Κατὰ Λουκᾶν

7
⸀Ἐπειδὴa ἐπλήρωσενb πάντα τὰ ῥήματα αὐτοῦ εἰς τὰς ἀκοὰςc τοῦ λαοῦ, εἰσῆλθενd εἰς Καφαρναούμ.e
2Ἑκατοντάρχουa δέ τινος δοῦλος κακῶςb ἔχωνc ἤμελλενd τελευτᾶν,e ὃς ἦνf αὐτῷ ἔντιμος.g
3ἀκούσαςa δὲ περὶ τοῦ Ἰησοῦ ἀπέστειλενb πρὸς αὐτὸν πρεσβυτέρους τῶν Ἰουδαίων, ἐρωτῶνc αὐτὸν ὅπως ἐλθὼνd διασώσῃe τὸν δοῦλον αὐτοῦ.
4οἱ δὲ παραγενόμενοιa πρὸς τὸν Ἰησοῦν παρεκάλουνb αὐτὸν σπουδαίωςc λέγοντεςd ὅτι Ἄξιός ἐστινe ⸀παρέξῃf τοῦτο,
5ἀγαπᾷa γὰρ τὸ ἔθνος ἡμῶν καὶ τὴν συναγωγὴν αὐτὸς ᾠκοδόμησενb ἡμῖν.
6 δὲ Ἰησοῦς ἐπορεύετοa σὺν αὐτοῖς. ἤδη δὲ αὐτοῦ οὐ μακρὰνb ἀπέχοντοςc ἀπὸ τῆς οἰκίας ἔπεμψενd ⸂φίλουςe ἑκατοντάρχης⸃f λέγωνg αὐτῷ· Κύριε, μὴ σκύλλου,h οὐ γὰρ ⸂ἱκανός εἰμι⸃i ἵνα ὑπὸ τὴν στέγηνj μου εἰσέλθῃς·k
7διὸ οὐδὲ ἐμαυτὸν ἠξίωσαa πρὸς σὲ ἐλθεῖν·b ἀλλὰ εἰπὲc λόγῳ, καὶ ⸀ἰαθήτωd παῖςe μου·
8καὶ γὰρ ἐγὼ ἄνθρωπός εἰμιa ὑπὸ ἐξουσίαν τασσόμενος,b ἔχωνc ὑπ’ ἐμαυτὸν στρατιώτας,d καὶ λέγωe τούτῳ· Πορεύθητι,f καὶ πορεύεται,g καὶ ἄλλῳ· Ἔρχου,h καὶ ἔρχεται,i καὶ τῷ δούλῳ μου· Ποίησονj τοῦτο, καὶ ποιεῖ.k
9ἀκούσαςa δὲ ταῦτα Ἰησοῦς ἐθαύμασενb αὐτόν, καὶ στραφεὶςc τῷ ἀκολουθοῦντιd αὐτῷ ὄχλῳ εἶπεν·e Λέγωf ὑμῖν, ⸀οὐδὲ ἐν τῷ Ἰσραὴλ τοσαύτηνg πίστιν εὗρον.h
10καὶ ὑποστρέψαντεςa ⸂εἰς τὸν οἶκον οἱ πεμφθέντες⸃b εὗρονc ⸀τὸν δοῦλον ὑγιαίνοντα.d
11Καὶ ἐγένετοa ἐν τῷ ἑξῆςb ⸀ἐπορεύθηc εἰς πόλιν καλουμένηνd Ναΐν,e καὶ συνεπορεύοντοf αὐτῷ οἱ μαθηταὶ ⸀αὐτοῦ καὶ ὄχλος πολύς.
12ὡς δὲ ἤγγισενa τῇ πύλῃb τῆς πόλεως, καὶ ἰδοὺ ἐξεκομίζετοc τεθνηκὼςd ⸂μονογενὴςe υἱὸς⸃ τῇ μητρὶ αὐτοῦ, καὶ αὐτὴ ⸀ἦνf χήρα,g καὶ ὄχλος τῆς πόλεως ἱκανὸς ⸁ἦνh σὺν αὐτῇ.
13καὶ ἰδὼνa αὐτὴν κύριος ἐσπλαγχνίσθηb ἐπ’ αὐτῇ καὶ εἶπενc αὐτῇ· Μὴ κλαῖε.d
14καὶ προσελθὼνa ἥψατοb τῆς σοροῦ,c οἱ δὲ βαστάζοντεςd ἔστησαν,e καὶ εἶπεν·f Νεανίσκε,g σοὶ λέγω,h ἐγέρθητι.i
15καὶ ἀνεκάθισενa νεκρὸς καὶ ἤρξατοb λαλεῖν,c καὶ ἔδωκενd αὐτὸν τῇ μητρὶ αὐτοῦ.
16ἔλαβενa δὲ φόβος πάντας, καὶ ἐδόξαζονb τὸν θεὸν λέγοντεςc ὅτι Προφήτης μέγας ⸀ἠγέρθηd ἐν ἡμῖν, καὶ ὅτι Ἐπεσκέψατοe θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ.
17καὶ ἐξῆλθενa λόγος οὗτος ἐν ὅλῃ τῇ Ἰουδαίᾳ περὶ αὐτοῦ ⸀καὶ πάσῃ τῇ περιχώρῳ.b
18Καὶ ἀπήγγειλανa Ἰωάννῃ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ περὶ πάντων τούτων. καὶ προσκαλεσάμενοςb δύο τινὰς τῶν μαθητῶν αὐτοῦ Ἰωάννης
19ἔπεμψενa πρὸς τὸν ⸀κύριον λέγων·b Σὺ εἶc ἐρχόμενοςd ⸀ἄλλον προσδοκῶμεν;e
20παραγενόμενοιa δὲ πρὸς αὐτὸν οἱ ἄνδρες εἶπαν·b Ἰωάννης βαπτιστὴςc ⸀ἀπέστειλενd ἡμᾶς πρὸς σὲ λέγων·e Σὺ εἶf ἐρχόμενοςg ἄλλον προσδοκῶμεν;h
21ἐν ⸀ἐκείνῃ τῇ ὥρᾳ ἐθεράπευσενa πολλοὺς ἀπὸ νόσωνb καὶ μαστίγωνc καὶ πνευμάτων πονηρῶν, καὶ τυφλοῖς πολλοῖς ⸀ἐχαρίσατοd βλέπειν.e
22καὶ ⸀ἀποκριθεὶςa εἶπενb αὐτοῖς· Πορευθέντεςc ἀπαγγείλατεd Ἰωάννῃ εἴδετεe καὶ ἠκούσατε·f ⸀τυφλοὶ ἀναβλέπουσιν,g χωλοὶh περιπατοῦσιν,i λεπροὶj καθαρίζονται,k ⸀κωφοὶl ἀκούουσιν,m νεκροὶ ἐγείρονται,n πτωχοὶ εὐαγγελίζονται·o
23καὶ μακάριός ἐστινa ὃς ἐὰν μὴ σκανδαλισθῇb ἐν ἐμοί.
24Ἀπελθόντωνa δὲ τῶν ἀγγέλων Ἰωάννου ἤρξατοb λέγεινc ⸂πρὸς τοὺς ὄχλους⸃ περὶ Ἰωάννου· Τί ⸀ἐξήλθατεd εἰς τὴν ἔρημον θεάσασθαι;e κάλαμονf ὑπὸ ἀνέμου σαλευόμενον;g
25ἀλλὰ τί ⸀ἐξήλθατεa ἰδεῖν;b ἄνθρωπον ἐν μαλακοῖςc ἱματίοις ἠμφιεσμένον;d ἰδοὺ οἱ ἐν ἱματισμῷe ἐνδόξῳf καὶ τρυφῇg ὑπάρχοντεςh ἐν τοῖς βασιλείοιςi εἰσίν.j
26ἀλλὰ τί ⸀ἐξήλθατεa ἰδεῖν;b προφήτην; ναί, λέγωc ὑμῖν, καὶ περισσότερονd προφήτου.
27οὗτός ἐστινa περὶ οὗ γέγραπται·b ⸀Ἰδοὺ ἀποστέλλωc τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου, ὃς κατασκευάσειd τὴν ὁδόν σου ἔμπροσθέν σου.
28⸀λέγωa ὑμῖν, μείζων ἐν γεννητοῖςb γυναικῶν ⸀Ἰωάννου οὐδείς ἐστιν·c δὲ μικρότερος ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ θεοῦ μείζων αὐτοῦ ἐστιν.d
29(καὶ πᾶς λαὸς ἀκούσαςa καὶ οἱ τελῶναιb ἐδικαίωσανc τὸν θεόν, βαπτισθέντεςd τὸ βάπτισμαe Ἰωάννου·
30οἱ δὲ Φαρισαῖοι καὶ οἱ νομικοὶa τὴν βουλὴνb τοῦ θεοῦ ἠθέτησανc εἰς ἑαυτούς, μὴ βαπτισθέντεςd ὑπ’ αὐτοῦ.)
31Τίνι οὖν ὁμοιώσωa τοὺς ἀνθρώπους τῆς γενεᾶς ταύτης, καὶ τίνι εἰσὶνb ὅμοιοι;
32ὅμοιοί εἰσινa παιδίοις τοῖς ἐν ἀγορᾷb καθημένοιςc καὶ προσφωνοῦσινd ἀλλήλοις, ⸂ἃ λέγει⸃·e Ηὐλήσαμενf ὑμῖν καὶ οὐκ ὠρχήσασθε·g ⸀ἐθρηνήσαμενh καὶ οὐκ ἐκλαύσατε·i
33ἐλήλυθενa γὰρ Ἰωάννης βαπτιστὴςb ⸀μὴ ⸂ἐσθίωνc ἄρτον μήτε πίνωνd οἶνον⸃, καὶ λέγετε·e Δαιμόνιον ἔχει·f
34ἐλήλυθενa υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐσθίωνb καὶ πίνων,c καὶ λέγετε·d Ἰδοὺ ἄνθρωπος φάγοςe καὶ οἰνοπότης,f φίλοςg τελωνῶνh καὶ ἁμαρτωλῶν.
35καὶ ἐδικαιώθηa σοφία ἀπὸ ⸂πάντων τῶν τέκνων αὐτῆς⸃.
36Ἠρώταa δέ τις αὐτὸν τῶν Φαρισαίων ἵνα φάγῃb μετ’ αὐτοῦ· καὶ εἰσελθὼνc εἰς ⸂τὸν οἶκον⸃ τοῦ Φαρισαίου ⸀κατεκλίθη.d
37καὶ ἰδοὺ γυνὴ ⸂ἥτις ἦνa ἐν τῇ πόλει⸃ ἁμαρτωλός, ⸀καὶ ἐπιγνοῦσαb ὅτι ⸀κατάκειταιc ἐν τῇ οἰκίᾳ τοῦ Φαρισαίου, κομίσασαd ἀλάβαστρονe μύρουf
38καὶ στᾶσαa ⸂ὀπίσω παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ⸃ κλαίουσα,b ⸂τοῖς δάκρυσινc ἤρξατοd βρέχεινe τοὺς πόδας αὐτοῦ⸃ καὶ ταῖς θριξὶνf τῆς κεφαλῆς αὐτῆς ἐξέμασσεν,g καὶ κατεφίλειh τοὺς πόδας αὐτοῦ καὶ ἤλειφενi τῷ μύρῳ.j
39ἰδὼνa δὲ Φαρισαῖος καλέσαςb αὐτὸν εἶπενc ἐν ἑαυτῷ λέγων·d Οὗτος εἰ ⸀ἦνe προφήτης, ἐγίνωσκενf ἂν τίς καὶ ποταπὴg γυνὴ ἥτις ἅπτεταιh αὐτοῦ, ὅτι ἁμαρτωλός ἐστιν.i
40καὶ ἀποκριθεὶςa Ἰησοῦς εἶπενb πρὸς αὐτόν· Σίμων, ἔχωc σοί τι εἰπεῖν.d δέ· ⸂Διδάσκαλε, εἰπέ,e φησίν⸃.f
41δύο χρεοφειλέταιa ἦσανb δανιστῇc τινι· εἷς ὤφειλενd δηνάριαe πεντακόσια,f δὲ ἕτερος πεντήκοντα.g
42μὴ ⸀ἐχόντωνa αὐτῶν ἀποδοῦναιb ἀμφοτέροιςc ἐχαρίσατο.d τίς οὖν ⸀αὐτῶν πλεῖον ⸂ἀγαπήσειe αὐτόν⸃;
43⸀ἀποκριθεὶςa Σίμων εἶπεν·b Ὑπολαμβάνωc ὅτι τὸ πλεῖον ἐχαρίσατο.d δὲ εἶπενe αὐτῷ· Ὀρθῶςf ἔκρινας.g
44καὶ στραφεὶςa πρὸς τὴν γυναῖκα τῷ Σίμωνι ἔφη·b Βλέπειςc ταύτην τὴν γυναῖκα; εἰσῆλθόνd σου εἰς τὴν οἰκίαν, ὕδωρ ⸀μοι ἐπὶ ⸀πόδας οὐκ ἔδωκας·e αὕτη δὲ τοῖς δάκρυσινf ἔβρεξένg μου τοὺς πόδας καὶ ταῖς ⸀θριξὶνh αὐτῆς ἐξέμαξεν.i
45φίλημάa μοι οὐκ ἔδωκας·b αὕτη δὲ ἀφ’ ἧς εἰσῆλθονc οὐ διέλιπενd καταφιλοῦσάe μου τοὺς πόδας.
46ἐλαίῳa τὴν κεφαλήν μου οὐκ ἤλειψας·b αὕτη δὲ μύρῳc ἤλειψενd ⸂τοὺς πόδας μου⸃.
47οὗ χάριν,a λέγωb σοι, ἀφέωνταιc αἱ ἁμαρτίαι αὐτῆς αἱ πολλαί, ὅτι ἠγάπησενd πολύ· δὲ ὀλίγον ἀφίεται,e ὀλίγον ἀγαπᾷ.f
48εἶπενa δὲ αὐτῇ· Ἀφέωνταίb σου αἱ ἁμαρτίαι.
49καὶ ἤρξαντοa οἱ συνανακείμενοιb λέγεινc ἐν ἑαυτοῖς· Τίς οὗτός ἐστινd ὃς καὶ ἁμαρτίας ἀφίησιν;e
50εἶπενa δὲ πρὸς τὴν γυναῖκα· πίστις σου σέσωκένb σε· πορεύουc εἰς εἰρήνην.