Κατὰ Λουκᾶν

21
Ἀναβλέψαςa δὲ εἶδενb τοὺς βάλλονταςc ⸂εἰς τὸ γαζοφυλάκιονd τὰ δῶραe αὐτῶν⸃ πλουσίους.f
2  εἶδενa δέ ⸀τινα χήρανb πενιχρὰνc βάλλουσανd ἐκεῖ ⸂λεπτὰe δύο⸃,
3  καὶ εἶπεν·a Ἀληθῶςb λέγωc ὑμῖν ὅτι ἡ χήραd ⸂ἡ πτωχὴ αὕτη⸃ πλεῖον πάντων ἔβαλεν·e
4  ⸀πάντες γὰρ οὗτοι ἐκ τοῦ περισσεύοντοςa αὐτοῖς ἔβαλονb εἰς τὰ ⸀δῶρα,c αὕτη δὲ ἐκ τοῦ ὑστερήματοςd αὐτῆς ⸀πάντα τὸν βίονe ὃν εἶχενf ἔβαλεν.g
5  Καί τινων λεγόντωνa περὶ τοῦ ἱεροῦ, ὅτι λίθοις καλοῖς καὶ ἀναθήμασινb κεκόσμηταιc εἶπεν·d
6  Ταῦτα ἃ θεωρεῖτε,a ἐλεύσονταιb ἡμέραι ἐν αἷς οὐκ ἀφεθήσεταιc λίθος ἐπὶ ⸀λίθῳ ὃς οὐ καταλυθήσεται.d
7  Ἐπηρώτησανa δὲ αὐτὸν λέγοντες·b Διδάσκαλε, πότε οὖν ταῦτα ἔσται,c καὶ τί τὸ σημεῖον ὅταν μέλλῃd ταῦτα γίνεσθαι;e
8  ὁ δὲ εἶπεν·a Βλέπετεb μὴ πλανηθῆτε·c πολλοὶ γὰρ ἐλεύσονταιd ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου ⸀λέγοντες·e Ἐγώ εἰμιf καί· Ὁ καιρὸς ἤγγικεν·g ⸀μὴ πορευθῆτεh ὀπίσω αὐτῶν.
9  ὅταν δὲ ἀκούσητεa πολέμουςb καὶ ἀκαταστασίας,c μὴ πτοηθῆτε·d δεῖe γὰρ ταῦτα γενέσθαιf πρῶτον, ἀλλ’ οὐκ εὐθέως τὸ τέλος.
10  τότε ἔλεγενa αὐτοῖς· Ἐγερθήσεταιb ἔθνος ἐπ’ ἔθνος καὶ βασιλεία ἐπὶ βασιλείαν,
11  σεισμοίa τε μεγάλοι ⸂καὶ κατὰ τόπους⸃ ⸂λιμοὶb καὶ λοιμοὶ⸃c ἔσονται,d φόβητράe τε καὶ ⸂σημεῖα ἀπ’ οὐρανοῦ μεγάλα⸃ ἔσται.f
12  Πρὸ δὲ τούτων πάντων ἐπιβαλοῦσινa ἐφ’ ὑμᾶς τὰς χεῖρας αὐτῶν καὶ διώξουσιν,b παραδιδόντεςc εἰς ⸀τὰς συναγωγὰς καὶ φυλακάς, ⸀ἀπαγομένουςd ἐπὶ βασιλεῖς καὶ ἡγεμόναςe ἕνεκενf τοῦ ὀνόματός μου·
13  ⸀ἀποβήσεταιa ὑμῖν εἰς μαρτύριον.b
14  ⸀θέτεa οὖν ⸂ἐν ταῖς καρδίαις⸃ ὑμῶν μὴ προμελετᾶνb ἀπολογηθῆναι,c
15  ἐγὼ γὰρ δώσωa ὑμῖν στόμα καὶ σοφίαν ᾗ οὐ δυνήσονταιb ⸂ἀντιστῆναιc ἢ ἀντειπεῖν⸃d ⸀ἅπαντες οἱ ἀντικείμενοιe ὑμῖν.
16  παραδοθήσεσθεa δὲ καὶ ὑπὸ γονέωνb καὶ ⸂ἀδελφῶν καὶ συγγενῶνc καὶ φίλων⸃,d καὶ θανατώσουσινe ἐξ ὑμῶν,
17  καὶ ἔσεσθεa μισούμενοιb ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου.
18  καὶ θρὶξa ἐκ τῆς κεφαλῆς ὑμῶν οὐ μὴ ἀπόληται.b
19  ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν ⸀κτήσασθεa τὰς ψυχὰς ὑμῶν.
20  Ὅταν δὲ ἴδητεa κυκλουμένηνb ὑπὸ ⸀στρατοπέδωνc Ἰερουσαλήμ, τότε γνῶτεd ὅτι ἤγγικενe ἡ ἐρήμωσιςf αὐτῆς.
21  τότε οἱ ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ φευγέτωσανa εἰς τὰ ὄρη, καὶ οἱ ἐν μέσῳ αὐτῆς ἐκχωρείτωσαν,b καὶ οἱ ἐν ταῖς χώραιςc μὴ εἰσερχέσθωσανd εἰς αὐτήν,
22  ὅτι ἡμέραι ἐκδικήσεωςa αὗταί εἰσινb τοῦ πλησθῆναιc πάντα τὰ γεγραμμένα.d
23  ⸀οὐαὶ ταῖς ἐν γαστρὶa ἐχούσαιςb καὶ ταῖς θηλαζούσαιςc ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις· ἔσταιd γὰρ ἀνάγκηe μεγάλη ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ⸀ὀργὴ τῷ λαῷ τούτῳ,
24  καὶ πεσοῦνταιa στόματι μαχαίρηςb καὶ αἰχμαλωτισθήσονταιc εἰς ⸂τὰ ἔθνη πάντα⸃, καὶ Ἰερουσαλὴμ ἔσταιd πατουμένηe ὑπὸ ἐθνῶν, ἄχρι ⸀οὗ ⸀πληρωθῶσινf καιροὶ ἐθνῶν.
25  Καὶ ⸀ἔσονταιa σημεῖα ἐν ἡλίῳ καὶ σελήνῃb καὶ ἄστροις,c καὶ ἐπὶ τῆς γῆς συνοχὴd ἐθνῶν ἐν ἀπορίᾳe ⸀ἤχουςf θαλάσσης καὶ σάλου,g
26  ἀποψυχόντωνa ἀνθρώπων ἀπὸ φόβου καὶ προσδοκίαςb τῶν ἐπερχομένωνc τῇ οἰκουμένῃ,d αἱ γὰρ δυνάμεις τῶν οὐρανῶν σαλευθήσονται.e
27  καὶ τότε ὄψονταιa τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενονb ἐν νεφέλῃc μετὰ δυνάμεως καὶ δόξης πολλῆς.
28  ἀρχομένωνa δὲ τούτων γίνεσθαιb ἀνακύψατεc καὶ ἐπάρατεd τὰς κεφαλὰς ὑμῶν, διότιe ἐγγίζειf ἡ ἀπολύτρωσιςg ὑμῶν.
29  Καὶ εἶπενa παραβολὴν αὐτοῖς· Ἴδετεb τὴν συκῆνc καὶ πάντα τὰ δένδρα·d
30  ὅταν προβάλωσινa ἤδη, βλέποντεςb ἀφ’ ἑαυτῶν γινώσκετεc ὅτι ἤδη ἐγγὺς τὸ θέροςd ἐστίν·e
31  οὕτως καὶ ὑμεῖς, ὅταν ἴδητεa ταῦτα γινόμενα,b γινώσκετεc ὅτι ἐγγύς ἐστινd ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ.
32  ἀμὴν λέγωa ὑμῖν ὅτι οὐ μὴ παρέλθῃb ἡ γενεὰ αὕτη ἕως ἂν πάντα γένηται.c
33  ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ⸀παρελεύσονται,a οἱ δὲ λόγοι μου οὐ μὴ παρελεύσονται.b
34  Προσέχετεa δὲ ἑαυτοῖς μήποτεb βαρηθῶσινc ⸂ὑμῶν αἱ καρδίαι⸃ ἐν κραιπάλῃd καὶ μέθῃe καὶ μερίμναιςf βιωτικαῖς,g καὶ ⸂ἐπιστῇh ἐφ’ ὑμᾶς αἰφνίδιος⸃i ἡ ἡμέρα ἐκείνη
35  ὡς παγίς·a ⸂ἐπεισελεύσεταιb γὰρ⸃ ἐπὶ πάντας τοὺς καθημένουςc ἐπὶ πρόσωπον πάσης τῆς γῆς.
36  ἀγρυπνεῖτεa ⸀δὲ ἐν παντὶ καιρῷ δεόμενοιb ἵνα ⸀κατισχύσητεc ἐκφυγεῖνd ⸀ταῦτα πάντα τὰ μέλλονταe γίνεσθαι,f καὶ σταθῆναιg ἔμπροσθεν τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου.
37  Ἦνa δὲ τὰς ἡμέρας ⸂ἐν τῷ ἱερῷ διδάσκων⸃,b τὰς δὲ νύκτας ἐξερχόμενοςc ηὐλίζετοd εἰς τὸ ὄρος τὸ καλούμενονe Ἐλαιῶν·f
38  καὶ πᾶς ὁ λαὸς ὤρθριζενa πρὸς αὐτὸν ἐν τῷ ἱερῷ ἀκούεινb αὐτοῦ.