Κατὰ Λουκᾶν

20
Καὶ ἐγένετοa ἐν μιᾷ τῶν ⸀ἡμερῶν διδάσκοντοςb αὐτοῦ τὸν λαὸν ἐν τῷ ἱερῷ καὶ εὐαγγελιζομένουc ἐπέστησανd οἱ ⸀ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς σὺν τοῖς πρεσβυτέροις,
2  καὶ εἶπανa ⸂λέγοντεςb πρὸς αὐτόν⸃· Εἰπὸνc ἡμῖν ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιεῖς,d ἢ τίς ἐστινe ὁ δούςf σοι τὴν ἐξουσίαν ταύτην;
3  ἀποκριθεὶςa δὲ εἶπενb πρὸς αὐτούς· Ἐρωτήσωc ὑμᾶς ⸀κἀγὼ λόγον, καὶ εἴπατέd μοι·
4  Τὸ βάπτισμαa Ἰωάννου ἐξ οὐρανοῦ ἦνb ἢ ἐξ ἀνθρώπων;
5  οἱ δὲ συνελογίσαντοa πρὸς ἑαυτοὺς λέγοντεςb ὅτι Ἐὰν εἴπωμεν·c Ἐξ οὐρανοῦ, ἐρεῖ·d Διὰ τί οὐκ ἐπιστεύσατεe αὐτῷ;
6  ἐὰν δὲ εἴπωμεν·a Ἐξ ἀνθρώπων, ⸂ὁ λαὸς ἅπας⸃ καταλιθάσειb ἡμᾶς, πεπεισμένοςc γάρ ἐστινd Ἰωάννην προφήτην εἶναι·e
7  καὶ ἀπεκρίθησανa μὴ εἰδέναιb πόθεν.c
8  καὶ ὁ Ἰησοῦς εἶπενa αὐτοῖς· Οὐδὲ ἐγὼ λέγωb ὑμῖν ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιῶ.c
9  Ἤρξατοa δὲ πρὸς τὸν λαὸν λέγεινb τὴν παραβολὴν ταύτην· ⸀Ἄνθρωπος ἐφύτευσενc ἀμπελῶνα,d καὶ ἐξέδετοe αὐτὸν γεωργοῖς,f καὶ ἀπεδήμησενg χρόνους ἱκανούς.
10  ⸀καὶ καιρῷ ἀπέστειλενa πρὸς τοὺς γεωργοὺςb δοῦλον, ἵνα ἀπὸ τοῦ καρποῦ τοῦ ἀμπελῶνοςc ⸀δώσουσινd αὐτῷ· οἱ δὲ γεωργοὶe ⸂ἐξαπέστειλανf αὐτὸν δείραντες⸃g κενόν.h
11  καὶ προσέθετοa ⸂ἕτερον πέμψαι⸃b δοῦλον· οἱ δὲ κἀκεῖνονc δείραντεςd καὶ ἀτιμάσαντεςe ἐξαπέστειλανf κενόν.g
12  καὶ προσέθετοa ⸂τρίτονb πέμψαι⸃·c οἱ δὲ καὶ τοῦτον τραυματίσαντεςd ἐξέβαλον.e
13  εἶπενa δὲ ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος·b Τί ποιήσω;c πέμψωd τὸν υἱόν μου τὸν ἀγαπητόν· ἴσωςe ⸀τοῦτον ἐντραπήσονται.f
14  ἰδόντεςa δὲ αὐτὸν οἱ γεωργοὶb διελογίζοντοc πρὸς ⸀ἀλλήλους λέγοντες·d Οὗτός ἐστινe ὁ κληρονόμος·f ⸀ἀποκτείνωμενg αὐτόν, ἵνα ἡμῶν γένηταιh ἡ κληρονομία·i
15  καὶ ἐκβαλόντεςa αὐτὸν ἔξω τοῦ ἀμπελῶνοςb ἀπέκτειναν.c τί οὖν ποιήσειd αὐτοῖς ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος;e
16  ἐλεύσεταιa καὶ ἀπολέσειb τοὺς γεωργοὺςc τούτους, καὶ δώσειd τὸν ἀμπελῶναe ἄλλοις. ἀκούσαντεςf δὲ εἶπαν·g Μὴ γένοιτο.h
17  ὁ δὲ ἐμβλέψαςa αὐτοῖς εἶπεν·b Τί οὖν ἐστινc τὸ γεγραμμένονd τοῦτο· Λίθον ὃν ἀπεδοκίμασανe οἱ οἰκοδομοῦντες,f οὗτος ἐγενήθηg εἰς κεφαλὴν γωνίας;h
18  πᾶς ὁ πεσὼνa ἐπ’ ἐκεῖνον τὸν λίθον συνθλασθήσεται·b ἐφ’ ὃν δ’ ἂν πέσῃ,c λικμήσειd αὐτόν.
19  καὶ ἐζήτησανa οἱ ⸂γραμματεῖς καὶ οἱ ἀρχιερεῖς⸃ ἐπιβαλεῖνb ἐπ’ αὐτὸν τὰς χεῖρας ἐν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ, καὶ ἐφοβήθησανc ⸂τὸν λαόν⸃, ἔγνωσανd γὰρ ὅτι πρὸς αὐτοὺς ⸂εἶπενe τὴν παραβολὴν ταύτην⸃.
20  Καὶ παρατηρήσαντεςa ἀπέστειλανb ἐγκαθέτουςc ὑποκρινομένουςd ἑαυτοὺς δικαίους εἶναι,e ἵνα ἐπιλάβωνταιf αὐτοῦ λόγου, ⸀ὥστε παραδοῦναιg αὐτὸν τῇ ἀρχῇ καὶ τῇ ἐξουσίᾳ τοῦ ἡγεμόνος.h
21  καὶ ἐπηρώτησανa αὐτὸν λέγοντες·b Διδάσκαλε, οἴδαμενc ὅτι ὀρθῶςd λέγειςe καὶ διδάσκειςf καὶ οὐ λαμβάνειςg πρόσωπον, ἀλλ’ ἐπ’ ἀληθείας τὴν ὁδὸν τοῦ θεοῦ διδάσκεις·h
22  ἔξεστινa ⸀ἡμᾶς Καίσαριb φόρονc δοῦναιd ἢ οὔ;
23  κατανοήσαςa δὲ αὐτῶν τὴν πανουργίανb εἶπενc πρὸς ⸀αὐτούς·
24  ⸀Δείξατέa μοι δηνάριον·b τίνος ἔχειc εἰκόναd καὶ ἐπιγραφήν;e ⸀ἀποκριθέντεςf δὲ εἶπαν·g Καίσαρος.h
25  ὁ δὲ εἶπενa ⸂πρὸς αὐτούς· Τοίνυνb ἀπόδοτε⸃c τὰ Καίσαροςd Καίσαριe καὶ τὰ τοῦ θεοῦ τῷ θεῷ.
26  καὶ οὐκ ἴσχυσανa ἐπιλαβέσθαιb ⸀τοῦ ῥήματος ἐναντίονc τοῦ λαοῦ, καὶ θαυμάσαντεςd ἐπὶ τῇ ἀποκρίσειe αὐτοῦ ἐσίγησαν.f
27  Προσελθόντεςa δέ τινες τῶν Σαδδουκαίων,b οἱ ⸀ἀντιλέγοντεςc ἀνάστασιν μὴ εἶναι,d ἐπηρώτησανe αὐτὸν
28  λέγοντες·a Διδάσκαλε, Μωϋσῆς ἔγραψενb ἡμῖν, ἐάν τινος ἀδελφὸς ἀποθάνῃc ἔχωνd γυναῖκα, καὶ οὗτος ἄτεκνοςe ⸀ᾖ,f ἵνα λάβῃg ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ τὴν γυναῖκα καὶ ἐξαναστήσῃh σπέρμα τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ.
29  ἑπτὰ οὖν ἀδελφοὶ ἦσαν·a καὶ ὁ πρῶτος λαβὼνb γυναῖκα ἀπέθανενc ἄτεκνος·d
30  καὶ ⸂ὁ δεύτερος⸃
31  καὶ ὁ τρίτος ἔλαβενa ⸀αὐτήν, ὡσαύτωςb δὲ καὶ οἱ ἑπτὰ οὐ κατέλιπονc τέκνα καὶ ἀπέθανον·d
32  ὕστερονa ⸂καὶ ἡ γυνὴ ἀπέθανεν⸃.b
33  ⸂ἡ γυνὴ οὖν ἐν τῇ⸃ ἀναστάσει τίνος αὐτῶν γίνεταιa γυνή; οἱ γὰρ ἑπτὰ ἔσχονb αὐτὴν γυναῖκα.
34  ⸀Καὶ εἶπενa αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Οἱ υἱοὶ τοῦ αἰῶνος τούτου γαμοῦσινb καὶ ⸀γαμίσκονται,c
35  οἱ δὲ καταξιωθέντεςa τοῦ αἰῶνος ἐκείνου τυχεῖνb καὶ τῆς ἀναστάσεως τῆς ἐκ νεκρῶν οὔτε γαμοῦσινc οὔτε ⸀γαμίζονται·d
36  ⸀οὐδὲ γὰρ ἀποθανεῖνa ἔτι δύνανται,b ἰσάγγελοιc γάρ εἰσινd καὶ υἱοί ⸀εἰσινe θεοῦ τῆς ἀναστάσεως υἱοὶ ὄντες.f
37  ὅτι δὲ ἐγείρονταιa οἱ νεκροὶ καὶ Μωϋσῆς ἐμήνυσενb ἐπὶ τῆς βάτου,c ὡς λέγειd κύριον τὸν θεὸν Ἀβραὰμ ⸀καὶ θεὸν Ἰσαὰκe ⸁καὶ θεὸν Ἰακώβ·f
38  θεὸς δὲ οὐκ ἔστινa νεκρῶν ἀλλὰ ζώντων,b πάντες γὰρ αὐτῷ ζῶσιν.c
39  ἀποκριθέντεςa δέ τινες τῶν γραμματέων εἶπαν·b Διδάσκαλε, καλῶς εἶπας·c
40  οὐκέτι ⸀γὰρ ἐτόλμωνa ἐπερωτᾶνb αὐτὸν οὐδέν.
41  Εἶπενa δὲ πρὸς αὐτούς· Πῶς λέγουσινb τὸν χριστὸν ⸂εἶναιc Δαυὶδ υἱόν⸃;
42  ⸂αὐτὸς γὰρ⸃ Δαυὶδ λέγειa ἐν βίβλῳb ψαλμῶν·c ⸀Εἶπενd κύριος τῷ κυρίῳ μου· Κάθουe ἐκ δεξιῶν μου
43  ἕως ἂν θῶa τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιονb τῶν ποδῶν σου.
44  Δαυὶδ οὖν ⸂αὐτὸν κύριον⸃ καλεῖ,a καὶ πῶς ⸂αὐτοῦ υἱός⸃ ἐστιν;b
45  Ἀκούοντοςa δὲ παντὸς τοῦ λαοῦ εἶπενb τοῖς ⸀μαθηταῖς·
46  Προσέχετεa ἀπὸ τῶν γραμματέων τῶν θελόντωνb περιπατεῖνc ἐν στολαῖςd καὶ φιλούντωνe ἀσπασμοὺςf ἐν ταῖς ἀγοραῖςg καὶ πρωτοκαθεδρίαςh ἐν ταῖς συναγωγαῖς καὶ πρωτοκλισίαςi ἐν τοῖς δείπνοις,j
47  οἳ κατεσθίουσινa τὰς οἰκίας τῶν χηρῶνb καὶ προφάσειc μακρὰd προσεύχονται·e οὗτοι λήμψονταιf περισσότερονg κρίμα.h