Κατὰ Λουκᾶν

19
Καὶ εἰσελθὼνa διήρχετοb τὴν Ἰεριχώ.c
2  καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ὀνόματι ⸀καλούμενοςa Ζακχαῖος,b καὶ αὐτὸς ἦνc ἀρχιτελώνηςd καὶ ⸀αὐτὸς πλούσιος·e
3  καὶ ἐζήτειa ἰδεῖνb τὸν Ἰησοῦν τίς ἐστιν,c καὶ οὐκ ἠδύνατοd ἀπὸ τοῦ ὄχλου ὅτι τῇ ἡλικίᾳe μικρὸς ἦν.f
4  καὶ προδραμὼνa ⸂εἰς τὸ⸃ ἔμπροσθεν ἀνέβηb ἐπὶ συκομορέανc ἵνα ἴδῃd αὐτόν, ὅτι ἐκείνης ἤμελλενe διέρχεσθαι.f
5  καὶ ὡς ἦλθενa ἐπὶ τὸν τόπον, ἀναβλέψαςb ὁ ⸀Ἰησοῦς εἶπενc πρὸς αὐτόν· Ζακχαῖε,d σπεύσαςe κατάβηθι,f σήμερον γὰρ ἐν τῷ οἴκῳ σου δεῖg με μεῖναι.h
6  καὶ σπεύσαςa κατέβη,b καὶ ὑπεδέξατοc αὐτὸν χαίρων.d
7  καὶ ἰδόντεςa πάντες διεγόγγυζονb λέγοντεςc ὅτι Παρὰ ἁμαρτωλῷ ἀνδρὶ εἰσῆλθενd καταλῦσαι.e
8  σταθεὶςa δὲ Ζακχαῖοςb εἶπενc πρὸς τὸν κύριον· Ἰδοὺ τὰ ⸀ἡμίσιάd ⸂μου τῶν ὑπαρχόντων⸃,e κύριε, ⸂τοῖς πτωχοῖς δίδωμι⸃,f καὶ εἴ τινός τι ἐσυκοφάντησαg ἀποδίδωμιh τετραπλοῦν.i
9  εἶπενa δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς ὅτι Σήμερον σωτηρία τῷ οἴκῳ τούτῳ ἐγένετο,b καθότιc καὶ αὐτὸς υἱὸς Ἀβραάμ ἐστιν·d
10  ἦλθενa γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ζητῆσαιb καὶ σῶσαιc τὸ ἀπολωλός.d
11  Ἀκουόντωνa δὲ αὐτῶν ταῦτα προσθεὶςb εἶπενc παραβολὴν διὰ τὸ ἐγγὺς ⸂εἶναιd Ἰερουσαλὴμ αὐτὸν⸃ καὶ δοκεῖνe αὐτοὺς ὅτι παραχρῆμαf μέλλειg ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ ἀναφαίνεσθαι·h
12  εἶπενa οὖν· Ἄνθρωπός τις εὐγενὴςb ἐπορεύθηc εἰς χώρανd μακρὰνe λαβεῖνf ἑαυτῷ βασιλείαν καὶ ὑποστρέψαι.g
13  καλέσαςa δὲ δέκαb δούλους ἑαυτοῦ ἔδωκενc αὐτοῖς δέκαd μνᾶςe καὶ εἶπενf πρὸς αὐτούς· ⸀Πραγματεύσασθεg ⸂ἐν ᾧ⸃ ἔρχομαι.h
14  οἱ δὲ πολῖταιa αὐτοῦ ἐμίσουνb αὐτόν, καὶ ἀπέστειλανc πρεσβείανd ὀπίσω αὐτοῦ λέγοντες·e Οὐ θέλομενf τοῦτον βασιλεῦσαιg ἐφ’ ἡμᾶς.
15  καὶ ἐγένετοa ἐν τῷ ἐπανελθεῖνb αὐτὸν λαβόνταc τὴν βασιλείαν καὶ εἶπενd φωνηθῆναιe αὐτῷ τοὺς δούλους τούτους οἷς ⸀δεδώκειf τὸ ἀργύριον,g ἵνα ⸀γνοῖh τί ⸀διεπραγματεύσαντο.i
16  παρεγένετοa δὲ ὁ πρῶτος λέγων·b Κύριε, ἡ μνᾶc σου ⸂δέκαd προσηργάσατο⸃e μνᾶς.f
17  καὶ εἶπενa αὐτῷ· ⸀Εὖγε,b ἀγαθὲ δοῦλε, ὅτι ἐν ἐλαχίστῳc πιστὸς ἐγένου,d ἴσθιe ἐξουσίαν ἔχωνf ἐπάνωg δέκαh πόλεων.
18  καὶ ἦλθενa ὁ δεύτερος λέγων·b ⸂Ἡ μνᾶc σου, κύριε⸃, ἐποίησενd πέντε μνᾶς.e
19  εἶπενa δὲ καὶ τούτῳ· Καὶ σὺ ⸂ἐπάνωb γίνου⸃c πέντε πόλεων.
20  καὶ ⸀ὁ ἕτερος ἦλθενa λέγων·b Κύριε, ἰδοὺ ἡ μνᾶc σου ἣν εἶχονd ἀποκειμένηνe ἐν σουδαρίῳ·f
21  ἐφοβούμηνa γάρ σε ὅτι ἄνθρωπος αὐστηρὸςb εἶ,c αἴρειςd ὃ οὐκ ἔθηκαςe καὶ θερίζειςf ὃ οὐκ ἔσπειρας.g
22  ⸀λέγειa αὐτῷ· Ἐκ τοῦ στόματός σου κρίνωb σε, πονηρὲ δοῦλε· ᾔδειςc ὅτι ἐγὼ ἄνθρωπος αὐστηρόςd εἰμι,e αἴρωνf ὃ οὐκ ἔθηκαg καὶ θερίζωνh ὃ οὐκ ἔσπειρα;i
23  καὶ διὰ τί οὐκ ἔδωκάςa ⸂μου τὸ ἀργύριον⸃b ἐπὶ τράπεζαν;c κἀγὼ ἐλθὼνd σὺν τόκῳe ἂν ⸂αὐτὸ ἔπραξα⸃.f
24  καὶ τοῖς παρεστῶσινa εἶπεν·b Ἄρατεc ἀπ’ αὐτοῦ τὴν μνᾶνd καὶ δότεe τῷ τὰς δέκαf μνᾶςg ἔχοντι—h
25  καὶ εἶπανa αὐτῷ· Κύριε, ἔχειb δέκαc μνᾶς—d
26  ⸀λέγωa ὑμῖν ὅτι παντὶ τῷ ἔχοντιb δοθήσεται,c ἀπὸ δὲ τοῦ μὴ ἔχοντοςd καὶ ὃ ἔχειe ⸀ἀρθήσεται.f
27  πλὴν τοὺς ἐχθρούς μου ⸀τούτους τοὺς μὴ θελήσαντάςa με βασιλεῦσαιb ἐπ’ αὐτοὺς ἀγάγετεc ὧδε καὶ κατασφάξατεd ⸀αὐτοὺς ἔμπροσθέν μου.
28  Καὶ εἰπὼνa ταῦτα ἐπορεύετοb ἔμπροσθεν ἀναβαίνωνc εἰς Ἱεροσόλυμα.
29  Καὶ ἐγένετοa ὡς ἤγγισενb εἰς Βηθφαγὴc καὶ Βηθανίανd πρὸς τὸ ὄρος τὸ καλούμενονe Ἐλαιῶν,f ἀπέστειλενg δύο τῶν ⸀μαθητῶν
30  ⸀λέγων·a Ὑπάγετεb εἰς τὴν κατέναντιc κώμην,d ἐν ᾗ εἰσπορευόμενοιe εὑρήσετεf πῶλονg δεδεμένον,h ἐφ’ ὃν οὐδεὶς πώποτεi ἀνθρώπων ἐκάθισεν,j ⸀καὶ λύσαντεςk αὐτὸν ἀγάγετε.l
31  καὶ ἐάν τις ὑμᾶς ἐρωτᾷ·a Διὰ τί λύετε;b οὕτως ⸀ἐρεῖτεc ὅτι Ὁ κύριος αὐτοῦ χρείαν ἔχει.d
32  ἀπελθόντεςa δὲ οἱ ἀπεσταλμένοιb εὗρονc καθὼς εἶπενd αὐτοῖς.
33  λυόντωνa δὲ αὐτῶν τὸν πῶλονb εἶπανc οἱ κύριοι αὐτοῦ πρὸς αὐτούς· Τί λύετεd τὸν πῶλον;e
34  οἱ δὲ εἶπανa ⸀ὅτι Ὁ κύριος αὐτοῦ χρείαν ἔχει.b
35  καὶ ἤγαγονa αὐτὸν πρὸς τὸν Ἰησοῦν, καὶ ἐπιρίψαντεςb ⸀αὐτῶν τὰ ἱμάτια ἐπὶ τὸν πῶλονc ἐπεβίβασανd τὸν Ἰησοῦν·
36  πορευομένουa δὲ αὐτοῦ ὑπεστρώννυονb τὰ ἱμάτια ⸀ἑαυτῶν ἐν τῇ ὁδῷ.
37  ἐγγίζοντοςa δὲ αὐτοῦ ἤδη πρὸς τῇ καταβάσειb τοῦ Ὄρους τῶν Ἐλαιῶνc ἤρξαντοd ἅπαν τὸ πλῆθος τῶν μαθητῶν χαίροντεςe αἰνεῖνf τὸν θεὸν φωνῇ μεγάλῃ περὶ ⸀πασῶν ὧν εἶδονg δυνάμεων,
38  λέγοντες·a Εὐλογημένοςb ὁ ἐρχόμενοςc ⸀βασιλεὺς ἐν ὀνόματι κυρίου· ⸂ἐν οὐρανῷ εἰρήνη⸃ καὶ δόξα ἐν ὑψίστοις.d
39  καί τινες τῶν Φαρισαίων ἀπὸ τοῦ ὄχλου εἶπανa πρὸς αὐτόν· Διδάσκαλε, ἐπιτίμησονb τοῖς μαθηταῖς σου.
40  καὶ ἀποκριθεὶςa ⸀εἶπεν·b Λέγωc ὑμῖν, ⸀ὅτι ἐὰν οὗτοι ⸀σιωπήσουσιν,d οἱ λίθοι ⸀κράξουσιν.e
41  Καὶ ὡς ἤγγισεν,a ἰδὼνb τὴν πόλιν ἔκλαυσενc ἐπ’ ⸀αὐτήν,
42  λέγωνa ὅτι Εἰ ἔγνωςb ⸂ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ καὶ σὺ⸃ τὰ πρὸς ⸀εἰρήνην— νῦν δὲ ἐκρύβηc ἀπὸ ὀφθαλμῶν σου.
43  ὅτι ἥξουσινa ἡμέραι ἐπὶ σὲ καὶ ⸀παρεμβαλοῦσινb οἱ ἐχθροί σου χάρακάc σοι καὶ περικυκλώσουσίνd σε καὶ συνέξουσίνe σε πάντοθεν,f
44  καὶ ἐδαφιοῦσίνa σε καὶ τὰ τέκνα σου ἐν σοί, καὶ οὐκ ἀφήσουσινb ⸂λίθον ἐπὶ λίθον ἐν σοί⸃, ἀνθ’c ὧν οὐκ ἔγνωςd τὸν καιρὸν τῆς ἐπισκοπῆςe σου.
45  Καὶ εἰσελθὼνa εἰς τὸ ἱερὸν ἤρξατοb ἐκβάλλεινc τοὺς ⸀πωλοῦντας,d
46  λέγωνa αὐτοῖς· Γέγραπται·b ⸂Καὶ ἔσται⸃c ὁ οἶκός μου οἶκος ⸀προσευχῆς, ὑμεῖς δὲ αὐτὸν ἐποιήσατεd σπήλαιονe λῃστῶν.f
47  Καὶ ἦνa διδάσκωνb τὸ καθ’ ἡμέραν ἐν τῷ ἱερῷ· οἱ δὲ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς ἐζήτουνc αὐτὸν ἀπολέσαιd καὶ οἱ πρῶτοι τοῦ λαοῦ,
48  καὶ οὐχ ⸀εὕρισκονa τὸ τί ποιήσωσιν,b ὁ λαὸς γὰρ ἅπας ἐξεκρέματοc αὐτοῦ ἀκούων.d