5
Πᾶς γὰρ ἀρχιερεὺς ἐξ ἀνθρώπων λαμβανόμενοςa
ὑπὲρ ἀνθρώπων καθίσταταιb
τὰ πρὸς τὸν θεόν, ἵνα προσφέρῃc
δῶράd
τε καὶ θυσίαςe
ὑπὲρ ἁμαρτιῶν,
2
μετριοπαθεῖνa
δυνάμενοςb
τοῖς ἀγνοοῦσιc
καὶ πλανωμένοιςd
ἐπεὶe
καὶ αὐτὸς περίκειταιf
ἀσθένειαν,g
3
καὶ ⸂δι’ αὐτὴν⸃ ὀφείλει,a
καθὼς περὶ τοῦ λαοῦ, οὕτως καὶ περὶ ⸀αὑτοῦ προσφέρεινb
⸀περὶ ἁμαρτιῶν.
4
καὶ οὐχ ἑαυτῷ τις λαμβάνειa
τὴν τιμήν, ἀλλὰ καλούμενοςb
ὑπὸ τοῦ θεοῦ, ⸀καθώσπερc
καὶ Ἀαρών.d
5
Οὕτως καὶ ὁ Χριστὸς οὐχ ἑαυτὸν ἐδόξασενa
γενηθῆναιb
ἀρχιερέα, ἀλλ’ ὁ λαλήσαςc
πρὸς αὐτόν· Υἱός μου εἶd
σύ, ἐγὼ σήμερον γεγέννηκάe
σε·
6
καθὼς καὶ ἐν ἑτέρῳ λέγει·a
Σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξινb
Μελχισέδεκ,c
7
ὃς ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς σαρκὸς αὐτοῦ δεήσειςa
τε καὶ ἱκετηρίαςb
πρὸς τὸν δυνάμενονc
σῴζεινd
αὐτὸν ἐκ θανάτου μετὰ κραυγῆςe
ἰσχυρᾶςf
καὶ δακρύωνg
προσενέγκαςh
καὶ εἰσακουσθεὶςi
ἀπὸ τῆς εὐλαβείας,j
8
καίπερa
ὢνb
υἱός, ἔμαθενc
ἀφ’ ὧν ἔπαθενd
τὴν ὑπακοήν,e
9
καὶ τελειωθεὶςa
ἐγένετοb
⸂πᾶσιν τοῖς ὑπακούουσινc
αὐτῷ⸃ αἴτιοςd
σωτηρίας αἰωνίου,
10
προσαγορευθεὶςa
ὑπὸ τοῦ θεοῦ ἀρχιερεὺς κατὰ τὴν τάξινb
Μελχισέδεκ.c
11
Περὶ οὗ πολὺς ἡμῖν ὁ λόγος καὶ δυσερμήνευτοςa
λέγειν,b
ἐπεὶc
νωθροὶd
γεγόνατεe
ταῖς ἀκοαῖς·f
12
καὶ γὰρ ὀφείλοντεςa
εἶναιb
διδάσκαλοι διὰ τὸν χρόνον, πάλιν χρείαν ἔχετεc
τοῦ διδάσκεινd
ὑμᾶς ⸀τινὰ τὰ στοιχεῖαe
τῆς ἀρχῆς τῶν λογίωνf
τοῦ θεοῦ, καὶ γεγόνατεg
χρείαν ἔχοντεςh
γάλακτος,i
⸀οὐ στερεᾶςj
τροφῆς.k
13
πᾶς γὰρ ὁ μετέχωνa
γάλακτοςb
ἄπειροςc
λόγου δικαιοσύνης, νήπιοςd
γάρ ἐστιν·e
14
τελείωνa
δέ ἐστινb
ἡ στερεὰc
τροφή,d
τῶν διὰ τὴν ἕξινe
τὰ αἰσθητήριαf
γεγυμνασμέναg
ἐχόντωνh
πρὸς διάκρισινi
καλοῦ τε καὶ κακοῦ.