Κατὰ Ἰωάννην

3
Ἦνa δὲ ἄνθρωπος ἐκ τῶν Φαρισαίων, Νικόδημοςb ὄνομα αὐτῷ, ἄρχων τῶν Ἰουδαίων·
2  οὗτος ἦλθενa πρὸς αὐτὸν νυκτὸς καὶ εἶπενb αὐτῷ· Ῥαββί,c οἴδαμενd ὅτι ἀπὸ θεοῦ ἐλήλυθαςe διδάσκαλος· οὐδεὶς γὰρ ⸂δύναταιf ταῦτα τὰ σημεῖα⸃ ποιεῖνg ἃ σὺ ποιεῖς,h ἐὰν μὴ ᾖi ὁ θεὸς μετ’ αὐτοῦ.
3  ⸀ἀπεκρίθηa Ἰησοῦς καὶ εἶπενb αὐτῷ· Ἀμὴν ἀμὴν λέγωc σοι, ἐὰν μή τις γεννηθῇd ἄνωθεν,e οὐ δύναταιf ἰδεῖνg τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ.
4  λέγειa πρὸς αὐτὸν ⸀ὁ Νικόδημος·b Πῶς δύναταιc ἄνθρωπος γεννηθῆναιd γέρωνe ὤν;f μὴ δύναταιg εἰς τὴν κοιλίανh τῆς μητρὸς αὐτοῦ δεύτερον εἰσελθεῖνi καὶ γεννηθῆναι;j
5  ⸀ἀπεκρίθηa Ἰησοῦς· Ἀμὴν ἀμὴν λέγωb σοι, ἐὰν μή τις γεννηθῇc ἐξ ὕδατος καὶ πνεύματος, οὐ δύναταιd εἰσελθεῖνe εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ.
6  τὸ γεγεννημένονa ἐκ τῆς σαρκὸς σάρξ ἐστιν,b καὶ τὸ γεγεννημένονc ἐκ τοῦ πνεύματος πνεῦμά ἐστιν.d
7  μὴ θαυμάσῃςa ὅτι εἶπόνb σοι Δεῖc ὑμᾶς γεννηθῆναιd ἄνωθεν.e
8  τὸ πνεῦμα ὅπου θέλειa πνεῖ,b καὶ τὴν φωνὴν αὐτοῦ ἀκούεις,c ἀλλ’ οὐκ οἶδαςd πόθενe ἔρχεταιf καὶ ποῦ ὑπάγει·g οὕτως ἐστὶνh πᾶς ὁ γεγεννημένοςi ἐκ τοῦ πνεύματος.
9  ἀπεκρίθηa Νικόδημοςb καὶ εἶπενc αὐτῷ· Πῶς δύναταιd ταῦτα γενέσθαι;e
10  ἀπεκρίθηa Ἰησοῦς καὶ εἶπενb αὐτῷ· Σὺ εἶc ὁ διδάσκαλος τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ταῦτα οὐ γινώσκεις;d
11  ἀμὴν ἀμὴν λέγωa σοι ὅτι ὃ οἴδαμενb λαλοῦμενc καὶ ὃ ἑωράκαμενd μαρτυροῦμεν,e καὶ τὴν μαρτυρίαν ἡμῶν οὐ λαμβάνετε.f
12  εἰ τὰ ἐπίγειαa εἶπονb ὑμῖν καὶ οὐ πιστεύετε,c πῶς ἐὰν εἴπωd ὑμῖν τὰ ἐπουράνιαe πιστεύσετε;f
13  καὶ οὐδεὶς ἀναβέβηκενa εἰς τὸν οὐρανὸν εἰ μὴ ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς,b ὁ υἱὸς τοῦ ⸀ἀνθρώπου.
14  καὶ καθὼς Μωϋσῆς ὕψωσενa τὸν ὄφινb ἐν τῇ ἐρήμῳ, οὕτως ὑψωθῆναιc δεῖd τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου,
15  ἵνα πᾶς ὁ πιστεύωνa ⸂ἐν αὐτῷ⸃ ἔχῃb ζωὴν αἰώνιον.
16  Οὕτως γὰρ ἠγάπησενa ὁ θεὸς τὸν κόσμον ὥστε τὸν ⸀υἱὸν τὸν μονογενῆb ἔδωκεν,c ἵνα πᾶς ὁ πιστεύωνd εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληταιe ἀλλὰ ἔχῃf ζωὴν αἰώνιον.
17  οὐ γὰρ ἀπέστειλενa ὁ θεὸς τὸν ⸀υἱὸν εἰς τὸν κόσμον ἵνα κρίνῃb τὸν κόσμον, ἀλλ’ ἵνα σωθῇc ὁ κόσμος δι’ αὐτοῦ.
18  ὁ πιστεύωνa εἰς αὐτὸν οὐ κρίνεται·b ὁ ⸀δὲ μὴ πιστεύωνc ἤδη κέκριται,d ὅτι μὴ πεπίστευκενe εἰς τὸ ὄνομα τοῦ μονογενοῦςf υἱοῦ τοῦ θεοῦ.
19  αὕτη δέ ἐστινa ἡ κρίσις ὅτι τὸ φῶς ἐλήλυθενb εἰς τὸν κόσμον καὶ ἠγάπησανc οἱ ἄνθρωποι μᾶλλον τὸ σκότος ἢ τὸ φῶς, ἦνd γὰρ ⸂αὐτῶν πονηρὰ⸃ τὰ ἔργα.
20  πᾶς γὰρ ὁ φαῦλαa πράσσωνb μισεῖc τὸ φῶς καὶ οὐκ ἔρχεταιd πρὸς τὸ φῶς, ἵνα μὴ ἐλεγχθῇe τὰ ἔργα αὐτοῦ·
21  ὁ δὲ ποιῶνa τὴν ἀλήθειαν ἔρχεταιb πρὸς τὸ φῶς, ἵνα φανερωθῇc αὐτοῦ τὰ ἔργα ὅτι ἐν θεῷ ἐστινd εἰργασμένα.e
22  Μετὰ ταῦτα ἦλθενa ὁ Ἰησοῦς καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ εἰς τὴν Ἰουδαίαν γῆν, καὶ ἐκεῖ διέτριβενb μετ’ αὐτῶν καὶ ἐβάπτιζεν.c
23  ἦνa δὲ καὶ ⸀ὁ Ἰωάννης βαπτίζωνb ἐν Αἰνὼνc ἐγγὺς τοῦ Σαλείμ,d ὅτι ὕδατα πολλὰ ἦνe ἐκεῖ, καὶ παρεγίνοντοf καὶ ἐβαπτίζοντο·g
24  οὔπωa γὰρ ἦνb βεβλημένοςc εἰς τὴν φυλακὴν ⸀ὁ Ἰωάννης.
25  Ἐγένετοa οὖν ζήτησιςb ἐκ τῶν μαθητῶν Ἰωάννου μετὰ Ἰουδαίου περὶ καθαρισμοῦ.c
26  καὶ ἦλθονa πρὸς τὸν Ἰωάννην καὶ εἶπανb αὐτῷ· Ῥαββί,c ὃς ἦνd μετὰ σοῦ πέρανe τοῦ Ἰορδάνου,f ᾧ σὺ μεμαρτύρηκας,g ἴδε οὗτος βαπτίζειh καὶ πάντες ἔρχονταιi πρὸς αὐτόν.
27  ἀπεκρίθηa Ἰωάννης καὶ εἶπεν·b Οὐ δύναταιc ἄνθρωπος λαμβάνεινd ⸂οὐδὲ ἓν⸃ ἐὰν μὴ ᾖe δεδομένονf αὐτῷ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ.
28  αὐτοὶ ὑμεῖς ⸀μοι μαρτυρεῖτεa ὅτι ⸀εἶπον·b Οὐκ εἰμὶc ἐγὼ ὁ χριστός, ἀλλ’ ὅτι Ἀπεσταλμένοςd εἰμὶe ἔμπροσθεν ἐκείνου.
29  ὁ ἔχωνa τὴν νύμφηνb νυμφίοςc ἐστίν·d ὁ δὲ φίλοςe τοῦ νυμφίουf ὁ ἑστηκὼςg καὶ ἀκούωνh αὐτοῦ, χαρᾷ χαίρειi διὰ τὴν φωνὴν τοῦ νυμφίου.j αὕτη οὖν ἡ χαρὰ ἡ ἐμὴ πεπλήρωται.k
30  ἐκεῖνον δεῖa αὐξάνειν,b ἐμὲ δὲ ἐλαττοῦσθαι.c
31  Ὁ ἄνωθενa ἐρχόμενοςb ἐπάνωc πάντων ἐστίν.d ὁ ὢνe ἐκ τῆς γῆς ἐκ τῆς γῆς ἐστινf καὶ ἐκ τῆς γῆς λαλεῖ·g ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἐρχόμενοςh ἐπάνωi πάντων ἐστίν·j
32  ⸀ὃ ἑώρακενa καὶ ἤκουσενb τοῦτο μαρτυρεῖ,c καὶ τὴν μαρτυρίαν αὐτοῦ οὐδεὶς λαμβάνει.d
33  ὁ λαβὼνa αὐτοῦ τὴν μαρτυρίαν ἐσφράγισενb ὅτι ὁ θεὸς ἀληθήςc ἐστιν.d
34  ὃν γὰρ ἀπέστειλενa ὁ θεὸς τὰ ῥήματα τοῦ θεοῦ λαλεῖ,b οὐ γὰρ ἐκ μέτρουc ⸀δίδωσινd τὸ πνεῦμα.
35  ὁ πατὴρ ἀγαπᾷa τὸν υἱόν, καὶ πάντα δέδωκενb ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ.
36  ὁ πιστεύωνa εἰς τὸν υἱὸν ἔχειb ζωὴν αἰώνιον· ὁ δὲ ἀπειθῶνc τῷ υἱῷ οὐκ ὄψεταιd ζωήν, ἀλλ’ ἡ ὀργὴ τοῦ θεοῦ μένειe ἐπ’ αὐτόν.