6
Ἐγένετοa
δὲ ἐν ⸀σαββάτῳ διαπορεύεσθαιb
αὐτὸν ⸀διὰ σπορίμων,c
καὶ ἔτιλλονd
οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ⸂καὶ ἤσθιονe
τοὺς στάχυας⸃f
ψώχοντεςg
ταῖς χερσίν.
2
τινὲς δὲ τῶν Φαρισαίων ⸀εἶπαν·a
Τί ποιεῖτεb
ὃ οὐκ ⸀ἔξεστινc
τοῖς σάββασιν;
3
καὶ ἀποκριθεὶςa
πρὸς αὐτοὺς εἶπενb
ὁ Ἰησοῦς· Οὐδὲ τοῦτο ἀνέγνωτεc
ὃ ἐποίησενd
Δαυὶδ ⸀ὁπότεe
ἐπείνασενf
αὐτὸς καὶ οἱ μετ’ αὐτοῦ ⸀ὄντες;g
4
⸀ὡς εἰσῆλθενa
εἰς τὸν οἶκον τοῦ θεοῦ καὶ τοὺς ἄρτους τῆς προθέσεωςb
⸀λαβὼνc
ἔφαγενd
καὶ ⸀ἔδωκενe
τοῖς μετ’ αὐτοῦ, οὓς οὐκ ἔξεστινf
φαγεῖνg
εἰ μὴ μόνους τοὺς ἱερεῖς;
5
καὶ ἔλεγενa
⸀αὐτοῖς· Κύριός ἐστινb
⸂τοῦ σαββάτου ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου⸃.
6
Ἐγένετοa
⸀δὲ ἐν ἑτέρῳ σαββάτῳ εἰσελθεῖνb
αὐτὸν εἰς τὴν συναγωγὴν καὶ διδάσκειν·c
καὶ ἦνd
⸂ἄνθρωπος ἐκεῖ⸃ καὶ ἡ χεὶρ αὐτοῦ ἡ δεξιὰ ἦνe
ξηρά·f
7
⸀παρετηροῦντοa
⸀δὲ οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι εἰ ἐν τῷ σαββάτῳ ⸀θεραπεύει,b
ἵνα εὕρωσινc
⸀κατηγορεῖνd
αὐτοῦ.
8
αὐτὸς δὲ ᾔδειa
τοὺς διαλογισμοὺςb
αὐτῶν, ⸂εἶπενc
δὲ⸃ τῷ ⸀ἀνδρὶ τῷ ξηρὰνd
ἔχοντιe
τὴν χεῖρα· ⸀Ἔγειρεf
καὶ στῆθιg
εἰς τὸ μέσον· ⸀καὶ ἀναστὰςh
ἔστη.i
9
εἶπενa
⸀δὲ ὁ Ἰησοῦς πρὸς αὐτούς· ⸀Ἐπερωτῶb
ὑμᾶς, ⸀εἰ ἔξεστινc
⸂τῷ σαββάτῳ⸃ ἀγαθοποιῆσαιd
ἢ κακοποιῆσαι,e
ψυχὴν σῶσαιf
ἢ ⸀ἀπολέσαι;g
10
καὶ περιβλεψάμενοςa
πάντας αὐτοὺς εἶπενb
αὐτῷ· Ἔκτεινονc
τὴν χεῖρά σου· ὁ δὲ ἐποίησεν,d
καὶ ἀπεκατεστάθηe
ἡ χεὶρ ⸀αὐτοῦ.
11
αὐτοὶ δὲ ἐπλήσθησανa
ἀνοίας,b
καὶ διελάλουνc
πρὸς ἀλλήλους τί ἂν ποιήσαιενd
τῷ Ἰησοῦ.
12
Ἐγένετοa
δὲ ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις ⸂ἐξελθεῖνb
αὐτὸν⸃ εἰς τὸ ὄρος προσεύξασθαι,c
καὶ ἦνd
διανυκτερεύωνe
ἐν τῇ προσευχῇ τοῦ θεοῦ.
13
καὶ ὅτε ἐγένετοa
ἡμέρα, προσεφώνησενb
τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ, καὶ ἐκλεξάμενοςc
ἀπ’ αὐτῶν δώδεκα, οὓς καὶ ἀποστόλους ὠνόμασεν,d
14
Σίμωνα ὃν καὶ ὠνόμασενa
Πέτρον καὶ Ἀνδρέανb
τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ⸀καὶ Ἰάκωβον καὶ Ἰωάννην ⸁καὶ Φίλιππον καὶ Βαρθολομαῖονc
15
⸀καὶ Μαθθαῖονa
καὶ Θωμᾶνb
⸁καὶ ⸀Ἰάκωβον Ἁλφαίουc
καὶ Σίμωνα τὸν καλούμενονd
Ζηλωτὴνe
16
⸀καὶ Ἰούδαν Ἰακώβου καὶ Ἰούδαν ⸀Ἰσκαριὼθa
⸀ὃς ἐγένετοb
προδότης.c
17
Καὶ καταβὰςa
μετ’ αὐτῶν ἔστηb
ἐπὶ τόπου πεδινοῦ,c
καὶ ὄχλος ⸀πολὺς μαθητῶν αὐτοῦ, καὶ πλῆθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τῆς Ἰουδαίας καὶ Ἰερουσαλὴμ καὶ τῆς παραλίουd
Τύρουe
καὶ Σιδῶνος,f
18
οἳ ἦλθονa
ἀκοῦσαιb
αὐτοῦ καὶ ἰαθῆναιc
ἀπὸ τῶν νόσωνd
αὐτῶν· καὶ οἱ ⸂ἐνοχλούμενοιe
ἀπὸ⸃ πνευμάτων ⸀ἀκαθάρτων ἐθεραπεύοντο·f
19
καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ⸀ἐζήτουνa
ἅπτεσθαιb
αὐτοῦ, ὅτι δύναμις παρ’ αὐτοῦ ἐξήρχετοc
καὶ ἰᾶτοd
πάντας.
20
Καὶ αὐτὸς ἐπάραςa
τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγεν·b
Μακάριοι οἱ πτωχοί, ὅτι ὑμετέραc
ἐστὶνd
ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ.
21
μακάριοι οἱ πεινῶντεςa
νῦν, ὅτι χορτασθήσεσθε.b
μακάριοι οἱ κλαίοντεςc
νῦν, ὅτι γελάσετε.d
22
Μακάριοί ἐστεa
ὅταν μισήσωσινb
ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὅταν ἀφορίσωσινc
ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσινd
καὶ ἐκβάλωσινe
τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς πονηρὸν ἕνεκαf
τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου·
23
χάρητεa
ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε,b
ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸςc
ὑμῶν πολὺς ἐν τῷ οὐρανῷ· κατὰ ⸂τὰ αὐτὰ⸃ γὰρ ἐποίουνd
τοῖς προφήταις οἱ πατέρες αὐτῶν.
24
πλὴν οὐαὶ ὑμῖν τοῖς πλουσίοις,a
ὅτι ἀπέχετεb
τὴν παράκλησινc
ὑμῶν.
25
οὐαὶ ὑμῖν, οἱ ἐμπεπλησμένοιa
⸀νῦν, ὅτι πεινάσετε.b
⸀οὐαί, οἱ γελῶντεςc
νῦν, ὅτι πενθήσετεd
καὶ κλαύσετε.e
26
Οὐαὶ ὅταν ⸂καλῶς ὑμᾶς⸃ εἴπωσινa
⸀πάντες οἱ ἄνθρωποι, κατὰ ⸂τὰ αὐτὰ⸃ γὰρ ἐποίουνb
τοῖς ψευδοπροφήταιςc
οἱ πατέρες αὐτῶν.
27
Ἀλλὰ ὑμῖν λέγωa
τοῖς ἀκούουσιν,b
ἀγαπᾶτεc
τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν, καλῶς ποιεῖτεd
τοῖς μισοῦσινe
ὑμᾶς,
28
εὐλογεῖτεa
τοὺς καταρωμένουςb
⸀ὑμᾶς, προσεύχεσθεc
⸀περὶ τῶν ἐπηρεαζόντωνd
ὑμᾶς.
29
τῷ τύπτοντίa
σε ἐπὶ τὴν σιαγόναb
πάρεχεc
καὶ τὴν ἄλλην, καὶ ἀπὸ τοῦ αἴροντόςd
σου τὸ ἱμάτιον καὶ τὸν χιτῶναe
μὴ κωλύσῃς.f
30
⸀παντὶ αἰτοῦντίa
σε δίδου,b
καὶ ἀπὸ τοῦ αἴροντοςc
τὰ σὰd
μὴ ἀπαίτει.e
31
καὶ καθὼς θέλετεa
ἵνα ποιῶσινb
ὑμῖν οἱ ⸀ἄνθρωποι, ποιεῖτεc
αὐτοῖς ὁμοίως.
32
Καὶ εἰ ἀγαπᾶτεa
τοὺς ἀγαπῶνταςb
ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστίν;c
καὶ γὰρ οἱ ἁμαρτωλοὶ τοὺς ἀγαπῶνταςd
αὐτοὺς ἀγαπῶσιν.e
33
⸀καὶ ἐὰν ἀγαθοποιῆτεa
τοὺς ἀγαθοποιοῦνταςb
ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστίν;c
⸁καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ τὸ αὐτὸ ποιοῦσιν.d
34
καὶ ἐὰν ⸀δανίσητεa
παρ’ ὧν ἐλπίζετεb
⸀λαβεῖν,c
ποία ὑμῖν χάρις ἐστίν;d
⸀καὶ ἁμαρτωλοὶ ἁμαρτωλοῖς δανίζουσινe
ἵνα ἀπολάβωσινf
τὰ ἴσα.g
35
πλὴν ἀγαπᾶτεa
τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν καὶ ἀγαθοποιεῖτεb
καὶ δανίζετεc
μηδὲν ἀπελπίζοντες·d
καὶ ἔσταιe
ὁ μισθὸςf
ὑμῶν πολύς, καὶ ἔσεσθεg
υἱοὶ Ὑψίστου,h
ὅτι αὐτὸς χρηστόςi
ἐστινj
ἐπὶ τοὺς ἀχαρίστουςk
καὶ πονηρούς.
36
⸀γίνεσθεa
οἰκτίρμονεςb
⸀καθὼς ὁ πατὴρ ὑμῶν οἰκτίρμωνc
ἐστίν·d
37
Καὶ μὴ κρίνετε,a
καὶ οὐ μὴ κριθῆτε·b
⸀καὶ μὴ καταδικάζετε,c
καὶ οὐ μὴ καταδικασθῆτε.d
ἀπολύετε,e
καὶ ἀπολυθήσεσθε·f
38
δίδοτε,a
καὶ δοθήσεταιb
ὑμῖν· μέτρονc
καλὸν πεπιεσμένονd
⸀σεσαλευμένονe
ὑπερεκχυννόμενονf
δώσουσινg
εἰς τὸν κόλπονh
ὑμῶν· ⸂ᾧ γὰρ μέτρῳ⸃i
μετρεῖτεj
ἀντιμετρηθήσεταιk
ὑμῖν.
39
Εἶπενa
δὲ ⸀καὶ παραβολὴν αὐτοῖς· Μήτιb
δύναταιc
τυφλὸς τυφλὸν ὁδηγεῖν;d
οὐχὶ ἀμφότεροιe
εἰς βόθυνονf
⸀ἐμπεσοῦνται;g
40
οὐκ ἔστινa
μαθητὴς ὑπὲρ τὸν ⸀διδάσκαλον, κατηρτισμένοςb
δὲ πᾶς ἔσταιc
ὡς ὁ διδάσκαλος αὐτοῦ.
41
τί δὲ βλέπειςa
τὸ κάρφοςb
τὸ ἐν τῷ ὀφθαλμῷ τοῦ ἀδελφοῦ σου, τὴν δὲ δοκὸνc
τὴν ἐν τῷ ἰδίῳ ὀφθαλμῷ οὐ κατανοεῖς;d
42
⸀πῶς δύνασαιa
λέγεινb
τῷ ἀδελφῷ σου· Ἀδελφέ, ἄφεςc
ἐκβάλωd
τὸ κάρφοςe
τὸ ἐν τῷ ὀφθαλμῷ σου, αὐτὸς τὴν ἐν τῷ ὀφθαλμῷ σοῦ δοκὸνf
οὐ βλέπων;g
ὑποκριτά,h
ἔκβαλεi
πρῶτον τὴν δοκὸνj
ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ σοῦ, καὶ τότε διαβλέψειςk
⸂τὸ κάρφοςl
τὸ ἐν τῷ ὀφθαλμῷ τοῦ ἀδελφοῦ σου ἐκβαλεῖν⸃.m
43
Οὐ γάρ ἐστινa
δένδρονb
καλὸν ποιοῦνc
καρπὸν σαπρόν,d
οὐδὲ ⸀πάλιν δένδρονe
σαπρὸνf
ποιοῦνg
καρπὸν καλόν.
44
ἕκαστον γὰρ δένδρονa
ἐκ τοῦ ἰδίου καρποῦ γινώσκεται·b
οὐ γὰρ ἐξ ἀκανθῶνc
συλλέγουσινd
σῦκα,e
οὐδὲ ἐκ βάτουf
⸂σταφυλὴνg
τρυγῶσιν⸃.h
45
ὁ ἀγαθὸς ἄνθρωπος ἐκ τοῦ ἀγαθοῦ θησαυροῦa
τῆς καρδίας ⸀αὐτοῦ προφέρειb
τὸ ἀγαθόν, καὶ ὁ ⸀πονηρὸς ἐκ τοῦ ⸀πονηροῦ προφέρειc
τὸ πονηρόν· ἐκ γὰρ ⸀περισσεύματοςd
καρδίας λαλεῖe
τὸ στόμα αὐτοῦ.
46
Τί δέ με καλεῖτε·a
Κύριε κύριε, καὶ οὐ ποιεῖτεb
ἃ λέγω;c
47
πᾶς ὁ ἐρχόμενοςa
πρός με καὶ ἀκούωνb
μου τῶν λόγων καὶ ποιῶνc
αὐτούς, ὑποδείξωd
ὑμῖν τίνι ἐστὶνe
ὅμοιος·
48
ὅμοιός ἐστινa
ἀνθρώπῳ οἰκοδομοῦντιb
οἰκίαν ὃς ἔσκαψενc
καὶ ἐβάθυνενd
καὶ ἔθηκενe
θεμέλιονf
ἐπὶ τὴν πέτραν·g
πλημμύρηςh
δὲ γενομένηςi
προσέρηξενj
ὁ ποταμὸςk
τῇ οἰκίᾳ ἐκείνῃ, καὶ οὐκ ἴσχυσενl
σαλεῦσαιm
αὐτὴν ⸂διὰ τὸ καλῶς οἰκοδομῆσθαιn
αὐτήν⸃.
49
ὁ δὲ ἀκούσαςa
καὶ μὴ ποιήσαςb
ὅμοιός ἐστινc
ἀνθρώπῳ οἰκοδομήσαντιd
οἰκίαν ἐπὶ τὴν γῆν χωρὶς θεμελίου,e
ᾗ προσέρηξενf
ὁ ποταμός,g
καὶ ⸂εὐθὺς συνέπεσεν⸃,h
καὶ ἐγένετοi
τὸ ῥῆγμαj
τῆς οἰκίας ἐκείνης μέγα.