Πρὸς Ἐφεσίους

4
Παρακαλῶa οὖν ὑμᾶς ἐγὼ ὁ δέσμιοςb ἐν κυρίῳ ἀξίωςc περιπατῆσαιd τῆς κλήσεωςe ἧς ἐκλήθητε,f
2  μετὰ πάσης ταπεινοφροσύνηςa καὶ πραΰτητος,b μετὰ μακροθυμίας,c ἀνεχόμενοιd ἀλλήλων ἐν ἀγάπῃ,
3  σπουδάζοντεςa τηρεῖνb τὴν ἑνότηταc τοῦ πνεύματος ἐν τῷ συνδέσμῳd τῆς εἰρήνης·
4  ἓν σῶμα καὶ ἓν πνεῦμα, καθὼς καὶ ἐκλήθητεa ἐν μιᾷ ἐλπίδι τῆς κλήσεωςb ὑμῶν·
5  εἷς κύριος, μία πίστις, ἓν βάπτισμα·a
6  εἷς θεὸς καὶ πατὴρ πάντων, ὁ ἐπὶ πάντων καὶ διὰ πάντων καὶ ἐν ⸀πᾶσιν.
7  Ἑνὶ δὲ ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθηa ⸀ἡ χάρις κατὰ τὸ μέτρονb τῆς δωρεᾶςc τοῦ Χριστοῦ.
8  διὸ λέγει·a Ἀναβὰςb εἰς ὕψοςc ᾐχμαλώτευσενd αἰχμαλωσίαν,e ⸀ἔδωκενf δόματαg τοῖς ἀνθρώποις.
9  τὸ δὲ Ἀνέβηa τί ἐστινb εἰ μὴ ὅτι καὶ ⸀κατέβηc εἰς τὰ κατώτεραd μέρη τῆς γῆς;
10  ὁ καταβὰςa αὐτός ἐστινb καὶ ὁ ἀναβὰςc ὑπεράνωd πάντων τῶν οὐρανῶν, ἵνα πληρώσῃe τὰ πάντα.
11  καὶ αὐτὸς ἔδωκενa τοὺς μὲν ἀποστόλους, τοὺς δὲ προφήτας, τοὺς δὲ εὐαγγελιστάς,b τοὺς δὲ ποιμέναςc καὶ διδασκάλους,
12  πρὸς τὸν καταρτισμὸνa τῶν ἁγίων εἰς ἔργον διακονίας, εἰς οἰκοδομὴνb τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ,
13  μέχριa καταντήσωμενb οἱ πάντες εἰς τὴν ἑνότηταc τῆς πίστεως καὶ τῆς ἐπιγνώσεωςd τοῦ υἱοῦ τοῦ θεοῦ, εἰς ἄνδρα τέλειον,e εἰς μέτρονf ἡλικίαςg τοῦ πληρώματοςh τοῦ Χριστοῦ,
14  ἵνα μηκέτιa ὦμενb νήπιοι,c κλυδωνιζόμενοιd καὶ περιφερόμενοιe παντὶ ἀνέμῳ τῆς διδασκαλίαςf ἐν τῇ κυβείᾳg τῶν ἀνθρώπων ἐν πανουργίᾳh πρὸς τὴν μεθοδείανi τῆς πλάνης,j
15  ἀληθεύοντεςa δὲ ἐν ἀγάπῃ αὐξήσωμενb εἰς αὐτὸν τὰ πάντα, ὅς ἐστινc ἡ κεφαλή, ⸀Χριστός,
16  ἐξ οὗ πᾶν τὸ σῶμα συναρμολογούμενονa καὶ συμβιβαζόμενονb διὰ πάσης ἁφῆςc τῆς ἐπιχορηγίαςd κατ’ ἐνέργειανe ἐν μέτρῳf ἑνὸς ἑκάστου μέρους τὴν αὔξησινg τοῦ σώματος ποιεῖταιh εἰς οἰκοδομὴνi ἑαυτοῦ ἐν ἀγάπῃ.
17  Τοῦτο οὖν λέγωa καὶ μαρτύρομαιb ἐν κυρίῳ, μηκέτιc ὑμᾶς περιπατεῖνd καθὼς καὶ ⸀τὰ ἔθνη περιπατεῖe ἐν ματαιότητιf τοῦ νοὸςg αὐτῶν,
18  ⸀ἐσκοτωμένοιa τῇ διανοίᾳb ὄντες,c ἀπηλλοτριωμένοιd τῆς ζωῆς τοῦ θεοῦ, διὰ τὴν ἄγνοιανe τὴν οὖσανf ἐν αὐτοῖς, διὰ τὴν πώρωσινg τῆς καρδίας αὐτῶν,
19  οἵτινες ἀπηλγηκότεςa ἑαυτοὺς παρέδωκανb τῇ ἀσελγείᾳc εἰς ἐργασίανd ἀκαθαρσίαςe πάσης ἐν πλεονεξίᾳ.f
20  ὑμεῖς δὲ οὐχ οὕτως ἐμάθετεa τὸν Χριστόν,
21  εἴ γεa αὐτὸν ἠκούσατεb καὶ ἐν αὐτῷ ἐδιδάχθητε,c καθώς ἐστινd ἀλήθεια ἐν τῷ Ἰησοῦ,
22  ἀποθέσθαιa ὑμᾶς κατὰ τὴν προτέρανb ἀναστροφὴνc τὸν παλαιὸνd ἄνθρωπον τὸν φθειρόμενονe κατὰ τὰς ἐπιθυμίας τῆς ἀπάτης,f
23  ἀνανεοῦσθαιa δὲ τῷ πνεύματι τοῦ νοὸςb ὑμῶν,
24  καὶ ἐνδύσασθαιa τὸν καινὸν ἄνθρωπον τὸν κατὰ θεὸν κτισθένταb ἐν δικαιοσύνῃ καὶ ὁσιότητιc τῆς ἀληθείας.
25  Διὸ ἀποθέμενοιa τὸ ψεῦδοςb λαλεῖτεc ἀλήθειαν ἕκαστος μετὰ τοῦ πλησίονd αὐτοῦ, ὅτι ἐσμὲνe ἀλλήλων μέλη.
26  ὀργίζεσθεa καὶ μὴ ἁμαρτάνετε·b ὁ ἥλιος μὴ ἐπιδυέτωc ⸀ἐπὶ παροργισμῷd ὑμῶν,
27  μηδὲ δίδοτεa τόπον τῷ διαβόλῳ.
28  ὁ κλέπτωνa μηκέτιb κλεπτέτω,c μᾶλλον δὲ κοπιάτωd ἐργαζόμενοςe ⸂ταῖς ἰδίαις χερσὶν τὸ ἀγαθόν⸃, ἵνα ἔχῃf μεταδιδόναιg τῷ χρείαν ἔχοντι.h
29  πᾶς λόγος σαπρὸςa ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν μὴ ἐκπορευέσθω,b ἀλλὰ εἴ τις ἀγαθὸς πρὸς οἰκοδομὴνc τῆς χρείας, ἵνα δῷd χάριν τοῖς ἀκούουσιν.e
30  καὶ μὴ λυπεῖτεa τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον τοῦ θεοῦ, ἐν ᾧ ἐσφραγίσθητεb εἰς ἡμέραν ἀπολυτρώσεως.c
31  πᾶσα πικρίαa καὶ θυμὸςb καὶ ὀργὴ καὶ κραυγὴc καὶ βλασφημίαd ἀρθήτωe ἀφ’ ὑμῶν σὺν πάσῃ κακίᾳ.f
32  ⸀γίνεσθεa εἰς ἀλλήλους χρηστοί,b εὔσπλαγχνοι,c χαριζόμενοιd ἑαυτοῖς καθὼς καὶ ὁ θεὸς ἐν Χριστῷ ἐχαρίσατοe ⸀ὑμῖν.