Πρὸς Γάλτας

2
Ἔπειταa διὰ δεκατεσσάρωνb ἐτῶν πάλιν ἀνέβηνc εἰς Ἱεροσόλυμα μετὰ Βαρναβᾶd συμπαραλαβὼνe καὶ Τίτον·f
2  ἀνέβηνa δὲ κατὰ ἀποκάλυψιν·b καὶ ἀνεθέμηνc αὐτοῖς τὸ εὐαγγέλιον ὃ κηρύσσωd ἐν τοῖς ἔθνεσιν, κατ’ ἰδίαν δὲ τοῖς δοκοῦσιν,e μή πως εἰς κενὸνf τρέχωg ἢ ἔδραμον.h
3  ἀλλ’ οὐδὲ Τίτοςa ὁ σὺν ἐμοί, Ἕλληνb ὤν,c ἠναγκάσθηd περιτμηθῆναι·e
4  διὰ δὲ τοὺς παρεισάκτουςa ψευδαδέλφους,b οἵτινες παρεισῆλθονc κατασκοπῆσαιd τὴν ἐλευθερίανe ἡμῶν ἣν ἔχομενf ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, ἵνα ἡμᾶς ⸀καταδουλώσουσιν—g
5  οἷς οὐδὲ πρὸς ὥραν εἴξαμενa τῇ ὑποταγῇ,b ἵνα ἡ ἀλήθεια τοῦ εὐαγγελίου διαμείνῃc πρὸς ὑμᾶς.
6  ἀπὸ δὲ τῶν δοκούντωνa εἶναίb τι— ὁποῖοίc ποτε ἦσανd οὐδέν μοι διαφέρει·e πρόσωπον ⸀θεὸς ἀνθρώπου οὐ λαμβάνει—f ἐμοὶ γὰρ οἱ δοκοῦντεςg οὐδὲν προσανέθεντο,h
7  ἀλλὰ τοὐναντίονa ἰδόντεςb ὅτι πεπίστευμαιc τὸ εὐαγγέλιον τῆς ἀκροβυστίαςd καθὼς Πέτρος τῆς περιτομῆς,
8  ὁ γὰρ ἐνεργήσαςa Πέτρῳ εἰς ἀποστολὴνb τῆς περιτομῆς ἐνήργησενc καὶ ἐμοὶ εἰς τὰ ἔθνη,
9  καὶ γνόντεςa τὴν χάριν τὴν δοθεῖσάνb μοι, Ἰάκωβος καὶ Κηφᾶςc καὶ Ἰωάννης, οἱ δοκοῦντεςd στῦλοιe εἶναι,f δεξιὰς ἔδωκανg ἐμοὶ καὶ Βαρναβᾷh κοινωνίας,i ἵνα ⸀ἡμεῖς εἰς τὰ ἔθνη, αὐτοὶ δὲ εἰς τὴν περιτομήν·
10  μόνον τῶν πτωχῶν ἵνα μνημονεύωμεν,a ὃ καὶ ἐσπούδασαb αὐτὸ τοῦτο ποιῆσαι.c
11  Ὅτε δὲ ἦλθενa ⸀Κηφᾶςb εἰς Ἀντιόχειαν,c κατὰ πρόσωπον αὐτῷ ἀντέστην,d ὅτι κατεγνωσμένοςe ἦν·f
12  πρὸ τοῦ γὰρ ἐλθεῖνa τινας ἀπὸ Ἰακώβου μετὰ τῶν ἐθνῶν συνήσθιεν·b ὅτε δὲ ⸀ἦλθον,c ὑπέστελλενd καὶ ἀφώριζενe ἑαυτόν, φοβούμενοςf τοὺς ἐκ περιτομῆς.
13  καὶ συνυπεκρίθησανa αὐτῷ ⸀καὶ οἱ λοιποὶ Ἰουδαῖοι, ὥστε καὶ Βαρναβᾶςb συναπήχθηc αὐτῶν τῇ ὑποκρίσει.d
14  ἀλλ’ ὅτε εἶδονa ὅτι οὐκ ὀρθοποδοῦσινb πρὸς τὴν ἀλήθειαν τοῦ εὐαγγελίου, εἶπονc τῷ ⸀Κηφᾷd ἔμπροσθεν πάντων· Εἰ σὺ Ἰουδαῖος ὑπάρχωνe ἐθνικῶςf ⸂καὶ ⸀οὐκ Ἰουδαϊκῶςg ζῇς⸃,h ⸀πῶς τὰ ἔθνη ἀναγκάζειςi Ἰουδαΐζειν;j
15  Ἡμεῖς φύσειa Ἰουδαῖοι καὶ οὐκ ἐξ ἐθνῶν ἁμαρτωλοί,
16  εἰδότεςa ⸀δὲ ὅτι οὐ δικαιοῦταιb ἄνθρωπος ἐξ ἔργων νόμου ἐὰν μὴ διὰ πίστεως ⸂Ἰησοῦ Χριστοῦ⸃, καὶ ἡμεῖς εἰς Χριστὸν Ἰησοῦν ἐπιστεύσαμεν,c ἵνα δικαιωθῶμενd ἐκ πίστεως Χριστοῦ καὶ οὐκ ἐξ ἔργων νόμου, ⸂ὅτι ἐξ ἔργων νόμου οὐ δικαιωθήσεται⸃e πᾶσα σάρξ.
17  εἰ δὲ ζητοῦντεςa δικαιωθῆναιb ἐν Χριστῷ εὑρέθημενc καὶ αὐτοὶ ἁμαρτωλοί, ἆρα Χριστὸς ἁμαρτίας διάκονος;d μὴ γένοιτο·e
18  εἰ γὰρ ἃ κατέλυσαa ταῦτα πάλιν οἰκοδομῶ,b παραβάτηνc ἐμαυτὸν ⸀συνιστάνω.d
19  ἐγὼ γὰρ διὰ νόμου νόμῳ ἀπέθανονa ἵνα θεῷ ζήσω·b Χριστῷ συνεσταύρωμαι·c
20  ζῶa δὲ οὐκέτι ἐγώ, ζῇb δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός· ὃ δὲ νῦν ζῶc ἐν σαρκί, ἐν πίστει ζῶd τῇ τοῦ ⸂υἱοῦ τοῦ θεοῦ⸃ τοῦ ἀγαπήσαντόςe με καὶ παραδόντοςf ἑαυτὸν ὑπὲρ ἐμοῦ.
21  οὐκ ἀθετῶa τὴν χάριν τοῦ θεοῦ· εἰ γὰρ διὰ νόμου δικαιοσύνη, ἄρα Χριστὸς δωρεὰνb ἀπέθανεν.c