Κατὰ Ἰωάννην

4
Ὡς οὖν ἔγνωa ὁ ⸀Ἰησοῦς ὅτι ἤκουσανb οἱ Φαρισαῖοι ὅτι Ἰησοῦς πλείονας μαθητὰς ποιεῖc καὶ βαπτίζειd ἢ Ἰωάννης—
2  καίτοιγεa Ἰησοῦς αὐτὸς οὐκ ἐβάπτιζενb ἀλλ’ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ—
3  ἀφῆκενa τὴν Ἰουδαίαν καὶ ἀπῆλθενb ⸀πάλιν εἰς τὴν Γαλιλαίαν.
4  ἔδειa δὲ αὐτὸν διέρχεσθαιb διὰ τῆς Σαμαρείας.c
5  ἔρχεταιa οὖν εἰς πόλιν τῆς Σαμαρείαςb λεγομένηνc Συχὰρd πλησίονe τοῦ χωρίουf ὃ ἔδωκενg Ἰακὼβh ⸀τῷ Ἰωσὴφ τῷ υἱῷ αὐτοῦ·
6  ἦνa δὲ ἐκεῖ πηγὴb τοῦ Ἰακώβ.c ὁ οὖν Ἰησοῦς κεκοπιακὼςd ἐκ τῆς ὁδοιπορίαςe ἐκαθέζετοf οὕτως ἐπὶ τῇ πηγῇ·g ὥρα ἦνh ⸀ὡς ἕκτη.i
7  Ἔρχεταιa γυνὴ ἐκ τῆς Σαμαρείαςb ἀντλῆσαιc ὕδωρ. λέγειd αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Δόςe μοι πεῖν·f
8  οἱ γὰρ μαθηταὶ αὐτοῦ ἀπεληλύθεισανa εἰς τὴν πόλιν, ἵνα τροφὰςb ἀγοράσωσιν.c
9  λέγειa οὖν αὐτῷ ἡ γυνὴ ἡ Σαμαρῖτις·b Πῶς σὺ Ἰουδαῖος ὢνc παρ’ ἐμοῦ πεῖνd αἰτεῖςe ⸂γυναικὸς Σαμαρίτιδοςf οὔσης⸃;g οὐ γὰρ συγχρῶνταιh Ἰουδαῖοι Σαμαρίταις.i
10  ἀπεκρίθηa Ἰησοῦς καὶ εἶπενb αὐτῇ· Εἰ ᾔδειςc τὴν δωρεὰνd τοῦ θεοῦ καὶ τίς ἐστινe ὁ λέγωνf σοι· Δόςg μοι πεῖν,h σὺ ἂν ᾔτησαςi αὐτὸν καὶ ἔδωκενj ἄν σοι ὕδωρ ζῶν.k
11  λέγειa αὐτῷ ⸂ἡ γυνή⸃· Κύριε, οὔτε ἄντλημαb ἔχειςc καὶ τὸ φρέαρd ἐστὶνe βαθύ·f πόθενg οὖν ἔχειςh τὸ ὕδωρ τὸ ζῶν;i
12  μὴ σὺ μείζων εἶa τοῦ πατρὸς ἡμῶν Ἰακώβ,b ὃς ἔδωκενc ἡμῖν τὸ φρέαρd καὶ αὐτὸς ἐξ αὐτοῦ ἔπιενe καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ καὶ τὰ θρέμματαf αὐτοῦ;
13  ἀπεκρίθηa Ἰησοῦς καὶ εἶπενb αὐτῇ· Πᾶς ὁ πίνωνc ἐκ τοῦ ὕδατος τούτου διψήσειd πάλιν·
14  ὃς δ’ ἂν πίῃa ἐκ τοῦ ὕδατος οὗ ἐγὼ δώσωb αὐτῷ, οὐ μὴ ⸀διψήσειc εἰς τὸν αἰῶνα, ἀλλὰ τὸ ὕδωρ ὃ δώσωd αὐτῷ γενήσεταιe ἐν αὐτῷ πηγὴf ὕδατος ἁλλομένουg εἰς ζωὴν αἰώνιον.
15  λέγειa πρὸς αὐτὸν ἡ γυνή· Κύριε, δόςb μοι τοῦτο τὸ ὕδωρ, ἵνα μὴ διψῶc μηδὲ ⸀διέρχωμαιd ἐνθάδεe ἀντλεῖν.f
16  Λέγειa ⸀αὐτῇ· Ὕπαγεb φώνησονc ⸂τὸν ἄνδρα σου⸃ καὶ ἐλθὲd ἐνθάδε.e
17  ἀπεκρίθηa ἡ γυνὴ καὶ εἶπενb ⸀αὐτῷ· Οὐκ ἔχωc ἄνδρα. λέγειd αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Καλῶς εἶπαςe ὅτι Ἄνδρα οὐκ ἔχω·f
18  πέντε γὰρ ἄνδρας ἔσχες,a καὶ νῦν ὃν ἔχειςb οὐκ ἔστινc σου ἀνήρ· τοῦτο ἀληθὲςd εἴρηκας.e
19  λέγειa αὐτῷ ἡ γυνή· Κύριε, θεωρῶb ὅτι προφήτης εἶc σύ.
20  οἱ πατέρες ἡμῶν ἐν τῷ ὄρει τούτῳ προσεκύνησαν·a καὶ ὑμεῖς λέγετεb ὅτι ἐν Ἱεροσολύμοις ἐστὶνc ὁ τόπος ὅπου ⸂προσκυνεῖνd δεῖ⸃.e
21  λέγειa αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· ⸂Πίστευέb μοι, γύναι⸃, ὅτι ἔρχεταιc ὥρα ὅτε οὔτε ἐν τῷ ὄρει τούτῳ οὔτε ἐν Ἱεροσολύμοις προσκυνήσετεd τῷ πατρί.
22  ὑμεῖς προσκυνεῖτεa ὃ οὐκ οἴδατε,b ἡμεῖς προσκυνοῦμενc ὃ οἴδαμεν,d ὅτι ἡ σωτηρία ἐκ τῶν Ἰουδαίων ἐστίν·e
23  ἀλλὰ ἔρχεταιa ὥρα καὶ νῦν ἐστιν,b ὅτε οἱ ἀληθινοὶc προσκυνηταὶd προσκυνήσουσινe τῷ πατρὶ ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ, καὶ γὰρ ὁ πατὴρ τοιούτους ζητεῖf τοὺς προσκυνοῦνταςg αὐτόν·
24  πνεῦμα ὁ θεός, καὶ τοὺς προσκυνοῦνταςa αὐτὸν ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ δεῖb προσκυνεῖν.c
25  λέγειa αὐτῷ ἡ γυνή· Οἶδαb ὅτι Μεσσίαςc ἔρχεται,d ὁ λεγόμενοςe χριστός· ὅταν ἔλθῃf ἐκεῖνος, ἀναγγελεῖg ἡμῖν ⸀ἅπαντα.
26  λέγειa αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Ἐγώ εἰμι,b ὁ λαλῶνc σοι.
27  Καὶ ἐπὶ τούτῳ ἦλθανa οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, καὶ ⸀ἐθαύμαζονb ὅτι μετὰ γυναικὸς ἐλάλει·c οὐδεὶς μέντοιd εἶπεν·e Τί ζητεῖς;f ἢ τί λαλεῖςg μετ’ αὐτῆς;
28  ἀφῆκενa οὖν τὴν ὑδρίανb αὐτῆς ἡ γυνὴ καὶ ἀπῆλθενc εἰς τὴν πόλιν καὶ λέγειd τοῖς ἀνθρώποις·
29  Δεῦτεa ἴδετεb ἄνθρωπον ὃς εἶπέc μοι πάντα ⸀ὅσα ἐποίησα·d μήτιe οὗτός ἐστινf ὁ χριστός;
30  ἐξῆλθονa ἐκ τῆς πόλεως καὶ ἤρχοντοb πρὸς αὐτόν.
31  ⸀Ἐν τῷ μεταξὺa ἠρώτωνb αὐτὸν οἱ μαθηταὶ λέγοντες·c Ῥαββί,d φάγε.e
32  ὁ δὲ εἶπενa αὐτοῖς· Ἐγὼ βρῶσινb ἔχωc φαγεῖνd ἣν ὑμεῖς οὐκ οἴδατε.e
33  ἔλεγονa οὖν οἱ μαθηταὶ πρὸς ἀλλήλους· Μή τις ἤνεγκενb αὐτῷ φαγεῖν;c
34  λέγειa αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Ἐμὸν βρῶμάb ἐστινc ἵνα ⸀ποιήσωd τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντόςe με καὶ τελειώσωf αὐτοῦ τὸ ἔργον.
35  οὐχ ὑμεῖς λέγετεa ὅτι Ἔτι τετράμηνόςb ἐστινc καὶ ὁ θερισμὸςd ἔρχεται;e ἰδοὺ λέγωf ὑμῖν, ἐπάρατεg τοὺς ὀφθαλμοὺς ὑμῶν καὶ θεάσασθεh τὰς χώραςi ὅτι λευκαίj εἰσινk πρὸς θερισμόν·l ἤδη
36  ⸀ὁ θερίζωνa μισθὸνb λαμβάνειc καὶ συνάγειd καρπὸν εἰς ζωὴν αἰώνιον, ⸀ἵνα ὁ σπείρωνe ὁμοῦf χαίρῃg καὶ ὁ θερίζων.h
37  ἐν γὰρ τούτῳ ὁ λόγος ⸀ἐστὶνa ἀληθινὸςb ὅτι Ἄλλος ἐστὶνc ὁ σπείρωνd καὶ ἄλλος ὁ θερίζων·e
38  ἐγὼ ἀπέστειλαa ὑμᾶς θερίζεινb ὃ οὐχ ὑμεῖς κεκοπιάκατε·c ἄλλοι κεκοπιάκασιν,d καὶ ὑμεῖς εἰς τὸν κόπονe αὐτῶν εἰσεληλύθατε.f
39  Ἐκ δὲ τῆς πόλεως ἐκείνης πολλοὶ ἐπίστευσανa εἰς αὐτὸν τῶν Σαμαριτῶνb διὰ τὸν λόγον τῆς γυναικὸς μαρτυρούσηςc ὅτι Εἶπένd μοι πάντα ⸀ἃ ἐποίησα.e
40  ὡς οὖν ἦλθονa πρὸς αὐτὸν οἱ Σαμαρῖται,b ἠρώτωνc αὐτὸν μεῖναιd παρ’ αὐτοῖς· καὶ ἔμεινενe ἐκεῖ δύο ἡμέρας.
41  καὶ πολλῷ πλείους ἐπίστευσανa διὰ τὸν λόγον αὐτοῦ,
42  τῇ τε γυναικὶ ἔλεγονa ὅτι Οὐκέτι διὰ τὴν σὴνb λαλιὰνc πιστεύομεν·d αὐτοὶ γὰρ ἀκηκόαμεν,e καὶ οἴδαμενf ὅτι οὗτός ἐστινg ἀληθῶςh ὁ σωτὴρi τοῦ ⸀κόσμου.
43  Μετὰ δὲ τὰς δύο ἡμέρας ἐξῆλθενa ⸀ἐκεῖθενb εἰς τὴν Γαλιλαίαν·
44  αὐτὸς ⸀γὰρ Ἰησοῦς ἐμαρτύρησενa ὅτι προφήτης ἐν τῇ ἰδίᾳ πατρίδιb τιμὴν οὐκ ἔχει.c
45  ὅτε οὖν ἦλθενa εἰς τὴν Γαλιλαίαν, ἐδέξαντοb αὐτὸν οἱ Γαλιλαῖοι,c πάντα ἑωρακότεςd ⸀ὅσα ἐποίησενe ἐν Ἱεροσολύμοις ἐν τῇ ἑορτῇ,f καὶ αὐτοὶ γὰρ ἦλθονg εἰς τὴν ἑορτήν.h
46  Ἦλθενa οὖν ⸀πάλιν εἰς τὴν Κανὰb τῆς Γαλιλαίας, ὅπου ἐποίησενc τὸ ὕδωρ οἶνον. καὶ ἦνd τις βασιλικὸςe οὗ ὁ υἱὸς ἠσθένειf ἐν Καφαρναούμ.g
47  οὗτος ἀκούσαςa ὅτι Ἰησοῦς ἥκειb ἐκ τῆς Ἰουδαίας εἰς τὴν Γαλιλαίαν ἀπῆλθενc πρὸς αὐτὸν καὶ ⸀ἠρώταd ἵνα καταβῇe καὶ ἰάσηταιf αὐτοῦ τὸν υἱόν, ἤμελλενg γὰρ ἀποθνῄσκειν.h
48  εἶπενa οὖν ὁ Ἰησοῦς πρὸς αὐτόν· Ἐὰν μὴ σημεῖα καὶ τέραταb ἴδητε,c οὐ μὴ πιστεύσητε.d
49  λέγειa πρὸς αὐτὸν ὁ βασιλικός·b Κύριε, κατάβηθιc πρὶνd ἀποθανεῖνe τὸ παιδίον μου.
50  λέγειa αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Πορεύου·b ὁ υἱός σου ζῇ.c ⸀ἐπίστευσενd ὁ ἄνθρωπος τῷ λόγῳ ⸀ὃν εἶπενe αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς καὶ ἐπορεύετο.f
51  ἤδη δὲ αὐτοῦ καταβαίνοντοςa οἱ δοῦλοι αὐτοῦ ⸀ὑπήντησανb ⸀αὐτῷ λέγοντεςc ὅτι ὁ παῖςd ⸀αὐτοῦ ζῇ.e
52  ἐπύθετοa οὖν ⸂τὴν ὥραν παρ’ αὐτῶν⸃ ἐν ᾗ κομψότερονb ἔσχεν·c ⸂εἶπανd οὖν⸃ αὐτῷ ὅτι ⸀Ἐχθὲςe ὥραν ἑβδόμηνf ἀφῆκενg αὐτὸν ὁ πυρετός.h
53  ἔγνωa οὖν ὁ πατὴρ ⸀ὅτι ἐκείνῃ τῇ ὥρᾳ ἐν ᾗ εἶπενb αὐτῷ ὁ ⸀Ἰησοῦς· Ὁ υἱός σου ζῇ,c καὶ ἐπίστευσενd αὐτὸς καὶ ἡ οἰκία αὐτοῦ ὅλη.
54  τοῦτο ⸀δὲ πάλιν δεύτερον σημεῖον ἐποίησενa ὁ Ἰησοῦς ἐλθὼνb ἐκ τῆς Ἰουδαίας εἰς τὴν Γαλιλαίαν.