Κατὰ Λουκᾶν

22
Ἤγγιζενa δὲ ἡ ἑορτὴb τῶν ἀζύμωνc ἡ λεγομένηd Πάσχα.e
2  καὶ ἐζήτουνa οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς τὸ πῶς ἀνέλωσινb αὐτόν, ἐφοβοῦντοc γὰρ τὸν λαόν.
3  Εἰσῆλθενa δὲ Σατανᾶς εἰς Ἰούδαν τὸν ⸀καλούμενονb Ἰσκαριώτην,c ὄνταd ἐκ τοῦ ἀριθμοῦe τῶν δώδεκα·
4  καὶ ἀπελθὼνa συνελάλησενb τοῖς ἀρχιερεῦσιν καὶ στρατηγοῖςc τὸ πῶς ⸂αὐτοῖς παραδῷd αὐτόν⸃.
5  καὶ ἐχάρησανa καὶ συνέθεντοb αὐτῷ ἀργύριονc δοῦναι.d
6  καὶ ἐξωμολόγησεν,a καὶ ἐζήτειb εὐκαιρίανc τοῦ παραδοῦναιd αὐτὸν ⸂ἄτερe ὄχλου αὐτοῖς⸃.
7  Ἦλθενa δὲ ἡ ἡμέρα τῶν ἀζύμων,b ⸀ᾗ ἔδειc θύεσθαιd τὸ πάσχα·e
8  καὶ ἀπέστειλενa Πέτρον καὶ Ἰωάννην εἰπών·b Πορευθέντεςc ἑτοιμάσατεd ἡμῖν τὸ πάσχαe ἵνα φάγωμεν.f
9  οἱ δὲ εἶπανa αὐτῷ· Ποῦ θέλειςb ⸀ἑτοιμάσωμεν;c
10  ὁ δὲ εἶπενa αὐτοῖς· Ἰδοὺ εἰσελθόντωνb ὑμῶν εἰς τὴν πόλιν συναντήσειc ὑμῖν ἄνθρωπος κεράμιονd ὕδατος βαστάζων·e ἀκολουθήσατεf αὐτῷ εἰς τὴν οἰκίαν ⸂εἰς ἣν⸃ εἰσπορεύεται.g
11  καὶ ἐρεῖτεa τῷ οἰκοδεσπότῃb τῆς οἰκίας· Λέγειc σοι ὁ διδάσκαλος· Ποῦ ἐστινd τὸ κατάλυμαe ὅπου τὸ πάσχαf μετὰ τῶν μαθητῶν μου φάγω;g
12  κἀκεῖνοςa ὑμῖν δείξειb ἀνάγαιονc μέγα ἐστρωμένον·d ἐκεῖ ἑτοιμάσατε.e
13  ἀπελθόντεςa δὲ εὗρονb καθὼς ⸀εἰρήκειc αὐτοῖς, καὶ ἡτοίμασανd τὸ πάσχα.e
14  Καὶ ὅτε ἐγένετοa ἡ ὥρα, ἀνέπεσενb καὶ ⸀οἱ ἀπόστολοι σὺν αὐτῷ.
15  καὶ εἶπενa πρὸς αὐτούς· Ἐπιθυμίᾳ ἐπεθύμησαb τοῦτο τὸ πάσχαc φαγεῖνd μεθ’ ὑμῶν πρὸ τοῦ με παθεῖν·e
16  λέγωa γὰρ ὑμῖν ⸀ὅτι οὐ μὴ φάγωb ⸀αὐτὸ ἕως ὅτου πληρωθῇc ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ θεοῦ.
17  καὶ δεξάμενοςa ποτήριον εὐχαριστήσαςb εἶπεν·c Λάβετεd τοῦτο καὶ διαμερίσατεe ⸂εἰς ἑαυτούς⸃·
18  λέγωa γὰρ ὑμῖν, ⸀οὐ μὴ πίωb ἀπὸ τοῦ ⸂νῦν ἀπὸ τοῦ⸃ γενήματοςc τῆς ἀμπέλουd ἕως ⸀οὗ ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ ἔλθῃ.e
19  καὶ λαβὼνa ἄρτον εὐχαριστήσαςb ἔκλασενc καὶ ἔδωκενd αὐτοῖς λέγων·e Τοῦτό ἐστινf τὸ σῶμά μου ⸂[τὸ ὑπὲρ ὑμῶν διδόμενον·g τοῦτο ποιεῖτεh εἰς τὴν ἐμὴν ἀνάμνησιν.i
20  ⸄καὶ τὸ ποτήριον ὡσαύτως⸅a μετὰ τὸ δειπνῆσαι,b λέγων·c Τοῦτο τὸ ποτήριον ἡ καινὴ διαθήκη ἐν τῷ αἵματί μου, τὸ ὑπὲρ ὑμῶν ἐκχυννόμενον]⸃.d
21  πλὴν ἰδοὺ ἡ χεὶρ τοῦ παραδιδόντοςa με μετ’ ἐμοῦ ἐπὶ τῆς τραπέζης·b
22  ⸂ὅτι ὁ υἱὸς μὲν⸃ τοῦ ἀνθρώπου ⸂κατὰ τὸ ὡρισμένονa πορεύεται⸃,b πλὴν οὐαὶ τῷ ἀνθρώπῳ ἐκείνῳ δι’ οὗ παραδίδοται.c
23  καὶ αὐτοὶ ἤρξαντοa συζητεῖνb πρὸς ἑαυτοὺς τὸ τίς ἄρα εἴηc ἐξ αὐτῶν ὁ τοῦτο μέλλωνd πράσσειν.e
24  Ἐγένετοa δὲ καὶ φιλονεικίαb ἐν αὐτοῖς, τὸ τίς αὐτῶν δοκεῖc εἶναιd μείζων.
25  ὁ δὲ εἶπενa αὐτοῖς· Οἱ βασιλεῖς τῶν ἐθνῶν κυριεύουσινb αὐτῶν καὶ οἱ ἐξουσιάζοντεςc αὐτῶν εὐεργέταιd καλοῦνται.e
26  ὑμεῖς δὲ οὐχ οὕτως, ἀλλ’ ὁ μείζων ἐν ὑμῖν ⸀γινέσθωa ὡς ὁ νεώτερος,b καὶ ὁ ἡγούμενοςc ὡς ὁ διακονῶν·d
27  τίς γὰρ μείζων, ὁ ἀνακείμενοςa ἢ ὁ διακονῶν;b οὐχὶ ὁ ἀνακείμενος;c ἐγὼ δὲ ⸂ἐν μέσῳ ὑμῶν εἰμι⸃d ὡς ὁ διακονῶν.e
28  Ὑμεῖς δέ ἐστεa οἱ διαμεμενηκότεςb μετ’ ἐμοῦ ἐν τοῖς πειρασμοῖςc μου·
29  κἀγὼ διατίθεμαιa ὑμῖν, καθὼς διέθετόb μοι ὁ πατήρ μου βασιλείαν,
30  ἵνα ⸀ἔσθητεa καὶ πίνητεb ἐπὶ τῆς τραπέζηςc μου ⸂ἐν τῇ βασιλείᾳ μου⸃, καὶ ⸀καθήσεσθεd ἐπὶ θρόνων ⸂τὰς δώδεκα φυλὰς κρίνοντες⸃e τοῦ Ἰσραήλ.
31  ⸀Σίμων Σίμων, ἰδοὺ ὁ Σατανᾶς ἐξῃτήσατοa ὑμᾶς τοῦ σινιάσαιb ὡς τὸν σῖτον·c
32  ἐγὼ δὲ ἐδεήθηνa περὶ σοῦ ἵνα μὴ ἐκλίπῃb ἡ πίστις σου· καὶ σύ ποτε ἐπιστρέψαςc ⸀στήρισονd τοὺς ἀδελφούς σου.
33  ὁ δὲ εἶπενa αὐτῷ· Κύριε, μετὰ σοῦ ἕτοιμόςb εἰμιc καὶ εἰς φυλακὴν καὶ εἰς θάνατον πορεύεσθαι.d
34  ὁ δὲ εἶπεν·a Λέγωb σοι, Πέτρε, οὐ ⸀φωνήσειc σήμερον ἀλέκτωρd ⸀ἕως τρίςe ⸂με ἀπαρνήσῃf εἰδέναι⸃.g
35  Καὶ εἶπενa αὐτοῖς· Ὅτε ἀπέστειλαb ὑμᾶς ἄτερc βαλλαντίουd καὶ πήραςe καὶ ὑποδημάτων,f μή τινος ὑστερήσατε;g οἱ δὲ εἶπαν·h Οὐθενός.
36  εἶπενa ⸀δὲ αὐτοῖς· Ἀλλὰ νῦν ὁ ἔχωνb βαλλάντιονc ἀράτω,d ὁμοίως καὶ πήραν,e καὶ ὁ μὴ ἔχωνf ⸀πωλησάτωg τὸ ἱμάτιον αὐτοῦ καὶ ⸀ἀγορασάτωh μάχαιραν.i
37  λέγωa γὰρ ὑμῖν ⸀ὅτι τοῦτο τὸ γεγραμμένονb δεῖc τελεσθῆναιd ἐν ἐμοί, τό· Καὶ μετὰ ἀνόμωνe ἐλογίσθη·f καὶ γὰρ ⸀τὸ περὶ ἐμοῦ τέλος ἔχει.g
38  οἱ δὲ εἶπαν·a Κύριε, ἰδοὺ μάχαιραιb ὧδε δύο. ὁ δὲ εἶπενc αὐτοῖς· Ἱκανόν ἐστιν.d
39  Καὶ ἐξελθὼνa ἐπορεύθηb κατὰ τὸ ἔθοςc εἰς τὸ Ὄρος τῶν Ἐλαιῶν·d ἠκολούθησανe δὲ αὐτῷ καὶ οἱ ⸀μαθηταί.
40  γενόμενοςa δὲ ἐπὶ τοῦ τόπου εἶπενb αὐτοῖς· Προσεύχεσθεc μὴ εἰσελθεῖνd εἰς πειρασμόν.e
41  καὶ αὐτὸς ἀπεσπάσθηa ἀπ’ αὐτῶν ὡσεὶb λίθου βολήν,c καὶ θεὶςd τὰ γόναταe προσηύχετοf
42  λέγων·a Πάτερ, εἰ βούλειb ⸀παρένεγκεc ⸂τοῦτο τὸ ποτήριον⸃ ἀπ’ ἐμοῦ· πλὴν μὴ τὸ θέλημά μου ἀλλὰ τὸ σὸνd ⸀γινέσθω.e
43  ⸂ὤφθηa δὲ αὐτῷ ἄγγελος ⸀ἀπ’ οὐρανοῦ ἐνισχύωνb αὐτόν.
44  καὶ γενόμενοςa ἐν ἀγωνίᾳb ἐκτενέστερονc προσηύχετο·d ⸄καὶ ἐγένετο⸅e ὁ ἱδρὼςf αὐτοῦ ὡσεὶg θρόμβοιh αἵματος καταβαίνοντεςi ἐπὶ τὴν γῆν.⸃
45  καὶ ἀναστὰςa ἀπὸ τῆς προσευχῆς ἐλθὼνb πρὸς τοὺς μαθητὰς εὗρενc ⸂κοιμωμένουςd αὐτοὺς⸃ ἀπὸ τῆς λύπης,e
46  καὶ εἶπενa αὐτοῖς· Τί καθεύδετε;b ἀναστάντεςc προσεύχεσθε,d ἵνα μὴ εἰσέλθητεe εἰς πειρασμόν.f
47  ⸀Ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντοςa ἰδοὺ ὄχλος, καὶ ὁ λεγόμενοςb Ἰούδας εἷς τῶν δώδεκα προήρχετοc αὐτούς, καὶ ἤγγισενd τῷ Ἰησοῦ φιλῆσαιe αὐτόν.
48  ⸂Ἰησοῦς δὲ⸃ εἶπενa αὐτῷ· Ἰούδα, φιλήματιb τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου παραδίδως;c
49  ἰδόντεςa δὲ οἱ περὶ αὐτὸν τὸ ἐσόμενονb ⸀εἶπαν·c Κύριε, εἰ πατάξομενd ἐν μαχαίρῃ;e
50  καὶ ἐπάταξενa εἷς τις ἐξ αὐτῶν ⸂τοῦ ἀρχιερέως τὸν δοῦλον⸃ καὶ ἀφεῖλενb ⸂τὸ οὖς αὐτοῦ⸃ τὸ δεξιόν.
51  ἀποκριθεὶςa δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν·b Ἐᾶτεc ἕως τούτου· καὶ ἁψάμενοςd τοῦ ⸀ὠτίουe ἰάσατοf αὐτόν.
52  εἶπενa ⸀δὲ Ἰησοῦς πρὸς τοὺς παραγενομένουςb ἐπ’ αὐτὸν ἀρχιερεῖς καὶ στρατηγοὺςc τοῦ ἱεροῦ καὶ πρεσβυτέρους· Ὡς ἐπὶ λῃστὴνd ⸀ἐξήλθατεe μετὰ μαχαιρῶνf καὶ ξύλων;g
53  καθ’ ἡμέραν ὄντοςa μου μεθ’ ὑμῶν ἐν τῷ ἱερῷ οὐκ ἐξετείνατεb τὰς χεῖρας ἐπ’ ἐμέ· ἀλλ’ αὕτη ⸂ἐστὶνc ὑμῶν⸃ ἡ ὥρα καὶ ἡ ἐξουσία τοῦ σκότους.
54  Συλλαβόντεςa δὲ αὐτὸν ἤγαγονb καὶ ⸀εἰσήγαγονc εἰς ⸂τὴν οἰκίαν⸃ τοῦ ἀρχιερέως· ὁ δὲ Πέτρος ἠκολούθειd μακρόθεν.e
55  ⸀περιαψάντωνa δὲ πῦρ ἐν μέσῳ τῆς αὐλῆςb καὶ ⸀συγκαθισάντωνc ἐκάθητοd ὁ Πέτρος ⸀μέσος αὐτῶν.
56  ἰδοῦσαa δὲ αὐτὸν παιδίσκηb τις καθήμενονc πρὸς τὸ φῶς καὶ ἀτενίσασαd αὐτῷ εἶπεν·e Καὶ οὗτος σὺν αὐτῷ ἦν·f
57  ὁ δὲ ⸀ἠρνήσατοa λέγων·b ⸂Οὐκ οἶδαc αὐτόν, γύναι⸃.
58  καὶ μετὰ βραχὺa ἕτερος ἰδὼνb αὐτὸν ἔφη·c Καὶ σὺ ἐξ αὐτῶν εἶ·d ὁ δὲ Πέτρος ⸀ἔφη·e Ἄνθρωπε, οὐκ εἰμί.f
59  καὶ διαστάσηςa ὡσεὶb ὥρας μιᾶς ἄλλος τις διϊσχυρίζετοc λέγων·d Ἐπ’ ἀληθείας καὶ οὗτος μετ’ αὐτοῦ ἦν,e καὶ γὰρ Γαλιλαῖόςf ἐστιν·g
60  εἶπενa δὲ ὁ Πέτρος· Ἄνθρωπε, οὐκ οἶδαb ὃ λέγεις.c καὶ παραχρῆμαd ἔτι λαλοῦντοςe αὐτοῦ ἐφώνησενf ἀλέκτωρ.g
61  καὶ στραφεὶςa ὁ κύριος ἐνέβλεψενb τῷ Πέτρῳ, καὶ ὑπεμνήσθηc ὁ Πέτρος τοῦ ⸀λόγου τοῦ κυρίου ὡς εἶπενd αὐτῷ ὅτι Πρὶνe ἀλέκτοραf φωνῆσαιg ⸀σήμερον ἀπαρνήσῃh με τρίς.i
62  καὶ ἐξελθὼνa ⸀ἔξω ἔκλαυσενb πικρῶς.c
63  Καὶ οἱ ἄνδρες οἱ συνέχοντεςa ⸀αὐτὸν ἐνέπαιζονb αὐτῷ δέροντες,c
64  καὶ περικαλύψαντεςa ⸂αὐτὸν ἐπηρώτων⸃b λέγοντες·c Προφήτευσον,d τίς ἐστινe ὁ παίσαςf σε;
65  καὶ ἕτερα πολλὰ βλασφημοῦντεςa ἔλεγονb εἰς αὐτόν.
66  Καὶ ὡς ἐγένετοa ἡμέρα, συνήχθηb τὸ πρεσβυτέριονc τοῦ λαοῦ, ἀρχιερεῖς ⸀τε καὶ γραμματεῖς, καὶ ⸀ἀπήγαγονd αὐτὸν εἰς τὸ συνέδριονe αὐτῶν,
67  λέγοντες·a Εἰ σὺ εἶb ὁ χριστός, εἰπὸνc ἡμῖν. εἶπενd δὲ αὐτοῖς· Ἐὰν ὑμῖν εἴπωe οὐ μὴ πιστεύσητε·f
68  ἐὰν ⸀δὲ ἐρωτήσω,a οὐ μὴ ⸀ἀποκριθῆτε.b
69  ἀπὸ τοῦ νῦν ⸀δὲ ἔσταιa ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου καθήμενοςb ἐκ δεξιῶν τῆς δυνάμεως τοῦ θεοῦ.
70  εἶπανa δὲ πάντες· Σὺ οὖν εἶb ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ; ὁ δὲ πρὸς αὐτοὺς ἔφη·c Ὑμεῖς λέγετεd ὅτι ἐγώ εἰμι.e
71  οἱ δὲ εἶπαν·a Τί ἔτι ⸂ἔχομενb μαρτυρίας χρείαν⸃; αὐτοὶ γὰρ ἠκούσαμενc ἀπὸ τοῦ στόματος αὐτοῦ.