10
Μετὰ δὲ ταῦτα ἀνέδειξενa
ὁ κύριος ⸀καὶ ἑτέρους ἑβδομήκονταb
⸀δύο καὶ ἀπέστειλενc
αὐτοὺς ἀνὰd
δύο ⸁δύο πρὸ προσώπου αὐτοῦ εἰς πᾶσαν πόλιν καὶ τόπον οὗ ἤμελλενe
αὐτὸς ἔρχεσθαι.f
2
ἔλεγενa
⸀δὲ πρὸς αὐτούς· Ὁ μὲν θερισμὸςb
πολύς, οἱ δὲ ἐργάταιc
ὀλίγοι· δεήθητεd
οὖν τοῦ κυρίου τοῦ θερισμοῦe
ὅπως ⸂ἐργάταςf
ἐκβάλῃ⸃g
εἰς τὸν θερισμὸνh
αὐτοῦ.
3
ὑπάγετε·a
⸀ἰδοὺ ἀποστέλλωb
ὑμᾶς ὡς ἄρναςc
ἐν μέσῳ λύκων.d
4
μὴ βαστάζετεa
βαλλάντιον,b
μὴ πήραν,c
⸀μὴ ὑποδήματα,d
καὶ μηδένα κατὰ τὴν ὁδὸν ἀσπάσησθε.e
5
εἰς ἣν δ’ ἂν ⸂εἰσέλθητεa
οἰκίαν⸃ πρῶτον λέγετε·b
Εἰρήνη τῷ οἴκῳ τούτῳ.
6
καὶ ἐὰν ⸂ᾖa
ἐκεῖ⸃ υἱὸς εἰρήνης, ἐπαναπαήσεταιb
ἐπ’ αὐτὸν ἡ εἰρήνη ὑμῶν· εἰ δὲ μήγε,c
ἐφ’ ὑμᾶς ἀνακάμψει.d
7
ἐν αὐτῇ δὲ τῇ οἰκίᾳ μένετε,a
ἐσθίοντεςb
καὶ πίνοντεςc
τὰ παρ’ αὐτῶν, ἄξιος γὰρ ὁ ἐργάτηςd
τοῦ μισθοῦe
⸀αὐτοῦ. μὴ μεταβαίνετεf
ἐξ οἰκίας εἰς οἰκίαν.
8
καὶ εἰς ἣν ἂν πόλιν εἰσέρχησθεa
καὶ δέχωνταιb
ὑμᾶς, ἐσθίετεc
τὰ παρατιθέμεναd
ὑμῖν,
9
καὶ θεραπεύετεa
τοὺς ἐν αὐτῇ ἀσθενεῖς,b
καὶ λέγετεc
αὐτοῖς· Ἤγγικενd
ἐφ’ ὑμᾶς ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ.
10
εἰς ἣν δ’ ἂν πόλιν ⸀εἰσέλθητεa
καὶ μὴ δέχωνταιb
ὑμᾶς, ἐξελθόντεςc
εἰς τὰς πλατείαςd
αὐτῆς εἴπατε·e
11
Καὶ τὸν κονιορτὸνa
τὸν κολληθένταb
ἡμῖν ἐκ τῆς πόλεως ὑμῶν ⸂εἰς τοὺς πόδας⸃ ἀπομασσόμεθαc
ὑμῖν· πλὴν τοῦτο γινώσκετεd
ὅτι ⸀ἤγγικενe
ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ.
12
λέγωa
ὑμῖν ὅτι Σοδόμοιςb
ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἀνεκτότερονc
ἔσταιd
ἢ τῇ πόλει ἐκείνῃ.
13
Οὐαί σοι, Χοραζίν·a
οὐαί σοι, Βηθσαϊδά·b
ὅτι εἰ ἐν Τύρῳc
καὶ Σιδῶνιd
⸀ἐγενήθησανe
αἱ δυνάμεις αἱ γενόμεναιf
ἐν ὑμῖν, πάλαιg
ἂν ἐν σάκκῳh
καὶ σποδῷi
⸀καθήμενοιj
μετενόησαν.k
14
πλὴν Τύρῳa
καὶ Σιδῶνιb
ἀνεκτότερονc
ἔσταιd
ἐν τῇ κρίσει ἢ ὑμῖν.
15
καὶ σύ, Καφαρναούμ,a
⸂μὴ ἕως οὐρανοῦ ὑψωθήσῃ⸃;b
ἕως ⸀τοῦ ᾅδουc
⸀καταβιβασθήσῃ.d
16
Ὁ ἀκούωνa
ὑμῶν ἐμοῦ ἀκούει,b
καὶ ὁ ἀθετῶνc
ὑμᾶς ἐμὲ ἀθετεῖ·d
ὁ δὲ ἐμὲ ἀθετῶνe
ἀθετεῖf
τὸν ἀποστείλαντάg
με.
17
Ὑπέστρεψανa
δὲ οἱ ἑβδομήκονταb
⸀δύο μετὰ χαρᾶς λέγοντες·c
Κύριε, καὶ τὰ δαιμόνια ὑποτάσσεταιd
ἡμῖν ἐν τῷ ὀνόματί σου.
18
εἶπενa
δὲ αὐτοῖς· Ἐθεώρουνb
τὸν Σατανᾶν ὡς ἀστραπὴνc
ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πεσόντα.d
19
ἰδοὺ ⸀δέδωκαa
ὑμῖν τὴν ἐξουσίαν τοῦ πατεῖνb
ἐπάνωc
ὄφεωνd
καὶ σκορπίων,e
καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ, καὶ οὐδὲν ὑμᾶς οὐ μὴ ⸀ἀδικήσῃ.f
20
πλὴν ἐν τούτῳ μὴ χαίρετεa
ὅτι τὰ πνεύματα ὑμῖν ὑποτάσσεται,b
χαίρετεc
δὲ ὅτι τὰ ὀνόματα ὑμῶν ⸀ἐγγέγραπταιd
ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
21
Ἐν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἠγαλλιάσατοa
⸀τῷ πνεύματι ⸂τῷ ἁγίῳ⸃ καὶ εἶπεν·b
Ἐξομολογοῦμαίc
σοι, πάτερ κύριε τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, ὅτι ἀπέκρυψαςd
ταῦτα ἀπὸ σοφῶνe
καὶ συνετῶν,f
καὶ ἀπεκάλυψαςg
αὐτὰ νηπίοις·h
ναί, ὁ πατήρ, ὅτι οὕτως ⸂εὐδοκίαi
ἐγένετο⸃j
ἔμπροσθέν σου.
22
⸀πάντα μοι παρεδόθηa
ὑπὸ τοῦ πατρός μου, καὶ οὐδεὶς γινώσκειb
τίς ἐστινc
ὁ υἱὸς εἰ μὴ ὁ πατήρ, καὶ τίς ἐστινd
ὁ πατὴρ εἰ μὴ ὁ υἱὸς καὶ ᾧ ⸀ἐὰν βούληταιe
ὁ υἱὸς ἀποκαλύψαι.f
23
Καὶ στραφεὶςa
πρὸς τοὺς μαθητὰς κατ’ ἰδίαν εἶπεν·b
Μακάριοι οἱ ὀφθαλμοὶ οἱ βλέποντεςc
ἃ βλέπετε.d
24
λέγωa
γὰρ ὑμῖν ὅτι πολλοὶ προφῆται καὶ βασιλεῖς ἠθέλησανb
ἰδεῖνc
ἃ ὑμεῖς βλέπετεd
καὶ οὐκ εἶδαν,e
καὶ ἀκοῦσαιf
ἃ ἀκούετεg
καὶ οὐκ ἤκουσαν.h
25
Καὶ ἰδοὺ νομικόςa
τις ἀνέστηb
ἐκπειράζωνc
⸀αὐτὸν λέγων·d
Διδάσκαλε, τί ποιήσαςe
ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;f
26
ὁ δὲ εἶπενa
πρὸς αὐτόν· Ἐν τῷ νόμῳ τί γέγραπται;b
πῶς ἀναγινώσκεις;c
27
ὁ δὲ ἀποκριθεὶςa
εἶπεν·b
Ἀγαπήσειςc
κύριον τὸν θεόν σου ἐξ ὅλης ⸀τῆς καρδίας σου καὶ ⸂ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ⸃ σου καὶ ⸂ἐν ὅλῃ τῇ ἰσχύϊ⸃d
σου καὶ ⸂ἐν ὅλῃ τῇ διανοίᾳ⸃e
σου, καὶ τὸν πλησίονf
σου ὡς σεαυτόν.
28
εἶπενa
δὲ αὐτῷ· Ὀρθῶςb
ἀπεκρίθης·c
τοῦτο ποίειd
καὶ ζήσῃ.e
29
Ὁ δὲ θέλωνa
⸀δικαιῶσαιb
ἑαυτὸν εἶπενc
πρὸς τὸν Ἰησοῦν· Καὶ τίς ἐστίνd
μου πλησίον;e
30
ὑπολαβὼνa
⸀δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν·b
Ἄνθρωπός τις κατέβαινενc
ἀπὸ Ἰερουσαλὴμ εἰς Ἰεριχὼd
καὶ λῃσταῖςe
περιέπεσεν,f
οἳ καὶ ἐκδύσαντεςg
αὐτὸν καὶ πληγὰςh
ἐπιθέντεςi
ἀπῆλθονj
ἀφέντεςk
⸀ἡμιθανῆ.l
31
κατὰ συγκυρίανa
δὲ ἱερεύς τις κατέβαινενb
ἐν τῇ ὁδῷ ἐκείνῃ, καὶ ἰδὼνc
αὐτὸν ἀντιπαρῆλθεν·d
32
ὁμοίως δὲ καὶ ⸀Λευίτηςa
κατὰ τὸν τόπον ἐλθὼνb
καὶ ἰδὼνc
ἀντιπαρῆλθεν.d
33
Σαμαρίτηςa
δέ τις ὁδεύωνb
ἦλθενc
κατ’ αὐτὸν καὶ ⸀ἰδὼνd
ἐσπλαγχνίσθη,e
34
καὶ προσελθὼνa
κατέδησενb
τὰ τραύματαc
αὐτοῦ ἐπιχέωνd
ἔλαιονe
καὶ οἶνον, ἐπιβιβάσαςf
δὲ αὐτὸν ἐπὶ τὸ ἴδιον κτῆνοςg
ἤγαγενh
αὐτὸν εἰς πανδοχεῖονi
καὶ ἐπεμελήθηj
αὐτοῦ.
35
καὶ ἐπὶ τὴν ⸀αὔριονa
ἐκβαλὼνb
⸂δύο δηνάριαc
ἔδωκεν⸃d
τῷ πανδοχεῖe
καὶ ⸀εἶπεν·f
Ἐπιμελήθητιg
αὐτοῦ, καὶ ὅ τι ἂν προσδαπανήσῃςh
ἐγὼ ἐν τῷ ἐπανέρχεσθαίi
με ἀποδώσωj
σοι.
36
⸀τίς τούτων τῶν τριῶν πλησίονa
δοκεῖb
σοι γεγονέναιc
τοῦ ἐμπεσόντοςd
εἰς τοὺς λῃστάς;e
37
ὁ δὲ εἶπεν·a
Ὁ ποιήσαςb
τὸ ἔλεοςc
μετ’ αὐτοῦ. εἶπενd
⸀δὲ αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Πορεύουe
καὶ σὺ ποίειf
ὁμοίως.
38
⸂Ἐν δὲ⸃ τῷ πορεύεσθαιa
⸀αὐτοὺς αὐτὸς εἰσῆλθενb
εἰς κώμηνc
τινά· γυνὴ δέ τις ὀνόματι Μάρθαd
ὑπεδέξατοe
⸀αὐτόν.
39
καὶ τῇδεa
ἦνb
ἀδελφὴc
καλουμένηd
⸀Μαριάμ,e
ἣ καὶ ⸂παρακαθεσθεῖσαf
πρὸς⸃ τοὺς πόδας τοῦ ⸀Ἰησοῦ ἤκουενg
τὸν λόγον αὐτοῦ.
40
ἡ δὲ Μάρθαa
περιεσπᾶτοb
περὶ πολλὴν διακονίαν· ἐπιστᾶσαc
δὲ εἶπεν·d
Κύριε, οὐ μέλειe
σοι ὅτι ἡ ἀδελφήf
μου μόνην με ⸀κατέλειπενg
διακονεῖν;h
⸀εἰπὲi
οὖν αὐτῇ ἵνα μοι συναντιλάβηται.j
41
ἀποκριθεὶςa
δὲ εἶπενb
αὐτῇ ὁ ⸀κύριος· Μάρθαc
Μάρθα,d
μεριμνᾷςe
καὶ ⸀θορυβάζῃf
περὶ πολλά,
42
⸂ὀλίγων δέ ἐστινa
χρεία ἢ ἑνός⸃· ⸂Μαριὰμb
γὰρ⸃ τὴν ἀγαθὴν μερίδαc
ἐξελέξατοd
ἥτις οὐκ ἀφαιρεθήσεταιe
⸀αὐτῆς.