Ἰακὠβου

4
Πόθενa πόλεμοιb καὶ ⸀πόθενc μάχαιd ἐν ὑμῖν; οὐκ ἐντεῦθεν,e ἐκ τῶν ἡδονῶνf ὑμῶν τῶν στρατευομένωνg ἐν τοῖς μέλεσιν ὑμῶν;
2ἐπιθυμεῖτε,a καὶ οὐκ ἔχετε·b φονεύετεc καὶ ζηλοῦτε,d καὶ οὐ δύνασθεe ἐπιτυχεῖν·f μάχεσθεg καὶ πολεμεῖτε.h οὐκ ἔχετεi διὰ τὸ μὴ αἰτεῖσθαιj ὑμᾶς·
3αἰτεῖτεa καὶ οὐ λαμβάνετε,b διότιc κακῶςd αἰτεῖσθε,e ἵνα ἐν ταῖς ἡδοναῖςf ὑμῶν δαπανήσητε.g
4⸀μοιχαλίδες,a οὐκ οἴδατεb ὅτι φιλίαc τοῦ κόσμου ἔχθραd τοῦ θεοῦ ἐστιν;e ὃς ⸀ἐὰν οὖν βουληθῇf φίλοςg εἶναιh τοῦ κόσμου, ἐχθρὸς τοῦ θεοῦ καθίσταται.i
5 δοκεῖτεa ὅτι κενῶςb γραφὴ λέγει·c Πρὸς φθόνονd ἐπιποθεῖe τὸ πνεῦμα ⸀κατῴκισενf ἐν ἡμῖν;
6μείζονα δὲ δίδωσινa χάριν· διὸ λέγει·b θεὸς ὑπερηφάνοιςc ἀντιτάσσεταιd ταπεινοῖςe δὲ δίδωσινf χάριν.
7ὑποτάγητεa οὖν τῷ θεῷ· ἀντίστητεb δὲ τῷ διαβόλῳ, καὶ φεύξεταιc ἀφ’ ὑμῶν·
8ἐγγίσατεa τῷ θεῷ, καὶ ⸀ἐγγιεῖb ὑμῖν. καθαρίσατεc χεῖρας, ἁμαρτωλοί, καὶ ἁγνίσατεd καρδίας, δίψυχοι.e
9ταλαιπωρήσατεa καὶ πενθήσατεb καὶ κλαύσατε·c γέλωςd ὑμῶν εἰς πένθοςe ⸀μετατραπήτωf καὶ χαρὰ εἰς κατήφειαν·g
10ταπεινώθητεa ἐνώπιον ⸀κυρίου, καὶ ὑψώσειb ὑμᾶς.
11Μὴ καταλαλεῖτεa ἀλλήλων, ἀδελφοί· καταλαλῶνb ἀδελφοῦ ⸀ἢ κρίνωνc τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ καταλαλεῖd νόμου καὶ κρίνειe νόμον· εἰ δὲ νόμον κρίνεις,f οὐκ εἶg ποιητὴςh νόμου ἀλλὰ κριτής.i
12εἷς ⸀ἐστινa νομοθέτηςb ⸂καὶ κριτής⸃,c δυνάμενοςd σῶσαιe καὶ ἀπολέσαι·f σὺ δὲ τίς εἶ,g ⸂ὁ κρίνων⸃h τὸν ⸀πλησίον;i
13Ἄγεa νῦν οἱ λέγοντες·b Σήμερον ⸀ἢ αὔριονc ⸀πορευσόμεθαd εἰς τήνδεe τὴν πόλιν καὶ ⸀ποιήσομενf ἐκεῖ ⸀ἐνιαυτὸνg καὶ ⸀ἐμπορευσόμεθαh καὶ ⸀κερδήσομεν·i
14οἵτινες οὐκ ἐπίστασθεa ⸀τὸ τῆς αὔριονb ⸀ποία ζωὴ ὑμῶν· ἀτμὶςc γάρ ⸀ἐστεd ⸀ἡ πρὸς ὀλίγον φαινομένη,e ⸀ἔπειταf καὶ ἀφανιζομένη·g
15ἀντὶa τοῦ λέγεινb ὑμᾶς· Ἐὰν κύριος ⸀θελήσῃ,c καὶ ⸀ζήσομενd καὶ ⸀ποιήσομενe τοῦτο ἐκεῖνο.
16νῦν δὲ καυχᾶσθεa ἐν ταῖς ἀλαζονείαιςb ὑμῶν· πᾶσα καύχησιςc τοιαύτη πονηρά ἐστιν.d
17εἰδότιa οὖν καλὸν ποιεῖνb καὶ μὴ ποιοῦντι,c ἁμαρτία αὐτῷ ἐστιν.d