Κατὰ Ἰωάννην

7
Καὶ ⸂μετὰ ταῦτα περιεπάτειa Ἰησοῦς⸃ ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ, οὐ γὰρ ἤθελενb ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ περιπατεῖν,c ὅτι ἐζήτουνd αὐτὸν οἱ Ἰουδαῖοι ἀποκτεῖναι.e
2ἦνa δὲ ἐγγὺς ἑορτὴb τῶν Ἰουδαίων σκηνοπηγία.c
3εἶπονa οὖν πρὸς αὐτὸν οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ· Μετάβηθιb ἐντεῦθενc καὶ ὕπαγεd εἰς τὴν Ἰουδαίαν, ἵνα καὶ οἱ μαθηταί σου ⸀θεωρήσουσινe ⸂σοῦ τὰ ἔργα⸃ ποιεῖς·f
4οὐδεὶς γάρ ⸂τι ἐν κρυπτῷ⸃a ποιεῖb καὶ ζητεῖc αὐτὸς ἐν παρρησίᾳ εἶναι·d εἰ ταῦτα ποιεῖς,e φανέρωσονf σεαυτὸν τῷ κόσμῳ.
5οὐδὲ γὰρ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ ἐπίστευονa εἰς αὐτόν.
6λέγειa οὖν αὐτοῖς Ἰησοῦς· καιρὸς ἐμὸς οὔπωb πάρεστιν,c δὲ καιρὸς ὑμέτεροςd πάντοτέ ἐστινe ἕτοιμος.f
7οὐ δύναταιa κόσμος μισεῖνb ὑμᾶς, ἐμὲ δὲ μισεῖ,c ὅτι ἐγὼ μαρτυρῶd περὶ αὐτοῦ ὅτι τὰ ἔργα αὐτοῦ πονηρά ἐστιν.e
8ὑμεῖς ἀνάβητεa εἰς τὴν ⸀ἑορτήν·b ἐγὼ ⸀οὐκ ἀναβαίνωc εἰς τὴν ἑορτὴνd ταύτην, ὅτι ⸂ἐμὸς καιρὸς⸃ οὔπωe πεπλήρωται.f
9ταῦτα ⸀δὲ εἰπὼνa ⸀αὐτὸς ἔμεινενb ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ.
10Ὡς δὲ ἀνέβησανa οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ ⸂εἰς τὴν ἑορτήν,b τότε καὶ αὐτὸς ἀνέβη⸃,c οὐ φανερῶςd ἀλλὰ ὡς ἐν κρυπτῷ.e
11οἱ οὖν Ἰουδαῖοι ἐζήτουνa αὐτὸν ἐν τῇ ἑορτῇb καὶ ἔλεγον·c Ποῦ ἐστινd ἐκεῖνος;
12καὶ γογγυσμὸςa ⸂περὶ αὐτοῦ ἦνb πολὺς⸃ ἐν τοῖς ὄχλοις· οἱ μὲν ἔλεγονc ὅτι Ἀγαθός ἐστιν,d ἄλλοι ⸀δὲ ἔλεγον·e Οὔ, ἀλλὰ πλανᾷf τὸν ὄχλον.
13οὐδεὶς μέντοιa παρρησίᾳ ἐλάλειb περὶ αὐτοῦ διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων.
14Ἤδη δὲ τῆς ἑορτῆςa μεσούσηςb ⸀ἀνέβηc Ἰησοῦς εἰς τὸ ἱερὸν καὶ ἐδίδασκεν.d
15⸂ἐθαύμαζονa οὖν⸃ οἱ Ἰουδαῖοι λέγοντες·b Πῶς οὗτος γράμματαc οἶδενd μὴ μεμαθηκώς;e
16ἀπεκρίθηa οὖν αὐτοῖς ⸀ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπεν·b ἐμὴ διδαχὴ οὐκ ἔστινc ἐμὴ ἀλλὰ τοῦ πέμψαντόςd με·
17ἐάν τις θέλῃa τὸ θέλημα αὐτοῦ ποιεῖν,b γνώσεταιc περὶ τῆς διδαχῆς πότερονd ἐκ τοῦ θεοῦ ἐστινe ἐγὼ ἀπ’ ἐμαυτοῦ λαλῶ.f
18 ἀφ’ ἑαυτοῦ λαλῶνa τὴν δόξαν τὴν ἰδίαν ζητεῖ·b δὲ ζητῶνc τὴν δόξαν τοῦ πέμψαντοςd αὐτὸν οὗτος ἀληθήςe ἐστινf καὶ ἀδικίαg ἐν αὐτῷ οὐκ ἔστιν.h
19Οὐ Μωϋσῆς ⸀δέδωκενa ὑμῖν τὸν νόμον; καὶ οὐδεὶς ἐξ ὑμῶν ποιεῖb τὸν νόμον. τί με ζητεῖτεc ἀποκτεῖναι;d
20ἀπεκρίθηa ⸀ὄχλος· Δαιμόνιον ἔχεις·b τίς σε ζητεῖc ἀποκτεῖναι;d
21ἀπεκρίθηa Ἰησοῦς καὶ εἶπενb αὐτοῖς· Ἓν ἔργον ἐποίησαc καὶ πάντες θαυμάζετε.d
22διὰ τοῦτο Μωϋσῆς δέδωκενa ὑμῖν τὴν περιτομήν— οὐχ ὅτι ἐκ τοῦ Μωϋσέως ἐστὶνb ἀλλ’ ἐκ τῶν πατέρων— καὶ ἐν σαββάτῳ περιτέμνετεc ἄνθρωπον.
23εἰ περιτομὴν ⸀λαμβάνειa ἄνθρωπος ἐν σαββάτῳ ἵνα μὴ λυθῇb νόμος Μωϋσέως, ἐμοὶ χολᾶτεc ὅτι ὅλον ἄνθρωπον ὑγιῆd ἐποίησαe ἐν σαββάτῳ;
24μὴ κρίνετεa κατ’ ὄψιν,b ἀλλὰ τὴν δικαίαν κρίσιν ⸀κρίνετε.c
25Ἔλεγονa οὖν τινες ἐκ τῶν Ἱεροσολυμιτῶν·b Οὐχ οὗτός ἐστινc ὃν ζητοῦσινd ἀποκτεῖναι;e
26καὶ ἴδε παρρησίᾳ λαλεῖa καὶ οὐδὲν αὐτῷ λέγουσιν·b μήποτεc ἀληθῶςd ἔγνωσανe οἱ ἄρχοντες ὅτι οὗτός ⸀ἐστινf χριστός;
27ἀλλὰ τοῦτον οἴδαμενa πόθενb ἐστίν·c δὲ χριστὸς ὅταν ἔρχηταιd οὐδεὶς γινώσκειe πόθενf ἐστίν.g
28ἔκραξενa οὖν ἐν τῷ ἱερῷ διδάσκωνb Ἰησοῦς καὶ λέγων·c Κἀμὲ οἴδατεd καὶ οἴδατεe πόθενf εἰμί·g καὶ ἀπ’ ἐμαυτοῦ οὐκ ἐλήλυθα,h ἀλλ’ ἔστινi ἀληθινὸςj πέμψαςk με, ὃν ὑμεῖς οὐκ οἴδατε·l
29ἐγὼ οἶδαa αὐτόν, ὅτι παρ’ αὐτοῦ εἰμιb κἀκεῖνόςc με ἀπέστειλεν.d
30ἐζήτουνa οὖν αὐτὸν πιάσαι,b καὶ οὐδεὶς ἐπέβαλενc ἐπ’ αὐτὸν τὴν χεῖρα, ὅτι οὔπωd ἐληλύθειe ὥρα αὐτοῦ.
31⸂ἐκ τοῦ ὄχλου δὲ πολλοὶ⸃ ἐπίστευσανa εἰς αὐτόν, καὶ ⸀ἔλεγον·b χριστὸς ὅταν ἔλθῃc ⸀μὴ πλείονα ⸀σημεῖα ποιήσειd ὧν οὗτος ἐποίησεν;e
32Ἤκουσανa οἱ Φαρισαῖοι τοῦ ὄχλου γογγύζοντοςb περὶ αὐτοῦ ταῦτα, καὶ ἀπέστειλανc ⸂οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι ὑπηρέτας⸃d ἵνα πιάσωσινe αὐτόν.
33εἶπενa οὖν Ἰησοῦς· Ἔτι ⸂χρόνον μικρὸν⸃ μεθ’ ὑμῶν εἰμιb καὶ ὑπάγωc πρὸς τὸν πέμψαντάd με.
34ζητήσετέa με καὶ οὐχ ⸀εὑρήσετέ,b καὶ ὅπου εἰμὶc ἐγὼ ὑμεῖς οὐ δύνασθεd ἐλθεῖν.e
35εἶπονa οὖν οἱ Ἰουδαῖοι πρὸς ἑαυτούς· Ποῦ οὗτος μέλλειb πορεύεσθαιc ὅτι ἡμεῖς οὐχ εὑρήσομενd αὐτόν; μὴ εἰς τὴν διασπορὰνe τῶν Ἑλλήνωνf μέλλειg πορεύεσθαιh καὶ διδάσκεινi τοὺς Ἕλληνας;j
36τίς ἐστινa ⸂ὁ λόγος οὗτος⸃ ὃν εἶπε·b Ζητήσετέc με καὶ οὐχ ⸀εὑρήσετέ,d καὶ ὅπου εἰμὶe ἐγὼ ὑμεῖς οὐ δύνασθεf ἐλθεῖν;g
37Ἐν δὲ τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ τῇ μεγάλῃ τῆς ἑορτῆςa εἱστήκειb Ἰησοῦς, καὶ ἔκραξενc λέγων·d Ἐάν τις διψᾷe ἐρχέσθωf πρός με καὶ πινέτω.g
38 πιστεύωνa εἰς ἐμέ, καθὼς εἶπενb γραφή, ποταμοὶc ἐκ τῆς κοιλίαςd αὐτοῦ ῥεύσουσινe ὕδατος ζῶντος.f
39τοῦτο δὲ εἶπενa περὶ τοῦ πνεύματος ⸀οὗ ἔμελλονb λαμβάνεινc οἱ ⸀πιστεύσαντεςd εἰς αὐτόν· οὔπωe γὰρ ἦνf ⸀πνεῦμα, ὅτι Ἰησοῦς ⸀οὐδέπωg ἐδοξάσθη.h
40⸂Ἐκ τοῦ ὄχλου οὖν⸃ ἀκούσαντεςa ⸂τῶν λόγων τούτων⸃ ⸀ἔλεγον·b Οὗτός ἐστινc ἀληθῶςd προφήτης·
41ἄλλοι ἔλεγον·a Οὗτός ἐστινb χριστός· ⸂οἱ δὲ⸃ ἔλεγον·c Μὴ γὰρ ἐκ τῆς Γαλιλαίας χριστὸς ἔρχεται;d
42⸀οὐχ γραφὴ εἶπενa ὅτι ἐκ τοῦ σπέρματος Δαυὶδ, καὶ ἀπὸ Βηθλέεμb τῆς κώμηςc ὅπου ἦνd Δαυὶδ, ⸂ἔρχεταιe χριστός⸃;
43σχίσμαa οὖν ⸂ἐγένετοb ἐν τῷ ὄχλῳ⸃ δι’ αὐτόν.
44τινὲς δὲ ἤθελονa ἐξ αὐτῶν πιάσαιb αὐτόν, ἀλλ’ οὐδεὶς ⸀ἐπέβαλενc ἐπ’ αὐτὸν τὰς χεῖρας.
45Ἦλθονa οὖν οἱ ὑπηρέταιb πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ Φαρισαίους, καὶ εἶπονc αὐτοῖς ἐκεῖνοι· Διὰ τί οὐκ ἠγάγετεd αὐτόν;
46ἀπεκρίθησανa οἱ ὑπηρέται·b Οὐδέποτεc ⸂ἐλάλησενd οὕτως⸃ ⸀ἄνθρωπος.
47ἀπεκρίθησανa οὖν αὐτοῖς οἱ Φαρισαῖοι· Μὴ καὶ ὑμεῖς πεπλάνησθε;b
48μή τις ἐκ τῶν ἀρχόντων ἐπίστευσενa εἰς αὐτὸν ἐκ τῶν Φαρισαίων;
49ἀλλὰ ὄχλος οὗτος μὴ γινώσκωνa τὸν νόμον ⸀ἐπάρατοίb εἰσιν.c
50λέγειa Νικόδημοςb πρὸς αὐτούς, ⸀ἐλθὼνc πρὸς αὐτὸν ⸀πρότερον,d εἷς ὢνe ἐξ αὐτῶν·
51Μὴ νόμος ἡμῶν κρίνειa τὸν ἄνθρωπον ἐὰν μὴ ἀκούσῃb ⸂πρῶτον παρ’ αὐτοῦ⸃ καὶ γνῷc τί ποιεῖ;d
52ἀπεκρίθησανa καὶ εἶπανb αὐτῷ· Μὴ καὶ σὺ ἐκ τῆς Γαλιλαίας εἶ;c ἐραύνησονd καὶ ἴδεe ὅτι ⸂ἐκ τῆς Γαλιλαίας προφήτης⸃ οὐκ ⸀ἐγείρεται.f
53Καὶ ἐπορεύθηa ἕκαστος εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ,