Κατὰ Ἰωάννην

14
Μὴ ταρασσέσθωa ὑμῶν ἡ καρδία· πιστεύετεb εἰς τὸν θεόν, καὶ εἰς ἐμὲ πιστεύετε.c
2  ἐν τῇ οἰκίᾳ τοῦ πατρός μου μοναὶa πολλαί εἰσιν·b εἰ δὲ μή, εἶπονc ἂν ὑμῖν ⸀ὅτι πορεύομαιd ἑτοιμάσαιe τόπον ὑμῖν·
3  καὶ ἐὰν πορευθῶa ⸀καὶ ἑτοιμάσωb ⸂τόπον ὑμῖν⸃, πάλιν ἔρχομαιc καὶ παραλήμψομαιd ὑμᾶς πρὸς ἐμαυτόν, ἵνα ὅπου εἰμὶe ἐγὼ καὶ ὑμεῖς ἦτε.f
4  καὶ ὅπου ἐγὼ ὑπάγωa οἴδατεb ⸂τὴν ὁδόν⸃.
5  λέγειa αὐτῷ Θωμᾶς·b Κύριε, οὐκ οἴδαμενc ποῦ ὑπάγεις·d ⸀πῶς ⸂δυνάμεθαe τὴν ὁδὸν εἰδέναι⸃;f
6  λέγειa αὐτῷ ⸀ὁ Ἰησοῦς· Ἐγώ εἰμιb ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή· οὐδεὶς ἔρχεταιc πρὸς τὸν πατέρα εἰ μὴ δι’ ἐμοῦ.
7  εἰ ⸀ἐγνώκειτέa με, καὶ τὸν πατέρα μου ⸂ἂν ᾔδειτε⸃·b ⸀ἀπ’ ἄρτι γινώσκετεc αὐτὸν καὶ ἑωράκατεd ⸀αὐτόν.
8  Λέγειa αὐτῷ Φίλιππος· Κύριε, δεῖξονb ἡμῖν τὸν πατέρα, καὶ ἀρκεῖc ἡμῖν.
9  λέγειa αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· ⸂Τοσούτῳb χρόνῳ⸃ μεθ’ ὑμῶν εἰμιc καὶ οὐκ ἔγνωκάςd με, Φίλιππε; ὁ ἑωρακὼςe ἐμὲ ἑώρακενf τὸν πατέρα· ⸀πῶς σὺ λέγεις·g Δεῖξονh ἡμῖν τὸν πατέρα;
10  οὐ πιστεύειςa ὅτι ἐγὼ ἐν τῷ πατρὶ καὶ ὁ πατὴρ ἐν ἐμοί ἐστιν;b τὰ ῥήματα ἃ ἐγὼ ⸀λέγωc ὑμῖν ἀπ’ ἐμαυτοῦ οὐ λαλῶ,d ὁ δὲ ⸀πατὴρ ἐν ἐμοὶ ⸀μένωνe ποιεῖf τὰ ἔργα ⸀αὐτοῦ.
11  πιστεύετέa μοι ὅτι ἐγὼ ἐν τῷ πατρὶ καὶ ὁ πατὴρ ἐν ἐμοί· εἰ δὲ μή, διὰ τὰ ἔργα αὐτὰ ⸀πιστεύετε.b
12  ἀμὴν ἀμὴν λέγωa ὑμῖν, ὁ πιστεύωνb εἰς ἐμὲ τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶc κἀκεῖνοςd ποιήσει,e καὶ μείζονα τούτων ποιήσει,f ὅτι ἐγὼ πρὸς τὸν ⸀πατέρα πορεύομαι·g
13  καὶ ὅ τι ἂν αἰτήσητεa ἐν τῷ ὀνόματί μου τοῦτο ποιήσω,b ἵνα δοξασθῇc ὁ πατὴρ ἐν τῷ υἱῷ·
14  ἐάν τι αἰτήσητέa ⸀με ἐν τῷ ὀνόματί μου ⸀ἐγὼ ποιήσω.b
15  Ἐὰν ἀγαπᾶτέa με, τὰς ἐντολὰς τὰς ἐμὰς ⸀τηρήσετε·b
16  κἀγὼ ἐρωτήσωa τὸν πατέρα καὶ ἄλλον παράκλητονb δώσειc ὑμῖν ἵνα ⸀ᾖd μεθ’ ὑμῶν εἰς τὸν ⸀αἰῶνα,
17  τὸ πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὃ ὁ κόσμος οὐ δύναταιa λαβεῖν,b ὅτι οὐ θεωρεῖc αὐτὸ οὐδὲ ⸀γινώσκει·d ⸀ὑμεῖς γινώσκετεe αὐτό, ὅτι παρ’ ὑμῖν μένειf καὶ ἐν ὑμῖν ⸀ἔσται.g
18  Οὐκ ἀφήσωa ὑμᾶς ὀρφανούς,b ἔρχομαιc πρὸς ὑμᾶς.
19  ἔτι μικρὸν καὶ ὁ κόσμος με οὐκέτι θεωρεῖ,a ὑμεῖς δὲ θεωρεῖτέb με, ὅτι ἐγὼ ζῶc καὶ ὑμεῖς ⸀ζήσετε.d
20  ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ⸂γνώσεσθεa ὑμεῖς⸃ ὅτι ἐγὼ ἐν τῷ πατρί μου καὶ ὑμεῖς ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν ὑμῖν.
21  ὁ ἔχωνa τὰς ἐντολάς μου καὶ τηρῶνb αὐτὰς ἐκεῖνός ἐστινc ὁ ἀγαπῶνd με· ὁ δὲ ἀγαπῶνe με ἀγαπηθήσεταιf ὑπὸ τοῦ πατρός μου, κἀγὼ ἀγαπήσωg αὐτὸν καὶ ἐμφανίσωh αὐτῷ ἐμαυτόν.
22  λέγειa αὐτῷ Ἰούδας, οὐχ ὁ Ἰσκαριώτης·b Κύριε, ⸀τί γέγονενc ὅτι ἡμῖν μέλλειςd ἐμφανίζεινe σεαυτὸν καὶ οὐχὶ τῷ κόσμῳ;
23  ἀπεκρίθηa Ἰησοῦς καὶ εἶπενb αὐτῷ· Ἐάν τις ἀγαπᾷc με τὸν λόγον μου τηρήσει,d καὶ ὁ πατήρ μου ἀγαπήσειe αὐτόν, καὶ πρὸς αὐτὸν ἐλευσόμεθαf καὶ μονὴνg παρ’ αὐτῷ ⸀ποιησόμεθα.h
24  ὁ μὴ ἀγαπῶνa με τοὺς λόγους μου οὐ τηρεῖ·b καὶ ὁ λόγος ὃν ἀκούετεc οὐκ ἔστινd ἐμὸς ἀλλὰ τοῦ πέμψαντόςe με πατρός.
25  Ταῦτα λελάληκαa ὑμῖν παρ’ ὑμῖν μένων·b
26  ὁ δὲ παράκλητος,a τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον ὃ πέμψειb ὁ πατὴρ ἐν τῷ ὀνόματί μου, ἐκεῖνος ὑμᾶς διδάξειc πάντα καὶ ὑπομνήσειd ὑμᾶς πάντα ἃ εἶπονe ⸀ὑμῖν.
27  εἰρήνην ἀφίημιa ὑμῖν, εἰρήνην τὴν ἐμὴν δίδωμιb ὑμῖν· οὐ καθὼς ὁ κόσμος δίδωσινc ἐγὼ δίδωμιd ὑμῖν. μὴ ταρασσέσθωe ὑμῶν ἡ καρδία μηδὲ δειλιάτω.f
28  ἠκούσατεa ὅτι ἐγὼ εἶπονb ὑμῖν· Ὑπάγωc καὶ ἔρχομαιd πρὸς ὑμᾶς. εἰ ἠγαπᾶτέe με ἐχάρητεf ἄν, ⸀ὅτι πορεύομαιg πρὸς τὸν πατέρα, ὅτι ὁ ⸀πατὴρ μείζων μού ἐστιν.h
29  καὶ νῦν εἴρηκαa ὑμῖν πρὶνb γενέσθαι,c ἵνα ὅταν γένηταιd πιστεύσητε.e
30  οὐκέτι πολλὰ λαλήσωa μεθ’ ὑμῶν, ἔρχεταιb γὰρ ὁ τοῦ κόσμου ἄρχων· καὶ ἐν ἐμοὶ οὐκ ἔχειc οὐδέν,
31  ἀλλ’ ἵνα γνῷa ὁ κόσμος ὅτι ἀγαπῶb τὸν πατέρα, καὶ καθὼς ⸀ἐνετείλατοc μοι ὁ πατὴρ οὕτως ποιῶ.d Ἐγείρεσθε,e ἄγωμενf ἐντεῦθεν.g