Κατὰ Ἰωάννην

10
Ἀμὴν ἀμὴν λέγωa ὑμῖν, ὁ μὴ εἰσερχόμενοςb διὰ τῆς θύρας εἰς τὴν αὐλὴνc τῶν προβάτων ἀλλὰ ἀναβαίνωνd ἀλλαχόθενe ἐκεῖνος κλέπτηςf ἐστὶνg καὶ λῃστής·h
2  ὁ δὲ εἰσερχόμενοςa διὰ τῆς θύρας ποιμήνb ἐστινc τῶν προβάτων.
3  τούτῳ ὁ θυρωρὸςa ἀνοίγει,b καὶ τὰ πρόβατα τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούειc καὶ τὰ ἴδια πρόβατα ⸀φωνεῖd κατ’ ὄνομα καὶ ἐξάγειe αὐτά.
4  ⸀ὅταν τὰ ἴδια ⸀πάντα ἐκβάλῃ,a ἔμπροσθεν αὐτῶν πορεύεται,b καὶ τὰ πρόβατα αὐτῷ ἀκολουθεῖ,c ὅτι οἴδασινd τὴν φωνὴν αὐτοῦ·
5  ἀλλοτρίῳa δὲ οὐ μὴ ⸀ἀκολουθήσουσινb ἀλλὰ φεύξονταιc ἀπ’ αὐτοῦ, ὅτι οὐκ οἴδασιd τῶν ἀλλοτρίωνe τὴν φωνήν.
6  ταύτην τὴν παροιμίανa εἶπενb αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ἐκεῖνοι δὲ οὐκ ἔγνωσανc τίνα ⸀ἦνd ἃ ἐλάλειe αὐτοῖς.
7  Εἶπενa οὖν πάλιν ⸀αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Ἀμὴν ἀμὴν λέγωb ὑμῖν ⸀ὅτι ἐγώ εἰμιc ἡ θύρα τῶν προβάτων.
8  πάντες ὅσοι ἦλθονa ⸂πρὸ ἐμοῦ⸃ κλέπταιb εἰσὶνc καὶ λῃσταί·d ἀλλ’ οὐκ ἤκουσανe αὐτῶν τὰ πρόβατα.
9  ἐγώ εἰμιa ἡ θύρα· δι’ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃb σωθήσεταιc καὶ εἰσελεύσεταιd καὶ ἐξελεύσεταιe καὶ νομὴνf εὑρήσει.g
10  ὁ κλέπτηςa οὐκ ἔρχεταιb εἰ μὴ ἵνα κλέψῃc καὶ θύσῃd καὶ ἀπολέσῃ·e ἐγὼ ἦλθονf ἵνα ζωὴν ἔχωσινg καὶ περισσὸνh ἔχωσιν.i
11  Ἐγώ εἰμιa ὁ ποιμὴνb ὁ καλός· ὁ ποιμὴνc ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησινd ὑπὲρ τῶν προβάτων·
12  ὁ ⸀μισθωτὸςa καὶ οὐκ ὢνb ποιμήν,c οὗ οὐκ ⸀ἔστινd τὰ πρόβατα ἴδια, θεωρεῖe τὸν λύκονf ἐρχόμενονg καὶ ἀφίησινh τὰ πρόβατα καὶ φεύγει—i καὶ ὁ λύκοςj ἁρπάζειk αὐτὰ καὶ ⸀σκορπίζει—l
13  ⸀ὅτι μισθωτόςa ἐστινb καὶ οὐ μέλειc αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων.
14  ἐγώ εἰμιa ὁ ποιμὴνb ὁ καλός, καὶ γινώσκωc τὰ ἐμὰ καὶ ⸂γινώσκουσίd με τὰ ἐμά⸃,
15  καθὼς γινώσκειa με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκωb τὸν πατέρα, καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημιc ὑπὲρ τῶν προβάτων.
16  καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχωa ἃ οὐκ ἔστινb ἐκ τῆς αὐλῆςc ταύτης· κἀκεῖναd ⸂δεῖe με⸃ ἀγαγεῖν,f καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν,g καὶ ⸀γενήσονταιh μία ποίμνη,i εἷς ποιμήν.j
17  διὰ τοῦτό ⸂με ὁ πατὴρ⸃ ἀγαπᾷa ὅτι ἐγὼ τίθημιb τὴν ψυχήν μου, ἵνα πάλιν λάβωc αὐτήν.
18  οὐδεὶς ⸀αἴρειa αὐτὴν ἀπ’ ἐμοῦ, ἀλλ’ ἐγὼ τίθημιb αὐτὴν ἀπ’ ἐμαυτοῦ. ἐξουσίαν ἔχωc θεῖναιd αὐτήν, καὶ ἐξουσίαν ἔχωe πάλιν λαβεῖνf αὐτήν· ταύτην τὴν ἐντολὴν ἔλαβονg παρὰ τοῦ πατρός μου.
19  ⸀Σχίσμαa πάλιν ἐγένετοb ἐν τοῖς Ἰουδαίοις διὰ τοὺς λόγους τούτους.
20  ἔλεγονa δὲ πολλοὶ ἐξ αὐτῶν· Δαιμόνιον ἔχειb καὶ μαίνεται·c τί αὐτοῦ ἀκούετε;d
21  ⸀ἄλλοι ἔλεγον·a Ταῦτα τὰ ῥήματα οὐκ ἔστινb δαιμονιζομένου·c μὴ δαιμόνιον δύναταιd τυφλῶν ὀφθαλμοὺς ⸀ἀνοῖξαι;e
22  Ἐγένετοa ⸀τότε τὰ ἐγκαίνιαb ἐν ⸀τοῖς Ἱεροσολύμοις· ⸀χειμὼνc ἦν,d
23  καὶ περιεπάτειa ὁ Ἰησοῦς ἐν τῷ ἱερῷ ἐν τῇ στοᾷb ⸀τοῦ Σολομῶνος.c
24  ἐκύκλωσανa οὖν αὐτὸν οἱ Ἰουδαῖοι καὶ ἔλεγονb αὐτῷ· Ἕως πότε τὴν ψυχὴν ἡμῶν αἴρεις;c εἰ σὺ εἶd ὁ χριστός, εἰπὲe ἡμῖν παρρησίᾳ.
25  ἀπεκρίθηa αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Εἶπονb ὑμῖν καὶ οὐ πιστεύετε·c τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶd ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ πατρός μου ταῦτα μαρτυρεῖe περὶ ἐμοῦ·
26  ἀλλὰ ὑμεῖς οὐ πιστεύετε,a ⸂ὅτι οὐκ⸃ ἐστὲb ἐκ τῶν προβάτων τῶν ⸀ἐμῶν.
27  τὰ πρόβατα τὰ ἐμὰ τῆς φωνῆς μου ⸀ἀκούουσιν,a κἀγὼ γινώσκωb αὐτά, καὶ ἀκολουθοῦσίνc μοι,
28  κἀγὼ ⸂δίδωμιa αὐτοῖς ζωὴν αἰώνιον⸃, καὶ οὐ μὴ ἀπόλωνταιb εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ οὐχ ἁρπάσειc τις αὐτὰ ἐκ τῆς χειρός μου.
29  ὁ πατήρ μου ⸀ὃ δέδωκένa ⸀μοι ⸂πάντων μεῖζων⸃ ἐστιν,b καὶ οὐδεὶς δύναταιc ἁρπάζεινd ἐκ τῆς χειρὸς τοῦ ⸀πατρός.
30  ἐγὼ καὶ ὁ πατὴρ ἕν ἐσμεν.a
31  Ἐβάστασανa ⸀οὖν πάλιν λίθους οἱ Ἰουδαῖοι ἵνα λιθάσωσινb αὐτόν.
32  ἀπεκρίθηa αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Πολλὰ ⸂ἔργα καλὰ ἔδειξαb ὑμῖν⸃ ἐκ τοῦ ⸀πατρός· διὰ ποῖον αὐτῶν ἔργον ⸂ἐμὲ λιθάζετε⸃;c
33  ἀπεκρίθησανa αὐτῷ οἱ ⸀Ἰουδαῖοι· Περὶ καλοῦ ἔργου οὐ λιθάζομένb σε ἀλλὰ περὶ βλασφημίας,c καὶ ὅτι σὺ ἄνθρωπος ὢνd ποιεῖςe σεαυτὸν θεόν.
34  ἀπεκρίθηa αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Οὐκ ἔστινb γεγραμμένονc ἐν τῷ νόμῳ ὑμῶν ⸀ὅτι Ἐγὼ εἶπα·d Θεοί ἐστε;e
35  εἰ ἐκείνους εἶπενa θεοὺς πρὸς οὓς ὁ λόγος τοῦ θεοῦ ἐγένετο,b καὶ οὐ δύναταιc λυθῆναιd ἡ γραφή,
36  ὃν ὁ πατὴρ ἡγίασενa καὶ ἀπέστειλενb εἰς τὸν κόσμον ὑμεῖς λέγετεc ὅτι Βλασφημεῖς,d ὅτι εἶπον·e Υἱὸς τοῦ θεοῦ εἰμι;f
37  εἰ οὐ ποιῶa τὰ ἔργα τοῦ πατρός μου, μὴ πιστεύετέb μοι·
38  εἰ δὲ ποιῶ,a κἂνb ἐμοὶ μὴ πιστεύητεc τοῖς ἔργοις ⸀πιστεύετε,d ἵνα γνῶτεe καὶ ⸀γινώσκητεf ὅτι ἐν ἐμοὶ ὁ πατὴρ κἀγὼ ἐν ⸂τῷ πατρί⸃.
39  ἐζήτουνa οὖν ⸂πάλιν αὐτὸν⸃ πιάσαι·b καὶ ἐξῆλθενc ἐκ τῆς χειρὸς αὐτῶν.
40  Καὶ ἀπῆλθενa πάλιν πέρανb τοῦ Ἰορδάνουc εἰς τὸν τόπον ὅπου ἦνd Ἰωάννης τὸ πρῶτον βαπτίζων,e καὶ ἔμεινενf ἐκεῖ.
41  καὶ πολλοὶ ἦλθονa πρὸς αὐτὸν καὶ ἔλεγονb ὅτι Ἰωάννης μὲν σημεῖον ἐποίησενc οὐδέν, πάντα δὲ ὅσα εἶπενd Ἰωάννης περὶ τούτου ἀληθῆe ἦν.f
42  καὶ ⸂πολλοὶ ἐπίστευσανa εἰς αὐτὸν ἐκεῖ⸃.