Κατὰ Ἰωάννην

8
Ἰησοῦς δὲ ἐπορεύθηa εἰς τὸ Ὄρος τῶν Ἐλαιῶν.b
2  Ὄρθρουa δὲ πάλιν παρεγένετοb εἰς τὸ ἱερόν, καὶ πᾶς ὁ λαὸς ἤρχετοc καὶ καθίσαςd ἐδίδασκενe αὐτούς.
3  ἄγουσινa δὲ οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι πρὸς αὐτὸν γυναῖκα ἐν μοιχείᾳb καταλήφθεισανc καὶ στήσαντεςd αὐτὴν ἐν μέσῳ
4  λέγουσινa αὐτῷ, πειράζοντεςb Διδάσκαλε, αὕτη ἡ γυνὴ κατελήφθηc ἐπ’ αὐτοφόρῳd μοιχευομένη·e
5  ἐν δὲ τῷ νόμῳ Μωϋσῆς ἡμῖν ἐνετείλατοa τὰς τοιαύτας λιθοβολεῖσθαιb σὺ οὖν τί λέγεις;c
6  τοῦτο δὲ ἔλεγονa πειράζοντεςb αὐτόν, ἵνα ἔχωσινc κατηγορεῖνd αὐτοῦ. ὁ δὲ Ἰησοῦς κάτωe κύψαςf τῷ δακτύλῳg ἔγραφενh εἰς τὴν γῆν. μὴ προσποιούμενοςi
7  ὡς δὲ ἐπέμενονa ἐρωτῶντεςb αὐτόν, ἀνακύψαςc εἶπενd πρὸς αὐτούς Ὁ ἀναμάρτητοςe ὑμῶν πρῶτον ἐπ’ αὐτὴν τὸν λίθον· βαλέτωf
8  καὶ πάλιν κάτωa κύψαςb ἔγραφενc εἰς τὴν γῆν.
9  οἱ δὲ ἀκούσαντεςa καὶ ὑπὸ τῆς συνειδήσεως ἐλεγχόμενοιb ἐξήρχοντοc εἷς καθ’ εἷς ἀρξάμενοιd ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων, καὶ κατελείφθηe μόνος, ὁ Ἰησοῦς καὶ ἡ γυνὴ ἐν μέσῳ οὖσα.f
10  ἀνακύψαςa δὲ ὁ Ἰησοῦς καὶ μηδένα θεασάμενοςb πλὴν τὴς γυναικός εἶπενc αὐτῇ, ποῦ εἰσιν;d ἐκεῖνοι οἱ κατήγοροίe σου οὐδείς σε κατέκρινεν;f
11  ἡ δὲ εἶπεν,a Οὐδείς, κύριε. εἶπενb δὲ ὁ Ἰησοῦς, Οὐδὲ ἐγώ σε κρίνωc πορεύου,d καὶ μηκέτιe ἁμάρτανε.f
12  Πάλιν οὖν αὐτοῖς ⸂ἐλάλησενa ὁ Ἰησοῦς⸃ λέγων·b Ἐγώ εἰμιc τὸ φῶς τοῦ κόσμου· ὁ ἀκολουθῶνd ⸀ἐμοὶ οὐ μὴ περιπατήσῃe ἐν τῇ σκοτίᾳ,f ἀλλ’ ἕξειg τὸ φῶς τῆς ζωῆς.
13  εἶπονa οὖν αὐτῷ οἱ Φαρισαῖοι· Σὺ περὶ σεαυτοῦ μαρτυρεῖς·b ἡ μαρτυρία σου οὐκ ἔστινc ἀληθής.d
14  ἀπεκρίθηa Ἰησοῦς καὶ εἶπενb αὐτοῖς· Κἂνc ἐγὼ μαρτυρῶd περὶ ἐμαυτοῦ, ἀληθήςe ἐστινf ἡ μαρτυρία μου, ὅτι οἶδαg πόθενh ἦλθονi καὶ ποῦ ὑπάγω·j ὑμεῖς δὲ οὐκ οἴδατεk πόθενl ἔρχομαιm ⸀ἢ ποῦ ὑπάγω.n
15  ὑμεῖς κατὰ τὴν σάρκα κρίνετε,a ἐγὼ οὐ κρίνωb οὐδένα.
16  καὶ ἐὰν κρίνωa δὲ ἐγώ, ἡ κρίσις ἡ ἐμὴ ⸀ἀληθινήb ἐστιν,c ὅτι μόνος οὐκ εἰμί,d ἀλλ’ ἐγὼ καὶ ὁ πέμψαςe με πατήρ.
17  καὶ ἐν τῷ νόμῳ δὲ τῷ ὑμετέρῳa γέγραπταιb ὅτι δύο ἀνθρώπων ἡ μαρτυρία ἀληθήςc ἐστιν.d
18  ἐγώ εἰμιa ὁ μαρτυρῶνb περὶ ἐμαυτοῦ καὶ μαρτυρεῖc περὶ ἐμοῦ ὁ πέμψαςd με πατήρ.
19  ἔλεγονa οὖν αὐτῷ· Ποῦ ἐστινb ὁ πατήρ σου; ἀπεκρίθηc Ἰησοῦς· Οὔτε ἐμὲ οἴδατεd οὔτε τὸν πατέρα μου· εἰ ἐμὲ ᾔδειτε,e καὶ τὸν πατέρα μου ⸂ἂν ᾔδειτε⸃.f
20  ταῦτα τὰ ῥήματα ⸀ἐλάλησενa ἐν τῷ γαζοφυλακίῳb διδάσκωνc ἐν τῷ ἱερῷ· καὶ οὐδεὶς ἐπίασενd αὐτόν, ὅτι οὔπωe ἐληλύθειf ἡ ὥρα αὐτοῦ.
21  Εἶπενa οὖν πάλιν ⸀αὐτοῖς· Ἐγὼ ὑπάγωb καὶ ζητήσετέc με, καὶ ἐν τῇ ἁμαρτίᾳ ὑμῶν ἀποθανεῖσθε·d ὅπου ἐγὼ ὑπάγωe ὑμεῖς οὐ δύνασθεf ἐλθεῖν.g
22  ἔλεγονa οὖν οἱ Ἰουδαῖοι· Μήτιb ἀποκτενεῖc ἑαυτὸν ὅτι λέγει·d Ὅπου ἐγὼ ὑπάγωe ὑμεῖς οὐ δύνασθεf ἐλθεῖν;g
23  καὶ ⸀ἔλεγενa αὐτοῖς· Ὑμεῖς ἐκ τῶν κάτωb ἐστέ,c ἐγὼ ἐκ τῶν ἄνωd εἰμί·e ὑμεῖς ἐκ ⸂τούτου τοῦ κόσμου⸃ ἐστέ,f ἐγὼ οὐκ εἰμὶg ἐκ τοῦ κόσμου τούτου.
24  εἶπονa οὖν ὑμῖν ὅτι ἀποθανεῖσθεb ἐν ταῖς ἁμαρτίαις ὑμῶν· ἐὰν γὰρ μὴ πιστεύσητεc ὅτι ἐγώ εἰμι,d ἀποθανεῖσθεe ἐν ταῖς ἁμαρτίαις ὑμῶν.
25  ἔλεγονa οὖν αὐτῷ· Σὺ τίς εἶ;b ⸀εἶπενc αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Τὴν ἀρχὴν ⸂ὅ τι⸃ καὶ λαλῶd ὑμῖν;
26  πολλὰ ἔχωa περὶ ὑμῶν λαλεῖνb καὶ κρίνειν·c ἀλλ’ ὁ πέμψαςd με ἀληθήςe ἐστιν,f κἀγὼ ἃ ἤκουσαg παρ’ αὐτοῦ ταῦτα ⸀λαλῶh εἰς τὸν κόσμον.
27  οὐκ ἔγνωσανa ὅτι τὸν πατέρα αὐτοῖς ἔλεγεν.b
28  εἶπενa ⸀οὖν ὁ Ἰησοῦς· Ὅταν ὑψώσητεb τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου, τότε γνώσεσθεc ὅτι ἐγώ εἰμι,d καὶ ἀπ’ ἐμαυτοῦ ποιῶe οὐδέν, ἀλλὰ καθὼς ἐδίδαξένf με ὁ ⸀πατὴρ ταῦτα λαλῶ.g
29  καὶ ὁ πέμψαςa με μετ’ ἐμοῦ ἐστιν·b οὐκ ἀφῆκένc με ⸀μόνον, ὅτι ἐγὼ τὰ ἀρεστὰd αὐτῷ ποιῶe πάντοτε.
30  ταῦτα αὐτοῦ λαλοῦντοςa πολλοὶ ἐπίστευσανb εἰς αὐτόν.
31  Ἔλεγενa οὖν ὁ Ἰησοῦς πρὸς τοὺς πεπιστευκόταςb αὐτῷ Ἰουδαίους· Ἐὰν ὑμεῖς μείνητεc ἐν τῷ λόγῳ τῷ ἐμῷ, ἀληθῶςd μαθηταί μού ἐστε,e
32  καὶ γνώσεσθεa τὴν ἀλήθειαν, καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσειb ὑμᾶς.
33  ἀπεκρίθησανa ⸂πρὸς αὐτόν⸃· Σπέρμα Ἀβραάμ ἐσμενb καὶ οὐδενὶ δεδουλεύκαμενc πώποτε·d πῶς σὺ λέγειςe ὅτι Ἐλεύθεροιf γενήσεσθε;g
34  Ἀπεκρίθηa αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Ἀμὴν ἀμὴν λέγωb ὑμῖν ὅτι πᾶς ὁ ποιῶνc τὴν ἁμαρτίαν δοῦλός ἐστινd τῆς ἁμαρτίας·
35  ὁ δὲ δοῦλος οὐ μένειa ἐν τῇ οἰκίᾳ εἰς τὸν αἰῶνα· ⸀ὁ υἱὸς μένειb εἰς τὸν αἰῶνα.
36  ἐὰν οὖν ὁ υἱὸς ὑμᾶς ἐλευθερώσῃ,a ὄντωςb ἐλεύθεροιc ἔσεσθε.d
37  οἶδαa ὅτι σπέρμα Ἀβραάμ ἐστε·b ἀλλὰ ζητεῖτέc με ἀποκτεῖναι,d ὅτι ὁ λόγος ὁ ἐμὸς οὐ χωρεῖe ἐν ὑμῖν.
38  ⸂ἃ ἐγὼ⸃ ἑώρακαa παρὰ τῷ ⸀πατρὶ λαλῶ·b καὶ ὑμεῖς οὖν ⸂ἃ ἠκούσατε⸃c παρὰ ⸂τοῦ πατρὸς⸃ ποιεῖτε.d
39  Ἀπεκρίθησανa καὶ εἶπανb αὐτῷ· Ὁ πατὴρ ἡμῶν Ἀβραάμ ἐστιν.c λέγειd αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Εἰ τέκνα τοῦ Ἀβραάμ ⸀ἐστε,e τὰ ἔργα τοῦ Ἀβραὰμ ⸀ἐποιεῖτε·f
40  νῦν δὲ ζητεῖτέa με ἀποκτεῖναι,b ἄνθρωπον ὃς τὴν ἀλήθειαν ὑμῖν λελάληκαc ἣν ἤκουσαd παρὰ τοῦ θεοῦ· τοῦτο Ἀβραὰμ οὐκ ἐποίησεν.e
41  ὑμεῖς ποιεῖτεa τὰ ἔργα τοῦ πατρὸς ὑμῶν. ⸀εἶπανb αὐτῷ· Ἡμεῖς ἐκ πορνείαςc ⸂οὐ γεγεννήμεθα⸃·d ἕνα πατέρα ἔχομενe τὸν θεόν.
42  ⸀εἶπενa αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Εἰ ὁ θεὸς πατὴρ ὑμῶν ἦνb ἠγαπᾶτεc ἂν ἐμέ, ἐγὼ γὰρ ἐκ τοῦ θεοῦ ἐξῆλθονd καὶ ἥκω·e οὐδὲ γὰρ ἀπ’ ἐμαυτοῦ ἐλήλυθα,f ἀλλ’ ἐκεῖνός με ἀπέστειλεν.g
43  διὰ τί τὴν λαλιὰνa τὴν ἐμὴν οὐ γινώσκετε;b ὅτι οὐ δύνασθεc ἀκούεινd τὸν λόγον τὸν ἐμόν.
44  ὑμεῖς ἐκ τοῦ πατρὸς τοῦ διαβόλου ἐστὲa καὶ τὰς ἐπιθυμίας τοῦ πατρὸς ὑμῶν θέλετεb ποιεῖν.c ἐκεῖνος ἀνθρωποκτόνοςd ἦνe ἀπ’ ἀρχῆς, καὶ ἐν τῇ ἀληθείᾳ ⸂οὐκ ἔστηκεν⸃,f ὅτι οὐκ ἔστινg ἀλήθεια ἐν αὐτῷ. ὅταν λαλῇh τὸ ψεῦδος,i ἐκ τῶν ἰδίων λαλεῖ,j ὅτι ψεύστηςk ἐστὶνl καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ.
45  ἐγὼ δὲ ὅτι τὴν ἀλήθειαν λέγω,a οὐ πιστεύετέb μοι.
46  τίς ἐξ ὑμῶν ἐλέγχειa με περὶ ἁμαρτίας; ⸀εἰ ἀλήθειαν λέγω,b διὰ τί ὑμεῖς οὐ πιστεύετέc μοι;
47  ὁ ὢνa ἐκ τοῦ θεοῦ τὰ ῥήματα τοῦ θεοῦ ἀκούει·b διὰ τοῦτο ὑμεῖς οὐκ ἀκούετεc ὅτι ἐκ τοῦ θεοῦ οὐκ ἐστέ.d
48  ⸀Ἀπεκρίθησανa οἱ Ἰουδαῖοι καὶ εἶπανb αὐτῷ· Οὐ καλῶς λέγομενc ἡμεῖς ὅτι Σαμαρίτηςd εἶe σὺ καὶ δαιμόνιον ἔχεις;f
49  ἀπεκρίθηa Ἰησοῦς· Ἐγὼ δαιμόνιον οὐκ ἔχω,b ἀλλὰ τιμῶc τὸν πατέρα μου, καὶ ὑμεῖς ἀτιμάζετέd με.
50  ἐγὼ δὲ οὐ ζητῶa τὴν δόξαν μου· ἔστινb ὁ ζητῶνc καὶ κρίνων.d
51  ἀμὴν ἀμὴν λέγωa ὑμῖν, ἐάν τις τὸν ⸂ἐμὸν λόγον⸃ τηρήσῃ,b θάνατον οὐ μὴ θεωρήσῃc εἰς τὸν αἰῶνα.
52  ⸀εἶπονa αὐτῷ οἱ Ἰουδαῖοι· Νῦν ἐγνώκαμενb ὅτι δαιμόνιον ἔχεις.c Ἀβραὰμ ἀπέθανενd καὶ οἱ προφῆται, καὶ σὺ λέγεις·e Ἐάν τις τὸν λόγον μου τηρήσῃ,f οὐ μὴ γεύσηταιg θανάτου εἰς τὸν αἰῶνα·
53  μὴ σὺ μείζων εἶa τοῦ πατρὸς ἡμῶν Ἀβραάμ, ὅστις ἀπέθανεν;b καὶ οἱ προφῆται ἀπέθανον·c τίνα ⸀σεαυτὸν ποιεῖς;d
54  ἀπεκρίθηa Ἰησοῦς· Ἐὰν ἐγὼ ⸀δοξάσωb ἐμαυτόν, ἡ δόξα μου οὐδέν ἐστιν·c ἔστινd ὁ πατήρ μου ὁ δοξάζωνe με, ὃν ὑμεῖς λέγετεf ὅτι θεὸς ⸀ἡμῶν ἐστιν,g
55  καὶ οὐκ ἐγνώκατεa αὐτόν, ἐγὼ δὲ οἶδαb αὐτόν· κἂνc εἴπωd ὅτι οὐκ οἶδαe αὐτόν, ἔσομαιf ὅμοιος ⸀ὑμῖν ψεύστης·g ἀλλὰ οἶδαh αὐτὸν καὶ τὸν λόγον αὐτοῦ τηρῶ.i
56  Ἀβραὰμ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἠγαλλιάσατοa ἵνα ἴδῃb τὴν ἡμέραν τὴν ἐμήν, καὶ εἶδενc καὶ ἐχάρη.d
57  εἶπονa οὖν οἱ Ἰουδαῖοι πρὸς αὐτόν· Πεντήκονταb ἔτη οὔπωc ἔχειςd καὶ Ἀβραὰμ ἑώρακας;e
58  εἶπενa ⸀αὐτοῖς Ἰησοῦς· Ἀμὴν ἀμὴν λέγωb ὑμῖν, πρὶνc Ἀβραὰμ γενέσθαιd ἐγὼ εἰμί.e
59  ἦρανa οὖν λίθους ἵνα βάλωσινb ἐπ’ αὐτόν· Ἰησοῦς δὲ ἐκρύβηc καὶ ἐξῆλθενd ἐκ τοῦ ⸀ἱεροῦ.