Κατὰ Ἰωάννην

13
Πρὸ δὲ τῆς ἑορτῆςa τοῦ πάσχαb εἰδὼςc Ἰησοῦς ὅτι ⸀ἦλθενd αὐτοῦ ὥρα ἵνα μεταβῇe ἐκ τοῦ κόσμου τούτου πρὸς τὸν πατέρα ἀγαπήσαςf τοὺς ἰδίους τοὺς ἐν τῷ κόσμῳ εἰς τέλος ἠγάπησενg αὐτούς.
2καὶ δείπνουa ⸀γινομένου,b τοῦ διαβόλου ἤδη βεβληκότοςc εἰς τὴν καρδίαν ⸂ἵνα παραδοῖd αὐτὸν Ἰούδας Σίμωνος ⸀Ἰσκαριώτου⸃,e
3⸀εἰδὼςa ὅτι πάντα ⸀ἔδωκενb αὐτῷ πατὴρ εἰς τὰς χεῖρας, καὶ ὅτι ἀπὸ θεοῦ ἐξῆλθενc καὶ πρὸς τὸν θεὸν ὑπάγει,d
4ἐγείρεταιa ἐκ τοῦ δείπνουb καὶ τίθησινc τὰ ἱμάτια καὶ λαβὼνd λέντιονe διέζωσενf ἑαυτόν·
5εἶταa βάλλειb ὕδωρ εἰς τὸν νιπτῆρα,c καὶ ἤρξατοd νίπτεινe τοὺς πόδας τῶν μαθητῶν καὶ ἐκμάσσεινf τῷ λεντίῳg ἦνh διεζωσμένος.i
6ἔρχεταιa οὖν πρὸς Σίμωνα Πέτρον. ⸀λέγειb ⸀αὐτῷ· Κύριε, σύ μου νίπτειςc τοὺς πόδας;
7ἀπεκρίθηa Ἰησοῦς καὶ εἶπενb αὐτῷ· ἐγὼ ποιῶc σὺ οὐκ οἶδαςd ἄρτι, γνώσῃe δὲ μετὰ ταῦτα.
8λέγειa αὐτῷ Πέτρος· Οὐ μὴ νίψῃςb ⸂μου τοὺς πόδας⸃ εἰς τὸν αἰῶνα. ἀπεκρίθηc ⸂Ἰησοῦς αὐτῷ⸃· Ἐὰν μὴ νίψωd σε, οὐκ ἔχειςe μέρος μετ’ ἐμοῦ.
9λέγειa αὐτῷ Σίμων Πέτρος· Κύριε, μὴ τοὺς πόδας μου μόνον ἀλλὰ καὶ τὰς χεῖρας καὶ τὴν κεφαλήν.
10λέγειa αὐτῷ ⸀ὁ Ἰησοῦς· λελουμένοςb ⸂οὐκ ἔχειc χρείαν⸃ ⸂εἰ μὴ⸃ τοὺς πόδας νίψασθαι,d ἀλλ’ ἔστινe καθαρὸςf ὅλος· καὶ ὑμεῖς καθαροίg ἐστε,h ἀλλ’ οὐχὶ πάντες.
11ᾔδειa γὰρ τὸν παραδιδόνταb αὐτόν· διὰ τοῦτο εἶπενc ⸀ὅτι Οὐχὶ πάντες καθαροίd ἐστε.e
12Ὅτε οὖν ἔνιψενa τοὺς πόδας αὐτῶν ⸀καὶ ἔλαβενb τὰ ἱμάτια αὐτοῦ ⸂καὶ ἀνέπεσεν⸃,c πάλιν εἶπενd αὐτοῖς· Γινώσκετεe τί πεποίηκαf ὑμῖν;
13ὑμεῖς φωνεῖτέa με διδάσκαλος καὶ κύριος, καὶ καλῶς λέγετε,b εἰμὶc γάρ.
14εἰ οὖν ἐγὼ ἔνιψαa ὑμῶν τοὺς πόδας κύριος καὶ διδάσκαλος, καὶ ὑμεῖς ὀφείλετεb ἀλλήλων νίπτεινc τοὺς πόδας·
15ὑπόδειγμαa γὰρ ἔδωκαb ὑμῖν ἵνα καθὼς ἐγὼ ἐποίησαc ὑμῖν καὶ ὑμεῖς ποιῆτε.d
16ἀμὴν ἀμὴν λέγωa ὑμῖν, οὐκ ἔστινb δοῦλος μείζων τοῦ κυρίου αὐτοῦ οὐδὲ ἀπόστολος μείζων τοῦ πέμψαντοςc αὐτόν.
17εἰ ταῦτα οἴδατε,a μακάριοί ἐστεb ἐὰν ποιῆτεc αὐτά.
18οὐ περὶ πάντων ὑμῶν λέγω·a ἐγὼ οἶδαb ⸀τίνας ἐξελεξάμην·c ἀλλ’ ἵνα γραφὴ πληρωθῇ·d τρώγωνe ⸀μου τὸν ἄρτον ἐπῆρενf ἐπ’ ἐμὲ τὴν πτέρνανg αὐτοῦ.
19ἀπ’ ἄρτι λέγωa ὑμῖν πρὸ τοῦ γενέσθαι,b ἵνα ⸂πιστεύσητεc ὅταν γένηται⸃d ὅτι ἐγώ εἰμι.e
20ἀμὴν ἀμὴν λέγωa ὑμῖν, λαμβάνωνb ⸀ἄν τινα πέμψωc ἐμὲ λαμβάνει,d δὲ ἐμὲ λαμβάνωνe λαμβάνειf τὸν πέμψαντάg με.
21Ταῦτα εἰπὼνa ⸀ὁ Ἰησοῦς ἐταράχθηb τῷ πνεύματι καὶ ἐμαρτύρησενc καὶ εἶπεν·d Ἀμὴν ἀμὴν λέγωe ὑμῖν ὅτι εἷς ἐξ ὑμῶν παραδώσειf με.
22⸀ἔβλεπονa εἰς ἀλλήλους οἱ μαθηταὶ ἀπορούμενοιb περὶ τίνος λέγει.c
23⸀ἦνa ἀνακείμενοςb εἷς ⸀ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ ἐν τῷ κόλπῳc τοῦ Ἰησοῦ, ὃν ἠγάπαd Ἰησοῦς·
24νεύειa οὖν τούτῳ Σίμων Πέτρος ⸂πυθέσθαιb τίς ἂν εἴη⸃c περὶ οὗ λέγει.d
25⸀ἀναπεσὼνa ἐκεῖνος οὕτως ἐπὶ τὸ στῆθοςb τοῦ Ἰησοῦ λέγειc αὐτῷ· Κύριε, τίς ἐστιν;d
26⸀ἀποκρίνεταιa Ἰησοῦς· Ἐκεῖνός ἐστινb ἐγὼ ⸀βάψωc τὸ ψωμίονd ⸂καὶ δώσωe αὐτῷ⸃· ⸂βάψαςf οὖν⸃ τὸ ⸀ψωμίονg δίδωσινh Ἰούδᾳ Σίμωνος ⸀Ἰσκαριώτου.i
27καὶ μετὰ τὸ ψωμίονa τότε εἰσῆλθενb εἰς ἐκεῖνον Σατανᾶς. λέγειc οὖν αὐτῷ ⸀ὁ Ἰησοῦς· ποιεῖςd ποίησονe τάχιον.f
28τοῦτο δὲ οὐδεὶς ἔγνωa τῶν ἀνακειμένωνb πρὸς τί εἶπενc αὐτῷ·
29τινὲς γὰρ ἐδόκουν,a ἐπεὶb τὸ γλωσσόκομονc ⸀εἶχενd Ἰούδας, ὅτι λέγειe αὐτῷ ⸀ὁ Ἰησοῦς· Ἀγόρασονf ὧν χρείαν ἔχομενg εἰς τὴν ἑορτήν,h τοῖς πτωχοῖς ἵνα τι δῷ.i
30λαβὼνa οὖν τὸ ψωμίονb ἐκεῖνος ⸂ἐξῆλθενc εὐθύς⸃. ἦνd δὲ νύξ.
31Ὅτε ⸀οὖν ἐξῆλθενa ⸀λέγειb Ἰησοῦς· Νῦν ἐδοξάσθηc υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, καὶ θεὸς ἐδοξάσθηd ἐν αὐτῷ·
32⸂εἰ θεὸς ἐδοξάσθηa ἐν αὐτῷ,⸃ καὶ θεὸς δοξάσειb αὐτὸν ἐν ⸀αὑτῷ, καὶ εὐθὺς δοξάσειc αὐτόν.
33τεκνία,a ἔτι μικρὸν μεθ’ ὑμῶν εἰμι·b ζητήσετέc με, καὶ καθὼς εἶπονd τοῖς Ἰουδαίοις ὅτι Ὅπου ⸂ἐγὼ ὑπάγω⸃e ὑμεῖς οὐ δύνασθεf ἐλθεῖν,g καὶ ὑμῖν λέγωh ἄρτι.
34ἐντολὴν καινὴν δίδωμιa ὑμῖν ἵνα ἀγαπᾶτεb ἀλλήλους, καθὼς ἠγάπησαc ὑμᾶς ἵνα καὶ ὑμεῖς ἀγαπᾶτεd ἀλλήλους.
35ἐν τούτῳ γνώσονταιa πάντες ὅτι ἐμοὶ μαθηταί ἐστε,b ἐὰν ἀγάπην ἔχητεc ἐν ἀλλήλοις.
36Λέγειa αὐτῷ Σίμων Πέτρος· Κύριε, ποῦ ὑπάγεις;b ⸀ἀπεκρίθηc Ἰησοῦς· Ὅπου ὑπάγωd οὐ δύνασαίe μοι νῦν ἀκολουθῆσαι,f ⸂ἀκολουθήσειςg δὲ ὕστερον⸃.h
37λέγειa αὐτῷ ⸀ὁ Πέτρος· Κύριε, διὰ τί οὐ δύναμαίb σοι ⸀ἀκολουθῆσαιc ἄρτι; τὴν ψυχήν μου ὑπὲρ σοῦ θήσω.d
38⸀ἀποκρίνεταιa Ἰησοῦς· Τὴν ψυχήν σου ὑπὲρ ἐμοῦ θήσεις;b ἀμὴν ἀμὴν λέγωc σοι, οὐ μὴ ἀλέκτωρd φωνήσῃe ἕως οὗ ⸀ἀρνήσῃf με τρίς.g