Πρὸς Γάλτας

3
Ὦa ἀνόητοιb Γαλάται,c τίς ὑμᾶς ⸀ἐβάσκανεν,d οἷς κατ’ ὀφθαλμοὺς Ἰησοῦς Χριστὸς ⸀προεγράφηe ἐσταυρωμένος;f
2  τοῦτο μόνον θέλωa μαθεῖνb ἀφ’ ὑμῶν, ἐξ ἔργων νόμου τὸ πνεῦμα ἐλάβετεc ἢ ἐξ ἀκοῆςd πίστεως;
3  οὕτως ἀνόητοίa ἐστε;b ἐναρξάμενοιc πνεύματι νῦν σαρκὶ ἐπιτελεῖσθε;d
4  τοσαῦταa ἐπάθετεb εἰκῇ;c εἴ γεd καὶ εἰκῇ.e
5  ὁ οὖν ἐπιχορηγῶνa ὑμῖν τὸ πνεῦμα καὶ ἐνεργῶνb δυνάμεις ἐν ὑμῖν ἐξ ἔργων νόμου ἢ ἐξ ἀκοῆςc πίστεως;
6  καθὼς Ἀβραὰμ ἐπίστευσενa τῷ θεῷ, καὶ ἐλογίσθηb αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην.
7  Γινώσκετεa ἄρα ὅτι οἱ ἐκ πίστεως, οὗτοι ⸂υἱοί εἰσιν⸃b Ἀβραάμ.
8  προϊδοῦσαa δὲ ἡ γραφὴ ὅτι ἐκ πίστεως δικαιοῖb τὰ ἔθνη ὁ θεὸς προευηγγελίσατοc τῷ Ἀβραὰμ ὅτι Ἐνευλογηθήσονταιd ἐν σοὶ πάντα τὰ ἔθνη.
9  ὥστε οἱ ἐκ πίστεως εὐλογοῦνταιa σὺν τῷ πιστῷ Ἀβραάμ.
10  Ὅσοι γὰρ ἐξ ἔργων νόμου εἰσὶνa ὑπὸ κατάρανb εἰσίν,c γέγραπταιd γὰρ ⸀ὅτι Ἐπικατάρατοςe πᾶς ὃς οὐκ ⸀ἐμμένειf πᾶσιν τοῖς γεγραμμένοιςg ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦ νόμου τοῦ ποιῆσαιh αὐτά.
11  ὅτι δὲ ἐν νόμῳ οὐδεὶς δικαιοῦταιa παρὰ τῷ θεῷ δῆλον,b ὅτι Ὁ δίκαιος ἐκ πίστεως ζήσεται,c
12  ὁ δὲ νόμος οὐκ ἔστινa ἐκ πίστεως, ἀλλ’· Ὁ ποιήσαςb ⸀αὐτὰ ζήσεταιc ἐν αὐτοῖς.
13  Χριστὸς ἡμᾶς ἐξηγόρασενa ἐκ τῆς κατάραςb τοῦ νόμου γενόμενοςc ὑπὲρ ἡμῶν κατάρα,d ⸂ὅτι γέγραπται⸃·e Ἐπικατάρατοςf πᾶς ὁ κρεμάμενοςg ἐπὶ ξύλου,h
14  ἵνα εἰς τὰ ἔθνη ἡ εὐλογίαa τοῦ Ἀβραὰμ γένηταιb ἐν ⸂Χριστῷ Ἰησοῦ⸃, ἵνα τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ πνεύματος λάβωμενc διὰ τῆς πίστεως.
15  Ἀδελφοί, κατὰ ἄνθρωπον λέγω·a ὅμωςb ἀνθρώπου κεκυρωμένηνc διαθήκην οὐδεὶς ἀθετεῖd ἢ ἐπιδιατάσσεται.e
16  τῷ δὲ Ἀβραὰμ ἐρρέθησανa αἱ ἐπαγγελίαι καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ· οὐ λέγει·b Καὶ τοῖς σπέρμασιν, ὡς ἐπὶ πολλῶν, ἀλλ’ ὡς ἐφ’ ἑνός· Καὶ τῷ σπέρματί σου, ὅς ἐστινc Χριστός.
17  τοῦτο δὲ λέγω·a διαθήκην προκεκυρωμένηνb ὑπὸ τοῦ ⸀θεοῦ ὁ μετὰ ⸂τετρακόσιαc καὶ τριάκονταd ἔτη⸃ γεγονὼςe νόμος οὐκ ἀκυροῖ,f εἰς τὸ καταργῆσαιg τὴν ἐπαγγελίαν.
18  εἰ γὰρ ἐκ νόμου ἡ κληρονομία,a οὐκέτι ἐξ ἐπαγγελίας· τῷ δὲ Ἀβραὰμ δι’ ἐπαγγελίας κεχάρισταιb ὁ θεός.
19  Τί οὖν ὁ νόμος; τῶν παραβάσεωνa χάρινb προσετέθη,c ἄχριςd ⸀οὗ ἔλθῃe τὸ σπέρμα ᾧ ἐπήγγελται,f διαταγεὶςg δι’ ἀγγέλων ἐν χειρὶ μεσίτου·h
20  ὁ δὲ μεσίτηςa ἑνὸς οὐκ ἔστιν,b ὁ δὲ θεὸς εἷς ἐστιν.c
21  Ὁ οὖν νόμος κατὰ τῶν ἐπαγγελιῶν τοῦ θεοῦ; μὴ γένοιτο·a εἰ γὰρ ἐδόθηb νόμος ὁ δυνάμενοςc ζῳοποιῆσαι,d ὄντωςe ⸂ἐκ νόμου ἂν⸃ ἦνf ἡ δικαιοσύνη.
22  ἀλλὰ συνέκλεισενa ἡ γραφὴ τὰ πάντα ὑπὸ ἁμαρτίαν ἵνα ἡ ἐπαγγελία ἐκ πίστεως Ἰησοῦ Χριστοῦ δοθῇb τοῖς πιστεύουσιν.c
23  Πρὸ τοῦ δὲ ἐλθεῖνa τὴν πίστιν ὑπὸ νόμον ἐφρουρούμεθαb ⸀συγκλειόμενοιc εἰς τὴν μέλλουσανd πίστιν ἀποκαλυφθῆναι.e
24  ὥστε ὁ νόμος παιδαγωγὸςa ἡμῶν γέγονενb εἰς Χριστόν, ἵνα ἐκ πίστεως δικαιωθῶμεν·c
25  ἐλθούσηςa δὲ τῆς πίστεως οὐκέτι ὑπὸ παιδαγωγόνb ἐσμεν.c
26  πάντες γὰρ υἱοὶ θεοῦ ἐστεa διὰ τῆς πίστεως ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.
27  ὅσοι γὰρ εἰς Χριστὸν ἐβαπτίσθητε,a Χριστὸν ἐνεδύσασθε·b
28  οὐκ ἔνιa Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην,b οὐκ ἔνιc δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος,d οὐκ ἔνιe ἄρσενf καὶ θῆλυ·g ⸀πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστεh ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.
29  εἰ δὲ ὑμεῖς Χριστοῦ, ἄρα τοῦ Ἀβραὰμ σπέρμα ἐστέ,a ⸀κατ’ ἐπαγγελίαν κληρονόμοι.b