Κατὰ Λουκᾶν

1
Ἐπειδήπερa πολλοὶ ἐπεχείρησανb ἀνατάξασθαιc διήγησινd περὶ τῶν πεπληροφορημένωνe ἐν ἡμῖν πραγμάτων,f
2  καθὼς παρέδοσανa ἡμῖν οἱ ἀπ’ ἀρχῆς αὐτόπταιb καὶ ὑπηρέταιc γενόμενοιd τοῦ λόγου,
3  ἔδοξεa κἀμοὶ παρηκολουθηκότιb ἄνωθενc πᾶσιν ἀκριβῶςd καθεξῆςe σοι γράψαι,f κράτιστεg Θεόφιλε,h
4  ἵνα ἐπιγνῷςa περὶ ὧν κατηχήθηςb λόγων τὴν ἀσφάλειαν.c
5  Ἐγένετοa ἐν ταῖς ἡμέραις ⸀Ἡρῴδου βασιλέως τῆς Ἰουδαίας ἱερεύς τις ὀνόματι Ζαχαρίαςb ἐξ ἐφημερίαςc Ἀβιά,d ⸀καὶ γυνὴ ⸀αὐτῷ ἐκ τῶν θυγατέρωνe Ἀαρών,f καὶ τὸ ὄνομα αὐτῆς Ἐλισάβετ.g
6  ἦσανa δὲ δίκαιοι ἀμφότεροιb ⸀ἐναντίονc τοῦ θεοῦ, πορευόμενοιd ἐν πάσαις ταῖς ἐντολαῖς καὶ δικαιώμασινe τοῦ κυρίου ἄμεμπτοι.f
7  καὶ οὐκ ἦνa αὐτοῖς τέκνον, καθότιb ⸂ἦνc ἡ Ἐλισάβετ⸃d στεῖρα,e καὶ ἀμφότεροιf προβεβηκότεςg ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτῶν ἦσαν.h
8  Ἐγένετοa δὲ ἐν τῷ ἱερατεύεινb αὐτὸν ἐν τῇ τάξειc τῆς ἐφημερίαςd αὐτοῦ ἔναντιe τοῦ θεοῦ
9  κατὰ τὸ ἔθοςa τῆς ἱερατείαςb ἔλαχεc τοῦ θυμιᾶσαιd εἰσελθὼνe εἰς τὸν ναὸν τοῦ κυρίου,
10  καὶ πᾶν τὸ πλῆθος ἦνa τοῦ λαοῦ προσευχόμενονb ἔξω τῇ ὥρᾳ τοῦ θυμιάματος·c
11  ὤφθηa δὲ αὐτῷ ἄγγελος κυρίου ἑστὼςb ἐκ δεξιῶν τοῦ θυσιαστηρίουc τοῦ θυμιάματος.d
12  καὶ ἐταράχθηa Ζαχαρίαςb ἰδών,c καὶ φόβος ἐπέπεσενd ἐπ’ αὐτόν.
13  εἶπενa δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ ἄγγελος· Μὴ φοβοῦ,b Ζαχαρία,c διότιd εἰσηκούσθηe ἡ δέησίςf σου, καὶ ἡ γυνή σου Ἐλισάβετg γεννήσειh υἱόν σοι, καὶ καλέσειςi τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰωάννην·
14  καὶ ἔσταιa χαρά σοι καὶ ἀγαλλίασις,b καὶ πολλοὶ ἐπὶ τῇ ⸀γενέσειc αὐτοῦ χαρήσονται·d
15  ἔσταιa γὰρ μέγας ἐνώπιον ⸀τοῦ κυρίου, καὶ οἶνον καὶ σίκεραb οὐ μὴ πίῃ,c καὶ πνεύματος ἁγίου πλησθήσεταιd ἔτι ἐκ κοιλίαςe μητρὸς αὐτοῦ,
16  καὶ πολλοὺς τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐπιστρέψειa ἐπὶ κύριον τὸν θεὸν αὐτῶν·
17  καὶ αὐτὸς προελεύσεταιa ἐνώπιον αὐτοῦ ἐν πνεύματι καὶ δυνάμει Ἠλίου,b ἐπιστρέψαιc καρδίας πατέρων ἐπὶ τέκνα καὶ ἀπειθεῖςd ἐν φρονήσειe δικαίων, ἑτοιμάσαιf κυρίῳ λαὸν κατεσκευασμένον.g
18  καὶ εἶπενa Ζαχαρίαςb πρὸς τὸν ἄγγελον· Κατὰ τί γνώσομαιc τοῦτο; ἐγὼ γάρ εἰμιd πρεσβύτηςe καὶ ἡ γυνή μου προβεβηκυῖαf ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτῆς.
19  καὶ ἀποκριθεὶςa ὁ ἄγγελος εἶπενb αὐτῷ· Ἐγώ εἰμιc Γαβριὴλd ὁ παρεστηκὼςe ἐνώπιον τοῦ θεοῦ, καὶ ἀπεστάληνf λαλῆσαιg πρὸς σὲ καὶ εὐαγγελίσασθαίh σοι ταῦτα·
20  καὶ ἰδοὺ ἔσῃa σιωπῶνb καὶ μὴ δυνάμενοςc λαλῆσαιd ἄχρι ἧς ἡμέρας γένηταιe ταῦτα, ἀνθ’f ὧν οὐκ ἐπίστευσαςg τοῖς λόγοις μου, οἵτινες πληρωθήσονταιh εἰς τὸν καιρὸν αὐτῶν.
21  Καὶ ἦνa ὁ λαὸς προσδοκῶνb τὸν Ζαχαρίαν,c καὶ ἐθαύμαζονd ἐν τῷ χρονίζεινe ⸂ἐν τῷ ναῷ αὐτόν⸃.
22  ἐξελθὼνa δὲ οὐκ ⸀ἐδύνατοb λαλῆσαιc αὐτοῖς, καὶ ἐπέγνωσανd ὅτι ὀπτασίανe ἑώρακενf ἐν τῷ ναῷ· καὶ αὐτὸς ἦνg διανεύωνh αὐτοῖς, καὶ διέμενενi κωφός.j
23  καὶ ἐγένετοa ὡς ἐπλήσθησανb αἱ ἡμέραι τῆς λειτουργίαςc αὐτοῦ, ἀπῆλθενd εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ.
24  Μετὰ δὲ ταύτας τὰς ἡμέρας συνέλαβενa Ἐλισάβετb ἡ γυνὴ αὐτοῦ· καὶ περιέκρυβενc ἑαυτὴν μῆναςd πέντε, λέγουσαe
25  ὅτι Οὕτως μοι ⸀πεποίηκενa κύριος ἐν ἡμέραις αἷς ἐπεῖδενb ⸀ἀφελεῖνc ὄνειδόςd μου ἐν ἀνθρώποις.
26  Ἐν δὲ τῷ μηνὶa τῷ ἕκτῳb ἀπεστάληc ὁ ἄγγελος Γαβριὴλd ⸀ἀπὸ τοῦ θεοῦ εἰς πόλιν τῆς Γαλιλαίας ᾗ ὄνομα Ναζαρὲθe
27  πρὸς παρθένονa ⸀ἐμνηστευμένηνb ἀνδρὶ ᾧ ὄνομα Ἰωσὴφ ἐξ οἴκου Δαυὶδ, καὶ τὸ ὄνομα τῆς παρθένουc Μαριάμ.d
28  καὶ ⸀εἰσελθὼνa πρὸς αὐτὴν εἶπεν·b Χαῖρε,c κεχαριτωμένη,d ὁ κύριος μετὰ ⸀σοῦ.
29  ἡ δὲ ⸂ἐπὶ τῷ λόγῳ διεταράχθη⸃a καὶ διελογίζετοb ποταπὸςc εἴηd ὁ ἀσπασμὸςe οὗτος.
30  καὶ εἶπενa ὁ ἄγγελος αὐτῇ· Μὴ φοβοῦ,b Μαριάμ,c εὗρεςd γὰρ χάριν παρὰ τῷ θεῷ·
31  καὶ ἰδοὺ συλλήμψῃa ἐν γαστρὶb καὶ τέξῃc υἱόν, καὶ καλέσειςd τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν.
32  οὗτος ἔσταιa μέγας καὶ υἱὸς Ὑψίστουb κληθήσεται,c καὶ δώσειd αὐτῷ κύριος ὁ θεὸς τὸν θρόνον Δαυὶδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ,
33  καὶ βασιλεύσειa ἐπὶ τὸν οἶκον Ἰακὼβb εἰς τοὺς αἰῶνας, καὶ τῆς βασιλείας αὐτοῦ οὐκ ἔσταιc τέλος.
34  εἶπενa δὲ Μαριὰμb πρὸς τὸν ἄγγελον· Πῶς ἔσταιc τοῦτο, ἐπεὶd ἄνδρα οὐ γινώσκω;e
35  καὶ ἀποκριθεὶςa ὁ ἄγγελος εἶπενb αὐτῇ· Πνεῦμα ἅγιον ἐπελεύσεταιc ἐπὶ σέ, καὶ δύναμις Ὑψίστουd ἐπισκιάσειe σοι· διὸ καὶ τὸ γεννώμενονf ἅγιον κληθήσεται,g υἱὸς θεοῦ·
36  καὶ ἰδοὺ Ἐλισάβετa ἡ ⸀συγγενίςb σου καὶ αὐτὴ ⸀συνείληφενc υἱὸν ἐν γήρειd αὐτῆς, καὶ οὗτος μὴνe ἕκτοςf ἐστὶνg αὐτῇ τῇ καλουμένῃh στείρᾳ·i
37  ὅτι οὐκ ἀδυνατήσειa παρὰ ⸂τοῦ θεοῦ⸃ πᾶν ῥῆμα.
38  εἶπενa δὲ Μαριάμ·b Ἰδοὺ ἡ δούληc κυρίου· γένοιτόd μοι κατὰ τὸ ῥῆμά σου. καὶ ἀπῆλθενe ἀπ’ αὐτῆς ὁ ἄγγελος.
39  Ἀναστᾶσαa δὲ Μαριὰμb ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις ἐπορεύθηc εἰς τὴν ὀρεινὴνd μετὰ σπουδῆςe εἰς πόλιν Ἰούδα,
40  καὶ εἰσῆλθενa εἰς τὸν οἶκον Ζαχαρίουb καὶ ἠσπάσατοc τὴν Ἐλισάβετ.d
41  καὶ ἐγένετοa ὡς ἤκουσενb ⸂τὸν ἀσπασμὸνc τῆς Μαρίαςd ἡ Ἐλισάβετ⸃,e ἐσκίρτησενf τὸ βρέφοςg ἐν τῇ κοιλίᾳh αὐτῆς, καὶ ἐπλήσθηi πνεύματος ἁγίου ἡ Ἐλισάβετ,j
42  καὶ ἀνεφώνησενa ⸀κραυγῇb μεγάλῃ καὶ εἶπεν·c Εὐλογημένηd σὺ ἐν γυναιξίν, καὶ εὐλογημένοςe ὁ καρπὸς τῆς κοιλίαςf σου.
43  καὶ πόθενa μοι τοῦτο ἵνα ἔλθῃb ἡ μήτηρ τοῦ κυρίου μου πρὸς ⸀ἐμέ;
44  ἰδοὺ γὰρ ὡς ἐγένετοa ἡ φωνὴ τοῦ ἀσπασμοῦb σου εἰς τὰ ὦτά μου, ἐσκίρτησενc ⸂ἐν ἀγαλλιάσειd τὸ βρέφος⸃e ἐν τῇ κοιλίᾳf μου.
45  καὶ μακαρία ἡ πιστεύσασαa ὅτι ἔσταιb τελείωσιςc τοῖς λελαλημένοιςd αὐτῇ παρὰ κυρίου.
46  Καὶ εἶπενa Μαριάμ·b Μεγαλύνειc ἡ ψυχή μου τὸν κύριον,
47  καὶ ἠγαλλίασενa τὸ πνεῦμά μου ἐπὶ τῷ θεῷ τῷ σωτῆρίb μου·
48  ὅτι ἐπέβλεψενa ἐπὶ τὴν ταπείνωσινb τῆς δούληςc αὐτοῦ, ἰδοὺ γὰρ ἀπὸ τοῦ νῦν μακαριοῦσίνd με πᾶσαι αἱ γενεαί·
49  ὅτι ἐποίησένa μοι ⸀μεγάλα ὁ δυνατός, καὶ ἅγιον τὸ ὄνομα αὐτοῦ,
50  καὶ τὸ ἔλεοςa αὐτοῦ εἰς γενεὰς ⸂καὶ γενεὰς⸃ τοῖς φοβουμένοιςb αὐτόν.
51  Ἐποίησενa κράτοςb ἐν βραχίονιc αὐτοῦ, διεσκόρπισενd ὑπερηφάνουςe διανοίᾳf καρδίας αὐτῶν·
52  καθεῖλενa δυνάσταςb ἀπὸ θρόνων καὶ ὕψωσενc ταπεινούς,d
53  πεινῶνταςa ἐνέπλησενb ἀγαθῶν καὶ πλουτοῦνταςc ἐξαπέστειλενd κενούς.e
54  ἀντελάβετοa Ἰσραὴλ παιδὸςb αὐτοῦ, μνησθῆναιc ἐλέους,d
55  καθὼς ἐλάλησενa πρὸς τοὺς πατέρας ἡμῶν, τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ εἰς τὸν αἰῶνα.
56  Ἔμεινενa δὲ Μαριὰμb σὺν αὐτῇ ⸀ὡς μῆναςc τρεῖς, καὶ ὑπέστρεψενd εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς.
57  Τῇ δὲ Ἐλισάβετa ἐπλήσθηb ὁ χρόνος τοῦ τεκεῖνc αὐτήν, καὶ ἐγέννησενd υἱόν.
58  καὶ ἤκουσανa οἱ περίοικοιb καὶ οἱ συγγενεῖςc αὐτῆς ὅτι ἐμεγάλυνενd κύριος τὸ ἔλεοςe αὐτοῦ μετ’ αὐτῆς, καὶ συνέχαιρονf αὐτῇ.
59  Καὶ ἐγένετοa ἐν τῇ ⸂ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ⸃b ἦλθονc περιτεμεῖνd τὸ παιδίον, καὶ ἐκάλουνe αὐτὸ ἐπὶ τῷ ὀνόματι τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Ζαχαρίαν.f
60  καὶ ἀποκριθεῖσαa ἡ μήτηρ αὐτοῦ εἶπεν·b Οὐχί, ἀλλὰ κληθήσεταιc Ἰωάννης.
61  καὶ εἶπανa πρὸς αὐτὴν ὅτι Οὐδείς ἐστινb ⸂ἐκ τῆς συγγενείας⸃c σου ὃς καλεῖταιd τῷ ὀνόματι τούτῳ.
62  ἐνένευονa δὲ τῷ πατρὶ αὐτοῦ τὸ τί ἂν θέλοιb καλεῖσθαιc ⸀αὐτό.
63  καὶ αἰτήσαςa πινακίδιονb ἔγραψενc λέγων·d Ἰωάννης ⸀ἐστὶνe ὄνομα αὐτοῦ. καὶ ἐθαύμασανf πάντες.
64  ἀνεῴχθηa δὲ τὸ στόμα αὐτοῦ παραχρῆμαb καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ, καὶ ἐλάλειc εὐλογῶνd τὸν θεόν.
65  καὶ ἐγένετοa ἐπὶ πάντας φόβος τοὺς περιοικοῦνταςb αὐτούς, καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ὀρεινῇc τῆς Ἰουδαίας διελαλεῖτοd πάντα τὰ ῥήματα ταῦτα,
66  καὶ ἔθεντοa πάντες οἱ ἀκούσαντεςb ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῶν, λέγοντες·c Τί ἄρα τὸ παιδίον τοῦτο ἔσται;d καὶ ⸀γὰρ χεὶρ κυρίου ἦνe μετ’ αὐτοῦ.
67  Καὶ Ζαχαρίαςa ὁ πατὴρ αὐτοῦ ἐπλήσθηb πνεύματος ἁγίου καὶ ⸀ἐπροφήτευσενc λέγων·d
68  Εὐλογητὸςa κύριος ὁ θεὸς τοῦ Ἰσραήλ, ὅτι ἐπεσκέψατοb καὶ ἐποίησενc λύτρωσινd τῷ λαῷ αὐτοῦ,
69  καὶ ἤγειρενa κέραςb σωτηρίας ἡμῖν ⸀ἐν οἴκῳ ⸀Δαυὶδ παιδὸςc αὐτοῦ,
70  καθὼς ἐλάλησενa διὰ στόματος τῶν ⸀ἁγίων ἀπ’ αἰῶνος προφητῶν αὐτοῦ,
71  σωτηρίαν ἐξ ἐχθρῶν ἡμῶν καὶ ἐκ χειρὸς πάντων τῶν μισούντωνa ἡμᾶς,
72  ποιῆσαιa ἔλεοςb μετὰ τῶν πατέρων ἡμῶν καὶ μνησθῆναιc διαθήκης ἁγίας αὐτοῦ,
73  ὅρκονa ὃν ὤμοσενb πρὸς Ἀβραὰμ τὸν πατέρα ἡμῶν, τοῦ δοῦναιc ἡμῖν
74  ἀφόβωςa ἐκ χειρὸς ⸀ἐχθρῶν ῥυσθένταςb λατρεύεινc αὐτῷ
75  ἐν ὁσιότητιa καὶ δικαιοσύνῃ ἐνώπιον αὐτοῦ ⸂πάσαις ταῖς ἡμέραις⸃ ἡμῶν.
76  καὶ σὺ ⸀δέ, παιδίον, προφήτης Ὑψίστουa κληθήσῃ,b προπορεύσῃc γὰρ ⸀ἐνώπιον κυρίου ἑτοιμάσαιd ὁδοὺς αὐτοῦ,
77  τοῦ δοῦναιa γνῶσινb σωτηρίας τῷ λαῷ αὐτοῦ ἐν ἀφέσειc ἁμαρτιῶν αὐτῶν,
78  διὰ σπλάγχναa ἐλέουςb θεοῦ ἡμῶν, ἐν οἷς ⸀ἐπισκέψεταιc ἡμᾶς ἀνατολὴd ἐξ ὕψους,e
79  ἐπιφᾶναιa τοῖς ἐν σκότει καὶ σκιᾷb θανάτου καθημένοις,c τοῦ κατευθῦναιd τοὺς πόδας ἡμῶν εἰς ὁδὸν εἰρήνης.
80  Τὸ δὲ παιδίον ηὔξανεa καὶ ἐκραταιοῦτοb πνεύματι, καὶ ἦνc ἐν ταῖς ἐρήμοις ἕως ἡμέρας ἀναδείξεωςd αὐτοῦ πρὸς τὸν Ἰσραήλ.