃ λέγεις.c καὶ παραχρῆμαd ἔτι λαλοῦντοςe αὐτοῦ ἐφώνησενf ἀλέκτωρ.g
61  καὶ στραφεὶςa ὁ κύριος ἐνέβλεψενb τῷ Πέτρῳ, καὶ ὑπεμνήσθηc ὁ Πέτρος τοῦ ⸀λόγου τοῦ κυρίου ὡς εἶπενd αὐτῷ ὅτι Πρὶνe ἀλέκτοραf φωνῆσαιg ⸀σήμερον ἀπαρνήσῃh με τρίς.i
62  καὶ ἐξελθὼνa ⸀ἔξω ἔκλαυσενb πικρῶς.c
63  Καὶ οἱ ἄνδρες οἱ συνέχοντεςa ⸀αὐτὸν ἐνέπαιζονb αὐτῷ δέροντες,c
64  καὶ περικαλύψαντεςa ⸂αὐτὸν ἐπηρώτων⸃b λέγοντες·c Προφήτευσον,d τίς ἐστινe ὁ παίσαςf σε;
65  καὶ ἕτερα πολλὰ βλασφημοῦντεςa ἔλεγονb εἰς αὐτόν.
66  Καὶ ὡς ἐγένετοa ἡμέρα, συνήχθηb τὸ πρεσβυτέριονc τοῦ λαοῦ, ἀρχιερεῖς ⸀τε καὶ γραμματεῖς, καὶ ⸀ἀπήγαγονd αὐτὸν εἰς τὸ συνέδριονe αὐτῶν,
67  λέγοντες·a Εἰ σὺ εἶb ὁ χριστός, εἰπὸνc ἡμῖν. εἶπενd δὲ αὐτοῖς· Ἐὰν ὑμῖν εἴπωe οὐ μὴ πιστεύσητε·f
68  ἐὰν ⸀δὲ ἐρωτήσω,a οὐ μὴ ⸀ἀποκριθῆτε.b
69  ἀπὸ τοῦ νῦν ⸀δὲ ἔσταιa ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου καθήμενοςb ἐκ δεξιῶν τῆς δυνάμεως τοῦ θεοῦ.
70  εἶπανa δὲ πάντες· Σὺ οὖν εἶb ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ; ὁ δὲ πρὸς αὐτοὺς ἔφη·c Ὑμεῖς λέγετεd ὅτι ἐγώ εἰμι.e
71  οἱ δὲ εἶπαν·a Τί ἔτι ⸂ἔχομενb μαρτυρίας χρείαν⸃; αὐτοὶ γὰρ ἠκούσαμενc ἀπὸ τοῦ στόματος αὐτοῦ.
23
Καὶ ἀναστὰνa ἅπαν τὸ πλῆθος αὐτῶν ἤγαγονb αὐτὸν ἐπὶ τὸν Πιλᾶτον.
2  ἤρξαντοa δὲ κατηγορεῖνb αὐτοῦ λέγοντες·c Τοῦτον εὕραμενd διαστρέφονταe τὸ ἔθνος ⸀ἡμῶν καὶ κωλύονταf ⸂φόρουςg Καίσαρι⸃h διδόναιi ⸀καὶ λέγονταj ⸀αὑτὸν χριστὸν βασιλέα εἶναι.k
3  ὁ δὲ Πιλᾶτος ⸀ἠρώτησενa αὐτὸν λέγων·b Σὺ εἶc ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων; ὁ δὲ ἀποκριθεὶςd αὐτῷ ἔφη·e Σὺ λέγεις.f
4  ὁ δὲ Πιλᾶτος εἶπενa πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ τοὺς ὄχλους· Οὐδὲν εὑρίσκωb αἴτιονc ἐν τῷ ἀνθρώπῳ τούτῳ.
5  οἱ δὲ ἐπίσχυονa λέγοντεςb ὅτι Ἀνασείειc τὸν λαὸν διδάσκωνd καθ’ ὅλης τῆς Ἰουδαίας, ⸀καὶ ἀρξάμενοςe ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ἕως ὧδε.
6  Πιλᾶτος δὲ ⸀ἀκούσαςa ἐπηρώτησενb εἰ ὁ ἄνθρωπος Γαλιλαῖόςc ἐστιν,d
7  καὶ ἐπιγνοὺςa ὅτι ἐκ τῆς ἐξουσίας Ἡρῴδου ἐστὶνb ἀνέπεμψενc αὐτὸν πρὸς Ἡρῴδην, ὄνταd καὶ αὐτὸν ἐν Ἱεροσολύμοις ἐν ταύταις ταῖς ἡμέραις.
8  ὁ δὲ Ἡρῴδης ἰδὼνa τὸν Ἰησοῦν ἐχάρηb λίαν,c ἦνd γὰρ ⸂ἐξ ἱκανῶν χρόνων θέλων⸃e ἰδεῖνf αὐτὸν διὰ τὸ ⸀ἀκούεινg περὶ αὐτοῦ, καὶ ἤλπιζένh τι σημεῖον ἰδεῖνi ὑπ’ αὐτοῦ γινόμενον.j
9  ἐπηρώταa δὲ αὐτὸν ἐν λόγοις ἱκανοῖς· αὐτὸς δὲ οὐδὲν ἀπεκρίνατοb αὐτῷ.
10  εἱστήκεισανa δὲ οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς εὐτόνωςb κατηγοροῦντεςc αὐτοῦ.
11  ἐξουθενήσαςa δὲ αὐτὸν ⸀καὶ ὁ Ἡρῴδης σὺν τοῖς στρατεύμασινb αὐτοῦ καὶ ἐμπαίξαςc ⸀περιβαλὼνd ἐσθῆταe λαμπρὰνf ἀνέπεμψενg αὐτὸν τῷ Πιλάτῳ.
12  ἐγένοντοa δὲ φίλοιb ὅ τε ⸂Ἡρῴδης καὶ ὁ Πιλᾶτος⸃ ἐν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ μετ’ ἀλλήλων· προϋπῆρχονc γὰρ ἐν ἔχθρᾳd ὄντεςe πρὸς ⸀αὑτούς.
13  Πιλᾶτος δὲ συγκαλεσάμενοςa τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ τοὺς ἄρχοντας καὶ τὸν λαὸν
14  εἶπενa πρὸς αὐτούς· Προσηνέγκατέb μοι τὸν ἄνθρωπον τοῦτον ὡς ἀποστρέφονταc τὸν λαόν, καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἐνώπιον ὑμῶν ἀνακρίναςd ⸀οὐθὲν εὗρονe ἐν τῷ ἀνθρώπῳ τούτῳ αἴτιονf ὧν κατηγορεῖτεg κατ’ αὐτοῦ.
15  ἀλλ’ οὐδὲ Ἡρῴδης, ⸂ἀνέπεμψενa γὰρ αὐτὸν πρὸς ἡμᾶς⸃· καὶ ἰδοὺ οὐδὲν ἄξιον θανάτου ἐστὶνb πεπραγμένονc αὐτῷ·
16  παιδεύσαςa οὖν αὐτὸν ⸀ἀπολύσω.b
18  ⸀Ἀνέκραγονa δὲ παμπληθεὶb λέγοντες·c Αἶρεd τοῦτον, ἀπόλυσονe δὲ ἡμῖν ⸀τὸν Βαραββᾶν·f
19  ὅστις ἦνa διὰ στάσινb τινὰ γενομένηνc ἐν τῇ πόλει καὶ φόνονd ⸂βληθεὶςe ἐν τῇ φυλακῇ⸃.
20  πάλιν ⸀δὲ ὁ Πιλᾶτος ⸀προσεφώνησεν,a θέλωνb ἀπολῦσαιc τὸν Ἰησοῦν.
21  οἱ δὲ ἐπεφώνουνa λέγοντες·b ⸂Σταύρουc σταύρου⸃d αὐτόν.
22  ὁ δὲ τρίτον εἶπενa πρὸς αὐτούς· Τί γὰρ κακὸν ἐποίησενb οὗτος; οὐδὲν αἴτιονc θανάτου εὗρονd ἐν αὐτῷ· παιδεύσαςe οὖν αὐτὸν ἀπολύσω.f
23  οἱ δὲ ἐπέκειντοa φωναῖς μεγάλαις αἰτούμενοιb αὐτὸν σταυρωθῆναι,c καὶ κατίσχυονd αἱ φωναὶ ⸀αὐτῶν.
24  ⸀καὶ Πιλᾶτος ἐπέκρινενa γενέσθαιb τὸ αἴτημαc αὐτῶν·
25  ἀπέλυσενa δὲ τὸν διὰ στάσινb καὶ φόνονc βεβλημένονd ⸀εἰς φυλακὴν ὃν ᾐτοῦντο,e τὸν δὲ Ἰησοῦν παρέδωκενf τῷ θελήματι αὐτῶν.
26  Καὶ ὡς ἀπήγαγονa αὐτόν, ἐπιλαβόμενοιb ⸂Σίμωνά τινα Κυρηναῖονc ἐρχόμενον⸃d ἀπ’ ἀγροῦ ἐπέθηκανe αὐτῷ τὸν σταυρὸνf φέρεινg ὄπισθενh τοῦ Ἰησοῦ.
27  Ἠκολούθειa δὲ αὐτῷ πολὺ πλῆθος τοῦ λαοῦ καὶ γυναικῶν ⸀αἳ ἐκόπτοντοb καὶ ἐθρήνουνc αὐτόν.
28  στραφεὶςa δὲ πρὸς αὐτὰς ⸀ὁ Ἰησοῦς εἶπεν·b Θυγατέρεςc Ἰερουσαλήμ, μὴ κλαίετεd ἐπ’ ἐμέ· πλὴν ἐφ’ ἑαυτὰς κλαίετεe καὶ ἐπὶ τὰ τέκνα ὑμῶν,
29  ὅτι ἰδοὺ ἔρχονταιa ἡμέραι ἐν αἷς ἐροῦσινb Μακάριαι αἱ στεῖραιc καὶ ⸀αἱ κοιλίαιd αἳ οὐκ ἐγέννησανe καὶ μαστοὶf οἳ οὐκ ⸀ἔθρεψαν.g
30  τότε ἄρξονταιa λέγεινb τοῖς ὄρεσιν· Πέσετεc ἐφ’ ἡμᾶς, καὶ τοῖς βουνοῖς·d Καλύψατεe ἡμᾶς·
31  ὅτι εἰ ἐν ⸀τῷ ὑγρῷa ξύλῳb ταῦτα ποιοῦσιν,c ἐν τῷ ξηρῷd τί γένηται;e
32  Ἤγοντοa δὲ καὶ ἕτεροι ⸂κακοῦργοιb δύο⸃ σὺν αὐτῷ ἀναιρεθῆναι.c
33  καὶ ὅτε ⸀ἦλθονa ἐπὶ τὸν τόπον τὸν καλούμενονb Κρανίον,c ἐκεῖ ἐσταύρωσανd αὐτὸν καὶ τοὺς κακούργους,e ὃν μὲν ἐκ δεξιῶν ὃν δὲ ἐξ ἀριστερῶν.f
34  ⸂ὁ δὲ Ἰησοῦς ἔλεγεν·a Πάτερ, ἄφεςb αὐτοῖς, οὐ γὰρ οἴδασινc τί ποιοῦσιν.⸃d διαμεριζόμενοιe δὲ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ ἔβαλονf ⸀κλήρους.g
35  καὶ εἱστήκειa ὁ λαὸς θεωρῶν.b ἐξεμυκτήριζονc δὲ καὶ οἱ ⸀ἄρχοντες λέγοντες·d Ἄλλους ἔσωσεν,e σωσάτωf ἑαυτόν, εἰ οὗτός ἐστινg ὁ χριστὸς ⸂τοῦ θεοῦ, ὁ⸃ ἐκλεκτός.h
36  ⸀ἐνέπαιξανa δὲ αὐτῷ καὶ οἱ στρατιῶταιb προσερχόμενοι,c ⸀ὄξοςd προσφέροντεςe αὐτῷ
37  καὶ λέγοντες·a Εἰ σὺ εἶb ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων, σῶσονc σεαυτόν.
38  ἦνa δὲ καὶ ⸀ἐπιγραφὴb ἐπ’ ⸀αὐτῷ· Ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων ⸀οὗτος.
39  Εἷς δὲ τῶν κρεμασθέντωνa κακούργωνb ἐβλασφήμειc αὐτόν ⸀λέγων·d ⸀Οὐχὶ σὺ εἶe ὁ χριστός; σῶσονf σεαυτὸν καὶ ἡμᾶς.
40  ἀποκριθεὶςa δὲ ὁ ἕτερος ⸂ἐπιτιμῶνb αὐτῷ ἔφη⸃·c Οὐδὲ φοβῇd σὺ τὸν θεόν, ὅτι ἐν τῷ αὐτῷ κρίματιe εἶ;f
41  καὶ ἡμεῖς μὲν δικαίως,a ἄξια γὰρ ὧν ἐπράξαμενb ἀπολαμβάνομεν·c οὗτος δὲ οὐδὲν ἄτοπονd ἔπραξεν.e
42  καὶ ⸀ἔλεγεν·a Ἰησοῦ, μνήσθητίb ⸀μου ὅταν ἔλθῃςc ⸂ἐν τῇ βασιλείᾳ⸃ σου.
43  καὶ εἶπενa ⸀αὐτῷ· Ἀμήν ⸂σοι λέγω⸃b σήμερον μετ’ ἐμοῦ ἔσῃc ἐν τῷ παραδείσῳ.d
44  ⸂Καὶ ἦν⸃a ⸀ἤδη ὡσεὶb ὥρα ἕκτηc καὶ σκότος ἐγένετοd ἐφ’ ὅλην τὴν γῆν ἕως ὥρας ἐνάτηςe
45  ⸂τοῦ ἡλίου ἐκλιπόντος⸃,a ἐσχίσθηb ⸀δὲ τὸ καταπέτασμαc τοῦ ναοῦ μέσον.
46  καὶ φωνήσαςa φωνῇ μεγάλῃ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν·b Πάτερ, εἰς χεῖράς σου ⸀παρατίθεμαιc τὸ πνεῦμά μου. ⸂τοῦτο δὲ⸃ εἰπὼνd ἐξέπνευσεν.e
47  Ἰδὼνa δὲ ὁ ἑκατοντάρχηςb τὸ γενόμενονc ⸀ἐδόξαζενd τὸν θεὸν λέγων·e Ὄντωςf ὁ ἄνθρωπος οὗτος δίκαιος ἦν.g
48  καὶ πάντες οἱ συμπαραγενόμενοιa ὄχλοι ἐπὶ τὴν θεωρίανb ταύτην, ⸀θεωρήσαντεςc τὰ γενόμενα,d ⸀τύπτοντεςe τὰ στήθηf ὑπέστρεφον.g
49  εἱστήκεισανa δὲ πάντες οἱ γνωστοὶb ⸀αὐτῷ ⸀μακρόθεν,c καὶ γυναῖκες αἱ ⸀συνακολουθοῦσαιd αὐτῷ ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας, ὁρῶσαιe ταῦτα.
50  Καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ὀνόματι Ἰωσὴφ βουλευτὴςa ὑπάρχων,b ⸀ἀνὴρ ἀγαθὸς καὶ δίκαιος—
51  οὗτος οὐκ ἦνa συγκατατεθειμένοςb τῇ βουλῇc καὶ τῇ πράξειd αὐτῶν— ἀπὸ Ἁριμαθαίαςe πόλεως τῶν Ἰουδαίων, ὃς ⸀προσεδέχετοf τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ,
52  οὗτος προσελθὼνa τῷ Πιλάτῳ ᾐτήσατοb τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ,
53  καὶ ⸀καθελὼνa ἐνετύλιξενb αὐτὸ σινδόνι,c καὶ ἔθηκενd ⸀αὐτὸν ἐν μνήματιe λαξευτῷf οὗ οὐκ ἦνg ⸂οὐδεὶς οὔπω⸃h κείμενος.i
54  καὶ ἡμέρα ἦνa ⸂παρασκευῆς,b καὶ⸃ σάββατον ἐπέφωσκεν.c
55  κατακολουθήσασαιa δὲ ⸀αἱ γυναῖκες, αἵτινες ἦσανb συνεληλυθυῖαιc ⸂ἐκ τῆς Γαλιλαίας αὐτῷ⸃, ἐθεάσαντοd τὸ μνημεῖον καὶ ὡς ἐτέθηe τὸ σῶμα αὐτοῦ,
56  ὑποστρέψασαιa δὲ ἡτοίμασανb ἀρώματαc καὶ μύρα.d Καὶ τὸ μὲν σάββατον ἡσύχασανe κατὰ τὴν ἐντολήν,
24
τῇ δὲ μιᾷ τῶν σαββάτων ὄρθρουa βαθέωςb ⸂ἐπὶ τὸ μνῆμαc ἦλθον⸃d φέρουσαιe ἃ ἡτοίμασανf ⸀ἀρώματα.g
2  εὗρονa δὲ τὸν λίθον ἀποκεκυλισμένονb ἀπὸ τοῦ μνημείου,
3  ⸂εἰσελθοῦσαιa δὲ⸃ οὐχ εὗρονb τὸ ⸀σῶμα.
4  καὶ ἐγένετοa ἐν τῷ ⸀ἀπορεῖσθαιb αὐτὰς περὶ τούτου καὶ ἰδοὺ ἄνδρες δύο ἐπέστησανc αὐταῖς ἐν ⸂ἐσθῆτιd ἀστραπτούσῃ⸃.e
5  ἐμφόβωνa δὲ γενομένωνb αὐτῶν καὶ κλινουσῶνc ⸂τὰ πρόσωπα⸃ εἰς τὴν γῆν εἶπανd πρὸς αὐτάς· Τί ζητεῖτεe τὸν ζῶνταf μετὰ τῶν νεκρῶν;
6  ⸂οὐκ ἔστινa ὧδε, ἀλλὰ ἠγέρθη.⸃b μνήσθητεc ὡς ἐλάλησενd ὑμῖν ἔτι ὢνe ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ,
7  λέγωνa ⸂τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ὅτι δεῖ⸃b παραδοθῆναιc εἰς χεῖρας ἀνθρώπων ἁμαρτωλῶν καὶ σταυρωθῆναιd καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀναστῆναι.e
8  καὶ ἐμνήσθησανa τῶν ῥημάτων αὐτοῦ,
9  καὶ ὑποστρέψασαιa ἀπὸ τοῦ μνημείου ἀπήγγειλανb ταῦτα πάντα τοῖς ἕνδεκαc καὶ πᾶσιν τοῖς λοιποῖς.
10  ἦσανa δὲ ἡ Μαγδαληνὴb Μαρίαc καὶ Ἰωάνναd καὶ Μαρίαe ⸀ἡ Ἰακώβου καὶ αἱ λοιπαὶ σὺν αὐταῖς· ⸀ἔλεγονf πρὸς τοὺς ἀποστόλους ταῦτα.
11  καὶ ἐφάνησανa ἐνώπιον αὐτῶν ὡσεὶb λῆροςc τὰ ῥήματα ⸀ταῦτα, καὶ ἠπίστουνd αὐταῖς.
12  ⸂Ὁ δὲ Πέτρος ἀναστὰςa ἔδραμενb ἐπὶ τὸ μνημεῖον· καὶ παρακύψαςc βλέπειd τὰ ⸀ὀθόνιαe μόνα· καὶ ἀπῆλθενf πρὸς ⸀αὑτὸν θαυμάζωνg τὸ γεγονός.⸃h
13  Καὶ ἰδοὺ δύο ἐξ αὐτῶν ⸂ἐν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ ἦσανa πορευόμενοι⸃b εἰς κώμηνc ἀπέχουσανd σταδίουςe ἑξήκονταf ἀπὸ Ἰερουσαλήμ, ᾗ ὄνομα Ἐμμαοῦς,g
14  καὶ αὐτοὶ ὡμίλουνa πρὸς ἀλλήλους περὶ πάντων τῶν συμβεβηκότωνb τούτων.
15  καὶ ἐγένετοa ἐν τῷ ὁμιλεῖνb αὐτοὺς καὶ συζητεῖνc καὶ ⸀αὐτὸς Ἰησοῦς ἐγγίσαςd συνεπορεύετοe αὐτοῖς,
16  οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ αὐτῶν ἐκρατοῦντοa τοῦ μὴ ἐπιγνῶναιb αὐτόν.
17  εἶπενa δὲ πρὸς αὐτούς· Τίνες οἱ λόγοι οὗτοι οὓς ἀντιβάλλετεb πρὸς ἀλλήλους περιπατοῦντες;c καὶ ⸀ἐστάθησανd σκυθρωποί.e
18  ἀποκριθεὶςa δὲ ⸂εἷς ὀνόματι⸃ Κλεοπᾶςb εἶπενc πρὸς αὐτόν· Σὺ μόνος παροικεῖςd Ἰερουσαλὴμ καὶ οὐκ ἔγνωςe τὰ γενόμεναf ἐν αὐτῇ ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις;
19  καὶ εἶπενa αὐτοῖς· Ποῖα; οἱ δὲ εἶπανb αὐτῷ· Τὰ περὶ Ἰησοῦ τοῦ ⸀Ναζαρηνοῦ,c ὃς ἐγένετοd ἀνὴρ προφήτης δυνατὸς ἐν ἔργῳ καὶ λόγῳ ἐναντίονe τοῦ θεοῦ καὶ παντὸς τοῦ λαοῦ,
20  ὅπως τε παρέδωκανa αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ ἄρχοντες ἡμῶν εἰς κρίμαb θανάτου καὶ ἐσταύρωσανc αὐτόν.
21  ἡμεῖς δὲ ἠλπίζομενa ὅτι αὐτός ἐστινb ὁ μέλλωνc λυτροῦσθαιd τὸν Ἰσραήλ· ἀλλά γεe ⸀καὶ σὺν πᾶσιν τούτοις τρίτην ταύτην ἡμέραν ⸀ἄγειf ἀφ’ οὗ ταῦτα ἐγένετο.g
22  ἀλλὰ καὶ γυναῖκές τινες ἐξ ἡμῶν ἐξέστησανa ἡμᾶς, γενόμεναιb ⸀ὀρθριναὶc ἐπὶ τὸ μνημεῖον
23  καὶ μὴ εὑροῦσαιa τὸ σῶμα αὐτοῦ ἦλθονb λέγουσαιc καὶ ὀπτασίανd ἀγγέλων ἑωρακέναι,e οἳ λέγουσινf αὐτὸν ζῆν.g
24  καὶ ἀπῆλθόνa τινες τῶν σὺν ἡμῖν ἐπὶ τὸ μνημεῖον, καὶ εὗρονb οὕτως καθὼς ⸀καὶ αἱ γυναῖκες εἶπον,c αὐτὸν δὲ οὐκ εἶδον.d
25  καὶ αὐτὸς εἶπενa πρὸς αὐτούς· Ὦb ἀνόητοιc καὶ βραδεῖςd τῇ καρδίᾳ τοῦ πιστεύεινe ἐπὶ πᾶσιν οἷς ἐλάλησανf οἱ προφῆται·
26  οὐχὶ ταῦτα ἔδειa παθεῖνb τὸν χριστὸν καὶ εἰσελθεῖνc εἰς τὴν δόξαν αὐτοῦ;
27  καὶ ἀρξάμενοςa ἀπὸ Μωϋσέως καὶ ἀπὸ πάντων τῶν προφητῶν ⸀διερμήνευσενb αὐτοῖς ἐν πάσαις ταῖς γραφαῖς τὰ περὶ ⸀ἑαυτοῦ.
28  Καὶ ἤγγισανa εἰς τὴν κώμηνb οὗ ἐπορεύοντο,c καὶ αὐτὸς ⸀προσεποιήσατοd ⸀πορρώτερονe πορεύεσθαι.f
29  καὶ παρεβιάσαντοa αὐτὸν λέγοντες·b Μεῖνονc μεθ’ ἡμῶν, ὅτι πρὸς ἑσπέρανd ἐστὶνe καὶ κέκλικενf ⸀ἤδη ἡ ἡμέρα. καὶ εἰσῆλθενg τοῦ μεῖναιh σὺν αὐτοῖς.
30  καὶ ἐγένετοa ἐν τῷ κατακλιθῆναιb αὐτὸν μετ’ αὐτῶν λαβὼνc τὸν ἄρτον εὐλόγησενd καὶ κλάσαςe ἐπεδίδουf αὐτοῖς·
31  αὐτῶν δὲ διηνοίχθησανa οἱ ὀφθαλμοὶ καὶ ἐπέγνωσανb αὐτόν· καὶ αὐτὸς ἄφαντοςc ἐγένετοd ἀπ’ αὐτῶν.
32  καὶ εἶπανa πρὸς ἀλλήλους· Οὐχὶ ἡ καρδία ἡμῶν καιομένηb ἦνc ⸂ἐν ἡμῖν⸃ ὡς ἐλάλειd ἡμῖν ἐν τῇ ὁδῷ, ⸀ὡς διήνοιγενe ἡμῖν τὰς γραφάς;
33  καὶ ἀναστάντεςa αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ὑπέστρεψανb εἰς Ἰερουσαλήμ, καὶ εὗρονc ⸀ἠθροισμένουςd τοὺς ἕνδεκαe καὶ τοὺς σὺν αὐτοῖς,
34  λέγονταςa ὅτι ⸂ὄντωςb ἠγέρθηc ὁ κύριος⸃ καὶ ὤφθηd Σίμωνι.
35  καὶ αὐτοὶ ἐξηγοῦντοa τὰ ἐν τῇ ὁδῷ καὶ ὡς ἐγνώσθηb αὐτοῖς ἐν τῇ κλάσειc τοῦ ἄρτου.
36  Ταῦτα δὲ αὐτῶν λαλούντωνa ⸀αὐτὸς ἔστηb ἐν μέσῳ ⸀αὐτῶν.
37  πτοηθέντεςa δὲ καὶ ἔμφοβοιb γενόμενοιc ἐδόκουνd πνεῦμα θεωρεῖν.e
38  καὶ εἶπενa αὐτοῖς· Τί τεταραγμένοιb ἐστέ,c καὶ διὰ τί διαλογισμοὶd ἀναβαίνουσινe ἐν ⸂τῇ καρδίᾳ⸃ ὑμῶν;
39  ἴδετεa τὰς χεῖράς μου καὶ τοὺς πόδας μου ὅτι ⸂ἐγώ εἰμιb αὐτός⸃· ψηλαφήσατέc με καὶ ἴδετε,d ὅτι πνεῦμα σάρκα καὶ ὀστέαe οὐκ ἔχειf καθὼς ἐμὲ θεωρεῖτεg ἔχοντα.h
40  ⸂[καὶ τοῦτο εἰπὼνa ⸀ἔδειξενb αὐτοῖς τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας.]⸃
41  ἔτι δὲ ἀπιστούντωνa αὐτῶν ἀπὸ τῆς χαρᾶς καὶ θαυμαζόντωνb εἶπενc αὐτοῖς· Ἔχετέd τι βρώσιμονe ἐνθάδε;f
42  οἱ δὲ ἐπέδωκανa αὐτῷ ἰχθύοςb ὀπτοῦc ⸀μέρος·
43  καὶ λαβὼνa ἐνώπιον αὐτῶν ἔφαγεν.b
44  Εἶπενa δὲ ⸂πρὸς αὐτούς⸃· Οὗτοι οἱ λόγοι ⸀μου οὓς ἐλάλησαb πρὸς ὑμᾶς ἔτι ὢνc σὺν ὑμῖν, ὅτι δεῖd πληρωθῆναιe πάντα τὰ γεγραμμέναf ἐν τῷ νόμῳ Μωϋσέως ⸀καὶ προφήταις καὶ ψαλμοῖςg περὶ ἐμοῦ.
45  τότε διήνοιξενa αὐτῶν τὸν νοῦνb τοῦ συνιέναιc τὰς γραφάς,
46  καὶ εἶπενa αὐτοῖς ὅτι οὕτως ⸀γέγραπταιb παθεῖνc τὸν χριστὸν καὶ ἀναστῆναιd ἐκ νεκρῶν τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ,
47  καὶ κηρυχθῆναιa ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ μετάνοιανb ⸀καὶ ἄφεσινc ἁμαρτιῶν εἰς πάντα τὰ ἔθνη— ⸀ἀρξάμενοιd ἀπὸ Ἰερουσαλήμ·
48  ὑμεῖς ⸀ἐστεa μάρτυρες τούτων.
49  καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ⸀ἐξαποστέλλωa τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ πατρός μου ἐφ’ ὑμᾶς· ὑμεῖς δὲ καθίσατεb ἐν τῇ ⸀πόλει ἕως οὗ ἐνδύσησθεc ⸂ἐξ ὕψουςd δύναμιν⸃.
50  Ἐξήγαγενa δὲ αὐτοὺς ⸀ἕως ⸀πρὸς Βηθανίαν,b καὶ ἐπάραςc τὰς χεῖρας αὐτοῦ εὐλόγησενd αὐτούς.
51  καὶ ἐγένετοa ἐν τῷ εὐλογεῖνb αὐτὸν αὐτοὺς διέστηc ἀπ’ αὐτῶν ⸂[καὶ ἀνεφέρετοd εἰς τὸν οὐρανόν]⸃.
52  καὶ αὐτοὶ ⸂[προσκυνήσαντεςa αὐτὸν]⸃ ὑπέστρεψανb εἰς Ἰερουσαλὴμ μετὰ χαρᾶς μεγάλης,
53  καὶ ἦσανa διὰ παντὸς ἐν τῷ ἱερῷ ⸀εὐλογοῦντεςb τὸν ⸀θεόν.