Πρὸς Ἑβραίους

12
Τοιγαροῦνa καὶ ἡμεῖς, τοσοῦτονb ἔχοντεςc περικείμενονd ἡμῖν νέφοςe μαρτύρων, ὄγκονf ἀποθέμενοιg πάντα καὶ τὴν εὐπερίστατονh ἁμαρτίαν, δι’ ὑπομονῆς τρέχωμενi τὸν προκείμενονj ἡμῖν ἀγῶνα,k
2ἀφορῶντεςa εἰς τὸν τῆς πίστεως ἀρχηγὸνb καὶ τελειωτὴνc Ἰησοῦν, ὃς ἀντὶd τῆς προκειμένηςe αὐτῷ χαρᾶς ὑπέμεινενf σταυρὸνg αἰσχύνηςh καταφρονήσας,i ἐν δεξιᾷ τε τοῦ θρόνου τοῦ θεοῦ κεκάθικεν.j
3Ἀναλογίσασθεa γὰρ τὸν τοιαύτην ὑπομεμενηκόταb ὑπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν εἰς ⸀ἑαυτοὺς ἀντιλογίαν,c ἵνα μὴ κάμητεd ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν ἐκλυόμενοι.e
4οὔπωa μέχριςb αἵματος ἀντικατέστητεc πρὸς τὴν ἁμαρτίαν ἀνταγωνιζόμενοι,d
5καὶ ἐκλέλησθεa τῆς παρακλήσεως,b ἥτις ὑμῖν ὡς υἱοῖς διαλέγεται,c Υἱέ μου, μὴ ὀλιγώρειd παιδείαςe κυρίου, μηδὲ ἐκλύουf ὑπ’ αὐτοῦ ἐλεγχόμενος·g
6ὃν γὰρ ἀγαπᾷa κύριος παιδεύει,b μαστιγοῖc δὲ πάντα υἱὸν ὃν παραδέχεται.d
7εἰς παιδείανa ὑπομένετε·b ὡς υἱοῖς ὑμῖν προσφέρεταιc θεός· τίς ⸀γὰρ υἱὸς ὃν οὐ παιδεύειd πατήρ;
8εἰ δὲ χωρίς ἐστεa παιδείαςb ἧς μέτοχοιc γεγόνασιd πάντες, ἄρα νόθοιe ⸂καὶ οὐχ υἱοί ἐστε⸃.f
9εἶταa τοὺς μὲν τῆς σαρκὸς ἡμῶν πατέρας εἴχομενb παιδευτὰςc καὶ ἐνετρεπόμεθα·d οὐ ⸀πολὺ μᾶλλον ὑποταγησόμεθαe τῷ πατρὶ τῶν πνευμάτων καὶ ζήσομεν;f
10οἱ μὲν γὰρ πρὸς ὀλίγας ἡμέρας κατὰ τὸ δοκοῦνa αὐτοῖς ἐπαίδευον,b δὲ ἐπὶ τὸ συμφέρονc εἰς τὸ μεταλαβεῖνd τῆς ἁγιότητοςe αὐτοῦ.
11πᾶσα ⸀δὲ παιδείαa πρὸς μὲν τὸ παρὸνb οὐ δοκεῖc χαρᾶς εἶναιd ἀλλὰ λύπης,e ὕστερονf δὲ καρπὸν εἰρηνικὸνg τοῖς δι’ αὐτῆς γεγυμνασμένοιςh ἀποδίδωσινi δικαιοσύνης.
12Διὸ τὰς παρειμέναςa χεῖρας καὶ τὰ παραλελυμέναb γόναταc ἀνορθώσατε,d
13καὶ τροχιὰςa ὀρθὰςb ⸀ποιεῖτεc τοῖς ποσὶν ὑμῶν, ἵνα μὴ τὸ χωλὸνd ἐκτραπῇ,e ἰαθῇf δὲ μᾶλλον.
14Εἰρήνην διώκετεa μετὰ πάντων, καὶ τὸν ἁγιασμόν,b οὗ χωρὶς οὐδεὶς ὄψεταιc τὸν κύριον,
15ἐπισκοποῦντεςa μή τις ὑστερῶνb ἀπὸ τῆς χάριτος τοῦ θεοῦ, μή τις ῥίζαc πικρίαςd ἄνωe φύουσαf ἐνοχλῇg καὶ ⸂δι’ αὐτῆς⸃ μιανθῶσινh ⸀πολλοί,
16μή τις πόρνοςa βέβηλοςb ὡς Ἠσαῦ,c ὃς ἀντὶd βρώσεωςe μιᾶς ἀπέδετοf τὰ πρωτοτόκιαg ⸀ἑαυτοῦ.
17ἴστεa γὰρ ὅτι καὶ μετέπειταb θέλωνc κληρονομῆσαιd τὴν εὐλογίανe ἀπεδοκιμάσθη,f μετανοίαςg γὰρ τόπον οὐχ εὗρεν,h καίπερi μετὰ δακρύωνj ἐκζητήσαςk αὐτήν.
18Οὐ γὰρ προσεληλύθατεa ⸀ψηλαφωμένῳb καὶ κεκαυμένῳc πυρὶ καὶ γνόφῳd καὶ ⸀ζόφῳe καὶ θυέλλῃf
19καὶ σάλπιγγοςa ἤχῳb καὶ φωνῇ ῥημάτων, ἧς οἱ ἀκούσαντεςc παρῃτήσαντοd ⸀μὴ προστεθῆναιe αὐτοῖς λόγον·
20οὐκ ἔφερονa γὰρ τὸ διαστελλόμενον·b Κἂνc θηρίον θίγῃd τοῦ ὄρους, λιθοβοληθήσεται·e
21καί, οὕτω φοβερὸνa ἦνb τὸ φανταζόμενον,c Μωϋσῆς εἶπεν·d Ἔκφοβόςe εἰμιf καὶ ἔντρομος.g
22ἀλλὰ προσεληλύθατεa Σιὼνb ὄρει καὶ πόλει θεοῦ ζῶντος,c Ἰερουσαλὴμ ἐπουρανίῳ,d καὶ μυριάσινe ἀγγέλων, πανηγύρειf
23καὶ ἐκκλησίᾳ πρωτοτόκωνa ⸂ἀπογεγραμμένωνb ἐν οὐρανοῖς⸃, καὶ κριτῇc θεῷ πάντων, καὶ πνεύμασι δικαίων τετελειωμένων,d
24καὶ διαθήκης νέαςa μεσίτῃb Ἰησοῦ, καὶ αἵματι ῥαντισμοῦc κρεῖττονd λαλοῦντιe παρὰ τὸν Ἅβελ.f
25Βλέπετεa μὴ παραιτήσησθεb τὸν λαλοῦντα·c εἰ γὰρ ἐκεῖνοι οὐκ ⸀ἐξέφυγονd ⸂ἐπὶ γῆς παραιτησάμενοιe τὸν⸃ χρηματίζοντα,f ⸀πολὺ μᾶλλον ἡμεῖς οἱ τὸν ἀπ’ οὐρανῶν ἀποστρεφόμενοι·g
26οὗ φωνὴ τὴν γῆν ἐσάλευσενa τότε, νῦν δὲ ἐπήγγελταιb λέγων·c Ἔτι ἅπαξd ἐγὼ ⸀σείσωe οὐ μόνον τὴν γῆν ἀλλὰ καὶ τὸν οὐρανόν.
27τὸ δὲ Ἔτι ἅπαξa δηλοῖb ⸂τῶν σαλευομένων⸃c μετάθεσινd ὡς πεποιημένων,e ἵνα μείνῃf τὰ μὴ σαλευόμενα.g
28διὸ βασιλείαν ἀσάλευτονa παραλαμβάνοντεςb ἔχωμενc χάριν, δι’ ἧς ⸀λατρεύωμενd εὐαρέστωςe τῷ θεῷ μετὰ ⸂εὐλαβείαςf καὶ δέους⸃,g
29καὶ γὰρ θεὸς ἡμῶν πῦρ καταναλίσκον.a