5
Ἐγένετοa
δὲ ἐν τῷ τὸν ὄχλον ἐπικεῖσθαιb
αὐτῷ ⸀καὶ ἀκούεινc
τὸν λόγον τοῦ θεοῦ καὶ αὐτὸς ἦνd
ἑστὼςe
παρὰ τὴν λίμνηνf
Γεννησαρὲτ,g
2
καὶ εἶδενa
⸂δύο πλοῖα⸃ ἑστῶταb
παρὰ τὴν λίμνην,c
οἱ δὲ ἁλιεῖςd
⸂ἀπ’ αὐτῶν ἀποβάντες⸃e
⸀ἔπλυνονf
τὰ δίκτυα.g
3
ἐμβὰςa
δὲ εἰς ἓν τῶν πλοίων, ὃ ⸀ἦνb
Σίμωνος, ἠρώτησενc
αὐτὸν ἀπὸ τῆς γῆς ἐπαναγαγεῖνd
ὀλίγον, ⸂καθίσαςe
δὲ ἐκ τοῦ πλοίου ἐδίδασκεν⸃f
τοὺς ὄχλους.
4
ὡς δὲ ἐπαύσατοa
λαλῶν,b
εἶπενc
πρὸς τὸν Σίμωνα· Ἐπανάγαγεd
εἰς τὸ βάθοςe
καὶ χαλάσατεf
τὰ δίκτυαg
ὑμῶν εἰς ἄγραν.h
5
καὶ ἀποκριθεὶςa
⸀Σίμων ⸀εἶπεν·b
Ἐπιστάτα,c
δι’ ⸀ὅλης νυκτὸς κοπιάσαντεςd
οὐδὲν ἐλάβομεν,e
ἐπὶ δὲ τῷ ῥήματί σου χαλάσωf
⸂τὰ δίκτυα⸃.g
6
καὶ τοῦτο ποιήσαντεςa
συνέκλεισανb
πλῆθος ἰχθύωνc
πολύ, ⸀διερρήσσετοd
δὲ ⸂τὰ δίκτυα⸃e
αὐτῶν.
7
καὶ κατένευσανa
τοῖς ⸀μετόχοιςb
ἐν τῷ ἑτέρῳ πλοίῳ τοῦ ἐλθόνταςc
συλλαβέσθαιd
αὐτοῖς· καὶ ἦλθον,e
καὶ ἔπλησανf
ἀμφότεραg
τὰ πλοῖα ὥστε βυθίζεσθαιh
αὐτά.
8
ἰδὼνa
δὲ Σίμων Πέτρος προσέπεσενb
τοῖς γόνασινc
Ἰησοῦ λέγων·d
Ἔξελθεe
ἀπ’ ἐμοῦ, ὅτι ἀνὴρ ἁμαρτωλός εἰμι,f
κύριε·
9
θάμβοςa
γὰρ περιέσχενb
αὐτὸν καὶ πάντας τοὺς σὺν αὐτῷ ἐπὶ τῇ ἄγρᾳc
τῶν ἰχθύωνd
⸀ὧν συνέλαβον,e
10
ὁμοίως δὲ καὶ Ἰάκωβον καὶ Ἰωάννην υἱοὺς Ζεβεδαίου,a
οἳ ἦσανb
κοινωνοὶc
τῷ Σίμωνι. καὶ εἶπενd
πρὸς τὸν Σίμωνα ⸀ὁ Ἰησοῦς· Μὴ φοβοῦ·e
ἀπὸ τοῦ νῦν ἀνθρώπους ἔσῃf
ζωγρῶν.g
11
καὶ καταγαγόντεςa
τὰ πλοῖα ἐπὶ τὴν γῆν ἀφέντεςb
⸀πάντα ἠκολούθησανc
αὐτῷ.
12
Καὶ ἐγένετοa
ἐν τῷ εἶναιb
αὐτὸν ἐν μιᾷ τῶν πόλεων καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ πλήρηςc
λέπρας·d
⸂καὶ ἰδὼν⸃e
τὸν Ἰησοῦν πεσὼνf
ἐπὶ πρόσωπον ἐδεήθηg
αὐτοῦ λέγων·h
Κύριε, ἐὰν θέλῃςi
δύνασαίj
με καθαρίσαι.k
13
καὶ ἐκτείναςa
τὴν χεῖρα ἥψατοb
αὐτοῦ ⸀εἰπών·c
Θέλω,d
καθαρίσθητι·e
καὶ εὐθέως ἡ λέπραf
ἀπῆλθενg
ἀπ’ αὐτοῦ.
14
καὶ αὐτὸς παρήγγειλενa
αὐτῷ μηδενὶ εἰπεῖν,b
ἀλλὰ ἀπελθὼνc
δεῖξονd
σεαυτὸν τῷ ἱερεῖ, καὶ προσένεγκεe
περὶ τοῦ καθαρισμοῦf
σου καθὼς προσέταξενg
Μωϋσῆς εἰς μαρτύριονh
αὐτοῖς.
15
διήρχετοa
δὲ μᾶλλον ὁ λόγος περὶ αὐτοῦ, καὶ συνήρχοντοb
ὄχλοι πολλοὶ ἀκούεινc
καὶ ⸀θεραπεύεσθαιd
ἀπὸ τῶν ἀσθενειῶνe
αὐτῶν·
16
αὐτὸς δὲ ἦνa
ὑποχωρῶνb
ἐν ταῖς ἐρήμοις καὶ προσευχόμενος.c
17
Καὶ ἐγένετοa
ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν καὶ αὐτὸς ἦνb
διδάσκων,c
καὶ ἦσανd
καθήμενοιe
Φαρισαῖοι καὶ νομοδιδάσκαλοιf
οἳ ἦσανg
ἐληλυθότεςh
ἐκ πάσης κώμηςi
τῆς Γαλιλαίας καὶ Ἰουδαίας καὶ Ἰερουσαλήμ· καὶ δύναμις κυρίου ἦνj
εἰς τὸ ἰᾶσθαιk
⸀αὐτόν.
18
καὶ ἰδοὺ ἄνδρες φέροντεςa
ἐπὶ κλίνηςb
ἄνθρωπον ὃς ἦνc
παραλελυμένος,d
καὶ ἐζήτουνe
αὐτὸν εἰσενεγκεῖνf
καὶ ⸀θεῖναιg
ἐνώπιον αὐτοῦ.
19
καὶ μὴ εὑρόντεςa
ποίας εἰσενέγκωσινb
αὐτὸν διὰ τὸν ὄχλον ἀναβάντεςc
ἐπὶ τὸ δῶμαd
διὰ τῶν κεράμωνe
καθῆκανf
αὐτὸν σὺν τῷ κλινιδίῳg
εἰς τὸ μέσον ἔμπροσθεν τοῦ Ἰησοῦ.
20
καὶ ἰδὼνa
τὴν πίστιν αὐτῶν ⸀εἶπεν·b
Ἄνθρωπε, ἀφέωνταίc
σοι αἱ ἁμαρτίαι σου.
21
καὶ ἤρξαντοa
διαλογίζεσθαιb
οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι λέγοντες·c
Τίς ἐστινd
οὗτος ὃς λαλεῖe
βλασφημίας;f
τίς δύναταιg
⸂ἁμαρτίας ἀφεῖναι⸃h
εἰ μὴ μόνος ὁ θεός;
22
ἐπιγνοὺςa
δὲ ὁ Ἰησοῦς τοὺς διαλογισμοὺςb
αὐτῶν ἀποκριθεὶςc
εἶπενd
πρὸς αὐτούς· Τί διαλογίζεσθεe
ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν;
23
τί ἐστινa
εὐκοπώτερον,b
εἰπεῖν·c
Ἀφέωνταίd
σοι αἱ ἁμαρτίαι σου, ἢ εἰπεῖν·e
⸀Ἔγειρεf
καὶ περιπάτει;g
24
ἵνα δὲ εἰδῆτεa
ὅτι ⸂ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐξουσίαν ἔχει⸃b
ἐπὶ τῆς γῆς ἀφιέναιc
ἁμαρτίας— εἶπενd
τῷ παραλελυμένῳ·e
Σοὶ λέγω,f
⸀ἔγειρεg
καὶ ἄραςh
τὸ κλινίδιόνi
σου πορεύουj
εἰς τὸν οἶκόν σου.
25
καὶ παραχρῆμαa
ἀναστὰςb
ἐνώπιον αὐτῶν, ἄραςc
ἐφ’ ὃ κατέκειτο,d
ἀπῆλθενe
εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ δοξάζωνf
τὸν θεόν.
26
καὶ ἔκστασιςa
ἔλαβενb
ἅπαντας καὶ ἐδόξαζονc
τὸν θεόν, καὶ ἐπλήσθησανd
φόβου λέγοντεςe
ὅτι Εἴδομενf
παράδοξαg
σήμερον.
27
Καὶ μετὰ ταῦτα ἐξῆλθενa
καὶ ἐθεάσατοb
τελώνηνc
ὀνόματι Λευὶνd
καθήμενονe
ἐπὶ τὸ τελώνιον,f
καὶ εἶπενg
αὐτῷ· Ἀκολούθειh
μοι.
28
καὶ καταλιπὼνa
⸀πάντα ἀναστὰςb
⸀ἠκολούθειc
αὐτῷ.
29
Καὶ ἐποίησενa
δοχὴνb
μεγάλην Λευὶςc
αὐτῷ ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ· καὶ ἦνd
ὄχλος ⸂πολὺς τελωνῶν⸃e
καὶ ἄλλων οἳ ἦσανf
μετ’ αὐτῶν κατακείμενοι.g
30
καὶ ἐγόγγυζονa
οἱ ⸂Φαρισαῖοι καὶ οἱ γραμματεῖς αὐτῶν⸃ πρὸς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ λέγοντες·b
Διὰ τί μετὰ τῶν τελωνῶνc
καὶ ἁμαρτωλῶν ἐσθίετεd
καὶ πίνετε;e
31
καὶ ἀποκριθεὶςa
ὁ Ἰησοῦς εἶπενb
πρὸς αὐτούς· Οὐ χρείαν ἔχουσινc
οἱ ὑγιαίνοντεςd
ἰατροῦe
ἀλλὰ οἱ κακῶςf
ἔχοντες·g
32
οὐκ ἐλήλυθαa
καλέσαιb
δικαίους ἀλλὰ ἁμαρτωλοὺς εἰς μετάνοιαν.c
33
Οἱ δὲ εἶπανa
πρὸς αὐτόν· ⸀Οἱ μαθηταὶ Ἰωάννου νηστεύουσινb
πυκνὰc
καὶ δεήσειςd
ποιοῦνται,e
ὁμοίως καὶ οἱ τῶν Φαρισαίων, οἱ δὲ σοὶf
ἐσθίουσινg
καὶ πίνουσιν.h
34
ὁ ⸀δὲ εἶπενa
πρὸς αὐτούς· Μὴ δύνασθεb
τοὺς υἱοὺς τοῦ νυμφῶνοςc
ἐν ᾧ ὁ νυμφίοςd
μετ’ αὐτῶν ἐστινe
ποιῆσαιf
⸀νηστεῦσαι;g
35
ἐλεύσονταιa
δὲ ἡμέραι, καὶ ὅταν ἀπαρθῇb
ἀπ’ αὐτῶν ὁ νυμφίοςc
τότε νηστεύσουσινd
ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις.
36
ἔλεγενa
δὲ καὶ παραβολὴν πρὸς αὐτοὺς ὅτι Οὐδεὶς ἐπίβλημαb
⸀ἀπὸ ἱματίου καινοῦ ⸀σχίσαςc
ἐπιβάλλειd
ἐπὶ ἱμάτιον παλαιόν·e
εἰ δὲ μήγε,f
καὶ τὸ καινὸν ⸀σχίσειg
καὶ τῷ παλαιῷh
οὐ ⸂συμφωνήσειi
τὸ ἐπίβλημα⸃j
τὸ ἀπὸ τοῦ καινοῦ.
37
καὶ οὐδεὶς βάλλειa
οἶνον νέονb
εἰς ἀσκοὺςc
παλαιούς·d
εἰ δὲ μήγε,e
ῥήξειf
ὁ ⸂οἶνος ὁ νέος⸃g
τοὺς ἀσκούς,h
καὶ αὐτὸς ἐκχυθήσεταιi
καὶ οἱ ἀσκοὶj
ἀπολοῦνται·k
38
ἀλλὰ οἶνον νέονa
εἰς ἀσκοὺςb
καινοὺς ⸀βλητέον.c
39
⸀καὶ οὐδεὶς πιὼνa
⸀παλαιὸνb
θέλειc
νέον·d
λέγειe
γάρ· Ὁ παλαιὸςf
⸀χρηστόςg
ἐστιν.h