Κατὰ Ἰωάννην

1
Ἐν ἀρχῇ ἦνa ὁ λόγος, καὶ ὁ λόγος ἦνb πρὸς τὸν θεόν, καὶ θεὸς ἦνc ὁ λόγος.
2  οὗτος ἦνa ἐν ἀρχῇ πρὸς τὸν θεόν.
3  πάντα δι’ αὐτοῦ ἐγένετο,a καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετοb οὐδὲ ἕν. ὃ γέγονενc
4  ἐν αὐτῷ ζωὴ ἦν,a καὶ ἡ ζωὴ ἦνb τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων·
5  καὶ τὸ φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳa φαίνει,b καὶ ἡ σκοτίαc αὐτὸ οὐ κατέλαβεν.d
6  Ἐγένετοa ἄνθρωπος ἀπεσταλμένοςb παρὰ θεοῦ, ὄνομα αὐτῷ Ἰωάννης·
7  οὗτος ἦλθενa εἰς μαρτυρίαν, ἵνα μαρτυρήσῃb περὶ τοῦ φωτός, ἵνα πάντες πιστεύσωσινc δι’ αὐτοῦ.
8  οὐκ ἦνa ἐκεῖνος τὸ φῶς, ἀλλ’ ἵνα μαρτυρήσῃb περὶ τοῦ φωτός.
9  ἦνa τὸ φῶς τὸ ἀληθινὸνb ὃ φωτίζειc πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενονd εἰς τὸν κόσμον.
10  Ἐν τῷ κόσμῳ ἦν,a καὶ ὁ κόσμος δι’ αὐτοῦ ἐγένετο,b καὶ ὁ κόσμος αὐτὸν οὐκ ἔγνω.c
11  εἰς τὰ ἴδια ἦλθεν,a καὶ οἱ ἴδιοι αὐτὸν οὐ παρέλαβον.b
12  ὅσοι δὲ ἔλαβονa αὐτόν, ἔδωκενb αὐτοῖς ἐξουσίαν τέκνα θεοῦ γενέσθαι,c τοῖς πιστεύουσινd εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ,
13  οἳ οὐκ ἐξ αἱμάτων οὐδὲ ἐκ θελήματος σαρκὸς οὐδὲ ἐκ θελήματος ἀνδρὸς ἀλλ’ ἐκ θεοῦ ἐγεννήθησαν.a
14  Καὶ ὁ λόγος σὰρξ ἐγένετοa καὶ ἐσκήνωσενb ἐν ἡμῖν, καὶ ἐθεασάμεθαc τὴν δόξαν αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦςd παρὰ πατρός, πλήρηςe χάριτος καὶ ἀληθείας·
15  (Ἰωάννης μαρτυρεῖa περὶ αὐτοῦ καὶ κέκραγενb λέγων·c Οὗτος ἦνd ⸂ὃν εἶπον⸃·e Ὁ ὀπίσω μου ἐρχόμενοςf ἔμπροσθέν μου γέγονεν,g ὅτι πρῶτός μου ἦν·)h
16  ⸀ὅτι ἐκ τοῦ πληρώματοςa αὐτοῦ ἡμεῖς πάντες ἐλάβομεν,b καὶ χάριν ἀντὶc χάριτος·
17  ὅτι ὁ νόμος διὰ Μωϋσέως ἐδόθη,a ἡ χάρις καὶ ἡ ἀλήθεια διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐγένετο.b
18  θεὸν οὐδεὶς ἑώρακενa πώποτε·b ⸂μονογενὴςc θεὸς⸃ ὁ ὢνd εἰς τὸν κόλπονe τοῦ πατρὸς ἐκεῖνος ἐξηγήσατο.f
19  Καὶ αὕτη ἐστὶνa ἡ μαρτυρία τοῦ Ἰωάννου ὅτε ⸀ἀπέστειλανb οἱ Ἰουδαῖοι ἐξ Ἱεροσολύμων ἱερεῖς καὶ Λευίταςc ἵνα ἐρωτήσωσινd αὐτόν· Σὺ τίς εἶ;e
20  καὶ ὡμολόγησενa καὶ οὐκ ἠρνήσατο,b καὶ ὡμολόγησενc ὅτι ⸂Ἐγὼ οὐκ εἰμὶ⸃d ὁ χριστός.
21  καὶ ἠρώτησανa αὐτόν· Τί οὖν; ⸂σὺ Ἠλίαςb εἶ⸃;c καὶ λέγει·d Οὐκ εἰμί.e Ὁ προφήτης εἶf σύ; καὶ ἀπεκρίθη·g Οὔ.
22  εἶπανa οὖν αὐτῷ· Τίς εἶ;b ἵνα ἀπόκρισινc δῶμενd τοῖς πέμψασινe ἡμᾶς· τί λέγειςf περὶ σεαυτοῦ;
23  ἔφη·a Ἐγὼ φωνὴ βοῶντοςb ἐν τῇ ἐρήμῳ· Εὐθύνατεc τὴν ὁδὸν κυρίου, καθὼς εἶπενd Ἠσαΐαςe ὁ προφήτης.
24  ⸀Καὶ ἀπεσταλμένοιa ἦσανb ἐκ τῶν Φαρισαίων.
25  καὶ ἠρώτησανa αὐτὸν καὶ εἶπανb αὐτῷ· Τί οὖν βαπτίζειςc εἰ σὺ οὐκ εἶd ὁ χριστὸς ⸂οὐδὲ Ἠλίαςe οὐδὲ⸃ ὁ προφήτης;
26  ἀπεκρίθηa αὐτοῖς ὁ Ἰωάννης λέγων·b Ἐγὼ βαπτίζωc ἐν ὕδατι· ⸀μέσος ὑμῶν ⸀ἕστηκενd ὃν ὑμεῖς οὐκ οἴδατε,e
27  ⸀ὁ ὀπίσω μου ⸀ἐρχόμενος,a οὗ ⸂οὐκ εἰμὶ⸃b ἄξιος ἵνα λύσωc αὐτοῦ τὸν ἱμάνταd τοῦ ὑποδήματος.e
28  ταῦτα ἐν Βηθανίᾳa ἐγένετοb πέρανc τοῦ Ἰορδάνου,d ὅπου ἦνe ⸀ὁ Ἰωάννης βαπτίζων.f
29  Τῇ ἐπαύριονa βλέπειb τὸν Ἰησοῦν ἐρχόμενονc πρὸς αὐτόν, καὶ λέγει·d Ἴδε ὁ ἀμνὸςe τοῦ θεοῦ ὁ αἴρωνf τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου.
30  οὗτός ἐστινa ⸀ὑπὲρ οὗ ἐγὼ εἶπον·b Ὀπίσω μου ἔρχεταιc ἀνὴρ ὃς ἔμπροσθέν μου γέγονεν,d ὅτι πρῶτός μου ἦν·e
31  κἀγὼ οὐκ ᾔδεινa αὐτόν, ἀλλ’ ἵνα φανερωθῇb τῷ Ἰσραὴλ διὰ τοῦτο ἦλθονc ἐγὼ ⸀ἐν ὕδατι βαπτίζων.d
32  καὶ ἐμαρτύρησενa Ἰωάννης λέγωνb ὅτι Τεθέαμαιc τὸ πνεῦμα καταβαῖνονd ⸀ὡς περιστερὰνe ἐξ οὐρανοῦ, καὶ ἔμεινενf ἐπ’ αὐτόν·
33  κἀγὼ οὐκ ᾔδεινa αὐτόν, ἀλλ’ ὁ πέμψαςb με βαπτίζεινc ἐν ὕδατι ἐκεῖνός μοι εἶπεν·d Ἐφ’ ὃν ἂν ἴδῃςe τὸ πνεῦμα καταβαῖνονf καὶ μένονg ἐπ’ αὐτόν, οὗτός ἐστινh ὁ βαπτίζωνi ἐν πνεύματι ἁγίῳ·
34  κἀγὼ ἑώρακα,a καὶ μεμαρτύρηκαb ὅτι οὗτός ἐστινc ὁ ⸀ἐκλεκτὸςd τοῦ θεοῦ.
35  Τῇ ἐπαύριονa πάλιν εἱστήκειb ⸀ὁ Ἰωάννης καὶ ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ δύο,
36  καὶ ἐμβλέψαςa τῷ Ἰησοῦ περιπατοῦντιb λέγει·c Ἴδε ὁ ἀμνὸςd τοῦ θεοῦ.
37  καὶ ἤκουσανa ⸂οἱ δύο μαθηταὶ αὐτοῦ⸃ λαλοῦντοςb καὶ ἠκολούθησανc τῷ Ἰησοῦ.
38  στραφεὶςa δὲ ὁ Ἰησοῦς καὶ θεασάμενοςb αὐτοὺς ἀκολουθοῦνταςc λέγειd αὐτοῖς· Τί ζητεῖτε;e οἱ δὲ εἶπανf αὐτῷ· Ῥαββίg (ὃ λέγεταιh ⸀μεθερμηνευόμενονi Διδάσκαλε), ποῦ μένεις;j
39  λέγειa αὐτοῖς· Ἔρχεσθεb καὶ ⸂ὄψεσθε.c ἦλθανd οὖν⸃ καὶ εἶδανe ποῦ μένει,f καὶ παρ’ αὐτῷ ἔμεινανg τὴν ἡμέραν ἐκείνην· ὥρα ἦνh ὡς δεκάτη.i
40  ἦνa Ἀνδρέαςb ὁ ἀδελφὸς Σίμωνος Πέτρου εἷς ἐκ τῶν δύο τῶν ἀκουσάντωνc παρὰ Ἰωάννου καὶ ἀκολουθησάντωνd αὐτῷ·
41  εὑρίσκειa οὗτος ⸀πρῶτον τὸν ἀδελφὸν τὸν ἴδιον Σίμωνα καὶ λέγειb αὐτῷ· Εὑρήκαμενc τὸν Μεσσίανd (ὅ ἐστινe μεθερμηνευόμενονf χριστός).
42  ⸀ἤγαγενa αὐτὸν πρὸς τὸν Ἰησοῦν. ἐμβλέψαςb αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν·c Σὺ εἶd Σίμων ὁ υἱὸς ⸀Ἰωάννου, σὺ κληθήσῃe Κηφᾶςf (ὃ ἑρμηνεύεταιg Πέτρος).
43  Τῇ ἐπαύριονa ἠθέλησενb ἐξελθεῖνc εἰς τὴν Γαλιλαίαν. καὶ εὑρίσκειd Φίλιππον καὶ λέγειe αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Ἀκολούθειf μοι.
44  ἦνa δὲ ὁ Φίλιππος ἀπὸ Βηθσαϊδά,b ἐκ τῆς πόλεως Ἀνδρέουc καὶ Πέτρου.
45  εὑρίσκειa Φίλιππος τὸν Ναθαναὴλb καὶ λέγειc αὐτῷ· Ὃν ἔγραψενd Μωϋσῆς ἐν τῷ νόμῳ καὶ οἱ προφῆται εὑρήκαμεν,e ⸀Ἰησοῦν υἱὸν τοῦ Ἰωσὴφ τὸν ἀπὸ Ναζαρέτ.f
46  καὶ εἶπενa αὐτῷ Ναθαναήλ·b Ἐκ Ναζαρὲτc δύναταίd τι ἀγαθὸν εἶναι;e λέγειf αὐτῷ ⸀ὁ Φίλιππος· Ἔρχουg καὶ ἴδε.h
47  εἶδενa ⸀ὁ Ἰησοῦς τὸν Ναθαναὴλb ἐρχόμενονc πρὸς αὐτὸν καὶ λέγειd περὶ αὐτοῦ· Ἴδε ἀληθῶςe Ἰσραηλίτηςf ἐν ᾧ δόλοςg οὐκ ἔστιν.h
48  λέγειa αὐτῷ Ναθαναήλ·b Πόθενc με γινώσκεις;d ἀπεκρίθηe Ἰησοῦς καὶ εἶπενf αὐτῷ· Πρὸ τοῦ σε Φίλιππον φωνῆσαιg ὄνταh ὑπὸ τὴν συκῆνi εἶδόνj σε.
49  ἀπεκρίθηa ⸂αὐτῷ Ναθαναήλ⸃·b Ῥαββί,c σὺ εἶd ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ, σὺ ⸂βασιλεὺς εἶ⸃e τοῦ Ἰσραήλ.
50  ἀπεκρίθηa Ἰησοῦς καὶ εἶπενb αὐτῷ· Ὅτι εἶπόνc σοι ⸀ὅτι εἶδόνd σε ὑποκάτωe τῆς συκῆςf πιστεύεις;g μείζω τούτων ⸀ὄψῃ.h
51  καὶ λέγειa αὐτῷ· Ἀμὴν ἀμὴν λέγωb ⸀ὑμῖν, ὄψεσθεc τὸν οὐρανὸν ἀνεῳγόταd καὶ τοὺς ἀγγέλους τοῦ θεοῦ ἀναβαίνονταςe καὶ καταβαίνονταςf ἐπὶ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου.
2
Καὶ τῇ ⸂ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ⸃ γάμοςa ἐγένετοb ἐν Κανὰc τῆς Γαλιλαίας, καὶ ἦνd ἡ μήτηρ τοῦ Ἰησοῦ ἐκεῖ·
2  ἐκλήθηa δὲ καὶ ὁ Ἰησοῦς καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ εἰς τὸν γάμον.b
3  καὶ ὑστερήσαντοςa οἴνου λέγειb ἡ μήτηρ τοῦ Ἰησοῦ πρὸς αὐτόν· Οἶνον οὐκ ἔχουσιν.c
4  ⸀καὶ λέγειa αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Τί ἐμοὶ καὶ σοί, γύναι; οὔπωb ἥκειc ἡ ὥρα μου.
5  λέγειa ἡ μήτηρ αὐτοῦ τοῖς διακόνοις·b ⸂Ὅ τι⸃ ἂν λέγῃc ὑμῖν ποιήσατε.d
6  ἦσανa δὲ ἐκεῖ ⸂λίθιναιb ὑδρίαι⸃c ἓξd ⸂κατὰ τὸν καθαρισμὸνe τῶν Ἰουδαίων κείμεναι⸃,f χωροῦσαιg ἀνὰh μετρητὰςi δύο ἢ τρεῖς.
7  λέγειa αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Γεμίσατεb τὰς ὑδρίαςc ὕδατος· καὶ ἐγέμισανd αὐτὰς ἕως ἄνω.e
8  καὶ λέγειa αὐτοῖς· Ἀντλήσατεb νῦν καὶ φέρετεc τῷ ἀρχιτρικλίνῳ·d ⸂οἱ δὲ⸃ ἤνεγκαν.e
9  ὡς δὲ ἐγεύσατοa ὁ ἀρχιτρίκλινοςb τὸ ὕδωρ οἶνον γεγενημένον,c καὶ οὐκ ᾔδειd πόθενe ἐστίν,f οἱ δὲ διάκονοιg ᾔδεισανh οἱ ἠντληκότεςi τὸ ὕδωρ, φωνεῖj τὸν νυμφίονk ὁ ἀρχιτρίκλινοςl
10  καὶ λέγειa αὐτῷ· Πᾶς ἄνθρωπος πρῶτον τὸν καλὸν οἶνον τίθησιν,b καὶ ὅταν ⸀μεθυσθῶσινc τὸν ἐλάσσω·d σὺ τετήρηκαςe τὸν καλὸν οἶνον ἕως ἄρτι.
11  ταύτην ⸀ἐποίησενa ἀρχὴν τῶν σημείων ὁ Ἰησοῦς ἐν Κανὰb τῆς Γαλιλαίας καὶ ἐφανέρωσενc τὴν δόξαν αὐτοῦ, καὶ ἐπίστευσανd εἰς αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ.
12  Μετὰ τοῦτο κατέβηa εἰς Καφαρναοὺμb αὐτὸς καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ καὶ οἱ ⸀ἀδελφοὶ καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, καὶ ἐκεῖ ἔμεινανc οὐ πολλὰς ἡμέρας.
13  Καὶ ἐγγὺς ἦνa τὸ πάσχαb τῶν Ἰουδαίων, καὶ ἀνέβηc εἰς Ἱεροσόλυμα ὁ Ἰησοῦς.
14  καὶ εὗρενa ἐν τῷ ἱερῷ τοὺς πωλοῦνταςb βόαςc καὶ πρόβατα καὶ περιστερὰςd καὶ τοὺς κερματιστὰςe καθημένους,f
15  καὶ ποιήσαςa φραγέλλιονb ἐκ σχοινίωνc πάντας ἐξέβαλενd ἐκ τοῦ ἱεροῦ τά τε πρόβατα καὶ τοὺς βόας,e καὶ τῶν κολλυβιστῶνf ἐξέχεενg ⸂τὰ κέρματα⸃h καὶ τὰς τραπέζαςi ⸀ἀνέστρεψεν,j
16  καὶ τοῖς τὰς περιστερὰςa πωλοῦσινb εἶπεν·c Ἄρατεd ταῦτα ἐντεῦθεν,e μὴ ποιεῖτεf τὸν οἶκον τοῦ πατρός μου οἶκον ἐμπορίου.g
17  ⸀ἐμνήσθησανa οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ὅτι γεγραμμένονb ἐστίν·c Ὁ ζῆλοςd τοῦ οἴκου σου καταφάγεταίe με.
18  ἀπεκρίθησανa οὖν οἱ Ἰουδαῖοι καὶ εἶπανb αὐτῷ· Τί σημεῖον δεικνύειςc ἡμῖν, ὅτι ταῦτα ποιεῖς;d
19  ἀπεκρίθηa Ἰησοῦς καὶ εἶπενb αὐτοῖς· Λύσατεc τὸν ναὸν τοῦτον καὶ ἐν τρισὶν ἡμέραις ἐγερῶd αὐτόν.
20  εἶπανa οὖν οἱ Ἰουδαῖοι· Τεσσεράκονταb καὶ ἓξc ἔτεσιν οἰκοδομήθηd ὁ ναὸς οὗτος, καὶ σὺ ἐν τρισὶν ἡμέραις ἐγερεῖςe αὐτόν;
21  ἐκεῖνος δὲ ἔλεγενa περὶ τοῦ ναοῦ τοῦ σώματος αὐτοῦ.
22  ὅτε οὖν ἠγέρθηa ἐκ νεκρῶν, ἐμνήσθησανb οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ὅτι τοῦτο ἔλεγεν,c καὶ ἐπίστευσανd τῇ γραφῇ καὶ τῷ λόγῳ ⸀ὃν εἶπενe ὁ Ἰησοῦς.
23  Ὡς δὲ ἦνa ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις ἐν τῷ πάσχαb ἐν τῇ ἑορτῇ,c πολλοὶ ἐπίστευσανd εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ, θεωροῦντεςe αὐτοῦ τὰ σημεῖα ἃ ἐποίει·f
24  αὐτὸς ⸀δὲ Ἰησοῦς οὐκ ἐπίστευενa ⸀αὑτὸν αὐτοῖς διὰ τὸ αὐτὸν γινώσκεινb πάντας
25  καὶ ὅτι οὐ χρείαν εἶχενa ἵνα τις μαρτυρήσῃb περὶ τοῦ ἀνθρώπου, αὐτὸς γὰρ ἐγίνωσκενc τί ἦνd ἐν τῷ ἀνθρώπῳ.
3
Ἦνa δὲ ἄνθρωπος ἐκ τῶν Φαρισαίων, Νικόδημοςb ὄνομα αὐτῷ, ἄρχων τῶν Ἰουδαίων·
2  οὗτος ἦλθενa πρὸς αὐτὸν νυκτὸς καὶ εἶπενb αὐτῷ· Ῥαββί,c οἴδαμενd ὅτι ἀπὸ θεοῦ ἐλήλυθαςe διδάσκαλος· οὐδεὶς γὰρ ⸂δύναταιf ταῦτα τὰ σημεῖα⸃ ποιεῖνg ἃ σὺ ποιεῖς,h ἐὰν μὴ ᾖi ὁ θεὸς μετ’ αὐτοῦ.
3  ⸀ἀπεκρίθηa Ἰησοῦς καὶ εἶπενb αὐτῷ· Ἀμὴν ἀμὴν λέγωc σοι, ἐὰν μή τις γεννηθῇd ἄνωθεν,e οὐ δύναταιf ἰδεῖνg τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ.
4  λέγειa πρὸς αὐτὸν ⸀ὁ Νικόδημος·b Πῶς δύναταιc ἄνθρωπος γεννηθῆναιd γέρωνe ὤν;f μὴ δύναταιg εἰς τὴν κοιλίανh τῆς μητρὸς αὐτοῦ δεύτερον εἰσελθεῖνi καὶ γεννηθῆναι;j
5  ⸀ἀπεκρίθηa Ἰησοῦς· Ἀμὴν ἀμὴν λέγωb σοι, ἐὰν μή τις γεννηθῇc ἐξ ὕδατος καὶ πνεύματος, οὐ δύναταιd εἰσελθεῖνe εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ.
6  τὸ γεγεννημένονa ἐκ τῆς σαρκὸς σάρξ ἐστιν,b καὶ τὸ γεγεννημένονc ἐκ τοῦ πνεύματος πνεῦμά ἐστιν.d
7  μὴ θαυμάσῃςa ὅτι εἶπόνb σοι Δεῖc ὑμᾶς γεννηθῆναιd ἄνωθεν.e
8  τὸ πνεῦμα ὅπου θέλειa πνεῖ,b καὶ τὴν φωνὴν αὐτοῦ ἀκούεις,c ἀλλ’ οὐκ οἶδαςd πόθενe ἔρχεταιf καὶ ποῦ ὑπάγει·g οὕτως ἐστὶνh πᾶς ὁ γεγεννημένοςi ἐκ τοῦ πνεύματος.
9  ἀπεκρίθηa Νικόδημοςb καὶ εἶπενc αὐτῷ· Πῶς δύναταιd ταῦτα γενέσθαι;e
10  ἀπεκρίθηa Ἰησοῦς καὶ εἶπενb αὐτῷ· Σὺ εἶc ὁ διδάσκαλος τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ταῦτα οὐ γινώσκεις;d
11  ἀμὴν ἀμὴν λέγωa σοι ὅτι ὃ οἴδαμενb λαλοῦμενc καὶ ὃ ἑωράκαμενd μαρτυροῦμεν,e καὶ τὴν μαρτυρίαν ἡμῶν οὐ λαμβάνετε.f
12  εἰ τὰ ἐπίγειαa εἶπονb ὑμῖν καὶ οὐ πιστεύετε,c πῶς ἐὰν εἴπωd ὑμῖν τὰ ἐπουράνιαe πιστεύσετε;f
13  καὶ οὐδεὶς ἀναβέβηκενa εἰς τὸν οὐρανὸν εἰ μὴ ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς,b ὁ υἱὸς τοῦ ⸀ἀνθρώπου.
14  καὶ καθὼς Μωϋσῆς ὕψωσενa τὸν ὄφινb ἐν τῇ ἐρήμῳ, οὕτως ὑψωθῆναιc δεῖd τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου,
15  ἵνα πᾶς ὁ πιστεύωνa ⸂ἐν αὐτῷ⸃ ἔχῃb ζωὴν αἰώνιον.
16  Οὕτως γὰρ ἠγάπησενa ὁ θεὸς τὸν κόσμον ὥστε τὸν ⸀υἱὸν τὸν μονογενῆb ἔδωκεν,c ἵνα πᾶς ὁ πιστεύωνd εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληταιe ἀλλὰ ἔχῃf ζωὴν αἰώνιον.
17  οὐ γὰρ ἀπέστειλενa ὁ θεὸς τὸν ⸀υἱὸν εἰς τὸν κόσμον ἵνα κρίνῃb τὸν κόσμον, ἀλλ’ ἵνα σωθῇc ὁ κόσμος δι’ αὐτοῦ.
18  ὁ πιστεύωνa εἰς αὐτὸν οὐ κρίνεται·b ὁ ⸀δὲ μὴ πιστεύωνc ἤδη κέκριται,d ὅτι μὴ πεπίστευκενe εἰς τὸ ὄνομα τοῦ μονογενοῦςf υἱοῦ τοῦ θεοῦ.
19  αὕτη δέ ἐστινa ἡ κρίσις ὅτι τὸ φῶς ἐλήλυθενb εἰς τὸν κόσμον καὶ ἠγάπησανc οἱ ἄνθρωποι μᾶλλον τὸ σκότος ἢ τὸ φῶς, ἦνd γὰρ ⸂αὐτῶν πονηρὰ⸃ τὰ ἔργα.
20  πᾶς γὰρ ὁ φαῦλαa πράσσωνb μισεῖc τὸ φῶς καὶ οὐκ ἔρχεταιd πρὸς τὸ φῶς, ἵνα μὴ ἐλεγχθῇe τὰ ἔργα αὐτοῦ·
21  ὁ δὲ ποιῶνa τὴν ἀλήθειαν ἔρχεταιb πρὸς τὸ φῶς, ἵνα φανερωθῇc αὐτοῦ τὰ ἔργα ὅτι ἐν θεῷ ἐστινd εἰργασμένα.e
22  Μετὰ ταῦτα ἦλθενa ὁ Ἰησοῦς καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ εἰς τὴν Ἰουδαίαν γῆν, καὶ ἐκεῖ διέτριβενb μετ’ αὐτῶν καὶ ἐβάπτιζεν.c
23  ἦνa δὲ καὶ ⸀ὁ Ἰωάννης βαπτίζωνb ἐν Αἰνὼνc ἐγγὺς τοῦ Σαλείμ,d ὅτι ὕδατα πολλὰ ἦνe ἐκεῖ, καὶ παρεγίνοντοf καὶ ἐβαπτίζοντο·g
24  οὔπωa γὰρ ἦνb βεβλημένοςc εἰς τὴν φυλακὴν ⸀ὁ Ἰωάννης.
25  Ἐγένετοa οὖν ζήτησιςb ἐκ τῶν μαθητῶν Ἰωάννου μετὰ Ἰουδαίου περὶ καθαρισμοῦ.c
26  καὶ ἦλθονa πρὸς τὸν Ἰωάννην καὶ εἶπανb αὐτῷ· Ῥαββί,c ὃς ἦνd μετὰ σοῦ πέρανe τοῦ Ἰορδάνου,f ᾧ σὺ μεμαρτύρηκας,g ἴδε οὗτος βαπτίζειh καὶ πάντες ἔρχονταιi πρὸς αὐτόν.
27  ἀπεκρίθηa Ἰωάννης καὶ εἶπεν·b Οὐ δύναταιc ἄνθρωπος λαμβάνεινd ⸂οὐδὲ ἓν⸃ ἐὰν μὴ ᾖe δεδομένονf αὐτῷ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ.
28  αὐτοὶ ὑμεῖς ⸀μοι μαρτυρεῖτεa ὅτι ⸀εἶπον·b Οὐκ εἰμὶc ἐγὼ ὁ χριστός, ἀλλ’ ὅτι Ἀπεσταλμένοςd εἰμὶe ἔμπροσθεν ἐκείνου.
29  ὁ ἔχωνa τὴν νύμφηνb νυμφίοςc ἐστίν·d ὁ δὲ φίλοςe τοῦ νυμφίουf ὁ ἑστηκὼςg καὶ ἀκούωνh αὐτοῦ, χαρᾷ χαίρειi διὰ τὴν φωνὴν τοῦ νυμφίου.j αὕτη οὖν ἡ χαρὰ ἡ ἐμὴ πεπλήρωται.k
30  ἐκεῖνον δεῖa αὐξάνειν,b ἐμὲ δὲ ἐλαττοῦσθαι.c
31  Ὁ ἄνωθενa ἐρχόμενοςb ἐπάνωc πάντων ἐστίν.d ὁ ὢνe ἐκ τῆς γῆς ἐκ τῆς γῆς ἐστινf καὶ ἐκ τῆς γῆς λαλεῖ·g ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἐρχόμενοςh ἐπάνωi πάντων ἐστίν·j
32  ⸀ὃ ἑώρακενa καὶ ἤκουσενb τοῦτο μαρτυρεῖ,c καὶ τὴν μαρτυρίαν αὐτοῦ οὐδεὶς λαμβάνει.d
33  ὁ λαβὼνa αὐτοῦ τὴν μαρτυρίαν ἐσφράγισενb ὅτι ὁ θεὸς ἀληθήςc ἐστιν.d
34  ὃν γὰρ ἀπέστειλενa ὁ θεὸς τὰ ῥήματα τοῦ θεοῦ λαλεῖ,b οὐ γὰρ ἐκ μέτρουc ⸀δίδωσινd τὸ πνεῦμα.
35  ὁ πατὴρ ἀγαπᾷa τὸν υἱόν, καὶ πάντα δέδωκενb ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ.
36  ὁ πιστεύωνa εἰς τὸν υἱὸν ἔχειb ζωὴν αἰώνιον· ὁ δὲ ἀπειθῶνc τῷ υἱῷ οὐκ ὄψεταιd ζωήν, ἀλλ’ ἡ ὀργὴ τοῦ θεοῦ μένειe ἐπ’ αὐτόν.
4
Ὡς οὖν ἔγνωa ὁ ⸀Ἰησοῦς ὅτι ἤκουσανb οἱ Φαρισαῖοι ὅτι Ἰησοῦς πλείονας μαθητὰς ποιεῖc καὶ βαπτίζειd ἢ Ἰωάννης—
2  καίτοιγεa Ἰησοῦς αὐτὸς οὐκ ἐβάπτιζενb ἀλλ’ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ—
3  ἀφῆκενa τὴν Ἰουδαίαν καὶ ἀπῆλθενb ⸀πάλιν εἰς τὴν Γαλιλαίαν.
4  ἔδειa δὲ αὐτὸν διέρχεσθαιb διὰ τῆς Σαμαρείας.c
5  ἔρχεταιa οὖν εἰς πόλιν τῆς Σαμαρείαςb λεγομένηνc Συχὰρd πλησίονe τοῦ χωρίουf ὃ ἔδωκενg Ἰακὼβh ⸀τῷ Ἰωσὴφ τῷ υἱῷ αὐτοῦ·
6  ἦνa δὲ ἐκεῖ πηγὴb τοῦ Ἰακώβ.c ὁ οὖν Ἰησοῦς κεκοπιακὼςd ἐκ τῆς ὁδοιπορίαςe ἐκαθέζετοf οὕτως ἐπὶ τῇ πηγῇ·g ὥρα ἦνh ⸀ὡς ἕκτη.i
7  Ἔρχεταιa γυνὴ ἐκ τῆς Σαμαρείαςb ἀντλῆσαιc ὕδωρ. λέγειd αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Δόςe μοι πεῖν·f
8  οἱ γὰρ μαθηταὶ αὐτοῦ ἀπεληλύθεισανa εἰς τὴν πόλιν, ἵνα τροφὰςb ἀγοράσωσιν.c
9  λέγειa οὖν αὐτῷ ἡ γυνὴ ἡ Σαμαρῖτις·b Πῶς σὺ Ἰουδαῖος ὢνc παρ’ ἐμοῦ πεῖνd αἰτεῖςe ⸂γυναικὸς Σαμαρίτιδοςf οὔσης⸃;g οὐ γὰρ συγχρῶνταιh Ἰουδαῖοι Σαμαρίταις.i
10  ἀπεκρίθηa Ἰησοῦς καὶ εἶπενb αὐτῇ· Εἰ ᾔδειςc τὴν δωρεὰνd τοῦ θεοῦ καὶ τίς ἐστινe ὁ λέγωνf σοι· Δόςg μοι πεῖν,h σὺ ἂν ᾔτησαςi αὐτὸν καὶ ἔδωκενj ἄν σοι ὕδωρ ζῶν.k
11  λέγειa αὐτῷ ⸂ἡ γυνή⸃· Κύριε, οὔτε ἄντλημαb ἔχειςc καὶ τὸ φρέαρd ἐστὶνe βαθύ·f πόθενg οὖν ἔχειςh τὸ ὕδωρ τὸ ζῶν;i
12  μὴ σὺ μείζων εἶa τοῦ πατρὸς ἡμῶν Ἰακώβ,b ὃς ἔδωκενc ἡμῖν τὸ φρέαρd καὶ αὐτὸς ἐξ αὐτοῦ ἔπιενe καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ καὶ τὰ θρέμματαf αὐτοῦ;
13  ἀπεκρίθηa Ἰησοῦς καὶ εἶπενb αὐτῇ· Πᾶς ὁ πίνωνc ἐκ τοῦ ὕδατος τούτου διψήσειd πάλιν·
14  ὃς δ’ ἂν πίῃa ἐκ τοῦ ὕδατος οὗ ἐγὼ δώσωb αὐτῷ, οὐ μὴ ⸀διψήσειc εἰς τὸν αἰῶνα, ἀλλὰ τὸ ὕδωρ ὃ δώσωd αὐτῷ γενήσεταιe ἐν αὐτῷ πηγὴf ὕδατος ἁλλομένουg εἰς ζωὴν αἰώνιον.
15  λέγειa πρὸς αὐτὸν ἡ γυνή· Κύριε, δόςb μοι τοῦτο τὸ ὕδωρ, ἵνα μὴ διψῶc μηδὲ ⸀διέρχωμαιd ἐνθάδεe ἀντλεῖν.f
16  Λέγειa ⸀αὐτῇ· Ὕπαγεb φώνησονc ⸂τὸν ἄνδρα σου⸃ καὶ ἐλθὲd ἐνθάδε.e
17  ἀπεκρίθηa ἡ γυνὴ καὶ εἶπενb ⸀αὐτῷ· Οὐκ ἔχωc ἄνδρα. λέγειd αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Καλῶς εἶπαςe ὅτι Ἄνδρα οὐκ ἔχω·f
18  πέντε γὰρ ἄνδρας ἔσχες,a καὶ νῦν ὃν ἔχειςb οὐκ ἔστινc σου ἀνήρ· τοῦτο ἀληθὲςd εἴρηκας.e
19  λέγειa αὐτῷ ἡ γυνή· Κύριε, θεωρῶb ὅτι προφήτης εἶc σύ.
20  οἱ πατέρες ἡμῶν ἐν τῷ ὄρει τούτῳ προσεκύνησαν·a καὶ ὑμεῖς λέγετεb ὅτι ἐν Ἱεροσολύμοις ἐστὶνc ὁ τόπος ὅπου ⸂προσκυνεῖνd δεῖ⸃.e
21  λέγειa αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· ⸂Πίστευέb μοι, γύναι⸃, ὅτι ἔρχεταιc ὥρα ὅτε οὔτε ἐν τῷ ὄρει τούτῳ οὔτε ἐν Ἱεροσολύμοις προσκυνήσετεd τῷ πατρί.
22  ὑμεῖς προσκυνεῖτεa ὃ οὐκ οἴδατε,b ἡμεῖς προσκυνοῦμενc ὃ οἴδαμεν,d ὅτι ἡ σωτηρία ἐκ τῶν Ἰουδαίων ἐστίν·e
23  ἀλλὰ ἔρχεταιa ὥρα καὶ νῦν ἐστιν,b ὅτε οἱ ἀληθινοὶc προσκυνηταὶd προσκυνήσουσινe τῷ πατρὶ ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ, καὶ γὰρ ὁ πατὴρ τοιούτους ζητεῖf τοὺς προσκυνοῦνταςg αὐτόν·
24  πνεῦμα ὁ θεός, καὶ τοὺς προσκυνοῦνταςa αὐτὸν ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ δεῖb προσκυνεῖν.c
25  λέγειa αὐτῷ ἡ γυνή· Οἶδαb ὅτι Μεσσίαςc ἔρχεται,d ὁ λεγόμενοςe χριστός· ὅταν ἔλθῃf ἐκεῖνος, ἀναγγελεῖg ἡμῖν ⸀ἅπαντα.
26  λέγειa αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Ἐγώ εἰμι,b ὁ λαλῶνc σοι.
27  Καὶ ἐπὶ τούτῳ ἦλθανa οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, καὶ ⸀ἐθαύμαζονb ὅτι μετὰ γυναικὸς ἐλάλει·c οὐδεὶς μέντοιd εἶπεν·e Τί ζητεῖς;f ἢ τί λαλεῖςg μετ’ αὐτῆς;
28  ἀφῆκενa οὖν τὴν ὑδρίανb αὐτῆς ἡ γυνὴ καὶ ἀπῆλθενc εἰς τὴν πόλιν καὶ λέγειd τοῖς ἀνθρώποις·
29  Δεῦτεa ἴδετεb ἄνθρωπον ὃς εἶπέc μοι πάντα ⸀ὅσα ἐποίησα·d μήτιe οὗτός ἐστινf ὁ χριστός;
30  ἐξῆλθονa ἐκ τῆς πόλεως καὶ ἤρχοντοb πρὸς αὐτόν.
31  ⸀Ἐν τῷ μεταξὺa ἠρώτωνb αὐτὸν οἱ μαθηταὶ λέγοντες·c Ῥαββί,d φάγε.e
32  ὁ δὲ εἶπενa αὐτοῖς· Ἐγὼ βρῶσινb ἔχωc φαγεῖνd ἣν ὑμεῖς οὐκ οἴδατε.e
33  ἔλεγονa οὖν οἱ μαθηταὶ πρὸς ἀλλήλους· Μή τις ἤνεγκενb αὐτῷ φαγεῖν;c
34  λέγειa αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Ἐμὸν βρῶμάb ἐστινc ἵνα ⸀ποιήσωd τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντόςe με καὶ τελειώσωf αὐτοῦ τὸ ἔργον.
35  οὐχ ὑμεῖς λέγετεa ὅτι Ἔτι τετράμηνόςb ἐστινc καὶ ὁ θερισμὸςd ἔρχεται;e ἰδοὺ λέγωf ὑμῖν, ἐπάρατεg τοὺς ὀφθαλμοὺς ὑμῶν καὶ θεάσασθεh τὰς χώραςi ὅτι λευκαίj εἰσινk πρὸς θερισμόν·l ἤδη
36  ⸀ὁ θερίζωνa μισθὸνb λαμβάνειc καὶ συνάγειd καρπὸν εἰς ζωὴν αἰώνιον, ⸀ἵνα ὁ σπείρωνe ὁμοῦf χαίρῃg καὶ ὁ θερίζων.h
37  ἐν γὰρ τούτῳ ὁ λόγος ⸀ἐστὶνa ἀληθινὸςb ὅτι Ἄλλος ἐστὶνc ὁ σπείρωνd καὶ ἄλλος ὁ θερίζων·e
38  ἐγὼ ἀπέστειλαa ὑμᾶς θερίζεινb ὃ οὐχ ὑμεῖς κεκοπιάκατε·c ἄλλοι κεκοπιάκασιν,d καὶ ὑμεῖς εἰς τὸν κόπονe αὐτῶν εἰσεληλύθατε.f
39  Ἐκ δὲ τῆς πόλεως ἐκείνης πολλοὶ ἐπίστευσανa εἰς αὐτὸν τῶν Σαμαριτῶνb διὰ τὸν λόγον τῆς γυναικὸς μαρτυρούσηςc ὅτι Εἶπένd μοι πάντα ⸀ἃ ἐποίησα.e
40  ὡς οὖν ἦλθονa πρὸς αὐτὸν οἱ Σαμαρῖται,b ἠρώτωνc αὐτὸν μεῖναιd παρ’ αὐτοῖς· καὶ ἔμεινενe ἐκεῖ δύο ἡμέρας.
41  καὶ πολλῷ πλείους ἐπίστευσανa διὰ τὸν λόγον αὐτοῦ,
42  τῇ τε γυναικὶ ἔλεγονa ὅτι Οὐκέτι διὰ τὴν σὴνb λαλιὰνc πιστεύομεν·d αὐτοὶ γὰρ ἀκηκόαμεν,e καὶ οἴδαμενf ὅτι οὗτός ἐστινg ἀληθῶςh ὁ σωτὴρi τοῦ ⸀κόσμου.
43  Μετὰ δὲ τὰς δύο ἡμέρας ἐξῆλθενa ⸀ἐκεῖθενb εἰς τὴν Γαλιλαίαν·
44  αὐτὸς ⸀γὰρ Ἰησοῦς ἐμαρτύρησενa ὅτι προφήτης ἐν τῇ ἰδίᾳ πατρίδιb τιμὴν οὐκ ἔχει.c
45  ὅτε οὖν ἦλθενa εἰς τὴν Γαλιλαίαν, ἐδέξαντοb αὐτὸν οἱ Γαλιλαῖοι,c πάντα ἑωρακότεςd ⸀ὅσα ἐποίησενe ἐν Ἱεροσολύμοις ἐν τῇ ἑορτῇ,f καὶ αὐτοὶ γὰρ ἦλθονg εἰς τὴν ἑορτήν.h
46  Ἦλθενa οὖν ⸀πάλιν εἰς τὴν Κανὰb τῆς Γαλιλαίας, ὅπου ἐποίησενc τὸ ὕδωρ οἶνον. καὶ ἦνd τις βασιλικὸςe οὗ ὁ υἱὸς ἠσθένειf ἐν Καφαρναούμ.g
47  οὗτος ἀκούσαςa ὅτι Ἰησοῦς ἥκειb ἐκ τῆς Ἰουδαίας εἰς τὴν Γαλιλαίαν ἀπῆλθενc πρὸς αὐτὸν καὶ ⸀ἠρώταd ἵνα καταβῇe καὶ ἰάσηταιf αὐτοῦ τὸν υἱόν, ἤμελλενg γὰρ ἀποθνῄσκειν.h
48  εἶπενa οὖν ὁ Ἰησοῦς πρὸς αὐτόν· Ἐὰν μὴ σημεῖα καὶ τέραταb ἴδητε,c οὐ μὴ πιστεύσητε.d
49  λέγειa πρὸς αὐτὸν ὁ βασιλικός·b Κύριε, κατάβηθιc πρὶνd ἀποθανεῖνe τὸ παιδίον μου.
50  λέγειa αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Πορεύου·b ὁ υἱός σου ζῇ.c ⸀ἐπίστευσενd ὁ ἄνθρωπος τῷ λόγῳ ⸀ὃν εἶπενe αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς καὶ ἐπορεύετο.f
51  ἤδη δὲ αὐτοῦ καταβαίνοντοςa οἱ δοῦλοι αὐτοῦ ⸀ὑπήντησανb ⸀αὐτῷ λέγοντεςc ὅτι ὁ παῖςd ⸀αὐτοῦ ζῇ.e
52  ἐπύθετοa οὖν ⸂τὴν ὥραν παρ’ αὐτῶν⸃ ἐν ᾗ κομψότερονb ἔσχεν·c ⸂εἶπανd οὖν⸃ αὐτῷ ὅτι ⸀Ἐχθὲςe ὥραν ἑβδόμηνf ἀφῆκενg αὐτὸν ὁ πυρετός.h
53  ἔγνωa οὖν ὁ πατὴρ ⸀ὅτι ἐκείνῃ τῇ ὥρᾳ ἐν ᾗ εἶπενb αὐτῷ ὁ ⸀Ἰησοῦς· Ὁ υἱός σου ζῇ,c καὶ ἐπίστευσενd αὐτὸς καὶ ἡ οἰκία αὐτοῦ ὅλη.
54  τοῦτο ⸀δὲ πάλιν δεύτερον σημεῖον ἐποίησενa ὁ Ἰησοῦς ἐλθὼνb ἐκ τῆς Ἰουδαίας εἰς τὴν Γαλιλαίαν.
5
Μετὰ ταῦτα ⸀ἦνa ἑορτὴb τῶν Ἰουδαίων, καὶ ⸀ἀνέβηc Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα.
2  ἔστινa δὲ ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις ἐπὶ τῇ προβατικῇb κολυμβήθραc ἡ ἐπιλεγομένηd Ἑβραϊστὶe ⸀Βηθεσδά,f πέντε στοὰςg ἔχουσα·h
3  ἐν ταύταις κατέκειτοa ⸀πλῆθος τῶν ἀσθενούντων,b τυφλῶν, χωλῶν,c ⸀ξηρῶν.d
5  ἦνa δέ τις ἄνθρωπος ἐκεῖ ⸀τριάκονταb ὀκτὼc ἔτη ἔχωνd ἐν τῇ ἀσθενείᾳe ⸀αὐτοῦ·
6  τοῦτον ἰδὼνa ὁ Ἰησοῦς κατακείμενον,b καὶ γνοὺςc ὅτι πολὺν ἤδη χρόνον ἔχει,d λέγειe αὐτῷ· Θέλειςf ὑγιὴςg γενέσθαι;h
7  ἀπεκρίθηa αὐτῷ ὁ ἀσθενῶν·b Κύριε, ἄνθρωπον οὐκ ἔχωc ἵνα ὅταν ταραχθῇd τὸ ὕδωρ βάλῃe με εἰς τὴν κολυμβήθραν·f ἐν ᾧ δὲ ἔρχομαιg ἐγὼ ἄλλος πρὸ ἐμοῦ καταβαίνει.h
8  λέγειa αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· ⸀Ἔγειρεb ἆρονc τὸν κράβαττόνd σου καὶ περιπάτει.e
9  καὶ εὐθέως ἐγένετοa ὑγιὴςb ὁ ἄνθρωπος καὶ ἦρεc τὸν κράβαττονd αὐτοῦ καὶ περιεπάτει.e Ἦνf δὲ σάββατον ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ.
10  ἔλεγονa οὖν οἱ Ἰουδαῖοι τῷ τεθεραπευμένῳ·b Σάββατόν ἐστιν,c ⸀καὶ οὐκ ἔξεστίνd σοι ἆραιe τὸν ⸀κράβαττον.f
11  ⸂ὃς δὲ⸃ ἀπεκρίθηa αὐτοῖς· Ὁ ποιήσαςb με ὑγιῆc ἐκεῖνός μοι εἶπενd Ἆρονe τὸν κράβαττόνf σου καὶ περιπάτει.g
12  ἠρώτησανa ⸀οὖν αὐτόν· Τίς ἐστινb ὁ ἄνθρωπος ὁ εἰπώνc σοι· ⸀Ἆρονd καὶ περιπάτει;e
13  ὁ δὲ ἰαθεὶςa οὐκ ᾔδειb τίς ἐστιν,c ὁ γὰρ Ἰησοῦς ἐξένευσενd ὄχλου ὄντοςe ἐν τῷ τόπῳ.
14  μετὰ ταῦτα εὑρίσκειa αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς ἐν τῷ ἱερῷ καὶ εἶπενb αὐτῷ· Ἴδε ὑγιὴςc γέγονας·d μηκέτιe ἁμάρτανε,f ἵνα μὴ χεῖρόνg ⸂σοί τι⸃ γένηται.h
15  ἀπῆλθενa ὁ ἄνθρωπος καὶ ⸀ἀνήγγειλενb τοῖς Ἰουδαίοις ὅτι Ἰησοῦς ἐστινc ὁ ποιήσαςd αὐτὸν ὑγιῆ.e
16  καὶ διὰ τοῦτο ἐδίωκονa ⸂οἱ Ἰουδαῖοι τὸν Ἰησοῦν⸃ ὅτι ταῦτα ἐποίειb ἐν σαββάτῳ.
17  ὁ ⸀δὲ ἀπεκρίνατοa αὐτοῖς· Ὁ πατήρ μου ἕως ἄρτι ἐργάζεταιb κἀγὼ ἐργάζομαι.c
18  διὰ τοῦτο οὖν μᾶλλον ἐζήτουνa αὐτὸν οἱ Ἰουδαῖοι ἀποκτεῖναιb ὅτι οὐ μόνον ἔλυεc τὸ σάββατον, ἀλλὰ καὶ πατέρα ἴδιον ἔλεγεd τὸν θεόν, ἴσονe ἑαυτὸν ποιῶνf τῷ θεῷ.
19  Ἀπεκρίνατοa οὖν ὁ Ἰησοῦς καὶ ⸀ἔλεγενb αὐτοῖς· Ἀμὴν ἀμὴν λέγωc ὑμῖν, οὐ δύναταιd ὁ υἱὸς ποιεῖνe ἀφ’ ἑαυτοῦ οὐδὲν ⸀ἐὰν μή τι βλέπῃf τὸν πατέρα ποιοῦντα·g ἃ γὰρ ἂν ἐκεῖνος ποιῇ,h ταῦτα καὶ ὁ υἱὸς ὁμοίως ποιεῖ.i
20  ὁ γὰρ πατὴρ φιλεῖa τὸν υἱὸν καὶ πάντα δείκνυσινb αὐτῷ ἃ αὐτὸς ποιεῖ,c καὶ μείζονα τούτων δείξειd αὐτῷ ἔργα, ἵνα ὑμεῖς θαυμάζητε.e
21  ὥσπερ γὰρ ὁ πατὴρ ἐγείρειa τοὺς νεκροὺς καὶ ζῳοποιεῖ,b οὕτως καὶ ὁ υἱὸς οὓς θέλειc ζῳοποιεῖ.d
22  οὐδὲ γὰρ ὁ πατὴρ κρίνειa οὐδένα, ἀλλὰ τὴν κρίσιν πᾶσαν δέδωκενb τῷ υἱῷ,
23  ἵνα πάντες τιμῶσιa τὸν υἱὸν καθὼς τιμῶσιb τὸν πατέρα. ὁ μὴ τιμῶνc τὸν υἱὸν οὐ τιμᾷd τὸν πατέρα τὸν πέμψανταe αὐτόν.
24  Ἀμὴν ἀμὴν λέγωa ὑμῖν ὅτι ὁ τὸν λόγον μου ἀκούωνb καὶ πιστεύωνc τῷ πέμψαντίd με ἔχειe ζωὴν αἰώνιον, καὶ εἰς κρίσιν οὐκ ἔρχεταιf ἀλλὰ μεταβέβηκενg ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν.
25  Ἀμὴν ἀμὴν λέγωa ὑμῖν ὅτι ἔρχεταιb ὥρα καὶ νῦν ἐστινc ὅτε οἱ νεκροὶ ⸀ἀκούσουσινd τῆς φωνῆς τοῦ υἱοῦ τοῦ θεοῦ καὶ οἱ ἀκούσαντεςe ⸀ζήσουσιν.f
26  ὥσπερ γὰρ ὁ πατὴρ ἔχειa ζωὴν ἐν ἑαυτῷ, οὕτως ⸂καὶ τῷ υἱῷ ἔδωκεν⸃b ζωὴν ἔχεινc ἐν ἑαυτῷ·
27  καὶ ἐξουσίαν ἔδωκενa ⸀αὐτῷ κρίσιν ποιεῖν,b ὅτι υἱὸς ἀνθρώπου ἐστίν.c
28  μὴ θαυμάζετεa τοῦτο, ὅτι ἔρχεταιb ὥρα ἐν ᾗ πάντες οἱ ἐν τοῖς μνημείοις ⸀ἀκούσουσινc τῆς φωνῆς αὐτοῦ
29  καὶ ἐκπορεύσονταιa οἱ τὰ ἀγαθὰ ποιήσαντεςb εἰς ἀνάστασιν ζωῆς, οἱ ⸀δὲ τὰ φαῦλαc πράξαντεςd εἰς ἀνάστασιν κρίσεως.
30  Οὐ δύναμαιa ἐγὼ ποιεῖνb ἀπ’ ἐμαυτοῦ οὐδέν· καθὼς ἀκούωc κρίνω,d καὶ ἡ κρίσις ἡ ἐμὴ δικαία ἐστίν,e ὅτι οὐ ζητῶf τὸ θέλημα τὸ ἐμὸν ἀλλὰ τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντόςg ⸀με.
31  Ἐὰν ἐγὼ μαρτυρῶa περὶ ἐμαυτοῦ, ἡ μαρτυρία μου οὐκ ἔστινb ἀληθής·c
32  ἄλλος ἐστὶνa ὁ μαρτυρῶνb περὶ ἐμοῦ, καὶ οἶδαc ὅτι ἀληθήςd ἐστινe ἡ μαρτυρία ἣν μαρτυρεῖf περὶ ἐμοῦ.
33  ὑμεῖς ἀπεστάλκατεa πρὸς Ἰωάννην, καὶ μεμαρτύρηκεb τῇ ἀληθείᾳ·
34  ἐγὼ δὲ οὐ παρὰ ἀνθρώπου τὴν μαρτυρίαν λαμβάνω,a ἀλλὰ ταῦτα λέγωb ἵνα ὑμεῖς σωθῆτε.c
35  ἐκεῖνος ἦνa ὁ λύχνοςb ὁ καιόμενοςc καὶ φαίνων,d ὑμεῖς δὲ ἠθελήσατεe ἀγαλλιαθῆναιf πρὸς ὥραν ἐν τῷ φωτὶ αὐτοῦ·
36  ἐγὼ δὲ ἔχωa τὴν μαρτυρίαν ⸀μείζω τοῦ Ἰωάννου, τὰ γὰρ ἔργα ἃ ⸀δέδωκένb μοι ὁ πατὴρ ἵνα τελειώσωc αὐτά, αὐτὰ τὰ ἔργα ⸀ἃ ποιῶ,d μαρτυρεῖe περὶ ἐμοῦ ὅτι ὁ πατήρ με ἀπέσταλκεν,f
37  καὶ ὁ πέμψαςa με πατὴρ ⸀ἐκεῖνος μεμαρτύρηκενb περὶ ἐμοῦ. οὔτε φωνὴν αὐτοῦ ⸂πώποτεc ἀκηκόατε⸃d οὔτε εἶδοςe αὐτοῦ ἑωράκατε,f
38  καὶ τὸν λόγον αὐτοῦ οὐκ ἔχετεa ⸂ἐν ὑμῖν μένοντα⸃,b ὅτι ὃν ἀπέστειλενc ἐκεῖνος τούτῳ ὑμεῖς οὐ πιστεύετε.d
39  Ἐραυνᾶτεa τὰς γραφάς, ὅτι ὑμεῖς δοκεῖτεb ἐν αὐταῖς ζωὴν αἰώνιον ἔχειν·c καὶ ἐκεῖναί εἰσινd αἱ μαρτυροῦσαιe περὶ ἐμοῦ·
40  καὶ οὐ θέλετεa ἐλθεῖνb πρός με ἵνα ζωὴν ἔχητε.c
41  δόξαν παρὰ ἀνθρώπων οὐ λαμβάνω,a
42  ἀλλὰ ἔγνωκαa ὑμᾶς ὅτι τὴν ἀγάπην τοῦ θεοῦ οὐκ ἔχετεb ἐν ἑαυτοῖς.
43  ἐγὼ ἐλήλυθαa ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ πατρός μου καὶ οὐ λαμβάνετέb με· ἐὰν ἄλλος ἔλθῃc ἐν τῷ ὀνόματι τῷ ἰδίῳ, ἐκεῖνον λήμψεσθε.d
44  πῶς δύνασθεa ὑμεῖς πιστεῦσαι,b δόξαν παρ’ ἀλλήλων λαμβάνοντες,c καὶ τὴν δόξαν τὴν παρὰ τοῦ μόνου θεοῦ οὐ ζητεῖτε;d
45  μὴ δοκεῖτεa ὅτι ἐγὼ κατηγορήσωb ὑμῶν πρὸς τὸν πατέρα· ἔστινc ὁ κατηγορῶνd ὑμῶν Μωϋσῆς, εἰς ὃν ὑμεῖς ἠλπίκατε.e
46  εἰ γὰρ ἐπιστεύετεa Μωϋσεῖ, ἐπιστεύετεb ἂν ἐμοί, περὶ γὰρ ἐμοῦ ἐκεῖνος ἔγραψεν.c
47  εἰ δὲ τοῖς ἐκείνου γράμμασινa οὐ πιστεύετε,b πῶς τοῖς ἐμοῖς ῥήμασιν πιστεύσετε;c
6
Μετὰ ταῦτα ἀπῆλθενa ὁ Ἰησοῦς πέρανb τῆς θαλάσσης τῆς Γαλιλαίας τῆς Τιβεριάδος.c
2  ⸂ἠκολούθειa δὲ⸃ αὐτῷ ὄχλος πολύς, ὅτι ⸀ἐθεώρουνb τὰ σημεῖα ἃ ἐποίειc ἐπὶ τῶν ἀσθενούντων.d
3  ἀνῆλθενa δὲ εἰς τὸ ⸀ὄρος Ἰησοῦς, καὶ ἐκεῖ ἐκάθητοb μετὰ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ.
4  ἦνa δὲ ἐγγὺς τὸ πάσχα,b ἡ ἑορτὴc τῶν Ἰουδαίων.
5  ἐπάραςa οὖν ⸂τοὺς ὀφθαλμοὺς ὁ Ἰησοῦς⸃ καὶ θεασάμενοςb ὅτι πολὺς ὄχλος ἔρχεταιc πρὸς αὐτὸν λέγειd ⸀πρὸς Φίλιππον· Πόθενe ⸀ἀγοράσωμενf ἄρτους ἵνα φάγωσινg οὗτοι;
6  τοῦτο δὲ ἔλεγενa πειράζωνb αὐτόν, αὐτὸς γὰρ ᾔδειc τί ἔμελλενd ποιεῖν.e
7  ἀπεκρίθηa ⸀αὐτῷ Φίλιππος· Διακοσίωνb δηναρίωνc ἄρτοι οὐκ ἀρκοῦσινd αὐτοῖς ἵνα ⸀ἕκαστος βραχύe ⸀τι λάβῃ.f
8  λέγειa αὐτῷ εἷς ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, Ἀνδρέαςb ὁ ἀδελφὸς Σίμωνος Πέτρου·
9  Ἔστινa ⸀παιδάριονb ὧδε ⸀ὃς ἔχειc πέντε ἄρτους κριθίνουςd καὶ δύο ὀψάρια·e ἀλλὰ ταῦτα τί ἐστινf εἰς τοσούτους;g
10  ⸀εἶπενa ὁ Ἰησοῦς· Ποιήσατεb τοὺς ἀνθρώπους ἀναπεσεῖν.c ἦνd δὲ χόρτοςe πολὺς ἐν τῷ τόπῳ. ἀνέπεσανf οὖν οἱ ἄνδρες τὸν ἀριθμὸνg ⸀ὡς πεντακισχίλιοι.h
11  ἔλαβενa ⸀οὖν τοὺς ἄρτους ὁ Ἰησοῦς καὶ εὐχαριστήσαςb ⸀διέδωκενc τοῖς ἀνακειμένοις,d ὁμοίως καὶ ἐκ τῶν ὀψαρίωνe ὅσον ἤθελον.f
12  ὡς δὲ ἐνεπλήσθησανa λέγειb τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· Συναγάγετεc τὰ περισσεύσανταd κλάσματα,e ἵνα μή τι ἀπόληται.f
13  συνήγαγονa οὖν, καὶ ἐγέμισανb δώδεκα κοφίνουςc κλασμάτωνd ἐκ τῶν πέντε ἄρτων τῶν κριθίνωνe ἃ ⸀ἐπερίσσευσανf τοῖς βεβρωκόσιν.g
14  οἱ οὖν ἄνθρωποι ἰδόντεςa ⸂ὃ ἐποίησενb σημεῖον⸃ ⸀ἔλεγονc ὅτι Οὗτός ἐστινd ἀληθῶςe ὁ προφήτης ὁ ἐρχόμενοςf εἰς τὸν κόσμον.
15  Ἰησοῦς οὖν γνοὺςa ὅτι μέλλουσινb ἔρχεσθαιc καὶ ἁρπάζεινd αὐτὸν ἵνα ⸀ποιήσωσινe βασιλέα ἀνεχώρησενf ⸀πάλιν εἰς τὸ ὄρος αὐτὸς μόνος.
16  Ὡς δὲ ὀψίαa ἐγένετοb κατέβησανc οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐπὶ τὴν θάλασσαν,
17  καὶ ἐμβάντεςa ⸀εἰς πλοῖον ἤρχοντοb πέρανc τῆς θαλάσσης εἰς Καφαρναούμ.d καὶ σκοτίαe ἤδη ἐγεγόνειf καὶ ⸀οὔπωg ἐληλύθειh πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς,
18  ἥ τε θάλασσα ἀνέμου μεγάλου πνέοντοςa ⸀διεγείρετο.b
19  ἐληλακότεςa οὖν ὡς σταδίουςb εἴκοσιc πέντε ἢ τριάκονταd θεωροῦσινe τὸν Ἰησοῦν περιπατοῦνταf ἐπὶ τῆς θαλάσσης καὶ ἐγγὺς τοῦ πλοίου γινόμενον,g καὶ ἐφοβήθησαν.h
20  ὁ δὲ λέγειa αὐτοῖς· Ἐγώ εἰμι,b μὴ φοβεῖσθε.c
21  ἤθελονa οὖν λαβεῖνb αὐτὸν εἰς τὸ πλοῖον, καὶ εὐθέως ⸂ἐγένετοc τὸ πλοῖον⸃ ἐπὶ τῆς γῆς εἰς ἣν ὑπῆγον.d
22  Τῇ ἐπαύριονa ὁ ὄχλος ὁ ἑστηκὼςb πέρανc τῆς θαλάσσης ⸀εἶδονd ὅτι πλοιάριονe ἄλλο οὐκ ἦνf ἐκεῖ εἰ μὴ ⸀ἕν, καὶ ὅτι οὐ συνεισῆλθενg τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ὁ Ἰησοῦς εἰς τὸ ⸀πλοῖον ἀλλὰ μόνοι οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἀπῆλθον·h
23  ⸀ἀλλὰ ἦλθενa ⸀πλοιάριαb ἐκ Τιβεριάδοςc ἐγγὺς τοῦ τόπου ὅπου ἔφαγονd τὸν ἄρτον εὐχαριστήσαντοςe τοῦ κυρίου.
24  ὅτε οὖν εἶδενa ὁ ὄχλος ὅτι Ἰησοῦς οὐκ ἔστινb ἐκεῖ οὐδὲ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, ἐνέβησανc αὐτοὶ εἰς τὰ ⸀πλοιάριαd καὶ ἦλθονe εἰς Καφαρναοὺμf ζητοῦντεςg τὸν Ἰησοῦν.
25  Καὶ εὑρόντεςa αὐτὸν πέρανb τῆς θαλάσσης εἶπονc αὐτῷ· Ῥαββί,d πότε ὧδε γέγονας;e
26  ἀπεκρίθηa αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπεν·b Ἀμὴν ἀμὴν λέγωc ὑμῖν, ζητεῖτέd με οὐχ ὅτι εἴδετεe σημεῖα ἀλλ’ ὅτι ἐφάγετεf ἐκ τῶν ἄρτων καὶ ἐχορτάσθητε·g
27  ἐργάζεσθεa μὴ τὴν βρῶσινb τὴν ἀπολλυμένηνc ἀλλὰ τὴν βρῶσινd τὴν μένουσανe εἰς ζωὴν αἰώνιον, ἣν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὑμῖν δώσει,f τοῦτον γὰρ ὁ πατὴρ ἐσφράγισενg ὁ θεός.
28  εἶπονa οὖν πρὸς αὐτόν· Τί ποιῶμενb ἵνα ἐργαζώμεθαc τὰ ἔργα τοῦ θεοῦ;
29  ἀπεκρίθηa ⸀ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπενb αὐτοῖς· Τοῦτό ἐστινc τὸ ἔργον τοῦ θεοῦ ἵνα ⸀πιστεύητεd εἰς ὃν ἀπέστειλενe ἐκεῖνος.
30  εἶπονa οὖν αὐτῷ· Τί οὖν ποιεῖςb σὺ σημεῖον, ἵνα ἴδωμενc καὶ πιστεύσωμένd σοι; τί ἐργάζῃ;e
31  οἱ πατέρες ἡμῶν τὸ μάνναa ἔφαγονb ἐν τῇ ἐρήμῳ, καθώς ἐστινc γεγραμμένον·d Ἄρτον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἔδωκενe αὐτοῖς φαγεῖν.f
32  εἶπενa οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Ἀμὴν ἀμὴν λέγωb ὑμῖν, οὐ Μωϋσῆς ⸀δέδωκενc ὑμῖν τὸν ἄρτον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, ἀλλ’ ὁ πατήρ μου δίδωσινd ὑμῖν τὸν ἄρτον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ τὸν ἀληθινόν·e
33  ὁ γὰρ ἄρτος τοῦ θεοῦ ἐστινa ὁ καταβαίνωνb ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ζωὴν διδοὺςc τῷ κόσμῳ.
34  εἶπονa οὖν πρὸς αὐτόν· Κύριε, πάντοτε δὸςb ἡμῖν τὸν ἄρτον τοῦτον.
35  ⸀Εἶπενa αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Ἐγώ εἰμιb ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς· ὁ ἐρχόμενοςc πρὸς ἐμὲ οὐ μὴ πεινάσῃ,d καὶ ὁ πιστεύωνe εἰς ⸀ἐμὲ οὐ μὴ ⸀διψήσειf πώποτε.g
36  ἀλλ’ εἶπονa ὑμῖν ὅτι καὶ ἑωράκατέb με καὶ οὐ πιστεύετε.c
37  πᾶν ὃ δίδωσίνa μοι ὁ πατὴρ πρὸς ἐμὲ ἥξει,b καὶ τὸν ἐρχόμενονc πρός ⸀με οὐ μὴ ἐκβάλωd ἔξω,
38  ὅτι καταβέβηκαa ⸀ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ οὐχ ἵνα ποιῶb τὸ θέλημα τὸ ἐμὸν ἀλλὰ τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντόςc με·
39  τοῦτο δέ ἐστινa τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντόςb ⸀με ἵνα πᾶν ὃ δέδωκένc μοι μὴ ἀπολέσωd ἐξ αὐτοῦ ἀλλὰ ἀναστήσωe ⸀αὐτὸ τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ.
40  τοῦτο ⸀γάρ ἐστινa τὸ θέλημα τοῦ ⸂πατρός μου⸃ ἵνα πᾶς ὁ θεωρῶνb τὸν υἱὸν καὶ πιστεύωνc εἰς αὐτὸν ἔχῃd ζωὴν αἰώνιον, καὶ ἀναστήσωe αὐτὸν ⸀ἐγὼ τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ.
41  Ἐγόγγυζονa οὖν οἱ Ἰουδαῖοι περὶ αὐτοῦ ὅτι εἶπεν·b Ἐγώ εἰμιc ὁ ἄρτος ὁ καταβὰςd ἐκ τοῦ οὐρανοῦ,
42  καὶ ἔλεγον·a ⸀Οὐχ οὗτός ἐστινb Ἰησοῦς ὁ υἱὸς Ἰωσήφ, οὗ ἡμεῖς οἴδαμενc τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα; πῶς ⸀νῦν ⸀λέγειd ὅτι Ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβέβηκα;e
43  ⸀ἀπεκρίθηa Ἰησοῦς καὶ εἶπενb αὐτοῖς· Μὴ γογγύζετεc μετ’ ἀλλήλων.
44  οὐδεὶς δύναταιa ἐλθεῖνb πρός ⸀με ἐὰν μὴ ὁ πατὴρ ὁ πέμψαςc με ἑλκύσῃd αὐτόν, κἀγὼ ἀναστήσωe αὐτὸν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ.
45  ἔστινa γεγραμμένονb ἐν τοῖς προφήταις· Καὶ ἔσονταιc πάντες διδακτοὶd θεοῦ· ⸀πᾶς ὁ ⸀ἀκούσαςe παρὰ τοῦ πατρὸς καὶ μαθὼνf ἔρχεταιg πρὸς ⸀ἐμέ.
46  οὐχ ὅτι τὸν πατέρα ⸂ἑώρακένa τις⸃ εἰ μὴ ὁ ὢνb παρὰ τοῦ θεοῦ, οὗτος ἑώρακενc τὸν πατέρα.
47  ἀμὴν ἀμὴν λέγωa ὑμῖν, ὁ ⸀πιστεύωνb ἔχειc ζωὴν αἰώνιον.
48  ἐγώ εἰμιa ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς·
49  οἱ πατέρες ὑμῶν ἔφαγονa ⸂ἐν τῇ ἐρήμῳ τὸ μάννα⸃b καὶ ἀπέθανον·c
50  οὗτός ἐστινa ὁ ἄρτος ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβαίνωνb ἵνα τις ἐξ αὐτοῦ φάγῃc καὶ μὴ ἀποθάνῃ·d
51  ἐγώ εἰμιa ὁ ἄρτος ὁ ζῶνb ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς·c ἐάν τις φάγῃd ἐκ τούτου τοῦ ἄρτου ⸀ζήσειe εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ ὁ ἄρτος δὲ ὃν ἐγὼ δώσωf ἡ σάρξ μού ⸀ἐστινg ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς.
52  Ἐμάχοντοa οὖν πρὸς ἀλλήλους οἱ Ἰουδαῖοι λέγοντες·b Πῶς δύναταιc οὗτος ἡμῖν δοῦναιd τὴν σάρκα ⸀αὐτοῦ φαγεῖν;e
53  εἶπενa οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Ἀμὴν ἀμὴν λέγωb ὑμῖν, ἐὰν μὴ φάγητεc τὴν σάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πίητεd αὐτοῦ τὸ αἷμα, οὐκ ἔχετεe ζωὴν ἐν ἑαυτοῖς.
54  ὁ τρώγωνa μου τὴν σάρκα καὶ πίνωνb μου τὸ αἷμα ἔχειc ζωὴν αἰώνιον, κἀγὼ ἀναστήσωd αὐτὸν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ.
55  ἡ γὰρ σάρξ μου ⸀ἀληθήςa ἐστιb βρῶσις,c καὶ τὸ αἷμά μου ⸁ἀληθήςd ἐστιe πόσις.f
56  ὁ τρώγωνa μου τὴν σάρκα καὶ πίνωνb μου τὸ αἷμα ἐν ἐμοὶ μένειc κἀγὼ ἐν αὐτῷ.
57  καθὼς ἀπέστειλένa με ὁ ζῶνb πατὴρ κἀγὼ ζῶc διὰ τὸν πατέρα, καὶ ὁ τρώγωνd με κἀκεῖνοςe ⸀ζήσειf δι’ ἐμέ.
58  οὗτός ἐστινa ὁ ἄρτος ὁ ⸀ἐξ οὐρανοῦ καταβάς,b οὐ καθὼς ἔφαγονc οἱ ⸀πατέρες καὶ ἀπέθανον·d ὁ τρώγωνe τοῦτον τὸν ἄρτον ⸀ζήσειf εἰς τὸν αἰῶνα.
59  ταῦτα εἶπενa ἐν συναγωγῇ διδάσκωνb ἐν Καφαρναούμ.c
60  Πολλοὶ οὖν ἀκούσαντεςa ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ εἶπαν·b Σκληρόςc ἐστινd ⸂ὁ λόγος οὗτος⸃· τίς δύναταιe αὐτοῦ ἀκούειν;f
61  εἰδὼςa δὲ ὁ Ἰησοῦς ἐν ἑαυτῷ ὅτι γογγύζουσινb περὶ τούτου οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ εἶπενc αὐτοῖς· Τοῦτο ὑμᾶς σκανδαλίζει;d
62  ἐὰν οὖν θεωρῆτεa τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἀναβαίνονταb ὅπου ἦνc τὸ πρότερον;d
63  τὸ πνεῦμά ἐστινa τὸ ζῳοποιοῦν,b ἡ σὰρξ οὐκ ὠφελεῖc οὐδέν· τὰ ῥήματα ἃ ἐγὼ ⸀λελάληκαd ὑμῖν πνεῦμά ἐστινe καὶ ζωή ἐστιν.f
64  ἀλλὰ εἰσὶνa ἐξ ὑμῶν τινες οἳ οὐ πιστεύουσιν.b ᾔδειc γὰρ ἐξ ἀρχῆς ὁ Ἰησοῦς τίνες εἰσὶνd οἱ μὴ πιστεύοντεςe καὶ τίς ἐστινf ὁ παραδώσωνg αὐτόν.
65  καὶ ἔλεγεν·a Διὰ τοῦτο εἴρηκαb ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς δύναταιc ἐλθεῖνd πρός με ἐὰν μὴ ᾖe δεδομένονf αὐτῷ ἐκ τοῦ ⸀πατρός.
66  Ἐκ τούτου πολλοὶ ⸀ἐκ ⸂τῶν μαθητῶν αὐτοῦ ἀπῆλθον⸃a εἰς τὰ ὀπίσω καὶ οὐκέτι μετ’ αὐτοῦ περιεπάτουν.b
67  εἶπενa οὖν ὁ Ἰησοῦς τοῖς δώδεκα· Μὴ καὶ ὑμεῖς θέλετεb ὑπάγειν;c
68  ⸀ἀπεκρίθηa αὐτῷ Σίμων Πέτρος· Κύριε, πρὸς τίνα ἀπελευσόμεθα;b ῥήματα ζωῆς αἰωνίου ἔχεις,c
69  καὶ ἡμεῖς πεπιστεύκαμενa καὶ ἐγνώκαμενb ὅτι σὺ εἶc ὁ ⸀ἅγιος τοῦ ⸀θεοῦ.
70  ἀπεκρίθηa αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Οὐκ ἐγὼ ὑμᾶς τοὺς δώδεκα ἐξελεξάμην;b καὶ ἐξ ὑμῶν εἷς διάβολός ἐστιν.c
71  ἔλεγενa δὲ τὸν Ἰούδαν Σίμωνος ⸀Ἰσκαριώτου·b οὗτος γὰρ ἔμελλενc ⸂παραδιδόναιd αὐτόν⸃, ⸀εἷς ἐκ τῶν δώδεκα.
7
Καὶ ⸂μετὰ ταῦτα περιεπάτειa ὁ Ἰησοῦς⸃ ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ, οὐ γὰρ ἤθελενb ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ περιπατεῖν,c ὅτι ἐζήτουνd αὐτὸν οἱ Ἰουδαῖοι ἀποκτεῖναι.e
2  ἦνa δὲ ἐγγὺς ἡ ἑορτὴb τῶν Ἰουδαίων ἡ σκηνοπηγία.c
3  εἶπονa οὖν πρὸς αὐτὸν οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ· Μετάβηθιb ἐντεῦθενc καὶ ὕπαγεd εἰς τὴν Ἰουδαίαν, ἵνα καὶ οἱ μαθηταί σου ⸀θεωρήσουσινe ⸂σοῦ τὰ ἔργα⸃ ἃ ποιεῖς·f
4  οὐδεὶς γάρ ⸂τι ἐν κρυπτῷ⸃a ποιεῖb καὶ ζητεῖc αὐτὸς ἐν παρρησίᾳ εἶναι·d εἰ ταῦτα ποιεῖς,e φανέρωσονf σεαυτὸν τῷ κόσμῳ.
5  οὐδὲ γὰρ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ ἐπίστευονa εἰς αὐτόν.
6  λέγειa οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Ὁ καιρὸς ὁ ἐμὸς οὔπωb πάρεστιν,c ὁ δὲ καιρὸς ὁ ὑμέτεροςd πάντοτέ ἐστινe ἕτοιμος.f
7  οὐ δύναταιa ὁ κόσμος μισεῖνb ὑμᾶς, ἐμὲ δὲ μισεῖ,c ὅτι ἐγὼ μαρτυρῶd περὶ αὐτοῦ ὅτι τὰ ἔργα αὐτοῦ πονηρά ἐστιν.e
8  ὑμεῖς ἀνάβητεa εἰς τὴν ⸀ἑορτήν·b ἐγὼ ⸀οὐκ ἀναβαίνωc εἰς τὴν ἑορτὴνd ταύτην, ὅτι ὁ ⸂ἐμὸς καιρὸς⸃ οὔπωe πεπλήρωται.f
9  ταῦτα ⸀δὲ εἰπὼνa ⸀αὐτὸς ἔμεινενb ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ.
10  Ὡς δὲ ἀνέβησανa οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ ⸂εἰς τὴν ἑορτήν,b τότε καὶ αὐτὸς ἀνέβη⸃,c οὐ φανερῶςd ἀλλὰ ὡς ἐν κρυπτῷ.e
11  οἱ οὖν Ἰουδαῖοι ἐζήτουνa αὐτὸν ἐν τῇ ἑορτῇb καὶ ἔλεγον·c Ποῦ ἐστινd ἐκεῖνος;
12  καὶ γογγυσμὸςa ⸂περὶ αὐτοῦ ἦνb πολὺς⸃ ἐν τοῖς ὄχλοις· οἱ μὲν ἔλεγονc ὅτι Ἀγαθός ἐστιν,d ἄλλοι ⸀δὲ ἔλεγον·e Οὔ, ἀλλὰ πλανᾷf τὸν ὄχλον.
13  οὐδεὶς μέντοιa παρρησίᾳ ἐλάλειb περὶ αὐτοῦ διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων.
14  Ἤδη δὲ τῆς ἑορτῆςa μεσούσηςb ⸀ἀνέβηc Ἰησοῦς εἰς τὸ ἱερὸν καὶ ἐδίδασκεν.d
15  ⸂ἐθαύμαζονa οὖν⸃ οἱ Ἰουδαῖοι λέγοντες·b Πῶς οὗτος γράμματαc οἶδενd μὴ μεμαθηκώς;e
16  ἀπεκρίθηa οὖν αὐτοῖς ⸀ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπεν·b Ἡ ἐμὴ διδαχὴ οὐκ ἔστινc ἐμὴ ἀλλὰ τοῦ πέμψαντόςd με·
17  ἐάν τις θέλῃa τὸ θέλημα αὐτοῦ ποιεῖν,b γνώσεταιc περὶ τῆς διδαχῆς πότερονd ἐκ τοῦ θεοῦ ἐστινe ἢ ἐγὼ ἀπ’ ἐμαυτοῦ λαλῶ.f
18  ὁ ἀφ’ ἑαυτοῦ λαλῶνa τὴν δόξαν τὴν ἰδίαν ζητεῖ·b ὁ δὲ ζητῶνc τὴν δόξαν τοῦ πέμψαντοςd αὐτὸν οὗτος ἀληθήςe ἐστινf καὶ ἀδικίαg ἐν αὐτῷ οὐκ ἔστιν.h
19  Οὐ Μωϋσῆς ⸀δέδωκενa ὑμῖν τὸν νόμον; καὶ οὐδεὶς ἐξ ὑμῶν ποιεῖb τὸν νόμον. τί με ζητεῖτεc ἀποκτεῖναι;d
20  ἀπεκρίθηa ὁ ⸀ὄχλος· Δαιμόνιον ἔχεις·b τίς σε ζητεῖc ἀποκτεῖναι;d
21  ἀπεκρίθηa Ἰησοῦς καὶ εἶπενb αὐτοῖς· Ἓν ἔργον ἐποίησαc καὶ πάντες θαυμάζετε.d
22  διὰ τοῦτο Μωϋσῆς δέδωκενa ὑμῖν τὴν περιτομήν— οὐχ ὅτι ἐκ τοῦ Μωϋσέως ἐστὶνb ἀλλ’ ἐκ τῶν πατέρων— καὶ ἐν σαββάτῳ περιτέμνετεc ἄνθρωπον.
23  εἰ περιτομὴν ⸀λαμβάνειa ἄνθρωπος ἐν σαββάτῳ ἵνα μὴ λυθῇb ὁ νόμος Μωϋσέως, ἐμοὶ χολᾶτεc ὅτι ὅλον ἄνθρωπον ὑγιῆd ἐποίησαe ἐν σαββάτῳ;
24  μὴ κρίνετεa κατ’ ὄψιν,b ἀλλὰ τὴν δικαίαν κρίσιν ⸀κρίνετε.c
25  Ἔλεγονa οὖν τινες ἐκ τῶν Ἱεροσολυμιτῶν·b Οὐχ οὗτός ἐστινc ὃν ζητοῦσινd ἀποκτεῖναι;e
26  καὶ ἴδε παρρησίᾳ λαλεῖa καὶ οὐδὲν αὐτῷ λέγουσιν·b μήποτεc ἀληθῶςd ἔγνωσανe οἱ ἄρχοντες ὅτι οὗτός ⸀ἐστινf ὁ χριστός;
27  ἀλλὰ τοῦτον οἴδαμενa πόθενb ἐστίν·c ὁ δὲ χριστὸς ὅταν ἔρχηταιd οὐδεὶς γινώσκειe πόθενf ἐστίν.g
28  ἔκραξενa οὖν ἐν τῷ ἱερῷ διδάσκωνb ὁ Ἰησοῦς καὶ λέγων·c Κἀμὲ οἴδατεd καὶ οἴδατεe πόθενf εἰμί·g καὶ ἀπ’ ἐμαυτοῦ οὐκ ἐλήλυθα,h ἀλλ’ ἔστινi ἀληθινὸςj ὁ πέμψαςk με, ὃν ὑμεῖς οὐκ οἴδατε·l
29  ἐγὼ οἶδαa αὐτόν, ὅτι παρ’ αὐτοῦ εἰμιb κἀκεῖνόςc με ἀπέστειλεν.d
30  ἐζήτουνa οὖν αὐτὸν πιάσαι,b καὶ οὐδεὶς ἐπέβαλενc ἐπ’ αὐτὸν τὴν χεῖρα, ὅτι οὔπωd ἐληλύθειe ἡ ὥρα αὐτοῦ.
31  ⸂ἐκ τοῦ ὄχλου δὲ πολλοὶ⸃ ἐπίστευσανa εἰς αὐτόν, καὶ ⸀ἔλεγον·b Ὁ χριστὸς ὅταν ἔλθῃc ⸀μὴ πλείονα ⸀σημεῖα ποιήσειd ὧν οὗτος ἐποίησεν;e
32  Ἤκουσανa οἱ Φαρισαῖοι τοῦ ὄχλου γογγύζοντοςb περὶ αὐτοῦ ταῦτα, καὶ ἀπέστειλανc ⸂οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι ὑπηρέτας⸃d ἵνα πιάσωσινe αὐτόν.
33  εἶπενa οὖν ὁ Ἰησοῦς· Ἔτι ⸂χρόνον μικρὸν⸃ μεθ’ ὑμῶν εἰμιb καὶ ὑπάγωc πρὸς τὸν πέμψαντάd με.
34  ζητήσετέa με καὶ οὐχ ⸀εὑρήσετέ,b καὶ ὅπου εἰμὶc ἐγὼ ὑμεῖς οὐ δύνασθεd ἐλθεῖν.e
35  εἶπονa οὖν οἱ Ἰουδαῖοι πρὸς ἑαυτούς· Ποῦ οὗτος μέλλειb πορεύεσθαιc ὅτι ἡμεῖς οὐχ εὑρήσομενd αὐτόν; μὴ εἰς τὴν διασπορὰνe τῶν Ἑλλήνωνf μέλλειg πορεύεσθαιh καὶ διδάσκεινi τοὺς Ἕλληνας;j
36  τίς ἐστινa ⸂ὁ λόγος οὗτος⸃ ὃν εἶπε·b Ζητήσετέc με καὶ οὐχ ⸀εὑρήσετέ,d καὶ ὅπου εἰμὶe ἐγὼ ὑμεῖς οὐ δύνασθεf ἐλθεῖν;g
37  Ἐν δὲ τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ τῇ μεγάλῃ τῆς ἑορτῆςa εἱστήκειb ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἔκραξενc λέγων·d Ἐάν τις διψᾷe ἐρχέσθωf πρός με καὶ πινέτω.g
38  ὁ πιστεύωνa εἰς ἐμέ, καθὼς εἶπενb ἡ γραφή, ποταμοὶc ἐκ τῆς κοιλίαςd αὐτοῦ ῥεύσουσινe ὕδατος ζῶντος.f
39  τοῦτο δὲ εἶπενa περὶ τοῦ πνεύματος ⸀οὗ ἔμελλονb λαμβάνεινc οἱ ⸀πιστεύσαντεςd εἰς αὐτόν· οὔπωe γὰρ ἦνf ⸀πνεῦμα, ὅτι Ἰησοῦς ⸀οὐδέπωg ἐδοξάσθη.h
40  ⸂Ἐκ τοῦ ὄχλου οὖν⸃ ἀκούσαντεςa ⸂τῶν λόγων τούτων⸃ ⸀ἔλεγον·b Οὗτός ἐστινc ἀληθῶςd ὁ προφήτης·
41  ἄλλοι ἔλεγον·a Οὗτός ἐστινb ὁ χριστός· ⸂οἱ δὲ⸃ ἔλεγον·c Μὴ γὰρ ἐκ τῆς Γαλιλαίας ὁ χριστὸς ἔρχεται;d
42  ⸀οὐχ ἡ γραφὴ εἶπενa ὅτι ἐκ τοῦ σπέρματος Δαυὶδ, καὶ ἀπὸ Βηθλέεμb τῆς κώμηςc ὅπου ἦνd Δαυὶδ, ⸂ἔρχεταιe ὁ χριστός⸃;
43  σχίσμαa οὖν ⸂ἐγένετοb ἐν τῷ ὄχλῳ⸃ δι’ αὐτόν.
44  τινὲς δὲ ἤθελονa ἐξ αὐτῶν πιάσαιb αὐτόν, ἀλλ’ οὐδεὶς ⸀ἐπέβαλενc ἐπ’ αὐτὸν τὰς χεῖρας.
45  Ἦλθονa οὖν οἱ ὑπηρέταιb πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ Φαρισαίους, καὶ εἶπονc αὐτοῖς ἐκεῖνοι· Διὰ τί οὐκ ἠγάγετεd αὐτόν;
46  ἀπεκρίθησανa οἱ ὑπηρέται·b Οὐδέποτεc ⸂ἐλάλησενd οὕτως⸃ ⸀ἄνθρωπος.
47  ἀπεκρίθησανa οὖν αὐτοῖς οἱ Φαρισαῖοι· Μὴ καὶ ὑμεῖς πεπλάνησθε;b
48  μή τις ἐκ τῶν ἀρχόντων ἐπίστευσενa εἰς αὐτὸν ἢ ἐκ τῶν Φαρισαίων;
49  ἀλλὰ ὁ ὄχλος οὗτος ὁ μὴ γινώσκωνa τὸν νόμον ⸀ἐπάρατοίb εἰσιν.c
50  λέγειa Νικόδημοςb πρὸς αὐτούς, ὁ ⸀ἐλθὼνc πρὸς αὐτὸν ⸀πρότερον,d εἷς ὢνe ἐξ αὐτῶν·
51  Μὴ ὁ νόμος ἡμῶν κρίνειa τὸν ἄνθρωπον ἐὰν μὴ ἀκούσῃb ⸂πρῶτον παρ’ αὐτοῦ⸃ καὶ γνῷc τί ποιεῖ;d
52  ἀπεκρίθησανa καὶ εἶπανb αὐτῷ· Μὴ καὶ σὺ ἐκ τῆς Γαλιλαίας εἶ;c ἐραύνησονd καὶ ἴδεe ὅτι ⸂ἐκ τῆς Γαλιλαίας προφήτης⸃ οὐκ ⸀ἐγείρεται.f
53  Καὶ ἐπορεύθηa ἕκαστος εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ,
8
Ἰησοῦς δὲ ἐπορεύθηa εἰς τὸ Ὄρος τῶν Ἐλαιῶν.b
2  Ὄρθρουa δὲ πάλιν παρεγένετοb εἰς τὸ ἱερόν, καὶ πᾶς ὁ λαὸς ἤρχετοc καὶ καθίσαςd ἐδίδασκενe αὐτούς.
3  ἄγουσινa δὲ οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι πρὸς αὐτὸν γυναῖκα ἐν μοιχείᾳb καταλήφθεισανc καὶ στήσαντεςd αὐτὴν ἐν μέσῳ
4  λέγουσινa αὐτῷ, πειράζοντεςb Διδάσκαλε, αὕτη ἡ γυνὴ κατελήφθηc ἐπ’ αὐτοφόρῳd μοιχευομένη·e
5  ἐν δὲ τῷ νόμῳ Μωϋσῆς ἡμῖν ἐνετείλατοa τὰς τοιαύτας λιθοβολεῖσθαιb σὺ οὖν τί λέγεις;c
6  τοῦτο δὲ ἔλεγονa πειράζοντεςb αὐτόν, ἵνα ἔχωσινc κατηγορεῖνd αὐτοῦ. ὁ δὲ Ἰησοῦς κάτωe κύψαςf τῷ δακτύλῳg ἔγραφενh εἰς τὴν γῆν. μὴ προσποιούμενοςi
7  ὡς δὲ ἐπέμενονa ἐρωτῶντεςb αὐτόν, ἀνακύψαςc εἶπενd πρὸς αὐτούς Ὁ ἀναμάρτητοςe ὑμῶν πρῶτον ἐπ’ αὐτὴν τὸν λίθον· βαλέτωf
8  καὶ πάλιν κάτωa κύψαςb ἔγραφενc εἰς τὴν γῆν.
9  οἱ δὲ ἀκούσαντεςa καὶ ὑπὸ τῆς συνειδήσεως ἐλεγχόμενοιb ἐξήρχοντοc εἷς καθ’ εἷς ἀρξάμενοιd ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων, καὶ κατελείφθηe μόνος, ὁ Ἰησοῦς καὶ ἡ γυνὴ ἐν μέσῳ οὖσα.f
10  ἀνακύψαςa δὲ ὁ Ἰησοῦς καὶ μηδένα θεασάμενοςb πλὴν τὴς γυναικός εἶπενc αὐτῇ, ποῦ εἰσιν;d ἐκεῖνοι οἱ κατήγοροίe σου οὐδείς σε κατέκρινεν;f
11  ἡ δὲ εἶπεν,a Οὐδείς, κύριε. εἶπενb δὲ ὁ Ἰησοῦς, Οὐδὲ ἐγώ σε κρίνωc πορεύου,d καὶ μηκέτιe ἁμάρτανε.f
12  Πάλιν οὖν αὐτοῖς ⸂ἐλάλησενa ὁ Ἰησοῦς⸃ λέγων·b Ἐγώ εἰμιc τὸ φῶς τοῦ κόσμου· ὁ ἀκολουθῶνd ⸀ἐμοὶ οὐ μὴ περιπατήσῃe ἐν τῇ σκοτίᾳ,f ἀλλ’ ἕξειg τὸ φῶς τῆς ζωῆς.
13  εἶπονa οὖν αὐτῷ οἱ Φαρισαῖοι· Σὺ περὶ σεαυτοῦ μαρτυρεῖς·b ἡ μαρτυρία σου οὐκ ἔστινc ἀληθής.d
14  ἀπεκρίθηa Ἰησοῦς καὶ εἶπενb αὐτοῖς· Κἂνc ἐγὼ μαρτυρῶd περὶ ἐμαυτοῦ, ἀληθήςe ἐστινf ἡ μαρτυρία μου, ὅτι οἶδαg πόθενh ἦλθονi καὶ ποῦ ὑπάγω·j ὑμεῖς δὲ οὐκ οἴδατεk πόθενl ἔρχομαιm ⸀ἢ ποῦ ὑπάγω.n
15  ὑμεῖς κατὰ τὴν σάρκα κρίνετε,a ἐγὼ οὐ κρίνωb οὐδένα.
16  καὶ ἐὰν κρίνωa δὲ ἐγώ, ἡ κρίσις ἡ ἐμὴ ⸀ἀληθινήb ἐστιν,c ὅτι μόνος οὐκ εἰμί,d ἀλλ’ ἐγὼ καὶ ὁ πέμψαςe με πατήρ.
17  καὶ ἐν τῷ νόμῳ δὲ τῷ ὑμετέρῳa γέγραπταιb ὅτι δύο ἀνθρώπων ἡ μαρτυρία ἀληθήςc ἐστιν.d
18  ἐγώ εἰμιa ὁ μαρτυρῶνb περὶ ἐμαυτοῦ καὶ μαρτυρεῖc περὶ ἐμοῦ ὁ πέμψαςd με πατήρ.
19  ἔλεγονa οὖν αὐτῷ· Ποῦ ἐστινb ὁ πατήρ σου; ἀπεκρίθηc Ἰησοῦς· Οὔτε ἐμὲ οἴδατεd οὔτε τὸν πατέρα μου· εἰ ἐμὲ ᾔδειτε,e καὶ τὸν πατέρα μου ⸂ἂν ᾔδειτε⸃.f
20  ταῦτα τὰ ῥήματα ⸀ἐλάλησενa ἐν τῷ γαζοφυλακίῳb διδάσκωνc ἐν τῷ ἱερῷ· καὶ οὐδεὶς ἐπίασενd αὐτόν, ὅτι οὔπωe ἐληλύθειf ἡ ὥρα αὐτοῦ.
21  Εἶπενa οὖν πάλιν ⸀αὐτοῖς· Ἐγὼ ὑπάγωb καὶ ζητήσετέc με, καὶ ἐν τῇ ἁμαρτίᾳ ὑμῶν ἀποθανεῖσθε·d ὅπου ἐγὼ ὑπάγωe ὑμεῖς οὐ δύνασθεf ἐλθεῖν.g
22  ἔλεγονa οὖν οἱ Ἰουδαῖοι· Μήτιb ἀποκτενεῖc ἑαυτὸν ὅτι λέγει·d Ὅπου ἐγὼ ὑπάγωe ὑμεῖς οὐ δύνασθεf ἐλθεῖν;g
23  καὶ ⸀ἔλεγενa αὐτοῖς· Ὑμεῖς ἐκ τῶν κάτωb ἐστέ,c ἐγὼ ἐκ τῶν ἄνωd εἰμί·e ὑμεῖς ἐκ ⸂τούτου τοῦ κόσμου⸃ ἐστέ,f ἐγὼ οὐκ εἰμὶg ἐκ τοῦ κόσμου τούτου.
24  εἶπονa οὖν ὑμῖν ὅτι ἀποθανεῖσθεb ἐν ταῖς ἁμαρτίαις ὑμῶν· ἐὰν γὰρ μὴ πιστεύσητεc ὅτι ἐγώ εἰμι,d ἀποθανεῖσθεe ἐν ταῖς ἁμαρτίαις ὑμῶν.
25  ἔλεγονa οὖν αὐτῷ· Σὺ τίς εἶ;b ⸀εἶπενc αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Τὴν ἀρχὴν ⸂ὅ τι⸃ καὶ λαλῶd ὑμῖν;
26  πολλὰ ἔχωa περὶ ὑμῶν λαλεῖνb καὶ κρίνειν·c ἀλλ’ ὁ πέμψαςd με ἀληθήςe ἐστιν,f κἀγὼ ἃ ἤκουσαg παρ’ αὐτοῦ ταῦτα ⸀λαλῶh εἰς τὸν κόσμον.
27  οὐκ ἔγνωσανa ὅτι τὸν πατέρα αὐτοῖς ἔλεγεν.b
28  εἶπενa ⸀οὖν ὁ Ἰησοῦς· Ὅταν ὑψώσητεb τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου, τότε γνώσεσθεc ὅτι ἐγώ εἰμι,d καὶ ἀπ’ ἐμαυτοῦ ποιῶe οὐδέν, ἀλλὰ καθὼς ἐδίδαξένf με ὁ ⸀πατὴρ ταῦτα λαλῶ.g
29  καὶ ὁ πέμψαςa με μετ’ ἐμοῦ ἐστιν·b οὐκ ἀφῆκένc με ⸀μόνον, ὅτι ἐγὼ τὰ ἀρεστὰd αὐτῷ ποιῶe πάντοτε.
30  ταῦτα αὐτοῦ λαλοῦντοςa πολλοὶ ἐπίστευσανb εἰς αὐτόν.
31  Ἔλεγενa οὖν ὁ Ἰησοῦς πρὸς τοὺς πεπιστευκόταςb αὐτῷ Ἰουδαίους· Ἐὰν ὑμεῖς μείνητεc ἐν τῷ λόγῳ τῷ ἐμῷ, ἀληθῶςd μαθηταί μού ἐστε,e
32  καὶ γνώσεσθεa τὴν ἀλήθειαν, καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσειb ὑμᾶς.
33  ἀπεκρίθησανa ⸂πρὸς αὐτόν⸃· Σπέρμα Ἀβραάμ ἐσμενb καὶ οὐδενὶ δεδουλεύκαμενc πώποτε·d πῶς σὺ λέγειςe ὅτι Ἐλεύθεροιf γενήσεσθε;g
34  Ἀπεκρίθηa αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Ἀμὴν ἀμὴν λέγωb ὑμῖν ὅτι πᾶς ὁ ποιῶνc τὴν ἁμαρτίαν δοῦλός ἐστινd τῆς ἁμαρτίας·
35  ὁ δὲ δοῦλος οὐ μένειa ἐν τῇ οἰκίᾳ εἰς τὸν αἰῶνα· ⸀ὁ υἱὸς μένειb εἰς τὸν αἰῶνα.
36  ἐὰν οὖν ὁ υἱὸς ὑμᾶς ἐλευθερώσῃ,a ὄντωςb ἐλεύθεροιc ἔσεσθε.d
37  οἶδαa ὅτι σπέρμα Ἀβραάμ ἐστε·b ἀλλὰ ζητεῖτέc με ἀποκτεῖναι,d ὅτι ὁ λόγος ὁ ἐμὸς οὐ χωρεῖe ἐν ὑμῖν.
38  ⸂ἃ ἐγὼ⸃ ἑώρακαa παρὰ τῷ ⸀πατρὶ λαλῶ·b καὶ ὑμεῖς οὖν ⸂ἃ ἠκούσατε⸃c παρὰ ⸂τοῦ πατρὸς⸃ ποιεῖτε.d
39  Ἀπεκρίθησανa καὶ εἶπανb αὐτῷ· Ὁ πατὴρ ἡμῶν Ἀβραάμ ἐστιν.c λέγειd αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Εἰ τέκνα τοῦ Ἀβραάμ ⸀ἐστε,e τὰ ἔργα τοῦ Ἀβραὰμ ⸀ἐποιεῖτε·f
40  νῦν δὲ ζητεῖτέa με ἀποκτεῖναι,b ἄνθρωπον ὃς τὴν ἀλήθειαν ὑμῖν λελάληκαc ἣν ἤκουσαd παρὰ τοῦ θεοῦ· τοῦτο Ἀβραὰμ οὐκ ἐποίησεν.e
41  ὑμεῖς ποιεῖτεa τὰ ἔργα τοῦ πατρὸς ὑμῶν. ⸀εἶπανb αὐτῷ· Ἡμεῖς ἐκ πορνείαςc ⸂οὐ γεγεννήμεθα⸃·d ἕνα πατέρα ἔχομενe τὸν θεόν.
42  ⸀εἶπενa αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Εἰ ὁ θεὸς πατὴρ ὑμῶν ἦνb ἠγαπᾶτεc ἂν ἐμέ, ἐγὼ γὰρ ἐκ τοῦ θεοῦ ἐξῆλθονd καὶ ἥκω·e οὐδὲ γὰρ ἀπ’ ἐμαυτοῦ ἐλήλυθα,f ἀλλ’ ἐκεῖνός με ἀπέστειλεν.g
43  διὰ τί τὴν λαλιὰνa τὴν ἐμὴν οὐ γινώσκετε;b ὅτι οὐ δύνασθεc ἀκούεινd τὸν λόγον τὸν ἐμόν.
44  ὑμεῖς ἐκ τοῦ πατρὸς τοῦ διαβόλου ἐστὲa καὶ τὰς ἐπιθυμίας τοῦ πατρὸς ὑμῶν θέλετεb ποιεῖν.c ἐκεῖνος ἀνθρωποκτόνοςd ἦνe ἀπ’ ἀρχῆς, καὶ ἐν τῇ ἀληθείᾳ ⸂οὐκ ἔστηκεν⸃,f ὅτι οὐκ ἔστινg ἀλήθεια ἐν αὐτῷ. ὅταν λαλῇh τὸ ψεῦδος,i ἐκ τῶν ἰδίων λαλεῖ,j ὅτι ψεύστηςk ἐστὶνl καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ.
45  ἐγὼ δὲ ὅτι τὴν ἀλήθειαν λέγω,a οὐ πιστεύετέb μοι.
46  τίς ἐξ ὑμῶν ἐλέγχειa με περὶ ἁμαρτίας; ⸀εἰ ἀλήθειαν λέγω,b διὰ τί ὑμεῖς οὐ πιστεύετέc μοι;
47  ὁ ὢνa ἐκ τοῦ θεοῦ τὰ ῥήματα τοῦ θεοῦ ἀκούει·b διὰ τοῦτο ὑμεῖς οὐκ ἀκούετεc ὅτι ἐκ τοῦ θεοῦ οὐκ ἐστέ.d
48  ⸀Ἀπεκρίθησανa οἱ Ἰουδαῖοι καὶ εἶπανb αὐτῷ· Οὐ καλῶς λέγομενc ἡμεῖς ὅτι Σαμαρίτηςd εἶe σὺ καὶ δαιμόνιον ἔχεις;f
49  ἀπεκρίθηa Ἰησοῦς· Ἐγὼ δαιμόνιον οὐκ ἔχω,b ἀλλὰ τιμῶc τὸν πατέρα μου, καὶ ὑμεῖς ἀτιμάζετέd με.
50  ἐγὼ δὲ οὐ ζητῶa τὴν δόξαν μου· ἔστινb ὁ ζητῶνc καὶ κρίνων.d
51  ἀμὴν ἀμὴν λέγωa ὑμῖν, ἐάν τις τὸν ⸂ἐμὸν λόγον⸃ τηρήσῃ,b θάνατον οὐ μὴ θεωρήσῃc εἰς τὸν αἰῶνα.
52  ⸀εἶπονa αὐτῷ οἱ Ἰουδαῖοι· Νῦν ἐγνώκαμενb ὅτι δαιμόνιον ἔχεις.c Ἀβραὰμ ἀπέθανενd καὶ οἱ προφῆται, καὶ σὺ λέγεις·e Ἐάν τις τὸν λόγον μου τηρήσῃ,f οὐ μὴ γεύσηταιg θανάτου εἰς τὸν αἰῶνα·
53  μὴ σὺ μείζων εἶa τοῦ πατρὸς ἡμῶν Ἀβραάμ, ὅστις ἀπέθανεν;b καὶ οἱ προφῆται ἀπέθανον·c τίνα ⸀σεαυτὸν ποιεῖς;d
54  ἀπεκρίθηa Ἰησοῦς· Ἐὰν ἐγὼ ⸀δοξάσωb ἐμαυτόν, ἡ δόξα μου οὐδέν ἐστιν·c ἔστινd ὁ πατήρ μου ὁ δοξάζωνe με, ὃν ὑμεῖς λέγετεf ὅτι θεὸς ⸀ἡμῶν ἐστιν,g
55  καὶ οὐκ ἐγνώκατεa αὐτόν, ἐγὼ δὲ οἶδαb αὐτόν· κἂνc εἴπωd ὅτι οὐκ οἶδαe αὐτόν, ἔσομαιf ὅμοιος ⸀ὑμῖν ψεύστης·g ἀλλὰ οἶδαh αὐτὸν καὶ τὸν λόγον αὐτοῦ τηρῶ.i
56  Ἀβραὰμ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἠγαλλιάσατοa ἵνα ἴδῃb τὴν ἡμέραν τὴν ἐμήν, καὶ εἶδενc καὶ ἐχάρη.d
57  εἶπονa οὖν οἱ Ἰουδαῖοι πρὸς αὐτόν· Πεντήκονταb ἔτη οὔπωc ἔχειςd καὶ Ἀβραὰμ ἑώρακας;e
58  εἶπενa ⸀αὐτοῖς Ἰησοῦς· Ἀμὴν ἀμὴν λέγωb ὑμῖν, πρὶνc Ἀβραὰμ γενέσθαιd ἐγὼ εἰμί.e
59  ἦρανa οὖν λίθους ἵνα βάλωσινb ἐπ’ αὐτόν· Ἰησοῦς δὲ ἐκρύβηc καὶ ἐξῆλθενd ἐκ τοῦ ⸀ἱεροῦ.
9
Καὶ παράγωνa εἶδενb ἄνθρωπον τυφλὸν ἐκ γενετῆς.c
2  καὶ ἠρώτησανa αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες·b Ῥαββί,c τίς ἥμαρτεν,d οὗτος ἢ οἱ γονεῖςe αὐτοῦ, ἵνα τυφλὸς γεννηθῇ;f
3  ἀπεκρίθηa Ἰησοῦς· Οὔτε οὗτος ἥμαρτενb οὔτε οἱ γονεῖςc αὐτοῦ, ἀλλ’ ἵνα φανερωθῇd τὰ ἔργα τοῦ θεοῦ ἐν αὐτῷ.
4  ⸀ἡμᾶς δεῖa ἐργάζεσθαιb τὰ ἔργα τοῦ πέμψαντόςc με ἕως ἡμέρα ἐστίν·d ἔρχεταιe νὺξ ὅτε οὐδεὶς δύναταιf ἐργάζεσθαι.g
5  ὅταν ἐν τῷ κόσμῳ ὦ,a φῶς εἰμιb τοῦ κόσμου.
6  ταῦτα εἰπὼνa ἔπτυσενb χαμαὶc καὶ ἐποίησενd πηλὸνe ἐκ τοῦ πτύσματος,f καὶ ⸀ἐπέχρισενg ⸀αὐτοῦ τὸν πηλὸνh ἐπὶ τοὺς ⸀ὀφθαλμούς,
7  καὶ εἶπενa αὐτῷ· Ὕπαγεb νίψαιc εἰς τὴν κολυμβήθρανd τοῦ Σιλωάμe (ὃ ἑρμηνεύεταιf Ἀπεσταλμένος).g ἀπῆλθενh οὖν καὶ ἐνίψατο,i καὶ ἦλθενj βλέπων.k
8  οἱ οὖν γείτονεςa καὶ οἱ θεωροῦντεςb αὐτὸν τὸ πρότερονc ὅτι ⸀προσαίτηςd ἦνe ἔλεγον·f Οὐχ οὗτός ἐστινg ὁ καθήμενοςh καὶ προσαιτῶν;i
9  ἄλλοι ἔλεγονa ὅτι Οὗτός ἐστιν·b ἄλλοι ⸂ἔλεγον·c Οὐχί, ἀλλὰ⸃ ὅμοιος αὐτῷ ἐστιν.d ἐκεῖνος ἔλεγενe ὅτι Ἐγώ εἰμι.f
10  ἔλεγονa οὖν αὐτῷ· ⸀Πῶς ἠνεῴχθησάνb σου οἱ ὀφθαλμοί;
11  ἀπεκρίθηa ⸀ἐκεῖνος· ⸂Ὁ ἄνθρωπος ὁ⸃ λεγόμενοςb Ἰησοῦς πηλὸνc ἐποίησενd καὶ ἐπέχρισένe μου τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ εἶπένf μοι ⸀ὅτι Ὕπαγεg εἰς ⸀τὸν Σιλωὰμh καὶ νίψαι·i ἀπελθὼνj ⸀οὖν καὶ νιψάμενοςk ἀνέβλεψα.l
12  ⸂καὶ εἶπαν⸃a αὐτῷ· Ποῦ ἐστινb ἐκεῖνος; λέγει·c Οὐκ οἶδα.d
13  Ἄγουσινa αὐτὸν πρὸς τοὺς Φαρισαίους τόν ποτε τυφλόν.
14  ἦνa δὲ σάββατον ⸂ἐν ᾗ ἡμέρᾳ⸃ τὸν πηλὸνb ἐποίησενc ὁ Ἰησοῦς καὶ ἀνέῳξενd αὐτοῦ τοὺς ὀφθαλμούς.
15  πάλιν οὖν ἠρώτωνa αὐτὸν καὶ οἱ Φαρισαῖοι πῶς ἀνέβλεψεν.b ὁ δὲ εἶπενc αὐτοῖς· Πηλὸνd ἐπέθηκένe μου ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμούς, καὶ ἐνιψάμην,f καὶ βλέπω.g
16  ἔλεγονa οὖν ἐκ τῶν Φαρισαίων τινές· ⸂Οὐκ ἔστινb οὗτος παρὰ θεοῦ ὁ ἄνθρωπος⸃, ὅτι τὸ σάββατον οὐ τηρεῖ.c ⸀ἄλλοι ἔλεγον·d Πῶς δύναταιe ἄνθρωπος ἁμαρτωλὸς τοιαῦτα σημεῖα ποιεῖν;f καὶ σχίσμαg ἦνh ἐν αὐτοῖς.
17  λέγουσινa ⸀οὖν τῷ τυφλῷ πάλιν· ⸂Τί σὺ⸃ λέγειςb περὶ αὐτοῦ, ὅτι ἠνέῳξένc σου τοὺς ὀφθαλμούς; ὁ δὲ εἶπενd ὅτι Προφήτης ἐστίν.e
18  Οὐκ ἐπίστευσανa οὖν οἱ Ἰουδαῖοι περὶ αὐτοῦ ὅτι ⸂ἦνb τυφλὸς⸃ καὶ ἀνέβλεψεν,c ἕως ὅτου ἐφώνησανd τοὺς γονεῖςe αὐτοῦ ⸂τοῦ ἀναβλέψαντος⸃f
19  καὶ ἠρώτησανa αὐτοὺς λέγοντες·b Οὗτός ἐστινc ὁ υἱὸς ὑμῶν, ὃν ὑμεῖς λέγετεd ὅτι τυφλὸς ἐγεννήθη;e πῶς οὖν ⸂βλέπειf ἄρτι⸃;
20  ἀπεκρίθησανa ⸀οὖν οἱ γονεῖςb αὐτοῦ καὶ εἶπαν·c Οἴδαμενd ὅτι οὗτός ἐστινe ὁ υἱὸς ἡμῶν καὶ ὅτι τυφλὸς ἐγεννήθη·f
21  πῶς δὲ νῦν βλέπειa οὐκ οἴδαμεν,b ἢ τίς ἤνοιξενc αὐτοῦ τοὺς ὀφθαλμοὺς ἡμεῖς οὐκ οἴδαμεν·d ⸂αὐτὸν ἐρωτήσατε,e ἡλικίανf ἔχει⸃,g αὐτὸς περὶ ἑαυτοῦ λαλήσει.h
22  ταῦτα εἶπανa οἱ γονεῖςb αὐτοῦ ὅτι ἐφοβοῦντοc τοὺς Ἰουδαίους, ἤδη γὰρ συνετέθειντοd οἱ Ἰουδαῖοι ἵνα ἐάν τις αὐτὸν ὁμολογήσῃe χριστόν, ἀποσυνάγωγοςf γένηται.g
23  διὰ τοῦτο οἱ γονεῖςa αὐτοῦ εἶπανb ὅτι Ἡλικίανc ἔχει,d αὐτὸν ⸀ἐπερωτήσατε.e
24  Ἐφώνησανa οὖν ⸂τὸν ἄνθρωπον ἐκ δευτέρου⸃ ὃς ἦνb τυφλὸς καὶ εἶπανc αὐτῷ· Δὸςd δόξαν τῷ θεῷ· ἡμεῖς οἴδαμενe ὅτι ⸂οὗτος ὁ ἄνθρωπος⸃ ἁμαρτωλός ἐστιν.f
25  ἀπεκρίθηa οὖν ⸀ἐκεῖνος· Εἰ ἁμαρτωλός ἐστινb οὐκ οἶδα·c ἓν οἶδαd ὅτι τυφλὸς ὢνe ἄρτι βλέπω.f
26  εἶπονa ⸂οὖν αὐτῷ⸃· Τί ἐποίησένb σοι; πῶς ἤνοιξένc σου τοὺς ὀφθαλμούς;
27  ἀπεκρίθηa αὐτοῖς· Εἶπονb ὑμῖν ἤδη καὶ οὐκ ἠκούσατε·c τί πάλιν θέλετεd ἀκούειν;e μὴ καὶ ὑμεῖς θέλετεf αὐτοῦ μαθηταὶ γενέσθαι;g
28  ⸀ἐλοιδόρησανa αὐτὸν καὶ εἶπον·b Σὺ ⸂μαθητὴς εἶ⸃c ἐκείνου, ἡμεῖς δὲ τοῦ Μωϋσέως ἐσμὲνd μαθηταί·
29  ἡμεῖς οἴδαμενa ὅτι Μωϋσεῖ λελάληκενb ὁ θεός, τοῦτον δὲ οὐκ οἴδαμενc πόθενd ἐστίν.e
30  ἀπεκρίθηa ὁ ἄνθρωπος καὶ εἶπενb αὐτοῖς· Ἐν ⸂τούτῳ γὰρ τὸ⸃ θαυμαστόνc ἐστινd ὅτι ὑμεῖς οὐκ οἴδατεe πόθενf ἐστίν,g καὶ ἤνοιξένh μου τοὺς ὀφθαλμούς.
31  ⸀οἴδαμενa ὅτι ⸂ἁμαρτωλῶν ὁ θεὸς⸃ οὐκ ἀκούει,b ἀλλ’ ἐάν τις θεοσεβὴςc ᾖd καὶ τὸ θέλημα αὐτοῦ ποιῇe τούτου ἀκούει.f
32  ἐκ τοῦ αἰῶνος οὐκ ἠκούσθηa ὅτι ἠνέῳξένb τις ὀφθαλμοὺς τυφλοῦ γεγεννημένου·c
33  εἰ μὴ ἦνa οὗτος παρὰ θεοῦ, οὐκ ἠδύνατοb ποιεῖνc οὐδέν.
34  ἀπεκρίθησανa καὶ εἶπανb αὐτῷ· Ἐν ἁμαρτίαις σὺ ἐγεννήθηςc ὅλος, καὶ σὺ διδάσκειςd ἡμᾶς; καὶ ἐξέβαλονe αὐτὸν ἔξω.
35  ⸀Ἤκουσενa Ἰησοῦς ὅτι ἐξέβαλονb αὐτὸν ἔξω, καὶ εὑρὼνc αὐτὸν ⸀εἶπεν·d Σὺ πιστεύειςe εἰς τὸν υἱὸν τοῦ ⸀ἀνθρώπου;
36  ἀπεκρίθηa ἐκεῖνος καὶ εἶπεν·b Καὶ τίς ἐστιν,c κύριε, ἵνα πιστεύσωd εἰς αὐτόν;
37  ⸀εἶπενa αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Καὶ ἑώρακαςb αὐτὸν καὶ ὁ λαλῶνc μετὰ σοῦ ἐκεῖνός ἐστιν.d
38  ὁ δὲ ἔφη·a Πιστεύω,b κύριε· καὶ προσεκύνησενc αὐτῷ.
39  καὶ εἶπενa ὁ Ἰησοῦς· Εἰς κρίμαb ἐγὼ εἰς τὸν κόσμον τοῦτον ἦλθον,c ἵνα οἱ μὴ βλέποντεςd βλέπωσινe καὶ οἱ βλέποντεςf τυφλοὶ γένωνται.g
40  ⸀ἤκουσανa ἐκ τῶν Φαρισαίων ταῦτα οἱ ⸂μετ’ αὐτοῦ ὄντες⸃,b καὶ εἶπονc αὐτῷ· Μὴ καὶ ἡμεῖς τυφλοί ἐσμεν;d
41  εἶπενa αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Εἰ τυφλοὶ ἦτε,b οὐκ ἂν εἴχετεc ἁμαρτίαν· νῦν δὲ λέγετεd ὅτι Βλέπομεν·e ⸀ἡ ἁμαρτία ὑμῶν μένει.f
10
Ἀμὴν ἀμὴν λέγωa ὑμῖν, ὁ μὴ εἰσερχόμενοςb διὰ τῆς θύρας εἰς τὴν αὐλὴνc τῶν προβάτων ἀλλὰ ἀναβαίνωνd ἀλλαχόθενe ἐκεῖνος κλέπτηςf ἐστὶνg καὶ λῃστής·h
2  ὁ δὲ εἰσερχόμενοςa διὰ τῆς θύρας ποιμήνb ἐστινc τῶν προβάτων.
3  τούτῳ ὁ θυρωρὸςa ἀνοίγει,b καὶ τὰ πρόβατα τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούειc καὶ τὰ ἴδια πρόβατα ⸀φωνεῖd κατ’ ὄνομα καὶ ἐξάγειe αὐτά.
4  ⸀ὅταν τὰ ἴδια ⸀πάντα ἐκβάλῃ,a ἔμπροσθεν αὐτῶν πορεύεται,b καὶ τὰ πρόβατα αὐτῷ ἀκολουθεῖ,c ὅτι οἴδασινd τὴν φωνὴν αὐτοῦ·
5  ἀλλοτρίῳa δὲ οὐ μὴ ⸀ἀκολουθήσουσινb ἀλλὰ φεύξονταιc ἀπ’ αὐτοῦ, ὅτι οὐκ οἴδασιd τῶν ἀλλοτρίωνe τὴν φωνήν.
6  ταύτην τὴν παροιμίανa εἶπενb αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ἐκεῖνοι δὲ οὐκ ἔγνωσανc τίνα ⸀ἦνd ἃ ἐλάλειe αὐτοῖς.
7  Εἶπενa οὖν πάλιν ⸀αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Ἀμὴν ἀμὴν λέγωb ὑμῖν ⸀ὅτι ἐγώ εἰμιc ἡ θύρα τῶν προβάτων.
8  πάντες ὅσοι ἦλθονa ⸂πρὸ ἐμοῦ⸃ κλέπταιb εἰσὶνc καὶ λῃσταί·d ἀλλ’ οὐκ ἤκουσανe αὐτῶν τὰ πρόβατα.
9  ἐγώ εἰμιa ἡ θύρα· δι’ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃb σωθήσεταιc καὶ εἰσελεύσεταιd καὶ ἐξελεύσεταιe καὶ νομὴνf εὑρήσει.g
10  ὁ κλέπτηςa οὐκ ἔρχεταιb εἰ μὴ ἵνα κλέψῃc καὶ θύσῃd καὶ ἀπολέσῃ·e ἐγὼ ἦλθονf ἵνα ζωὴν ἔχωσινg καὶ περισσὸνh ἔχωσιν.i
11  Ἐγώ εἰμιa ὁ ποιμὴνb ὁ καλός· ὁ ποιμὴνc ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησινd ὑπὲρ τῶν προβάτων·
12  ὁ ⸀μισθωτὸςa καὶ οὐκ ὢνb ποιμήν,c οὗ οὐκ ⸀ἔστινd τὰ πρόβατα ἴδια, θεωρεῖe τὸν λύκονf ἐρχόμενονg καὶ ἀφίησινh τὰ πρόβατα καὶ φεύγει—i καὶ ὁ λύκοςj ἁρπάζειk αὐτὰ καὶ ⸀σκορπίζει—l
13  ⸀ὅτι μισθωτόςa ἐστινb καὶ οὐ μέλειc αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων.
14  ἐγώ εἰμιa ὁ ποιμὴνb ὁ καλός, καὶ γινώσκωc τὰ ἐμὰ καὶ ⸂γινώσκουσίd με τὰ ἐμά⸃,
15  καθὼς γινώσκειa με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκωb τὸν πατέρα, καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημιc ὑπὲρ τῶν προβάτων.
16  καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχωa ἃ οὐκ ἔστινb ἐκ τῆς αὐλῆςc ταύτης· κἀκεῖναd ⸂δεῖe με⸃ ἀγαγεῖν,f καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν,g καὶ ⸀γενήσονταιh μία ποίμνη,i εἷς ποιμήν.j
17  διὰ τοῦτό ⸂με ὁ πατὴρ⸃ ἀγαπᾷa ὅτι ἐγὼ τίθημιb τὴν ψυχήν μου, ἵνα πάλιν λάβωc αὐτήν.
18  οὐδεὶς ⸀αἴρειa αὐτὴν ἀπ’ ἐμοῦ, ἀλλ’ ἐγὼ τίθημιb αὐτὴν ἀπ’ ἐμαυτοῦ. ἐξουσίαν ἔχωc θεῖναιd αὐτήν, καὶ ἐξουσίαν ἔχωe πάλιν λαβεῖνf αὐτήν· ταύτην τὴν ἐντολὴν ἔλαβονg παρὰ τοῦ πατρός μου.
19  ⸀Σχίσμαa πάλιν ἐγένετοb ἐν τοῖς Ἰουδαίοις διὰ τοὺς λόγους τούτους.
20  ἔλεγονa δὲ πολλοὶ ἐξ αὐτῶν· Δαιμόνιον ἔχειb καὶ μαίνεται·c τί αὐτοῦ ἀκούετε;d
21  ⸀ἄλλοι ἔλεγον·a Ταῦτα τὰ ῥήματα οὐκ ἔστινb δαιμονιζομένου·c μὴ δαιμόνιον δύναταιd τυφλῶν ὀφθαλμοὺς ⸀ἀνοῖξαι;e
22  Ἐγένετοa ⸀τότε τὰ ἐγκαίνιαb ἐν ⸀τοῖς Ἱεροσολύμοις· ⸀χειμὼνc ἦν,d
23  καὶ περιεπάτειa ὁ Ἰησοῦς ἐν τῷ ἱερῷ ἐν τῇ στοᾷb ⸀τοῦ Σολομῶνος.c
24  ἐκύκλωσανa οὖν αὐτὸν οἱ Ἰουδαῖοι καὶ ἔλεγονb αὐτῷ· Ἕως πότε τὴν ψυχὴν ἡμῶν αἴρεις;c εἰ σὺ εἶd ὁ χριστός, εἰπὲe ἡμῖν παρρησίᾳ.
25  ἀπεκρίθηa αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Εἶπονb ὑμῖν καὶ οὐ πιστεύετε·c τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶd ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ πατρός μου ταῦτα μαρτυρεῖe περὶ ἐμοῦ·
26  ἀλλὰ ὑμεῖς οὐ πιστεύετε,a ⸂ὅτι οὐκ⸃ ἐστὲb ἐκ τῶν προβάτων τῶν ⸀ἐμῶν.
27  τὰ πρόβατα τὰ ἐμὰ τῆς φωνῆς μου ⸀ἀκούουσιν,a κἀγὼ γινώσκωb αὐτά, καὶ ἀκολουθοῦσίνc μοι,
28  κἀγὼ ⸂δίδωμιa αὐτοῖς ζωὴν αἰώνιον⸃, καὶ οὐ μὴ ἀπόλωνταιb εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ οὐχ ἁρπάσειc τις αὐτὰ ἐκ τῆς χειρός μου.
29  ὁ πατήρ μου ⸀ὃ δέδωκένa ⸀μοι ⸂πάντων μεῖζων⸃ ἐστιν,b καὶ οὐδεὶς δύναταιc ἁρπάζεινd ἐκ τῆς χειρὸς τοῦ ⸀πατρός.
30  ἐγὼ καὶ ὁ πατὴρ ἕν ἐσμεν.a
31  Ἐβάστασανa ⸀οὖν πάλιν λίθους οἱ Ἰουδαῖοι ἵνα λιθάσωσινb αὐτόν.
32  ἀπεκρίθηa αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Πολλὰ ⸂ἔργα καλὰ ἔδειξαb ὑμῖν⸃ ἐκ τοῦ ⸀πατρός· διὰ ποῖον αὐτῶν ἔργον ⸂ἐμὲ λιθάζετε⸃;c
33  ἀπεκρίθησανa αὐτῷ οἱ ⸀Ἰουδαῖοι· Περὶ καλοῦ ἔργου οὐ λιθάζομένb σε ἀλλὰ περὶ βλασφημίας,c καὶ ὅτι σὺ ἄνθρωπος ὢνd ποιεῖςe σεαυτὸν θεόν.
34  ἀπεκρίθηa αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Οὐκ ἔστινb γεγραμμένονc ἐν τῷ νόμῳ ὑμῶν ⸀ὅτι Ἐγὼ εἶπα·d Θεοί ἐστε;e
35  εἰ ἐκείνους εἶπενa θεοὺς πρὸς οὓς ὁ λόγος τοῦ θεοῦ ἐγένετο,b καὶ οὐ δύναταιc λυθῆναιd ἡ γραφή,
36  ὃν ὁ πατὴρ ἡγίασενa καὶ ἀπέστειλενb εἰς τὸν κόσμον ὑμεῖς λέγετεc ὅτι Βλασφημεῖς,d ὅτι εἶπον·e Υἱὸς τοῦ θεοῦ εἰμι;f
37  εἰ οὐ ποιῶa τὰ ἔργα τοῦ πατρός μου, μὴ πιστεύετέb μοι·
38  εἰ δὲ ποιῶ,a κἂνb ἐμοὶ μὴ πιστεύητεc τοῖς ἔργοις ⸀πιστεύετε,d ἵνα γνῶτεe καὶ ⸀γινώσκητεf ὅτι ἐν ἐμοὶ ὁ πατὴρ κἀγὼ ἐν ⸂τῷ πατρί⸃.
39  ἐζήτουνa οὖν ⸂πάλιν αὐτὸν⸃ πιάσαι·b καὶ ἐξῆλθενc ἐκ τῆς χειρὸς αὐτῶν.
40  Καὶ ἀπῆλθενa πάλιν πέρανb τοῦ Ἰορδάνουc εἰς τὸν τόπον ὅπου ἦνd Ἰωάννης τὸ πρῶτον βαπτίζων,e καὶ ἔμεινενf ἐκεῖ.
41  καὶ πολλοὶ ἦλθονa πρὸς αὐτὸν καὶ ἔλεγονb ὅτι Ἰωάννης μὲν σημεῖον ἐποίησενc οὐδέν, πάντα δὲ ὅσα εἶπενd Ἰωάννης περὶ τούτου ἀληθῆe ἦν.f
42  καὶ ⸂πολλοὶ ἐπίστευσανa εἰς αὐτὸν ἐκεῖ⸃.
11
Ἦνa δέ τις ἀσθενῶν,b Λάζαροςc ἀπὸ Βηθανίαςd ἐκ τῆς κώμηςe Μαρίαςf καὶ Μάρθαςg τῆς ἀδελφῆςh αὐτῆς.
2  ἦνa δὲ ⸀Μαριὰμb ἡ ἀλείψασαc τὸν κύριον μύρῳd καὶ ἐκμάξασαe τοὺς πόδας αὐτοῦ ταῖς θριξὶνf αὐτῆς, ἧς ὁ ἀδελφὸς Λάζαροςg ἠσθένει.h
3  ἀπέστειλανa οὖν αἱ ἀδελφαὶb πρὸς αὐτὸν λέγουσαι·c Κύριε, ἴδε ὃν φιλεῖςd ἀσθενεῖ.e
4  ἀκούσαςa δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν·b Αὕτη ἡ ἀσθένειαc οὐκ ἔστινd πρὸς θάνατον ἀλλ’ ὑπὲρ τῆς δόξης τοῦ θεοῦ ἵνα δοξασθῇe ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ δι’ αὐτῆς.
5  ἠγάπαa δὲ ὁ Ἰησοῦς τὴν Μάρθανb καὶ τὴν ἀδελφὴνc αὐτῆς καὶ τὸν Λάζαρον.d
6  ὡς οὖν ἤκουσενa ὅτι ἀσθενεῖ,b τότε μὲν ἔμεινενc ἐν ᾧ ἦνd τόπῳ δύο ἡμέρας·
7  ἔπειταa μετὰ τοῦτο λέγειb τοῖς μαθηταῖς· Ἄγωμενc εἰς τὴν Ἰουδαίαν πάλιν.
8  λέγουσινa αὐτῷ οἱ μαθηταί· Ῥαββί,b νῦν ἐζήτουνc σε λιθάσαιd οἱ Ἰουδαῖοι, καὶ πάλιν ὑπάγειςe ἐκεῖ;
9  ἀπεκρίθηa Ἰησοῦς· Οὐχὶ δώδεκα ⸂ὧραί εἰσιν⸃b τῆς ἡμέρας; ἐάν τις περιπατῇc ἐν τῇ ἡμέρᾳ, οὐ προσκόπτει,d ὅτι τὸ φῶς τοῦ κόσμου τούτου βλέπει·e
10  ἐὰν δέ τις περιπατῇa ἐν τῇ νυκτί, προσκόπτει,b ὅτι τὸ φῶς οὐκ ἔστινc ἐν αὐτῷ.
11  ταῦτα εἶπεν,a καὶ μετὰ τοῦτο λέγειb αὐτοῖς· Λάζαροςc ὁ φίλοςd ἡμῶν κεκοίμηται,e ἀλλὰ πορεύομαιf ἵνα ἐξυπνίσωg αὐτόν.
12  εἶπανa οὖν οἱ μαθηταὶ ⸀αὐτῷ· Κύριε, εἰ κεκοίμηταιb σωθήσεται.c
13  εἰρήκειa δὲ ὁ Ἰησοῦς περὶ τοῦ θανάτου αὐτοῦ. ἐκεῖνοι δὲ ἔδοξανb ὅτι περὶ τῆς κοιμήσεωςc τοῦ ὕπνουd λέγει.e
14  τότε οὖν εἶπενa αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς παρρησίᾳ· Λάζαροςb ἀπέθανεν,c
15  καὶ χαίρωa δι’ ὑμᾶς, ἵνα πιστεύσητε,b ὅτι οὐκ ἤμηνc ἐκεῖ· ἀλλὰ ἄγωμενd πρὸς αὐτόν.
16  εἶπενa οὖν Θωμᾶςb ὁ λεγόμενοςc Δίδυμοςd τοῖς συμμαθηταῖς·e Ἄγωμενf καὶ ἡμεῖς ἵνα ἀποθάνωμενg μετ’ αὐτοῦ.
17  Ἐλθὼνa οὖν ὁ Ἰησοῦς εὗρενb αὐτὸν τέσσαρας ⸂ἤδη ἡμέρας⸃ ἔχονταc ἐν τῷ μνημείῳ.
18  ἦνa δὲ ⸀ἡ Βηθανίαb ἐγγὺς τῶν Ἱεροσολύμων ὡς ἀπὸ σταδίωνc δεκαπέντε.d
19  ⸂πολλοὶ δὲ⸃ ἐκ τῶν Ἰουδαίων ἐληλύθεισανa πρὸς ⸀τὴν Μάρθανb καὶ ⸀Μαριὰμc ἵνα παραμυθήσωνταιd αὐτὰς περὶ τοῦ ⸀ἀδελφοῦ.
20  ἡ οὖν Μάρθαa ὡς ἤκουσενb ὅτι Ἰησοῦς ἔρχεταιc ὑπήντησενd αὐτῷ· ⸀Μαρίαe δὲ ἐν τῷ οἴκῳ ἐκαθέζετο.f
21  εἶπενa οὖν ⸀ἡ Μάρθαb πρὸς ⸀τὸν Ἰησοῦν· Κύριε, εἰ ἦςc ὧδε ⸂οὐκ ἂν ἀπέθανενd ὁ ἀδελφός μου⸃·
22  ⸀καὶ νῦν οἶδαa ὅτι ὅσα ἂν αἰτήσῃb τὸν θεὸν δώσειc σοι ὁ θεός.
23  λέγειa αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Ἀναστήσεταιb ὁ ἀδελφός σου.
24  λέγειa αὐτῷ ⸀ἡ Μάρθα·b Οἶδαc ὅτι ἀναστήσεταιd ἐν τῇ ἀναστάσει ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ.
25  εἶπενa αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Ἐγώ εἰμιb ἡ ἀνάστασις καὶ ἡ ζωή· ὁ πιστεύωνc εἰς ἐμὲ κἂνd ἀποθάνῃe ζήσεται,f
26  καὶ πᾶς ὁ ζῶνa καὶ πιστεύωνb εἰς ἐμὲ οὐ μὴ ἀποθάνῃc εἰς τὸν αἰῶνα· πιστεύειςd τοῦτο;
27  λέγειa αὐτῷ· Ναί, κύριε· ἐγὼ πεπίστευκαb ὅτι σὺ εἶc ὁ χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ ὁ εἰς τὸν κόσμον ἐρχόμενος.d
28  Καὶ ⸀τοῦτο εἰποῦσαa ἀπῆλθενb καὶ ἐφώνησενc ⸀Μαριὰμd τὴν ἀδελφὴνe αὐτῆς λάθρᾳf εἰποῦσα·g Ὁ διδάσκαλος πάρεστινh καὶ φωνεῖi σε.
29  ἐκείνη ⸀δὲ ὡς ἤκουσενa ⸀ἠγέρθηb ταχὺc καὶ ⸀ἤρχετοd πρὸς αὐτόν·
30  οὔπωa δὲ ἐληλύθειb ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν κώμην,c ἀλλ’ ἦνd ⸀ἔτι ἐν τῷ τόπῳ ὅπου ὑπήντησενe αὐτῷ ἡ Μάρθα.f
31  οἱ οὖν Ἰουδαῖοι οἱ ὄντεςa μετ’ αὐτῆς ἐν τῇ οἰκίᾳ καὶ παραμυθούμενοιb αὐτήν, ἰδόντεςc τὴν ⸀Μαριὰμd ὅτι ταχέωςe ἀνέστηf καὶ ἐξῆλθεν,g ἠκολούθησανh αὐτῇ ⸀δόξαντεςi ὅτι ὑπάγειj εἰς τὸ μνημεῖον ἵνα κλαύσῃk ἐκεῖ.
32  ἡ οὖν ⸀Μαριὰμa ὡς ἦλθενb ὅπου ⸀ἦνc Ἰησοῦς ἰδοῦσαd αὐτὸν ἔπεσενe αὐτοῦ ⸀πρὸς τοὺς πόδας, λέγουσαf αὐτῷ· Κύριε, εἰ ἦςg ὧδε οὐκ ἄν ⸂μου ἀπέθανεν⸃h ὁ ἀδελφός.
33  Ἰησοῦς οὖν ὡς εἶδενa αὐτὴν κλαίουσανb καὶ τοὺς συνελθόνταςc αὐτῇ Ἰουδαίους κλαίονταςd ἐνεβριμήσατοe τῷ πνεύματι καὶ ἐτάραξενf ἑαυτόν,
34  καὶ εἶπεν·a Ποῦ τεθείκατεb αὐτόν; λέγουσινc αὐτῷ· Κύριε, ἔρχουd καὶ ἴδε.e
35  ἐδάκρυσενa ὁ Ἰησοῦς.
36  ἔλεγονa οὖν οἱ Ἰουδαῖοι· Ἴδε πῶς ἐφίλειb αὐτόν.
37  τινὲς δὲ ἐξ αὐτῶν εἶπαν·a Οὐκ ἐδύνατοb οὗτος ὁ ἀνοίξαςc τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ τυφλοῦ ποιῆσαιd ἵνα καὶ οὗτος μὴ ἀποθάνῃ;e
38  Ἰησοῦς οὖν πάλιν ἐμβριμώμενοςa ἐν ἑαυτῷ ἔρχεταιb εἰς τὸ μνημεῖον· ἦνc δὲ σπήλαιον,d καὶ λίθος ἐπέκειτοe ἐπ’ αὐτῷ.
39  λέγειa ὁ Ἰησοῦς· Ἄρατεb τὸν λίθον. λέγειc αὐτῷ ἡ ἀδελφὴd τοῦ ⸀τετελευτηκότοςe Μάρθα·f Κύριε, ἤδη ὄζει,g τεταρταῖοςh γάρ ἐστιν.i
40  λέγειa αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Οὐκ εἶπόνb σοι ὅτι ἐὰν πιστεύσῃςc ⸀ὄψῃd τὴν δόξαν τοῦ θεοῦ;
41  ἦρανa οὖν τὸν ⸀λίθον. ὁ δὲ Ἰησοῦς ἦρενb τοὺς ὀφθαλμοὺς ἄνωc καὶ εἶπεν·d Πάτερ, εὐχαριστῶe σοι ὅτι ἤκουσάςf μου,
42  ἐγὼ δὲ ᾔδεινa ὅτι πάντοτέ μου ἀκούεις·b ἀλλὰ διὰ τὸν ὄχλον τὸν περιεστῶταc εἶπον,d ἵνα πιστεύσωσινe ὅτι σύ με ἀπέστειλας.f
43  καὶ ταῦτα εἰπὼνa φωνῇ μεγάλῃ ἐκραύγασεν·b Λάζαρε,c δεῦροd ἔξω.
44  ⸀ἐξῆλθενa ὁ τεθνηκὼςb δεδεμένοςc τοὺς πόδας καὶ τὰς χεῖρας κειρίαις,d καὶ ἡ ὄψιςe αὐτοῦ σουδαρίῳf περιεδέδετο.g λέγειh ⸂αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς⸃· Λύσατεi αὐτὸν καὶ ἄφετεj ⸀αὐτὸν ὑπάγειν.k
45  Πολλοὶ οὖν ἐκ τῶν Ἰουδαίων, οἱ ἐλθόντεςa πρὸς τὴν ⸀Μαριὰμb καὶ θεασάμενοιc ⸀ἃ ⸀ἐποίησεν,d ἐπίστευσανe εἰς αὐτόν·
46  τινὲς δὲ ἐξ αὐτῶν ἀπῆλθονa πρὸς τοὺς Φαρισαίους καὶ εἶπανb αὐτοῖς ἃ ⸀ἐποίησενc Ἰησοῦς.
47  συνήγαγονa οὖν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι συνέδριον,b καὶ ἔλεγον·c Τί ποιοῦμενd ὅτι οὗτος ὁ ἄνθρωπος πολλὰ ⸂ποιεῖe σημεῖα⸃;
48  ἐὰν ἀφῶμενa αὐτὸν οὕτως, πάντες πιστεύσουσινb εἰς αὐτόν, καὶ ἐλεύσονταιc οἱ Ῥωμαῖοιd καὶ ἀροῦσινe ἡμῶν καὶ τὸν τόπον καὶ τὸ ἔθνος.
49  εἷς δέ τις ἐξ αὐτῶν Καϊάφας,a ἀρχιερεὺς ὢνb τοῦ ἐνιαυτοῦc ἐκείνου, εἶπενd αὐτοῖς· Ὑμεῖς οὐκ οἴδατεe οὐδέν,
50  οὐδὲ ⸀λογίζεσθεa ὅτι συμφέρειb ⸀ὑμῖν ἵνα εἷς ἄνθρωπος ἀποθάνῃc ὑπὲρ τοῦ λαοῦ καὶ μὴ ὅλον τὸ ἔθνος ἀπόληται.d
51  τοῦτο δὲ ἀφ’ ἑαυτοῦ οὐκ εἶπεν,a ἀλλὰ ἀρχιερεὺς ὢνb τοῦ ἐνιαυτοῦc ἐκείνου ἐπροφήτευσενd ὅτι ἔμελλενe Ἰησοῦς ἀποθνῄσκεινf ὑπὲρ τοῦ ἔθνους,
52  καὶ οὐχ ὑπὲρ τοῦ ἔθνους μόνον, ἀλλ’ ἵνα καὶ τὰ τέκνα τοῦ θεοῦ τὰ διεσκορπισμέναa συναγάγῃb εἰς ἕν.
53  ἀπ’ ἐκείνης οὖν τῆς ἡμέρας ⸀ἐβουλεύσαντοa ἵνα ἀποκτείνωσινb αὐτόν.
54  ⸂Ὁ οὖν Ἰησοῦς⸃ οὐκέτι παρρησίᾳ περιεπάτειa ἐν τοῖς Ἰουδαίοις, ἀλλὰ ἀπῆλθενb ἐκεῖθενc εἰς τὴν χώρανd ἐγγὺς τῆς ἐρήμου, εἰς Ἐφραὶμe λεγομένηνf πόλιν, κἀκεῖg ⸀ἔμεινενh μετὰ τῶν ⸀μαθητῶν.
55  Ἦνa δὲ ἐγγὺς τὸ πάσχαb τῶν Ἰουδαίων, καὶ ἀνέβησανc πολλοὶ εἰς Ἱεροσόλυμα ἐκ τῆς χώραςd πρὸ τοῦ πάσχαe ἵνα ἁγνίσωσινf ἑαυτούς.
56  ἐζήτουνa οὖν τὸν Ἰησοῦν καὶ ἔλεγονb μετ’ ἀλλήλων ἐν τῷ ἱερῷ ἑστηκότες·c Τί δοκεῖd ὑμῖν; ὅτι οὐ μὴ ἔλθῃe εἰς τὴν ἑορτήν;f
57  δεδώκεισανa ⸀δὲ οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι ⸀ἐντολὰς ἵνα ἐάν τις γνῷb ποῦ ἐστινc μηνύσῃ,d ὅπως πιάσωσινe αὐτόν.
12
Ὁ οὖν Ἰησοῦς πρὸ ἓξa ἡμερῶν τοῦ πάσχαb ἦλθενc εἰς Βηθανίαν,d ὅπου ἦνe ⸀Λάζαρος,f ὃν ἤγειρενg ἐκ νεκρῶν ⸀Ἰησοῦς.
2  ἐποίησανa οὖν αὐτῷ δεῖπνονb ἐκεῖ, καὶ ἡ Μάρθαc διηκόνει,d ὁ δὲ Λάζαροςe εἷς ἦνf ⸀ἐκ τῶν ἀνακειμένωνg σὺν αὐτῷ·
3  ἡ οὖν ⸀Μαριὰμa λαβοῦσαb λίτρανc μύρουd νάρδουe πιστικῆςf πολυτίμουg ἤλειψενh τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ καὶ ἐξέμαξενi ταῖς θριξὶνj αὐτῆς τοὺς πόδας αὐτοῦ· ἡ δὲ οἰκία ἐπληρώθηk ἐκ τῆς ὀσμῆςl τοῦ μύρου.m
4  λέγειa ⸀δὲ ⸂Ἰούδας ὁ Ἰσκαριώτηςb εἷς τῶν μαθητῶν αὐτοῦ⸃, ὁ μέλλωνc αὐτὸν παραδιδόναι·d
5  Διὰ τί τοῦτο τὸ μύρονa οὐκ ἐπράθηb τριακοσίωνc δηναρίωνd καὶ ἐδόθηe πτωχοῖς;
6  εἶπενa δὲ τοῦτο οὐχ ὅτι περὶ τῶν πτωχῶν ἔμελενb αὐτῷ, ἀλλ’ ὅτι κλέπτηςc ἦνd καὶ τὸ γλωσσόκομονe ⸀ἔχωνf τὰ βαλλόμεναg ἐβάσταζεν.h
7  εἶπενa οὖν ὁ Ἰησοῦς· Ἄφεςb αὐτήν, ⸀ἵνα εἰς τὴν ἡμέραν τοῦ ἐνταφιασμοῦc μου ⸀τηρήσῃd αὐτό·
8  τοὺς πτωχοὺς γὰρ πάντοτε ἔχετεa μεθ’ ἑαυτῶν, ἐμὲ δὲ οὐ πάντοτε ἔχετε.b
9  Ἔγνωa ⸀οὖν ὄχλος πολὺς ἐκ τῶν Ἰουδαίων ὅτι ἐκεῖ ἐστιν,b καὶ ἦλθονc οὐ διὰ τὸν Ἰησοῦν μόνον, ἀλλ’ ἵνα καὶ τὸν Λάζαρονd ἴδωσινe ὃν ἤγειρενf ἐκ νεκρῶν.
10  ἐβουλεύσαντοa δὲ οἱ ἀρχιερεῖς ἵνα καὶ τὸν Λάζαρονb ἀποκτείνωσιν,c
11  ὅτι πολλοὶ δι’ αὐτὸν ὑπῆγονa τῶν Ἰουδαίων καὶ ἐπίστευονb εἰς τὸν Ἰησοῦν.
12  Τῇ ἐπαύριονa ⸀ὁ ὄχλος πολὺς ὁ ἐλθὼνb εἰς τὴν ἑορτήν,c ἀκούσαντεςd ὅτι ἔρχεταιe ⸁ὁ Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα,
13  ἔλαβονa τὰ βαΐαb τῶν φοινίκωνc καὶ ἐξῆλθονd εἰς ὑπάντησινe αὐτῷ, καὶ ⸀ἐκραύγαζον·f Ὡσαννά,g εὐλογημένοςh ὁ ἐρχόμενοςi ἐν ὀνόματι κυρίου, ⸂καὶ ὁ⸃ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ.
14  εὑρὼνa δὲ ὁ Ἰησοῦς ὀνάριονb ἐκάθισενc ἐπ’ αὐτό, καθώς ἐστινd γεγραμμένον·e
15  Μὴ φοβοῦ,a θυγάτηρb Σιών·c ἰδοὺ ὁ βασιλεύς σου ἔρχεται,d καθήμενοςe ἐπὶ πῶλονf ὄνου.g
16  ⸀ταῦτα οὐκ ἔγνωσανa ⸂αὐτοῦ οἱ μαθηταὶ⸃ τὸ πρῶτον, ἀλλ’ ὅτε ἐδοξάσθηb Ἰησοῦς τότε ἐμνήσθησανc ὅτι ταῦτα ἦνd ἐπ’ αὐτῷ γεγραμμέναe καὶ ταῦτα ἐποίησανf αὐτῷ.
17  ἐμαρτύρειa οὖν ὁ ὄχλος ὁ ὢνb μετ’ αὐτοῦ ὅτε τὸν Λάζαρονc ἐφώνησενd ἐκ τοῦ μνημείου καὶ ἤγειρενe αὐτὸν ἐκ νεκρῶν.
18  διὰ τοῦτο ⸀καὶ ὑπήντησενa αὐτῷ ὁ ὄχλος ὅτι ⸀ἤκουσανb τοῦτο αὐτὸν πεποιηκέναιc τὸ σημεῖον.
19  οἱ οὖν Φαρισαῖοι εἶπανa πρὸς ἑαυτούς· Θεωρεῖτεb ὅτι οὐκ ὠφελεῖτεc οὐδέν· ἴδε ὁ ⸀κόσμος ὀπίσω αὐτοῦ ἀπῆλθεν.d
20  Ἦσανa δὲ ⸂Ἕλληνέςb τινες⸃ ἐκ τῶν ἀναβαινόντωνc ἵνα προσκυνήσωσινd ἐν τῇ ἑορτῇ·e
21  οὗτοι οὖν προσῆλθονa Φιλίππῳ τῷ ἀπὸ Βηθσαϊδὰb τῆς Γαλιλαίας, καὶ ἠρώτωνc αὐτὸν λέγοντες·d Κύριε, θέλομενe τὸν Ἰησοῦν ἰδεῖν.f
22  ἔρχεταιa ⸀ὁ Φίλιππος καὶ λέγειb τῷ Ἀνδρέᾳ·c ⸀ἔρχεταιd Ἀνδρέαςe καὶ Φίλιππος ⸀καὶ λέγουσινf τῷ Ἰησοῦ.
23  ὁ δὲ Ἰησοῦς ⸀ἀποκρίνεταιa αὐτοῖς λέγων·b Ἐλήλυθενc ἡ ὥρα ἵνα δοξασθῇd ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου.
24  ἀμὴν ἀμὴν λέγωa ὑμῖν, ἐὰν μὴ ὁ κόκκοςb τοῦ σίτουc πεσὼνd εἰς τὴν γῆν ἀποθάνῃ,e αὐτὸς μόνος μένει·f ἐὰν δὲ ἀποθάνῃ,g πολὺν καρπὸν φέρει.h
25  ὁ φιλῶνa τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ⸀ἀπολλύειb αὐτήν, καὶ ὁ μισῶνc τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ εἰς ζωὴν αἰώνιον φυλάξειd αὐτήν.
26  ἐὰν ἐμοί ⸂τις διακονῇ⸃a ἐμοὶ ἀκολουθείτω,b καὶ ὅπου εἰμὶc ἐγὼ ἐκεῖ καὶ ὁ διάκονοςd ὁ ἐμὸς ἔσται·e ⸀ἐάν τις ἐμοὶ διακονῇf τιμήσειg αὐτὸν ὁ πατήρ.
27  Νῦν ἡ ψυχή μου τετάρακται,a καὶ τί εἴπω;b πάτερ, σῶσόνc με ἐκ τῆς ὥρας ταύτης. ἀλλὰ διὰ τοῦτο ἦλθονd εἰς τὴν ὥραν ταύτην.
28  πάτερ, δόξασόνa σου τὸ ὄνομα. ἦλθενb οὖν φωνὴ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ· Καὶ ἐδόξασαc καὶ πάλιν δοξάσω.d
29  ὁ οὖν ὄχλος ὁ ἑστὼςa καὶ ἀκούσαςb ἔλεγενc βροντὴνd γεγονέναι·e ἄλλοι ἔλεγον·f Ἄγγελος αὐτῷ λελάληκεν.g
30  ἀπεκρίθηa ⸂Ἰησοῦς καὶ εἶπεν⸃·b Οὐ δι’ ἐμὲ ⸂ἡ φωνὴ αὕτη⸃ γέγονενc ἀλλὰ δι’ ὑμᾶς.
31  νῦν κρίσις ἐστὶνa τοῦ κόσμου τούτου, νῦν ὁ ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου ἐκβληθήσεταιb ἔξω·
32  κἀγὼ ⸀ἐὰν ὑψωθῶa ἐκ τῆς γῆς, πάντας ἑλκύσωb πρὸς ἐμαυτόν.
33  τοῦτο δὲ ἔλεγενa σημαίνωνb ποίῳ θανάτῳ ἤμελλενc ἀποθνῄσκειν.d
34  ἀπεκρίθηa ⸀οὖν αὐτῷ ὁ ὄχλος· Ἡμεῖς ἠκούσαμενb ἐκ τοῦ νόμου ὅτι ὁ χριστὸς μένειc εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ πῶς ⸂λέγειςd σὺ⸃ ⸀ὅτι δεῖe ὑψωθῆναιf τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου; τίς ἐστινg οὗτος ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου;
35  εἶπενa οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Ἔτι μικρὸν χρόνον τὸ φῶς ⸂ἐν ὑμῖν⸃ ἐστιν.b περιπατεῖτεc ⸀ὡς τὸ φῶς ἔχετε,d ἵνα μὴ σκοτίαe ὑμᾶς καταλάβῃ,f καὶ ὁ περιπατῶνg ἐν τῇ σκοτίᾳh οὐκ οἶδενi ποῦ ὑπάγει.j
36  ⸀ὡς τὸ φῶς ἔχετε,a πιστεύετεb εἰς τὸ φῶς, ἵνα υἱοὶ φωτὸς γένησθε.c Ταῦτα ⸀ἐλάλησενd Ἰησοῦς, καὶ ἀπελθὼνe ἐκρύβηf ἀπ’ αὐτῶν.
37  τοσαῦταa δὲ αὐτοῦ σημεῖα πεποιηκότοςb ἔμπροσθεν αὐτῶν οὐκ ἐπίστευονc εἰς αὐτόν,
38  ἵνα ὁ λόγος Ἠσαΐουa τοῦ προφήτου πληρωθῇb ὃν εἶπεν·c Κύριε, τίς ἐπίστευσενd τῇ ἀκοῇe ἡμῶν; καὶ ὁ βραχίωνf κυρίου τίνι ἀπεκαλύφθη;g
39  διὰ τοῦτο οὐκ ἠδύναντοa πιστεύεινb ὅτι πάλιν εἶπενc Ἠσαΐας·d
40  Τετύφλωκενa αὐτῶν τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ ⸀ἐπώρωσενb αὐτῶν τὴν καρδίαν, ἵνα μὴ ἴδωσινc τοῖς ὀφθαλμοῖς καὶ νοήσωσινd τῇ καρδίᾳ καὶ ⸀στραφῶσιν,e καὶ ⸀ἰάσομαιf αὐτούς.
41  ταῦτα εἶπενa Ἠσαΐαςb ⸀ὅτι εἶδενc τὴν δόξαν αὐτοῦ, καὶ ἐλάλησενd περὶ αὐτοῦ.
42  ὅμωςa μέντοιb καὶ ἐκ τῶν ἀρχόντων πολλοὶ ἐπίστευσανc εἰς αὐτόν, ἀλλὰ διὰ τοὺς Φαρισαίους οὐχ ὡμολόγουνd ἵνα μὴ ἀποσυνάγωγοιe γένωνται,f
43  ἠγάπησανa γὰρ τὴν δόξαν τῶν ἀνθρώπων μᾶλλον ἤπερb τὴν δόξαν τοῦ θεοῦ.
44  Ἰησοῦς δὲ ἔκραξενa καὶ εἶπεν·b Ὁ πιστεύωνc εἰς ἐμὲ οὐ πιστεύειd εἰς ἐμὲ ἀλλὰ εἰς τὸν πέμψαντάe με,
45  καὶ ὁ θεωρῶνa ἐμὲ θεωρεῖb τὸν πέμψαντάc με.
46  ἐγὼ φῶς εἰς τὸν κόσμον ἐλήλυθα,a ἵνα πᾶς ὁ πιστεύωνb εἰς ἐμὲ ἐν τῇ σκοτίᾳc μὴ μείνῃ.d
47  καὶ ἐάν τίς μου ἀκούσῃa τῶν ῥημάτων καὶ μὴ ⸀φυλάξῃ,b ἐγὼ οὐ κρίνωc αὐτόν, οὐ γὰρ ἦλθονd ἵνα κρίνωe τὸν κόσμον ἀλλ’ ἵνα σώσωf τὸν κόσμον.
48  ὁ ἀθετῶνa ἐμὲ καὶ μὴ λαμβάνωνb τὰ ῥήματά μου ἔχειc τὸν κρίνονταd αὐτόν· ὁ λόγος ὃν ἐλάλησαe ἐκεῖνος κρινεῖf αὐτὸν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ·
49  ὅτι ἐγὼ ἐξ ἐμαυτοῦ οὐκ ἐλάλησα,a ἀλλ’ ὁ πέμψαςb με πατὴρ αὐτός μοι ἐντολὴν ⸀δέδωκενc τί εἴπωd καὶ τί λαλήσω.e
50  καὶ οἶδαa ὅτι ἡ ἐντολὴ αὐτοῦ ζωὴ αἰώνιός ἐστιν.b ἃ οὖν ⸂ἐγὼ λαλῶ⸃,c καθὼς εἴρηκένd μοι ὁ πατήρ, οὕτως λαλῶ.e
13
Πρὸ δὲ τῆς ἑορτῆςa τοῦ πάσχαb εἰδὼςc ὁ Ἰησοῦς ὅτι ⸀ἦλθενd αὐτοῦ ἡ ὥρα ἵνα μεταβῇe ἐκ τοῦ κόσμου τούτου πρὸς τὸν πατέρα ἀγαπήσαςf τοὺς ἰδίους τοὺς ἐν τῷ κόσμῳ εἰς τέλος ἠγάπησενg αὐτούς.
2  καὶ δείπνουa ⸀γινομένου,b τοῦ διαβόλου ἤδη βεβληκότοςc εἰς τὴν καρδίαν ⸂ἵνα παραδοῖd αὐτὸν Ἰούδας Σίμωνος ⸀Ἰσκαριώτου⸃,e
3  ⸀εἰδὼςa ὅτι πάντα ⸀ἔδωκενb αὐτῷ ὁ πατὴρ εἰς τὰς χεῖρας, καὶ ὅτι ἀπὸ θεοῦ ἐξῆλθενc καὶ πρὸς τὸν θεὸν ὑπάγει,d
4  ἐγείρεταιa ἐκ τοῦ δείπνουb καὶ τίθησινc τὰ ἱμάτια καὶ λαβὼνd λέντιονe διέζωσενf ἑαυτόν·
5  εἶταa βάλλειb ὕδωρ εἰς τὸν νιπτῆρα,c καὶ ἤρξατοd νίπτεινe τοὺς πόδας τῶν μαθητῶν καὶ ἐκμάσσεινf τῷ λεντίῳg ᾧ ἦνh διεζωσμένος.i
6  ἔρχεταιa οὖν πρὸς Σίμωνα Πέτρον. ⸀λέγειb ⸀αὐτῷ· Κύριε, σύ μου νίπτειςc τοὺς πόδας;
7  ἀπεκρίθηa Ἰησοῦς καὶ εἶπενb αὐτῷ· Ὃ ἐγὼ ποιῶc σὺ οὐκ οἶδαςd ἄρτι, γνώσῃe δὲ μετὰ ταῦτα.
8  λέγειa αὐτῷ Πέτρος· Οὐ μὴ νίψῃςb ⸂μου τοὺς πόδας⸃ εἰς τὸν αἰῶνα. ἀπεκρίθηc ⸂Ἰησοῦς αὐτῷ⸃· Ἐὰν μὴ νίψωd σε, οὐκ ἔχειςe μέρος μετ’ ἐμοῦ.
9  λέγειa αὐτῷ Σίμων Πέτρος· Κύριε, μὴ τοὺς πόδας μου μόνον ἀλλὰ καὶ τὰς χεῖρας καὶ τὴν κεφαλήν.
10  λέγειa αὐτῷ ⸀ὁ Ἰησοῦς· Ὁ λελουμένοςb ⸂οὐκ ἔχειc χρείαν⸃ ⸂εἰ μὴ⸃ τοὺς πόδας νίψασθαι,d ἀλλ’ ἔστινe καθαρὸςf ὅλος· καὶ ὑμεῖς καθαροίg ἐστε,h ἀλλ’ οὐχὶ πάντες.
11  ᾔδειa γὰρ τὸν παραδιδόνταb αὐτόν· διὰ τοῦτο εἶπενc ⸀ὅτι Οὐχὶ πάντες καθαροίd ἐστε.e
12  Ὅτε οὖν ἔνιψενa τοὺς πόδας αὐτῶν ⸀καὶ ἔλαβενb τὰ ἱμάτια αὐτοῦ ⸂καὶ ἀνέπεσεν⸃,c πάλιν εἶπενd αὐτοῖς· Γινώσκετεe τί πεποίηκαf ὑμῖν;
13  ὑμεῖς φωνεῖτέa με Ὁ διδάσκαλος καὶ Ὁ κύριος, καὶ καλῶς λέγετε,b εἰμὶc γάρ.
14  εἰ οὖν ἐγὼ ἔνιψαa ὑμῶν τοὺς πόδας ὁ κύριος καὶ ὁ διδάσκαλος, καὶ ὑμεῖς ὀφείλετεb ἀλλήλων νίπτεινc τοὺς πόδας·
15  ὑπόδειγμαa γὰρ ἔδωκαb ὑμῖν ἵνα καθὼς ἐγὼ ἐποίησαc ὑμῖν καὶ ὑμεῖς ποιῆτε.d
16  ἀμὴν ἀμὴν λέγωa ὑμῖν, οὐκ ἔστινb δοῦλος μείζων τοῦ κυρίου αὐτοῦ οὐδὲ ἀπόστολος μείζων τοῦ πέμψαντοςc αὐτόν.
17  εἰ ταῦτα οἴδατε,a μακάριοί ἐστεb ἐὰν ποιῆτεc αὐτά.
18  οὐ περὶ πάντων ὑμῶν λέγω·a ἐγὼ οἶδαb ⸀τίνας ἐξελεξάμην·c ἀλλ’ ἵνα ἡ γραφὴ πληρωθῇ·d Ὁ τρώγωνe ⸀μου τὸν ἄρτον ἐπῆρενf ἐπ’ ἐμὲ τὴν πτέρνανg αὐτοῦ.
19  ἀπ’ ἄρτι λέγωa ὑμῖν πρὸ τοῦ γενέσθαι,b ἵνα ⸂πιστεύσητεc ὅταν γένηται⸃d ὅτι ἐγώ εἰμι.e
20  ἀμὴν ἀμὴν λέγωa ὑμῖν, ὁ λαμβάνωνb ⸀ἄν τινα πέμψωc ἐμὲ λαμβάνει,d ὁ δὲ ἐμὲ λαμβάνωνe λαμβάνειf τὸν πέμψαντάg με.
21  Ταῦτα εἰπὼνa ⸀ὁ Ἰησοῦς ἐταράχθηb τῷ πνεύματι καὶ ἐμαρτύρησενc καὶ εἶπεν·d Ἀμὴν ἀμὴν λέγωe ὑμῖν ὅτι εἷς ἐξ ὑμῶν παραδώσειf με.
22  ⸀ἔβλεπονa εἰς ἀλλήλους οἱ μαθηταὶ ἀπορούμενοιb περὶ τίνος λέγει.c
23  ⸀ἦνa ἀνακείμενοςb εἷς ⸀ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ ἐν τῷ κόλπῳc τοῦ Ἰησοῦ, ὃν ἠγάπαd ὁ Ἰησοῦς·
24  νεύειa οὖν τούτῳ Σίμων Πέτρος ⸂πυθέσθαιb τίς ἂν εἴη⸃c περὶ οὗ λέγει.d
25  ⸀ἀναπεσὼνa ἐκεῖνος οὕτως ἐπὶ τὸ στῆθοςb τοῦ Ἰησοῦ λέγειc αὐτῷ· Κύριε, τίς ἐστιν;d
26  ⸀ἀποκρίνεταιa ὁ Ἰησοῦς· Ἐκεῖνός ἐστινb ᾧ ἐγὼ ⸀βάψωc τὸ ψωμίονd ⸂καὶ δώσωe αὐτῷ⸃· ⸂βάψαςf οὖν⸃ τὸ ⸀ψωμίονg δίδωσινh Ἰούδᾳ Σίμωνος ⸀Ἰσκαριώτου.i
27  καὶ μετὰ τὸ ψωμίονa τότε εἰσῆλθενb εἰς ἐκεῖνον ὁ Σατανᾶς. λέγειc οὖν αὐτῷ ⸀ὁ Ἰησοῦς· Ὃ ποιεῖςd ποίησονe τάχιον.f
28  τοῦτο δὲ οὐδεὶς ἔγνωa τῶν ἀνακειμένωνb πρὸς τί εἶπενc αὐτῷ·
29  τινὲς γὰρ ἐδόκουν,a ἐπεὶb τὸ γλωσσόκομονc ⸀εἶχενd Ἰούδας, ὅτι λέγειe αὐτῷ ⸀ὁ Ἰησοῦς· Ἀγόρασονf ὧν χρείαν ἔχομενg εἰς τὴν ἑορτήν,h ἢ τοῖς πτωχοῖς ἵνα τι δῷ.i
30  λαβὼνa οὖν τὸ ψωμίονb ἐκεῖνος ⸂ἐξῆλθενc εὐθύς⸃. ἦνd δὲ νύξ.
31  Ὅτε ⸀οὖν ἐξῆλθενa ⸀λέγειb Ἰησοῦς· Νῦν ἐδοξάσθηc ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, καὶ ὁ θεὸς ἐδοξάσθηd ἐν αὐτῷ·
32  ⸂εἰ ὁ θεὸς ἐδοξάσθηa ἐν αὐτῷ,⸃ καὶ ὁ θεὸς δοξάσειb αὐτὸν ἐν ⸀αὑτῷ, καὶ εὐθὺς δοξάσειc αὐτόν.
33  τεκνία,a ἔτι μικρὸν μεθ’ ὑμῶν εἰμι·b ζητήσετέc με, καὶ καθὼς εἶπονd τοῖς Ἰουδαίοις ὅτι Ὅπου ⸂ἐγὼ ὑπάγω⸃e ὑμεῖς οὐ δύνασθεf ἐλθεῖν,g καὶ ὑμῖν λέγωh ἄρτι.
34  ἐντολὴν καινὴν δίδωμιa ὑμῖν ἵνα ἀγαπᾶτεb ἀλλήλους, καθὼς ἠγάπησαc ὑμᾶς ἵνα καὶ ὑμεῖς ἀγαπᾶτεd ἀλλήλους.
35  ἐν τούτῳ γνώσονταιa πάντες ὅτι ἐμοὶ μαθηταί ἐστε,b ἐὰν ἀγάπην ἔχητεc ἐν ἀλλήλοις.
36  Λέγειa αὐτῷ Σίμων Πέτρος· Κύριε, ποῦ ὑπάγεις;b ⸀ἀπεκρίθηc Ἰησοῦς· Ὅπου ὑπάγωd οὐ δύνασαίe μοι νῦν ἀκολουθῆσαι,f ⸂ἀκολουθήσειςg δὲ ὕστερον⸃.h
37  λέγειa αὐτῷ ⸀ὁ Πέτρος· Κύριε, διὰ τί οὐ δύναμαίb σοι ⸀ἀκολουθῆσαιc ἄρτι; τὴν ψυχήν μου ὑπὲρ σοῦ θήσω.d
38  ⸀ἀποκρίνεταιa Ἰησοῦς· Τὴν ψυχήν σου ὑπὲρ ἐμοῦ θήσεις;b ἀμὴν ἀμὴν λέγωc σοι, οὐ μὴ ἀλέκτωρd φωνήσῃe ἕως οὗ ⸀ἀρνήσῃf με τρίς.g
14
Μὴ ταρασσέσθωa ὑμῶν ἡ καρδία· πιστεύετεb εἰς τὸν θεόν, καὶ εἰς ἐμὲ πιστεύετε.c
2  ἐν τῇ οἰκίᾳ τοῦ πατρός μου μοναὶa πολλαί εἰσιν·b εἰ δὲ μή, εἶπονc ἂν ὑμῖν ⸀ὅτι πορεύομαιd ἑτοιμάσαιe τόπον ὑμῖν·
3  καὶ ἐὰν πορευθῶa ⸀καὶ ἑτοιμάσωb ⸂τόπον ὑμῖν⸃, πάλιν ἔρχομαιc καὶ παραλήμψομαιd ὑμᾶς πρὸς ἐμαυτόν, ἵνα ὅπου εἰμὶe ἐγὼ καὶ ὑμεῖς ἦτε.f
4  καὶ ὅπου ἐγὼ ὑπάγωa οἴδατεb ⸂τὴν ὁδόν⸃.
5  λέγειa αὐτῷ Θωμᾶς·b Κύριε, οὐκ οἴδαμενc ποῦ ὑπάγεις·d ⸀πῶς ⸂δυνάμεθαe τὴν ὁδὸν εἰδέναι⸃;f
6  λέγειa αὐτῷ ⸀ὁ Ἰησοῦς· Ἐγώ εἰμιb ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή· οὐδεὶς ἔρχεταιc πρὸς τὸν πατέρα εἰ μὴ δι’ ἐμοῦ.
7  εἰ ⸀ἐγνώκειτέa με, καὶ τὸν πατέρα μου ⸂ἂν ᾔδειτε⸃·b ⸀ἀπ’ ἄρτι γινώσκετεc αὐτὸν καὶ ἑωράκατεd ⸀αὐτόν.
8  Λέγειa αὐτῷ Φίλιππος· Κύριε, δεῖξονb ἡμῖν τὸν πατέρα, καὶ ἀρκεῖc ἡμῖν.
9  λέγειa αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· ⸂Τοσούτῳb χρόνῳ⸃ μεθ’ ὑμῶν εἰμιc καὶ οὐκ ἔγνωκάςd με, Φίλιππε; ὁ ἑωρακὼςe ἐμὲ ἑώρακενf τὸν πατέρα· ⸀πῶς σὺ λέγεις·g Δεῖξονh ἡμῖν τὸν πατέρα;
10  οὐ πιστεύειςa ὅτι ἐγὼ ἐν τῷ πατρὶ καὶ ὁ πατὴρ ἐν ἐμοί ἐστιν;b τὰ ῥήματα ἃ ἐγὼ ⸀λέγωc ὑμῖν ἀπ’ ἐμαυτοῦ οὐ λαλῶ,d ὁ δὲ ⸀πατὴρ ἐν ἐμοὶ ⸀μένωνe ποιεῖf τὰ ἔργα ⸀αὐτοῦ.
11  πιστεύετέa μοι ὅτι ἐγὼ ἐν τῷ πατρὶ καὶ ὁ πατὴρ ἐν ἐμοί· εἰ δὲ μή, διὰ τὰ ἔργα αὐτὰ ⸀πιστεύετε.b
12  ἀμὴν ἀμὴν λέγωa ὑμῖν, ὁ πιστεύωνb εἰς ἐμὲ τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶc κἀκεῖνοςd ποιήσει,e καὶ μείζονα τούτων ποιήσει,f ὅτι ἐγὼ πρὸς τὸν ⸀πατέρα πορεύομαι·g
13  καὶ ὅ τι ἂν αἰτήσητεa ἐν τῷ ὀνόματί μου τοῦτο ποιήσω,b ἵνα δοξασθῇc ὁ πατὴρ ἐν τῷ υἱῷ·
14  ἐάν τι αἰτήσητέa ⸀με ἐν τῷ ὀνόματί μου ⸀ἐγὼ ποιήσω.b
15  Ἐὰν ἀγαπᾶτέa με, τὰς ἐντολὰς τὰς ἐμὰς ⸀τηρήσετε·b
16  κἀγὼ ἐρωτήσωa τὸν πατέρα καὶ ἄλλον παράκλητονb δώσειc ὑμῖν ἵνα ⸀ᾖd μεθ’ ὑμῶν εἰς τὸν ⸀αἰῶνα,
17  τὸ πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὃ ὁ κόσμος οὐ δύναταιa λαβεῖν,b ὅτι οὐ θεωρεῖc αὐτὸ οὐδὲ ⸀γινώσκει·d ⸀ὑμεῖς γινώσκετεe αὐτό, ὅτι παρ’ ὑμῖν μένειf καὶ ἐν ὑμῖν ⸀ἔσται.g
18  Οὐκ ἀφήσωa ὑμᾶς ὀρφανούς,b ἔρχομαιc πρὸς ὑμᾶς.
19  ἔτι μικρὸν καὶ ὁ κόσμος με οὐκέτι θεωρεῖ,a ὑμεῖς δὲ θεωρεῖτέb με, ὅτι ἐγὼ ζῶc καὶ ὑμεῖς ⸀ζήσετε.d
20  ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ⸂γνώσεσθεa ὑμεῖς⸃ ὅτι ἐγὼ ἐν τῷ πατρί μου καὶ ὑμεῖς ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν ὑμῖν.
21  ὁ ἔχωνa τὰς ἐντολάς μου καὶ τηρῶνb αὐτὰς ἐκεῖνός ἐστινc ὁ ἀγαπῶνd με· ὁ δὲ ἀγαπῶνe με ἀγαπηθήσεταιf ὑπὸ τοῦ πατρός μου, κἀγὼ ἀγαπήσωg αὐτὸν καὶ ἐμφανίσωh αὐτῷ ἐμαυτόν.
22  λέγειa αὐτῷ Ἰούδας, οὐχ ὁ Ἰσκαριώτης·b Κύριε, ⸀τί γέγονενc ὅτι ἡμῖν μέλλειςd ἐμφανίζεινe σεαυτὸν καὶ οὐχὶ τῷ κόσμῳ;
23  ἀπεκρίθηa Ἰησοῦς καὶ εἶπενb αὐτῷ· Ἐάν τις ἀγαπᾷc με τὸν λόγον μου τηρήσει,d καὶ ὁ πατήρ μου ἀγαπήσειe αὐτόν, καὶ πρὸς αὐτὸν ἐλευσόμεθαf καὶ μονὴνg παρ’ αὐτῷ ⸀ποιησόμεθα.h
24  ὁ μὴ ἀγαπῶνa με τοὺς λόγους μου οὐ τηρεῖ·b καὶ ὁ λόγος ὃν ἀκούετεc οὐκ ἔστινd ἐμὸς ἀλλὰ τοῦ πέμψαντόςe με πατρός.
25  Ταῦτα λελάληκαa ὑμῖν παρ’ ὑμῖν μένων·b
26  ὁ δὲ παράκλητος,a τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον ὃ πέμψειb ὁ πατὴρ ἐν τῷ ὀνόματί μου, ἐκεῖνος ὑμᾶς διδάξειc πάντα καὶ ὑπομνήσειd ὑμᾶς πάντα ἃ εἶπονe ⸀ὑμῖν.
27  εἰρήνην ἀφίημιa ὑμῖν, εἰρήνην τὴν ἐμὴν δίδωμιb ὑμῖν· οὐ καθὼς ὁ κόσμος δίδωσινc ἐγὼ δίδωμιd ὑμῖν. μὴ ταρασσέσθωe ὑμῶν ἡ καρδία μηδὲ δειλιάτω.f
28  ἠκούσατεa ὅτι ἐγὼ εἶπονb ὑμῖν· Ὑπάγωc καὶ ἔρχομαιd πρὸς ὑμᾶς. εἰ ἠγαπᾶτέe με ἐχάρητεf ἄν, ⸀ὅτι πορεύομαιg πρὸς τὸν πατέρα, ὅτι ὁ ⸀πατὴρ μείζων μού ἐστιν.h
29  καὶ νῦν εἴρηκαa ὑμῖν πρὶνb γενέσθαι,c ἵνα ὅταν γένηταιd πιστεύσητε.e
30  οὐκέτι πολλὰ λαλήσωa μεθ’ ὑμῶν, ἔρχεταιb γὰρ ὁ τοῦ κόσμου ἄρχων· καὶ ἐν ἐμοὶ οὐκ ἔχειc οὐδέν,
31  ἀλλ’ ἵνα γνῷa ὁ κόσμος ὅτι ἀγαπῶb τὸν πατέρα, καὶ καθὼς ⸀ἐνετείλατοc μοι ὁ πατὴρ οὕτως ποιῶ.d Ἐγείρεσθε,e ἄγωμενf ἐντεῦθεν.g
15
Ἐγώ εἰμιa ἡ ἄμπελοςb ἡ ἀληθινή,c καὶ ὁ πατήρ μου ὁ γεωργόςd ἐστιν·e
2  πᾶν κλῆμαa ἐν ἐμοὶ μὴ φέρονb καρπὸν αἴρειc αὐτό, καὶ πᾶν τὸ καρπὸν φέρονd καθαίρειe αὐτὸ ἵνα ⸂καρπὸν πλείονα⸃ φέρῃ.f
3  ἤδη ὑμεῖς καθαροίa ἐστεb διὰ τὸν λόγον ὃν λελάληκαc ὑμῖν·
4  μείνατεa ἐν ἐμοί, κἀγὼ ἐν ὑμῖν. καθὼς τὸ κλῆμαb οὐ δύναταιc καρπὸν φέρεινd ἀφ’ ἑαυτοῦ ἐὰν μὴ ⸀μένῃe ἐν τῇ ἀμπέλῳ,f οὕτως οὐδὲ ὑμεῖς ἐὰν μὴ ἐν ἐμοὶ ⸀μένητε.g
5  ἐγώ εἰμιa ἡ ἄμπελος,b ὑμεῖς τὰ κλήματα.c ὁ μένωνd ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν αὐτῷ οὗτος φέρειe καρπὸν πολύν, ὅτι χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθεf ποιεῖνg οὐδέν.
6  ἐὰν μή τις ⸀μένῃa ἐν ἐμοί, ἐβλήθηb ἔξω ὡς τὸ κλῆμαc καὶ ἐξηράνθη,d καὶ συνάγουσινe αὐτὰ καὶ εἰς τὸ πῦρ βάλλουσινf καὶ καίεται.g
7  ἐὰν μείνητεa ἐν ἐμοὶ καὶ τὰ ῥήματά μου ἐν ὑμῖν μείνῃ,b ὃ ἐὰν θέλητεc ⸀αἰτήσασθεd καὶ γενήσεταιe ὑμῖν·
8  ἐν τούτῳ ἐδοξάσθηa ὁ πατήρ μου ἵνα καρπὸν πολὺν φέρητεb καὶ ⸀γένησθεc ἐμοὶ μαθηταί.
9  καθὼς ἠγάπησένa με ὁ πατήρ, κἀγὼ ⸂ὑμᾶς ἠγάπησα⸃,b μείνατεc ἐν τῇ ἀγάπῃ τῇ ἐμῇ.
10  ἐὰν τὰς ἐντολάς μου τηρήσητε,a μενεῖτεb ἐν τῇ ἀγάπῃ μου, καθὼς ἐγὼ ⸂τὰς ἐντολὰς τοῦ πατρός μου⸃ τετήρηκαc καὶ μένωd αὐτοῦ ἐν τῇ ἀγάπῃ.
11  ταῦτα λελάληκαa ὑμῖν ἵνα ἡ χαρὰ ἡ ἐμὴ ἐν ὑμῖν ⸀ᾖb καὶ ἡ χαρὰ ὑμῶν πληρωθῇ.c
12  Αὕτη ἐστὶνa ἡ ἐντολὴ ἡ ἐμὴ ἵνα ἀγαπᾶτεb ἀλλήλους καθὼς ἠγάπησαc ὑμᾶς·
13  μείζονα ταύτης ἀγάπην οὐδεὶς ἔχει,a ἵνα τις τὴν ψυχὴν αὐτοῦ θῇb ὑπὲρ τῶν φίλωνc αὐτοῦ.
14  ὑμεῖς φίλοιa μού ἐστεb ἐὰν ποιῆτεc ⸀ἃ ἐγὼ ἐντέλλομαιd ὑμῖν.
15  οὐκέτι ⸂λέγωa ὑμᾶς⸃ δούλους, ὅτι ὁ δοῦλος οὐκ οἶδενb τί ποιεῖc αὐτοῦ ὁ κύριος· ὑμᾶς δὲ εἴρηκαd φίλους,e ὅτι πάντα ἃ ἤκουσαf παρὰ τοῦ πατρός μου ἐγνώρισαg ὑμῖν.
16  οὐχ ὑμεῖς με ἐξελέξασθε,a ἀλλ’ ἐγὼ ἐξελεξάμηνb ὑμᾶς, καὶ ἔθηκαc ὑμᾶς ἵνα ὑμεῖς ὑπάγητεd καὶ καρπὸν φέρητεe καὶ ὁ καρπὸς ὑμῶν μένῃ,f ἵνα ὅ τι ἂν αἰτήσητεg τὸν πατέρα ἐν τῷ ὀνόματί μου δῷh ὑμῖν.
17  ταῦτα ἐντέλλομαιa ὑμῖν ἵνα ἀγαπᾶτεb ἀλλήλους.
18  Εἰ ὁ κόσμος ὑμᾶς μισεῖ,a γινώσκετεb ὅτι ἐμὲ πρῶτον ⸀ὑμῶν μεμίσηκεν.c
19  εἰ ἐκ τοῦ κόσμου ἦτε,a ὁ κόσμος ἂν τὸ ἴδιον ἐφίλει·b ὅτι δὲ ἐκ τοῦ κόσμου οὐκ ἐστέ,c ἀλλ’ ἐγὼ ἐξελεξάμηνd ὑμᾶς ἐκ τοῦ κόσμου, διὰ τοῦτο μισεῖe ὑμᾶς ὁ κόσμος.
20  μνημονεύετεa τοῦ λόγου οὗ ἐγὼ εἶπονb ὑμῖν· Οὐκ ἔστινc δοῦλος μείζων τοῦ κυρίου αὐτοῦ· εἰ ἐμὲ ἐδίωξαν,d καὶ ὑμᾶς διώξουσιν·e εἰ τὸν λόγον μου ἐτήρησαν,f καὶ τὸν ὑμέτερονg τηρήσουσιν.h
21  ἀλλὰ ταῦτα πάντα ποιήσουσινa ⸂εἰς ὑμᾶς⸃ διὰ τὸ ὄνομά μου, ὅτι οὐκ οἴδασινb τὸν πέμψαντάc με.
22  εἰ μὴ ἦλθονa καὶ ἐλάλησαb αὐτοῖς, ἁμαρτίαν οὐκ ⸀εἴχοσαν·c νῦν δὲ πρόφασινd οὐκ ἔχουσινe περὶ τῆς ἁμαρτίας αὐτῶν.
23  ὁ ἐμὲ μισῶνa καὶ τὸν πατέρα μου μισεῖ.b
24  εἰ τὰ ἔργα μὴ ἐποίησαa ἐν αὐτοῖς ἃ οὐδεὶς ἄλλος ⸀ἐποίησεν,b ἁμαρτίαν οὐκ ⸀εἴχοσαν·c νῦν δὲ καὶ ἑωράκασινd καὶ μεμισήκασινe καὶ ἐμὲ καὶ τὸν πατέρα μου.
25  ἀλλ’ ἵνα πληρωθῇa ὁ λόγος ὁ ⸂ἐν τῷ νόμῳ αὐτῶν γεγραμμένος⸃b ὅτι Ἐμίσησάνc με δωρεάν.d
26  ⸀Ὅταν ἔλθῃa ὁ παράκλητοςb ὃν ἐγὼ πέμψωc ὑμῖν παρὰ τοῦ πατρός, τὸ πνεῦμα τῆς ἀληθείας ὃ παρὰ τοῦ πατρὸς ἐκπορεύεται,d ἐκεῖνος μαρτυρήσειe περὶ ἐμοῦ·
27  καὶ ὑμεῖς δὲ μαρτυρεῖτε,a ὅτι ἀπ’ ἀρχῆς μετ’ ἐμοῦ ἐστε.b
16
Ταῦτα λελάληκαa ὑμῖν ἵνα μὴ σκανδαλισθῆτε.b
2  ἀποσυναγώγουςa ποιήσουσινb ὑμᾶς· ἀλλ’ ἔρχεταιc ὥρα ἵνα πᾶς ὁ ἀποκτείναςd ὑμᾶς δόξῃe λατρείανf προσφέρεινg τῷ θεῷ.
3  καὶ ταῦτα ποιήσουσινa ὅτι οὐκ ἔγνωσανb τὸν πατέρα οὐδὲ ἐμέ.
4  ἀλλὰ ταῦτα λελάληκαa ὑμῖν ἵνα ὅταν ἔλθῃb ἡ ὥρα ⸀αὐτῶν μνημονεύητεc ⸁αὐτῶν ὅτι ἐγὼ εἶπονd ὑμῖν. Ταῦτα δὲ ὑμῖν ἐξ ἀρχῆς οὐκ εἶπον,e ὅτι μεθ’ ὑμῶν ἤμην.f
5  νῦν δὲ ὑπάγωa πρὸς τὸν πέμψαντάb με καὶ οὐδεὶς ἐξ ὑμῶν ἐρωτᾷc με· Ποῦ ὑπάγεις;d
6  ἀλλ’ ὅτι ταῦτα λελάληκαa ὑμῖν ἡ λύπηb πεπλήρωκενc ὑμῶν τὴν καρδίαν.
7  ἀλλ’ ἐγὼ τὴν ἀλήθειαν λέγωa ὑμῖν, συμφέρειb ὑμῖν ἵνα ἐγὼ ἀπέλθω.c ἐὰν ⸀γὰρ μὴ ἀπέλθω,d ὁ παράκλητοςe ⸂οὐ μὴ ἔλθῃ⸃f πρὸς ὑμᾶς· ἐὰν δὲ πορευθῶ,g πέμψωh αὐτὸν πρὸς ὑμᾶς.
8  καὶ ἐλθὼνa ἐκεῖνος ἐλέγξειb τὸν κόσμον περὶ ἁμαρτίας καὶ περὶ δικαιοσύνης καὶ περὶ κρίσεως·
9  περὶ ἁμαρτίας μέν, ὅτι οὐ πιστεύουσινa εἰς ἐμέ·
10  περὶ δικαιοσύνης δέ, ὅτι πρὸς τὸν ⸀πατέρα ὑπάγωa καὶ οὐκέτι θεωρεῖτέb με·
11  περὶ δὲ κρίσεως, ὅτι ὁ ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου κέκριται.a
12  Ἔτι πολλὰ ἔχωa ⸂ὑμῖν λέγειν⸃,b ἀλλ’ οὐ δύνασθεc βαστάζεινd ἄρτι·
13  ὅταν δὲ ἔλθῃa ἐκεῖνος, τὸ πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁδηγήσειb ὑμᾶς ⸂ἐν τῇ ἀληθείᾳ πάσῃ⸃, οὐ γὰρ λαλήσειc ἀφ’ ἑαυτοῦ, ἀλλ’ ὅσα ⸀ἀκούσειd λαλήσει,e καὶ τὰ ἐρχόμεναf ἀναγγελεῖg ὑμῖν.
14  ἐκεῖνος ἐμὲ δοξάσει,a ὅτι ἐκ τοῦ ἐμοῦ λήμψεταιb καὶ ἀναγγελεῖc ὑμῖν.
15  πάντα ὅσα ἔχειa ὁ πατὴρ ἐμά ἐστιν·b διὰ τοῦτο εἶπονc ὅτι ἐκ τοῦ ἐμοῦ λαμβάνειd καὶ ἀναγγελεῖe ὑμῖν.
16  Μικρὸν καὶ ⸀οὐκέτι θεωρεῖτέa με, καὶ πάλιν μικρὸν καὶ ὄψεσθέb ⸀με.
17  εἶπανa οὖν ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ πρὸς ἀλλήλους· Τί ἐστινb τοῦτο ὃ λέγειc ἡμῖν· Μικρὸν καὶ οὐ θεωρεῖτέd με, καὶ πάλιν μικρὸν καὶ ὄψεσθέe με; καί· ⸀Ὅτι ὑπάγωf πρὸς τὸν πατέρα;
18  ἔλεγονa οὖν· ⸂Τί ἐστινb τοῦτο⸃ ὃ ⸀λέγειc μικρόν; οὐκ οἴδαμενd τί λαλεῖ.e
19  ⸀ἔγνωa Ἰησοῦς ὅτι ἤθελονb αὐτὸν ἐρωτᾶν,c καὶ εἶπενd αὐτοῖς· Περὶ τούτου ζητεῖτεe μετ’ ἀλλήλων ὅτι εἶπον·f Μικρὸν καὶ οὐ θεωρεῖτέg με, καὶ πάλιν μικρὸν καὶ ὄψεσθέh με;
20  ἀμὴν ἀμὴν λέγωa ὑμῖν ὅτι κλαύσετεb καὶ θρηνήσετεc ὑμεῖς, ὁ δὲ κόσμος χαρήσεται·d ⸀ὑμεῖς λυπηθήσεσθε,e ἀλλ’ ἡ λύπηf ὑμῶν εἰς χαρὰν γενήσεται.g
21  ἡ γυνὴ ὅταν τίκτῃa λύπηνb ἔχει,c ὅτι ἦλθενd ἡ ὥρα αὐτῆς· ὅταν δὲ γεννήσῃe τὸ παιδίον, οὐκέτι μνημονεύειf τῆς θλίψεως διὰ τὴν χαρὰν ὅτι ἐγεννήθηg ἄνθρωπος εἰς τὸν κόσμον.
22  καὶ ὑμεῖς οὖν ⸂νῦν μὲν λύπην⸃a ἔχετε·b πάλιν δὲ ὄψομαιc ὑμᾶς, καὶ χαρήσεταιd ὑμῶν ἡ καρδία, καὶ τὴν χαρὰν ὑμῶν οὐδεὶς ⸀αἴρειe ἀφ’ ὑμῶν.
23  καὶ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἐμὲ οὐκ ἐρωτήσετεa οὐδέν· ἀμὴν ἀμὴν λέγωb ὑμῖν, ⸂ἄν τι⸃ αἰτήσητεc τὸν πατέρα ⸂δώσειd ὑμῖν ἐν τῷ ὀνόματί μου⸃.
24  ἕως ἄρτι οὐκ ᾐτήσατεa οὐδὲν ἐν τῷ ὀνόματί μου· αἰτεῖτεb καὶ λήμψεσθε,c ἵνα ἡ χαρὰ ὑμῶν ᾖd πεπληρωμένη.e
25  Ταῦτα ἐν παροιμίαιςa λελάληκαb ὑμῖν· ⸀ἔρχεταιc ὥρα ὅτε οὐκέτι ἐν παροιμίαιςd λαλήσωe ὑμῖν ἀλλὰ παρρησίᾳ περὶ τοῦ πατρὸς ⸀ἀπαγγελῶf ὑμῖν.
26  ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἐν τῷ ὀνόματί μου αἰτήσεσθε,a καὶ οὐ λέγωb ὑμῖν ὅτι ἐγὼ ἐρωτήσωc τὸν πατέρα περὶ ὑμῶν·
27  αὐτὸς γὰρ ὁ πατὴρ φιλεῖa ὑμᾶς, ὅτι ὑμεῖς ἐμὲ πεφιλήκατεb καὶ πεπιστεύκατεc ὅτι ἐγὼ παρὰ τοῦ ⸀θεοῦ ἐξῆλθον.d
28  ἐξῆλθονa ⸀ἐκ τοῦ πατρὸς καὶ ἐλήλυθαb εἰς τὸν κόσμον· πάλιν ἀφίημιc τὸν κόσμον καὶ πορεύομαιd πρὸς τὸν πατέρα.
29  ⸀Λέγουσινa οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ· Ἴδε νῦν ⸀ἐν παρρησίᾳ λαλεῖς,b καὶ παροιμίανc οὐδεμίαν λέγεις.d
30  νῦν οἴδαμενa ὅτι οἶδαςb πάντα καὶ οὐ χρείαν ἔχειςc ἵνα τίς σε ἐρωτᾷ·d ἐν τούτῳ πιστεύομενe ὅτι ἀπὸ θεοῦ ἐξῆλθες.f
31  ἀπεκρίθηa ⸀αὐτοῖς Ἰησοῦς· Ἄρτι πιστεύετε;b
32  ἰδοὺ ἔρχεταιa ὥρα ⸀καὶ ἐλήλυθενb ἵνα σκορπισθῆτεc ἕκαστος εἰς τὰ ἴδια κἀμὲ μόνον ἀφῆτε·d καὶ οὐκ εἰμὶe μόνος, ὅτι ὁ πατὴρ μετ’ ἐμοῦ ἐστιν.f
33  ταῦτα λελάληκαa ὑμῖν ἵνα ἐν ἐμοὶ εἰρήνην ἔχητε·b ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἔχετε,c ἀλλὰ θαρσεῖτε,d ἐγὼ νενίκηκαe τὸν κόσμον.
17
Ταῦτα ⸀ἐλάλησενa Ἰησοῦς, καὶ ⸂ἐπάραςb τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τὸν οὐρανὸν εἶπεν⸃·c Πάτερ, ἐλήλυθενd ἡ ὥρα· δόξασόνe σου τὸν υἱόν, ⸀ἵνα ὁ ⸀υἱὸς δοξάσῃf σέ,
2  καθὼς ἔδωκαςa αὐτῷ ἐξουσίαν πάσης σαρκός, ἵνα πᾶν ὃ δέδωκαςb αὐτῷ ⸀δώσῃc αὐτοῖς ζωὴν αἰώνιον.
3  αὕτη δέ ἐστινa ἡ αἰώνιος ζωὴ ἵνα γινώσκωσιb σὲ τὸν μόνον ἀληθινὸνc θεὸν καὶ ὃν ἀπέστειλαςd Ἰησοῦν Χριστόν.
4  ἐγώ σε ἐδόξασαa ἐπὶ τῆς γῆς, τὸ ἔργον ⸀τελειώσαςb ὃ δέδωκάςc μοι ἵνα ποιήσω·d
5  καὶ νῦν δόξασόνa με σύ, πάτερ, παρὰ σεαυτῷ τῇ δόξῃ ᾗ εἶχονb πρὸ τοῦ τὸν κόσμον εἶναιc παρὰ σοί.
6  Ἐφανέρωσάa σου τὸ ὄνομα τοῖς ἀνθρώποις οὓς ⸀ἔδωκάςb μοι ἐκ τοῦ κόσμου. σοὶ ἦσανc κἀμοὶ αὐτοὺς ⸁ἔδωκας,d καὶ τὸν λόγον σου τετήρηκαν.e
7  νῦν ἔγνωκανa ὅτι πάντα ὅσα ⸀δέδωκάςb μοι παρὰ σοῦ ⸀εἰσιν·c
8  ὅτι τὰ ῥήματα ἃ ⸀ἔδωκάςa μοι δέδωκαb αὐτοῖς, καὶ αὐτοὶ ἔλαβονc καὶ ἔγνωσανd ἀληθῶςe ὅτι παρὰ σοῦ ἐξῆλθον,f καὶ ἐπίστευσανg ὅτι σύ με ἀπέστειλας.h
9  ἐγὼ περὶ αὐτῶν ἐρωτῶ·a οὐ περὶ τοῦ κόσμου ἐρωτῶb ἀλλὰ περὶ ὧν δέδωκάςc μοι, ὅτι σοί εἰσιν,d
10  καὶ τὰ ἐμὰ πάντα σάa ἐστινb καὶ τὰ σὰc ἐμά, καὶ δεδόξασμαιd ἐν αὐτοῖς.
11  καὶ οὐκέτι εἰμὶa ἐν τῷ κόσμῳ, καὶ ⸀αὐτοὶ ἐν τῷ κόσμῳ εἰσίν,b κἀγὼ πρὸς σὲ ἔρχομαι.c πάτερ ἅγιε, τήρησονd αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου ᾧ δέδωκάςe μοι, ἵνα ὦσινf ἓν ⸀καθὼς ἡμεῖς.
12  ὅτε ἤμηνa μετ’ ⸀αὐτῶν ἐγὼ ἐτήρουνb αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου ⸀ᾧ δέδωκάςc μοι, ⸀καὶ ἐφύλαξα,d καὶ οὐδεὶς ἐξ αὐτῶν ἀπώλετοe εἰ μὴ ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας,f ἵνα ἡ γραφὴ πληρωθῇ.g
13  νῦν δὲ πρὸς σὲ ἔρχομαι,a καὶ ταῦτα λαλῶb ἐν τῷ κόσμῳ ἵνα ἔχωσινc τὴν χαρὰν τὴν ἐμὴν πεπληρωμένηνd ἐν ⸀ἑαυτοῖς.
14  ἐγὼ δέδωκαa αὐτοῖς τὸν λόγον σου, καὶ ὁ κόσμος ἐμίσησενb αὐτούς, ὅτι οὐκ εἰσὶνc ἐκ τοῦ κόσμου καθὼς ἐγὼ οὐκ εἰμὶd ἐκ τοῦ κόσμου.
15  οὐκ ἐρωτῶa ἵνα ἄρῃςb αὐτοὺς ἐκ τοῦ κόσμου ἀλλ’ ἵνα τηρήσῃςc αὐτοὺς ἐκ τοῦ πονηροῦ.
16  ἐκ τοῦ κόσμου οὐκ εἰσὶνa καθὼς ἐγὼ ⸂οὐκ εἰμὶb ἐκ τοῦ κόσμου⸃.
17  ἁγίασονa αὐτοὺς ἐν τῇ ⸀ἀληθείᾳ· ὁ λόγος ὁ σὸςb ἀλήθειά ἐστιν.c
18  καθὼς ἐμὲ ἀπέστειλαςa εἰς τὸν κόσμον, κἀγὼ ἀπέστειλαb αὐτοὺς εἰς τὸν κόσμον·
19  καὶ ὑπὲρ αὐτῶν ἐγὼ ἁγιάζωa ἐμαυτόν, ἵνα ⸂ὦσινb καὶ αὐτοὶ⸃ ἡγιασμένοιc ἐν ἀληθείᾳ.
20  Οὐ περὶ τούτων δὲ ἐρωτῶa μόνον, ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν πιστευόντωνb διὰ τοῦ λόγου αὐτῶν εἰς ἐμέ,
21  ἵνα πάντες ἓν ὦσιν,a καθὼς σύ, ⸀πάτερ, ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν σοί, ἵνα καὶ αὐτοὶ ἐν ⸀ἡμῖν ὦσιν,b ἵνα ὁ κόσμος ⸀πιστεύῃc ὅτι σύ με ἀπέστειλας.d
22  κἀγὼ τὴν δόξαν ἣν δέδωκάςa μοι δέδωκαb αὐτοῖς, ἵνα ὦσινc ἓν καθὼς ἡμεῖς ⸀ἕν,
23  ἐγὼ ἐν αὐτοῖς καὶ σὺ ἐν ἐμοί, ἵνα ὦσινa τετελειωμένοιb εἰς ἕν, ⸀ἵνα γινώσκῃc ὁ κόσμος ὅτι σύ με ἀπέστειλαςd καὶ ἠγάπησαςe αὐτοὺς καθὼς ἐμὲ ἠγάπησας.f
24  ⸀πάτερ, ⸀ὃ δέδωκάςa μοι, θέλωb ἵνα ὅπου εἰμὶc ἐγὼ κἀκεῖνοιd ὦσινe μετ’ ἐμοῦ, ἵνα θεωρῶσινf τὴν δόξαν τὴν ἐμὴν ἣν ⸀δέδωκάςg μοι, ὅτι ἠγάπησάςh με πρὸ καταβολῆςi κόσμου.
25  ⸀Πάτερ δίκαιε, καὶ ὁ κόσμος σε οὐκ ἔγνω,a ἐγὼ δέ σε ἔγνων,b καὶ οὗτοι ἔγνωσανc ὅτι σύ με ἀπέστειλας,d
26  καὶ ἐγνώρισαa αὐτοῖς τὸ ὄνομά σου καὶ γνωρίσω,b ἵνα ἡ ἀγάπη ἣν ἠγάπησάςc με ἐν αὐτοῖς ᾖd κἀγὼ ἐν αὐτοῖς.
18
Ταῦτα ⸀εἰπὼνa Ἰησοῦς ἐξῆλθενb σὺν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ πέρανc τοῦ χειμάρρουd ⸀τοῦ Κεδρὼνe ὅπου ἦνf κῆπος,g εἰς ὃν εἰσῆλθενh αὐτὸς καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ.
2  ᾔδειa δὲ καὶ Ἰούδας ὁ παραδιδοὺςb αὐτὸν τὸν τόπον, ὅτι πολλάκιςc ⸀συνήχθηd Ἰησοῦς ἐκεῖ μετὰ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ.
3  ὁ οὖν Ἰούδας λαβὼνa τὴν σπεῖρανb καὶ ἐκ τῶν ἀρχιερέων καὶ ⸂ἐκ τῶν⸃ Φαρισαίων ὑπηρέταςc ἔρχεταιd ἐκεῖ μετὰ φανῶνe καὶ λαμπάδωνf καὶ ὅπλων.g
4  Ἰησοῦς ⸀οὖν εἰδὼςa πάντα τὰ ἐρχόμεναb ἐπ’ αὐτὸν ⸂ἐξῆλθεν,c καὶ λέγει⸃d αὐτοῖς· Τίνα ζητεῖτε;e
5  ἀπεκρίθησανa αὐτῷ· Ἰησοῦν τὸν Ναζωραῖον.b λέγειc ⸀αὐτοῖς· Ἐγώ εἰμι.d εἱστήκειe δὲ καὶ Ἰούδας ὁ παραδιδοὺςf αὐτὸν μετ’ αὐτῶν.
6  ὡς οὖν εἶπενa ⸀αὐτοῖς· Ἐγώ εἰμι,b ἀπῆλθονc εἰς τὰ ὀπίσω καὶ ἔπεσανd χαμαί.e
7  πάλιν οὖν ⸂ἐπηρώτησενa αὐτούς⸃· Τίνα ζητεῖτε;b οἱ δὲ εἶπαν·c Ἰησοῦν τὸν Ναζωραῖον.d
8  ἀπεκρίθηa Ἰησοῦς· Εἶπονb ὑμῖν ὅτι ἐγώ εἰμι·c εἰ οὖν ἐμὲ ζητεῖτε,d ἄφετεe τούτους ὑπάγειν·f
9  ἵνα πληρωθῇa ὁ λόγος ὃν εἶπενb ὅτι Οὓς δέδωκάςc μοι οὐκ ἀπώλεσαd ἐξ αὐτῶν οὐδένα.
10  Σίμων οὖν Πέτρος ἔχωνa μάχαιρανb εἵλκυσενc αὐτὴν καὶ ἔπαισενd τὸν τοῦ ἀρχιερέως δοῦλον καὶ ἀπέκοψενe αὐτοῦ τὸ ⸀ὠτάριονf τὸ δεξιόν. ἦνg δὲ ὄνομα τῷ δούλῳ Μάλχος.h
11  εἶπενa οὖν ὁ Ἰησοῦς τῷ Πέτρῳ· Βάλεb τὴν ⸀μάχαιρανc εἰς τὴν θήκην·d τὸ ποτήριον ὃ δέδωκένe μοι ὁ πατὴρ οὐ μὴ πίωf αὐτό;
12  Ἡ οὖν σπεῖραa καὶ ὁ χιλίαρχοςb καὶ οἱ ὑπηρέταιc τῶν Ἰουδαίων συνέλαβονd τὸν Ἰησοῦν καὶ ἔδησανe αὐτὸν
13  καὶ ⸀ἤγαγονa πρὸς Ἅννανb πρῶτον· ἦνc γὰρ πενθερὸςd τοῦ Καϊάφα,e ὃς ἦνf ἀρχιερεὺς τοῦ ἐνιαυτοῦg ἐκείνου·
14  ἦνa δὲ Καϊάφαςb ὁ συμβουλεύσαςc τοῖς Ἰουδαίοις ὅτι συμφέρειd ἕνα ἄνθρωπον ⸀ἀποθανεῖνe ὑπὲρ τοῦ λαοῦ.
15  Ἠκολούθειa δὲ τῷ Ἰησοῦ Σίμων Πέτρος ⸀καὶ ἄλλος μαθητής. ὁ δὲ μαθητὴς ἐκεῖνος ἦνb γνωστὸςc τῷ ἀρχιερεῖ καὶ συνεισῆλθενd τῷ Ἰησοῦ εἰς τὴν αὐλὴνe τοῦ ἀρχιερέως,
16  ὁ δὲ Πέτρος εἱστήκειa πρὸς τῇ θύρᾳ ἔξω. ἐξῆλθενb οὖν ὁ μαθητὴς ὁ ἄλλος ⸀ὁ γνωστὸςc ⸂τοῦ ἀρχιερέως⸃ καὶ εἶπενd τῇ θυρωρῷe καὶ εἰσήγαγενf τὸν Πέτρον.
17  λέγειa οὖν ⸂τῷ Πέτρῳ ἡ παιδίσκηb ἡ θυρωρός⸃·c Μὴ καὶ σὺ ἐκ τῶν μαθητῶν εἶd τοῦ ἀνθρώπου τούτου; λέγειe ἐκεῖνος· Οὐκ εἰμί.f
18  εἱστήκεισανa δὲ οἱ δοῦλοι καὶ οἱ ὑπηρέταιb ἀνθρακιὰνc πεποιηκότες,d ὅτι ψῦχοςe ἦν,f καὶ ἐθερμαίνοντο·g ἦνh δὲ ⸂καὶ ὁ Πέτρος μετ’ αὐτῶν⸃ ἑστὼςi καὶ θερμαινόμενος.j
19  Ὁ οὖν ἀρχιερεὺς ἠρώτησενa τὸν Ἰησοῦν περὶ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ καὶ περὶ τῆς διδαχῆς αὐτοῦ.
20  ἀπεκρίθηa ⸀αὐτῷ Ἰησοῦς· Ἐγὼ παρρησίᾳ ⸀λελάληκαb τῷ κόσμῳ· ἐγὼ πάντοτε ἐδίδαξαc ἐν συναγωγῇ καὶ ἐν τῷ ἱερῷ, ὅπου ⸀πάντες οἱ Ἰουδαῖοι συνέρχονται,d καὶ ἐν κρυπτῷe ἐλάλησαf οὐδέν·
21  τί με ⸂ἐρωτᾷς;a ἐρώτησον⸃b τοὺς ἀκηκοόταςc τί ἐλάλησαd αὐτοῖς· ἴδε οὗτοι οἴδασινe ἃ εἶπονf ἐγώ.
22  ταῦτα δὲ αὐτοῦ εἰπόντοςa εἷς ⸂παρεστηκὼςb τῶν ὑπηρετῶν⸃c ἔδωκενd ῥάπισμαe τῷ Ἰησοῦ εἰπών·f Οὕτως ἀποκρίνῃg τῷ ἀρχιερεῖ;
23  ἀπεκρίθηa ⸀αὐτῷ Ἰησοῦς· Εἰ κακῶςb ἐλάλησα,c μαρτύρησονd περὶ τοῦ κακοῦ· εἰ δὲ καλῶς, τί με δέρεις;e
24  ἀπέστειλενa ⸀οὖν αὐτὸν ὁ Ἅνναςb δεδεμένονc πρὸς Καϊάφανd τὸν ἀρχιερέα.
25  Ἦνa δὲ Σίμων Πέτρος ἑστὼςb καὶ θερμαινόμενος.c εἶπονd οὖν αὐτῷ· Μὴ καὶ σὺ ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ εἶ;e ⸀ἠρνήσατοf ἐκεῖνος καὶ εἶπεν·g Οὐκ εἰμί.h
26  λέγειa εἷς ἐκ τῶν δούλων τοῦ ἀρχιερέως, συγγενὴςb ὢνc οὗ ἀπέκοψενd Πέτρος τὸ ὠτίον·e Οὐκ ἐγώ σε εἶδονf ἐν τῷ κήπῳg μετ’ αὐτοῦ;
27  πάλιν οὖν ⸀ἠρνήσατοa Πέτρος· καὶ εὐθέως ἀλέκτωρb ἐφώνησεν.c
28  Ἄγουσινa οὖν τὸν Ἰησοῦν ἀπὸ τοῦ Καϊάφαb εἰς τὸ πραιτώριον·c ἦνd δὲ πρωΐ·e καὶ αὐτοὶ οὐκ εἰσῆλθονf εἰς τὸ πραιτώριον,g ἵνα μὴ μιανθῶσινh ⸀ἀλλὰ φάγωσινi τὸ πάσχα.j
29  ἐξῆλθενa οὖν ὁ Πιλᾶτος ⸀ἔξω πρὸς αὐτοὺς καὶ ⸀φησίν·b Τίνα κατηγορίανc φέρετεd ⸀κατὰ τοῦ ἀνθρώπου τούτου;
30  ἀπεκρίθησανa καὶ εἶπανb αὐτῷ· Εἰ μὴ ἦνc οὗτος ⸂κακὸν ποιῶν⸃,d οὐκ ἄν σοι παρεδώκαμενe αὐτόν.
31  εἶπενa οὖν αὐτοῖς ⸀ὁ Πιλᾶτος· Λάβετεb αὐτὸν ὑμεῖς, καὶ κατὰ τὸν νόμον ὑμῶν κρίνατεc αὐτόν. ⸀εἶπονd αὐτῷ οἱ Ἰουδαῖοι· Ἡμῖν οὐκ ἔξεστινe ἀποκτεῖναιf οὐδένα·
32  ἵνα ὁ λόγος τοῦ Ἰησοῦ πληρωθῇa ὃν εἶπενb σημαίνωνc ποίῳ θανάτῳ ἤμελλενd ἀποθνῄσκειν.e
33  Εἰσῆλθενa οὖν ⸂πάλιν εἰς τὸ πραιτώριον⸃b ὁ Πιλᾶτος καὶ ἐφώνησενc τὸν Ἰησοῦν καὶ εἶπενd αὐτῷ· Σὺ εἶe ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων;
34  ⸀ἀπεκρίθηa Ἰησοῦς· ⸂Ἀπὸ σεαυτοῦ⸃ σὺ τοῦτο λέγειςb ἢ ἄλλοι ⸂εἶπόνc σοι⸃ περὶ ἐμοῦ;
35  ἀπεκρίθηa ὁ Πιλᾶτος· Μήτιb ἐγὼ Ἰουδαῖός εἰμι;c τὸ ἔθνος τὸ σὸνd καὶ οἱ ἀρχιερεῖς παρέδωκάνe σε ἐμοί· τί ἐποίησας;f
36  ἀπεκρίθηa Ἰησοῦς· Ἡ βασιλεία ἡ ἐμὴ οὐκ ἔστινb ἐκ τοῦ κόσμου τούτου· εἰ ἐκ τοῦ κόσμου τούτου ἦνc ἡ βασιλεία ἡ ἐμή, οἱ ὑπηρέταιd ⸂οἱ ἐμοὶ ἠγωνίζοντοe ἄν⸃, ἵνα μὴ παραδοθῶf τοῖς Ἰουδαίοις· νῦν δὲ ἡ βασιλεία ἡ ἐμὴ οὐκ ἔστινg ἐντεῦθεν.h
37  εἶπενa οὖν αὐτῷ ὁ Πιλᾶτος· Οὐκοῦνb βασιλεὺς εἶc σύ; ἀπεκρίθηd ⸀ὁ Ἰησοῦς· Σὺ λέγειςe ὅτι βασιλεύς ⸀εἰμι.f ἐγὼ εἰς τοῦτο γεγέννημαιg καὶ εἰς τοῦτο ἐλήλυθαh εἰς τὸν κόσμον ἵνα μαρτυρήσωi τῇ ἀληθείᾳ· πᾶς ὁ ὢνj ἐκ τῆς ἀληθείας ἀκούειk μου τῆς φωνῆς.
38  λέγειa αὐτῷ ὁ Πιλᾶτος· Τί ἐστινb ἀλήθεια; Καὶ τοῦτο εἰπὼνc πάλιν ἐξῆλθενd πρὸς τοὺς Ἰουδαίους, καὶ λέγειe αὐτοῖς· Ἐγὼ οὐδεμίαν ⸂εὑρίσκωf ἐν αὐτῷ αἰτίαν⸃·g
39  ἔστινa δὲ συνήθειαb ὑμῖν ἵνα ἕνα ⸂ἀπολύσωc ὑμῖν⸃ ἐν τῷ πάσχα·d βούλεσθεe οὖν ⸄ἀπολύσωf ὑμῖν⸅ τὸν βασιλέα τῶν Ἰουδαίων;
40  ἐκραύγασανa οὖν ⸀πάλιν λέγοντες·b Μὴ τοῦτον ἀλλὰ τὸν Βαραββᾶν.c ἦνd δὲ ὁ Βαραββᾶςe λῃστής.f
19
Τότε οὖν ἔλαβενa ὁ Πιλᾶτος τὸν Ἰησοῦν καὶ ἐμαστίγωσεν.b
2  καὶ οἱ στρατιῶταιa πλέξαντεςb στέφανονc ἐξ ἀκανθῶνd ἐπέθηκανe αὐτοῦ τῇ κεφαλῇ, καὶ ἱμάτιον πορφυροῦνf περιέβαλονg αὐτόν,
3  καὶ ⸂ἤρχοντοa πρὸς αὐτὸν καὶ⸃ ἔλεγον·b Χαῖρε,c ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων· καὶ ἐδίδοσανd αὐτῷ ῥαπίσματα.e
4  ⸂καὶ ἐξῆλθεν⸃a πάλιν ἔξω ὁ Πιλᾶτος καὶ λέγειb αὐτοῖς· Ἴδε ἄγωc ὑμῖν αὐτὸν ἔξω, ἵνα γνῶτεd ὅτι ⸂οὐδεμίαν αἰτίανe εὑρίσκωf ἐν αὐτῷ⸃.
5  ἐξῆλθενa οὖν ὁ Ἰησοῦς ἔξω, φορῶνb τὸν ἀκάνθινονc στέφανονd καὶ τὸ πορφυροῦνe ἱμάτιον. καὶ λέγειf αὐτοῖς· ⸀Ἰδοὺ ὁ ἄνθρωπος.
6  ὅτε οὖν εἶδονa αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ ὑπηρέταιb ἐκραύγασανc λέγοντες·d Σταύρωσονe ⸀σταύρωσον.f λέγειg αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος· Λάβετεh αὐτὸν ὑμεῖς καὶ σταυρώσατε,i ἐγὼ γὰρ οὐχ εὑρίσκωj ἐν αὐτῷ αἰτίαν.k
7  ἀπεκρίθησανa αὐτῷ οἱ Ἰουδαῖοι· Ἡμεῖς νόμον ἔχομεν,b καὶ κατὰ τὸν ⸀νόμον ὀφείλειc ἀποθανεῖν,d ὅτι ⸂υἱὸν θεοῦ ἑαυτὸν⸃ ἐποίησεν.e
8  Ὅτε οὖν ἤκουσενa ὁ Πιλᾶτος τοῦτον τὸν λόγον, μᾶλλον ἐφοβήθη,b
9  καὶ εἰσῆλθενa εἰς τὸ πραιτώριονb πάλιν καὶ λέγειc τῷ Ἰησοῦ· Πόθενd εἶe σύ; ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀπόκρισινf οὐκ ἔδωκενg αὐτῷ.
10  λέγειa οὖν αὐτῷ ὁ Πιλᾶτος· Ἐμοὶ οὐ λαλεῖς;b οὐκ οἶδαςc ὅτι ἐξουσίαν ἔχωd ⸂ἀπολῦσαίe σε καὶ ἐξουσίαν ἔχωf σταυρῶσαί⸃g σε;
11  ἀπεκρίθηa ⸀αὐτῷ Ἰησοῦς· Οὐκ εἶχεςb ἐξουσίαν ⸂κατ’ ἐμοῦ οὐδεμίαν⸃ εἰ μὴ ἦνc ⸂δεδομένονd σοι⸃ ἄνωθεν·e διὰ τοῦτο ὁ ⸀παραδούςf μέ σοι μείζονα ἁμαρτίαν ἔχει.g
12  ἐκ τούτου ⸂ὁ Πιλᾶτος ἐζήτει⸃a ἀπολῦσαιb αὐτόν· οἱ δὲ Ἰουδαῖοι ⸀ἐκραύγασανc λέγοντες·d Ἐὰν τοῦτον ἀπολύσῃς,e οὐκ εἶf φίλοςg τοῦ Καίσαρος·h πᾶς ὁ βασιλέα ἑαυτὸν ποιῶνi ἀντιλέγειj τῷ Καίσαρι.k
13  Ὁ οὖν Πιλᾶτος ἀκούσαςa ⸂τῶν λόγων τούτων⸃ ἤγαγενb ἔξω τὸν Ἰησοῦν, καὶ ἐκάθισενc ⸀ἐπὶ βήματοςd εἰς τόπον λεγόμενονe Λιθόστρωτον,f Ἑβραϊστὶg δὲ Γαββαθα.h
14  ἦνa δὲ παρασκευὴb τοῦ πάσχα,c ὥρα ⸂ἦνd ὡς⸃ ἕκτη.e καὶ λέγειf τοῖς Ἰουδαίοις· Ἴδε ὁ βασιλεὺς ὑμῶν.
15  ⸂ἐκραύγασανa οὖν ἐκεῖνοι⸃· Ἆρονb ἆρον,c σταύρωσονd αὐτόν. λέγειe αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος· Τὸν βασιλέα ὑμῶν σταυρώσω;f ἀπεκρίθησανg οἱ ἀρχιερεῖς· Οὐκ ἔχομενh βασιλέα εἰ μὴ Καίσαρα.i
16  τότε οὖν παρέδωκενa αὐτὸν αὐτοῖς ἵνα σταυρωθῇ.b Παρέλαβονc ⸀οὖν τὸν ⸀Ἰησοῦν·
17  καὶ βαστάζωνa ⸂αὑτῷ τὸν σταυρὸν⸃b ἐξῆλθενc εἰς ⸀τὸν λεγόμενονd Κρανίουe Τόπον, ⸀ὃ λέγεταιf Ἑβραϊστὶg Γολγοθα,h
18  ὅπου αὐτὸν ἐσταύρωσαν,a καὶ μετ’ αὐτοῦ ἄλλους δύο ἐντεῦθενb καὶ ἐντεῦθεν,c μέσον δὲ τὸν Ἰησοῦν.
19  ἔγραψενa δὲ καὶ τίτλονb ὁ Πιλᾶτος καὶ ἔθηκενc ἐπὶ τοῦ σταυροῦ·d ἦνe δὲ γεγραμμένον·f Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖοςg ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων.
20  τοῦτον οὖν τὸν τίτλονa πολλοὶ ἀνέγνωσανb τῶν Ἰουδαίων, ὅτι ἐγγὺς ἦνc ὁ τόπος τῆς πόλεως ὅπου ἐσταυρώθηd ὁ Ἰησοῦς· καὶ ἦνe γεγραμμένονf Ἑβραϊστί,g ⸂Ῥωμαϊστί,h Ἑλληνιστί⸃.i
21  ἔλεγονa οὖν τῷ Πιλάτῳ οἱ ἀρχιερεῖς τῶν Ἰουδαίων· Μὴ γράφε·b Ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων, ἀλλ’ ὅτι ἐκεῖνος εἶπενc Βασιλεὺς ⸂τῶν Ἰουδαίων εἰμί⸃.d
22  ἀπεκρίθηa ὁ Πιλᾶτος· Ὃ γέγραφαb γέγραφα.c
23  οἱ οὖν στρατιῶταιa ὅτε ἐσταύρωσανb τὸν Ἰησοῦν ἔλαβονc τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ ἐποίησανd τέσσαρα μέρη, ἑκάστῳ στρατιώτῃe μέρος, καὶ τὸν χιτῶνα.f ἦνg δὲ ὁ χιτὼνh ἄραφος,i ἐκ τῶν ἄνωθενj ὑφαντὸςk δι’ ὅλου·
24  εἶπανa οὖν πρὸς ἀλλήλους· Μὴ σχίσωμενb αὐτόν, ἀλλὰ λάχωμενc περὶ αὐτοῦ τίνος ἔσται·d ἵνα ἡ γραφὴ πληρωθῇe ⸂ἡ λέγουσα⸃·f Διεμερίσαντοg τὰ ἱμάτιά μου ἑαυτοῖς καὶ ἐπὶ τὸν ἱματισμόνh μου ἔβαλονi κλῆρον.j Οἱ μὲν οὖν στρατιῶταιk ταῦτα ἐποίησαν.l
25  Εἱστήκεισανa δὲ παρὰ τῷ σταυρῷb τοῦ Ἰησοῦ ἡ μήτηρ αὐτοῦ καὶ ἡ ἀδελφὴc τῆς μητρὸς αὐτοῦ, Μαρίαd ἡ τοῦ Κλωπᾶe καὶ Μαρίαf ἡ Μαγδαληνή.g
26  Ἰησοῦς οὖν ἰδὼνa τὴν μητέρα καὶ τὸν μαθητὴν παρεστῶταb ὃν ἠγάπαc λέγειd τῇ ⸀μητρί· Γύναι, ⸀ἴδε ὁ υἱός σου·
27  εἶταa λέγειb τῷ μαθητῇ· ⸀Ἴδε ἡ μήτηρ σου. καὶ ἀπ’ ἐκείνης τῆς ὥρας ἔλαβενc ὁ μαθητὴς αὐτὴν εἰς τὰ ἴδια.
28  Μετὰ τοῦτο ⸀εἰδὼςa ὁ Ἰησοῦς ὅτι ⸂ἤδη πάντα⸃ τετέλεσταιb ἵνα τελειωθῇc ἡ γραφὴ λέγει·d Διψῶ.e
29  ⸀σκεῦοςa ἔκειτοb ὄξουςc μεστόν·d ⸂σπόγγονe οὖν μεστὸνf τοῦ⸃ ὄξουςg ⸀ὑσσώπῳh περιθέντεςi προσήνεγκανj αὐτοῦ τῷ στόματι.
30  ὅτε οὖν ἔλαβενa τὸ ὄξοςb ὁ Ἰησοῦς εἶπεν·c Τετέλεσται,d καὶ κλίναςe τὴν κεφαλὴν παρέδωκενf τὸ πνεῦμα.
31  Οἱ οὖν Ἰουδαῖοι, ⸂ἐπεὶa παρασκευὴb ἦν,c ἵνα μὴ μείνῃd ἐπὶ τοῦ σταυροῦe τὰ σώματα ἐν τῷ σαββάτῳ⸃, ἦνf γὰρ μεγάλη ἡ ἡμέρα ἐκείνου τοῦ σαββάτου, ἠρώτησανg τὸν Πιλᾶτον ἵνα κατεαγῶσινh αὐτῶν τὰ σκέληi καὶ ἀρθῶσιν.j
32  ἦλθονa οὖν οἱ στρατιῶται,b καὶ τοῦ μὲν πρώτου κατέαξανc τὰ σκέληd καὶ τοῦ ἄλλου τοῦ συσταυρωθέντοςe αὐτῷ·
33  ἐπὶ δὲ τὸν Ἰησοῦν ἐλθόντες,a ὡς εἶδονb ⸂ἤδη αὐτὸν⸃ τεθνηκότα,c οὐ κατέαξανd αὐτοῦ τὰ σκέλη,e
34  ἀλλ’ εἷς τῶν στρατιωτῶνa λόγχῃb αὐτοῦ τὴν πλευρὰνc ἔνυξεν,d καὶ ⸂ἐξῆλθενe εὐθὺς⸃ αἷμα καὶ ὕδωρ.
35  καὶ ὁ ἑωρακὼςa μεμαρτύρηκεν,b καὶ ἀληθινὴc ⸂αὐτοῦ ἐστιν⸃d ἡ μαρτυρία, καὶ ἐκεῖνος οἶδενe ὅτι ἀληθῆf λέγει,g ἵνα ⸀καὶ ὑμεῖς ⸀πιστεύητε.h
36  ἐγένετοa γὰρ ταῦτα ἵνα ἡ γραφὴ πληρωθῇ·b Ὀστοῦνc οὐ συντριβήσεταιd ⸀αὐτοῦ.
37  καὶ πάλιν ἑτέρα γραφὴ λέγει·a Ὄψονταιb εἰς ὃν ἐξεκέντησαν.c
38  Μετὰ ⸀δὲ ταῦτα ἠρώτησενa τὸν Πιλᾶτον Ἰωσὴφ ⸀ἀπὸ Ἁριμαθαίας,b ὢνc μαθητὴς τοῦ Ἰησοῦ κεκρυμμένοςd δὲ διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων, ἵνα ἄρῃe τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ· καὶ ἐπέτρεψενf ὁ Πιλᾶτος. ἦλθενg οὖν καὶ ἦρενh τὸ σῶμα ⸀αὐτοῦ.
39  ἦλθενa δὲ καὶ Νικόδημος,b ὁ ἐλθὼνc πρὸς ⸀αὐτὸν νυκτὸς τὸ πρῶτον, φέρωνd ⸀μίγμαe σμύρνηςf καὶ ἀλόηςg ὡς λίτραςh ἑκατόν.i
40  ἔλαβονa οὖν τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ καὶ ἔδησανb ⸀αὐτὸ ὀθονίοιςc μετὰ τῶν ἀρωμάτων,d καθὼς ἔθοςe ἐστὶνf τοῖς Ἰουδαίοις ἐνταφιάζειν.g
41  ἦνa δὲ ἐν τῷ τόπῳ ὅπου ἐσταυρώθηb κῆπος,c καὶ ἐν τῷ κήπῳd μνημεῖον καινόν, ἐν ᾧ οὐδέπωe οὐδεὶς ⸂ἦνf τεθειμένος⸃·g
42  ἐκεῖ οὖν διὰ τὴν παρασκευὴνa τῶν Ἰουδαίων, ὅτι ἐγγὺς ἦνb τὸ μνημεῖον, ἔθηκανc τὸν Ἰησοῦν.
20
Τῇ δὲ μιᾷ τῶν σαββάτων Μαρίαa ἡ Μαγδαληνὴb ἔρχεταιc πρωῒd σκοτίαςe ἔτι οὔσηςf εἰς τὸ μνημεῖον, καὶ βλέπειg τὸν λίθον ἠρμένονh ἐκ τοῦ μνημείου.
2  τρέχειa οὖν καὶ ἔρχεταιb πρὸς Σίμωνα Πέτρον καὶ πρὸς τὸν ἄλλον μαθητὴν ὃν ἐφίλειc ὁ Ἰησοῦς, καὶ λέγειd αὐτοῖς· Ἦρανe τὸν κύριον ἐκ τοῦ μνημείου, καὶ οὐκ οἴδαμενf ποῦ ἔθηκανg αὐτόν.
3  ἐξῆλθενa οὖν ὁ Πέτρος καὶ ὁ ἄλλος μαθητής, καὶ ἤρχοντοb εἰς τὸ μνημεῖον.
4  ἔτρεχονa δὲ οἱ δύο ὁμοῦ·b καὶ ὁ ἄλλος μαθητὴς προέδραμενc τάχιονd τοῦ Πέτρου καὶ ἦλθενe πρῶτος εἰς τὸ μνημεῖον,
5  καὶ παρακύψαςa βλέπειb κείμεναc τὰ ὀθόνια,d οὐ μέντοιe εἰσῆλθεν.f
6  ἔρχεταιa οὖν ⸀καὶ Σίμων Πέτρος ἀκολουθῶνb αὐτῷ, καὶ εἰσῆλθενc εἰς τὸ μνημεῖον· καὶ θεωρεῖd τὰ ὀθόνιαe κείμενα,f
7  καὶ τὸ σουδάριον,a ὃ ἦνb ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ, οὐ μετὰ τῶν ὀθονίωνc κείμενονd ἀλλὰ χωρὶς ἐντετυλιγμένονe εἰς ἕνα τόπον·
8  τότε οὖν εἰσῆλθενa καὶ ὁ ἄλλος μαθητὴς ὁ ἐλθὼνb πρῶτος εἰς τὸ μνημεῖον, καὶ εἶδενc καὶ ἐπίστευσεν·d
9  οὐδέπωa γὰρ ᾔδεισανb τὴν γραφὴν ὅτι δεῖc αὐτὸν ἐκ νεκρῶν ἀναστῆναι.d
10  ἀπῆλθονa οὖν πάλιν πρὸς ⸀αὑτοὺς οἱ μαθηταί.
11  Μαρίαa δὲ εἱστήκειb πρὸς ⸂τῷ μνημείῳ ἔξω κλαίουσα⸃.c ὡς οὖν ἔκλαιενd παρέκυψενe εἰς τὸ μνημεῖον,
12  καὶ θεωρεῖa δύο ἀγγέλους ἐν λευκοῖςb καθεζομένους,c ἕνα πρὸς τῇ κεφαλῇ καὶ ἕνα πρὸς τοῖς ποσίν, ὅπου ἔκειτοd τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ.
13  καὶ λέγουσινa αὐτῇ ἐκεῖνοι· Γύναι, τί κλαίεις;b λέγειc αὐτοῖς ὅτι Ἦρανd τὸν κύριόν μου, καὶ οὐκ οἶδαe ποῦ ἔθηκανf αὐτόν.
14  ⸀ταῦτα εἰποῦσαa ἐστράφηb εἰς τὰ ὀπίσω, καὶ θεωρεῖc τὸν Ἰησοῦν ἑστῶτα,d καὶ οὐκ ᾔδειe ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν.f
15  λέγειa ⸀αὐτῇ Ἰησοῦς· Γύναι, τί κλαίεις;b τίνα ζητεῖς;c ἐκείνη δοκοῦσαd ὅτι ὁ κηπουρόςe ἐστινf λέγειg αὐτῷ· Κύριε, εἰ σὺ ἐβάστασαςh αὐτόν, εἰπέi μοι ποῦ ἔθηκαςj αὐτόν, κἀγὼ αὐτὸν ἀρῶ.k
16  λέγειa ⸀αὐτῇ Ἰησοῦς· ⸀Μαριάμ.b στραφεῖσαc ἐκείνη λέγειd αὐτῷ ⸀Ἑβραϊστί·e Ραββουνιf (ὃ λέγεταιg Διδάσκαλε).
17  λέγειa ⸀αὐτῇ Ἰησοῦς· Μή μου ἅπτου,b οὔπωc γὰρ ἀναβέβηκαd πρὸς τὸν ⸀πατέρα· πορεύουe δὲ πρὸς τοὺς ἀδελφούς μου καὶ εἰπὲf αὐτοῖς· Ἀναβαίνωg πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ πατέρα ὑμῶν καὶ θεόν μου καὶ θεὸν ὑμῶν.
18  ἔρχεταιa ⸀Μαριὰμb ἡ Μαγδαληνὴc ⸀ἀγγέλλουσαd τοῖς μαθηταῖς ὅτι ⸀Ἑώρακαe τὸν κύριον καὶ ταῦτα εἶπενf αὐτῇ.
19  Οὔσηςa οὖν ὀψίαςb τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τῇ ⸀μιᾷ σαββάτων, καὶ τῶν θυρῶν κεκλεισμένωνc ὅπου ἦσανd οἱ ⸀μαθηταὶ διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων, ἦλθενe ὁ Ἰησοῦς καὶ ἔστηf εἰς τὸ μέσον, καὶ λέγειg αὐτοῖς· Εἰρήνη ὑμῖν.
20  καὶ τοῦτο εἰπὼνa ⸀ἔδειξενb τὰς χεῖρας καὶ τὴν πλευρὰνc ⸀αὐτοῖς. ἐχάρησανd οὖν οἱ μαθηταὶ ἰδόντεςe τὸν κύριον.
21  εἶπενa οὖν αὐτοῖς ⸂ὁ Ἰησοῦς⸃ πάλιν· Εἰρήνη ὑμῖν· καθὼς ἀπέσταλκένb με ὁ πατήρ, κἀγὼ πέμπωc ὑμᾶς.
22  καὶ τοῦτο εἰπὼνa ἐνεφύσησενb καὶ λέγειc αὐτοῖς· Λάβετεd πνεῦμα ἅγιον·
23  ἄν τινων ἀφῆτεa τὰς ἁμαρτίας ⸀ἀφέωνταιb αὐτοῖς· ἄν τινων κρατῆτεc κεκράτηνται.d
24  Θωμᾶςa δὲ εἷς ἐκ τῶν δώδεκα, ὁ λεγόμενοςb Δίδυμος,c οὐκ ἦνd μετ’ αὐτῶν ὅτε ⸀ἦλθενe Ἰησοῦς.
25  ἔλεγονa οὖν αὐτῷ οἱ ἄλλοι μαθηταί· Ἑωράκαμενb τὸν κύριον. ὁ δὲ εἶπενc αὐτοῖς· Ἐὰν μὴ ἴδωd ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ τὸν τύπονe τῶν ἥλωνf καὶ βάλωg τὸν δάκτυλόνh μου εἰς τὸν τύπονi τῶν ἥλωνj καὶ βάλωk ⸂μου τὴν χεῖρα⸃ εἰς τὴν πλευρὰνl αὐτοῦ, οὐ μὴ πιστεύσω.m
26  Καὶ μεθ’ ἡμέρας ὀκτὼa πάλιν ἦσανb ἔσωc οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ καὶ Θωμᾶςd μετ’ αὐτῶν. ἔρχεταιe ὁ Ἰησοῦς τῶν θυρῶν κεκλεισμένων,f καὶ ἔστηg εἰς τὸ μέσον καὶ εἶπεν·h Εἰρήνη ὑμῖν.
27  εἶταa λέγειb τῷ Θωμᾷ·c Φέρεd τὸν δάκτυλόνe σου ὧδε καὶ ἴδεf τὰς χεῖράς μου, καὶ φέρεg τὴν χεῖρά σου καὶ βάλεh εἰς τὴν πλευράνi μου, καὶ μὴ γίνουj ἄπιστοςk ἀλλὰ πιστός.
28  ⸀ἀπεκρίθηa Θωμᾶςb καὶ εἶπενc αὐτῷ· Ὁ κύριός μου καὶ ὁ θεός μου.
29  λέγειa αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Ὅτι ἑώρακάςb με πεπίστευκας;c μακάριοι οἱ μὴ ἰδόντεςd καὶ πιστεύσαντες.e
30  Πολλὰ μὲν οὖν καὶ ἄλλα σημεῖα ἐποίησενa ὁ Ἰησοῦς ἐνώπιον τῶν ⸀μαθητῶν, ἃ οὐκ ἔστινb γεγραμμέναc ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ·
31  ταῦτα δὲ γέγραπταιa ἵνα ⸀πιστεύητεb ὅτι Ἰησοῦς ἐστινc ὁ χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ, καὶ ἵνα πιστεύοντεςd ζωὴν ἔχητεe ἐν τῷ ὀνόματι αὐτοῦ.
21
Μετὰ ταῦτα ἐφανέρωσενa ἑαυτὸν πάλιν ⸀ὁ Ἰησοῦς τοῖς μαθηταῖς ἐπὶ τῆς θαλάσσης τῆς Τιβεριάδος·b ἐφανέρωσενc δὲ οὕτως.
2  ἦσανa ὁμοῦb Σίμων Πέτρος καὶ Θωμᾶςc ὁ λεγόμενοςd Δίδυμοςe καὶ Ναθαναὴλf ὁ ἀπὸ Κανὰg τῆς Γαλιλαίας καὶ οἱ τοῦ Ζεβεδαίουh καὶ ἄλλοι ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ δύο.
3  λέγειa αὐτοῖς Σίμων Πέτρος· Ὑπάγωb ἁλιεύειν·c λέγουσινd αὐτῷ· Ἐρχόμεθαe καὶ ἡμεῖς σὺν σοί. ἐξῆλθονf καὶ ἐνέβησανg εἰς τὸ ⸀πλοῖον, καὶ ἐν ἐκείνῃ τῇ νυκτὶ ἐπίασανh οὐδέν.
4  Πρωΐαςa δὲ ἤδη ⸀γενομένηςb ⸀ἔστηc Ἰησοῦς εἰς τὸν αἰγιαλόν·d οὐ μέντοιe ᾔδεισανf οἱ μαθηταὶ ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν.g
5  λέγειa οὖν αὐτοῖς ⸀ὁ Ἰησοῦς· Παιδία, μή τι προσφάγιονb ἔχετε;c ἀπεκρίθησανd αὐτῷ· Οὔ.
6  ὁ δὲ εἶπενa αὐτοῖς· Βάλετεb εἰς τὰ δεξιὰ μέρη τοῦ πλοίου τὸ δίκτυον,c καὶ εὑρήσετε.d ἔβαλονe οὖν, καὶ οὐκέτι αὐτὸ ἑλκύσαιf ⸀ἴσχυονg ἀπὸ τοῦ πλήθους τῶν ἰχθύων.h
7  λέγειa οὖν ὁ μαθητὴς ἐκεῖνος ὃν ἠγάπαb ὁ Ἰησοῦς τῷ Πέτρῳ· Ὁ κύριός ἐστιν.c Σίμων οὖν Πέτρος, ἀκούσαςd ὅτι ὁ κύριός ἐστιν,e τὸν ἐπενδύτηνf διεζώσατο,g ἦνh γὰρ γυμνός,i καὶ ἔβαλενj ἑαυτὸν εἰς τὴν θάλασσαν·
8  οἱ δὲ ἄλλοι μαθηταὶ τῷ πλοιαρίῳa ἦλθον,b οὐ γὰρ ἦσανc μακρὰνd ἀπὸ τῆς γῆς ἀλλὰ ὡς ἀπὸ πηχῶνe διακοσίων,f σύροντεςg τὸ δίκτυονh τῶν ἰχθύων.i
9  Ὡς οὖν ἀπέβησανa εἰς τὴν γῆν βλέπουσινb ἀνθρακιὰνc κειμένηνd καὶ ὀψάριονe ἐπικείμενονf καὶ ἄρτον.
10  λέγειa αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Ἐνέγκατεb ἀπὸ τῶν ὀψαρίωνc ὧν ἐπιάσατεd νῦν.
11  ἀνέβηa ⸀οὖν Σίμων Πέτρος καὶ εἵλκυσενb τὸ δίκτυονc ⸂εἰς τὴν γῆν⸃ μεστὸνd ἰχθύωνe μεγάλων ἑκατὸνf πεντήκονταg τριῶν· καὶ τοσούτωνh ὄντωνi οὐκ ἐσχίσθηj τὸ δίκτυον.k
12  λέγειa αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Δεῦτεb ἀριστήσατε.c οὐδεὶς ⸀δὲ ἐτόλμαd τῶν μαθητῶν ἐξετάσαιe αὐτόν· Σὺ τίς εἶ;f εἰδότεςg ὅτι ὁ κύριός ἐστιν.h
13  ⸀ἔρχεταιa ⸀ὁ Ἰησοῦς καὶ λαμβάνειb τὸν ἄρτον καὶ δίδωσινc αὐτοῖς, καὶ τὸ ὀψάριονd ὁμοίως.
14  τοῦτο ἤδη τρίτον ἐφανερώθηa ⸀ὁ Ἰησοῦς τοῖς ⸀μαθηταῖς ἐγερθεὶςb ἐκ νεκρῶν.
15  Ὅτε οὖν ἠρίστησανa λέγειb τῷ Σίμωνι Πέτρῳ ὁ Ἰησοῦς· Σίμων ⸀Ἰωάννου, ἀγαπᾷςc με πλέον τούτων; λέγειd αὐτῷ· Ναί, κύριε, σὺ οἶδαςe ὅτι φιλῶf σε. λέγειg αὐτῷ· Βόσκεh τὰ ἀρνία μου.
16  λέγειa αὐτῷ πάλιν δεύτερον· Σίμων ⸀Ἰωάννου, ἀγαπᾷςb με; λέγειc αὐτῷ· Ναί, κύριε, σὺ οἶδαςd ὅτι φιλῶe σε. λέγειf αὐτῷ· Ποίμαινεg τὰ πρόβατά μου.
17  λέγειa αὐτῷ τὸ τρίτον· Σίμων ⸀Ἰωάννου, φιλεῖςb με; ἐλυπήθηc ὁ Πέτρος ὅτι εἶπενd αὐτῷ τὸ τρίτον· Φιλεῖςe με; καὶ ⸀εἶπενf αὐτῷ· Κύριε, ⸂πάντα σὺ⸃ οἶδας,g σὺ γινώσκειςh ὅτι φιλῶi σε. λέγειj αὐτῷ ⸀ὁ Ἰησοῦς· Βόσκεk τὰ ⸀πρόβατά μου.
18  ἀμὴν ἀμὴν λέγωa σοι, ὅτε ἦςb νεώτερος,c ἐζώννυεςd σεαυτὸν καὶ περιεπάτειςe ὅπου ἤθελες·f ὅταν δὲ γηράσῃς,g ἐκτενεῖςh τὰς χεῖράς σου, καὶ ἄλλος ⸂σε ζώσει⸃i καὶ οἴσειj ὅπου οὐ θέλεις.k
19  τοῦτο δὲ εἶπενa σημαίνωνb ποίῳ θανάτῳ δοξάσειc τὸν θεόν. καὶ τοῦτο εἰπὼνd λέγειe αὐτῷ· Ἀκολούθειf μοι.
20  ⸀Ἐπιστραφεὶςa ὁ Πέτρος βλέπειb τὸν μαθητὴν ὃν ἠγάπαc ὁ Ἰησοῦς ἀκολουθοῦντα,d ὃς καὶ ἀνέπεσενe ἐν τῷ δείπνῳf ἐπὶ τὸ στῆθοςg αὐτοῦ καὶ εἶπεν·h Κύριε, τίς ἐστινi ὁ παραδιδούςj σε;
21  τοῦτον ⸀οὖν ἰδὼνa ὁ Πέτρος λέγειb τῷ Ἰησοῦ· Κύριε, οὗτος δὲ τί;
22  λέγειa αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Ἐὰν αὐτὸν θέλωb μένεινc ἕως ἔρχομαι,d τί πρὸς σέ; σύ ⸂μοι ἀκολούθει⸃.e
23  ἐξῆλθενa οὖν ⸂οὗτος ὁ λόγος⸃ εἰς τοὺς ἀδελφοὺς ὅτι ὁ μαθητὴς ἐκεῖνος οὐκ ἀποθνῄσκει.b ⸂οὐκ εἶπενc δὲ⸃ αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ὅτι οὐκ ἀποθνῄσκειd ἀλλ’· Ἐὰν αὐτὸν θέλωe μένεινf ἕως ἔρχομαι,g τί πρὸς σέ;
24  Οὗτός ἐστινa ὁ μαθητὴς ὁ μαρτυρῶνb περὶ τούτων καὶ ⸀ὁ γράψαςc ταῦτα, καὶ οἴδαμενd ὅτι ἀληθὴςe ⸂αὐτοῦ ἡ μαρτυρία ἐστίν⸃.f
25  ἔστινa δὲ καὶ ἄλλα πολλὰ ⸀ἃ ἐποίησενb ὁ Ἰησοῦς, ἅτινα ἐὰν γράφηταιc καθ’ ἕν, οὐδ’ αὐτὸν οἶμαιd τὸν κόσμον ⸀χωρήσεινe τὰ γραφόμεναf ⸀βιβλία.