Κατὰ Ἰωάννην

11
Ἦνa δέ τις ἀσθενῶν,b Λάζαροςc ἀπὸ Βηθανίαςd ἐκ τῆς κώμηςe Μαρίαςf καὶ Μάρθαςg τῆς ἀδελφῆςh αὐτῆς.
2  ἦνa δὲ ⸀Μαριὰμb ἡ ἀλείψασαc τὸν κύριον μύρῳd καὶ ἐκμάξασαe τοὺς πόδας αὐτοῦ ταῖς θριξὶνf αὐτῆς, ἧς ὁ ἀδελφὸς Λάζαροςg ἠσθένει.h
3  ἀπέστειλανa οὖν αἱ ἀδελφαὶb πρὸς αὐτὸν λέγουσαι·c Κύριε, ἴδε ὃν φιλεῖςd ἀσθενεῖ.e
4  ἀκούσαςa δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν·b Αὕτη ἡ ἀσθένειαc οὐκ ἔστινd πρὸς θάνατον ἀλλ’ ὑπὲρ τῆς δόξης τοῦ θεοῦ ἵνα δοξασθῇe ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ δι’ αὐτῆς.
5  ἠγάπαa δὲ ὁ Ἰησοῦς τὴν Μάρθανb καὶ τὴν ἀδελφὴνc αὐτῆς καὶ τὸν Λάζαρον.d
6  ὡς οὖν ἤκουσενa ὅτι ἀσθενεῖ,b τότε μὲν ἔμεινενc ἐν ᾧ ἦνd τόπῳ δύο ἡμέρας·
7  ἔπειταa μετὰ τοῦτο λέγειb τοῖς μαθηταῖς· Ἄγωμενc εἰς τὴν Ἰουδαίαν πάλιν.
8  λέγουσινa αὐτῷ οἱ μαθηταί· Ῥαββί,b νῦν ἐζήτουνc σε λιθάσαιd οἱ Ἰουδαῖοι, καὶ πάλιν ὑπάγειςe ἐκεῖ;
9  ἀπεκρίθηa Ἰησοῦς· Οὐχὶ δώδεκα ⸂ὧραί εἰσιν⸃b τῆς ἡμέρας; ἐάν τις περιπατῇc ἐν τῇ ἡμέρᾳ, οὐ προσκόπτει,d ὅτι τὸ φῶς τοῦ κόσμου τούτου βλέπει·e
10  ἐὰν δέ τις περιπατῇa ἐν τῇ νυκτί, προσκόπτει,b ὅτι τὸ φῶς οὐκ ἔστινc ἐν αὐτῷ.
11  ταῦτα εἶπεν,a καὶ μετὰ τοῦτο λέγειb αὐτοῖς· Λάζαροςc ὁ φίλοςd ἡμῶν κεκοίμηται,e ἀλλὰ πορεύομαιf ἵνα ἐξυπνίσωg αὐτόν.
12  εἶπανa οὖν οἱ μαθηταὶ ⸀αὐτῷ· Κύριε, εἰ κεκοίμηταιb σωθήσεται.c
13  εἰρήκειa δὲ ὁ Ἰησοῦς περὶ τοῦ θανάτου αὐτοῦ. ἐκεῖνοι δὲ ἔδοξανb ὅτι περὶ τῆς κοιμήσεωςc τοῦ ὕπνουd λέγει.e
14  τότε οὖν εἶπενa αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς παρρησίᾳ· Λάζαροςb ἀπέθανεν,c
15  καὶ χαίρωa δι’ ὑμᾶς, ἵνα πιστεύσητε,b ὅτι οὐκ ἤμηνc ἐκεῖ· ἀλλὰ ἄγωμενd πρὸς αὐτόν.
16  εἶπενa οὖν Θωμᾶςb ὁ λεγόμενοςc Δίδυμοςd τοῖς συμμαθηταῖς·e Ἄγωμενf καὶ ἡμεῖς ἵνα ἀποθάνωμενg μετ’ αὐτοῦ.
17  Ἐλθὼνa οὖν ὁ Ἰησοῦς εὗρενb αὐτὸν τέσσαρας ⸂ἤδη ἡμέρας⸃ ἔχονταc ἐν τῷ μνημείῳ.
18  ἦνa δὲ ⸀ἡ Βηθανίαb ἐγγὺς τῶν Ἱεροσολύμων ὡς ἀπὸ σταδίωνc δεκαπέντε.d
19  ⸂πολλοὶ δὲ⸃ ἐκ τῶν Ἰουδαίων ἐληλύθεισανa πρὸς ⸀τὴν Μάρθανb καὶ ⸀Μαριὰμc ἵνα παραμυθήσωνταιd αὐτὰς περὶ τοῦ ⸀ἀδελφοῦ.
20  ἡ οὖν Μάρθαa ὡς ἤκουσενb ὅτι Ἰησοῦς ἔρχεταιc ὑπήντησενd αὐτῷ· ⸀Μαρίαe δὲ ἐν τῷ οἴκῳ ἐκαθέζετο.f
21  εἶπενa οὖν ⸀ἡ Μάρθαb πρὸς ⸀τὸν Ἰησοῦν· Κύριε, εἰ ἦςc ὧδε ⸂οὐκ ἂν ἀπέθανενd ὁ ἀδελφός μου⸃·
22  ⸀καὶ νῦν οἶδαa ὅτι ὅσα ἂν αἰτήσῃb τὸν θεὸν δώσειc σοι ὁ θεός.
23  λέγειa αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Ἀναστήσεταιb ὁ ἀδελφός σου.
24  λέγειa αὐτῷ ⸀ἡ Μάρθα·b Οἶδαc ὅτι ἀναστήσεταιd ἐν τῇ ἀναστάσει ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ.
25  εἶπενa αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Ἐγώ εἰμιb ἡ ἀνάστασις καὶ ἡ ζωή· ὁ πιστεύωνc εἰς ἐμὲ κἂνd ἀποθάνῃe ζήσεται,f
26  καὶ πᾶς ὁ ζῶνa καὶ πιστεύωνb εἰς ἐμὲ οὐ μὴ ἀποθάνῃc εἰς τὸν αἰῶνα· πιστεύειςd τοῦτο;
27  λέγειa αὐτῷ· Ναί, κύριε· ἐγὼ πεπίστευκαb ὅτι σὺ εἶc ὁ χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ ὁ εἰς τὸν κόσμον ἐρχόμενος.d
28  Καὶ ⸀τοῦτο εἰποῦσαa ἀπῆλθενb καὶ ἐφώνησενc ⸀Μαριὰμd τὴν ἀδελφὴνe αὐτῆς λάθρᾳf εἰποῦσα·g Ὁ διδάσκαλος πάρεστινh καὶ φωνεῖi σε.
29  ἐκείνη ⸀δὲ ὡς ἤκουσενa ⸀ἠγέρθηb ταχὺc καὶ ⸀ἤρχετοd πρὸς αὐτόν·
30  οὔπωa δὲ ἐληλύθειb ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν κώμην,c ἀλλ’ ἦνd ⸀ἔτι ἐν τῷ τόπῳ ὅπου ὑπήντησενe αὐτῷ ἡ Μάρθα.f
31  οἱ οὖν Ἰουδαῖοι οἱ ὄντεςa μετ’ αὐτῆς ἐν τῇ οἰκίᾳ καὶ παραμυθούμενοιb αὐτήν, ἰδόντεςc τὴν ⸀Μαριὰμd ὅτι ταχέωςe ἀνέστηf καὶ ἐξῆλθεν,g ἠκολούθησανh αὐτῇ ⸀δόξαντεςi ὅτι ὑπάγειj εἰς τὸ μνημεῖον ἵνα κλαύσῃk ἐκεῖ.
32  ἡ οὖν ⸀Μαριὰμa ὡς ἦλθενb ὅπου ⸀ἦνc Ἰησοῦς ἰδοῦσαd αὐτὸν ἔπεσενe αὐτοῦ ⸀πρὸς τοὺς πόδας, λέγουσαf αὐτῷ· Κύριε, εἰ ἦςg ὧδε οὐκ ἄν ⸂μου ἀπέθανεν⸃h ὁ ἀδελφός.
33  Ἰησοῦς οὖν ὡς εἶδενa αὐτὴν κλαίουσανb καὶ τοὺς συνελθόνταςc αὐτῇ Ἰουδαίους κλαίονταςd ἐνεβριμήσατοe τῷ πνεύματι καὶ ἐτάραξενf ἑαυτόν,
34  καὶ εἶπεν·a Ποῦ τεθείκατεb αὐτόν; λέγουσινc αὐτῷ· Κύριε, ἔρχουd καὶ ἴδε.e
35  ἐδάκρυσενa ὁ Ἰησοῦς.
36  ἔλεγονa οὖν οἱ Ἰουδαῖοι· Ἴδε πῶς ἐφίλειb αὐτόν.
37  τινὲς δὲ ἐξ αὐτῶν εἶπαν·a Οὐκ ἐδύνατοb οὗτος ὁ ἀνοίξαςc τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ τυφλοῦ ποιῆσαιd ἵνα καὶ οὗτος μὴ ἀποθάνῃ;e
38  Ἰησοῦς οὖν πάλιν ἐμβριμώμενοςa ἐν ἑαυτῷ ἔρχεταιb εἰς τὸ μνημεῖον· ἦνc δὲ σπήλαιον,d καὶ λίθος ἐπέκειτοe ἐπ’ αὐτῷ.
39  λέγειa ὁ Ἰησοῦς· Ἄρατεb τὸν λίθον. λέγειc αὐτῷ ἡ ἀδελφὴd τοῦ ⸀τετελευτηκότοςe Μάρθα·f Κύριε, ἤδη ὄζει,g τεταρταῖοςh γάρ ἐστιν.i
40  λέγειa αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Οὐκ εἶπόνb σοι ὅτι ἐὰν πιστεύσῃςc ⸀ὄψῃd τὴν δόξαν τοῦ θεοῦ;
41  ἦρανa οὖν τὸν ⸀λίθον. ὁ δὲ Ἰησοῦς ἦρενb τοὺς ὀφθαλμοὺς ἄνωc καὶ εἶπεν·d Πάτερ, εὐχαριστῶe σοι ὅτι ἤκουσάςf μου,
42  ἐγὼ δὲ ᾔδεινa ὅτι πάντοτέ μου ἀκούεις·b ἀλλὰ διὰ τὸν ὄχλον τὸν περιεστῶταc εἶπον,d ἵνα πιστεύσωσινe ὅτι σύ με ἀπέστειλας.f
43  καὶ ταῦτα εἰπὼνa φωνῇ μεγάλῃ ἐκραύγασεν·b Λάζαρε,c δεῦροd ἔξω.
44  ⸀ἐξῆλθενa ὁ τεθνηκὼςb δεδεμένοςc τοὺς πόδας καὶ τὰς χεῖρας κειρίαις,d καὶ ἡ ὄψιςe αὐτοῦ σουδαρίῳf περιεδέδετο.g λέγειh ⸂αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς⸃· Λύσατεi αὐτὸν καὶ ἄφετεj ⸀αὐτὸν ὑπάγειν.k
45  Πολλοὶ οὖν ἐκ τῶν Ἰουδαίων, οἱ ἐλθόντεςa πρὸς τὴν ⸀Μαριὰμb καὶ θεασάμενοιc ⸀ἃ ⸀ἐποίησεν,d ἐπίστευσανe εἰς αὐτόν·
46  τινὲς δὲ ἐξ αὐτῶν ἀπῆλθονa πρὸς τοὺς Φαρισαίους καὶ εἶπανb αὐτοῖς ἃ ⸀ἐποίησενc Ἰησοῦς.
47  συνήγαγονa οὖν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι συνέδριον,b καὶ ἔλεγον·c Τί ποιοῦμενd ὅτι οὗτος ὁ ἄνθρωπος πολλὰ ⸂ποιεῖe σημεῖα⸃;
48  ἐὰν ἀφῶμενa αὐτὸν οὕτως, πάντες πιστεύσουσινb εἰς αὐτόν, καὶ ἐλεύσονταιc οἱ Ῥωμαῖοιd καὶ ἀροῦσινe ἡμῶν καὶ τὸν τόπον καὶ τὸ ἔθνος.
49  εἷς δέ τις ἐξ αὐτῶν Καϊάφας,a ἀρχιερεὺς ὢνb τοῦ ἐνιαυτοῦc ἐκείνου, εἶπενd αὐτοῖς· Ὑμεῖς οὐκ οἴδατεe οὐδέν,
50  οὐδὲ ⸀λογίζεσθεa ὅτι συμφέρειb ⸀ὑμῖν ἵνα εἷς ἄνθρωπος ἀποθάνῃc ὑπὲρ τοῦ λαοῦ καὶ μὴ ὅλον τὸ ἔθνος ἀπόληται.d
51  τοῦτο δὲ ἀφ’ ἑαυτοῦ οὐκ εἶπεν,a ἀλλὰ ἀρχιερεὺς ὢνb τοῦ ἐνιαυτοῦc ἐκείνου ἐπροφήτευσενd ὅτι ἔμελλενe Ἰησοῦς ἀποθνῄσκεινf ὑπὲρ τοῦ ἔθνους,
52  καὶ οὐχ ὑπὲρ τοῦ ἔθνους μόνον, ἀλλ’ ἵνα καὶ τὰ τέκνα τοῦ θεοῦ τὰ διεσκορπισμέναa συναγάγῃb εἰς ἕν.
53  ἀπ’ ἐκείνης οὖν τῆς ἡμέρας ⸀ἐβουλεύσαντοa ἵνα ἀποκτείνωσινb αὐτόν.
54  ⸂Ὁ οὖν Ἰησοῦς⸃ οὐκέτι παρρησίᾳ περιεπάτειa ἐν τοῖς Ἰουδαίοις, ἀλλὰ ἀπῆλθενb ἐκεῖθενc εἰς τὴν χώρανd ἐγγὺς τῆς ἐρήμου, εἰς Ἐφραὶμe λεγομένηνf πόλιν, κἀκεῖg ⸀ἔμεινενh μετὰ τῶν ⸀μαθητῶν.
55  Ἦνa δὲ ἐγγὺς τὸ πάσχαb τῶν Ἰουδαίων, καὶ ἀνέβησανc πολλοὶ εἰς Ἱεροσόλυμα ἐκ τῆς χώραςd πρὸ τοῦ πάσχαe ἵνα ἁγνίσωσινf ἑαυτούς.
56  ἐζήτουνa οὖν τὸν Ἰησοῦν καὶ ἔλεγονb μετ’ ἀλλήλων ἐν τῷ ἱερῷ ἑστηκότες·c Τί δοκεῖd ὑμῖν; ὅτι οὐ μὴ ἔλθῃe εἰς τὴν ἑορτήν;f
57  δεδώκεισανa ⸀δὲ οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι ⸀ἐντολὰς ἵνα ἐάν τις γνῷb ποῦ ἐστινc μηνύσῃ,d ὅπως πιάσωσινe αὐτόν.