Πρὸς Ἐφεσίους

5
γίνεσθεa οὖν μιμηταὶb τοῦ θεοῦ, ὡς τέκνα ἀγαπητά,
2καὶ περιπατεῖτεa ἐν ἀγάπῃ, καθὼς καὶ Χριστὸς ἠγάπησενb ⸀ἡμᾶς καὶ παρέδωκενc ἑαυτὸν ὑπὲρ ⸀ἡμῶν προσφορὰνd καὶ θυσίανe τῷ θεῷ εἰς ὀσμὴνf εὐωδίας.g
3Πορνείαa δὲ καὶ ⸂ἀκαθαρσίαb πᾶσα⸃ πλεονεξίαc μηδὲ ὀνομαζέσθωd ἐν ὑμῖν, καθὼς πρέπειe ἁγίοις,
4καὶ αἰσχρότηςa καὶ μωρολογίαb εὐτραπελία,c ⸂ἃ οὐκ ἀνῆκεν⸃,d ἀλλὰ μᾶλλον εὐχαριστία.e
5τοῦτο γὰρ ⸀ἴστεa γινώσκοντεςb ὅτι πᾶς πόρνοςc ἀκάθαρτος πλεονέκτης,d ⸀ὅ ἐστινe εἰδωλολάτρης,f οὐκ ἔχειg κληρονομίανh ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ Χριστοῦ καὶ θεοῦ.
6Μηδεὶς ὑμᾶς ἀπατάτωa κενοῖςb λόγοις, διὰ ταῦτα γὰρ ἔρχεταιc ὀργὴ τοῦ θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας.d
7μὴ οὖν γίνεσθεa συμμέτοχοιb αὐτῶν·
8ἦτεa γάρ ποτε σκότος, νῦν δὲ φῶς ἐν κυρίῳ· ὡς τέκνα φωτὸς περιπατεῖτε,b
9 γὰρ καρπὸς τοῦ ⸀φωτὸς ἐν πάσῃ ἀγαθωσύνῃa καὶ δικαιοσύνῃ καὶ ἀληθείᾳ,
10δοκιμάζοντεςa τί ἐστινb εὐάρεστονc τῷ κυρίῳ·
11καὶ μὴ συγκοινωνεῖτεa τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποιςb τοῦ σκότους, μᾶλλον δὲ καὶ ἐλέγχετε,c
12τὰ γὰρ κρυφῇa γινόμεναb ὑπ’ αὐτῶν αἰσχρόνc ἐστινd καὶ λέγειν·e
13τὰ δὲ πάντα ἐλεγχόμεναa ὑπὸ τοῦ φωτὸς φανεροῦται,b
14πᾶν γὰρ τὸ φανερούμενονa φῶς ἐστιν.b διὸ λέγει·c Ἔγειρε,d καθεύδων,e καὶ ἀνάσταf ἐκ τῶν νεκρῶν, καὶ ἐπιφαύσειg σοι Χριστός.
15Βλέπετεa οὖν ⸂ἀκριβῶςb πῶς⸃ περιπατεῖτε,c μὴ ὡς ἄσοφοιd ἀλλ’ ὡς σοφοί,e
16ἐξαγοραζόμενοιa τὸν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσιν.b
17διὰ τοῦτο μὴ γίνεσθεa ἄφρονες,b ἀλλὰ ⸀συνίετεc τί τὸ θέλημα τοῦ κυρίου·
18καὶ μὴ μεθύσκεσθεa οἴνῳ, ἐν ἐστινb ἀσωτία,c ἀλλὰ πληροῦσθεd ἐν πνεύματι,
19λαλοῦντεςa ⸀ἑαυτοῖς ψαλμοῖςb καὶ ὕμνοιςc καὶ ᾠδαῖςd πνευματικαῖς,e ᾄδοντεςf καὶ ⸀ψάλλοντεςg τῇ καρδίᾳ ὑμῶν τῷ κυρίῳ,
20εὐχαριστοῦντεςa πάντοτε ὑπὲρ πάντων ἐν ὀνόματι τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τῷ θεῷ καὶ πατρί,
21ὑποτασσόμενοιa ἀλλήλοις ἐν φόβῳ Χριστοῦ.
22Αἱ γυναῖκες τοῖς ἰδίοις ⸀ἀνδράσιν ὡς τῷ κυρίῳ,
23ὅτι ἀνήρ ἐστινa κεφαλὴ τῆς γυναικὸς ὡς καὶ Χριστὸς κεφαλὴ τῆς ἐκκλησίας, ⸀αὐτὸς σωτὴρb τοῦ σώματος.
24ἀλλὰ ⸀ὡς ἐκκλησία ὑποτάσσεταιa τῷ Χριστῷ, οὕτως καὶ αἱ γυναῖκες ⸀τοῖς ἀνδράσιν ἐν παντί.
25Οἱ ἄνδρες, ἀγαπᾶτεa τὰς ⸀γυναῖκας, καθὼς καὶ Χριστὸς ἠγάπησενb τὴν ἐκκλησίαν καὶ ἑαυτὸν παρέδωκενc ὑπὲρ αὐτῆς,
26ἵνα αὐτὴν ἁγιάσῃa καθαρίσαςb τῷ λουτρῷc τοῦ ὕδατος ἐν ῥήματι,
27ἵνα παραστήσῃa ⸀αὐτὸς ἑαυτῷ ἔνδοξονb τὴν ἐκκλησίαν, μὴ ἔχουσανc σπίλονd ῥυτίδαe τι τῶν τοιούτων, ἀλλ’ ἵνα f ἁγία καὶ ἄμωμος.g
28οὕτως ὀφείλουσινa ⸀καὶ οἱ ἄνδρες ἀγαπᾶνb τὰς ἑαυτῶν γυναῖκας ὡς τὰ ἑαυτῶν σώματα· ἀγαπῶνc τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα ἑαυτὸν ἀγαπᾷ,d
29οὐδεὶς γάρ ποτε τὴν ἑαυτοῦ σάρκα ἐμίσησεν,a ἀλλὰ ἐκτρέφειb καὶ θάλπειc αὐτήν, καθὼς καὶ ⸀Χριστὸς τὴν ἐκκλησίαν,
30ὅτι μέλη ἐσμὲνa τοῦ σώματος ⸀αὐτοῦ.
31ἀντὶa τούτου καταλείψειb ἄνθρωπος ⸀τὸν ⸀πατέρα καὶ ⸀τὴν μητέρα καὶ προσκολληθήσεταιc ⸂τῇ γυναικὶ⸃ αὐτοῦ, καὶ ἔσονταιd οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν.
32τὸ μυστήριονa τοῦτο μέγα ἐστίν,b ἐγὼ δὲ λέγωc εἰς Χριστὸν καὶ εἰς τὴν ἐκκλησίαν.
33πλὴν καὶ ὑμεῖς οἱ καθ’ ἕνα ἕκαστος τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα οὕτως ἀγαπάτωa ὡς ἑαυτόν, δὲ γυνὴ ἵνα φοβῆταιb τὸν ἄνδρα.