Κατὰ Λουκᾶν

8
Καὶ ἐγένετοa ἐν τῷ καθεξῆςb καὶ αὐτὸς διώδευενc κατὰ πόλιν καὶ κώμηνd κηρύσσωνe καὶ εὐαγγελιζόμενοςf τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ, καὶ οἱ δώδεκα σὺν αὐτῷ,
2  καὶ γυναῖκές τινες αἳ ἦσανa τεθεραπευμέναιb ἀπὸ πνευμάτων πονηρῶν καὶ ἀσθενειῶν,c Μαρίαd ἡ καλουμένηe Μαγδαληνή,f ἀφ’ ἧς δαιμόνια ἑπτὰ ἐξεληλύθει,g
3  καὶ Ἰωάνναa γυνὴ Χουζᾶb ἐπιτρόπουc Ἡρῴδου καὶ Σουσάνναd καὶ ἕτεραι πολλαί, αἵτινες διηκόνουνe αὐτοῖς ⸀ἐκ τῶν ὑπαρχόντωνf αὐταῖς.
4  Συνιόντοςa δὲ ὄχλου πολλοῦ καὶ τῶν κατὰ πόλιν ἐπιπορευομένωνb πρὸς αὐτὸν εἶπενc διὰ παραβολῆς·
5  Ἐξῆλθενa ὁ σπείρωνb τοῦ σπεῖραιc τὸν σπόρονd αὐτοῦ. καὶ ἐν τῷ σπείρεινe αὐτὸν ὃ μὲν ἔπεσενf παρὰ τὴν ὁδόν, καὶ κατεπατήθηg καὶ τὰ πετεινὰh τοῦ οὐρανοῦ κατέφαγενi αὐτό.
6  καὶ ἕτερον ⸀κατέπεσενa ἐπὶ τὴν πέτραν,b καὶ φυὲνc ἐξηράνθηd διὰ τὸ μὴ ἔχεινe ἰκμάδα.f
7  καὶ ἕτερον ἔπεσενa ἐν μέσῳ τῶν ἀκανθῶν,b καὶ συμφυεῖσαιc αἱ ἄκανθαιd ἀπέπνιξανe αὐτό.
8  καὶ ἕτερον ἔπεσενa εἰς τὴν γῆν τὴν ἀγαθήν, καὶ φυὲνb ἐποίησενc καρπὸν ἑκατονταπλασίονα.d ταῦτα λέγωνe ἐφώνει·f Ὁ ἔχωνg ὦτα ἀκούεινh ἀκουέτω.i
9  Ἐπηρώτωνa δὲ αὐτὸν οἱ μαθηταὶ ⸀αὐτοῦ τίς ⸂αὕτη εἴηb ἡ παραβολή⸃.
10  ὁ δὲ εἶπεν·a Ὑμῖν δέδοταιb γνῶναιc τὰ μυστήριαd τῆς βασιλείας τοῦ θεοῦ, τοῖς δὲ λοιποῖς ἐν παραβολαῖς, ἵνα βλέποντεςe μὴ βλέπωσινf καὶ ἀκούοντεςg μὴ συνιῶσιν.h
11  Ἔστινa δὲ αὕτη ἡ παραβολή· Ὁ σπόροςb ἐστὶνc ὁ λόγος τοῦ θεοῦ.
12  οἱ δὲ παρὰ τὴν ὁδόν εἰσινa οἱ ⸀ἀκούσαντες,b εἶταc ἔρχεταιd ὁ διάβολος καὶ αἴρειe τὸν λόγον ἀπὸ τῆς καρδίας αὐτῶν, ἵνα μὴ πιστεύσαντεςf σωθῶσιν.g
13  οἱ δὲ ἐπὶ τῆς πέτραςa οἳ ὅταν ἀκούσωσινb μετὰ χαρᾶς δέχονταιc τὸν λόγον, καὶ οὗτοι ῥίζανd οὐκ ἔχουσιν,e οἳ πρὸς καιρὸν πιστεύουσινf καὶ ἐν καιρῷ πειρασμοῦg ἀφίστανται.h
14  τὸ δὲ εἰς τὰς ἀκάνθαςa πεσόν,b οὗτοί εἰσινc οἱ ἀκούσαντες,d καὶ ὑπὸ μεριμνῶνe καὶ πλούτουf καὶ ἡδονῶνg τοῦ βίουh πορευόμενοιi συμπνίγονταιj καὶ οὐ τελεσφοροῦσιν.k
15  τὸ δὲ ἐν τῇ καλῇ γῇ, οὗτοί εἰσινa οἵτινες ἐν καρδίᾳ καλῇ καὶ ἀγαθῇ ἀκούσαντεςb τὸν λόγον κατέχουσινc καὶ καρποφοροῦσινd ἐν ὑπομονῇ.
16  Οὐδεὶς δὲ λύχνονa ἅψαςb καλύπτειc αὐτὸν σκεύειd ἢ ὑποκάτωe κλίνηςf τίθησιν,g ἀλλ’ ἐπὶ λυχνίαςh ⸀τίθησιν,i ἵνα οἱ εἰσπορευόμενοιj βλέπωσινk τὸ φῶς.
17  οὐ γάρ ἐστινa κρυπτὸνb ὃ οὐ φανερὸνc γενήσεται,d οὐδὲ ἀπόκρυφονe ὃ οὐ ⸂μὴ γνωσθῇ⸃f καὶ εἰς φανερὸνg ἔλθῃ.h
18  βλέπετεa οὖν πῶς ἀκούετε·b ὃς ⸂ἂν γὰρ⸃ ἔχῃ,c δοθήσεταιd αὐτῷ, καὶ ὃς ⸀ἂν μὴ ἔχῃ,e καὶ ὃ δοκεῖf ἔχεινg ἀρθήσεταιh ἀπ’ αὐτοῦ.
19  ⸀Παρεγένετοa δὲ πρὸς αὐτὸν ἡ μήτηρ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἠδύναντοb συντυχεῖνc αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον.
20  ⸂ἀπηγγέληa δὲ⸃ ⸀αὐτῷ· Ἡ μήτηρ σου καὶ οἱ ἀδελφοί σου ἑστήκασινb ἔξω ἰδεῖνc ⸂σε θέλοντές⸃.d
21  ὁ δὲ ἀποκριθεὶςa εἶπενb πρὸς αὐτούς· Μήτηρ μου καὶ ἀδελφοί μου οὗτοί εἰσινc οἱ τὸν λόγον τοῦ θεοῦ ἀκούοντεςd καὶ ⸀ποιοῦντες.e
22  ⸂Ἐγένετοa δὲ⸃ ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν καὶ αὐτὸς ἐνέβηb εἰς πλοῖον καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, καὶ εἶπενc πρὸς αὐτούς· Διέλθωμενd εἰς τὸ πέρανe τῆς λίμνης,f καὶ ἀνήχθησαν.g
23  πλεόντωνa δὲ αὐτῶν ἀφύπνωσεν.b καὶ κατέβηc λαῖλαψd ἀνέμου εἰς τὴν λίμνην,e καὶ συνεπληροῦντοf καὶ ἐκινδύνευον.g
24  προσελθόντεςa δὲ διήγειρανb αὐτὸν λέγοντες·c Ἐπιστάταd ἐπιστάτα,e ἀπολλύμεθα·f ὁ δὲ ⸀διεγερθεὶςg ἐπετίμησενh τῷ ἀνέμῳ καὶ τῷ κλύδωνιi τοῦ ὕδατος, καὶ ἐπαύσαντο,j καὶ ἐγένετοk γαλήνη.l
25  εἶπενa δὲ αὐτοῖς· ⸀Ποῦ ἡ πίστις ὑμῶν; φοβηθέντεςb δὲ ἐθαύμασαν,c λέγοντεςd πρὸς ἀλλήλους· Τίς ἄρα οὗτός ἐστινe ὅτι καὶ τοῖς ἀνέμοις ἐπιτάσσειf καὶ τῷ ὕδατι, καὶ ὑπακούουσινg αὐτῷ;
26  Καὶ κατέπλευσανa εἰς τὴν χώρανb τῶν ⸀Γερασηνῶν,c ἥτις ἐστὶνd ἀντιπέραe τῆς Γαλιλαίας.
27  ἐξελθόντιa δὲ αὐτῷ ἐπὶ τὴν γῆν ⸀ὑπήντησενb ἀνήρ τις ἐκ τῆς πόλεως ⸀ἔχωνc δαιμόνια· ⸂καὶ χρόνῳ ἱκανῷ οὐκ ἐνεδύσατοd ἱμάτιον⸃, καὶ ἐν οἰκίᾳ οὐκ ἔμενενe ἀλλ’ ἐν τοῖς μνήμασιν.f
28  ἰδὼνa δὲ τὸν ⸀Ἰησοῦν ἀνακράξαςb προσέπεσενc αὐτῷ καὶ φωνῇ μεγάλῃ εἶπεν·d Τί ἐμοὶ καὶ σοί, Ἰησοῦ υἱὲ τοῦ θεοῦ τοῦ ὑψίστου;e δέομαίf σου, μή με βασανίσῃς·g
29  ⸀παρήγγελλενa γὰρ τῷ πνεύματι τῷ ἀκαθάρτῳ ἐξελθεῖνb ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου. πολλοῖς γὰρ χρόνοις συνηρπάκειc αὐτόν, καὶ ⸀ἐδεσμεύετοd ἁλύσεσινe καὶ πέδαιςf φυλασσόμενος,g καὶ διαρρήσσωνh τὰ δεσμὰi ἠλαύνετοj ⸀ὑπὸ τοῦ ⸀δαιμονίου εἰς τὰς ἐρήμους.
30  ἐπηρώτησενa δὲ αὐτὸν ὁ ⸀Ἰησοῦς· Τί σοι ⸂ὄνομά ἐστιν⸃;b ὁ δὲ εἶπεν·c Λεγιών,d ὅτι ⸂εἰσῆλθενe δαιμόνια πολλὰ⸃ εἰς αὐτόν.
31  καὶ ⸀παρεκάλουνa αὐτὸν ἵνα μὴ ἐπιτάξῃb αὐτοῖς εἰς τὴν ἄβυσσονc ἀπελθεῖν.d
32  Ἦνa δὲ ἐκεῖ ἀγέληb χοίρωνc ἱκανῶν ⸀βοσκομένηd ἐν τῷ ὄρει· καὶ ⸀παρεκάλεσανe αὐτὸν ἵνα ἐπιτρέψῃf αὐτοῖς εἰς ἐκείνους εἰσελθεῖν·g καὶ ἐπέτρεψενh αὐτοῖς.
33  ἐξελθόνταa δὲ τὰ δαιμόνια ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου εἰσῆλθονb εἰς τοὺς χοίρους,c καὶ ὥρμησενd ἡ ἀγέληe κατὰ τοῦ κρημνοῦf εἰς τὴν λίμνηνg καὶ ἀπεπνίγη.h
34  Ἰδόντεςa δὲ οἱ βόσκοντεςb τὸ ⸀γεγονὸςc ἔφυγονd καὶ ἀπήγγειλανe εἰς τὴν πόλιν καὶ εἰς τοὺς ἀγρούς.
35  ἐξῆλθονa δὲ ἰδεῖνb τὸ γεγονὸςc καὶ ἦλθονd πρὸς τὸν Ἰησοῦν, καὶ εὗρονe καθήμενονf τὸν ἄνθρωπον ἀφ’ οὗ τὰ δαιμόνια ⸀ἐξῆλθενg ἱματισμένονh καὶ σωφρονοῦνταi παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ, καὶ ἐφοβήθησαν.j
36  ἀπήγγειλανa δὲ ⸀αὐτοῖς οἱ ἰδόντεςb πῶς ἐσώθηc ὁ δαιμονισθείς.d
37  καὶ ⸀ἠρώτησενa αὐτὸν ἅπαν τὸ πλῆθος τῆς περιχώρουb τῶν ⸀Γερασηνῶνc ἀπελθεῖνd ἀπ’ αὐτῶν, ὅτι φόβῳ μεγάλῳ συνείχοντο·e αὐτὸς δὲ ἐμβὰςf ⸀εἰς πλοῖον ὑπέστρεψεν.g
38  ἐδεῖτοa δὲ αὐτοῦ ὁ ἀνὴρ ἀφ’ οὗ ἐξεληλύθειb τὰ δαιμόνια εἶναιc σὺν αὐτῷ· ἀπέλυσενd δὲ ⸀αὐτὸν λέγων·e
39  Ὑπόστρεφεa εἰς τὸν οἶκόν σου, καὶ διηγοῦb ὅσα ⸂σοι ἐποίησεν⸃c ὁ θεός. καὶ ἀπῆλθενd καθ’ ὅλην τὴν πόλιν κηρύσσωνe ὅσα ἐποίησενf αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς.
40  ⸂Ἐν δὲ⸃ τῷ ⸀ὑποστρέφεινa τὸν Ἰησοῦν ἀπεδέξατοb αὐτὸν ὁ ὄχλος, ἦσανc γὰρ πάντες προσδοκῶντεςd αὐτόν.
41  καὶ ἰδοὺ ἦλθενa ἀνὴρ ᾧ ὄνομα Ἰάϊρος,b καὶ ⸀οὗτος ἄρχων τῆς συναγωγῆς ὑπῆρχεν,c καὶ πεσὼνd παρὰ τοὺς πόδας ⸀τοῦ Ἰησοῦ παρεκάλειe αὐτὸν εἰσελθεῖνf εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ,
42  ὅτι θυγάτηρa μονογενὴςb ἦνc αὐτῷ ὡς ἐτῶν δώδεκα καὶ αὐτὴ ἀπέθνῃσκεν.d Ἐν δὲ τῷ ὑπάγεινe αὐτὸν οἱ ὄχλοι συνέπνιγονf αὐτόν.
43  καὶ γυνὴ οὖσαa ἐν ῥύσειb αἵματος ἀπὸ ἐτῶν δώδεκα, ἥτις ⸂ἰατροῖςc προσαναλώσασαd ὅλον τὸν βίον⸃e οὐκ ἴσχυσενf ⸀ἀπ’ οὐδενὸς θεραπευθῆναι,g
44  προσελθοῦσαa ὄπισθενb ἥψατοc τοῦ κρασπέδουd τοῦ ἱματίου αὐτοῦ, καὶ παραχρῆμαe ἔστηf ἡ ῥύσιςg τοῦ αἵματος αὐτῆς.
45  καὶ εἶπενa ὁ Ἰησοῦς· Τίς ὁ ἁψάμενόςb μου; ἀρνουμένωνc δὲ πάντων εἶπενd ὁ ⸀Πέτρος· Ἐπιστάτα,e οἱ ὄχλοι συνέχουσίνf σε καὶ ⸀ἀποθλίβουσιν.g
46  ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν·a Ἥψατόb μού τις, ἐγὼ γὰρ ἔγνωνc δύναμιν ⸀ἐξεληλυθυῖανd ἀπ’ ἐμοῦ.
47  ἰδοῦσαa δὲ ἡ γυνὴ ὅτι οὐκ ἔλαθενb τρέμουσαc ἦλθενd καὶ προσπεσοῦσαe αὐτῷ δι’ ἣν αἰτίανf ἥψατοg αὐτοῦ ⸀ἀπήγγειλενh ἐνώπιον παντὸς τοῦ λαοῦ καὶ ὡς ἰάθηi παραχρῆμα.j
48  ὁ δὲ εἶπενa αὐτῇ· ⸀Θυγάτηρ,b ἡ πίστις σου σέσωκένc σε· πορεύουd εἰς εἰρήνην.
49  Ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντοςa ἔρχεταίb τις παρὰ τοῦ ἀρχισυναγώγουc ⸀λέγωνd ὅτι Τέθνηκενe ἡ θυγάτηρf σου, ⸀μηκέτιg σκύλλεh τὸν διδάσκαλον.
50  ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀκούσαςa ἀπεκρίθηb ⸀αὐτῷ· Μὴ φοβοῦ,c μόνον ⸀πίστευσον,d καὶ σωθήσεται.e
51  ἐλθὼνa δὲ εἰς τὴν οἰκίαν οὐκ ἀφῆκενb εἰσελθεῖνc ⸂τινα σὺν αὐτῷ⸃ εἰ μὴ Πέτρον καὶ Ἰωάννην καὶ Ἰάκωβον καὶ τὸν πατέρα τῆς παιδὸςd καὶ τὴν μητέρα.
52  ἔκλαιονa δὲ πάντες καὶ ἐκόπτοντοb αὐτήν. ὁ δὲ εἶπεν·c Μὴ κλαίετε,d ⸂οὐ γὰρ⸃ ἀπέθανενe ἀλλὰ καθεύδει.f
53  καὶ κατεγέλωνa αὐτοῦ, εἰδότεςb ὅτι ἀπέθανεν.c
54  αὐτὸς ⸀δὲ κρατήσαςa τῆς χειρὸς αὐτῆς ἐφώνησενb λέγων·c Ἡ παῖς,d ⸀ἔγειρε.e
55  καὶ ἐπέστρεψενa τὸ πνεῦμα αὐτῆς, καὶ ἀνέστηb παραχρῆμα,c καὶ διέταξενd αὐτῇ δοθῆναιe φαγεῖν.f
56  καὶ ἐξέστησανa οἱ γονεῖςb αὐτῆς· ὁ δὲ παρήγγειλενc αὐτοῖς μηδενὶ εἰπεῖνd τὸ γεγονός.e